Joannis Baptistae Genér ... Theologia dogmaticoscholastica perpetuis prolusionibus polemicis historicocriticis necnon sacrae antiquitatis monumentis illustrata tomus primus sextus Tomus tertius partem secundam de Deo principio et fine creaturarum quo

발행: 1771년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

3 8 PARS II. TRACT IL LIB. III. CAP. R q. II.

Late ex communi loquendi modo, est personale peccatum, quo Adam Dei praeceptum non comedendi de fructu vetito graviter violavit. Quia ex Rom. 5. per nuum hominem peccaιum DIravit in mundum , &c. Quo circa dicitur Adam radix, parens, fons nostri peccati: hoc autem inistelligitur posterius in subsistendi consequentia ad peccatum Adae ; ideo enim nos peccavimus Originaliter, quia Adam Personaliter peccavit, non e converso. Heinc Iir. Illud est c.iussis in subsistendi eonsequentia peccati originalis, quod est caussa mortis, scilicet manducatio illa ex

Gen. a. quacumque die comederis ex eo , morte morieris : adeo ut si deis

fuisset ejuscemodi lethalis comestio , 8c originale pariter abfuisset ι .

OBIECTIONES.

66r Obj. primo contra ui. Ads. Adae superbia fuit eaussa totius ruinae: ergo non esus ille, qui ex gula proeessit. Secando, Peccatum externum eius non est verum peccatum , quum nihil addat malitiactsupra adpetitum internumt ergo hic caussa est originalis criminis , non illa. Terιio. Nostrae voluntates in Adae voluntatem transfusae prius Peccaverunt, quam Adam ederet pomum: ergo licet Adam non edinset, originale tamen a nobis contractum esset . aquarto. Per quodlibet aliud peeeatnm, si fuisset primum, amisisset Adam sibi justitiam originalem, adeoque & vigorem eam posteris transmittendi: ergo quod in libet aliud eaussa exstitisIet culpae originalis. 66a N. Ad primum D. A. superbia una cum esu , C., hujus quip-Pe ratio movens non fuit sola voluptas gulae, sed illicitus gloriae adpetitus, eritis sent Diit solitarie adcepta , N. A. Sc Gn. Ad feeundum D. A. peccatum externum solitarie adceptum , Q una cum interno, quo dicitur constituere eompletam peccati malitiam, N.A. Sc Gn. sub hoc sensu . Ad tertium. N. A. quia transfusae sunt in Adae Voluntatem in ordine ad internam transgressonem , per externam necessario Com. Plendam. Ad quarιum: ex memorato pacto inito , esus dumtaxat ligni vetiti esset in Adamo peccatum capitale, cetera essent Personaliarquare vel ex vi pacti, vel alterius Dei voluntatis, etiam Adam alioqui destitii tus originali justitia , haberet vigorem ea in transmittendi Posteris, eo tantum quod eam ipse non amisisset per esum vetitum cu).66; QUAESTIO II. Quae causa fuerit haee comestio p AosERO . Non physica, quia in originale actu , & subcessive non influit ;sed moralis , quia per modum naturae istud communicator tanquam radix, quae adplicata subjecto , moraliter ei Adae peccatum derivat. Igitur quam Primum per generationem ordinariam ab Adamo transfusam quis coneipitur , mox morali vi Adae peetati fit Dei inimicus per voluntatem sui capitis ; dumque Deus creando animam unit corpori, ex Adamo descendenti , fitque homo filius Adae , statim ejus voluntas in voluntate Adae peccantis comprehensa centetur . Heine licet parentes sint fideles & justi , progignunt tamen filios peccat Ores, quia sunt Adae posteri. OB-

412쪽

DE RE CAU ORIGINIS. QUAEST. DOGM. SCHOL. 399 OBIECTIONES.

