Commentatio de discrepantiis quibusdam in Odyssea occurrentibus. Auctore G. H. C. Koës, philosoph. doct. l.l.a.a. mag

발행: 1806년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Argumenta, in quibus eruendis ocmapala Eggesilaisbet industria inquirenti in priscam et genuinari formam carminum homericorurn, duplici sunt g nexis Sunt sciliCet externa et interna omnia, quas ad priorem ordinem referuntur, veluti quas, pertinent ad quaestionem de tempore receptae primum apud Graecos scripturae, de prisco pam gendorum prodendorumque carminum mora, exhapsodia unicis illorum depositariis, de meritis Solonis et Pisistrati in omerica ἔτεα dispon Enda

colligendaque a F. A. Wolfio ea doctrinaa copia atque ingenii acumine disputata suritiminil fere desideres, neque Tationibus contra ejus gentenisuam deinceps allatis ullo modo Commovearis M. Argumenta vero alterius generis, in quibus inve-

Vide imprimis Hugii objectiones in libro inscrip s

3쪽

stigandis versanti in carmina ipsa inquirendum est, in unitatum scilicet vel discrepantias, si quae insint maxima ex parte adhuc restant explicanda. Est quidem ea quaestio difficillima et Wolfio profecto uno digna quo absolvatur, ita ut mihi. qui nonnulla ejus generis observata in Odysseam tibi, b. t. proponere constitui, omni jure verendum sit, ne me audaciae reum facias, quod rem

α' ως rutino inchoatam tractare in iuvat

qinciputrem, duplici i iions aggrediennam i aeria. mumi iasilice ira descripticines an universum B gerimm ἡ φn in hasea vere insint vestigia ejus summam. . qua nunc carmen, illud uexcessitAvel modo vincula magnas compagis primitus designntae Deinde nonritilla ad scientiatriauctbris Dertinentia, an ei licet sis Ires n-deant Aecne, pertractabimus. - lii a senique loco de ratione, quaecunque Canendas Iut

4쪽

-itoribus exhibenti a. e. de usin Inquendique eo, quem characterem dicunt,vatis . et id g. pl. agendum fuisset . quam vero Q disquisitionis partem nunc prorsus praetermisi ea scilicet Excausa, quod an Commentationem, i quam in hisce plagulis, nonnstilis mutatis iterum excudi feci, eo consilio conscripsi ut partem effice-xet libelli pro summis it philosophia honorib-xite obtinendis elaborati, in quo Iumd aptuni g. se putavi, argumenta exhibere maximam partem talia uuae secut1 dum sensum cujusvis aesti- murentur, ideoque disceptationi otioqui insti-

tuendue m accommodata alio ero loco et tem-

pore, volente Deo, omnia haec simul cum iis, quae nobis de Iliade dicenda viden ur, publici juris faciemu

. . . ., . . . . .. . .

Negari quidem nequit, admirabilem summam Odyaseae pro praeclarissimo graeci ingenii

monumento habendam esse quaerendum autem est, an tam arci Commodeque cohaerμat, ut statuendum sit, eam primitus ex eo consilio elabo- Tatam esse, ut totum aliquod efficeret ar potius

5쪽

Mee descriptio solertiae et arti complurium de-heaturi Ex Cerpamus igitur, quod attigit Wolfius

in TOIegomenis pag. 22, e perpetuitate totius carminis Thapsodias quasdam , unam quamque nonnullorum librorum , et investigemus an in iis seorsum positis ejus summae, quam nunc Omnes admiramur, vestigia vel tantummodo vincula magnae compagis limitus designatae deis

prehendamus, necne. . .

Initium laciamus ab ea Thapsodia, quae quatuor libros priores complectitur. Est ea omisnino ejusmodi, ut paucis recidendis addendis, mutandIsque detracta nonnulli que libri quarti extremo adjectis, quibus Eleis machus Ithacam feliciter rediisse narretur, a me exeat partibus suis plane absolutum, in quo nec medium primo nec medio discrepet imum, verum omnis Tornati respondeat egregie descriptioni totius. Eo autem carmine Cum per

petuitate Odysseae conjuncto plane aliter res seso habet. Videmus scilicet ex pluribus locis collatis, Telemachum iter illud ad Nestorem et En laum ex aliquot dies absolvere OluisSB. E. D. in β' 575 sq. Eurycleam prohibet, matri de Profectione sua referres, his sc verbis:

6쪽

arat γ' or ἄν ενδεκατη- δυωδεκατη σε γενηται, si αὐτὴν ποθμου καναφορμηθεντος ἀκουσαι'c ἄν μὴ κλαίουσα κατα χροα καλὰν ἰαπτη. Iurejurando igitur eam obstringit , dicessum suum reticere, ita tamen, ut de itinere profarie permissum sit, si mater ipsa filium desidero Tet, eumque abiisse comperiret tum enim eum a domo abesse celari diutius haud poterat vel si undecim aut duodecim dies essent praeterlaPSi tum c. se eversum esse cum probabili conjectura statuere poterat, praesertim, quum O tum iter ad Nestorem et Menelaum haud longius esset, quam quod octo per dies commodissime absolvi posset Neque verisimile est Telemachum diu domo abesse voluisse primum quod procos, se absente, major adhuc, quam antea, impudentia hona paterna consumturos esse Xo spectare posset quod quidem argumentum Nestor quoque affert, eum ad iter festinandum exicitans inis , 5 5 sq:

καὶ συ φίλος, μὴ δηθα δομων ἄπο τῆλ' ἀλάλη o,

κτήματα δασσαμενοι, τί δ/ τηυσιην οχὸν tum quia comites ejus non essent mercede conducti, sed immo ἐθελοντῆρες, qui Φιλότητι eum sequerentur, et quorum omni modo rationem

7쪽

hahere deberet quam quoque in Erva causam Exhihet, cur ipsa Nestorem relinquBt navem que adeat necesse sit. να sc θαρσυν- ταρους T AV-χριο vid. 3 , 9 sq. 58 sq. f. δ' 652. Duibuscum optime consentiunt, quae elemachum Menelao, t 587 sq. petenti, ut XI vel Ι pix dies secum agere vel: t, respondere Iegimus Tecusantem comitum causa, qui se in Pylo exspectarent non sine taedio. Dicit autem i

καὶ γαρ κ' εις ἐνιαυτὸν ἐγω παρα σοιγ' ἀναριμην

. . , . . .

ἐν Πύλον γαθεέ συ γε με χρόνον ἐνθαν

Dυκεις. Quibus comparatis, Telemachum eodem die, quo colloquium, usque ad δ' sis expressum fuerit, relicturum esse Spartam, ut in Ithacam redeat, exspectare debemus. um autem iuvenem, qui iter illud intra spatium XII dierum absolvere deis Creverat, partim, ne mater moeror propter filium almentem opprimeretur, partim, ne Proci, ipso absente protervius agentes, paterna hona Pps

8쪽

.sime dilapidar nil tui amicu pa Ernu suaserat, idem facers; cujus porro comites ἐμοντῆρες erant; qui denique has ob causas Menelao roganti, ut XII per dies Spartae manere velit, id perinegaverat petens ne amplius retineatur eum inquam Spartae commoratum esse legimus saltem iginti octo Per dies. antum enim temporis inde ab ' init usque ad ν extremum, ubi iterum memoratur Telemachus, praeterlapsum esse, ex e , a5, 262 Ω79 59o. t , 53ι θ , 17. ν 45 collat cum e , 8-ao. peripi suo appareti Ceterum negari nequit, libros quatuor priores sequentibus junctos esse iis qu E in rhaps ν , fin t ,- , ae et e de Telemacho ad Nestorem et Menelaum profecto indeque redeunte, de pro- eis ei irrito conatu insidias struentibus et id g. pl. narrata leguntur, ea tamen ratione ut in hisco libris difficultas e tempore, quod fuit elem chus Spartae orta non modo non tollatur, vexum etiam augeaturi Primum mirationem nobis facit Minerva

425 ivssi narrans Telemachum Spartacteκόλον, quocum Consentit initium rhapso. diae ο , ubi Eum Minervae admonitione opus habere videmus, ut reditus in patriam reminiscatur. -- Adde his verba Menelai inde a Thaps. vers. 68 incipientia Ielemacho, roganti, ut dimittatur. ea Tatione respondentis, ac si haud antea locu

9쪽

lus esset ille de reditu in patriam vide impriis

Ἀργος, ' . . oφρα τοι αυτω πωμαι, ποζεύξω si τοι σπουδεα re δ' ἄνθρωπιὼν γ ομαι οὐδε τις ἡμας αυτως ποπεμει ἀμσπεμειὰ , dum δέ, ἔν. . γ cyeρεσθαι, ν τινα τριπο- υχαλκων - των, ἡ δυ' ἡμ ιόνους, ἡ χρυσειον ἄλεισον. Qua demum ratione credere poterat Menelaus, Telemachum eo animum advertere velle ut iter per laeciam faciat, quum , 594 sq. duodecim per dies hilum differre prorsus recusasset pPerpende porro, nusquam, ubi ejus occasio est, sermonem esse de absentia tantum temporis a sumente, verum locos, in quibus hujus rei memtiongm factam esse exspectaremus, tacere ad

unum omnes de absentia longiore ). Adjice O , o sq. in quibus Telemachi matri referens, quae in itinere expertus sit et quae de patre compererit, nobis et risatis cognita, vers 1 8 sq. Id verbis narrationi finem facit

. . . . .

' Etenim ex 365 sq. id modo sequitur, procos non unum latituminodo diem Telemacho insidiando imSumsisse, Verum Certe complures nil autem inest, o quod Eos XXX fere dies abfuisse ofnari faciatio

10쪽

II ταύτα i. e. ea, quae in erit expressa legimus τελευτήσας νεο ν εδοσαν Σ μοι υρον ἀθανατοι, τοι μ' ἄκα φιλην - πατρί ετυ αν. Animadverte denique discrepantiam in , extr. et initio conspicuam, ubi artificia com-Positionis, quibus Odysseam excellere dicunt, imprimis perspici possunt. Penelopae scilicet narrat Eumaeus e , 5 5, se hospitem in domo sua per tres dies noctesque Bahuisse. Ab extremo , , autem usque ad /, initium quatuor praeterlabuntur dies noctesque, nisi diem, quem IJlyssem in rhaps apud p storem peregisse videmus, eundem esse statuas, quo Telemachus in rhaps o , Menelaum reliquit Pherasque venit, ita ut Minerva Spartam se Ontulerit eodem tempore, quo lysses Eumaeum adierit; cf. in. Quod igitur amplectamur, quo loco ρ , excitato satisfaciamus. E Thaps ν ,s5 sq. Myssem hora matutina diei in expresus paullo ante auroram ortam in insulam Ithacam advenisse videmus adjecto vero tempore, quo de haeacibus conquestus esse, dona deinCeps numerasll atque cum Minerva collocutus esso refertur, collatis imprimis vers. I 89 sq. vid. sc. 9 - I96rσοἴνεκ' ἄρ' ἶMontia φαινε σκετο παντα ἄνακτι, ατραπιτοί τε διηνεκέες, λιμενξ τ πανορ Ut,

SEARCH

MENU NAVIGATION