장음표시 사용
31쪽
fortasse vivo etiam illius coniuge adfirmari potuit, tamen totiugratio poematii cons. v. 3 multo est apertior, Si mulierem poetae tum verba dedisse sumimus, eum libera esset eique, modo Vellet, nubere OSSet qua cum Xplicatione egregie concinit quod Metellus eodem anno 695 59, et quidem fere medio, ut Videtur, certe non ante mensem Maium extremum vid. Eduardus Brunerus i. c. p. 194.), e Vita egressus est itaque haud multum post eius mortem, cum se falsa spe produci intellegeret, poetam illud
carmen ScripSiSSe cenSemus iam X eis quae adhue exposuimus
consequitur ut omnia omnino carmina in quibus Catullus aut de violata ab Lesbia fide queritur aut rivales suos insectatur aut denique se ipse contra istas miserias animo obfirmare studet,
excepto carmine I et fortasse etiam LVIII, quae ambo ad id genu proprie non pertinent, annis 695 59 0 696 58 attribuondasint in idem autem tempus M. Caelii Rufi cum Clodia quadrantaria amorem incidere Supra commemoraVimus. ita quRe-
eumque de Clodiae et Metelli vita ac fortuna comperta habemus Sententiae nostrae Suffragari Vides pervenimus autem in hac quam de tempore amoris Catulliani instituimus quaestione ad eandem iudicii summam atque SchWabius v. Cat. p. 133 S., quamquam alii magna ex parte argumentis aliaque disputandi Via usi sumus quodsi quis opponat multo plura esse carmina quae infelicem quam quae felicem amorem Catulli ostendant, ideoque illa per maius temporis spatium distribuenda fuisse censeat, idonea defensio ab ipsa natura hominum petita offertur: consentaneum est enim poetae lyrici ingenium multo uberiores in rebus adversis quam in secundis fetus edere. Non multum post dissolutum eum Clodia foedus, Vere anni 697 57 Catullus cum C. Memmio propraetore in Bithyniam prOVinciam profectu eSt. neque enim ullo modo potest dubitari quin Memmius praetor', cuius in istam proVinciam abeuntis comitem fuisse poetam carmina XXVIII et X inter se conparata
docent, idem sit atque Gaius ille Memmius L. f. olim salso cognomine Gemellus adpellatus cons Borghesius p. I, p. 152 cum adnot. h. 0mmsoni et hic ipso in libro Gosehielit desrom MunZWegens', p. 597, not. 389), quem a. 696 58 praetorem
fuisse scimus cons Schwabius v. Cat. p. 159 S. P.Mehrmannus faSt. praetor. p. 62), etsi eum proximo anno Bithyniam administrasse aliunde non notum est qui eum litteris eruditus
esset cons Cic. Brut g 247 et versibus quoque faciendis operam daret con Ovid trist. II 433. Plin. opist. 3 5. Gell. XIX G),
doctos elegantesque aliquot iuvenes ut se comitarentur invitasse Videtur, quo vitam in remota provincia sibi dulciorem redderet. certe praeter poetam Veronensem etiam C. Helvius Cinna in
32쪽
cohorte Memnii suit, ut ex ibat ulli e X II merito collogit
IInuptius opusc. I li. 72, confirmaturque id, ut luemnem p. 6534. et Sellaunbius p. 267 anini advertemini, ipsius Cinnae versiculis ab Isidoro orig. VI 2 servatis si raran. 3 L. Mulli.), luibu Sein lititynia commoratum esse indeque X emplar rati phaenomenon domuni reportasse signiscat Catullus autem triplici sine dubio causa ut hoc iter susciperet commotus St, primum ut vulnera ex infelici amore animo inflicta longin tua peregrinatione persanaret, deinde ut sepulcrum fratris dilectissimi inviseret, denique ut aliquid lucelli in Bithynia faceret. nam hanesum spem habuisse duo carmina post reditum in Italiam scripta demonstrant, in quibus de provinciae paupertate et de praetoris adversus cohortem incuria acerbe queritur. Vid. c. X 948. 19. XXVIII 6 s. ceterum non tam ingratam Catullo Stationem Bithynicam fuisse credo quam non nullis istas iracundias Onsiderantibus Visum est, nam carminis XLVI, 9 dulces comitum coetu commemorat neque dubito quin recte Brunem p. 653 suspicatus sit eum in hoc recessu provinciae aliqua de carminibus maioribus condidisse, quorum pangendorum in tumultu urbis Itomae atque mediis in amoribus odiisque ViX Voluntas Suppetebat quae coniectura tanto plus probabilitatis habet quod interea carmina quorum tempus accuratius definiri iesit nullum est