664 Obi. primo . Nullus effectiis profluere potest a caussa actu

non exsistente ; at enim Adae Peccatum non exsistit actu . Seeundo. Anima parvuli in primo sui momento creatur a Deo in noeens , ae in eodem nocens est, utpote corpori unita, & maculata peccato et ergo est simul nocens, & innocens et immo Deus caussans animam, & to tum, quod in ipsa est, creans, ipsum quoque peccatum caussat: haee autem a lana ratione nimium dissonant .

66s Ad primi m. N. A. de effectu , & eaussa moralibus. Sie

enim proles in primo conceptionis momento adcipit jura , & dominium virtute contractus paterni, qui multos ante annos initus fuerat. Ad feeundum t tiam anima est 1 ub diverso respectu innocens negative, ae positive noeens ; siquidem creatur a Deo in noeens Prout est a Deo,& nocens, Prout Per naturalem generationem earni conjungitur: quo. circa ejus peceatum non caussat Deus, immo potius permittit id quod ex adcidenti creationem ex se alias innocentem subsequitur

666 QUAESTIO III. Quo pacto tradueatur in posteros Adact

peccatu,n p ΑDsERO. Minime per concupiscentiam , & voluptatem camnis , qua coneipiuntur; sed tantum per Adae peccatum , prae habito Dei pacto, & generatione facta per viam ordinariam θ) . Quia voluptas illa, utpote corporea & mat strialis , nequit ullo modo agere in animam spiritalem . Tum alioqui etiam traducerentur in posteros peccata omnia parentum , & avorum, qui ad eos ab Adamo linea recta descenderunt . Inii per si libido sit peccati caussa , . qui majore cum libidine concipiatur, majus trahet peccatum; at labes originalis in eunctis hominibus aequalis est. Praeterea si vir Sc femina divinitus absque Iibid ne generarent, peccatum nihilominus in genitum suum trajicerent, quia esset vere filius Adami, in quo peccasset. Tandam moderata voluptas in coitu ad finem rectum ordinata inter conjuges, nublum peccatum est: ergo. Consulatur Beuarm. de amissi grat. l. . c. I a.

OBIECTIONES.

66 Obj. primo. Peccatum Adae traducitur ad posteros per traductionem animorum , qui ex Adamo peccante maculati descendunt . Quo subdisseilis haee traductio quamoptime percipitur. Nam I.' anima fit ex traduce, seu ex propagatione, ita ut sicut caro nascentium ex carne patrum , sic animae ex animabus Procreentur ; quoniam ,

Ego , inquit Aug. ca) adbue , fateor , non inveni quemadmodum anima est

γ Consentiunt sacto agmine Thiologi c. 6s. adversum Jansen. l. t. de stat. natur. lapsae a Epist. ad optat. Episcop. iso. alias c. 6. Mag. in a. dis. 31. Bert. Mic l. I s. c. 6. Is7. n. 6, sub fini

413쪽

oo PMRS II. NACT. II. LIB. III. CAP. II. q. II.

& maxima pars oecidentalium μγ. Nee enim contraria hue usque deis finita est ab Ecclesia , cujus P P. & DD. in puncto gravissimo diu haesi.

tarunt υνθ . a.' animarum origo ab Adamo est , quoniam initio mundi, in s multanea rerum creatione, quae multis magni nominis Scriptoriabus probara est te animae omnes simul cum Adarni anima creatae iant, ab eo in filios generationi destinatos transmittendae , non ut Pars seminis, 1 ed una cum semine : ergo.

668 M. N. AU. Quia opinio adversa Ma mi Sent. animae erean o infundantur, ει infundendo ereanιnr, fidelium jam omnium sensum ex. Primere videtur, ae pene ubique in Ecclesia Catholica a quinque circiter Seculis reeepta est. Neque vero percipi potest semen aliquod sp,ritale, quo medio fieri deberet haec traductio , seu propagatio criminoia, quum Adae anima per Poenitentiam Purgata fuerit a peccato, quum filios genuit. 569 Ad I. prob. N. A. Nee eam sententiam probat Aug. qui Iahae obscurissima quaestione fere nunquam adserit , fere semper haesiotat. Quin etiam D. Hieronymi temporibus sententia huic opposita ab

orientalibus Sapientibus vulgo tenebatur. Ad a. N.A. quia nullo quidem a gumento satis probatur. immo potius exinde fieret, quod illa animarum eongeries Adamo inserta, tune simul eum Adamo vere Peccato consensisset: aut si non ita, unde peccat O infecta est anima, quae e ma

nibus Dei pura prodiit p d) .

