Commentaria in 4 libros sententiarum magistri Petri Lombardi

11쪽

FR: EI R DE AQUILA

Ordinis Fratrum inorum

Provinciae Corsicae TOMUS I. In primum Sententiarum Librum

Conv. Smas Annuntiationis

13쪽

Adm. Rev. Patri

OFFERT

14쪽

lM PRIMATUR

15쪽

Candido pioquo sotopi

Petri de Aquila sectatoris nobilissimarum subtilissimi Joannis Scoti doctrinarum libros

hos Sententiarum quatuor quimul entae relegeris te non in Sacri modo litteriS, Verum etiam philosophicis institutionibus juxta exactiS- Simam accuratissimamque ejusdem Moti viam non dissidas breviuscula tem State Vehementer profecturum. Quippe qui non Solum Subtilis Philosophi Theologique Sententias, Sed etiam Sancti Seraphici Solemni Sua opinione recenset, jam pro illis impugnandiS jam pro cle- sensandis mirifico argumentationum neXUS dignaque lectu tela ministrabit. Non hic Solum Thomas invaditur, quin potiu manifesta traduntur jacula quibus emuloS Stius noveris uti pome. Itaque qualem te praebere Veli cujusvis vestigia decreveri amplecti iii primis tamen Octoris Subtilissimi est hic eximiarum praestantimimarumque doctrinarum copia. Quas equidem Petrus ille instar Aquili in ex celsis volitans brevitate qua potuit gaViSuMeSt conjunxiSSe, ut par emet Horatiano praecepto:

16쪽

qui uid praecipies esto brevis ut cito sempercipiant animi ascia aeneantque Meles.

Profecto brevitatem amans', resolutam expeditamque claritatem amplectitur, et utran-que Summe commiscuit utilitati. Non hic sunt

torvae Verborum ambageS, non obscuritas

fastidii plena. Qui te ergo cupis, optimarum litterarum amator, in theologicis erudiri quaestionibus, hoc tibi volumen Himenter emen tum

operae pretium Si perluStrasse. Tum lectioni crebra limpidius quam moniti nostri rem ipsam Xperire. Neque offendaris, o Lector, Si quaedam reperia eXCmplaria non huic nostrae Correctioni consormia dum et noStra ex quibus emendavimus difformia fuere, licet numero multa in aliquibus superflua, in plerisque diminuta tam parvitate quam magnitudine monStra, Sed et quaedam illis inserta quae non erant et ri de Aquila Suscipe emo potius rescissis super is atque diminutis,posthabitis quoque inter Suis, non quiuem ex prostri capitE, verum exemen tiormus profecto exemplarmus Opus integrum, Opus absque Omni monstruositate perfectum, multa ilissentia seduloque labore

correctum.

17쪽

FR. ET RI AQUILANI

Ordinis Fratrum inorum o GNOMENTO SCOTELLI

B. JOANNIS DUNS SCOTI DISCIPULI QuaestioneSIn primum Sententiarum Librum.

Videtur quod non . . Quia sensus non indiget aliqua cognitione Supernaturali ergo ne intellectus. Consequentia probatur, quia natura non deficit in necessariis, maxime in rebus persectis sed intellectus est persectior SenSu ergo etC. 2. Praeterea, si esset necessaria aliqua talis doc trina, o pro tanto esset, quia potentia SSet improportionata objecto primo ergo per aliquod aliud a se ei proportionatur et quaero de illo, quia vel est naturale, vel Sr cruaturale. Si supernaturale, adhuc potentia est sibi cimproportionata. si autem

18쪽

QUAESTI PROCEMIALIS est naturale, totum, idest Potentia et additum esset improportionatum objecto. In contrarium est Augustinus Ti. De Trinia rate cap. ultimo. Quae, inquit, Causa, Cur ipsam lucem acie κ videre non possis nonnisi infirmitas et quis tibi eam fecit nonnisi iniquitas. CIRCA ISTA QILESTIΟΝΕΜ sunt tres Articuli. Primo ponetur opinio philosophorum Secundo, opinio theologorum Tertio dicetur ad rationes philos

phorum.

