De DionysioHalicarnassensi Plutarchi qui vulgo fertur invitis decem oratorum auctore. Dissertatio ..

41쪽

39 Haec Sunt, quae de fide alterius auctori quem praeter Dionysium a Pseudoplutarcho adhibitum SSe cogn0Vimu Statuenda sunt. Quam quidem multo minorem SSe quam Dionysii ex ei quae exp0Sui efficitur. Iam aggredior ad primam vitae partem qua de genero 0ratori et disciplina qua usus eSSe narratur agitur Xuminandam. In qua quin ea quae cum Dionysiani congruant ex libro critici Halicarnassensis a script0re hausta Sint, nemo iam dubitabit. At etiam in Iac vitae particula addita inent alio ex lante petita extant, quae num auctori illi, cuiu vestigia in parte posteriore investigavi, tribuenda Sint disceptari non Ρ0teSt, quamVi tale quid c0nicere non sit absonuui. Quam ob rem quid novi additamentis illis c0ntineatur perscrutari satis

habeo.

V. 3 Seudoplutarchus de pibus patri plura quam Dionysiu refert nituntur autem verba auctoritate rat0ri ipsiuS,

loco concludere poSSumuS, altemni, qui a Seud0Ρlutarcho nominatur, comicum unum suiSSe ex eiS, qui rat0rem quod

meretrici indulgeret perstrinxisse ab an0nymo erhibentur. Arist0phanem fuisse libris seudoplutarchi exhibitum est. At vix crediderim nonymum nomen Aristophanis si in fonte

legisset praeteriturum fuisse. Sin Ver respexerimus Isocratem eo tempore quo Aristophanes c0moedias sua doceret 110ndum perveniSS a d tantam famam, ut aculeum eiu 908Set Xcitare amaSSe autem iam aetate pr0Vectiorem Lagi Scam, hunc amorem

ab Aristophane illusum esse negabimus, cum traitidem qui illi superstes esset libidinem rat0ris perstrinxisse facile c0ncedamus Quibus de causis Aristophontis comici nomen

42쪽

in locum Aristophanis substituendum Sse 1 0p0Suerim quem quidem in Platone λ suo Isocratem exagitasse veri diSSimile non est. AriStophani autem nomen utrum err0re Pseudoplutarchian librariorum hunc in l0cum irrepserit in medio linquam. In ver8ibu qui antecedunt extant haec verba parenthesi

maiorum a Pseudoplutarcho accuratiu Videntur Servata SSO tertii autem fratri nomen cuius v. 92 menti si hoc loco omissum est in eius vero locum filiola Substituta est, cuius memoria quomodo ad 0Stero perVenerit miramur, praesertim cum nomine θυγα Pi0ν Significetur eam praematura morte extinctam 8Se. Sin Vero conSiderarimUS, in eo fonte, ex quo nomina comicorum s Xerint, de Lagisca et filiola ex ea genita actum fuiSSe cf. it. anon. V. 77 - . 3), hanc ISocratis filiolam errore seudoplutarchi Theodori patris factam

esse SuSpicabimur. η)Ea quae de anno natali Socrati V. exhibentur corrupta Sunt tradita. Cum vero cod. A verba την ςολυμπιάδα υσιμάχου Μυρρινου γίου δυο καὶ εἴκοσιν πρεσβυτερος δε Πλάτωνος in margine exhibeat, licet 0ncludere, locum in archetypo fuiSSe bScuratum et a poSterioribus Suppletum esse. in de t0t loco certum iudicium non potest dari minime ver eve0, quod LySimachu arch0n appellatur Myrrhinusius, Verba ex lante Dionysi antiquiore fluxisse coniciendum est de ipso enim nomine Μυρρίνουσίου prorsus

in dubio versamur. Quod ver ad verba Πρεο Γερος ἐλ) einelie, D. 0m. III, p. 361. Ceterum e studiis g0mic0rum prorsus n0 favisse rat0 ipse nos d0cet II, 44).' Si quis existimat id audacius c0nclusum esse, velim respiciat Photium p. 488 ea, quae Pseudoplutarchus v. 139-v. 141 de Aphare exhibuit, simili err0re ita reddidisse ut phareum filium Lagiscae diceret; hic enim error eo explicatur, quod Pseudoplutarchus aut supra v. l38 de Lagisca egit.' Archontes interdum pagi nomine addit descriptos esse fragmenta hiloch0ri Dion I al. p. 741, 5. p. 742 4 docent; at arch0ntes ibi allati indice archontum bis enumerantur Lysimachi desit 83 4 110, 2. Theophrastus l. 110, 1. 116, 4), contra Lysimachus semel 0l. 86, 1). Valerus Jatin's Arelli ΙX, 1843 p. 193 suspicatur, verba νεωτερος μεν