67o ObjJecundo . Peccatum Adae traducitur per libidinem , seu concupiscentiam seminali generationi naturaliter adjuncta me qua de caussa anima eorpori a Deo in stria , consortio carnis se pollutae , Prout seminaliter in lumbis Adae praeexstiterat, pariter vitiatur. Nam II semen, quo fit generatio, malum , & vitiatum est, ex Iob. c. I A. quis pote a facere mundum de immundo conceptum femine λ ergo ab ipso anima commaculatur. a.' ideo Christus nulli fuit peccato obnoxius, etsi carnem habuerit ex Adamo, quoniam eum virili semine conceptus non sit, liber fuit a nexufeminatricis eoncupiscentiae , ut inquit Aug. e).3.' ita plane sentit Aug. eui divinitus datum est de Originali dogmatice disserere. Doeet enim animam in corpore tanquam in vitiato va se corrumpi γ , tum eoncupiscentiam Peccati Vinculum generatione in posteros trajicere g) tum carnem vitiari, ac corrumpi, quia generatur cum libidine, ae proinde non generationem esse , sed libidinem,

quae peccatum traducit c γ . Similia fert alibi . Eique eon lentit

6 i N. N. AU. Ad r. prob: semen non est natura sua immundum moraliter, sed solum denominatione adcepta a criminosa libidine, cujus

bi Ap. Notis. In vindie. Augustiata.

neis c. v o. s. a p.

414쪽

m pECCATO ORIGINIS. M EST DOGM. SCHOL. go I

Vehieulo ipsum emittitur, aut quatenus descendit ab Adamo, qui se, ac posteros in se origi ualiter faedavit. 6 a Ad ar ideo Christus originale non contraxit, neque, licet Purus homo esset . contraxisset, quia nec inclusus est in pacto, cum Adamo inito, nee per generationem ordinariam , quam comitari solet aliqualis inordinata concupiscentia, conceptus est . Ad 3. N. Adf. Nouilla protulit Aug. ad mentem arguentis; hoc enim repugnat, & invictis rationibus pro opposito adlatis, Sc eidem Aug. qui omnino docet, Peceatum in nos traduci, quia quando peccavit Adam omnes homines erant ilis unus homo, ut ipse loquitur idest per pactum , cujus ipse meminit omuos in illa uno testamentum Dei disipaverant, in quo om

nes peccaverunt.

67; Intendit igitur laudatus Ang. r. concupiscentiam habitualem esse signum naturae corruptae. a.' esse effectum , simulque comitem Peccati originalis. 3.' per illam traduci Peccatum, non tanquam Per caussam physicam proximam, quae inficiat animam, id enim fieri ullatenus nequit a sed tanquam per occasionem , seu conditionem , quae a regulariter inest generationi, quae pariter non caussa est , sed conditio, qua posita in animam eulpa derivatur . D. Th. utpote in hoc punto maxime Augustinianus, idem omnino sensisse intelligendus est, quippe qui adserit cin culpam originalem esse in semine, & carne velut in quodam instrumento. 6 4 Insistis. Non implicat contrarietatem, quod ex carne, aut

semine vitiato contrahat anima maeulam originariam . Nam I.' ex SaP. 9. Corpor, quod corrumpitur , adgravat animum . a.' ex vulgato Ambr. corporis consortis anima maculatur peccato. 3.' ex Aug. ob vitium concupiscentiae es , quod anima uon ex se , sed ex earne eontraxit.