quod a. 697 5 scriptum sit, et breviora longe plurima in Italia
facta esse ipsae res quae in eis tractantur declarant iam cum Catullus per annum integrum a studiis poetici prorsus abstinuisse nullo modo putari possit, eum, quemadmodum antea in recessu Veronensi comam Berenices ex Callimacho verterat et
elegiam d Allium conposuerat, sic in Bithynia epyllio de
Polo o Thotidis nuptiis, omnium carminum Suorum maximum,
popigisse veri est simile; cui Attin haud inprobabiliter adicias,
praesertim cum huius poematis argumentum ad regiones Bithyniae vicinas pertineat fierique facile poluserit ut Catullus circumiae enitum locorum natura atque Sacris ad eam materiam traetandam inpelleretur neque huic coniecturae obstat quod poeta, ut infra videbimus, in Attine, aeque atque in epyllio Suo Graeca exempla imitatus est ne autem duo ista carmina eis temporibus attribuamus quae Catulli cum Clodia foederi antecedunt perfecti deorum inpedit. Vere anni insequentis Catullum Bithyniam reliquisse e XL ddocet e cuius VerSiculis Stremis eum non priu quam reliquam cohortem et ipsum propraetorem inde decessisse intellegitur. Memmium autem non anno longius Bithyniam rexisse certum
est, quippe cui a. 698 56 C. Caecilius Cornutus in administranda
ea proViueia SuccesSerit, ut Borghesius ex nummo quodam Amisi
33쪽
eus huiusque nomine inscripto demonstravit op. I, p. 4634s. II, p. 354. cons elirmannus fast prael. p. 4). iam Catullus in Italiam rediturus primum fratris sepulcrum in ora Troadis condit adiit inferiisque rite institutis mortuo in perpetuum Valedixit ut . Pol dicatum atque haud dubie in ipso tumuli adspectu actum Ostendit cuius quidem exordium etsi ita conceptum est ut poeta in Bithyniam proficiscens hos Versus conposuisse videri possit, tamen eum in reditu potius fratris manes
Salutasse plerique non sine cauS Statuunt etenim cum comiteSMemmii una cum hoc omnes domo profectos esse ex . XLVI 10 perspiciatur, non ita veri simile est Catullo ab Italia venienti occasionem ad litus Troianum adpellendi fratrisque tumulum visendi datam esse contra in reditu, ut idem poematium docet, diversi discesserunt, et Catullus quidem non recta via reVertit, sed antea claras Asiae urbes petiit itaque tum demum fratris sepulcrum ab eo aditum esse perprobabile est quo autem modo iter Suum instituerit quemque cursum tenuerit c. IV ostendit haud multum post reditum in Sirmione paeninsula Scriptum. etenim hoc quoque poema ad ipsius res Catulli pertinere uni-
VerSum eiu argumentum conparatum cum rebus in carminibus
XXX o XLVI commonioratis demonstrat, neque potest dubitari quin limpidus lacus' usque ad quem V 24 phaselus venisse dicitur, Benacus intellegendus sit cons. c. XXXI 13). igitur
Catullus navigio Amastride mercede conducto iam erum quem Se oeat poeta V. 19 praestat Sirmionis quam phaseli dominum accipere cons. c. XXXI 12), neque huic sententiae, ut post videbimus, finis carminis obstat per Ponticum sinum et Thraciam Propontida profectus oram Asiae minoris legens Rhodum pervenit, deinde cursum ad Cycladas direxit undo phaselo Isthmum traducto maleam enim promunturium flexisse eum parum credibile, per sinum Corinthiacum in mare Ionium et Adriaticum navigavit indeque in lacum Benacum inVectus St. haec simplex eius poematis interpretati subgerit quaeum caVendum est ne carminis XLVI V. 8 pugnare arbitremur ex eoonim Catulli im Nicaea profectum Troadem maritimaSque regiones
Asiae pedibus peragrasse, ut Wostphalius putat p. 166.172 267), nullo modo colligi potest immo refellitur ista opinio cum exordio carminis I, si quidem poeta, ut perprobabile esse diximus, in Italiam rediens fratris sepulcrum adiit, tum carminis XXXIV. 54. unde eum iter suum ex Bithynia in Galliam cisalpinam
admodum celeriter confecisse nec usquam diutius moratum SSe intellegitur at enim illam cui patrocinati sumus carminis IV interpretationem in difficultates quasdam incurrere non negamuS. quae tamen non tantae sunt aestimandae ut Sententiam nostram
34쪽
comistro faciant nain Catulli in Arnastricte, i. e. in remotissima provinciae parte, RVeni tuae ipsunt in lintrinin reportatura effiet conscendisse nobis sui deni potest mirum videri, sed varias eiuArei nusns cogitari litot do inde, etsi hodie inter mare driaticum et Benaculi lacuni nulla est navigatio, Jatulli notatu aut per Padum et Mincium aut per Athosim et Mincium ossa inter se coniunctos Vel maritimis navibus modicae magnitudinis veniri potuisso haud est incredibile cons dii lologi t. XII, p. 754. Schwabius v. Cat. p. 173 s. neque id incredibile visum est Munron l. c. p. 11 S., qui tamen, ut offensiones quas tetigi elevaret, perquam artificiosa in X plicando carmine IV ratione usus Catullum in Propontide demum, sive ii sive Myrteae, urbibus non longe a Nicaea remotis, phaselum suum AmastridemiSSum conscendiSSe ex eoque, priusquam ostium ad fluminis intraret, probabiliter autem iam Brundisii egressum Sse Statuit. ceterum quod Vulgo putant poetam in fine carminis ipsum phaselum emeritum Dioscuris consecravisse, id neque praedicatae modo virtuti eius convenit et aliunde quoque prorsus inprobabile St. itaque non dubito equidem Brunseri p. 635 sententiae accedere, qui . IV in seriptum fuisse censet in tabula votiva Dioscuris in sacello ad laeum Benaeum posita cum depicta imagine navigii, et ad hanc pieturam Spectare prima Verba phaSelia ille, quem videtis, hospiteS'. In patriam reversus primum e. XXXI conposuit, quo Sirmionem Suam SuaViSSimis Versibus salvere iubet neque ero tum diu mansit in provincia Transpadana, sed mo Romam profectus est, ut ex . X concludere licet atque ibi novus eum erga pulchrum puerum amor Xereuit nam quattuor ista ad Iuventium carmina XXIV XLVIII LXXXI CI vix dubium esse
potest quin recte anno 698 56 vel sequenti attribuantur quae quamquam nihil ipsa continent quo id demonstretur, at cum earminibus in Furium et Aurelium seriptis XV XXI VI XXIII
XXVIII ita cohaerent ut in idem fere tempus omnia incidere
putandum sit. c. I autem a. 699 55 conpositum esse supra memoraVimus. Cumque X eo Furium et Aurelium Romae habitasse colligi possit, quippe qui Lesbiae quoddam poetae mandatum perferre iubeantur, ista quoque ad Iuventium carmina ibidem scripta esse iudicabimus, id quod etiam e LXXXI 1 verba in tanto populo indicant. Iuventium Vero ipsum non Romae natum fuisse, sed hospitio ibi hominis cuiusdam isauro oriundi HSum esse ex . LXXXI 34. intellegitur quocum si e XV conparamus, hospitem illum Iuventi adparet non alium fuisse quam
Aurelium animum attendas in primis ad illud foris c. XV 12), perspexitque id iam ruuerus p. 638, quamquam parum Pro
35쪽
babiliter poetam, cum istum Pisaurensem inaurata statua pallidiorem diceret, in nomine Aurelii lusisse putavit. neque illi sententiae repugnat . XXI, ubi nimirum Catullus v. iis quomodo Aurelium in publico adversus puerum se gerere ObSerVarit memorat. iam cum carminis XV rationem accurate considero, in qu et se suosque amores Aurelio commendat poeta et ut
puerum pudice sibi conservet minis adiectis magitat, cumque carminis LXXX distichon extremum reputo, ubi illud nunc' priori tempori opponi videtur nequo ver verba audes et
nescis quod facinus facias sine vi et pondere dicta sunt, non possum quin Catullum suspicer aliquid iuris adversus Iuventium habere sibi visum esse. itaque hunc popularem poetae fuisse quod etiam Brunerus l. e. etsi dubitanter, coniecit - ab eoque, priuSquam Romam Veniret, amari coeptum esse Veri simillimum duco. cui coniecturae inde quoque non nihil commendationis aecedit quod in regione Veronensi Iuventios consedisse multae inscriptiones docent v ex gr. C. I. L. V, 1, r. 3316 3480. 4349. 4438 4626) fuisse autem puerum a Catullo amatum ingenuum de gente Iuventiorum carminis XXIV initium ostendit, Videturque a parentibus, ut altioris educationis particeps fieret, Romam missus esse. ibi Vero illo primum Aurelium, Moinde etiam huius amicum Furium Catullo praeposuit - nam istum quoi neque servus est equo arca' XXIV Furium intollogio XXIII 1 demonstrat , idque poetae satis puto, cauSae fuit
cur in utrumque aemulum carminum salibus inveheretur perstringit autem eos ut famelicos, Furiumque, qui subinde pecuniam a Catullo mutuari voluisse videtur, c XXIII acerbissima cum cavillatione repellit. ceterum ambo more parasitico operam illi suam Venditasse ex . XI perspicitur de quo iam Supra quantum necessarium Videbatur disseruimus neque nunc aeliquaqua ad has inimicitias poetae eiusque erga IuVentium amorem pertinent singillatim tercensere in animo ist, misi quod Hoe XV satis difficili quaedam restant dicenda. quaeritur enim utrum illa vos, quod milia multa basiorum Legistis, male me marem putatis γ' ad c V, id quod vulgo creditur, an ad c XLVIII referenda sint. hoc post Brunerum p. 39 etiam estphalius p. 199 statuit, cum Furium et Aurelium carmen XLVIII Iuventio
missum legisse eoque offensos mollitiem poetae XprobraSSe arbitratur. quae sententia Sane speciosa est, quia aliam rixae inter Catullum et istos homines causam praeter Iuventi amorem non
novimus, isque in c. XVI 10 verbis non dico pueris videri potest significatus esse. at tamen ipsum illud milia multa nouin e XLVIII, sed in V v. 10 legitur, cumque hoc poematium omnino Veterum animos valde pepulisse videatur cons. Martiat.
36쪽
VI 34. XI 6. XII 59), id totius Aurelio Furioque causani attulissu crudo Catuli uti aut repreliendendi nut deridendi quoniain autem in olliculos isto ad uesbiam versi Ialo ab Aurelio eius- quo mico maligne vellicatos in c. XLVIII ad Iuventium misso paullum variatos poeta repetit, nescio an consulto illoraim liominum pungendoriim causa ita fecerit. Brevi post Catullus Caesarianos quosdam et ipsum etiam Caesarei cum Pompei coepit lacessere. nam quae ex hoc genere Sunt carmina non ita longo temporis intervallo inter sedi Stare ud paret, unum nutet eorum, carmen XXIX, anno 699 55 extremo aut primi mensibus anni 7005 scriptum eSSe cum supra diximus, tum infra accurate demonstrabimus non Olefit autem negari ne eas quidem inimicitias non initium duxisse ex
poetae moribus nam in carminibus XL et XLIII, in quae iam p. XII s. disputatio incidit, Catullus puellam quandar TrauSpadanam, quae Veneri avidum maximam pecuniae Summam O-
poscerat, decoctoris amicam Formiani adpellat quo nomine iam pridem intellectum est significari Mamurram cons. c. LVII 4), Formiis in urbe Latii natum equitem Romanum, qui cum Caesaris in Gallia praefectus fabrum esset, favore eius maximis
auctus divitiis cons. Cic. ad Att. VII et Plin. at hist. XXXVI 6 48 profusa luxuriae infamiam subiit quem primum
Romae parietes domus suae in Caelio monte crusta marmoris Operuisse totos nec ullam ibi nisi e mamiore Carystio aut Lunensi columnam habuisse Cornelius Nepos auctor est apud Plinium l. c. itaque non potest dubitari quin Mamurra, quem, dum Sub Cae- Sare proconSule militaret, per tempus hibernum saepius in Gallia citeriore Versatum esse consentaneum St, Catullo Veronae morantibilem eo moverit quod puellarum provincialium animos immodicis praemiis cum magno reliquorum damno ad superbiam extolleret. Videntur autem duo illa in amicam decoctoris Formiani carmina anni 699 55 dimidio posteriori adsignanda S Se nam, uti iam supra diximus, cum c. XI ita cohaerent ut multo ante Scripta Sse ViX putari possint neque aptius omnino inrita poetae tempus cui ea tribuas inveneris etenim anno 696 58,
de quo Schwabius p. 141 cogitavit, Catullus Roma etiam infelici suo Lesbiae amore misere conflictabatur, abhorretque ab omni probabilitate eum in mediis his doloribus odiisque alias condicione quaesivisse, neque quicquam poetam illo anno in regione Transpadana adfuisse probat huc accedit quod dubium est num Mamurra iam tunc in Gallia stipendia fecerit certo
praefectus fabrum nondum erat, e enim munere, ut antea in
Hispania, ita initio bellorum Gallicorum L. Cornelius Balbus apud Caesarem functus est v Cic. pro Balbo si Met 1) sed
37쪽
ut ad Catullum revertar, is, cum mox Verona Romam redi8Set, ira semel inflammatus iambos vehementiSsimos contra Mamurram atque eos vibravit quorum opera illum tam immodice locupletatum esse Overat, iambos dico carminis XXI celeborrimi, in quo Caesarem et Pompeium tanti helluonis gratia exteras gentesezpilavisse atque omnia perdidisse criminatur de cuius poematis tempore accurate investigando bene meritus est Hauptius opusc. I, p. 124s igitur scriptos esse hos iambo ante apertam Caesaris et Pompeii simultatem . 21 docet, in quo ambo OVere Mamurram dicuntur deinde quod illi in Versu extremo Socer generque adpellantur, ex eo colligi potest conpositum SSe carmen ante
mortem Iuliae, quae mense Septembri anni 700 54 obiit. nam ubi Caesar sub aequinoctium autumnale eiusdem anni ex altera expeditions Britannica in Galliam rediit, adlatus ei est nuntius egressa ex vita filiae cons lutarch. Caes. 3 cum Caes. eli. Gall. V 23). unde efficitur ut . 1 f., ubi Caesarem indignabundus poeta interrogat, ideone in ultima occidentis fuerit insula ut Mamurra tanto plus per luxum dissipare posset, prior illius in Britanniam expeditio extrema aestato anni 699 55 suseopta cons Casis buli Gall. IV 20 et 36 intellegenda sit quae cum ita sint, pro certo potest haberi sub exitum huius anni vel proXimo ineunte . XXIX scriptum esse, perspicueque Catullus,
cum V. 64. Mamurram immensis opibus suis ferocem iam omnium seminarum cubilia perambulaturum esse praedicit, ad ea quaΘ ipse nuper in Gallia citeriore expertus erat respicit neque enimis erat poeta qui iram semel conceptam facile Supprimeret, spirantque hi iambi manifesto recens odium Romae Vero OS publicatos esse, non Veronae, quae est estphalii p. 268 s. Opinio, conplura Sunt quae probent primum enim Vix credi potest Catullus imperatorem in ipsa eius provincia tam graviter increpare HSu esse, neque id patris, cui conSuetudinem cum Caesare interceSsisse scimus, pudor permisisse videtur deinde tale carmen multo aptius profecto ad propositum erat in capite orbis terrarum quam in municipio emittere, neque dubium est
quin poeta verbis cinaede Romulo' v. 5 ot ), id quod Otto
Ialinius intell0xit Horma II, p. 240 s. a cuius reliqua quidem disputatione plane dissentio, non Caesarem, ut Vulgo putant, Sed populum Romanum conpethaverit qui enim Catullus eum cuius bon0ficio abobat Mamurra divitius Galliae et Britanniae, numhoe Visurus et laturus esset interrogare potuit immo Versu demum 11 ad Caesarem convertitur oratio, ineptissimeque imperator unicus adpellaretur etiam si id ironico dictum esse statuas qui modo cinaedus Romulus neque potest hoc loco Vox quae est cinaedus propriam suam significationem habere, quo-
38쪽
Dialii tui Inuli et ilia latitii et iiii ier se intellegitur inpudicum esse, sedis esse initiatissi In uni languore in pertinet ilia I, beta Ito Innnos Mai nurra insolentiain luXurinnuliae Eliectare ac tolerare dolet deni tuo, cum otiam M. Furium Bibaculum, V. I nc.
annal. IV 31 - o C. Licinium Calvuin - . Suet Iut 49 et 73. Son controv. VII 4 19), p. 332 tessi cum schol. Lucani Pharsal. VII 26 - eius modi carmina in Caesarem et Pompeium scripsisse traditum sit, quid probabilius quam batullum in horuin societate Romae et carmen XXIX et reliqua id genus
emiSi Sse, praeSertim cum eum summa familiaritate cum Calvo
coniunctum fuisse constet cons carmina XIV L LIII XCVI)3
Deque mihi dubium est qui Calvus, non solum is poeta, ut Catullus, sed etiam orator, qui cum media in Vita forensi conlocatus esset, multo plus in re publica vidisSe censendus est, amici animum e priVat Mamurrae odio tamquam evexerit ad publicum Odium eorum quos communi libertati imminere novisset, videor tuo mihi huius mutationis in Catulli carminibus quosdam quasi gradu deprehendere non poteS autem enim SSe quod Theodorus Mommsonus hist. Rom. III, p. 334 edit. Sextae Suspicatus eSt, Mamurram, OStquam aliquamdiu sub Caesar in Gallia militasset, brevi ante quam Catullus iambos suos scriberet, in urbem reversum tum temporis aedificanda in Caelio monte domo ista marmorea occupatum fuisse nihil enim in ipso carmine inest quod ad hoc opus referri poSSit, neque ero poetam significationem eius omiSSurum fuiSSe putamus, VerSuSque 20, quomodo eumque eum constitueris, Mamurram Sub proconsule Galliarum merere nondum desiisse docet sumptuo Sam autem magnificamque eius in Caelio aedificationem in tempus multo posterius cadere inde
quoque colligi potest quod Cicero epist ad Atticum VII , quae a. 704 50 extremo scripta est, in divitias quidem Mamurrae iuuniversum memorat, sed de splendidissima domo ista, cuius
inauditum ad id luxum Cornelius Nepos dignum habuit quem
in libris exemplorum notaret, prorsu tacet, quod eum, Si iam tune extructa fuisset, vi fuisse facturum arbitramur, praesertim
eum eodem loco de Balbi hortis et Tusculano mentionem iniciat. Mamurram ero iam a. 709 45 mortuum esse Nipperdeius in protegomenis editioni Nepotis anni 1849 praemissis p. XVII ex obscuro illo neque prorsus integro loco qui est in Cic. p. ad Att. XIII 52 1 mihi quidem citius quam verius concluSiSS Videtur, licet coniecturam suam sat multis et nuper rursus . HirSeh-feldio Herm. V, p. 299 probaverit sed quamquam Sententia universa Mommseni accipi nequit, nihilo tamen minus Mamurram eo tempore quo Catullus c. XXIX emitteret Romae adfuisse iam
pr0pter illa quis hoc p0test videre et cinaede Romule, hoc
39쪽
vido bis ot seros simillimum veri est, ut cum mandatis Caesaris in urbem missus esse ibique aliquamdiu mansisse Videatur, quemadmodum otium Balbum modo in provincia apud exercitum
fuisse, modo Romae commodorum proconsuli tuendorum cauSacommoratum eSSO Scimus cons rumannus hist. Rom. II,
p. 5974 601 S.). - pervenimus nunc ad . LVII, quod post XXIX scriptum esse habeo cur iudicem. nam cum in illo, ut Vidimus, poeta Socerum generumque eam tantum ob causam quia inimicum suum foveant adoritur, in hoc Mamurra et Caesari pari iam odio insultat perstringit autem contubernii eorum in Gallia necessitudinem, de qua, cum ipse Verona degeret, haud dubie audiverat, ut o maxima Vitiorum similitudine natam eisque muliebris potissimum patientiae crimen, a quo exorsus St, iterum atque iterum Xprobrat nam quod uno in lecticulo erudituli dicuntur, id, etsi ad communia litterarum studia maXimeque, ut mihi quidem Videtur, ad poeticos utriusque lusus pertinet Caesarem enim carmina pepigisse Suetonius Iul. 56 oti vita Terentii p. 34 Reiff. Tacitus dial. 21 Plinius epist Vra
testes sunt, Mamurram autem et ipsum Versibus faciendis operam
dedisso Catulli . CV, de quo infra agemus, docet , tamen simul ad istam turpitudinem spectare apertum est neque dubito quin versus rivales socii puellularum ita intellegondus sit ut Hauptius opusc. I, p. 11 praeeunte Doeringi eum interpretatus est crebro autem deminutivorum in hoc epigrammate usu poeta manifesto id git ut delicatam istorum vivendi rationem ipso carmini Sono Xprimeret. - eidem foro tempori . IV attribuendum est quod et ipsum post XXIX scriptum esse extremi duo versiculi demonstrant ubi Catullus cum Caesarem verbis unico imperator adloquitur, ad V. 11 illius arminis respicit. quod autem foro praesentit ut imperator iterum suis iambis irascatur, inde poetam eius de . XXIX indignationem compertam habuisse cognoscitur itaque cum Caesar a Suetonio Iul. 73 non dissimulasso narretur sibi a Catullo vorsiculis do Mamurra perpetua stigmata inposita esse, non dubitari potest quinde iambis carminis XXI cogitaverit, quos multo latiorem omnino apud veteres famam adeptos esse quam . LVII, ad quod Ialinius . c. p. 241 dictum Caesaris a Suetonio traditumroferre maluit, loci a Vergilio epigr. III 6, linio at hist. XXXVI 6 48, Quintiliano X 4 141 ex eis adlati ostendunt. neque hendecasyllabi carminis LVII versiculi de Mamurra
Sunt, sed de Mamurra simul et Caesare ceterum qui sint isti homines quos in c. IV una cum Caesare Catullus carpit, quidque eum ut id faceret commoverit plane ignoratur, neque dolacero hoc poematio coniecturae periculum facere opportunum
40쪽
est. - vix minus nobis qui dein tui sero vivimus obscurum est c. XIII, suod Pompeio iterum consule, i. e. u. 699 55 scri litum esse VerSus me 'undus Hocet. ut lues id tu idem tertii in videtur primi it initorius es' in liuit consulatu uiuiem Oratione Hi HOII
solum tortilioris desiniendi causa fieri. sed 4,roprium quoddam
neumon inl)ere, remque in hoc et grammato significatam ab illo noti hine lienam fuisse. Sed ulterius progredi in tantis tenebris non audemus, neque Schwabii p. 213 s. confidentiarn intellegimus tua Caesarem et Mamurram ut Muciae, Pompeii olim uxoris, adulteros, nam letineri coniecturam amplexus v. Mucillain pro Maeciliain legit - designari contendit cui opinioni non pauca profecto ad probabilitatem desunt. - sequitur ut de
earminibus XCIV V XIV XV agatur, in quibus Catullus
tiominem 'uendam sub nomine Mentulaes haud dubio ludibrii
cauS siet adoritur. quem non Sse ullum tuam Mamurram iam saeculo seXto decim conplures grammatici perspexerunt. nam
quae in tribus horum epigrammatum castigantur vitia, immodica libido venerea divitiarumque ingentium profusio, in in illum prorSus cadunt, itemque versificandi studium in c. CV derisum ei aptum est quem poeta c. LVII ut eruditulum cavillatur.
sed gravisSimum argumentum, quo confirmatur utrumque hominem Unum eundemque esse, ex . XXI 13 petitur, ubi Mamurra ista Vestra i. o. Caesaris et ompeii diffututa montula 'audit, quocum c. XCIV 1 et XV 8 conferas. iam eum c. XXIXapud aequales nobilissimum esset, facile fieri potuit ut in Mamurra ignominiosum illud nomen acciperet, eoque Semel divulgato ipse p0stea poeta tamquam proprio ad libidinosum hominem designandum tauto lubentius uteretur quanto magis dactylica
vocabuli mensura distichis, in his enim solis Mentula nomen nobis occurrit - idonea esset ceterum Catullum ea in re celeberrimi poetae Graeci exemplum esse secutum in alia horum protegomenon parte demonstrabimus haec igitur simplex videtur rei esse Xplicatio. nam quod IungelausSenu p. 22 Suspicatus est Catullum post suam cum Caesare reconciliationem, de qua infra agetur, etsi a Mamurra lacessendo desistere nosset, tamen imperatori cauSa aperte inimico suo insultare veritum ad fietum illud nomen confugisse, eam coniecturam conpluribus probatam esse miror, qui tali modo poetam Vix minus apud Caesarem Offensurum fuisse putem. quotus enim quisque infami Mentulae nomine non statim iamborum carminis XXI admoneretur Oportuit clam ad tempus quattuor istorum in Mentulam epi ammatum quod attinet, satis confidenter ea anno T00 5 attribuere licet, utpote quae et post e. XXIX scripta sint neque tamen ilico id eXcepisse possint, quando otium multo illo sedatiorem habeant.