장음표시 사용
311쪽
dam damnationem libelli Ioannis a Fal-ckenberipe Martinum V. die stam fuisse. Sicut enim occasione libelli Ioannis a Falchen bergirudentissimus ille Pontifex non solum confirmauit Decretu Constantiense contra articulum Ioannis Parui,
quem prςdictus libellus renouare videbatur, sed omniat singula in materia fidei conciliariter facta a sese approbari significauit cita occasione eiusdem libelli deni Martinus non solum reiecit statutum a Nationibus de Collegio Cardinalium dedamnando in sessione publica libello Ioannis a Falchen berg,sed terminis generalioribus usus est,& alia quςdam vel ad materiam fidei non spectantia, vel non conciliariter edita sese reprobare indicauit . Vnde Illustrissimus Apameensis Episcopus pon-danus scribit , Martinum V non solum, respondiis ad petitionem Legatorum PO-loniae , sed ea occasione significasse , quae Concilis Decreta uel oritate Apostolica
confirmaret, quaenam Vero reprobanda
duceret. Audiendus est Auetor ille ad amnum 418. Vbi agens de petitione Legatorum Regis Poloniae,& Martini ad eam responso se Putamus, inquit, pr dii horum
312쪽
- Nuntiorum petitionem de industria, Martini nutu ad ultimam sessionem No seruatam, V ea occasione significaret, quae Concili Decreta ipse auehorita se Apostolica ac suprema probaret, quae Veris non ne si antea quidquam de ijs agere Voluisset, murmur aliquod tumul- tumue in Patribus excitaret, ob ea, quae se ambigue decreta fuissent de auetoritate Concili supra Pontificem de pote- se state reformandi Ecclesiam tam in Ca- pite quam in membris quas absolute, ut sonare videntur, sumptas de quo di- sectum es superius' nullo modo Marti nus agnoscere aut approbare voluit, γ, pote contrarias existimatas traxi an- tiquioris Ecclesiae collata a Christo Domino Petro, eiusque Successoribus au-- ctoritati ac potestatio ipsique demula ita naturae rei, qua Caput debet membra regere, non regi a membris. Haec eruditissimus ille Apameensis rL.
Gallia Episcopus, qui Manuscriptos Constantiens Concili Codices Parisij in Bibliothecis Christianissimi Regis, Sancti Victoris asseruatos sedulo peruoluit, Xquibus indicia aliqua habere potuit αijs I
313쪽
1js, quae hoc loco de infirmatis a Martino V. Decretis memoriae tradidit. Vnum autem prae caeteris obseruandum est , quod Auetor ille in historia Constantiensis Concili tantopere a D. Maim bourg laudata notarit, quod non solum Decretu secundum sessionis quint e de uictoritate coactiva Conciliorum , sed & clausula primi Decreti de Reformatione Ecclesiae Dei in Capite, in membris a Martino V. improbata fuerint Hec enim mirum in modum consonant Manuscriptis Codicibus a me repertis , quos D. Maim bour tamquam vitiosos aspernandos esse contende
Non ignorabat Martinus V., quanti animi constantia Franciscus Cardinatis Zabarella sese opposuerat articulo, quo Constantiensi Concilio tribuebatur auctoritas reformandi Ecclesiam in Capite Min membris'. Memoria retinebat, quam grauiter plerique Cardinales cum Regis Galliae Oratoribus contra Decreta sessionis quintae protestati erant. Optime nouerat, quot contentiones post trium Obedientiarum , unionem in Concilio excitatae fuerant, ne
feret reformatio Ecclesiae ante electionem A a unius
314쪽
