De bonis in fine Philebi enumeratis. Dissertatio ..

51쪽

Sed tantum abest ut 0va haec significatio ab alterutro loe po tuletur ut a pri0re illo repudietur. Qui qu0niam de sexto genere l0quitur p0nit quinque genera praeee8SiSSe Attamen tuis tam audax fuerit interpres ut quinque h0rum generum unicuique imprimere velit generati0nis notam Quo jure et ii monens numerari posset in eis quae generantur Id tantum a Plat0nis sententia abli 0rret ut ne a stultissim quidem Plat0nis imitat0re qualem Philebi uet0rem Selia selimidius intellegit tale saei nus e0mmissum esse imaginari possimus. Ac tantum abest ut in ipsis de quibus iraetamus verbis illam Trendelenburgii interpretationem quicquam suadeat ut ad γενεας app0SitUm αυὶ ς aliud praeeeSSisse e sindicet. Pri0ri autem generi qu0 ex Trendeletiburgii sententia

niret siquidem de generatione interpretandum 8Set. Neque nostra nisi sequimur explieationem intellegitur eur 08terius genus p0tiusquam prius generari dicatur. Quare Via ad simplicem interpretati0nem munita Vertemus , quaesti in lite huju generis Sunt . Nam os qu0 dicitii frequentissimo usu li 0 genus tamquam diversum a pri0re distinguit. Utrique igitur generi sempiterna natura tribuitur i. e. Hae utriusque generi Sunt emper esse b0na dieiuitur. Quam interpretationem et Si necessariam esse dem0nstravi tamen difficultates non reticendae sunt quibus ea laborare videtur. Et primum quidem mihi bjicietur significati0nem quam in verbis την uin ιον φυσιν ineSSe Vol ex ipso loco colligi non posse. At si v0luptas dicitur neque primum neque Secundum bonum SSeeique sententiae ἀλλ additur unusquisque expectat aliquid nominatum iri qu0d 0nam naturam habeat qu0d si ei non b0na sed sempiterna natura tribuitur unusquisque de semper b0na natura c0gitabit. Nam si id n0n saceret 0n existeret ea utriusque enuntiati oppositi quae particula ἀλλ aperte indieatur. Cui illud argumentum accedit qu0d jam supra attuli qui enim libi uni attente legerit mem0 erit eur initio disputati0nis v0luptas ipsunt b0num 88 negetur. Id qu0 ideire saetum esse e0nstat quia volupta non semper bona esse videbatur. Ilaec igitur dim- eulias acile sublata est. Dissicili0r autem oritur quaestio numqu0 secundum meam inierpretationem haec verba signifestui eum ceteris serm0nis partibus e0nveniat N0n enitu si ita ut volo

52쪽

stantius seciuid l0eo nominaretur nisi p0st illud inventum esse ita signiscaretur. Itaque quaeritur num in ipso sermone haeodi10 0na tali ordine quali his sumitur inter se Sequantur. Atque ad id quod ante omnia quaeritur quo l000 utrique generi empiterna natura tribuatur jam Supra responsum S cum negaretur usquam in Philebo erupiternae natura mentionem fieri. 0dem autem oe jam vidimus etsi ipsa Sempiterna natiua eri, non nominetur tamen commemorari quaedam bona quibu illa concedenda sit. Itaque quaeritur utrum in iis Philebi uet 0r modum et moderationem rettulerit mecne. Et hic qu0que adversa fortuna addidit ut diserte uet0 id nusquam indicaverit. Quare Verendum esset ut meam bonorum explicati0 neu cuiquam probemni Si certissima ejus argumenta e rebus et Sententiis peterentur. In quibus proferendis exordiamur ab alter genere. De quo quin sermo it inde a pagina 60 C ad p. 4 B nerui iup0test dubium esse nullus enim alius exstat locus qui universum illud eam compleetatur. Hic vero sum muti bonum dicitur esse ἱκανόν p. 60 C: τέλεον p. 6 A idemque pro pulchro et congruente habendum esse colligitur e p. 4 4 et . Neque mittendum est qu0m0d ill0 0e hi quattuor 110ti0nibus auct0r utatur.

