장음표시 사용
391쪽
3νη PARS II. TRA . II. LIB. III. GR. II.
felix culpa , quae talem ac Iantum meruit habere
Haec benedictio eerae beati Augustini Episcopi, quam adbue Diaeois nur quum esset , edidis cecivit, nempe in Praefatione illa celebri , i initium Ex iter jum Angeliea turba eoeloram , quam modo in usu ha bemus. Sic enim scriptum reperitur in hocce Codice , in Gallieano veteri , in Noviomen si , aliisque a p. laud. Mab. Pagg. I a. 243. 357. tum in his. veterrimo Bibliotii. regiae Parisiensis a P. Marten. ὸe antiq.eccl. discipi. cap. a . p. 423. sub init. Num vero eg iis , aliisve docta mentis rite collui poteth, Augustinum reapse Praefationis Authorem fuisse p Dubitat vehementer Mabili. p. a i. nota b) quandoquidem, inquit , Levitae hane benedictionem canere solent , & Augustinus
eam, quum esset Diaconus, cecinisse dicitur . Videlicet , ut opinari fas est, in sententia Mabillonii, non reperitur tempus, quo Augustinus, adbtic Diaconus quum esset, eam ediderit, cecineritque Praefationem. Et quidem illud neutiquam repereris apud adeurati ssimos Sancti Biographos puta R idium , MIemontium , Maurinos & Bouaudiavos Parres , qui nempe omnes referunt , Augustinum sub an. 3 I. Hippone nihil tale cogitantem universo inclamante populo Presbyterum a Ualerio ejus Urbis Episcopo , de repente creatum fuisse ; nec ullias ex iis meminit Diaconatus, quem primum, secundum illorum temporum disciplinam , susceperit ille ac exercuerit. Testes ipsos adhibeo , ubi possent ac deberent Diaconatum indicare, PUsditim in Vita c. I THem. t. i 3. in Augustino art. 6o. sub init. Mauriv. in Vita Sancti l. 3. e. q. n. I. u. col. IO a. Bollaud. t. 6. Aug. p. 428. col. a. n. 7. ad Vitam Possidii.
Hei ne fortasse , & quoniam nullum est pro hac Augiistiniana praefatione documentum, quod ex Sancti vira vel scriptis extundere possis , nulla apud eos Authores mentio de illa , & nullius apud iplbs momenti adsertio , e citatis Codicibus , quos procul dubio noverant scientissmi Viri, petita. Maneat ergo saltem dubia haec Codicum illorum adsertio, donee clarior ei comprobandae lux ad fulgeat, nolim
quippe omni spe victoriae destitutus ejusmodi Coriphaeis intentare
Iam vero quae comprobando Dogmati verba tulimus, O eerte ne eefarium Adae peceatum, & o felix culpa &c. plane desiderantur in vuLgaio Ordine Romano , aliisque permultis Codicibus cum antiquis, tum
recentibus, teste Marten. Proxime laud. ea P. a . num. 6. P. 4O6. quin
etiam, ni ibidem 1cripsit Uratricus in antiquis consuetudinibus fui m nasterii Cluniacensis l. I. c. I 4., ea S. Hugo Abbas feeit abradi ve
amplius legerentur ivterdixit: quoniam, ut ego quidem arbitrDr , ea o
flata praefatorum Codicum authoribus aut Ecclesiis duriuscula visa sunt. Ceterum non est eur ipsis adsentiamur , quum possint adposite iu
392쪽
in sensum congruentem ae vere orthodoxum interpretari.
Nimirum re ste Adae peccatum dicitur neeessarium ad redemtionem ἱ quae nempe , illo deficiente, fortasse nulla fuisset ex probabili perplurium Theologorum sententia , ex dicendis in Par. IV. ubi de necessitate Incarnationis Christi Domini ad Tr. I. L. II. C. I. Nee minus itidem congruenter dici potest felix Adami culpa &c. , in eorum videlicet opinione, qui tenuerunt, statum naturae reparatae per Christum nos redimentem ab originali culpa Adami , felicissimum , ea etiam intercedente culpa, nobis esse, immo feliciorem prae itatu illo innocentiae, qui nobis obtigisset, absente quidem Adae peccato, 1ed& quoque absente Christo Domino , cum Ss. ejus Matre , Sacramen. tis , aliisque inde procedentibus auxiliis pene innumeras , quibus ex occasone peccati originalis nunc Deo gratissimi efficimur. De iis plura Suar. de opis 1ex dier. l. s. c. I i. 3c nos aliqua inferius ubi de stata innocentiae. Sub hoc itaque lentii sumptis το felix & το meruit, sancte & egregie hodierno quoque ritu concinit Ecclesia Romana , o festae eulpa &c.