43쪽

με γαρ ἐπὶ Λυσιμάχου, Πλάτων δε πιυμ εινίου γέγονεν

Cum i0ysius p. 535 4 herament locum inter praecept0re IS0crati dubitanter c0ncesserit certior sibi videtur PSeudo- plutarchus v. 11), quamquam critici habebant, cur de illo praecept0ro dubitarent. Addit deinde . 12 3 l fabulam quat Socrate Theramenem ad 0rtem ductum liberare voluiSse perhibetur. Cum autem Diodorus XIV, 5 idem de Socrate rettulerit, ut duo illi viri paene μώνυμοι Saeptu alter pro alter a veteribus salso tradebantur certe nomen Is0cratis illa

ex fabula eximendum esse Summ iure recentiore Statuerunt. Τ)Denique restat, ut ea quae a Pseudoplutarcho V. 56 3 65 de exitu IS0cratis narrantur examinemuS. De quo quae mma

vulgari tradita sint ea a propinquis Isocratis fiet esse BlasSius contendit. Quidquid vero de hac controVersia iudicamuS, et Aphareum lium Is0cratis et Demetrium Phalereum de morte oratori Spontanea rettulisse certum Si cs it ISOcr. an0nym. V. 14 Sq.). Cuius Dionysius menti0nem facit his verbis

λίμα ro εαυro βίον Memoriam igitur, quali ex antiquo temp0re de morte orat0ris valuit, Simpliciter paene caute refert. C0ntra Pseudoplutarchus Isocratem cladem in palaeStra Hippocratis audientem et tres versus recitantem facit iten anonym.

v. 46); at quod de his versibus traditur certe id fictum esta rhetoribus haec verba 80cratis XII, 80 respicientibus εργω δ' πί του μη την Ελλάδα πάσχειν - οὶ πρότερον αὐτη συνέπεσε περὶ την Πέλοπος μεν πάσης Πελο-

Λυσίου, murae incidisse tremant, in nomine I 0ρώιιουσίου latere ipse cum du0 0dices pro Λυο μάχου exhib0rent 1υσίου legendum esse arbi-uRbar ' Λυσίου του Συ ρ α πιο, σή 0. Ceterum non assentior Schaefero Zis. f. A. 1848, p. 255 contendenti, in verbis Pseudosistarchi deesse πέμπTω πρότερον τε Του M. πολέμου Nam ne in Vita Lysiana quidem seript0 Dionysianum illud p. 453, 2 'δωδεκάτω πρότερον τε του II. πολέμου accepit. y cf. Seheibe, lig. UmWalgung, p. 96. ' Rheine Mus. . Folge XX, p. 10 sqq. Mem0riam Vulgarem secutus est . Sehaefer l. l. III, 5 not. 3.

44쪽

ποννήσου κατάλη' ιν, Λαναον ὁ χης πόλεως ων Ἀργείων, Κάδμου ὁ ΘηβHν Itaque si quidem de morte Socratis

spontanea memoriae Veterum idem habemus, non tu quam quod a Di0nysi , iudicatur pr certo habendum est; uteruenim etiam inter antiquissimos auctores dubia fuisse ex eo apparet, qu0d ei ipSi in numero dierum per quo cibo orators abstinuisset di8Sentiebant f. it. 110n VSS. 45 Sq. Iam si ea quae de vita socratea a seu duplutarcho con Scripta disputavi complect0r, etiam huius vitae auct0 rem primarium statu Dionysium fuisse; at Pseudoplutarchus ea quae ab ill relata accepit addita mentis ad auxit, quae Si V e uno Si Ve e X compluribus fontibus hausta multo min0re Dionysiani fide digna esse per me probasse. incnon aliter quam in ceteri qua tractavi vitis a sevd0plutarcho conScripti in vita Isocrates examinanda id potissimum

tenendum Si Scriptorem a Di 0nysio auctore Suo primari recedentem paene omni fide orbum e SSe, V.

Hesterniann Πι PG70t,ip. 281 8qq. pp. 312 Sqq. ΡΡ. 26PSqq.)Iudiciis quae Dionysium de Demosthene Hyperide AeSchine altera peris περὶ Γων αρχαίων ηrόρων inscripti partu

conScripSiSSe conStat, Vitarum oratorum deScriptione praemiSSasiuisse veri simile est. Quibus in vitis utrum l0ngior fuerit criticus an brevem tantum earum descriptionem composuerit quaerentibus haec nobi occurrit deliberatio. Ex eis quas tractavi vitis cogn0vimus, DionySium Solitum SSe ea tantum exponere quae legentibu minu cognita essent neque ab oratoribus ipsis dilucide illustrata ex e0rum rationibus facile possent percipi, imprimi Ver quae de praeceptoribu StudiiSque oratorum relata accepi 8Set referre. Cum ero Vitae Demosthenis, Hyperidis, Aeschini et ex Scientia rerum aetate eorum geStarum et ex ipsorum rationibu pervulgatae fuerint, eas a Dionysi paucis tantum lineamenti adumbrata e8Se concludere licet. Itaque Pseudoplutarchum in Viti horum ratorum enarrandis, quippe cui libri Diony8iani non magnae essent utilitati alii autem lantes largiorem materiam suppeditarent, DionJSium

45쪽

vel plane neglexisse vel in paucis tantum secutum AESS Si invenerimu non mirabimur. Brevissime autem de vitis Demosthenis, HyperidiS, Aeschinis a seudoplutarcho conscriptis quid iudicem Xponam. 1 Vitae Demostheneae ne priorem quidem partem quae mihi tractanda est v v. 75 uno rerum tenore com-908itam esse facile intellectu St. plus vero Sententiarum nexu reStituatur, Si a particulas inter Se coniunxerimuS

In quibus si vestigia vitae a Di0nysio conScriptae quaerimuS, omni iudicio debemus abstinere de extrema particula v. 96 V. 1753 quotam enim partem earum rerum Dionysius tradiderit, diiudicare non p088umus; quin etiam absonum non St, illum Verbi eorum quae . 43 - .b extant Similibus vitam ratoris concluSiSSe vel pauca tantum de eius exitu addidi8Se. In prioribu autem particuli ea quae . 30 - . 43 exhibentur auct0- rite Di0nysii niti negarim, quamvis eum impedimenta ab orat ire Superata fabulis quae perhibitae Ssent neglectis summatim

tetigisse concedam. Restant igitur ea quae . 1 - . . V 20 - . 26. o. 43 - . exp0nuntur. Atque primum quidem particulam V. cum particula v. 20 - . 26 cohaerere facile poteSt demon Strari. Opposita enim esse respicia inter Se Verba v. 3 ιον μεν της

ο9φανίας χρόνον etc. et verba v. 20 ελειωθεὰ δέ to.

Qui quidem membrorum nexu particula v. V. 20 interiecta interrumpitur. Quo accedit, qu0d v. 4 80crati inter praeceptore Demostheni incertus tantum locu c0nceditur, v i Plato inter eos, quos rator non audierit Sed aemulatus Sit, refertur, in interiecta autem particula V. 15 et Isocrates et Plato inter praeceptore oratoris sine ulla dubitatione collocantur, de ISaei Vero disciplina ea quae Dionysii auctoritate vix posse niti p. 6 demonstravi exhibentur. At ea quae

v. traduntur maxima ex parte DionySiana esse veri dissimile non est item Dionysium actionis ab oratore tutoribus intentae mentionem feci88 statuere licet, quamvis Pseudo- plutarchum in hac narranda non hunc solum sed etiam alium fontem peiorem adhibuisse ex eis quae v. 23 v. 25 exhibentur efficiatur. Denique ea quae v. 43 - . 52 extat Sententia ita comparata est, ut eam a DionySi abiudicemus non sit necesse bene enim pauci Verbi merita oratori complectitur.