Et p) non est in earne bonum , sed vitium , quo inscitur anima . 4' ejusmodi est nexus carnis , & spiritus , ut ex mala corporis adfecti ne animus doleat, & ex variis illius motibus diversas induat inclina. tiones: ergo potest eodem pacto, dum corpori infunditur, virium aut faetiliatu n suarum habitualem perturbationem subire. s.' ignis mate. rialis inferni agit in spiritus, eos pungens, & urens: ergo & macula corporis potest iu spiritum agere , & trans re . 67s N. NAU. Tum quia illa macula nihil actu positivum est rium quia sola anima est proxime Deo amica, vel inimica ; hae siquidem denominationes in potentias materiales non cadunt et tum quia sola anima, quae formaliter libera est , potest peccatum habere , & ab ipsa per denominationem totus homo. Ad I. prob: dicitur corpus adgravare animam , quatenus per suas sensationes animam , quae non

nisi dependenter a phantasmatis operatur, disponit , & inducit ut si- Tom. III.

kὶ L. f. de peceat. meta c. I . &fernt. 47. de diversis , dc l. a. oper. imp. con. ita Iulian.

o De civ. l. Ic. c. aD oc super Gen.

L Paullo laserius .

415쪽

m a PARS II. TRACT. R. LIB. III. CAP. II. l. II. .

mul cum corpore actus exerceat , qui sunt actus proprii totius homin s. Ad 2: maculatur anima, vix init cum corpore consortium, non vero macula proveniente ex natura rei a consortio cum corpore ma

culato , sed aliunde . 676 Ad 3: anima contraxit, ae infecta est concupi scentiae vitio,

ex carne, idest ex praesupposta conditione generationis, quippe quae in poenam originalis culpae adnexam habet concupiscentiam . Ad g. N. Cov. nam suis s en sationibus disponere animam ad suas spiritales adfectiones, non transcendit corporis sphaeram ; secus in animam verum Peccatum transferre . Quid p quod nec ex adfectione materiali anima

Vere dolet, licet doloris producat sensationem , quam Pati dieitur homo. Ad s: inferni ignis ita agit per inessabile miraculum quod nefas est expetere Pro peccato in animam transfundendo * .

I. Raetereundum non est, immo notatu dignum censeo singulare illud , quod apud Protestantes Gerina. nos hodieque satis obtinet , aeutiis mi Leib. nitit opinamentum , quo subdissicilem de traductione peccati Adami in suos poste tos quaestionem facilius enodaret in Tlicodicaea par. 1. k 9 I.

f. 9O. principio de organica praeformatio. ne toria arum omnium animas, quae ali- ,, quando erunt hu manae , non minus quam

M aliarum specierum animas jam suilla in ,, seminibus, regrediendo per omnes majoω,, res usquet ad Adamum , Ec ab initio mun- ,. di in quadam corporis organici ratione,, exstitisse ,, in quo secum sentire putat eomplures viros doci issimos cum ivvarnulerind.imo , Malebranchis , Baesio , Picarne , mrt-

Pergit deinde is multas ob caussat etiam

is congruum esse videtur ut non praexstite.,, rint nisi tanquam animae sentitivae , velis tantum animales , perceptione sensuqueri praeditae , ac ratione destitutae , manseo,, rintque in eo statu donec homo , cui ,, quaeque debebatur , generaretur, tum dea

M inum rationem adcepturae. ι,

Concludit denique ,, haec explicatio vi- ,, detur solvere perplexos illos nodos , quosis hoc in loco tam Philosophi quam Tlieo. ,, logi nectunt , quum difficultas originis ,, formarum prorsus cesset, & divinae justi- ., Liae longe convenientius sit, animae pbΥ- siee de animaliter iam corruptae per Adari mi peccatum dare novam perfectionem . ,, scilicet rationem , quam animam aliquam ,, rationalem per creationem vel aliter inseia is rere corpori in quo moraliter sit corrum M Penda. xsHaec autem ab Leibnitio simplicite ep oposita lubenti animo adoptarunt, pluribusque explie nda & lubstinenda duxerunt