unius veri, desindubitati Pontiscis. Oc latus testis extiterat iurgiorum, riXarum , & periculorum , quae Cardinales subierant, Vt materiam reformationis futuri Pontificis iudicio reseruarent Oblitus non erat responsi, quod Nationi Germanicae, petenti Decretum irritans per modun cautionis de fienda per Pontificem resormatione, datum fuerat, quod Papa electus ligari non potest. Praesens fuerat, quando Concilium auctoritate coactiva abstinu rat in Decretis suis legitimum Pontificem spectantibus. Non multu temporis trans, Herat, quo ante sessionem quadragesimam tertiam ad articulum secundum de reformationibus edis Apostolica, Marticulum octauum de Fcijs Cancellari ac Poenia tentiaria reformandis, ne verbum quidem Nationibus, Patribus Concili responderat, quia ad ipsos reformationem in Capite, seu Curia Romana spectare non credebat Mente tenebat datum eodem tempore a se, pluribus Nationibus responsum ad brticulum Germanorum , propter
qua os quomodo Papa possit corrigi
deponio Quod nimirum nihil ea de re , quia nouitatem sapiebat, statui deberet. Er
315쪽
Caput IV. 18 Et ne quisquam sequentibus temporibus ex Decretis sessionis quinta probanduri tasusciperet, legitimum Pontificem corrigi vel deponi polle sessione quadragesima quinti ex petitione Legatorum Regis Polonia occasionem cepit, ut obseruat Spon-danus, exponendi mentem suam de eorum inualiditate , dixitque se auctorita Pontificia tunc non probare , quae aliter quam in materia fidei concilia liter acta erant, Vt indicaret, Decretum primum sessionis quinte de reformatione , c Decretum secundum de potestate Coa stiva tamquam aliteri alio modo se stata sese neque probari , neque in uel oritatem recipi IV. suo Agartinus V confiirmando Decreta Constantiensia, s declarando, quod a Ro-inano Pontifice appellare non liceat, possitiue propugnari seperior,tatem Pontificiam.
VIoi ius superiori Capite, quὁd a
tinus . numquam in auctoritatem
316쪽
recipere voluerit Decreta sessionis quant de superioritate Concili intellecta , sed potius ea reiecerit quoties mentio de ijs adha est , ea a sese improbari signit
cauerit nunc videndum est , an auctor,tatem suam supra Concilium nullo e presso testimonio comprobatam esse voluerit. In Dissertatione mea Antuerpiens, cap. 3 circa finem paucis verbis indicaueram, Martinum V bis ostendisse, supremum sibi in rebus fidei iudicium competere primo, dum a Concilio Constantiensi in publicis sessionibus Decreta confirmatione sua indigere monstrauit: secundo , dum in Consistorio publico αnon appellando a supremo Iudice Romano Pontifice Iesu Christi in terris Vicario constitutionem edidit. Cum autem D. Maimbourg aliqua hisce obi jcere voluerit, 'uaedam monumenta huc spe stantia, & nondum edita, totiq; Orbi Catholico hoc nostro tempore ignota ad manus meas peruenerint , rem eruditis gratissimam me facturum existimavi, si hoc capite derangulis paulo fusius agerem vi
quam clare Martinus V audi oritatem supra Concilia exercuerit, exponerem.
317쪽
Vt autem a confirmatione Martini V. incipiam , cum ex ea validi stimum argumentum desumi possit pro superioritat Pontificia, id ipsum debilitare conatus est D. Maim bourg cap. 24 asserens: Quod 'ΟΣ
numquam antiqua Ecclesia cognouerit Ri- n m aliam a Dprobationem, aut confirmatio ne glis Cau- nem Conciliorum a Romanis Pontifici ciuisumation Ous iactam, Quam consensum ipsorum, Papes, qui quem illi aeque ac alii nimirum EPilco μ' .ux resines pi dare tenebantur. , Dicit, se id alibi ' donneram- monstralle, capite nimirum T. Clus dela L, utres.