Nimirium eas tamquam norma . adhibet ad Summum humanUmb0num constituendum: 0gitantur enim ut apparet generales 8Seformae quae ubicunque X aliqua re elucent eam pro summo aliquo

bono habetidum esse Stendunt. Iam ver quid aliud requiritur ut sempiternam naturam habere resti dicantur nisi ut semper et ubique b0na sint ide0que essetant ut alia quibus adsunt bona sarit. Ill autem loe ponendum est quattuor illa semper b0nae8Se: nam Si non 8Sent semper et sua natura b0na hom qui ad eorum Xeruplum conlarniatus Si ne ip8 quidem bonu esset. Verum enim Vero est ille b0nus quia perseetus et sibi suffieiens congruen Seelim et pulcher est ergo hae quattuor notiones Significant quod Semper et sua natura b0num est elum ipse homo nec DIIU nec malus it. Qua oppositione addueor ut sempiternam ill0rum naturam etsi n0n nominatam tamen re et Sententia

53쪽

signis eatam putem. Sed id qu0d 0ngruen Seeum et persectum est n0n unum Sse et Solum b0mlm quamquam optimum est jam supra intelleximus. Veluti falleremur si putaremUS singula quae ad mixtum gemis pertinent non esSe bona quod ei congruens secum et perseetu Status n0 tribuatur ei. p. 25 sqq. Eodem que m0d aliquid boni inesse dieitur in voluptatum e genere quod purum lio minatur. Deni ille bona Sunt quaestunque mentis genera Xstant. Qua ratione igitur stommotus auet0 liae tria inb is mimeravit Et eur Voluptate impuras ejeeit qu0minus inb0norum coetum admitterentur, mentem autem et Omne artes in

eundem redipiens bona judicavit A videtur necesse esse eum tria b0na sint quae genere inter se vel maXime disserunt, quartum aliquod XStare qu0 cum da natura et semper b0num tum histribus ommune sit. Iam in Voluptatibus Satis patet impuras ab0norun numero remo Veri pura autem in eundem aestiri u in iam modus qui in illis desideratur his adest. Denique si in mentis generibus quaerimus filiae Innibus ad aequaliter tribuenda sit pr09ter quam milum a b0ni eXellidatur n0n veritatem neque constantiam sed m0derationem inveniemus. Id quod de artibus aediseiplinis infert 0ribus statim unusqdi 8que concedet: non enim propter Veritatem quae illi e0gΠ080itUr Sed propter per quae e0nfidiustu b0 ae et utiles existimantur. 0ntra menti purae et Superiorvin artium summa laus in Veritate Saepius p0nitur. Praesertim f. p. 5T D et p. S. Atqui ipse Soerates p. 62 B de-elarat solam veritatem n0n utilem SSe homini qui dialeetida instrueius eterarum artium rudis Sit Cujus e0n diei tantum abest ut persecta sit ut Pr0iarchus eam odistulam appellet. Quare requiritur ut qui perseetus esse hom Vult eterarum quoque artium peritus sit. Has ver artes 98a et u arbitrio utentes n0n Semper utiles 8Se e ei apparet quae pauli p0st Protaretius didit: 0Dκ6υν γωγε ἶδα, ω Σώκραιες, os ις αν 'λ Irro tro Guς

signifieatur superi0rum artium imperio pia esse quo ceterarum liber es eaeeu impetus regatur. Qu0d8 supra arte Superiores

inutiles videbantur esse nisi inseri0ribus adjuneiis, hic ver magnuillaruni utilitas in m0derati0ne 90nilur quam eieris adhibent mu-elu i inde sit 80lum ei mnem illarum utilitatem ii 0n in eo i d

54쪽

Veritatem c0gn0seant cerni sed quod e0gnita veritate qua8i 0rma Utantur ad cetera moderandas. Accedit aliud summa enim et puri 8Sima mentis par m0d0 0υς 0d φρόνησις V00atur ut diuefieile sit quod sentinius inter utrumque discrimen ex verbi demonstrare. Iam φρόνησις illa ubi p. 61 C eum voluptate miseetur similis dicitur esse aquae qua Vinum temperatur. Quae comparati inanis esset nisi v0luptatem indiearet mentis vi intra just0ssne c0erceri. Nam igitur duobus exemplis c0nstat mentis virtutem sive b0nitatem in e sitam esse qu0d illa aliis rebus cum ceteris artibu tum Voluptatibus m0deratur. Quibus tertium additur: nam p. 28 C qq. mens divina quam optimum esse c0BStat non celebratur r0pter veritatem ei us particeps est, Sed pr0pter justum modum H utitur in h0 mund constituendo et guber-Daudo. tque similes ejus perhibetur mens humana 88 et uspr0pria virtus p. 30 B 011 in cogniti0ne veritatis sed in rerum m0deratione ponitur. Si quis igitur quaesierit cur mens jH8qHevaria genera Omnia in b0nis numerentur resp0ndebimus pr0pter moderati0nem id fieri quam nisi ipsa in se gererent non aliis rebus impertirent. )' Hic ubi de mentis vi ac natura agitur nolo omittere quod ad artium distributionsem quae in Philebo proponitur insilius intellegendam aliquid confert. ad hamius enim in epistola quam de legibus scripsit p. II corrupta putat quae p. 8 A: δῆλον τι η πῆσαν ζ γε νυν λεγομένην γνοίζ. Quare ipse Thompsonum ad quem pistola illa data est laudat quod locum

