Marci Annaei Lucani Pharsalia, cum supplemento Thomæ Maii

발행: 1767년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

,, Si fortuna serat, rerum nos summa seqUetur , Imperiumque comes. Tarpeia sede perustari Gallorum facibus , Veiosque habitante Camillo , Illic Roma fuit. Non unquam perdidit ordo,, Μutato sua iura solo. Μoerentia tecta Caesar habet, vacuasque domos, legesque silentes, ,, Clausaque iustitio tristi fora. Curia solos ,, Illa videt Patres , plena quos urbe fugaVit.,, ordine de tanto quisquis non exulat, hic est. ,, Ignaros scelerum , longaque in pace quietos - ,, Bellorum primus sparsit furor : omnia rursus M Μembra loco redeunt. En totis viribus orbis,, Hesperiam pensant superit iacet hostis in undis,, Obrutus Illyricis ; Libyae squalentibus arvis,, Curio Caesarei cecidit pars magna Senatus. ,, Tollite signa duces : fatorum impellite cursum: ,, Spem vestram praestate Deis : sortunaque tantos ,, Det vobis animos , quantos fugientibus hostem ,, Causa dabat. Nostrum exacto ius clauditur anno ;,, Vos quorum finem non est sensura potestas, ,, Consulite in medium Patres , Μagnumque jubete is me ducemis. Laeto nomen clamore Senatus Excipit; & Μagno fatum patriaeque, suumque Imposuit. Tunc in reges, populosque merentes Sparsus honos; pelagique potens Phoebeia donis Exornata Rhodos , gelidique inculta juventus Taygeti : fama veteres laudantur Athenae:

142쪽

Massiliaeque suae donatur libera Pfiocis. Tunc Sadalen, sortemque Cotyn, fidumque Per ama Deiotarum , & gelidae dominum Rhascupolin orae Collaudant : Libyamque jubent, auctore Senatu Sceptrifero parere Iubae. Proh tristia fata lEt tibi, non fidae gentis dignissime regno ,

Fortunae , Ptolemaee , pudor . crimenque Deorum , Cingere Pellaeo pressos diademate crines Permissum : saevum in populos, puer, accipis ensem :Atque utinam in populos i Donata est regia Lagi; Accessit Μagni iugulus : regnumque sorori

Ereptum est, soceroque nefas. Iam turba soluto Arma petit coetu : quae quum populique , ducesque Casibus incertis , & caeca sorte pararent, Solus in ancipites metuit descendere Μartis Appius eventus ; finemque eXPromere rerum Sollicitat superos , multosque obducta Per annos

Delphica fatidici reserat penetralia Phoebi.

Hesperio tantum, quantum semotus Eoo Cardine , Parnassus gemino petit aethera colle, Mons Phoebo, Bromioque sacer cui numine mixto Delphica Thebanae reserunt trieterica Bacchae Hoc solum, fluctu terras mergente , cacumen

Eminuit, pontoque suit discrimen, & astris. Tu quoque ViX summam seductus ab aequore rupem Extuleras , unoque iugo , Parnasse , latebas. Ultor ibi expulsae premeret quum Viscera Partus

143쪽

LIBER V. I 27

Matris , adhuc rudibus Paean Pythona sag1ttis Explicuit, quum regna Themis, tripodasque teneret. Ut vidit Paean vastos telluris hiatus Divinam spirare fidem, Ventosque loquaces Exhalare solum, sacris se condidit antris ,

Incubuitque adyto , vates ibi factus , Apollo. Quis latet hic superum λ quod numen ab aethere pressum

Dignatur caecas inclusum habitare caVernas pQuis terram coeli patitur Deus , Omnia cursus Eterni secreta tenens, mundique futuri Conscius , ac populis sese Proserre paratus, Contactumque ferens hominis I magnuSque, potenSque,

Sive canit fatum, seu quod iubet ipse canendo

Fit fatum p Forsan terris inserta regendis, Aere libratum Vacuo quae sustinet orbem, Totius pars magna Iovis Cirrhaea per antra Exit, & aetherio trahitur conneXa Tonanti. Hoc ubi virgineo conceptum est pectore numen , Humanam seriens animam sonat, oraque Vatis Solvit, ceu Siculus flammis urgentibus aetnam Undat apex ; Campana fremens ceu saxa Vaporat Conditus Inarimes aeterna mole Typhoeus. Hoc tamen expositum cunctis , nullique negatum Numen , ab humani solum se labe furoris Vindicat. Haud illic tacito mala vota susurro. Concipiunt, nam fiXa canens , mutandaque nulli ,