Dignum S jusum est, omnipotens Deus, Iibi
scrificiorum vota persolvere, te in Iaudis praeconio indesinenter adtollere , ac utriusique, iuius icilicet habitatoris paradis S isitis Redemtoris huma. ni generis exempla proponere . IID quidem prior , fed iste metior ; liae Ierrentis, is, coelestis; liae de limo facitus, i e verbo conceptus . Tunc diabolo ma
dente, Eva decipiIur , nunc Angere nunciante Ma
ria clarificatur . Tunc per invidiam serpentis homo qui fuerat creatus, perimitur, nunc per mi ricomesam redimentis homo qui perierat, Iiberatur. Tunc homo mandatiam non oti sodiendo de paradiso peΠitur, nunc LaIro Christim Dominum confitendo, paradisiam meretur .as o
Ex EODEM MIssALI IN CONTEsTATIONE MIssAE DE INVENTIONES. CRUCis , Nu M. XLV. a P. laud. Mabiu. p. a 6 I. Missas itidem de eodem festo reperire est in aliis Sacramentariis, puta in Gelasiano ap. Nomas. cit. t. 6. p. I 3 , ae in Missali Moa-etrabi eo ap. cit. Lesleum t. 2. P. 3 au.; tum in duobus vetustissimis eodicibuseeelesiae Turonensis, in Remensi & Gellonensi , necnon in perantiquo Pontifieali eeelesiae Rotomagensis, uti testatur Martea . laud. cam
393쪽
38o PARS IL TRA . II. LIB. III. CAP. II.
3 a. n. 6. P. 565. R. Plura in idem Lstum , Prae Primis in primaevam ejus institutionem restant nobis inferius disserenda in Par- III. Tom. VI. Classi IV. ubi de Ecclesia Christi.
s Iesu Deus noster , qui ofensam ligni praeva
ricationis tigno itiae defruis Crucis , quum fruditus vitae ligni in tempore ius producis . . .
EX ORATIONARIO GOTHi Co-ΗisPANo ap. Iaud. Mavebiu. P. II 3. Pertinet haee Oratio eum aliis eidem adnexis ad ossicium maluistinate de Cruce: hoe tamen ob avultum folium, mutilum est, item que caret exordio ae titulo . Heinc non dubitamus cum cit. Elunes. P. CCLVI. adnotat. 87. ad pag. Ii 3., inamo adserimus, illud fuisse inseri. Ptum , In Iuventiove S. Oticis, ut in Brev. Mo2-ar. Tolet. 8c in Mimali Gothico. Quoniam illae orationes , ut ibidem adnotat rubrica, ad Mais vituum usque ad Ascensovem dieendae εν replieavdae iant. Sub id vero tempus, quod ecclesiastica phrasi paschale dicimus, jam ab initio siae institutionis celebrari consuevit festum de Inventione Dominicae Cruri. eis, de Ex saltatione vero ad diem Iq. Septembris.
'aevum ' certaminis al. lauream.
Frati de fabior ' condolens al. faetor.
Morre ' morsu corr&it: ' al. morsu ita mortem .
Ipse lignum Itinc nOIazir, Damna tigni tit solveret Go.
E Bagv. Mog-AR. TOLEr. IN HYMNO OFFICII DE INUENTIONE S.CRU.c s p. 365. col. a. referente Blaucbin. proxitne eit. Hie ille Hymnus jam ab antiquis temporibus apud Ecclesiam Latinam deeantat istimus in ossicio de Passione ac de Cruee Domini , qui porro disertissime concinit & culpam Adae sub arbore vetita, & ejus remedium in ligno Crucis. Retulit ipsum Marte v. de antiq. discipi. elibello sacrarum precum ex MS. Floriaeensi annorum circiter so . . P. 6as. R. nec non Nominus in t. a. operum edit. Vea Zos . in Hymnario P. 36ό- Foetus est laudatissimus Venantii Honorii Oementiam Fortunati, Pres byteri Itali, ae penes aliquos Episcopi Pictaviensis , in lib. a. poemar. POem. a. Et haec quidem vulgatissima Scriptorum opinio eum Chri-nopb.
394쪽
m rectam ORIGINIS . MONUM. Ain Q. 381
3σI. Brο-ero in nota ad idem poema P. 26. Sed hoc tamen vindieant Claudiano , Mamerti Viennensis Episeopi fratri , Apiatinaris Sidouitis
I. F. epist. 3. ut interpretantur antiquus ejusdem Scholiastes ap Sirmond. in notis ad eam epist. nota ob in t Om. I. Oper. col. 93 a. & junior alter Ian. Savaro Praeses Claro montanus 3 tum Gennad. ap. Sirmovae qui hane Posteriorem sententiam nee fortasse immerito non respuerh omnino videtur. Ipse consulatur. De re Hymnaria seu de Hymnis ecclesiasticis agunt IIdor. de eeel. ossie. l. r. c. 6. Rbabamis Manr. de inst. cleric. l. 2. c. s. Strabo de reb. eccl. c. 23. Duravi. de ritib. l. 3. e. 14. Avaciet. Siccas de ecclesiast. hymnodia libris tribus , Nomas cit. in praefat. ubi de suo Hymnario .
7 Sanctus , sanctus, fanditus es vere , Domine
Deus no Ier , qui formasti nos , fecisi nos, S posuist nos in paradiso etomplatis. Φuum aia Iem mania data itia circa lignum vitae violassemus per deceptionem serpentis, a vita aeterna excidis emus, Ga para tho loluptatis ejecti fui semus , non in finem
inque descruisi nos , sed continuo nobis per propheras tuos fandios promissa edidisi . . . .
E Li TURGIA COPTICA S. BAslLII, Ex COPTlCO CONVERSA, IN ANAPHORA ap. laudatum saepius Renaudor. t. 1. P. 14. Habes in praeelara Missa Basilio a Coptis adscripta delinea tam compendio naturae innocentis, lapsae, ac reparatae oeconomiam: viis delicet nos omnes in Adamo plasmatos fuisse , atque immitas in Paradisum voluptatis; tum in ipso a diabolico deceptos colubro praeceis plum Domini violasse, ac propterea mortem ab aeterna beatitate exinsules incurrisse a nobis demum reparatorem divinum advenisse Christum Dominum , a sanctis prophetis praenuntiatum . Ecquid antem Praeclarius pro nostro dogmate, immo & pto ceteris quibuique ipsum directa facie respieientibus pEidem dogmaticae Praefationi mirum in modum adcinit ea, quae habetur in Missa ejusdem S. Basilii, quam nempe moris erat recitar apud Graecos, non singulis diebus , sed sollemnioribus, videt ieet in Dominicis magnae Quaciragesimae, Palmarum Dominica excepta, in magna feria quinta, in magno sabbato, in pervigilio Nativitatis Domini & Epiphaniae, ae in die festo S. Basilii. Eam vide sis ap. Gar. in Euchol. p. 166. sq. Quod vero spectat Εσινίκιον , seu trinmphalem istum hymnum, qualem Graeei & Arabes adpellant, in utraque Ecclesia a primis usque Seentis nis adceptissimum , nonnulla de eo stiperins delibavimus in Adpendice Μonument. e re liturg. ad Partem I. pag. xv I ra. R. Plu.ribus
395쪽
ribus in eundem disserentes qui audire velis, adeas Goarium in Eueho. Iog. in notis ad Missam S. I Oan. Chrysost. num. Iaa. sqq. cir. Renaurit. in notis ad hane Anaphoram p. a 28. R. Cangium in Glossar. graeeo barbaro art. Y μνον , Mevard. ad Sacramentar. Gregorian. P. IO. sqq.
η Domine Iesu Chri is, qui beatili mas Virgines Iustam G Rufinam de vasis irae fecisi vasa esse mi
sericordiae: dum Originalis peccati traduce conligatae, sacrosanctae regenerationis meruerunt dealbari baptismate : quae etiam dum mercimonio finititim vasculorum ad misericordiam uriantur inter zasa vim
tutum per mar rium coronantur, da ....
EX ORATIONALI GOTHICO. His PANO IN FEsTO SANCTARUM V RGINUM ET MARTYRUM JusTAE AC RUFINAE , IN COMPLETORIO AD MATUTINUM
ap. cit. IV. Blanebin. p. 227. JEn tibi aliam, & quidem disertissimam , sancti dogmatis deseriptionem 3 qua scilicet una cum hisce Virginibus nati subindicantur re liqui Adami posteri filii, seu vasa irae , utpote Peccati originis tradaee illigati, quo tandem saero Baptismi fluento renati Plane solvuntur. Dogmaticum argumentum per belle adripuit deprecationis Author ex vasis fictilibus, quae narrantur Vendidisse sanctae Virgines , ut Mar
Celebris jamdiu est Hispali ae Toleti Sanctarn in Virginum & Ω-rorum memoria sub diem x I x. Iulii 3 nec ita pridem sacra eisdem solia Iemnitas eodem reeurrente die ad universam Hispaniam Pontificio in. dulto Benedicti P. xiv. sub an. I sa. ad preces Hispalensis Ecclesiae Propagata est. Earundem eum laude meminerunt Μartyrologia , puta Romanum paritim a Rosvveydo editum, Adonianum, Usardinum, una cum Breviariis Moa-arabieo, Burgens, Eboreusi. De aetate, Virginitate, actis, martyrio, cultu , reliquiis , templis , miraculis utriusque sororis disserunt eritice Bollandiani t. q. Iulii ad diem x Ix. ex Scripto iaribus rerum hispanarum, aliisque. Blancbinvr cit. Pag. CCLxxI I. sqq. in adnotatione Ci. ad pag. 127. Bollandianos defloravit. Unum adnotavero r quod in Ecclesia Tarraconensi , priusquam Osfietum ad totam Hispaniam pontificio indulto extenderetur , miniis me illud, ni fallor, recitabatur. Quo posito, Verisimile fortasse euiis piam non videatur , perantiquum illum codicem , praeserentem satis prolixum de nostris Virginibus officium, ad illam Ecclesiam pertinere , uti contendit laudat. Manebinas.
y Vere dignum. lui ... nec tantum pro siubdem
396쪽
torum meritam deceptori reciprocas ultionem , fed etiam in hetae matris inimicum per femineam conditionem retorques jure etindictam, ut qui male in
sua Paradisi felicitate fidentem sexum utrumque
pro raverat , nunc ab utroque per tuam gratiam
E SACRAMENTARIO VULGO LEONIANO IN PRA FATIONE AD MIssAM III. IN NATALI SANCTAE CAECI LlAE ap. cit. Murator. r. I. col. 457. Eandem victoriam muliebri virtute a callido Serpente reportatam eoneelebrat in eodem Liturgico Codiee col. AOq. & qo6. Praelatio Missael I. de Sancta Euphemia Martyis . Ae ipsam merito idem Sacramentarium , ceterique Codices Liturgici laudibus efferre possent, quo. ties de Sanctis quibuscumque feminis verba faciunt.
φ Da quae mus Domine Furiis nostris digne atque sapientcr ad confessionem ttiae Iaudis accedere ; ut dignitati pristinae, quam originati tran grofsone perdiderant , per tuam gloriam reformeu-tur . Per.
Animadvertis, reor, nullo doeente, adsertum hete peccatum oriaginis, quo Electi ad Bapti linum amisserant pristinam innocentiae dignitatem, ipsis jamjam intercedente Baptismate reparandam, ex Per vetusta Romanae Ecelesiae traditione & consuetudine. Occurrit jam vero sacer antiquissimus ritus de Serntiniis Elee o. rum Catechumenorum in ordine ad Baptismum in pervigilio Paschae, vel Pentecostes, aut Epiphaniae ipsis sollemniter conferendum. Ipsis, inquam Electis, quos nimirum jam probatos & saero lavacro suscipiendo idoneos elegerat Episeopus. Scrutinia itaque, seu examina. quibus eorum idoneitas probaretur, qui baptizandi erant in pervigilio Paschae, septies intra Quadragesimam in plerisque Ecelesiis , prae primis in Romana , institui consueverunt; videlicet, uti loquitur Ordo Romanus v II. n. 8. a P. Mabillon. in Mus Ita l. t. a. p. 8 a. fecundum formam septem donis Spiritus Sancti consentaneam : tiι dtim septem septenario numero implebuntur, detrer illis Electis ) gratia septiformis Spirisus fausti. Qui vero
baptizandi essent in pervigilio Penteeostes, aut Epiphaniae, tria dun. taxat alie ubi subibant scrutinia erat Mibsati Gellonensis Monasterii ap. Maris rex. de antiq. Eceles ritib. I. I. c. I. art. Ia. P. I I. R. Et
397쪽
Et recte quidem haec examina Serutiniorum nomenclaturam sortita sunt, quoniam ex GeodiιIpso Aurelianensi Episcopo in lib. de Bapt. c. g. ap. Sirmondianam editionem to m. a. ejusdem operum is qui illius is sunt aetatis, ut rationem credulitatis suae reddere possint . diligenis ti examine scrutandi sunt, utrum veraciter credant, an alicujus fal-M Matis in eis macula celetur is quibus plane similia tradunt , post C. Bracarense II. cap. 1., vulgatus ADtitu. I. de div. oss. cap. de Sabb. S. Paschae, Amalar. de eccles. oific. c. 8. Ruperi. de div. Oss. l. q. c. I p. Duraud. in ration. l. s. e. 56. De septem quadragesimalibus scrutiniis , reliquis praetermissis, disserunt saerorum rituum Interpretes mox laudati, quibus addito Letarad. Arch. Lugd. I. de bapt. e. I. Bagon. Victorin. de sacram. I. I. c. I p. Capit. Caroli Μ. l. s. c. 3 7a. Honor. Auli fila v. l. 3. e. 53. Hiuein mar. Remens . in capitulis ad Presbyt. suae dioecesi & e junioribus M varae in observat. ad lib. cit. Theodulphi in cap. 8. & s. I . Vicecomitide antiq. bapt. rit. l. 3. a c. ar. ad 26. Cavium in glossar. Iat. art. Scruti. nium Catechumenorum , cit. Martev. l. I. c. I. art II. sqq. Bailutum de famctis t. q. ubi de feria I v. hebdomadis quartae quadragesimalis q. a. a n. 3. p. m. I 66. sqq. Meratum in Gavantum l. I. par. I. iu comment. Prae. Iim. observat. XCv. Vertos in Thomasiana edit. in propositam orationem S alias, Sam. Ba V. in annal. t. a. di T. I 2. His ergo consultis, una cum cit. Ordine Romano, a I iisque ordi. nibus a Martev. productis art. I a. & hoe nostro Sacramentario Pagg. a
32. 34. 37. sqq. , abunde doceberis historiam de praefatis scrutiniis, nimirum dies ierutinio adsignatos , peractaque tum exercicia et nem P Idistam eum aliis peculiaribus precibus ; Episcopi, seu presbyteri, diaconorum, acholyti , ianitoris munia in eis actionibus, Catechumenorum , una eum sulceptoribus Se frequentia populi adcessum ad praescriptum templum ; catechesim ad viros es feminas separatim audientes ; candidatoriam ab templo decessum, regressumque ad ipsum 3 exorcismos, aperitionem aurium, traditionem redditionemque symboli , Norationis ; impressionem signi crucis in frontibus ; manuum impositiois
nem a reliquos demum minutiores Omnino ritus. Nos vero interea u.
num vel alterum ad eadem Serutinia spectans , nec ita obvium apud Liturgicos, diligentius Persequimur. Et principio quidem primaeva Serutiniorum institutio, tametsi per.
antiqua, nimium obscura est . Porro de Scrutiniis pervetustam meationem habemus a p. C. Caralaginens IV. ean. 85. ap. Auguniu. l. a. de sy ni bolo ad catechum. c. I. ae l. de fide Sc ope r. c. sSI. a P. Ambros. l. de mysteriis e. I. ap. Leonem P. in decretis, quae indieat Coue. Moguntin. II. cap. g. ap. Sirietum P. epist. I. ad Himer. Tarracon. c. a. quocirca in e μclesiis Africana , & Mediolanensi sub Seculum V. ae in Romana sub' IV. ea in more posita sunt . Num iis alias vetustior exstet mentio pLatet me. Seio equidem, Tertultianum I. de baptismo e I p. memorare dispositiones oratio uis, jejunii, poenitentiae, quibus ad baptismum Catechumeni Parandi essent; hujus tamen scrutiniorum ritus haud me.
398쪽
minit. Praeterea si vulgatum Aleuiu. audias in l. de div. ossi c. cap. de bapt. Don . electi bapti Eandi exorci is sunt scruta ridi, jejuniis sancti scandi, frequentibus praedicationibus imbuendi secundum hostiueam re grelam . At sine teste loquitur, nee aliae quidem Omnes Ecclesiae scrutiniorum morem non illico eooptassent , si ab Apostolica institutione profectus essit, uti reete observat cir. Vicecomes C. al. Nihilo seeius hoc sensu verum Protulisse Alcvinum reor , quod nempe erga baptizandos ab Apostolica traditione profluxerit praeparatio aliqua catecheseos 3c poenitentiae , quae sensim in eam methodiis cam , publicam & generalem scrutiniorum sollemnitatem provecta sit ab aliqua primum Ecclesia , quam ceterae deinceps Processu temporis sequutae sunt una cum Gallieanis, Hispanis , Germanis , pro quibus nempe conspicua suppetunt documenia apud laudatos Scriptores; imismo etiam cum pluribus Graecis , de quarum praeviis scrutiniis , aut examinibns erga baptizandos nonnulla ex fiant haud prorsus obscura testimonia ap. Dev. l. l. e. I. p. 46. postremae edit. Interprete Ioan. gris nesto Grabio in adnot. cui ac haesit Masiue r. a P. Vetido-C m. l. reeo. gnit. q. 67. a P. Greg. N en. orat. contra eos , qui disserunt baptismum , aν Gril. Hieros. in prae 1at. ad suas catecheses II. F. N alias, interprete
Τho. Millesio , itemque Menard. cir. in cap. 8. libri Theodolphi , ap.
CM U. catech. I. ad illuminandos n. q. a P. Nazianaen. Orat . in S. lavacrum, quibus adde sis recentiorem ordinem ex Gebologio Graecorum.
Infantes etiam alicubi scrutinio fit berant , ut nempe ceremoniis Ac ritibns, praesertim exorci 1mo lustrarentur: id quod de Braeisensi Ecclesia constat ex C. Macaren. II. cap. s. & do Romana ex ordine Rom. vi I ap. cir. Mab illo n. n. I. S alias. Fiebant insuper alicubi scrutinia nocturnis horis , e. e. apud Ecelesam Africanam ex Atiras. l. a. de symb. ad cptech. c. l. , alibi vero interdiu , nempe apud Pictavi ensem ex ejus ordine M s. pontificali, quem exscripsit cit. Marsen. l. a. c. I. art. I a. p. Ioa. & apud Romanam ex cit. Ordine Rom. ubi invitantur baptigandi ad scrutinium celebrandum feria quarta , bora tertia , videlicet pomeridiana , ut interpretor cum Italo mcecom. cit. c. a . Ubi moneris obiter , tum temporis , sei licet ad Seculum vi r I. vel ax. cui aetas hujus Ordin. Rom. adsignari solet, nondum Romae invaluisse usum hodierni horologii, quod ab occasu solis initium ducit. In plerisque Ecclesiis adulti baptizandi, & pro infantibus eorumst sceptores aut susceptrices sua dabant nomina scrutinii Praesidi, quaa
deinceps ecclesiasticis tabulis inscripta palam recitabantur. Liquet aperte ex Veiado Clam. recognit. l. 3. g. 67. C. Carthag. IV. can. 35. NUseu. orat. coni. differentes bapt. Gr. praefat. ad ea teches. n. i. Sirio. Repissi ad Himer. Diov f. de eccles. hier. c. a. Ord. Rom. UI I. cit. n. I. Sacra menr. Rom. Dcl. l. l. a P. cit. Tl Omac p. 37. Auguri. l. de cura pro morti