Trachatus historici, ubi S. Sylvestri, Leonis Magni, & Martini I. verba adducit, Vt probet,confirmationem nihil aliud esse cluam subscriptionem aut sus sagiti a Romano Episcopo aeque ac alijs Episcopis, ut supra ab Auetore audiuimus , praebendum, ita ut in Martini V potestate situm non fuerit, Decretis Constantiensibus assensum et suffragium suum denegare. Aliud uid addit Richerius in Historia Conciliorum Generalium lib. 2. c. q. f. 26. ex Bulla Martini V contra errores Ioannis Nicleis, o Quae, inquit, decimum te
is tium monimentum pra eos auctoritatis c., i.
is Concili supra Papam nobis exhibet,
318쪽
se quoniam Martinus omnia ingula deis Cocili consensui approbatione gerit Loquitur Richerius de Bulla Martini
V., quae incipit Inter cunctas Pastoratis cura sollicitudines , quam Basileenses iusti compilatione Actis Constantiensibus subiecerunt,in reliqui subinde Conciliorum Colle stores eodem modo post sessionem quadragesimam quintam ediderunt;
unde plurimorum incommunis error i repsit, quod haec sit Bulla confirmatoria Martini V de articulis Ioannismus in Hieronymi de Praga a Concilio Constantiensi damnatis. Verum cum sedulo hanc Martini Bullam peruoluissem, eamq; pro haereticae prauitatis Inquisitoribus a Mamtino V. Sacro approbante Concilio editam fuisse annotassem , censui Bullam Llam Martini confirmatoriam non esse, nec
post Aista sessionis quadragesimae quintae edi debuisse Extat Bulla illa non sol cimta omnibus Inquisitoribus Uripti, ut eam, exhibet Philippus abbeus in sua colle-ehione , sedi alijs particularibus, ut habet Tomus VIII diuersorum Martini V. qui in Archivo Apostolico asseruatur, an, quo eadem illa ulla reperitur cum hoc
319쪽
Caput IV. I9 Ititulo .subnotationes Issarii s . Venerabilibus Fratribus Sal eburgens, Gner ensi, Stragensi Archiep opis, ac Olomucens, ut homusensi, Bambergens, Isisnens Patauiens, Prat sauiens, Ratisponensi Cracouiens, Podaniensi, Nitricensi 'sio' , nec non dilectis fili
electis ac Inquisitoribus haereticae prauitatis , per Salebeburgensim , necnensim , Pragensim , Amucensim , Luthomusensem, Sambergensim, sissensim Patau, ensim I rati autensim , Ratisponensi , acoulensim , o naniensim , IV triacensim Civitates Dioecesis, alibi συbLlibet constitutis, lasos praesentes litterae peruenerunt, salutem c. Inter cunctasPastoralis curae silicitudines, quibus c. Datum Constantia octauo Mai. Marti, anno primo Reperitur quoque bidentacum sequenti inscriptione: Martinus G C. Venerabitibu Fratribus Cantuariens
Eboracens Archiepso's, ac Londoniensi, Tufensi, Cices ense , intonieis, Oxonse
ens, Lincolniens, athoniens , Vellens, Salesberiens, U=ngermensi, Herfordensi, Conuentiensi, Licheseides, Nor vicensi, Cliens, Meneumst, A saues, Laudauen-
320쪽
s Candidetast E siopis . nec non dilectis Νj Inquisitoribus haretica prauitatis per
Cantuariensem , s Eboracensim Proum-cias, ad quos praestentes littera peruenerint, salutem sec. Inter cunctas Pastoralis cura follicitudines sc Datum Constantia octauo Mai. Marti anno primo.
Ex varijs huius ullae titulis constat in rimis, eam factam sitisse pro Inquisitoribus' retic prauitatis in Polonia, Anglia, alijsque locis, ubi Niclem, Mus ac Hieronymi Pragens haereses tamquam Venena serpebant : ut mirum non sit , quod Bulla illa, cum executoria esset, Sacro a p- probante Concilio a Martino V. edita dicatur. Constat secundo, editam fuisse non pos inem Concilij, ut communiter ex eo
creditur, quod post sessionem quadragesimam quintam legatur, sed . Kal Martii anno Pontificatus Martini primo , dum Concilium nondum sessionem quadragesimam tertiam celebrarat, ut inter sessionem quadragesimam secundam, quae 28. Decembris anno IqI7. &sessionem quadragesimam tertiam , quae a I. Marti amno qIΘ celebratae sunt, collocanda sit: