De Heroidum Ovidii Codice planudeo quae supersunt [microform]

51쪽

65 Dum m0ror, in summa sulsit mihi purpura prora. Pertimui cultus non erat ille tuus. Fit propior terrasque cita ratis attigit aura Femineas vidi corde tremente genaS. Non satis id fuerat quid enim suri0sa morabar -- Haerebat in gremio turpis amica uolTunc vero rupique sinu et pect0re planxi Et secui madidas ungue rigente genaSImplevique sacram qnerulis ululatibus Iden: Illinc has lacrimas in mea Saxa tuli. 75 Sic Helene d0leat desertaque c0niuge pl0ret, Quaeque prior nobis intulit, ipsa ferat. Nunc tecum veniunt, quae te per aperta sequentur 3 Aequ0ra legitimos deStituantque Viros: At cum pauper eras armentaque paStor agebaS, 80 Nulla nisi en0ne pauperi uX0 erat. Non ego mir0 opes, nec me tua regia tangit, Nec de t0 Priami dicar ut una nurus: N0 tamen ut Priamus nymphae S0cer SSe recuSet, Aut Hecubae fuerim dissimulanda nuruS. 85 lignaque sum et cupio fieri matrona potentis: Sunt mihi, quas possint Sceptra decere manuS. Nec me saginea quod tecum fronde iacebam,

Despice purpureo Sum magis apta toro. 6 morabar me morabor Emeinsius. 6 vidi vides T. I ungue rigente madente t.

74 illai Pi illinc et meliores mina. ' illic fag s. Id Helene bene P de te 2. TI tecum veniunt a Grais di rara ga tibi conveniunt seu αIS sequantur Sequuntur rara destituant destituunt tra. 7 viros P Gyga aga 0r0S deTI. So nulla tibi RSI me tua D te mea .

M possint I possunt Et gaba quas deceres quae tenere

52쪽

Denique tutus amor mens est tibi nulla parantur Bella, nec ultrices advehit unda rateS. Tyndaris infestis fugitiva reposcitur armis: Hac venit in thalamos dote superba tu0S. Quae si sit Danais reddenda, vel Hectora fratrem Vel cum Deiphobo Polydamanta roga.s, Quid gravis Antenor, Priamus quid suadeat ipSe, Consule, qui aetas longa magistra fuit. Turpe rudimentum, patriae praep0nere raptam. Causa pudenda tua est iusta vir arma OVet. Nec tibi, si sapias, fidam promitte Lacaenam, l00 Quae sit in amplexus tam cit VerSa tuOS. Ut minor Atrides temerati laedera lecti Clamat et externo laesus amore dolet, Tu quoque clamabis nulla reparabilis arte Caesa pudicitia est deperit illa semel. 105 ardet amore tui sic et Menelaon amavit Nunc iacet in viduo credulus ille toro. Felix Andromache, certo bene nupta marito: Uxor ad exemplum fratris habenda sui Tu levior soliis, tum cum sine p0ndere Sucili, Mobilibus ventis arida facta volant. Et minus est in te quam Summa p0ndu ariSta, Quae levis assiduis solibus Sta riget.

Hoc tua jam recolo, quondam germana canebat,

Et mihi diffusis vaticinata comis:

s suadeat P censeat G desIrI93 2.9 aetas eras . 97 τυ U97- Ira desunt in P. s rudimentum G rudimentum es t 4 D. s sapias G exta cupias E aderIι9Ir2 93. Io quae cum .lo temerati temerata . IO externo eterno εν. IO amavit amabat a minavit Hlo credulus flebilis ἐν viduo viduae .

Io fui fuit . II volant cadunt e manent . II sic et D. fiat μὴ ὁ με ἐμος ερυν ἀσφακοῦ, ουδε πολεμος ὁστισου ἐπὶ σοὶ

53쪽

il 5 4 Quid iacis, Oen0ne liuid arenae semina mandas vel iactas)3N0n pr0iecturis lit0ra bubus aras. Graia iuvenca venit, quae te patriamque d0mumque Perdet i perhibet Graia iuvenca veniti Dum licet, obscenam p0nt demergite puppim li 20 Heu, quantum Phrygii sanguinis illa vehit l. Dixerat in cursu amulae rapuere urentem, At mihi flaventes diriguere c0mae. Ah nimium miserae vates mihi vera suisti: Possidet en altus illa iuvene meos lira Si facie quamvis insignis, adultera certe St. Deseruit soci0s hospite capta deos. Istam de patria Theseus, nisi n0mine fall0 N0sci quis Theseus abstulit arte Sua. iuvene et cupido credatur reddita virgo γI30 Unde hoc c0npererim tam bene, quaeriS am0. Vim licet appelles et culpam n0mine VeleS: Quae t0tiens rapta est, praebuit ipsa rapi. At manet Oen0n fallenti casta marito. Et 0teras falli legibus ipse tuis: l35 me Satyri celeres, silvis ego tecta latebam Quaesierunt rapid0, turba proterva, ede,C0rnigerumque caput pinu praecinctu acuta Faunus, in immensis qua tumet Ida iugis. Me id c0nspicuus Troia munitor amavit:

i40 Ille meae spolium virginitatis habet.

ill ma id a j iacti, aes pro . l. II iuvenca puella perdat perdet i recte fit dom0rgite fa di mergiter re r. 12 in cursum et uisua curru e. I2 famulae famuli GiI. 124 en an . 12 Graiam e tua .. Recte si quid video. Graia nihil est nisi expli

catio nescio cuius lectoris.

Jortasse lacuna in archetypo f. P. I9.

1l Futurum, qu0d est perdet, aliquo m0d exquisitius atque magis ex vaticinantis ingeni dictum esse videtur quam coniunctivus, ut etiam Vergilius en VI 99 sqq. in simili re futuro usus est. GL99 sExterni veniunt generi qui sanguine nostrum Nomen in astra ferent Schaper aliique ferant in 10 videbunt. εattamen pro certo affirmare n0n ausim Planudem re vera futurum in suo codice legisse, nam quae erat eius Latinae linguae peritia, saepissime formas futuri et coniunctivi praesentis confudit. Cf. IV 1l snisi si manifesta negamus negemus Gya Nephel Palmery-. μη τὰ προδηλα ἀρνησο μεδ a Sic l). Bonus interpres haud dubie legit negemu8, qu0d pro futuro habuit. In similem errorem lapsus esse videtur in huius epistulae v. 78 ubi sequantur futura forma vertit, nam cum in versu, qui Sequitur, recte habeat c0niunctivum detroitπωσιγ), etiam priore versu Sequantur n0 Sequentur, legisse eum verisimile St.

54쪽

Id qu0que luctando rupi tamen ungue capill0S, Oraque sunt digitis aspera saeta meis. Nec pretium Stupri gemma aurumque p0Ρ0Sei. Turpiter ingenuum munera Orsu emunt. l 45 Ipse ratus dignam medicas mihi tradidit artes Admisitque meas ad sua d0na manuS. Quaecumque herba potens ad opem radixque medendi Utilis in t0t nascitur rbe, mea St. Me miSeram, qu0d am0 110 et medicabilis herbis li50 Defici0 prudens artis ab arte mea. Ipse repertor pis vaccas pavisse Pheraeas Fertur et a nostro saucius igne suit. Qu0d nec graminibus tellus secunda creandis, 3ὶ Nec deus, auxilium tu mihi serre p0tes. 155 Et potes, et serui digna miserere puellaei Non ego cum Danais arma cruenta fero: Sed tua sum tecumque sui puerilibus annis, Et tua, qu0 Superest temp0riS, SSe rec0r.

ilo tamen ante t. 143 auremque, aurumve di ετ .14 admisit, admovit o apud Sedim. JI4 medendi modenti Heinsius. 15 Pheraeas fere a G M phereas gaia area E ph0ebea raper herbas fi r. I53 creandisi creatis retati ga a Diiudieari nequit utrum legerit in

terpres f. P. II.

55쪽

INDEX LOCORUM.

I . . .

48. 40.48.

22.22.

pag.

29. 59. 3629. 2. 49. i. 5922 29. 52 36. s. 59. 22 31. 22. 4. 52 36. 49. 1 52. i. 22. i. 5241. 49. 36. 36 3122 5222 42 6036 4547 60. i. 36. 36 413l. 6049 603l. 60 22 56. 45M. 52. 52 36. 603l. 36. 74

22 36. 14. 31. 22 49

3l. 22.

pag.

42524552604560 29 363 13142315236503l60

VIAE . . . . 22 60

pag.

i5 24 1349. 24.42.24.

pag.