Mortales optare Volat : justisque benignus

144쪽

Saepe dedit sedem totas mutantibus urbes . Ut Tyriis : dedit ille minas impellere belli , Ut Salaminiacum meminit mare. Sustulit iras Telluris sterilis , monstrato fine : resolvit Aera tabificum. Non ullo secula dono Nostra carent majore Deum , quam Delphica sedes Quod siluit , postquam reges timuere futura, Et superos vetuere loqui. Nec Voce negata Cirrhaeae moerent Vates , templique fruuntur Justitio. Nam si qua Deus sub pectora venit, Numinis aut poena est mors immatura recepti. Aut pretium : quippe stimulo fluctuque furoris Compages humana labat, pulsusque Deorum Concutiunt fragiles animas. Sic tempore longo Immotos tripodas , vastaeque silentia' rupis Appius Hesperii scrutator ad ultima sati Sollicitat. Justus sedes Iaxare verendas Antistes , pavidamque Deis immittere vatem ,

Castalios circum lati es , nemorumque recessus Phemonoen errore Vagam , curisque Vacantem

Corripuit, cogitque fores irrumpere templi. Limine terrifico metuens consistere Phoebas, Absterrere ducem noscendi ardore futura Cassa fraude parat. M. QUID spes , ait, improba veriis Te , Romane , trahit Μuto Parnasius hiatu ν, Conticuit, pressitque Deum : seu spiritus istas

,, Destituit fauces , mundique in devia versum

145쪽

is Duxit iter : suu harbarica quum lampade Python ,, Arsit, in immensas cineres abiere cAVernas , is Et Phoebi tenuere viam : seu sponte Deorum ,, Cirrha silet , farique sat est arcana futuriis Carmina longaevae , vobis commissa , Sibyllae: is Seu Paean solitus templis arcere nocentes, is ora quibus solvat nostro non invenit AEVO 3ν. Virginei patuere doli , fecitque, negatis Numinibus, metus ipse fidem. Tum torta priores Stringit vitta comas , crinesque in terga solutos Candida Phocaica complectitur infula lauro. Haerentem, dubiamque premens in templa sacerdos Impulit. Illa pavens a Ti penetrale remoti Fatidicum , prima templorum in parte resistit:

Atque Deum simulans, sub pectore ficta quieto

Vecta refert , nullo confusae murmure Vocis Instinctam sacro mentem testata surore, Haud aeque laesura ducem, cui falsa canebat, Quam tripodas, Phoebique fidem. Non rupta trementi Verba sono , nec vox antri complere capacis Sussiciens spatium, nulloque horrore comarum Excussae laurus , immotaque culmina templi, Securumque nemus , veritam se credere Phoebo Prodiderant. Sensit tripodas cessare, furensque Appius r ,, ET NOBIS meritas dabi&, impia, poenaς, ,, Et superis , quos fingis . ait, nisi mergeris antris , ν, Deque orbis trepidi tanto consulta tumultu

146쪽

M Desinis ipsa loqui M. Tandem conterrita virgo Confugit ad tripodas , vastisque abducta cavernis Haesit, & insueto concepit pectore numen, Quod non exhaustae per tot jam secula rupis Spiritus ingessit vati e tandemque potitus Pectore Cirrhaeo , non unquam plenior artus Phoebados irrupit Paean : mentemque priorem

Expulit, atque hominem toto sibi cedere jussit

Pectore. Bacchatur demens aliena per antrum

Colla serens, Vittasque Dei, Phoebeaque serta Erectis discussa comis , per inania templi Ancipiti cervice rotat , spargitque Vaganti obstantes tripodas , magnoque exaestuat igne, Iratum te , Phoebe , ferens : nec verbere solo Uteris, stimulis : flammas in viscera mergis.

Accipit & frenos e nec tantum prodere Viati, Quantum scire , licet. Venit aetas omnis in unam Congeriem: miserumque premunt tot secula pectus: Tanta patet rerum series, atque omne futurum Nititur in lucem et vocemque petantiae sata Luctantur : non prima dies , non ultima mundi ,

Non modus oceani , numerus non deerat arenae.

Talis in Euboico vates Cumana recessu, Indignata suum multis servire furorem Gentibus, ex tanta fatorum strage superba cerpsit Romana manu et sic plena laborat Phemonoe Phoebo, dum te. consultor oporti

147쪽

Castalia tellure Dei vix invenit, Appi,

Inter fata diu quaerens tam magna latentem. Spumea tunc primum rabies vesana per ora

Effluit & gemitus, & anhelo clara meatu Μurmura : tunc moestus Vassis ululatus in antris , Extremaeque sonant domita jam Virgine Voces. is EFFUGIS ingentes, tanti discriminis expers, , Bellorum , Romane , minas e solusque quietem se Euholei vasta lateris convalle teneris ,3. Caetera suppressit, faucesque obstruxit Apollo. Custodes tripodes fatorum , arcanaque mundi, Tuque Potens Veri, Paean , nullumque suturi A Superis celate diem , suprema ruentis Imperii , caesosque duces, & funera regum , Et tot in Hesperio collapsas sanguine gentes Cur aperire times An nondum numina tantum Decrevere nefas & adhuc dubitantibus astris Pompeii damnare caput , tot fata tenentur γVindicis an gladii facinus , poenasque furorum,. Regnaque ad ultores iterum redeuntia Brutos , Ut peragat sortuna, taces Tunc pectore vatis. Impulsae cessere sores , exclusaque templis Prosiluit et perstat rabies, nec cuncta locutaeia Quem non emisit , superest Deus. Ille feroces. Torquet adhue oculos, totoque Vagantia coelo Lumina : nunc viam parido , nunc torva minaci . Stat nunquam facies : rubor igneuς inficit orae,

148쪽

13a PHARS ALTA.