sic emendaverit δηλον τι πῶς αν τον γε νυν λ γν. At quamquam ferri potest tamen non neceSSaria eSi haec conjectura dialoetica enim quod eorum quae ceteris artibu tractantur veram B turam perspectam habet has artes

ipsas perspectas habere dicitur. Quare his verbis idem signifieatur quod in Rep. VII p. 32 sic exprimitur: μεε δ Τουτον ον χρόνον, ν δ εγώ,

οντος φύσεως μόν γοῆν, ιλιεν, ζ τοιαί η μάθ σις βέβαιος εν οἷς νεγγένηται. Και μεγίστη γε, ν δ εγώ, πεῖρα διαλεκτικ ς φύσεως και η ὁ μεν γὰρ συνοπι κὸς διαλεκτικός, ὁ δε η υ. uo loco quis non videt opponi inter Se cetera arte quae adolescentium animis notitias multas et scientias praebent τὰ μαθηματα et dialeuticam quae illis collectis

et in uno conspectu positis veram rerum naturam perspicit. Atque eadem

oppositio postea fit ubi qui μόνιμοι εν μαθημασι sunt digni dicuntur qui

55쪽

Itaque satis firmis argumentis c0mprobatum esse cense quod supra posui non Veritatem neque conStantiam sed moderationem causam esse cur mens in bonis numeretur. Iam si voluptates

puras assumimu du jam reperta sunt idcirco bona esse quia modum aut habent aut tribuunt. Quaeritur igitur eur tertium genus quod ea quae ex fine et infinito mixta sunt continet 0num existimetur esse. Id qu0 vi pluribus exponendum erit: 0n enim quod e partibu eon Stant congruentibus neque quod ipsa sibi sus seiunt bona illa existimantur sed quod ipsa aliis rebus apta sunt τἀναντία ιαφυρως ἐχ0ντα, συμμετρα ε και σύμφωνα

ἐνθεῖσα ρι Θμον απεργάζεται). Ita in corp0re humano partium omnium aequabilis et congruens Status sanitatem efficit, in musicis ex sonorum congruentia harm0nia Oritur, e frig0re et alore recte temperatis varia et per annum egregie disposita temp0ra. Addit deinde alia permulta superesse Veluti in corpore pulchritudinem et robur in animis autem praestantiora quae libidinibus lege et ordine d0mitis nascantur. Quibus Xemplis omnibus c0lum me est quod res deseribuntur quae ex ne et infinito temperatae aliis c0ngruunt nulla vero quae ex partibus On Stat moderatis. Nam neque anitas neque harm0nia rem deSignat quae e partibus composita Secum congruit. Deinde quamquam tamquam b0num laudaturqu0 libidinibus nimiis modus adhibetur, tamen perfectus ille status, in qu ipse animus secum congruit qu0niam voluptates m0deratae non invitae mentis imperio parent, ne Verbo quidem tangitur. Quibus omnibus comprehensis non temere concluserim hoc locon0 agi de eis bonis quae secum congruunt, sed de aptis illis et moderatis. - Tria igitur eum in Phileb asserantur bon0rum genera quae bona 88e putantur pr0pter modum qui eis adest, satis perspieue opin0 significatur m0derationem ut quae communis

dialectica imbuantur. Quibus locis comparatis intellogos quid sibi velit illa tuae in Pliilebo p. 55 D vocatur περὶ α μαθωαrα at tu no

mine omnes praeter dialecticam artes sive purae sive impurae comprehenduntur ut quae non in universa reruni natura cognoscenda Sed in singulis

scientiis versentur. A quibus quomodo disserat dialectica optime significatur

illis V πῶσαν ον γε νυν λ γν. Itaque tantum ubest ut haec verba eo

rupta putem ut necessaria existimem quibus dialectie distinguatur ab ea quae dicitur περ ru uo ur ἐπισron l