252542253855253353 25 5346536142 25 425346

24. 38. 2 4.38. 24. 24. 25.

XI98 . . .

XII 5 3 . .

. 25. 2. 46

. 29. 42

. 34. 29. 25

. 66 50 5130. 38. 25. 26. 50. 30 61. 30 53. 4626. 56. 43. 30. 46. 33. 2638. 46. 53. 33. 38 42. 12

26 38

. 26. 53

. 26

56쪽

XIII XIII XIII XIV XIV 18 XIV 22 XIV 23XIV 24 XIV 31XIV 34XIV 47XIV 57XIV 6lXIV 82XIV 83XIV lXIV 93XIV 96XIV l09XIV XIV XIV XIV XIV XIV XIV XIV

pag.

30332638 42462652465361 26 465639532626395046395330 12506l396l6l3434145393927839536l 3 27 4250392727

623939393930. 62473939

pag.

XIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXIXXXI

pag.

I. es0pi vita a Maxim Plantide cuiu8 0men vulgo fert, abiudicanda St. II. Verba apud Arist0telem de arte p0etica p. 1448'. καὶ is ore αὐτοὶ uis δραν, Ἀθηναιους δὲ πράττειν πρ0σαὶ Ῥευειν pro interpolatis habe0. III. Magna metrorum apud Plautum varietas nisi ex eius veteris Atticae com0ediae cogniti0ne non Xplicatur. IV. Arist. v. V. 5l haud dubie 0rruptum nam locus Luciani, quem Zielinski Gliederun de alta itischen 0-moedi p. 17 adn. ad traditam lectionem defendendam attulit, minime dem0nstrat qu0d ille v0luit, Sic emen

V. Arist. Equit. V. 458

VL Arist. Equit. V. 870 - οὐ δῆτα μὰ του Azotios iaphlag0ni melius quam Dem datur nam ita le0n ipse se irridet prorsus ex m0re AriSt0phane0. VII. Tacit Dial. c. 22, 23 legendum pr0p0110 squaedam Ver pr0cul arceantur ut iam blitterata et obs0leta etc. libri olentia.

VIII. Epigramma in Euripidem qu0d incipit a verbis νῆμα

μὰν Giὰς . . L ea 80la de causa ipsi Thuc3didi attribuisse videtur auct0 qu0d de huius quoque apud Archelaum regem d0micili aliquid compertum habuit. CL

57쪽

VI A.

Natus sum tDedus Gudeman, a. d. VII Kal. Sept. a. h. s. LXII t-lantae, in urbe Georgiae civitatis. Jam exarserat bellum illud civile, cum parentes mei, qui Septentrionalium partium es8ent, mecum adm0dum puero ex illa urbe fugere constituerunt. Summis igitur periculis superatis, N0vum Eboracum incolumes pervenimus, ubi usque ad hunc diem vivimus. Primis litterarum elementis in ludo privato qui vocatur imbutus, septemdecim annos natus Columbia College, F. A. P. Barnar viro clarissimo rectore, adii. Feriis aestivis anni 882 in Germaniam veni atque cum etiam Ber0lini aliqu0t die versarer, occasionem nonnullas lectiones audiendi arripui Forte auditorium ingressus sum Vahleni tum H0rati satiras explicantis, qui vir ilhistrissimus tantum philologiae in me iniecit ard0rem, ut mihi fixum atque constitutum esset ad universitatem Berotinensem quam primum potui redire. Proximo igitur anno, honorem baccalaurei artium, qui dicitur, cum laude adeptus Berotinum me contuli, ubi per quadriennium studiis philologis peram navavi. Docuerunt autem me viri doctissimi hi Curtius, Deussen, Dieis,

terea ad exercitationes phil0logas per tres semestres ahlenus aditum benigne mihi concessit. Quibus magistris dilectissimis, cum omnibus, tum ali leno viro mihi Summe venerando, qui ignotum et imperitum recepit multisque cumulavit beneficiis, quorum memoria mente defixa manebit et Diel si praeceptori humanissimo, qui rebus dictisque studia mea Semper adiuvit, gratia ag quas habeo impensissimas. Utinam aliquando studiorum meorum fructu beneficiis, quae ab iis accepi, reSp0ndeant. Inde ab aestate a. 1885, fui sodalis societatis academicae phil0l0gae BerotinenSiS.

59쪽

UNIVERSIT LIBRARIES