399쪽
386 PARS II. TRA . IL LIB. III. CAP. II.
ta aett. in secramentar. Gregor. . Ex iis vero subinfert laud. Mevardus ,, olim nomina non in ipso
se baptii mo, sed ante illum fuisse infantibus, seu pueris imposita: sis quidem quum baptismus celebraretur tantum in diebus Paschae Ris Pentecostes cadde, ta alicubi tu Epiphauia) 8c in multos annos faeis
M pe rejiceretur, non est credibile tunc infantes nomine caruisse ; ni. ., si forsan id adserendum velimus de infantibus illis, qui octavo, vel ,, ante Octavum natalis sui diem baptirabantur is Adlatisque deinde paganorum exemplis, qui suis infantibus septimo, Octavo, de nono post natalem die nomina superstitiosis ritibus imponebant , concludit ,, Itari que puto antiquos christianos in imponendis nominibus sua consue- is tudine usos fuisse , posita omni superstitione paganica. is Similiter ferme sentit , remisso ad Menardum Lectore , cit. Mabinon. in Ord.' Roman. n. I. ex illis quippe verbis, hora tertia scribantur vomica in v. tiam, haec colligit in nota ais habebant ergo nomina jam ante baptis, muna ; quamquam non raro nomina tunc im Ponebantur . DAt posset fortasse quis reponere , novum in baptismate tum imponi nomen cunctis adcedentibus 7 aut inscripta infantium nomina non esse propria , sed parentum , aut se sceptorum , uti innuit toties laud. ordo Romantis n. I. e. g. sub hac formula, filius Retri pictoris, authsepta ab Eupbemia Marebionissa . Nec secus quidem Mabillonio sentire fas est pro illis eventibus, in quibus fatetur, nomina in baptismate fuisse imposita . Sed plura de iis inferius ubi de sacro Baptismate. Desiit postremo universim , sensimque apud Ecclesias exposit iis Scrutiniorum ritus, quum absolutus est ordo catechumenatus, sollem nisque in Paschale ae Pentecoste baptismus , inducto frequenti , immo quotidiano parvulorum lavacro ; Videlicet, ut pluribus placet, Se- eulo IX. exeunte . Dixi universm , non vero penitus , ut excipiam Pau-eiores Ecclesias , in quibus eundem diutius perstitisse ritum satis no-xunt Eruditi adversus Vieeeomitem , quo de argumento fusuis post na dum disseremus in Par. III. Tom. VI. ubi de traditione symboli ad tractat. de fide theologica . Plura pro nostro Dogmate liturgica monumenta stippeditant laudati saepius Mabili. de liturg. gallic. p. a P. & in Sacramentario gallic. P. 3O . 3Oq. 3O7. 3a . 3aa. 333.37q. Murat. de 1 om. liturg. s. s. col. 3 15. 3 I9. go . 4o6.4 q. 423. TMMU r. 6. P. I 23. 236.
400쪽
N PECCATU ORIGINIS . MONUM. ANTI LE DOCUMENTIS VARII GENERIS.
Frume utam eaticis vitrei tu umbone depictam , e fcris Romae copiis erutum V. Bonarror. in observaς. tis. I. R. 3.ω Botriti. in observ. in coemet. p. aOO. Protoparentum insolentis audaciae, qua Dei mandatum transgressi sunt, effigiem hac expressorem, simulque vetustiorem fortasse non videris . Eam ad Seeula pene ante-Di letiana referendam merito conisiectat laud. Bovarr. in explanatione ejusdem documenti, generatim de aliis id genus in praefatione ad suas Observat.' Quod idem insuper infelix parentum lapsus paullo post subsequutis temporibus apud Majores nostros in tabulis depingerentur, innuis. se mihi videntur Sancti maiainus & Anguriiuur : ille videlicet in natata l. 9. S. Felicis a Vers sis. ubi recensens quas in porticu cujusdam Basilieae imagines adpingi curaverat, inquit, via namque tenet serie pictura fideli . aquae sevior scripsi; per quinque volumi va Moses .& quidem quid ad Christianorum doliri nam & salutem memoratu picturis dignius eo lapsu, in universo Μosis Pentateucho p quin & versco . exponens fructum ex narratis picturis excerpendum , Prosequitur , De Genes, preeor, bune orandi eouue fusum
Ne maveam ιer vas Adam , sed virgine terra
Augustinus vero disputans eum Iuliano Pelagiano de noxa origina in Cec a Ili