Chri ianus Uyo ut, Mathematum ae Phialolophiae in Academia Marburgensi Ptolaiasor, in Psyeolopia ratJonali sect 4. cap. R. . πο . sqq. Uraes a Moph. Cinatus in ulli Philosophiae Leibnitianae de mollianae in The

logia , cap. s. d. 544. p. m 4Tq. sqq. edit. 17 s. aliique a p. ipiu in Cian ium . Itaque lectindum eos Ruthor es, ad salinuandam ructi iis peccati originis propag tionem admittenda est anima v rtim tria orrima is , seu rationalium onan una animarum

sinul ab initio temporis cum Ceteris qui busque rebus creatio, earumque inclutio in totidem organicis corpiisculis, insimul a Deo conditis , quae aliquibus spermatica anima lia sunt , aliis vero prima quaedam rudimenta , seu laetus ita mina in ovis femineis delite icent ia. Ita vero, ait Cari ius p. q74. x repro bata animae creatione , culpa peccati cum anima ad inissi non itans sertur in Deum ἔtum optime explicatur quomodo nondum

nati sint in parentum lumbis , ut as uno morali capite repracsentari queant ex Hebr.

416쪽

ε QUAESTIO IU. Num Adamo non peeeante, & aliis pec

cantibus, contraheret quisquam homo peccatum originis MINl ΜΕ. Quia cum solo Adamo foedus pepigit Deus . Et quidem CC. 8c Parres in unum Adae peccatum referunt originalem labem rὶ . Heine eadem neque ex peccato Evae. trajecta in nos est ; neque trajecta fuisset in filios ex peccato Caini, vel alterius genitoris. Consentiunt vulgo Neologi de Schola contra Seotum , . cui nullum favet funda meu-

oBIECTIONES.678 Obj. primo . Ex Eccles as- as. a muliere factum es tuitium

peccati, est per tuam omnes morimur . Secundo . Etiam Evae injunctum est Praeceptu ni, quod in totius humani generis persona indicebatur: ergo etiam Evae inobedientia in pol te ros transiit. Tertio. Si, Adam O non peccante, Cain , aut pater alius peecasset, filii ipsius nati fuissent ex Parente culpa infecto : ergo & ipsi ea eulpa nascerentur in scisti. Muarto . Heinc e contrario, si Deus praeservasset coelitus patrem ruum ne contraheret originale , esto id contraxissent avus , Proavus &c. ruiliud non incurreres, utpote ortus a parente, qui Peccato Vitiatus nouest: quod nimis durum videtur. 679 N. Ad primum e morimur per illam ex Occasione , quatenus Adamum incitavit ad peccandum ; non in illa , quum suum Pee ea tum non fuerit eapitale, seu omnibus commune . Ad fecundam : noni E e e a est

Ita insuper , seribit loe eIe. Urit us, nihil defenditur quod a SS. Patribus ac Theo. logis iit improbatum ; Patres enim tantum modo damnarunt hypothesim de prae ex si stentiam animorum ante corpus & sine corpore . Pluribus idem Leibnitiani Systematis theoremata confirmare atque illustrare per git a L pos . ad usque I 17. Et vero quantum hoc nuvum systema distet a mente Patrum ac Theologorum s& a verosimiliore sanae prudentisque mentis ratione; quot, quantisque illud scateat disesicultatibus ; quam parum aut nihil conferat ad clarius elucidandam peccati Ada inici tra ductionem in posteros , multis & perfacile quidem deinonitrare fas esset, nisi nobis Ο.tium feeissent alii, praesertim Gundi Dus Grattinus in molsiana sententia de origine S praeexsistentia animarum theologice diis scussa atque excussa , Fortuniri. a Brixia in Plillos mentis par. a. sect. I. prop. s. p. ma176. sqq. edit. II p. & Brrnard. de Rubeis , qui nobis ad has observationes facem prae- Nobiscum sunt P. q. 8 . a. a. Suar. s. s. n s Amie. cit. n. 37. sec. heid q p. a n. a. Compi. cic. s 7. n. 7. tulit, in eli. te. de pee . Orig. cap To. s. a.& alias. Ipsi merito consuli possunt. II. Plura in eandem rem excogitata sunt systemata . Sie e. e. Neol. MaLbranehitit in comment. de inquita veritate, in illustrat. ad cap. 7. libri sistit modum traductionis peccati originis in lege quadam communicationis inter eerebrum matris di iusantis

cerebrum .

minis cap. I . ut ipsam traductionem explIcet, prima corpusculoruni omnium stamina abi uitio elaborata invehit , includitque in eo pore Adimi , ubi denique suis unita fuisse animabus confingit . idena habuisse cum da .i O praeceptum , atque hoc ipsum pari ter, etsi minus graviter, violasse . Sed haee tamen εe alia lubenter m M. facimus , utpote manifestius salsa , verius absurda, minus nota, minorique plintu re

ttin Recole Suar. proxime cita

417쪽

est in junctuin Evae tanquam capiti. Ad tertium N. Cov. Pro eulpa originali non adtenditur, quid proxime parentes habeant , sed quid Adam fecerit: neque ex natura rei pendet , sed ex Dei institutione, quod peccatum ex patre ad filium transeat. Ad quartam e sequela non infertur, ut patet. At vera est , si Deus in patre non solum impediisset originale, sed etiam vim suos in fietendi silios , quae quidem non esset peccatum in patre, sed denominatio ex eo, quod deicenderit ab Adamo per naturalem generationem : quum autem Pater esset utrique ei defectui obnoxius , potuit Deus vel utrumque remittere, vel modo culpam , non remissa ea vi inficiendi ; uti saepe remittit peccati culpam, non reatum. Et falsa est, si Deus eam vim inficiendi in tuo patre relinqueret: quod constat paritate patris generantis

sne Peccato Proprio originali, utpote per baptismum deleto cu) . 685 QUAESTIO U. Cur Deus ereet animam, quam novit statim in se tendam peccato p ADSERO. a.' Quia commune honum uni er-s praefertur privato. a.' Quia ipsi homini melius est sie esse, quam omnino non esse. 3.' Quia macula illa non est perpetua, quum Deus modum, quo deleri valeat , constituerit cae . Heine nee malum facit Deus, creans animam, nee Pater generans filium , etsi ex adcident; novum Peccatum originis in genito subsequatur ex creatione , & g neratione, quae secundum se bonae sunt.

681 QUAESTIO VI. Eeeur delicium a nobis in Adamo patratum

non sit etiam nobis in Adamo remis uni p RusERO . Quia minime fuit in pacto constitutum ut gratiam amissam Adam posset posteris restitue re - Licet enim virtute Pacti , seu foederis transgrediendo vices omnium gesserit, non ita vero poenitendo, quoniam delictum revocaviteeu privata persona b .

S. III. De iis , qui noxa originali insem seni. 68r QUAESTIO I. Quinam generatim snt infecti Ans Eno c

onanes, & soli descendentes via seminali ex Adamo . Fide certum . Quia ex Rom. s. in omnes bomives mors pertransit , & I. Cor. I s. sevι in Adam omnes moriuntur &e. ergo Omnes. Deinde valde incogrtium esset, Adamum illi eommunicare culpam , cui non tribueret naturam et erisgo soli . Ii ergo talem incurrerunt necessitatem contrahendi origi. nate , ut re ipsa contrahant, nisi singulari Dei privilegio praevenian

Non sinit de iis dubitare Trid. ses. s

418쪽

683 Et quidem id ipsum eadem ostendunt testimonia , quae progenerali dogmate de exsistentia Ieccati originis supra produximus a Signanter vero pro peccato a fidelium liberis eontracto adpellari pos.

