장음표시 사용
11쪽
Do vita Valerii Catulli Veronensis quae comporta habemus pleraque ipsius carminibus debentur pauca aliunde accepimus neque ea omnia id digna. Ad nomina poeta quod attinet, cognomine Suo Se pSe nepius adpoliavit cons inde Ps. V. Catullus'). nomen gentilicium Suetonii in Iul. 73 aliorumque testimoniis constat de praenomine adhuc Variant sententiae atqui post accuratam Ludovici Schwabi do a re disputation0m in quaestionibus Catullinnis p. 9 S. cons. etin II. A. I. Munro in libro qui inscribitur criticistias an olueidations o Catullus', p. 8 s. dubitari non potest quin poeta Gaius dictus fuerit, ut et Iieronymus ad Eus sibi chron. n. Abr. 1930, i. e. Suetonius, et Apuleius apol. c. 10 p. 15Mr tradunt contra quorum testium consensum nihil Valet quod, cum meliores codices Catulliani solum cognomen poetae praebeant, quatilior libri reeontissimi et multifariam interpolati, Datanus, Riccardianus, uincianus, olbertinus hic ae-
cossit ox Ellisi adparatu pra0nomen Quinti in fronte exhibent. quod veri similo os o Plinii natur hist. XXXVII 6 8 adscitum
eSSe, ubi, cum codex omnium optimus Bambergensis haec ascriptore proslaeta esse doceat, Nonius senator, litis strumae Noni eius quem Catillius poeta in sella ureli visum indigne tulit cons. Catuli. c. LII ), libri aliquot oeuntes . notam cognomini poetae praefixam habent, quam siV Catulli cum Q. Catulo confusione sive fortuit errore propter anteceden pronomen relativum porsacili ortam esse probabilis est suspicio quae cum ita sint, ealigor in Catulli . LXVII 12 coniecturam Lachmanno aliisque probatam omni fundamento carere adparet. Veronae natum esse Catullum Hieronymus . c. dicit, eamque urbem patriam eius fuisse multis aliorum testimoniis, velut Ovidii amor. III 15 7, et codicum Catullianorum inscriptionibus et ipsis etiam carminibus Catullianis confirmatur, quae Transpadanum poetam fuisse e XXXIX 13), Veronae saepius con
12쪽
pastii insula uno in Benaciani lacum procurrit villam possedisse e XXXI prodi in s. Nntalus iii II ieronymus ad nn uni Al r. O, i. e. l. v. c. 667, 7 a Chr. ut adscripsit. luae omliori desinitio utrum probat,ilis sit noctio etsi tum demuria, cum ad satalem annum Catulli constituendum disputatio progra ossa erit, diiudicari potest,
quoniam nabae qua0Stiones artis Sini inter se cohaerent, tamen statim dicam ab ore me cur poetam quinque annis post natum esse X istimem.
Do duention eius nihil est traditum inde ab accepta toga virili carminibus amatoriis o operam dedisse ipso confitetur e LXVIII 15 s. ceterum adulescentulum etiam eum Romum commigraSSe patet, neque mihi dubium os quin ibi Valerii Catonis grammatici, popularis sui, disciplina usus sit, qua de re infra Xplicatius agere in animo est. tque in hoc orbis terrarum capite perpetuum suum domicilium conlocavit, ut ipso niti. c. V. 344. ILomae Vivimus illa domus Ida mihi sedes illieme carpitur aetas. Romae, ut post Videbimus, etiam mortem obiit sed patriam urbem Saepius revisit, suntque aliquot eius carmina Verona aut in Sirmione condita. Catullum hon0sta et satis locupleti familia oriundum fuisse conplura sunt quae doceant patris eius hospitio C. Iulium Cast-sarem uti consuevisse Suetonius in huius ita c. 73 narrat ipse poeta praeter poSSeSsionem in Sirmione paeninsula Supra commemoratam etiam prope Tibur in confinio Latii et terra Sabinadfundum habebat, cuius in c. XLIV mentionem facit. Romae haud dubio suis opibus sine ullo quaestu vivebat, multorumque hominum genere, dignitate, divitiis florentium ibi consuetudine
Maximi ad totam Catulli vitam momenti erat eius amor mulieris cui nomen indidit Lesbiae carmina quihu ea nominatim adpellatur sunt haece V. VIL L LXXII. LXXV. VII
praeterea commemoratur Lesbia in his item se numero carmini
bus XLIII. LVIII LXXIX. LXXXIII. LXXXVI. XCII. satis
magnus ero Si carminum numerus quae, etiamsi nomen Lesbiae non contineant, tamen Sive ob argumenta universa sive ob singulas quasdam significationes quin ad eandem mulierem spectent dubitari non potest sunt autem praeter duo ista de passere
amatae puellae celeberrima poematia II et III qua Martialis insupor pigr. VII 14 3 s. st XIV T disserto ad I 0sbiam rottulit, haec potissimum carmina VIII XI. XXX XXXVI. XXXVII.
