장음표시 사용
81쪽
ideas ostendi non esse terminos quibus infinitum qu0 vi ac p0tentia est terminatur. Easdem Vero idea Satis apparet, quoniam in infinita rerum Daultitudine ut una notio cernatur efficiunt, causas esse et originem omnis artium et cogniti0ni veritatis. Atque qu0dita concludendo efficimus confirmatur ipsius auct0ris testim0Dioqui cum saepius ideas Verissima et certissima cognitionis priam cipia appellet nusquam ea bona aut pulchra voeat. Nam nequis putet me refelli qu0 p. 52 Α μαθημαr dicuntur hominibus
v0luptatem asserre. Concluserit enim quis quod ii alia pulchra commemorantur quae Voluptatem h0minibus asserant inque aliis Plat0nis dial0gis ideae earumque μαθηματα Saepeli ter pulcherrima appellantur in Philebo quoque ideas putet iras existimari. At antipadvertendum est pulchri vocabulum illo Philebi 0eo eis tantum tribui quae oculos et aures v0luptate asseiunt. Contra neque in odorationibu neque in scientiis pulchritudo inesse verb0 signiscatur. Id quod tanti momenti non esset nisi plane e0dem uiod in Hippia M. p. 298 sq. pulchri nomen ei tantum tribueretur quae eulis et auribus percipiuntur. Quibus odore8 opponuntur ut qui jucundi quidem Sed nunquam putetiri sint. Sed non tanto quanto videri 90ssit intervallo veritas a bonitate distat meminisse enim p0rtet duo genera auctorem Statuisse ejus quod imum et multa dicitur. Unus enim hom aut intellegitur qui ex partibus et membris in unum conjunctis c0nstat aut de hominis sempiterna quae eadem in singulis h0minibus
apparet. Iam utroque natu et mult0rum genere ridicule sophistae abutuntur ut in disputand cetero homine confundant Verum enim esse demonstrant quod videtur fieri non posse ut nimirum unum sit multa et multa iterum unum. Ad lios igitur refellend0 80- crate Sese conVertit. Quare primum d0cet unam esse deam et certum formarum numerum in infinita ensuum multitudine quaerendam. His igitii consutantur qui in e0rum quae sensibus percipiuntur multitudine negant unam Semper 00nspicuam esse ideam. Restat ut refellantur qui t0tum aliquod negant unuin esse idemque ex partibu multis constare. Quo contra valent quae de altero termini et infiniti genere disputantur ex iis enim intellegitur unum esse aliquem h0minem quod totus est et ex partibus compositus aptis inter se et congruensbus Ut igitur unum genus
82쪽
in certas ac numero definitas formas discedit priusquam in insinta sensuum multitudine conspicitur ita totum aliquod prius ex partibus quarum mensura nita est omp0nitur quam incertas illas quae mensuram constantem et Xam non habent qualitatum n0tati0nes recipit. Veluti 0m aliqui quamquam ex membris et aliis partibus nati ira sua siniti c0nstat, tamen ubi cum aliis c0mparatur magnus et parVUS gravi et leVi aliaque excenta videtur
esse. Quibus v0cabulis alterum illud insuit genus significatur quod quia numquam fixum stat et imm0ium sed variatur semper et pro rebus quibu8cum comparatur ipsum differt, uno genere illorum comprehenditur in quibus illud μἁλλον καὶ et τον apparet quaeque m0d maj0ra modo minora videntur esse. Satis igitur jam c0nstat imum et multa duplici sensu diei aut enim signifieatur genus quod in formas multas discedit aut totum quod e partibus multis constat. Atque ut is qui in materia ex certis et desinitis partibus totum et unum e0nstruxit aliquid quod b0num sit c0nstituit ita qui in innumerabilibus sensuum perceptionibus ex certis earum formis et iumero desnitis unum genus intellexit verum quod sit invenit. Quid igitur magis perspicuum est quam ipsam unitatem
esse qua et bonum et Verum omne gignatur Quare men quae et in bono mciendo et in vero cognoscendo VerSatur putetur nece88 est Semper unitatem aliis rebus afferre quam si in sensuum
percepti0mbus p0nit verum, si in materia b0num qu0d sit existit. Accedit vero aliud quo arctior nexus inter bonitatem et veritatem statuitur. Et adhuc quidem de ea tantum vel tale dixi quae c0gniti0ni adhaeret nunc vero adjungendae Sunt et ea veritas quae Speciei externae opponitur et ea quae rei alicui attribuitur quod ideam aliquam essetam gerit. Iam ut a cognitionis veritate initium laciam, nisi quis ognitum habuerit quid b0num sit is amnquam ipse bonus et Deinde ne v0luptas quidem b0na erit nisi veritatis particeps voluptatis deam quam Verissime XpreS-Serit. Denique Summum bonum non vere bonum esset si non
revera sed Specie tantum talem naturam haberet. Apparet igitur in his omnibus veritatem plurimum conferre ut aliquid b0num fiat ipsam vero b 0nitatem ex aliis rebus pendere. Itaque causa bonitatis veritas aliqu0 0d dici potest ea autem condieione ut causa sit sine qua seri n0n 0test ut quicquam b0ni existat.