6gi Obi. Ad filios fidelium peccatum originis non pertiner .

Nam I.' ex Genes. I7. 7. pollicitus est rerum Conditor futurum se Deum cum Abrahae, tum seminis ejus; at Christiani in semen Abrahae deputantur. a.' Roman. 3ι. I 6. inquit Apostolus , quod δε delibatio

functa es , cti mossa; S s radix Dum , est rami. 3.' lGem I. Cor. 7. 4. ait , Ductiscatus est eηim vir insistis per mutierem fidelem , ω Ducti Maia est mulier infidelis per virum fidelem ; aDoqui stii veriri immanis di essent, nunc autem faucti sui. A.' Salomon ex Sap. 8. dixit, sortiartis fum animam bonam ... ω ve ui ad eorpus incoinqtiivattim. s.' ex ada. gio recepto , nemo dat quod non habet; at enim patres fideles peccatum orginis, quod derivent in filios, non habent. 68s N. A . Nec enim constat de privilegio, quo ii ex si man. tur a lege pro omnibus naturali generationis via a Proto parente Adaismo descendentibus constituta . Ad I. prob: foedus illud divinum eum semine Abrahae quatenus spiritale fuit, ad vitam aeternam pertinens, non secundum carnem fuit, sed secundum fidem , interpreto Paullo Rom. 9. 8. Galat. 3. 7. & alibi. Quocirca tum filii fidelium ad foedus N ad populum Dei pertinent, quum imirantur Parentum sidem , reis cipientes fidei Saeramentum in baptismate , a jente de singulis qui biis.

qne filiis August. b) de ovibus christiani gregis) ejus esse non ineia

piunt pavuli nis per baptismum et profecto se hoc non adcipiunt, peribant. 686 Ad a: violenta nimis interpretatione detorquetur sensus Apo. stoli , qui totus est in hac epistola ut com Probet, omnes, tam Gentiles, quam Judaeos in peccato esse ae inexcusabiles. Heic autem intendit , Iudaeos in caussa probabili sanctos dici, aut esse futuros, si fianctitatem suorum Patrum , seu Patriarcharum quasi hereditariam eon. servent. Ad 3: qui adseruit omnes nasci filios irae, & in Adamo pre. easse , hele sermonem habet de proxima quadam dispositione ad sanctitatem , quam habet conjunctus cum fideli, ae filius patris aut ma tris fidelis, ut baptismo & christianis institutionibus sancti fieetur ).68 Ad vi verba Salomonis denotant , ejus animant praeclaris dotibus a Deo instructam succrescente virtutum exercitio munditiem corporis eximiam obtinuisse. Ad s: nihil ea evincit ; parentes siquidem peccatum originis non transmittunt Per modum caussae , sed per

in Can. a. eὶ Ep I. ad Himer. c. a. di L. 3. epist. 8. ad Fidum . e Α pol. David c. II. fὶ Epist. ad Laetam .

o Lege a Uin. super hoc textu disserentem in s a. de peccat. mer. c.λο. n. λια l. si de serra. Dota. s. 16. n. s.

419쪽

66 PARS II. NA . II. LIB. III. CAP. II. l. m.

modum eonditionis, hoc est per naturalem generationem , qua quidem posita, consequitur ex adcidenti peccati transmisso. Hoc sensu a jebat Aug. potuerunt parenter transmittere quod ipse minime labuerunt, non solum Hur frumeuta paleam et praeputium circumemus , sed etiam quod talos dicιtis , Meus iusistitatem in poneros trajiciunt ci) . 683 QUAESTIO II. Num Christus Dominus eam contraxerit noxam p Mi Ni ME. Quia ejus naturalis divina Filietas cum omni peeca. to pugnat; ejusque miraculosa in carne Conceptio , absque virili fa I. tem semine , ope solius Spiritus S. peracta est. Haec , fide duce , apud orthodoxos Doctores una vox . Dixi ab ne virili saltem femine ; permulti siquidem sapientes ἡ probabiliter putant, Beatissimam Virginem absque ulla illibatae puritatis jaetura concurrisse ad efformationem Christi corporis suo semine femineo , uti necessario reliquae matres

ad suas generationes concurrunt.