LXVIII. LXX. LXXVI. LXXVII. LXXXII. LXXXV. XCI. 5 sq. eonf. LVIII o LXVIII 3). Γ IX. nequo etiam
errabimus, puto, si carminis LXXIII argumentum cum eodem
13쪽
amore colinerere cenSomus incertius iudicium de carmine Lest, in cuius Versus Catullus praetor suam in designanda L0sbia consuetudinem meos amores' dixit quare uit Vorinendorus indissertation de Catulli ad Lesbiam arminibus Bonnae a. 1864 publicata p. 194. hoc poematium praetulit ad Iuventium referre, qui ita denotatur e XV 1 et XXI . quamquam eam locutionem per se etiam de Lesbia adhiberi potuisse concedendum est. cons. c. XLV 1 o LXIV 27. deinde nulla omnino causa est cure. XIII 11 L0sbiam intell0gi arbitremur doniquo carmen XLII, in quo Catullus mulierem pugillares suos sibi reddere nolentem gravissimis insectatur verborum contumeliis, miramur fuisse qui ad am pertinere sibi persuaderent cui poeta c. IV maledicere
Iam qualis L0sbia haec fuerit quasque Catulli erga eam amor
vicissitudines habu0rit secundum ea carmina quae certo ut magna cum probabillitate ad istam mulierem resurri diximus ante Oculo ponere conabimur, unde Simul cognoscetur quam de ordine quo haec poemata Sese excipere Videantur sententiam in uni- VerSum monte formaVerimus nam singula omnia qui aceurate temporibus divisa se explicare p0SSe Opinatur peram Perdid0rit. I 0sbiam a Catullo amatam nuptam mulierem fuisse atque
nobilem certissimum est, neque possum Satis mirari nuper rurSUS
extitisse qui utroque temere negato de liburtina et morotricula vulgari cogitare mallet quid ad talem mulierem carminis Vinitium quadrare putabimus, ubi poeta puellam suam ad Vitam
voluptatemque abiectis omnibus scrupulis fruendam exhortatur hoc modo, Vivamus, mea Lesbia, atque amemuS, Rumore Sque Senum e Veriorum omnes unius aestimemus assis' quibus Verbis amorem Veterum quoque iudicio inlicitum significari manifeStum est. neque vero quae . VIII 14 Ss de separatae a
se puella tristi solitudine praedicit poeta intellectum habent, nisi ad mulierem vitae condicione circumscriptam, cui non corti instar quovis temporis momento cuivis alii sese dedere lepret, miSSa esse Xistimantur quod si quis ista cui vid0boris olla γQuem nunc amabis cuius ess diceris γ' et similia nuptae mulieri dici miratur, non est id mirum propterea quia Catullus maritum LeSbiae omnino non numerat, quippe quem ab illa non diligi
aut noverit aut pro certo habeat quem quanto opere Ontempserit . LXXXIII pat0facit, ubi fatuum et mulum' voeat.
non eremur enim ne quis cum A. Riesio annal philol. . CV, p. 753 virum Lesbia in hoc poemati commemoratum non coniugem eius, sed nescio quem priorem amatorem intellegat. quae opinio quam perversa sit, id, ut alia mittam, carminis
14쪽
VIII PROLEGOMEN AlbXVIII, 1434s domo ii strant, ut, poeta oram suam non iustis nuptiis sibi iunctam miris D ictit, iis urtiva munuscula dodisse nit ilis ius ex ipso leni pia Viri gre inii , tune Verba non , ,sse ni Hido marito dicta esse id ipsum tuod oliponitur osticit endem inologia Catullus cum puella sua pud Omin:Mn luandaria, cuiuSDOIneI reticet, Se Convenisse aliaque sibi copiarii ab Assio amici factam esse testatur v. 67 s. 156), luod sui dein beneficium irenti aesti inat ut illum summis extollat laudibus is uno res id tuod de genero et condicione sesbine diximus verissimum esse docet, quoniam, si illi innupta at tu e Vulgo fuisset, occasionis cum a congrediendi tarditatem plieriri minime opus erat neque eum qui intent animo poetam legere consuevit quae sit illa obscuritas fugiet in adserendis eis quae ad istos conventus Spe tant conspicua cons. V. 1 8.). ceterum non Solum e hoc carmine, sed etiam ex aliis non nullis, ad quae o disputatio progredietur, perst)icitur Catullo, priusquam more suo frui posset, maximas dissicultates superandas fuisse, nimiumque Segestire ipse . LI 14 confitetur porro votum puellae c. XXXVI enarratum, de quo in se accuratius agemus, eam ingenio haud absurdo nec eruditionis Xpertem fuisse ostendit denique totus omnino Onus carminum ad Lesbiam pertinentium de humili lamella cogitare nos vetat, neque X istimari poteS poeta Summam istam modostiam qualem carminis LXVIJ haec inde a V. 135 verba produnt, quae tamen etsi uno non est contenta Catullo, ara verecundae furta feremus erae, e nimium simus stultorum more molesti . mulieri semo inferi0ri et iam perfidae exhibiturus fuisse haec omnia qui coniuneta animo reputaVerit, ei Lesbiam penitus persuasum erit non amicam vulgarem fuisse pecunia donisque conciliandam, sed matronam nobili loco ortam,
ad quam aditus esset difficilior et periculosior forma eius cum aliis locis tum c. XLIII o LXXXVI praedicatur cuius generis laudibus etsi per se non ita multum tribuendum esse concedimus, quando omni fere amanti puella amata solet pulchra videri, tamen, quia duobus illis poematiis Lesbia cum aliis mulieribus
conparatur Singularumque corporis Virtutum quaedam quasi recensi fit, eam re vera formosissimam fuisse existimamus, idque
etiam ardentissimo erga hanc feminam amore Catulli atque maximo aemulorum quos habuit numero cons in primis c. XI 186 XXXVII ot 15 quodam modo confirmatur. Ceterum quae c. XLIII decoctoris amica Formiani deesse dicuntur pulchritudinis signa, Lesbiae omnia adfuisse necessarium est concludere: eam igitur eum aliis corporis bonis tum nigris oeulis insignem fuisse contendimus huic autem eandori iunctam fuisse venuStatem illam quae in l0pore facetiisque cernitur poeta e LXXXVI
15쪽
declarat, inlustraturque talis ingenii faculta Lesbiae iocos eius
Volo, cuius Supra mentionem incoliaVimus.
His in universum expositis tutius iam ad Singula temporum ordine, quoad eius fieri poterit, narranda tranSire licet quonam modo factum sit ut Catullus Lesbiam primum conspiceret O- Sceretque, etsi nobis non traditur, veri tamen simile est eum ad coniugem illius introductum esse quamquam ex . LXXXIII 1 iniuria 10 colligitur ubi quod poeta Lesbiam sibi praesente viro mala plurima dicere narrat, id non ita intellegendum est, tamquam ea visendi gratia domum mariti ui ingresso coram maledixerit; cui quidem interpretationi ista quae v. 3 et 54. leguntur repugnant, ita ut ab amicis potius de Lesbia in se conviciis comperisse Catullum sumendum sit. 80 qui carminis XXX rationem probe perspectam hab0 - explicavit autem eam in universum rectissimo Adolphus tessiingius commentationum in honorem Theodori Momm seni scriptarum p. 354 , is vix dubitabit quin Alsonus, quem P. Alsonum Varum remonensem, iurisconsultum clarissimum, SSe merito credunt, O
pularem suum ad Lesbiam deduxerit cons. praeter V Ps. in primis verba tua dicta omnia factaque v. ): certo is spem huius mulieris sibi concilianda Catullo attulisso suumque ipse
in ea re auXilium, si quo opus foret, promisisse putandus St. consequens autem erat ut fervidus adulescentis animus Venustate Lesbiae celerrime caperetur cuius gratiam ut sibi colligeret, misit et c. De Sappho Xpressum, quo amorem Hum Rrden tissimum libero confitetur nec multo post duo de paSSere Oematia conscripsisse potest in quorum quidem priore etsi redamari se significat, tamen tristes animi sui curas memorat
desiderioque puella se tabescere ostendit II -10). Verum Lesbia cupiditati poeta initio non modo non satis fecit, sed etiam propter audaciam eius importunitatemque succensuit, ut ex . LXXXIII perspicitur, quod errant qui posteriori tempori attribuunt namque coram marito illam Catullo maledixisse, postquam cum eo iam rem habuisset, parum est credibile eodem sere tempor c. XXX scriptum putamus, quo Alfeni Vari qui promissis non steterit perfidiam conqueritur cui sententiae siquis id obstare existimet quod hoc carmen summam animi aegritudinem prodat, illud contra aliquid insolentia atque lasciviae
habeat, respondemus talem motuum arietatem in mantibus minime miram esse sed mox pro Alfeno alius extitit amicus, qui apud dominam quandam, fortasse sororem Suam in cuiUS
aedibus ipso amori suo indulgebat, Catullo quoque Secure cum Lesbia conveniendi copiam faceret is orati Allius illo quem poeta c. LXVIII ad immortalitatis memoriam conSecraVit confia
16쪽
adnot. critica noquo I rest in lino opportimitate sibi ut matron ne commodi uti notuli. in in 'ntullus voti tali doni compos soli ita tona iunni pulchseri in iis inriti inlinis VII ex priuiit verum tempore alii suo praeterlapso Lesbia ab illo sese removit, neque tamen fortasso oo conSilio ut aliis maioribus se dederet certe poset cum . VIII, quod ad hanc uolla ab ipso lionationem lisertinet, conscriberet, nondum ullo nodo de perfidia eius cogitabat ut vorsus 14-18 liquido demonstrant. quod si quis adpriino carminis V Versiculos nimiam intenderit, eo potius ineli nnbit ut Lesbiam rumoribus quibusdam de sua in maritum insidelitato territam esse ut amoris Catulli pertaesam coram eo
talo quid simulasso statunt. inter hoc discidium videtur . XCII Scriptum SSe quod ne eodem tempore quo c. LXXXIII sactum putem. ipsa argumenti congruentia. propter quam plerique ad hanc opinionem deducti sunt, me prohibet. neque id in posterius illud simpus quadrat cui c. LXXXV argumento similo, sed quod
multo Vehementiores animi motus testificetur, attribuendum St.
nam Verba deprecor illam Adsidue, quae verbis Lesbia mi dicit semper male'. ut iam Gollius VII 16 13 intolloxit
accurate respondent, non sunt indignabundi de perfidia mulieris, sed ad solitas amantium iras pertinent. nihilo minus alienationem eorum aliquantum temporis duravisse putandum est iam enim Catullus Spem in gratiam cum Lesbia redeundi deposuerat. tamen fefellit eum opinio. puella insperanti ultro sese restituit c. VII). reconciliatio amantium c. XXXVI lepide celebratur; in quo qui V. 5 memorantur truces iambi a poeta vibrati, de eis qui ad nostram aetatem pervenerunt non dubium esse potest
quin Versus hipponacte carminis VIII intellogendi sint. haud multum post restitutam concordiam Catullus c. IV in hominem quendam invehitur qui quod sequius aliquando ille de Lesbia
locutus erat inepte evulgasse videtur in cuius epi ammatis versu Xtremo quid si omnia monstra facis' conplures interpretes perSpeXerunt. Sed Tapponem ibi commemoratum quod omnes pro uno e sodalibus Catulli habent, adsentiri non pos-SumVS, quamquam cognomen Romanum illud fuisse haud ignoramus. permirum est enim quod is quem poeta in hoc carmine compellat, Sed non nominat, leVissima quaeque Verbi eXaSperare dicitur cum alio nominatim adlato, neque eius rei quae Sit ratio ullo modo intellegitur videor autem mihi id quod verum est eruisse ope fragmenti inscriptionis cuiusdam Vercellis reperti et a Theodoro Momm seno tractati in consessu societati archaeol.
Berol. di VI mensis Iunii anni 1882 habito, de quo relatum
est in ephem archaeol. t. XL, col. 176 ex ea enim in Scriptione, quae Secundum litterarum formas Augusti temporibus videtur
17쪽
adsignanda osse, recte haud dubio ommsonus collegit Tapponem sollemnem figuram iocularem in conviviis Romanorum fuisse, nec Tappulam legem cuius Lucilius p. 158 L. Mueli. meminit adferre omisit quodsi eiusdem figura in versu Catulliano mentionem seri statuimus, o illa quam tetigi difficultas removetur et plus profecto epigrammati lucis maiusque acumen accedit tum enim poeta sibi in ioco atque vino inprudens aliquod do Lesbia verbum excidisse significat simulque eum qui id cupido arripuerat lepido modo traducit sed ut redeamus adprop0Situm, iam puella, etsi sua sponte in gratiam cum Catullo reVerterat, simul cum aliis rem habere aut Catullus id suspicari coepit huic tempori . IX attribuo, quod cum scriberet poeta, primum do fide L0sbino subdubitasso videtur, ut recte me iudice
statuit . Ribbockius lib0lli sui do Catullo p. 56, D. 23. non ita
multo po8t, cum Catullus propter immaturam fratris dilectissimi m0rtem, qui prope Rhoeteum promunturium in terra Troiana incertum naufragi an morbo an alio casu perierat cons. c. LXV54s. LXVIII 194s. 14s.), Roma derelicta Veronae consideret cons. c. LXVIII 274s.), Lesbiam se uno non esse contentam iam noverat sed rara eius furta modeste ferre constituit seque ipse vario modo de ea ro consolari studet ibid. 1354s.). verum
post longiorem in urbe patria commorationem, nam Solito diutius eum tunc Veronae mansisse non tantum e graViSSimo
luctu domestico, sed inde etiam colligendum est quod Alexandrinorum poetarum studio deditus carmina LXV sit LXVI ot LXVIII
eo tempore illic conposuit cum Romam tandem rediSSet, reS suas ibi in peius mutatas repperit puellaeque amatae animum magi magisque a se abalienari intellexit primis his post reditum temporibus c. LXX condidisse videtur, in quo quod illa animi videlicet poetae permulcendi causa dicat nudi se nubere malle quam ipsi, id in vento et aqua scribendum esse censet deinde quo clarius Lesbia perfidiam ac turpitudinem dispicit, eo acerbius de ea queritur huc seserenda sunt carmina LXXII, LXXV, LXXXV, in quibus admirabile si quanta cum arte et quam Vere miseri amoris sui condicionem adfectuumque repugnantiam descripserit: in primo enim caritatem olim fideli puella praestitam se abieciSse, sed ardore perfidae vehementius etiam incendi Significat, in altero osbia culpa factum esse dicit ut iam nee bene Velle ei nec amare desistere possit, in tertio simul et odisse
et amare cum cruciatu sui se confitetur summum autem dolorem suum de corruptissi s Lesbia moribus c. LVIII Caelio amico declarat, quem popularem Catulli fuisse e C docet iam
Vero cum perniciosum hune erga mulierem semet plane indignam amorem abiciendum esse intellegat neque tamen abicero
18쪽
sustineat, . LXXVI, lato non in v nitur in ioesi Romana prae larius, ii ii irini conscientia stilo non violata se consolatu is sunnirnuti strenuo constria in ut ostiant anisor osso, tum deorum auxilium nil re ut 0randam sanitatem clivi liorrirnis versibui inplorat. iniquo conti l isse post v avissim uni animi laborem tan-ilom ali luando Cnt ullo ut taetrum istum Orbutii siuem ad O- dum ipso amorem suum dicit, deponeret, ex . XI perspicimus, luod omnium qua n Lesbiae morem si ectant ultimurn eqsolirimus recte animadvertit Iunget nusseniis in programmato II0l-
tasse post scripti ingratiaris est ratio. ut mo videbimus nec sine certo consilio instituisse videtur poeta ut postrema ad puellam suam Verba, quibus sedato atque frigido eam cum innumerabilibus moechis suis vivere Valeroque ne ii sius amorem ampliuS respectare iubet, eodem metro applite includeret quo in lirima ardoris sui confessione c. I usus esset ceterum etsi verissimum est quod primus demonstravit A. F. Nasthius opus I . 104 8. Catullum primarum quattuor Stropharum magnificentia Furii o Aurelii, tominum gentissimorum, importunam adsiduitatem perstringere Voluisse iisque contemptus sui significandi causa ista non bona dicta puella suae nuntianda mandaVi Ase, tamen hoc ad plenam miri carminis intellegentiam nondum sunsicit. ViX autem quicquam 400mati ad terspicuitatem deesse Videtur, si cum Schwabio l. c. p. 129 aliisque Lesbiam sumimus illo tempore in gratiam cum Catullo redire conatam esSe et Ille coniecturae a v. 21 satis praesidii accedit, in quo verbum quodeSi respectare, ut totius strophae sententia docet, non rationem habere', sed eXp0ctare' significat relicum est ut de carminibus XLIII it LXXXVI agatur. quibus minus accurate On sideratis facit aliquis adduci potest ut Catullum eodem tempore quo Lesbiam amaro cum aliis quoque mulieribus rem habuisse
opinetur, id quod vidi accidit, qui trist. II 429 s. de illo haec
dicit nec contentus ea Lesbia multos Ialgavit amores. In quibus ipso suum fassus indulteriumst. istorum poematiorum priu in provincia Transpadana scriptum coiis v. 6 ad metinam puellam, decoctoris Formiani. i. o. Mamurrae, inmieum, Spectare conparatio inter hoc et c. XLI instituta demonstrat. ea igitur puella, favor Mamurrae, hominis divitissimi, superba facta. Catullum amore suo frui cupientem maXimam se euniae
SVmmam POPOSCerat. quam cum dare poeta aut nosset aut non
posset, ira commotus illam c. XLI tamquam insanam tractat, c. XLIII autem omni pulchritudinis laude privare studet ineptissimeque eam cum Lesbia sua conparari dieit. si autem p 0test dubium esse quin duo haec in Ametinam poematia non
19쪽
ita multum ante c. XXI conposuerit, in quo Mamurrae luxnriam et libidinum intemperantiam castigat cons in primis V. 648.), quamquam id ipsum non Veronae, Sed Romae Iantum esSe certum est iam cum poeta c. XXIX, ut infra videbimus, prius quam autumno uni 699 55 scribere non potuerit, probabiliter autem sub finem huius ipsius anni aut proXimi initio scripserit, adparet eum, cum c. XLIII faceret, iam a Lesbia prorsus Versum fuisse. nam c. XI, qu0 Catulli erga illam amorem extinctum ostendit, propter res gestas ibi partim memoratas partim signiscatas idem anno 699 55 attribuendum est cons praeter Iung- clavssenum l. c. Schwabius p. 128). itaque cum Catullus c. XLIIII mirabundus vel indignabundus exclamat tecum Lesbia nostra conparatur γ' caVendum est ne inde eum etiam tunc cum illa coniunctum fuisse concludamus, sed Simulavit hoc poeta, ut repulsam quam a puella proVinciali tulisset admodum lento ferro posse Videretur, quoniam Romae multo pulchrioris elegantiorisque mulieris amore frui sibi liceret cui interpretationi quid iure opponi possit non ideo sed fae eam falsam esse ne tum quidem Sequitur poetam e tempore quo e XLIII scriberet cum Lesbia quicquam etiam rationis habuisse. nam VenUStatem eius, de qua Sola in hoc poematio agitur, dirempto quoque cum illa foedere conlaudare poterat, neque quod Lesbia nostra' dicit magis mirum est quam illud meae puellae in eo carmine in quo Lesbiae amorem in perpetuum renuntiat XI 15) utroque enim loco, cum ita dicit, simul carmina sua iam in Vulgus nota, quibus olim hanc mulierem cantaverat, respicit ceterum seri potest ut ista puella Veronensis cum Lesbia conparata sit a nonnullis iuvenibus Transpadanis qui una cum Catullo Romae ViXerant illamque noverant similis explicatio carmini LXXXVI qu0que adhiberi possit, in quo facta inter Quintiam quandamo Lesbiam contentione Lesbiae palma datur. Verum ex hoc poematio Omnino non efficitur ut Catullus Quintiam istam aliquando amaverit aut gratiam eius sibi conciliar Studuerit, probabiliusque mihi videtur illum ex dissensione inter sodales deforma utriusque mulieris exorta causam petivisse ut suam de ea re Sententiam poetice exornaret quod si recte se habet,
c. LXXXVI aptissimo ei tempori adsignabimus quo Oeta LeS-biam deperibat nec iam occasionem libere cum ea conveniendi
Eadem tempestate qua Catulliis Lesbia in se perfidiam in
dies ingravescere videbat magnum carminum numerum contra aemulo emisit, inter quos erant qui se sincero poetae amicos eSSe Simulassent etiam haec carmina quo ordine se excipiant cum ex Singulis quibusdam versiculi tum ex toto omnino Ono
20쪽
COrtini ili in livoris uni intello i liotest unu ui do irinii c. I, XXXIIo su illiaret, in suo Quintium luendant Obsecrat ne si ibi orii, intquod si si multo carius Sit oculis nain hoc quo tu lioeriant iuri nil os binna, non ad Auli lunam, ad suam vulgo reterri solet,spo inro iuro contendit Ribbeckius . . Quintium autem iuncs at udi tollularem suisse e X luod ali si uot annis fit, itane dissoluto ,oetae cum Lesbia amore, Veronae conpositum est, l)0rSllicitur, eodem illa e otii grammate , robabiliter colligere videmur istum tominem ir icibus amantis Olim non obterialiuravisse fortasse igitur ad eundem l ertinet etiam c. LX Scrilitum Scilicet a poeta li0St tuam Verba se perdidisse cognoverat), cum Caulius contra item Veron sensis illo tempore quo una cum Catullo Romae exoret Verum ei micum sese iraeStaret, Sive Oranti morigeratus a Lesbiae amore se abstineret sive quamcumque ea
in re peram naVaret. n carmine LXXXII modi eo i mporis intervallo distare videtur XL, si quidem omnino huc l ertinet, in quo poeta Ravido cuidam poenam minatur, quia SUOS mores amare Voluerit alium rivalem Catullus habebat Gellium quendam, quocum multo usu coniunctus fuerat cotis c. XCI 14 et 64.).is non contentus cum Lesbia adulterare il)sum etiam Versibus, ut videtur, in eum factis cavillatus est quem ut leniret ei ut homini studioso carmina quaedam Callimachi in patrium sermonem con-Versa mittere constituit. Sed postquam hunc laborem frustra sibi sumptum esse intelleXit, eisdem telis, at multo efficacioribus, secontra illum usurum esse praedicit c. XVI, in cuius v. 1 illud studioso non cum animo Vocabulo, ut quidam inepte putant, Sed cum tibi pronomine coniungendum est), eaSque mina poStea executus est acerbissimis epigrammatis in Gellium seriptis, in
quibus stupra cum uxore patrui, Vm matre, cum Orore Ommissa et sellandi libidin0m ei obicit e LXXIV. LXXX. LXXXVIII XCI). hunc Gellium, ut id statim addam Verisimile est fuisso L. Gellium, L. Gellii Poplicolae, consuli a. 682 72, filium, quem Valerius Maximus V o narrat a patre
propter Stupri in noVercam commissi et parricidii cogitati suspicionem in consilium senatorium ad causam dicendam Volatum ab eoque abSolutum esse. nam praeter illud incestus crimen etiam eta UtriuSque conVenit, quando annis 695 59 0 696 58, quibus, ut infra adparebit, omnia carmina contra amatore Lesbia emissa attribuenda sunt, L. Gellius, Poplieolae filius, non potest non adulescens fuisse, utpote qui a. 18 36 consulatum gesserit, Catullianum autem Gellium in loro iuventutis fuisse cum per se intellegitur, tum carminis LXXX initium docet. cons Schwabius i. c. p. 1104s et duardus a Brune in aeto-aeum Soeietati Selent. Fennicae t. VII. l. G22 qui ambo