56쪽

tribus illis bonitatis causa sit sua natura et Semper bonam SSO. Vel potius ut securate loquar cum his exemplis allatis demonstretur moderationem esse causam aliquam b0nitatis inde consectarium est quaecunque moderationem participant ideoque moderata sunt bona 88e. Quod etiam sic exprimere licet ut dicas semper 88e bona quae moderata sint neque boni naturam dep0ni dum ceteris mutatis justus modius Servetur. Ut igitur voluptati natura mutatur et inter b0num et malum uetuat ita moderati perpetu sibi c0nstat ut Vere dicatur sempiterna esse. Itaque quod supra de alter b0norum genere pronuntiavi idem de moderato pr0nuntiare licet sempiternam e0rum naturam etsi non nominetur tamen aperte significari. Sed huc pervenimus quaerentes quo Ordine utriusque b0ni natura inveniatur. iii quaestioni respondere satis in promptu eSt prius enim de mixto genere de mente de voluptate disputatur eaque bona inuemuntur esse quae moderata sunt, deinde ubi de vita e voluptate et mente mixta agitur summum b0num intellegitur esse id quod c0ngruens Seen et perfectum sit. Antequam igitur ejus qu0 Secum e0ngruit et perfectum est sempiterna natura agnoscitur, clariSSime ea in m0deratis apparet. Itaque aetenus

nihil bstat quin tu sine libri sempiterna natura recte dicatur primum apud m0derata deinde apud alterum bon0rum genus reperta Sse. - Sed in Vulgus jam hic serm0 0tus 8 quod nihil fere simplex et planum praebet sed ob8cura plurima et talia de quibu ambigatur. Itaque hic quoque ubi jam omnia videntur clara 8Se necopinat 0riuntur difficultates nam cum sane illo loco de perfecti et secum c0ngruentis aeterna natura disputetur p0stquam moderata Semper 88 bona jam cognitum est, tamen ille ostiis n0n 0lus et unus est ubi de illa alterius generis natura disseritur sed alter in quo idem sit jam in totius sermonis principi ex8tat. Leguntur enim p. 20 haec ΣΩ. την ἀγαθου 0ῖραν πότερ0ν νάγκη τελεον η μη τελεον ει ναι; LPΩ. πάντωνδη που Τελεώτατον, o Σώκραzες. L. τί δαί ἱκανον τἀγαθόν;

Iam si persecti et susscientis n0tae eae sunt quibus ipsum quod bonum est a ceteris omnibus distinguitur, sequitur quaecHnquo suffieientia i perseeta sunt ea esse bona. Quare si eadem Via qua Supra in c0ncludendo pergimus efficitur empiternam naturam

57쪽

jam hic adseribi is quae sumetentia et perseeta sunt. Sed sempiterna horum natura tum demum penitus intelligitur ubi ea cum aliis comparantur quae illa carent. Id qu0 altero loco supra ostendi laetum 88 cum certum aliquod summum bonum ad illorum n0rmam Ormaretur. Quare aliquis suspicetur quod tale quid hi non sat ide0que res non ab omni parte illustretur illo loco deruum Vere eam iuventam esse ubi mnes obscuritates illuStrantur. Atqui in proximi mens et V0luptas negantur Onae 8Se qui n0n

persectae aut sufficientes sunt, mixta vita bona dicitur quia du illa quae requiruntur habet Victus igitur abibit quieunque his armis pr0 me pugnaverit. At potuit aliis uti nam ut ii sempiterna natura tribuatur ei quae persecta et Sufficientia Sunt, mim eodem loco eadem congruentibus et pulchris tribuitur Atqui in illa b0norum enumerati0ne non agitur de sufficiente et perseet sed de universo ad qu0d utrumque pertinet genere. Neque quae illic generatim distuntur huc referri possunt ubi sempiterna natura de singulis tantum praedicatur nihil enim hic dicitur de t0t aliquoqu0 ex partibus m0deratis constat et cui quattuor illa vocabula eorumque consimilia aeque c0nveniunt. Quod qu0niam illo loco ubi summum b0inu humanum describitur revera fit, ad illum potius illa verba reserenda esse contendemiis. Nihil igitur per se