ouaneum actorimum dicunt philosophi,

quod non est necessarium homini pro statu isto aliquam doctrinam supernaturaliter inspirari, quia m-nem scientiam sibi necessariam potest naturaliter acquirese. Quod probatur: Primo sic: Omnis potentia habens aliquod Commune Pro objecto primo, potest in quodlibet contentum sub illo, sicut in per se objectum, alias primum objectum non emet adsequatum quod Patet in exemplo de potentiis sensitivis et ipsarum objectis. Sed primum objectum nostri intellectus est

Cns inquantum ens, Per UiCen. . Metaph. c. I. JLrgo potest intellectus in quodlibet contentum subunt sicut in per Se objeCtum, et per ConSequenScirca quodlibet non ens, quia negatione CognoSCUntur per amrmationes, ex . Metaph. et a Perhiarm. Secundo sic Potens naturaliter cognoSCere prima principia in quibus includuntur omnes Conclusiones scibiles, potest naturaliter illas Conclusione Cogno scere, MX I. Post. Sed naturaliter posSumti CO-

19쪽

gnoscere prima principia, et in eis includuntur omnes Conclusiones scibiles ergo etc. - robatio praumae partis minoris I rincipia Cognoscimus inquantum terminos Cognoscimus, T. Post et termini primorum principiorum sunt Communissimi Communissima autem sunt maxime nota, ex . - . - Ρrobatio secundo partis minoris Termini primorum principiorum sunt Communissimi ergo aequaliter distribuunt pro omnibus conceptibus inserioribus. Tertio sic: Quorumcumque nec Sariorum Possumus terminos naturaliter Cognoscere, et illa possumus naturaliter COGOSCere: Sed omnium necessariorum Possumus terminos naturaliter Cognoscerer ergo etC. - Minor Patet, quia eundem conceptum

quidditativum quem amrmat christianus dicendo Deum trinum et unum, Paganus negat. - robatio majoris Illa necessaria, aut sunt mediata, aut immediata Si immediata, ergo cognitis terminis, cognoscuntur et ipsa. Si autem sunt mediata, accipio medium, et comparo ad aliud extremum, quousque es terminos immediatos, quibus cognitis cognoscuntur et illa quorum Sunt.

ario sic: In nobis est intellectus agens, qui est omnia facere, et possibilis qui est omnia fieri, o I de Anima Sed activis et passivis approximatis et non impeditis potest sequi actio. Ergo virtute intellectus agentis et possibilis potest haberi cognitio cujuscumque cognoscibilis. Ouinto sic omni potentiae passivae naturali correspondet aliqua potentia activa in matura per

20쪽

QUAESTIO RΟ ΕΜIALIS quam reducitur ad actum, alias esset frustra; sed in nobis est sussiciens passivum respectu CujuSCumque cognitionis, scilicet intellectus possibilis ergo sibi correspondet aliquod activum in natura per quod simpliciter reducitur ad actum. Ultimo sic omnis scientia est de ente: Sed

scientiae humanitus inventae evacuant totum Onceptum entis ergo non est necessaria aliqua scientia praeter eas.

ouaneum a secun m ore cutum, Theologi istam opinionem non tenent. Arquit contra eam Varro, lib. I. q. a. Sic

Omne agens utens instrumento in agendo, non Potest par illud instrumentum in actionem aliquam quae XCadat naturam illius instrumenti; sed anima utitur lumine intellectus agentis tamquam instrumento, intellectus autem agens est limitatus ad cognitionem sensibilium P ergo non potest anima per intellectum agentem, nisi in sensibilia: multorum autem aliorum sensibilibus est nobis πο-gnitio necessaria. Ergo etc. Bia ratio peCCat,

quia pati duo. Primo, quod lumen intellectus -- gentis sit climitatum ad sensibilia. Secundo, quod aliorum a sensibilibus sit nobis cognitio necesSaria. Smιndo armuit, iuem Thoma p. . q. T. a. . Sic ordinatum ad aliquem finem ad quem ConSequendum aest indispositum oportet paulatim promoveri ad consecutionem illius finis; sed homo pro statu isto est hujusmodi; ergo oportet aulatim promoveri ad consecutionem finis. Hoc autem