689 QUAESTIO III. Num Beatissima Dei para eam contraxit. vel saltem ejus debitum p ΑDsERO I. Non contraxit . Hoc Adsertum est longe probabilius prae contrario coi) ; est certissimum ο) ; est in

apice certitudinis theologicae; est proxime definibile a Ponti fiee, etiam extra Concilium sp). II. Non contraxit ejus debitum proximum, quia non descendit ab Adamo , tanquam ei inferior , & secunda in aestinia. tione morali ; quum decreta fuerit in s gno priori ad Adamum II 1. Nec contraxit ejus debitum remotum a quia non fuit inclusa in

6 o QUAESTIO IV. Num Eva contraxerit λ NEGO . Quia non

fuit via seminali, sed miraeulose ex Adamo Propagata . Deinde non habuit iustitiam originalem ab Adamo transfusam : ergo nec culpam originalem ι . Hei ne si ipsa non peccasset, etiam Adamo peccante, conservasset justitiam originalem , quam proinde duntaxat amisit ob suum peccatum Personale , quod dici Potest sibi originale, qnatenus sibi fuit origo, & caussa malorum omnium, quae ex amissione status innocentiae ei obvenerunt in

a QUAESTIO U. Num eam eontraheret qui aliter , quam

L. 3. de peecat. mero ea sta I Cons. Benarm. cit. l. 4. c. I . & l. de baptismo eap. 4. tum Interpretes. B blicos, praeprimis Alapide & Culmetum super Paul. lina doctrina hue loel nobir objecta .

p Ap. Plaut. cit. n. sis. Per q) Didaeus de aevasos de Incarn. d. 8.

r Ex eodem olim amicissimo aevacros In MSS. ad me missis, & Carolo det mora ap. ipsum evad . de incarn. ubi supra, lavet

que cit. Suar. s. q. a n. IO.

Haec duntaxat indieata pluribus illustranda manent inferius Par. IV. Tom. VII. Tr. I. Lib. I. Cap. I. 0 Consentiunt Suar. s. 4. n. I. & Amis

420쪽

DE PECCATI ORIGINIS. aQUAEST. DOGM. SCHOL. μγ

per naturalem generationem esset maretur, uti dicitur de puero Flan. drico Ludovico Me eZIo , qui ex patris latere natus Perhibetur an. 23ῖO. in pago de Ulasluo prope Dix naudam, Flandriae oppidum t)p NEGO . Quia haec noxa non transfunditur nisi Per naturalem generationem. Constat ex di istis de Eva . Nec ille quidem puer indiguit baptismo ad de leniam originalem maculam, sed solum ut fieret capax ad reliqua Sacramenta , & ad coeli introitum , qui non nisi baptizatis in hac providentia promissus est . Nec tandem mori debuit ob peccatum , quod non contraxerat, ted ob decretum divinum alterius ordinis, in even. tu adeo ab aliis communibus diicrepante ς mors enim non supponit necessario peccatum , immo ipsa in statu quoque naturae purae in ho mines irruisset sv . Hae enus de Deo creatorum omnium Principio, cui Dii laus, honor 3c gloria.

o Ut Author est Henr. a S. Lenae. ti Cone. cir. Henre. Continuator Gur- in aeth amor. l. IO. par. 3. c. 7. n. 8ι. ex ne . ubi de pecc. orig. cap. l. art. 4. Ono in Arrtrando Loth in I s. de casibus beloicis. Theol. d. b. de pecc. oris. q. 3. concl. 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION