Comoediae

9쪽

TERENTIANAE scripturae fides Omnis cum ad librum Bembinum redeat, in hae nova recensione nullum mihi magis optandum fuisse adiumentum quam eius libri collationem accuratam et Vel minimas scripturae discrepantias compleXam nemo eSi quin videat: sed cum hoc tempore mihi non liceret bibliothecae Vaticanae thesauros adire, necessario eis auxiliis contentus fui quae quidem mihi praesto fuerunt. inter quae primum tenet locum Bumbini collatio ab Angelo Politiano anno MCCCCXCIII consecta, et ab homino quodam docto in margine editionis Glareani repetita: ex eo vero libro qui nunc in bibliotheca universitatis litterarum OX0nienSiS ASServatur, in meum USUm Omnia quae quidem scitu digna videbantur transcripsit vir doctissimus Crut- tuellius, divini Ioannis c0llegii apud OXOnienses Socius, rogatus ille mea causa a Robinsone Ellisio, Catulli editore clarissim . his igitur Viris gratias ago quam maximas: candide enim fateor Sine eorum opera me nihil novi in verbis Terentianis recensendis Praestiturum fui8Se, quamquam vix opus est dicere Politiani collationem neque plenam neque ea cura consectame88e qua nostrae aetatis homines docti libros vetustos tractare solent: pro illius tamen aetatis indolovaldo laudanda est Politiani diligentia. ad hanc quam dixi collationem addidi testimonia Veterum grammaticorum quae paene Omnia collecta habeo et huic oditioni adiecissem, nisi quidem a bibliopolae c0nsilio id alienum eSSet. eadem de cauSa adnotationem criticam in scriniis retinui: licet in votis sit Olim occasionem editionis pleno apparatu critico inStructae publici iuris faciendae nancisci. Sed ad huius modi consilium officiendum laetiora tempora eXPectanda OSSe

10쪽

PRAEFATIO. viii

Video : auguror tamen fore ut in Britannia etiam studia litterarum graecarum et latinarum tumiam mire emorescant, ut prioribus illis philologis Britannicis alii eiquo

fortasse maiores accedant. Superest ut emendationes addam locorum non nullorum. et in Andriae quidem V. 129 Antonius Mettius nuper probavit in igni posita8t Scribendum e8Se, qua de re vide muset rhenani Vol. XXIV P. 138; porro in eiusdem fabulae v. 581 usque ad 583 Andreas Spengelius meliorem Versuum discriptionem instituit, hac

ratione: DA . quor uxor non arcessitur liam advesperascit. SI. audin tu illum i ego dudum non nil veritUS Sum, DaVe, abs te, ne saceres idem et quae Secuntur. de his exposuit Spengelius Philologi VOl. XXII p. 182. in Hauton timorumenta V. 582 Vmpse bachius Hermae Vol. II p. 340 probabiliter perdis pro perstis a Scholia Aia Bembino lectum esse coniecit; et Adelphon versum 883 quis homost ' Syre noster, salao: quid si ' quid astitur ' legendum esse demonstravit G. Clemmius muset rhenani VOl. XXIII p. 696. ad me ipsum denique descendit oratio, quippe qui Andriae v. 596 verbis traiectis legere deberem sinatum

porro mihi corristere eniteΓe.

Haec habui quae de hac Terenti editione lectores

monendi esse Viderentur.

In vorbis Terentianis describentis hos a typotheta errores commissos eSse leprehenti: Eun. V. 162 comma post cedo ponendum erat: ibid. V. 282 ad illam. PA., V. 754 Thais I, v. 1094 PH. pro PM legendum; item Haut. V. 351 tibi: , 512 tamen, 724 pollicitust, 879 d iste legendum, et v. 613 SY. delendum; denique Hec. 707sese' et in Adelphon personarum indico AESCHINVS legendum.