LiVentesque genas : nec , qui solet esse timentS,

Terribilis sed pallor inest : nec fessa quiescunt

Corda : sed ut tumidus Boreae post flamina pontus Rauca gemit l, sic multa levant suspiria vatem. Dumque a luce sacra , qua vidit fata, refertuCAd vulgare iubar , mediae Venere tenebraeis Immisit Stygiam Paean in viscera Lethen, Quae raperet secreta Deum. Tum pectore verum

Fugit, & ad Phoebi tripodas rediere futura :Vixque resecta cadit. Nec te vicinia lethi Territat ambiguis frustratum sortibus , Appi :Iure sed incerto mundi, subsidere regnum

Chalcidos Euboicae , Vana spe rapte , Parabas. Heu demens , nullum belli sentire fragorem, Tot mundi caruisse malis , praestare Deorum , Excepta quis Morte, potest i Secreta tenebis Litoris Euboici , memorando condite busto , Qua maris angustat fauces saxosa Carystos . Et tumidis insecta colit qua numina Rhamnus , Archatus rapido servet qua gurgite PontuS,. Euripusque trahit , cursum mutauidius undis , Chalcidicas puppes ad iniquam classibus Aulin. Interea domitis Caesar remeahat Iberis , Victrices aquilas alium laturus in orhem: Quum prope fatorum tantos per prospera cursus Avertere Dei. Nullo nam Marte subactus Intra. castrorum timuit tentoria ductor

149쪽

Perdere successus scelerum : quum paene fideles. Per tot bella manus satiatae sanguine tandem Destituere ducem 3, seu moesto classica paulum Intermissa sono , claususque , & frigidus ensis , Expulerat belli furias : seu , praemia miles Dum maiora petit, damnat causamque, ducemque, Et scelere imbutos etiam nunc venditat enses.

Haud magis expertus discrimine Caesar in ullo est, Quam non e stabili, tremulo sed culmine cuncta Despiceret, staretque super titubantia fultus. Tot raptis truncus manthus , gladioque relictus Paene suo , qui tot gentes in bella trahebat, Scit non esse ducis strictos , sed militis , enses. Non pavidum iam murmur erat, nec pectore tecto Ira latens : nam quae dubias constringere mentes causa solet, dum quisque pavet, quibus ipse timori est, Seque putat solum regnorum injusta gravari, Haud retinet. Quippe ipsa metus exsolverat audax Turba suos. Quidquid multis peccatur, inultum est. Effudere minas : is LICEAT discedere , Caesar , A rabie scelerum. Quaeris terraque marique η riis serrum jugulis , animasque effundere viles

η Quolibet hoste paras. Partem tibi Gallia nostri Eripuit : partem duris Hispania bellis:

η Pars jacet Hesperia : totoque exercitus orbe M Te vincente perit. Terris fudisse critorem

η Quid iuvat Arctois, Rhodano, Rhenoque subactis 3

150쪽

m Tot mihi pro bellis bellum civile dedisti ..m Cepimus expulso patriae quum tecta Senatu , ' is Quos hominum, Vel quos licuit spoliare Deorum p.

,, Imus in omne nefas , manibus, ferroque nocentes ,

F, Paupertate pii. Finis quis quaeritur armis Quid satis est, si Roma parum Iam respice canos,m Imalidasque manuβ , & inanes cerne Iacerros. ,, Usus abit vitae : bellis consumsimus aeom. ,- Ad mortem dimitte senes. En improba vota: Νon duro liceat morientia cespite membram Ponere . non anima glebam fugiente serire, is Atque oculos morti clausuram quaerere deXtram ,

is Conjugis illabi lacrymis , unique paratum Scire rogum. Liceat morbis finire senectam. D Sit praeter gladios aliquod sub Caesare fatum. M Quid , velut ignaros ad quae portenta paremur, is Spe trahis Usque adeo soli civilibus armisti Nescimus cujus sceleris sit maxima merces pse Nil actum est hellis , si nondum comperit istas m omnia posse manus. Nec fas , nec vincula jurisis Hoc audere vetant. Rheni mihi Caesar in undis is Dux erat, hic socius. Facinus quos inquinat, aequat. Adde, quod ingrato meritorum iudice virtus m Nostra perit. Quidqui' gerimus , fortuna vocatur. M Nos fatum sciat esse suum. Licet omne Deorumis obsequium speres , irato milite , Caesar , ae Pata eritis Haec latus , totis discurrere castris

SEARCH

MENU NAVIGATION