46쪽

Restat unum quod considuremus. Seudoplutarchus enim in vitae initio annum ratoris natalem non indicat, loco demum p08turi0re v. 82 antiquam de e mem0riam' refert. inc Sequitur Scriptorem in eo fonte, quem in prima vitae parte adhiberet, nil accepisse relatum de anno quo Dem0StheneS natu esSet. Neque veri dissimile est, Dionysium in commentatione Sua annum oratori natalem praeteritSSe. Quamquam enim in epistulae I ad Aminaeum capite IV memoriae vulgatae auctoritate nisus tempora Demosthenis descripsit, in vita e-m0Sthene eum non aliter quam in Lysiana cum de fide illius memoriae dubitare inciperet, annum illum rat0ri natalem maluiSSe praetermittere cur non StatuamuSγItaque ex eis quae exp0sui efficitur Dionysium auctorem seudoplutarchi in vita Demo Sthenea enarranda fui S Se non Ρ0SSe negari. 2 In vita Hyperidis res ita c0nfuse atque permiXte relatae Sunt, ut earum in ordine Scriptorem Secutum S Se exemplum Diony Si nequaquam p0SSit statui. Nam v ,- V. 10 res post 0rtem hilippi gestae δ), v. 10 o lires ante mortem Philippi ge8tae narrantur, V. 17 - . 2 delite Harpalica agitur, reditur ver v. 21 ad ea quae 90St pugnam apud Chaeroneam c0mmissam facta Sunt denique VSS. 30 Sqq.

de exitu ratori refertur. Cum ero haec omnia quae narrantur non in talia qualia Di0nysius exponere olet, id tantum re8tat, qu0 de praeceptoribus oratori breviter traditum est. At ne hunc quidem locum ex libro Dionysiano fluxisse certis argumentis probari potest 3 Qu0d ad vitam Aeschineam attinet, dignum Scitu Stin ea auctore a Scriptore ipso saepius laudari. Ita in parte eius priore V 6 Demosthenes, v. 12 Caecilius laudantur. Orati0- ne ver DemoSthenis et Aeschinis qui quidem . 47 laudatur)Scriptori fontem primarium fuisse veri simillimum est. Uerba

enim ratorum fere Verbolenus transscripta extantv. 1 - . 2 AT 'ομ Γου .... δημον cf. Aesch. II, T. v 7 v. 8 τριταγωνιο ῶν ... διεμέλει conflata Sunt ex eiS quae

Τauchnit 1854, p. VI in Schaeser. I. l. ΙΙΙ, 2, p. 1. v. 8 sqq. Script0rem Leosthenem, n0 Charetem v0luisse dicere probabile est A. Schaeier l. l. III, 280 n. 1.

47쪽

v λ δε παῖς Πατρέ ex verbis Dem0sthenis XVIII 258 male intellectis fluxerunt. v. 4 V. 20 pessime sunt conglutinata ex duobus locis

Sola poSter0rum auctoritate ea nituntur quae V. 10 - . 12 de praeceptoribus rat0ris, v. 24 - . 39 de exitu Aeschinis exponuntur: haec quidem cum fabulis commixta Sunt, illa exscriptis Caecilianis v. 12 fluxerunt. inde sequitur, in vita Aeschinea Dionysium n0n suis Se auctoremΡSeudo plutarchi. De ei quae restant Vitarum decem ratorum partibus disputare desist0. Longum enim est in ei enarrandis seudoplutarchum libro Dionysiano non adhibui S Se demonstrare Quod quidem futurum esse ut tali ex disputati0ne efficeretur persuasum mihi est. Τ)δὴ is locis quibus Di0nysius auctor laudatur vit Lys. V. 40. Vii. IS0 r. v. 107 fragmenta Caecilii rhetoris e0ntinentur id quod vidit Burchbardi. Caedilii rhetoris fragmenta Base l863 p. 5l. f. Rrippe. Ott. H. An Z. 1863. p. l662 sqq.

49쪽

Xatus sum ridericu Conradus Seeliger ossenae prid. Non. Jul anni'. S. II patre riderie AuguSto qui nunc laschola evangelica uilissina munere rectoris et praeceptoriSiungitur, matre Maria e gente flet telia Fidei addictus sum evangelieae. Atilio . 8 LXIII in gymnasium BudisSinum, quod tunc riderico almi rectore maxima gloria soruit, receptu Sum. Anno LXX testimonio maturitatis accepto in

academiam Lipsiensem me c0ntuli ubi studiis philologicis me dederem Scholas adii virorum illustrissim0rum lirensii, Broci hausit, G. Curtii Drobischii Ecksteinii Ebei Sit, Langit Lipsit Overbeckii RitSchelii, R0scheri Strueinpelli, V0igiti, Zarnckii. Praeterea frequentavi exercitationes philologicas Langit, ipsit Bitschelii archae0l0gicas verbeckii per tria spatia Semestria Seminarii philol. regii sodalis ordinarius fui

per unum Seminarii paedag regii. Omnibus autem magistris meis data hac opportunitate propter Summa e0rum de me merita gratiaS, qua Semper ei Sine habiturum esse pr0fiteor, quin publice agam sacere non

50쪽

LIBROR O CONGRESS