obstat quin S0cratem putemus vere dicere aeternam naturam primum repertam 8Se circa ea quae moderata sunt deinde circae gruentia secum et perfecta. Atqui ipse S0erates paucis interpellatur a Pr0tareti qui eum ille sententiam de moderati eorumque empiterna natura protulit, φαίνεται γ0υν, inquit, ε των νυμ λεγυμένων Quae quin significent modo dietis 80eratis sententiam compr0bari 0 potest dubium esse. Iam Si praeterea videmus in pr0xime sequentibus b0n0rum aliquem rdinem ita institui ut praestantiora priorem l0eum btineant, haud dubie relegantur adeaui disputati0nis partem in qua tunc esse justiani 0norum r&lle in apparuit. Quare tiae bonorum enumeratio Videtur consummare et e0mprehendere ea quae inde a p. 65 C exp0nuntur:

nani eius illic in univer8um tantum constitutum Sit, mentem propius quam v0luptatem ad summi boni 060nem aecedere, hic jam

esima mensis pars secundum singulae disciplinae et artes in-

58쪽

feriores tertium v0luptates purae. Neque disseile videtur esse intellectu qualia c0gitanda sint duo illa b0na quae his tribus praemittuntur. Nimirum cum in ei quae anteeedunt mentis ac voluptatis pretium ad summi 0ni notionem examinetur ita ut qu0dpr0xime ad eam appropinquat ptimum dicatur esse, illa summi boni n0ti haud dubie putanda est etera tria b0na dignitate

antecedere. Quare merito Si quando b0na enumerantur priorem

quam tria illa l0cium obtinere videtur. Itaque ut primui illam bon0rum enumerationem legimus statim e inclinamus ut dii illa quae primo loco ponuntur b0na cum summi boni notis aliquora0do cohaerere existimemus. Accedit quod moderati et pulchritudo quae id in primis b0nis numerantur eaedem reseruntur in Summi b0ni 0tis. Attamen ultra haec similitud0 0 progreditur sed in eis quae dixi subsistit. Ita congruentia et moderati quae eo l0c de quo tractamus discernuntur p. 64 D inter e conjunguntur et tam arte quidem ut deinde p. 4 E conjunctae ambae opponantur pulchritudini. Id quod cum h0 loe minime convenire statim intellegitur nam quae illi disjunguntur pulchritud et congruentia hic uno genere copulantur. Atque p0ssent haec excuSari in auct0re quem constat in sententiis exprimendis sibi n0 satis constare nisi pondus et vim inde acciperent qu0d aliae exstant utriusque l0ei disserentiae quae ne in au et ire quidem Verb0rum neglegente excuSantur. Quom0d enim qui legentium animos erudire non perturbare vult 0ssit idem veritatem tertium du0bus

honis adnumerare ae 90stea ubi eadem bona enumerat plane omittere Denique aeterna natura non tantum circa congruum et

pulchrum dicitur reperta esse sed circa totum illud genus ad qu0d praeter congruum et pulchrum etiam persectum et sufficiens pertinent. Iam horum illo l0e menti nulla fit. Quare etiamsi congruum et pulchrum quod hic appellatur c0neederetur referri ad congruentiam et pulchritudinem quae illi n0minantur tamen quoniam hic n0 de pulchro et congruente sed te tot ad quod pertinent genere erm est id fieri plane nequit. P0stquam igitur singula permulta esse dissimilia intelleximus quaeritur an his major qua uterque l0eu distinetur disserentia significetur. Iam si apri 0re 0e initium facimus p. 64 C 0cemur ei propositum 8Seu cau8am qua summum 40num ut 0num sit efficitur stendat.

59쪽

Quae non Simple et una es Se in Venitur Sed tripartita eum in m0deratione sive congruentia in pulchritudine denique in veritate eernatur. Harum autem trium rationem investigantibus primo statim apparet pulchritudinem quae opponitur deformitati ad externam Speciem referri nam cur nisi ita ea interpretanda esset p. 66 A voluptates quae turpes sunt n0ete et tenebris ab Seondendae dicerentur Nimini quae hominum eui0s ne propter turpem quem praebent Spectum laedant sugere debent. Atque pulchritudo hae qua externa Specie imbuta est non naseitur nisi eria quadam ipsius cui adest rei natura et condici0ne quodcunque enim externa specie pulchrit erit id natura a Veritate moderatum et Ongruum Sit necesse est. Id quod auctor diserte indieat

