장음표시 사용
21쪽
Specimen quintum m iste II o. in Quarto prodiit. Quo etiam spee at Caroli a
Stridsberg Examen notarum eriticarum Houbigant. in P asimos. Specim. I. Goeitingae 1 78. Vid. Michael. bibl. orienes. Part. Xli I. gag. 6 l. 72. Uaria quoque contra H Abigantium monuit Perillustiis Iohannes David Michaelis variis in seri piis, praelertim in Collegio in Psalmos tres Messianos eriti Vraneos. et Gonfing 1 s9. 8.ὶ Vid. Eritolii Bibliot4ee. theolog nov. TOm. l. Part. I. pag. 26. se qu. ἐψAlter eorum, qui praecipue recentistimo tempore integritatem Veteris T stamenti impugnauit, et Γenjamin Kenuicoltus. Notissimum est inter eruditos nomen et sudia huius viri, quam sibi propter editionem splendidissimam Hebraei eodicis in crudito orbe conciliauit, de qua infra erit agendum. Negari nequir, hune virum literatissimum omnem impendiis operam, ut veram lectionem textus saeri hebraici ope codicum inanuscriptorum inter se collatorum restitueret, de quibus vero hie nihil plane adsero, cum haec infra sint memoranda, ubi de usu manus eripiorum codicum Veteris Testamenti agendum erit. Hi ne necesiarium fere fuit, ut cum supra memoratis aduersariis integritatis codicis hebraei eundem te tum hebraeum, prouti in consuetis editionibus legitur, pro eorrupto et varie deprauato venditaret. Cum vero ii, qui ante eum rem criticam armis antimalore4thicis tractauerant, collationem codicum manuscriptoruin plerumque turpiter ne
glexissent, eandem eruditis Philologis maxime commendauit, et primus vere suit, qui maximis sumtilnis eandem iiii itueret et lectiones variantes in collatis codici. bus manus eriptis postea repertas splendidistimae editioni bibliorum hebraicorum ii sereret. Praecipuum scriptum, in quo vir iste ad incrementa rei criticae hebrai eae natus sententia in sitam de emendando textu hebraico ex collatis manulcriptis bi-
Nieis satis ingenue professus est, Anglico idiomate in duas partes dilicibilium inludem publicam editum est. Prior pars eiusdem instripta est: T e Stase of the prinfed hebreae Text of the old Telament confderes. A disjιrlation in sino paras. Pori the is compares P. Chron. VI. mita 2. Sani. V. and XIlI 1 and pars. the μω1nd tontains Obseruations on fruenty HGraio a T. Qith an Extra r of Mista n anduarisus Maditas. Γν Benjamin ianuicoit, dJ. A. Fellam os Entre College.
Oxford I7 3. 8. viai. pagin. 72. Pariis huius prioris recensionem dederunt Autores Actorum novorum eruditorum L sensum de anno ZIU Maj. pag. et t. δε u. Autores Relationum Goettingensium de libris novis. F.seie. IX. pag. I, 4s. et b. Baut arte ius in Naiaritaten von mer inurdigra Bucheria. Tom. X. Part. V. pug. 2. 8. Hanc partem priorem excepit posterior, cuius titulus est se.
22쪽
moratu digniora suppeditaveruut Ernesius Bibliothee. nov. theologici Tom. IV. Part. a. pas. 212. 233. Art. q. pN. 29 l. 323. et autor anonymus tum in 'hemeridibus Goρttingens. litterar. anni II 6o. Sciis. 7 I. pag. 624. tum in 'timerid. litterar. Ligyiens. ad annum Ι76 I. Scid. 33. pag. 29 I. quae etiam quod ad priorem partem operis huius Kenni stilaui conserendae sunt ad annum 17sq. frid. 72, W-souem latinaui haruin dissertationum Mnnieotti debemus operae ae studio summe venenabilis D. Guillelmi Abrahami Tesieri, qui eam in lucem publicam edidit duabus partibus, quarum prior Ligyiae IT 9. 8. mai. posterior vero praefatione ad Municottum es Critica coniecturali Veteris Testamenti et Vetesii recensione cid eis hebraici Heis sadiensis aucta ibidem 376 s. proditr. Poseriorem partem huius versionis latinae doctistime recensuit b. Ernesius Bibliothec. nou. theolog. Tom. m. Part. 9. yag. 78s. 8OI. In transitu hic obseruo, Iesierum iam anno i s . doctissiimam dissertationem de iudicio Iuper variis lectionibus eodicis hebraei divini recte fati n edidisse Lipsae, unde Mnnicotto forte displicebat versio partis secundae Telleriane, in qua, si Xennicollo fides est habenda, sensus Anglici idiomatis minus recte est expressus. Argumenium ipsius huius scripti Kennicotti quod spectat, illud p o.
ii Ginui in eo tendit, ut demonstretur, codices manuscriptos Testamenti Veteris, quibus hueusque us fuerint Critici, mendis et interpolationibus paene inultis se tere, eosdemque ab antiquioribus codicibus longius quam par sit discrepare, unde non inutilis labor sus)ipiatur et operae pretium sir, si conferrentur omnes ac singuli, quicunque reperiri possent, eodices hebraici voluminum sacrorum Ueteris Testamenti, ut ope huius collationis codicum demum excudi possit editio accuratissima et emendaticana bibliorum Testamenti veteris. Hine in opere hoe ipse consilia suppeditat, quo pacto textus a corruptione sua liberari, emendari et restitui possit ab interpolationibus et variis mendis, quae in textum hactenus impressarum editionum et masserethicorum codicum man scriptorum ex eius mente irrepserint. Interim in ea re tantum in subsidium vocavit collationem codi eum manu-ieriptorum, quam vero sbiam hic haud susscere liquidissime ostendit Mumgari nius Rarition. de libris me noratu dignis. TOm. X. Part. s. pag. 3 6. Multa prae terea notatu digniora in hoc opere Mnnicotti occurrunt, quo impinmis lasa satis hisoria critica textus hebraici Aeteris Tesamenii, quae Difert. II. cap. q. pag. 3O7. si 4. edit. ori Vol. occurrit, et ea, quae ipse auctor de Samaritano textu et Pentateutho obseruauit, spectant. Vid. D. Ernesii Bibliothec. nou. theolog. Tom. IU. Part. q. PM. 299. eI 2I . se M. Non mirandum erat, quod opus Mnnicotti . multorum aliorum scriptorum et motuum iit criticorum secrorum republiea causa fiterit. Scripta haee occasione huius eritieae controuersiae edita omnia ne singula hie non adseram, quibus nostra aetate maxima lux rei eriti eae Veteris Testamenti est adlata, et quorum indicem infra supplementis meis ad Caput de manuscriptis hiblitis subiungam. Saltem hic mentio facienda est eorum scriptorum, in quibus . integritas Veteris Tinamenti contra licuescotu argumenta vindicatur et stabilitur.
23쪽
Primus , qui in ipsa Anglia contra Kennicottum surrexit eiusque dusertation m partem primam impugnauit, fuit Forulerus Coning r. Edidit is librum Anglieoidiomate compositum sub titulo: Tha printed Hebreis Texi vindica ted se . seu d fenjio impra si texius hebraici et responsio ad Xennicotti duas dissertationes, qua omnia loea, quae corruptionis in ulavtur, iterum expenduntur et defenduntur, praemissis obseruationibus de bifugficientia subsidiorum criticorum . quibus usus fuit Lennitontiuin emendando textu maforethico Veteris Tes amenti. Oxonii I7s3. 8. De quo libro conserenda sunt, quae obseruauit Io. Mattinas Schroethius in supplementis Hi riae ecclesiasticae missanae. Pari. IV. pag. 3o I. Aliud scriptum eiusdem argumenti do has Anglus Iulius Bate contra Lennicottum edidit, quod titulo sequenti: The Integri of the hebreae Text. and mmy passages of scripture vindicated Iromthe obiections and miseeonfractions os notis. Xennicoti Londini I7s s. 8. in lucem prodiit, cuius argumentum recensetur in notissimo diario Anglico, Mons Uy Re uiris dicto de anno I7s s. Fιbruar. pag. gr. et in b. tii Bibliothee. theologie germanie. Tom. XI. Part. IO6. pag. 43. Huc spectant quoque Latres de mons ι'Abbe Exprofuseur en r Universite de Au Sisur Kennstote Anglois. Parisiis l77 I. de quo libro, cuius auctor fuisse creditur Onatius de
May, conuersus Iudaeus, eiusque argumento omnino conserendi suut Peril eho Elis in Bibliothec. orientaI. et exegetis. Part. II. num. 22. pag. 6ψ. 89. et S. V.
Ernestius Bibliothec. theologic. recentisi. Tom. II. Port. a. pag. 99. Hic inprimis inter adlierlarios Mnnicotti, quod obiter observo, causam Boubigantu eontra Kennicottum defendendam in se suscepit. Interim pro Xennisesto edidit Anonymus Anglus contra eundem: A letter to a Friend oleasonia Da Freenta Pamphist Im
1772. plag. 3. 8 V. quod scriptum celeb. Paulus Iacob. Eruns sub titulo: De lis bello contra Beniaminum Xennicoit - - eiusque collationem manuscriptorum H braicorum nupar Gallice edito episola ad Amicum ex Anglico vertit suasque ad aumdem Mnhilotium litteras adiecit PavL Iac. Erun1. Romae I 772. 8. mai. plag. 4. latine edidit, quorum scriptorum recensionem exhibuerunt Perili. Michaelis Bistra
thee. oriental. et exegetis. Pari. IV. num. S6. Fag. I 27. I 3I. et Part. U. pag. 9s.1 os . et b. D. Mider. Hirtius in Bibliothec. orientaI. et exegetis. Part. III. pag.
Ias. seqv. Neque minus vflria contra tentatas a Tennicotto emendationes textus
hebraei Ueteris Testamenti in medium adduxit celeb. Abrah. Frictrici meherUMῶν in Syllage eommentationum et obseruatiounm philolog. exegeticarum et critiearum. sis. I. Dauentriae l76 I. 8. num. 3. pag. 386.fUM. quorum summam in eompendio exhibuit S. V. Ernesi Bibliothec. nou. theologic. Irim. III. Pan. IO. pag. 888. 89o. Neque mitiora fata in Germania expertum est opus istiud Tannieottia num. Praecipuus, quem hic nactus est Kennicottus aduersarium, est deleb. inuin Guhardus 'eventus, Philologus Buetzoviensis literatissimus, qui non tantum in
horis suis subscisis MetaouisVibus Pan. II pag. 34. dissertationes Tennicotti si
24쪽
raginem hypothesum ex Cappelli, Simonii, Morini aliorumque talptis eoilectam
appellauit, verum etiam Variis scriptis contia eius asserta in lucem editis , quae infra suis locis in his supplementis meis erum adserenda, inclaruit. Huius vestigia sedulo pressit celeb. D. Eretii. IVVheta. Dresdius, eui non tantum Prolusionem doctissiamam, qua examinatur Beniam. Rennicottisntentia de locis tredecim a Iudaeis in eo ire ebraeo Gosemaeo regnante praetermiss s Mittebergae I 773. editam, sed etiam ora tionem, qua ostenditur, corrigendi codicis maforethici ab hodiernis eriticis causamiusam et idonsam nondum esse redditam debemus. Utrumque scriptum recusum est in eiusdem Triga commentationum academicarum criticam hodierni textus hebraei concernentium, quae prodiit Limae III 3. Vid. Hirti Bibliothec. orientes. et exegetis. Part. III. porg. I s. I SEHU.sO6. fgu. Cueterum Praeter iam memor tos scriptores, qui hue spectant, conserenda erunt scripta sequentia, in quibus etiam , integritas textus hebraici contra eius adueriarios doctissime vindicatur : D.
Guit. Abrah. Telleri Dissertatio de iudicio super variis lectionibus codicis hebraei diasini recte faciendo. Li . I7s . Eius Comment. de critica coniecturali Veteris
Testamenti, versioni eius latinae disertationis Kennicotti subiuncta. D. D. Ame uis. Duillii Prolupo de dissicultate rei criticae V teris Testamenti caute diiudicanda. Liys. 1762. 4. D. Got rid. Legii Dissertatio de cura, quam praesens sextus hebraei conditio requirit. Halae I 763. 8. Io. Nicoc Milo i dissertatio exhibens Specimen describarum erroribus in muri Tesamento impresso. Ailoni I 64. Thom.. Edmatas offertationes duae, quibus probatur , variantes lectiones et menda, quae in scripturam sacram irrepserunt, non labefactare eius auctoritatem in rebus, quae ad Iidem et mores pertinent. Lond. 1768. 8. D. Gotthids Traumit Zachariae
Programina, quo vindicatur immunitas textus hebraici a lacunarum sulpi ione. Suetetonii i764. Nequesue omittendum est scriptum Gallicum, quod primo loco erat nominandum, nisi seriem annorum potius sequi maluissem , quod sub tb
R. P. Gabriel Fabri Romae I 772. 8. mai. duobus Voluminibus prodiit, cuius argumentum recensetur in Ephemeridibus sisterariis FrancoOrf. de anno I 774. eruim4. pag. 2 s. sextu. Vid. quoque D. D. Augus Emesi bibliothec. theolor retentis. iom. III. Part. Io. pag. 867. seqs.1 cm. IV. Part. I. pag. 3. 32. Plu res infra adseram scriptores in fine capitis de canone Veteris Testamenti
Priusquam uniuersae materiae de integritate sontium originalium Veteris Tmstamenti hactenus ii istorice pextraetatae finem impono, aliquid memorandum adhue est de hypothesi quadam quorundam eruditorum Philologorum, quae si veraestet, periculum omnino tum integritati tum auctoritati librorum Veteris Testa. menti immineret. Versati nimirum suerunt doctissimi Philologi in sententia, magnam confusionem inesse singulis segmentis Ueteris Testainenti, in quibus assumendae sim traiectiones et transpostiones seriem orationis et historiae mirum in
25쪽
modum turbantes. Placuit haec seintentia, ut alios omittam, Richard. Simonis in Bisor. critis. Veteris Tesaincuti. To n. r. Cap. V. pag. 3 . Hsubigantis et Remicotto ipsi in disert. II. fuser ratione hodierna textus Hebraei Vter s T flamenti pag. 332. version. latin. Te en qui postremo loco add ictus insuper o seruar, ex eiusmodi transpositionibus in segmentis nonnullis sacroruin librorum Veteris Testamenti obuiis permultarum discrepantiarum textus hebraei a Samaritano derivandam esse originem. Eaudem hane hypothesin uberius illustrare et pluribus grauissimisque argumentis eonfirmare studuit h. L. Chrisoph. Harenbe gitιs in Commentat. de Pericvis biblicis recte tonstituendis es diiudicandis, quae mul-ra Philologiae et variae eruditionis copia reserta eum duxisti quodam Auctoris
Spicilegio a Meol. Bario suae Bibliothecae novae Eremens hisorico -philologico- theologicae Gaef. II. fas. II. pag. ro 3. 27s. Asicis. III. pag. 422.4 l. CD . III. fastis. II. pag. 239. 333. inserta eis Sententia doctissimi huius viri eo potissimum redit, quod libri sacri Ueteris Testamenti haud statim a prima sua composetione singularibus voluminibus , verum tantum in schedulis quibusdam minutis seu soliis pergamenis conscripti fuerint, quae demum Misae tempore, cum colliger tur Veteris Testamenti ea non, a doctis Criticis in unum volumen collesiae, et quantum fieri poterat, in ordinem bene compositum redaiue fuerint. Hinc ex sententia Harenbergii sacili negotio fieri potuit, ut a posterioris aeui scribis vel ex
ignorantia vel ex neglecta debita attentione volumen unum et alterum membran ceum eo. quod numeri literis in dorso eius notati detriti fuerint, contextui orationis ibi inserti fuerint, ubi volumen vel ei inscriptum opus non debuerit locum oecupare. Uid. Biblioth. nov. Memenψ CDF. II. fc. II. pag. 2O8. 224. fascis. III. pag. 422. Quod idem quoque de singulis quibusdam segmentis et se dictis Perieopis biblicis Ueteris Testamenti aς firmare ausus est. Licet vero doctissimus hie Philologus sententiam hane valde speciosis argumentis instruxerit, simulque semel iterumque affirmet, quod hac hypothesi sua plane nihil decedat auctoritati sacrorum librorum V. gr. Class. II. fascis.
II. pag. 223. ex ea tamen facili negotis colligi poterit, scribas Ueteris Testamenti. saepius singula segmenta et pericopas librorum Ueteris Testamenti non isto oradi iis, quo hodie in editionibus nostris ad fidem textus Maserethici expressis versa, tur, conscripsisse, ex quo simul appareret, permultas traieTiones et transpositiones codici saero Ueteris Testamenti immistas suisse. Neque idem hoc ipsum negari posse contendit Narenbergius, simulque a15rmat, ordinem historicuna pariter aeehronologi eum librorum Veteris Testamenii multiplici ratione esse interruptum et turbarum, cui vitio ope Chronologiae sacrae ad seriem sectorum accurate accommodatae adhibito simul synchrorusmo pro sanae historiae et harmonia gestarum rerum inter se medela adhibenda sit. Impugnata est potissimum haee ab Haren-
is prolata hypothesis ab auctore Anonymo in Ephemeridibus obseruationum -- gelo mensium mim. V l. pag. 477. θρα qui imprimis historiam sacram a traie-
26쪽
ctionum et franspositionum , quarum eandem insimulauerat Rarmbersitur, vindicare studuit. ad cuius argumenta et obiectiones nonnulla respondit Harenbergius in Bibliotheca nova fremensti Class. V. factis. III. pag. 328. 3 3. Reeentissim tempore celeberrimus Lipsiensium Philologus D. Io. Augustus Dathius hane hypothesin, quae integritati Ueteris Testamenti omnino noxam haud exiguam adferore potest, accuratiori disquisitioni subiecit, eamque omni sundamento destitutamesie solide satis comprobauit in elegantissima disertatione de Pericoparum biblicarum Veteris Testameuti ordine non mulando, Liu. I 763. edita, quae postea quoque
Bibliothecae Hamrvae hisorico - philologico - theologicae Cis . III. fascic. 2. pag.
233. 323 inserta est. Primarium argumentum ad consutandam hanc hypothesiaeel. Auctor ex ipsa historia variarum Ueteris Testamenti recensionum repetendum esse censet, quippe quae non permittit, ut eiusmodi transpositiones, quales a supra citatis seriptoribus in Ueteri Testamento esse perhibentur, eo diei sacro immissae et postea seruatae esse potuerint. Caeterum argumentum huius lectu dignissi-
mae distertationis strictim exhibuit D. Ernesitis Bibliothec. nou. theolog. Tom. X. Pari. IX. pag. 8S8. 86o. Tom. II. pag. 4r. IV. I 2. Divisionem librorum Veteris Testamenti ;n Le em, Prophetas et Bagiographa iam temporibus Hieronymi haud incognitam fuiste, praeter alios quoque obseruauit h. Roman. Tellimur in dissert. de canone Ue- . teris Tes amenti divino et perfecto. Lips I 747. . I . pag. 29. sesu. g. 42. Sententiae Iudaeorum . quod Pentateuchus Mosis a prima sua eompositione neque in libros neque in capita divisus fuerit, sed potius conscriptus sit, ut in serie continua sine notato vocum diseri inine unus versus esse videatur, ita ut omnes lineae integrae unius tantum dictionis speciem retulerim, parronos hie nominai Wo pus Bottingerum et D. Morinum. Loco posterioris a I LIo adducto adiungo alium eius lodum ex Exercitation. hiblici de Hebraici Graeci. que textus sinceritate Lib. I. Exercit. VI. GF. II. β. s. ubi eandem sententiam propugnauit. His addendi fiint ex Philologis christianis Richarsis Simonius in soria eritica Veteris Testamenti Lib. I. cap. 28. Daniel Ernes. i Iablons ius in Praefatione editionis suae Bibliorum hesraicorum. 3.37. Conraa. Denius in Antia equitat. hebraic. Part. I. cap. Im. f. 9. Hermania. Don der Hardi in lumine gra eo in anah hebraica primi Genesos libell. p. 283. Tom. I. in Iobrem, et ipse Iohannes Andreas Danziur tum in Litteratore ebrateo et chaldaico not. ad s. ULobf. i. tum in Sinceritate scripturae Veteris Testamenti Masera θεοπνευ ἀας thr no mota triumphante manuscripta ad locum Deuter. XXXIII, 2. Idem quoque Danaius peculiare scriptum de scriptura antiquorum indisincta m 'fofacro torice hodienum syrehensa edere in animo habuit, quod scriptum iam Io. C par. δε merus in Vitis Professorum tinensum pag. 299. inter scripta eius recensuit, de
cuius editione autem merito dubitandum esse eenseo. Interim hoc ipsum assertum
27쪽
IsΠ Ius in Programmate , quo indistinctam' antiquorum Graeorum sciriptionem
esse recens commentum Morinianum, certilitisini divinarum liter artim longe pernicio- Asimum ostendit. tinae I 37. 4. g. 47. lin. I 6. Se tem numeratos9 scilicet ob uersum 3s. Num. X. quem quidam Iudaeorum pro peculiari libro agnoscunt. Pag. 49. Adlatis de canone librorum Veteris Testimenti a Molpo nostro plurimi hie addi possent scriptores. Sussiciant tamen hic tantum sequenies, qui imprimis recentissimo tempore prodierunt: Romani Tesieri dissert. de canone veteteris Tesamenti diuino et perfecto. Lil i 47. Io. Salom. Semleri riuandiungvon freger Untersaraung des Canons. Hulae I 77 I. et annis sequentibus. D. Pet. Andr. Musires delebung υon deni non des niten Nesamenti. UTf. i 774. S. cuius libri argumentum legi poterit in S. U. Ernesii Bibliothec. theclogici tro. DUI. Tom. III. Part. 8. 3vrg. 726. 3 . Michaelis Bibliotheci orientac et exeges. Pant. VI. pag. I 24. I s 3. et Hirtii soliother. Orientat et exegesis. Part. VI. pag. 383. 4O . b. D. Chrisian Frid. Sciunidius in Hisoria antiqua et vindicatione canonis lucri Veteris et Novi T samenti libris duobus comprehensa. Liplae 177s. 8. mai. Claud. Heu Hornemanni dissertosio Diens obseruationes ad ili strationem doctrinae de canone Veteris Testam uti ex Philone, quam ille doctitamus vir appendicis loco specimini Juο secundo exercitationi/m triticarum in versi
nem LXX. Inferyrtium Hasniae II76. 8. mai. edito adiecti, de quo scripto com ferendi sunt Aus ores Bibliothec. Eniuersat. Berotinens Tom. XXXII. Part. 2. Pag. 64. seqv. et Perili. Michaelis sibilothee. Oritntal. et exemtis Pari. IX. num. I 43. 'M. S S. seqv. Neque hic negligendae erunt A. Gotorid. Subornu Comment tio δε canone Veleris Testamenti Meganti Gnia, quae legitur in Repertorio literatum rae bibhe. et orientalis. Part. U. num. UI. yng. 2I7.28 L. Vid. etiam eiusd. Introdum
in V. T. Part. I. cap. I. pag. 39. seqv. et S. V. D. Caspar. VEthoi di Fersatio fecunda. quae in eiusdem Obseruationibus Observations On various SabeoIsb Lo dini r773. 8. extat. Vid. infra ad pag. Ss. notet Iada. Pag. Ex loeo Cyrilli Hierosiolymitani, quem hic ex Hodio adduxit Ingus noster, sinprimis paulo ante memoratus Velfhuyllas hviisse ne demonstrauit, libros viginti quinque, quorum mentionem iacit Iosephus , eosdem esse, quos
hodie in textu nostro agnoscimus.
AD SECT. II. DE LIBRIS BIBLICIS.
g. 63. Plenam et uberiorem textus Pentateuchi originalis historiam erifieam suppeditavit Beniam. Tennicottus in Dissert. II. de ratione satus fixtus Het. Tisiam. Cap. IV. pag. 3o7. I4. quam i ste vir celeberrimus sim yerio is complexus est. Summa eius missim recensetur a S. V. Ernsio in Bibliothec theologici Tom. IV. Part. l V. pag. 2p9. seqv. Scriptoribus de Mose et nonnullis momen-t s ad libros cius saeros pertinentibus pluribus iungendi sunt Iohaumis Nicolai.
28쪽
Nachrichfen ad annum I 38. Part. X. pag. 9S f. 9TI. 176 I. Part. IV. pag. 3o9. 322. I AEM. Frider. Hezelii scriptum germanicum de fontibus historiae originalis nesaicae. Lemouiae I 8o. 8. mai. ut alios omittamus. Plura de his sontibus, ex quibus Moses imprimis antiquissimam, quam in Genesi na rauit historiam, hauserit, addam in his meis Supplementis ad Wolfi Tom. IV.FV. I 6. Pag. 64. Quae hic et Tom. IV. pag. 34. de Aben Ezra attulit b. I Lfus, commode illustrari poterunt ex iis, quae supra ad Tom. I. pag. 73. Obseruauimus.
Eadem pag. paulo infra ad verba IVost: Enimvero si vel maxime cet. 9De sementia Spinoetae circa autorem Pentateuchi pluribus commentatus est b. Paul. Theodor. Carporeius in Animaduersionibus philologico - critico - sacris OLi . I 739. pag. 37. 39. ubi iudicium Ubsi nostri de eadem his verbis declaratum uberius declaratur. Pag. 72. IV. I 6. Scriptis, in quibus auctoritas divina librorum nostis vindicatur et uberius confirmatur eddendum est imprimis eruditissimum opus Missetimi Marbuν tonii de divina legatione Mosis, quod Anglice tertia vice Londini I qa. prodiit, cuius versionem germanicam debemus Iohanni Christiano Schwidio, quae tribus Tomis Francofurti et L stre I7 I. I s3. 8. mai. prodiit. Neque hic omittendus est liber Gallicus recentissimus; qui inseribitur: L' cnforite des Κιres de Mose, elabsie -et defendae contre sis incredulis par Moss. I' Abbe dumistin, Domur et Professe αν en Sorisvne. A Paris i 778. 8. Cuius libri iii te xis nostris retrioris notitiam dedit S. V. Georg. Trideris. Silerus in in gemelauii-re en Betrarίit non der neuesen theologis hen Schristen ad annum I 779. Part. III FV. 78. st iu De libro Iosvsse. Pag. 73. 74. IV. II. Inter seripta minora, in quibus momenta historica potiora circa hunc librum notanda, midiose discutiuntur, omnino notari meretur L. Geo . Abiculii, qui variis aliis disertationibus contenta quaedam huius libri illustrauit. Misertati , de sicriptore libri I vae. Lipf i ia . cuius Auctor valde speciosis argumentis . prubare conatur, Josuam ne tuaquam hunc li-hxum a capite usque ad Ualcem composuiste. Laudanda quoque eit eximia diligen-
29쪽
tia , quam tu defendendis textus liuius libri nid soredi eis lectionibus adhibuit AEA . Conrad. Inm rur in disertat. de puritate fontium hebraicorum speciatim ex libro
PQ. 76. De versibus duobus - supra pag. I . Huc imprimis spectat. D. D. Georg. Abitaui a Feri. doctissima de resisvexis duobus veryibus Dy. XXI. in quibusdam coicius Lipsae iri De hiro Iudicum. Pug. 77. Introductionem do: issimam in hune librum debemus b. Io Chrisoph. Harmbergio, quae inserta est Bibliothecae Bremensi et
Verdensi germanicae. Tiam. II. Part. I. ysi s 7. IO. Part. ll. pag. 29α 316. lII. 633. 648 in qua partim series factorum in hoc libro commemoratorum adhibita Chronologia et Historia sacra uberius illustrantur, partim contenta huius libri nonnulla ab obiectionibus variis solide vindicantur. Ad Chronologiam quoque huius libri etiam et factorum, quae in eodem narrantur, pertinent Iani Dia.
eoui de Villa nova Chronosesiae Iudicum Hebraeorum Pars prior ab exitu populi usque ad Iephtae victoriam de Zmmonitis, inserta a b. Conrad. Itinio suis Symbolis literariis memensibus. Tom. III. Part. I. pag. I 68. I 87. cuius continuatio, Ianium quidem ego scio, lucem publicam non adspexit, et D. Henn Daniel. J deutaueri Gedanhen uetir die ariti echum der Agilenariten, Hem dem Butaeder Richter Orgesellet meriam. Hamburgi I 766. de quo scripto plura attulerunt Autores bibliothecae Berosiuens uniuersat Tom. VI. Part. 2. pag. 229. . De libris Samuelis. Pag. 79. lin. 7. Baua Batria fol. I s. adde . col. a. lin. 3 o. sesu. De libro Epher. Pag. 89. et Tom. IV. 39. Cum auctoritas divina hoe praesertim seculo a variis doctissimis viris. imprimis a Georg. Ludou. Oadero, D. Saloni. Semlσs et Georg. IOh. Ludou. Ggelio vExia ratione fuerit impugnata, profesho non inanem et frustranea in varii lique doctissimi viri impenderunt, ut eandem ulterius confirmarent. Hue imprimis spectant Iacobi Altini Vossu, Professoris Theologiae Traiectini oratio pro libro Edlarae. Traiecti ad Rhen. I77s. quam vehementer laudant Aue ores Ephemeridum L sens liferar. de anno 3776.
Ieid. 73. Laurentii Anchera di fert. de canonica autoritate libri si herae, cuius Pars I. prodiit Haseiae I 776. 4. Vid. Bibliothee. uniuersat. Misistisens thi log. Part. UI. pag. 23r. Quibus subiungi meretur b. D. Chrisiau. August. Gufii Programma de usu libri E erae ad praxin vitae Christinue, Lisy . t 773. cuius etiam, nisi fallor, exstat verso germanica. De libris metricis, Pag. 98. IV. 23. Inter eos, qui singularem de Poolabralea et libris metricis Veteris Nesamenti publicis exposuerunt scriptis, reterrimeretur quoque doctissimus Anglus, Fratuscus Harius. Spectat hue eius scriptuin, quod prodiit sub titulo: Phalmorum liber in versiae os metrice disjus, et
eum aliis Critices subsidiis, tum praecipue metrices ope, multis in locis integritati suae resitatur, cum dissertatione de antiqua Hebraeorum Poesi aliisque quaesitis ad c PD
30쪽
Psalmorum librum perflaretisus. Ad Inem operis adiecta sane Poseos hebroseae
stellarina ex iis, quae ediderunt Franciscus Gomarus, Mureus Medomius et Dis. Clericus, Gur. I 36. 8. mai. Non opus esse iudico plura addere, cum iam Daniel Gerisus in Miseelganeis Graninganis. Tom. III. Fastic. t V. pag. 667. et alii Systematis eius metrici delineationem dederint. Aduersarios natius est Larius, quo imprimis spectant Robertus Lowthius et Chrisianus Insius. Contra priorem misrii systema defendere conatus est Thomas Minariis. Vid. infra notanda ad pag. I9 . Pos erioris scri pruna huc pertinens est Programma, quo SUIema Psalmorum a celebere. AUL Francisco Hare adornatum delinealiis. D f. II O. Cuius scriptionis argumentum Gerssus Io c. cit. et Auctores der grtindlichen Ausetile auso putationibus de Abino II o. Pari. IV. pag. 3 IG. plenius exposuerunt. Pag. Io I. IV, 23. Scriptoribus de re poetica Hebraeorum a Mogo nostro hie recensitis addendi sunt sequentes:
Robertus Ginthius, qui edidit monii r s 3. 4. Praelectiones academiaras de sacra poesi Hebraeorum, quibus subiecta es Metricae Harianae brevis confutatio et oratio Cra ana. opus hoe doctissimum eum notis et epimetris rerum edidit in Germania Perillustr. D. Diauid Michaelis, cuius editionis. quae, qrtam tum ego quidem scio, in Germania prima est, Pars prior prodiit Gettingae I Ti8. altera I 76 l. 8. Pleniorem recensionem eiusdem editionis, ex qua si inuleonstat, qua ratione systema metri eum a Lointhis adornatum sibi constet, exhiabuit S. V. Ernestius Bibliothee. theolog. Iram. III. Part. II. pag. I 34. III. 2Os. 22s. Postea iterum edidit Lointhius hoc ipsum opus Anglico idiomate I 63. 1764. adhibitis simul in usus suos adnotationibus et eriticis obseruationibus docti Dsimorum virorum Beniam. Kennicotti, Thomae Huntii, Prosessoris linguae Arabicae Oxoniensis et D. David. Michaelis quam editiovem secuta est alia nova a Perili. Michaelis ad fidem huius Oxoniensis Gettingae 1 68. I 769. edita. Deinceps editus est hie liber ab ipso Lowthio Londini et Oxonii i 7s. g. de qua postrema editione conseramur ea, quae commentatus est Michaelis Bibliothee. orientat. e exegelit. Pari. IX. num. I 4 q. pag. 89. Insuper hic observes, quod in editione huius operis ab ipso Lointhio edita notae eeleb. Michaelis deficiant, quippe quae iam in editione Oxoniensis separato Tomo comprehensae fuerint. Idem
opus Lointhii praeterea recusum est in Dasi inosini splendidissimo Thesauro Amtiquiitatum Iacrarum Tom. XXXI. Part. r. num. 3. adiectis Perillustr. Michaelis
annotationibus. Licet vero Lowthius sibi hoc labore maximam omnino existiamationem et gloriam conciliauerit, adeo ut sere omnes critici inter Anglos et Ge manos magnifice de eius opere sentirent, et lieet hoc ipsum opus a Perili. Micha lis aliisque vehementer commendaretur, suerunt tamen nonnulli, qui se eidem opponerent, ex quibus hie tantum mentionem facio Thomae Edinari, qui imprimis systematis Hariani eontra Loiothium defensionem in se suscepit in ProtegOmenis sus in libros Veseris Testamenti poeticos seu Dissertatione , in qua Franc.