83쪽
Ιii fine mutem disputati0nis ne iraetermittam miram quae inter libr0s quos de legibus Plato Scripsit et liunc sermonem intercedit similitudinem. Nam qu0 lect0res qui Plat0nis philas ohiam ex aliis ejus sermonibus dididerunt haud dubie mirati sunt quod nimirum deae n0 pro bonitatis causis sed tantummodo pro veritatis principiis habentur idem in legibus facilius agn0seitur. Etenim civitas et mi indus imi versu bonitatem et perseetionem Ssequuntur ubi aequitas et justitia per uini a regnant: 0n igitur dubiuin est quin hinc putentur b0na mnia manare. Contra uno et Solo loco ubi earum menti fit deae celebrantur 110n tamquam pulcherrima exemplaria ad qu0rum similitudinen quaeeunque in h0 mundo pulchra et egregia extant c0D laeta sunt sed tamquam exiissima et verissima omni e0gniti0nis principia D. XII p. 965 C: Θ.
Sed nolo quaesti0nem quae l0ngioris videtur disputati0nis esse hic paucis discindere p0tius quam dissoluere praeSertim cum satis sit significasse nullam esse causam qua c0mmoveamur ut ideaSin 0nis illis aliquo l0e enumeratas esse putemus. Nihil igitur obstat quin simplici ratione primum bon0rum genus de eis quae moderata sunt et in unum con Spirant, Secundum de ei quae Secum ipsa congruunt et persecta sunt intellegamus. Velim equidem me in hujus disseillimi loci explieati0ne felici pera versatum 8Secum ipsius Philebi vestigia premere mallem quam aliunde interpretationis instrumenta petere neque nisi mihi de hujus conjecturae Veritate tantopere persuasum suisset periclitatus essem ne noVam e0njecturam non magis probabilem ceter0rum turbae admiscerem.
84쪽
Natus sum Rud0lla Hii Zel Lipsiae a. d. XIII Cal. April. anni 1846 Sal0mone et Anna parentibus. Fidem professu sum evangelicam Literarum rudimentis Smnasii li0mani praeceptores me imbuerunt in qu gymaSi qu0 per sex menses Echsteinio
rectore et praeceptore Su SH Semper grato animo memor ero.
Qui cum me dignum censuisset qui ad universitatem transirem, ineunte anno 1864meidelbergam me c0ntuli, ut Ruperio-Carolinae civibus adseriberer. Per annum ibi Κ0echlyum Zellerum Haeusserum H0ligmannum ita audivi ut regionis summae amoenitati simul vacarem. Tum Gottingam profectu cum prae ceteris Sauppii disciplinae me traderem, Curtium Waligium Loigium Mulierum, Letitsellii in denique per biennium audivi per annum fui sodalis seminarii qu0d illi floret philologiei. Hinc ut studia mea absolverem Berotinum petii eam urbem quae nunc ut futura Germanorum imperii sedes nemini praetereunda est. Ubi cum Hauptii potissimum cholas frequentarem, simul irehh0m Mo senio Trendelenburgio peram dedi. Spero igitur lare aliquando ut et his et ceteris quorum disciplina instructus sum gratias qua debeo
85쪽
1. hi Ieb. p. 14 D verba τους ἐμέ delenda sunt.
2. Phileb. p. 58 A verba και To male dirimunt VI. To ν et o Proic quae arte inter Se conjungenda Sunt. 3. Plat Theaet. p. 159 in illis περι ἐν την γλῶ0αν αισθησιν πικρόTηro V0eabulo πικρότητ0 Sententia perturbatur. 4. lat. Theaet. p. 189 E sermonis partes ita disponendae sunt, Ut V. To αμαγε η εν μέρει Theaetet0, V. κάλλιor 80erati tribuatur.5 Eurip. r. 8. 34 sic seribendus est: εντευθεν ἀγρίω συν
6. Urip. Suppl. S. 1094 sic scribendus est: εἰ δ' re τόδ' ἔγνων ἶ επειράθην ἐγώ. T. Cic. Adad pr. I in Emati versu pro med eg0, quod novi 88imi editores exhibuerunt, legendum est memet. 8. Qui ab Aristotele v0eantur libri ex0teriei intellegendi ipsius dial0gi sunt. 9. Falsus est Niebulirius quod Plat0nem malum civem fuisse judicat. 10. Quae in veterum poetarum carminibus edendis usu didicerunt, in dethi et Sehilteri peribus philol0gi nunc expromant.