semper puleiiritudinem et virtutem gignivit. In quibus ne quis existimet pulehritudinem quod eum virtute conjungatur ad externam Speciem non reserri nam ne virtus quidem in re quae per Se quieta exStat conspieitur Sed in ea quae agit et in rebus extra Se 0sitis mea est. Restat igitur ut quae sit verita eXplicemus. De qua quoniam hic nihil additur unde erta fiat Onjectura. redeundum est ad p. 6 B. ubi paueis saltem ejus notio tangitur: dieitur enim illi neque fieri vere neque laetum XStare quiequam nisi cui veritas admixta sit. At si quoque ambigitur utra notione Verita aecipienda sit: nam duas ejus esse noti0nes ex ipso Philebo apparet. Ita p. 51 B voluptates appellantur verae quae ipSam V0luptati naturam quam accuratissime exprimunt. Similiter autem cognitio alie irius rei vera dieitur esse si ejus naturam probe

perSpexit certe enim ut uno argumento utar alia CRUS non Steur dialectica ejusque inventa veriora putentur e S Se ceteriS. t-

qui ipsa natura quam m0do dixi a Plat0ne cogitatur de rei Utroque igitur l0e inter se ollato saeile intellegimus et

re ei e0gniti me veras esse eas quae sempiterna illa Species aliqu0 modo repraesentant. Quae veritatis interpretati non quadrat in p. 4 E: πλείους δε γε a μείζους καὶ καλλίον ανιμις

rei τοῖς λη uo enim vani isti et superbi homines saliuntur lio vera redunt esse quae eum generali 0rp0ri na-

60쪽

tura pugnant e pr0pterea quod ei qu0d ipsi habent 0rpori opini0ne attribi uini quibus illud revera caret. 0 igitur de ideac0rporis salsae sunt istorum pinione sed de singulis corporibus. Itaque veritas ubi salsis istis pini0mbus opp0nitur n0n intelligenda ea est, quae ideis sed quae rebu natura saetis convenit Agnoscendi igitur in Phileb qu0que sunt duo illi veritatis tamquam

gradus Vera enim prium dicuntur esse quaestimque in rebus exstant praeter piniones nostras de eis fluctuantes, deinde quaecunque m rerum ensibilium mutati0ne manentia et sempiterna RnimadVertuntur. Qu0rum veritatis generum utrum a Philebi script0re sumam b0110 attribuatur ex re et sententia eruendum

est cum ipsis verbis de hac re nihil significetur. Ponamus igitur Veritatem summ0 0n adseribi quod cum b0ni dea congruat

ejusque speciem ab omni parte Xpressam gerat. Ac Sane Ummum bonum non esset summum b0num nisi deam boni perseeterepraeSentaret. Quare Socrates ubi ad summum bonum c ap0nenduui aggreditur Summa utitur cautione ne qua re ab de boni

aberret. Itaque cum ipsa idea nondum inventa sit singulas quibus bonum distinguitur 110tas studiose c0lligit easque ad mixtionem tamquam normas adhibet. Atque ita ille c0nsequitur ut mixti0ne illa oriatur qu0d pulchrum et c0ngruens perfectum et Suffieiens sit. Quale quis dubitabit quin ad 0Di deam tamquam ad Xemplum c0nformatum sit. Mirum igitur pr0seet esset si confecta illa mixtione requireretur ad onsummandam eam ut Verita ei admiSceatur Veritatem enim posuimus 88 eum alicujus rei ta- tum in qu illa cum sua dea c0ngruit. Tali autem verita esumm ill b0n quale c0nstitutum est clarissime elucet ut non oporteat eandem praeterea admiseere Aecedit vero idque gravissimum qu0d illa veritas anon rei perseetae admiscetur aut Supersei et quasi c0lor aliqui illinitur sed totius rei in quo eXStruatur fundamentum est. Quare tantum abest ut in veritate illa admiscenda desinendum sit ut eadem debeat totius miXtionis principium esse. Atqui talia qualia indicavi absurda e0gitur statuere

quicunque veritatem eo de quo tractamus loco ad ideas et congruentem cum eis fatum refert. Quare hae vocabuli interpretati quamquam a clarissimis viris unice illi loco apta SSe 0ntenditur tamen relinquenda est Itaque si supra Vere StatuimuS