장음표시 사용
21쪽
Libri ad unum omnes habent vires, quae scriptura, etsi simili l0co ex onto III, 6, 24 iustitia vires temperat ille uas defenditur,
tamen viris doctis tantae offensi0ni fuit, ut emendand eam Sanare tu-derent, e quo Studi hae c0niecturae natae Sunt: et voce S, Francius Scripsit ira pro pronomine inseruit He insius.
Praebet difficultatem illud αυστηρ αδ ), quae vox inuSitata ad quamnam significati0nem pr0pius accedat, prorSu ambigitur, neque e constantia vertendi ullum sumi potest auxilium, quia hoc vocabulum in conversionibus Heroidum et Metamorphos00n 0n legitur nisi h0c uno l0co. Si ipsam vim vocis accuratius c0nsidereS, αὐστη μία multo magis ad significationem irae quadrare videtur, quam ad notionem quae Si in vires. Vocabulum autem ira cum ubique apud lanu-dem myx vel θυμός vertatur, atque vires δυνάμεις Vel δίγος, X difficultate me expedire conste0r 0 90sse. Sed quodcunque Latinum vocabulum interpretem legisse XistimaS, 0ntra aptam Sententiam et poeta dignam c0gitandi rati0nem non peccavit. Haec habui quae dicerem de ratione vertendi, quatenus in ea interpretati0ne, in qua Versamur, agn0Scitur. otam materiam exhaurire ne p08Sem quidem Si Vellem, qua de causa nonnulla m0menta ad illam rati0nem c0gnoscendam illustrandamque utilia c0lligere Satis habui atque, ni fall0r, 0rmam quandam iudicandi nactu Sum, qua aliqua cum probabilitate disceptari posset, ad quasnam lectione Latinas singulae Scripturae Graecae referendae 8Sent quaeque Xemplari
hac parte), omisit Plantides ex qua re in archetypo lacunam fuisse recte suspicari mihi videor atque inde factum est, ut alius aliud quod deerat restituere temptaret. Codicem autem Planudeum ad inceriorem archetypum qui nondum c0rrectoris manum expertus erat, redire vel eiusm0di minutiis, ni egregie fallor, evincitur neque desunt similia id genus exempla. Lipist.
at Pro αὐστηρὶ antiqui script0res Surpaverunt αυστηροτης qu0d 0-cabulum apud neoph. C. P. VI l fortasse restituendum est pro αὐστηρία quod est in libris.
potius Latin quam interpreti vel etiam librario γ attribuerentur. Quod tamen non pauca δὴ restant de quibus iure ambigi possit, nemo mirabitur h0 enim fert ipsa natura interpretati0nis.
I. De ratione qua inter codico me P intercectit.
Initium sumam, ut par est, a vetustissim libro ariSino, qui codex etsi sacile principem l0cum obtinet, tamen non tam integra est condicione, ut variae lectiones librorum recentioris aetatis omnino pro nihil habendae sint. Immo, si quid vide0, interpolationes et Satis multae singularum vocum corruptelae etiam in utean leguntur Bonitas autem huius c0dicis atque sanitas δε aciem quasi mentis plurimorum criticorum non raro adeo praestrinxit, ut spretis lectionibus aliorum codicum haud dubie genuinis menda uteani in textum reciperent.)βὶ Ut igitur via atque rati0ne disputemus, neceSSe erit, priuSquam de genuina scriptura diiudicetur, accurate inquiri, quae lecti magis vidianae dicendi et c0gitandi consuetudini c0nveniat vel sententiarum
Codex Ρlantideus decurtatus fuit; nam easdem quas plerique libri prae se tulit lacunas desunt enim in e Ep. II 18 19. XVI 39-142. XXI 13 248 deest etiam epistula Sapphus. Qu0d ad e0s versus qui inition0nnullarum epistularum h0die desiderantur δ' pertinet, exemplar quo usus est interpres eandem exhibuit condicionem atque uteanus aliique. C0de igitur D in his scripturis a Putean discessisse videtur. δyi
a CL supra . 2.33 De quibus in eis quae sequuntur saepius mihi dicendi dabitur occaSio. Cf. Sed imayeri Proteg0mena Critica ad Heroides vidianas Vindo- bonae 1878 p. 39 sqq. ad quem libellum lectores, Si m0do erunt, Saepe provocab0.34 Quam rationem recte vituperat Vahlenus in disputatione quae inscribitur. 4Die Ansange de Heroidenbriefec M0naisber de Bert Acad. 188 p. I. p. 22. . 37. 3s CL silenum l. c.
7 Genuinas lectiones in tabulis sequentibus litteris latius dispositis
22쪽
II 50 nominibus D solus IIubertinus
adv. 44 fere omnia oblitterata
i detinere se χατέχειν cf. Epist. IV 68 li 0. XIII 20. et I 682. XIII 30 l. mereri vertit Plantides verbo qu0d est ξιοθυ, ξιουσέ at, demereri neque in Heroidibus neque in Metamorph0se0 libris praeter hunc l0cum legitur. β ηχα μυγος ὁ ρυγος λυμαίνοιτο την ση πίστιν i. e. et tua It Solo tempore laesa fides. Nonnulli codd. lassa vel laxa cf. p. VH 97 laesepiutor in υμaυθεῖσα ὶ ς. Id alitem verbum quod est labi constanter redditur it roci νει cf. Ep. VII 187. X 65 140. XIXQ55. XX 208. Met. 306.
227 275. 3 Diiudicari nequit, utrum legerit interpres. Hoc enim loco vertit δεσποτου τροπον, p. XXI ubi omne c0dd. praebent dominae more redditur δεσποDης δίκην. Item Metam. XIV 207. IV 48 193 et M 97 VI 49 desunt in P. β Non inscite coniecit edim. - Vitta. 6 Non dubito, quin hanc lecti0nem re vera c0dici suo debuerit interpres nam reliquis milibus locis ubi sospes legimus, recte vertit obabuli quae
quaerenda, quaesita sis, careas 'o
beque Meziriacus Irinsius et minus a nobis P
terna Sunt σῶν vel σφαλης f. Epist. XII 205. XI 206. Metam. VII 40. 25. 40 l. XI 580. XII 203. XIII127. XIV 39. 574. XV 440 etc. Fortasse in archetyp0
sic scriptum fuit 1, ipse quidem per me sospes fortas Se HIS Se S. ea h0c est hari0lari Graece Ἀλλ' αὐτὼς μξ δι' ἐμου σως ἄν σφαλὴς διετεμου. 7 4 perque fugae comites, Dardana sacra de0Sg. Graece: προς τυ ν
' Mir0 qu0 11011 0lum edit0res sed etiam Hauptius opusc. II p. 04 illud hoebeque probaverunt. Praestrinxit eorum iudicium haud dubie auctoritas Parisini 0dicis: nam si Phoebeque primitivam lecti0nem inisse existimas altera scriptura qu0modo orta sit explicare VIX 0terIS. EquIdem non dubito quin illud nomen proprium explicandi causa ab eruditulo nesci quo supra versum scriptum qu0d in nostris libris saepissime factum esse videmus p0stea in ipsum textum irrepserit, id qu0 est flebatque iiciens. cf. XIII 138 XVI 363ὶ neque est cur repetitionem Verbi reprehendas, immos flebat avus flebatque soror fratresque gemellic nescio quid habet magis Ovidianum. Accedit quod nullum mnino exemplum in Her0idibus legitur, ubi pro genuino nomine proprio aliud Verbum interpolatum est, neque profecto intellegitur, quae causa aliquem adducere potuerit ut flebatque iteraret, si n0men pr0prium illo l0co legisset.' De h0 l0c corrupto f. edim editionem l886J.
23쪽
io laevum dextrum reliqui libri exhibere videntur. Unus codex apud L0ersium dextrum de X trum. ii IX8 sqq. Locus intricatissimus atque haud dubie iam in archetypo turbatus. De Scripturis singulorum c0dicum nihil certi statui potest, cum editores varias lecti0ne n0n satis accurate retulerint. Vertit Planudesh0s quattu0 VerSUS: 8 Crederis infelix scutica tremefactus habenae
82 Ante pedes domina pertimuisse mina S83 Turpiter ipse aliis referebas verba puelli S
84 Pacta narrabas dissimulanda tibi. Cf. Helasium I 00rsium edim ad loc. i Cf. edim ad loc. L. Mulier de re mei. p. 336.13 Cf. Sessim ad 0c. i mors mihi pignus erit - θάνατος μοι ἐχέrrυον ἔσται. λβ Si Burmanno fides habenda est, unus antiquus 3 c0dex eandem exhibuit lectionem.
V XII 19 semina iecisset totidem Se visset et hostes et solus Mu burgh. Sessim.
an haec tigres i. serat 'luisset tulisset P. b
animos P avidos nonaque Pisrugibus P Sedim.
iβ De hac scriptura quae ad archetypum ipso Putean vetuSti0rem redire videtur infra agemuS. 17 Cf. edim ad l0c. i8 Varia lectio ex maiusculis litteris orta est. ip CL Sedim ad 0c. mi orto σπέρμaτα κατεβάλετο τοσουτους ἐχθρους σπειραι. s. reliqua lectione codd. et 0niecturas v. d. apud Sedim qui hukburghium secutus mirabili tamen err0re totidemque sicli sevisset et hostes in textu p0Suit. ai cs contra Ep. II 50 ubi c0dex D solus genuinam praebet lectionem fgeneri nominibusque.gza Haec scriptura mea quidem Sententia in eo genere Viti0rum codicis Parisini versatur, de quo edim Pr0leg. p. 40 egit: Plerisque locis in mediis vocibus omittit syllabas velut compta pro contempta tristiae pro
tristitiae temeram pro temeratam convia pro convivia mores pro memores
Phileide pro Philaceides etc. Sic mirabile pri miserabile. Lectio igitur, quam etiam novissimus editor in textum recepit, nulla codicis nititur auctoritate neque est profecto quod in tradita Scriptura offendatur.
24쪽
XIII 3 eaehibet duos rerhus interpolatos,
XIII 8 qui pugnat amor L P Vm XII 122 solliciti omisit XIII135 , Troasin invideo quae Sic
ρὴ pervigil et insop0 uno eodemque v0cabulo cirρυπνος Verter 80let Plantides f. p. VI l3. XII 62. et VII 49, cf. etiam edim ad l0e. pDiaχη δες, quod unice verum esse videtur. Cf. doctissimam in hunc locum adnotationem ennepti. Ceterum etiam in hac voce agn0scere mihi videor illiti genus err0ris, de quo modo dixi f. adn. 22.24 Ea vox quae est vestis sescenties occurrit. Sed ubique vocabulo quod est si ς ἐσεβῆτες vertitur. Si igitur h0 loco μήτι scripsit interpres, luce clarius apparet eum unico genuinam lecti0nem a 2 0l Servatam in c0dicem legisse. Vestis, Vestes me σθης, si τε cf. p. IVal. XII 155. XIII 32.
. ὁσουδηποτε sic constanter pro qu0tacunque f. Epist. IV 3. XVII 217. i s Crepusculum qu0d praecedit est 3Αbenditammeriingss. Igitur lucis noctis unice genuinum esse existimo. Cf. 00rs ad l0c. Fuit lacuna in archetyp0 Cf. p. 20 adn0t.
quidnam P quid enim P iiuvenum P 3 V rahat, ausus cum blandis PN, venit ut in Phrygios Hippo
da minus sinus, Ut et: PUGessset Pi , soli fama V Voluptas V o G deest
a' H0 versus vertit lantides: sCum Venus et Iuno Pallasque in vallibus Idae Corpora iudicio supposuere tuo Primaque cum regnum belli daret altera sortem Ep. XVII li unaque . . . laudem. in yndaridis c0niux tertia' dixit eris'. et Cf. edim Proteg. . 76. δ' Post illud quae, procos additur alius versus in nonnullis libris cf. edim ad loc)i lusa - Burmani sex optimis libris 3jK. 32 Non dubito quin Sesta genuina sit lectio: sInterdum metuo, patria ne laedar et inpar Dicar Abydeno est a puella t0ro. aqu0cum conferas velim Epist. XVIII l sq.sMittit Abydenus quam mallet ferre salutem Si cadat unda maris, est a puella tibi.et
Habo talia in deliciis Ovidius Cf. p. IV l. Si posterior versus n0n est Ovidii, eo magis probabile fit Abydeno
Sesta genuinum esse, qu0d interpolatorem imitatum Sse existimo.
25쪽
Qua ex comparatione intellegitur codicem cum n0nnull08 versus interpolatos, quibus P liber est, praebere, tum compluribus locis contra easdem atque libros recenti0ris aetatis exhibere lectione c0rruptas. Insunt autem n0 paucae Scripturae prorsus Singulares quarum iudicium etsi nonnumquam a probabilitate pendet, tamen tanta praestant bonitate, ut ab iis probandis ne ii quidem abh0rreant, qui Parisino codici in servitutem quasi addicti sunt. δὴ Accedunt lecti0ne eaeque genuinae quae adhuc in uno tantum vel du0bus codicibus legebantur
39 33. Novem locis coniecturae v. d. 0nfirmantur ΙΙ 50. III 80.
VI 156. XII 19. XII 172. XII 135. XIV 61. XVII 169. XVII 205.
Cavendum est igitur, ne manifestis c0rruptelis ad codicis la- nudet aetatem definiendam abutamur, praesertim cum pleraeque iam in satis antiquis libris velut E et G legantur neque versus insiticii per Se Sunt docum0nt recentioris aetatis. Nam pr0fecto id quod Scaliger δε de Aetna p0emate questus est nulli carmini tantum n0- cuiSS VetuStatem, quam maxime etiam de Ovidio Valet, cuius poemata omnibus temporibus manibus trita erant cuiusque VerSU Sp0nte Sua ad numer0s apt0s venientes δὴ quasi ultro ad imitandum Sese offerre videntur ut seri 110 p0tuerit, quin iam antiquitus Versus interp0lati in ipsum textum irreperent. Cert autem ex his rebus c0lligitur codicem me Puteano neque 0riginem traxisse neque ab eo pendere p0SSe, Sed tamen, quamquam h0 Veris Simum est, exemplar lantideum multis locis aut 0lum aut perpaucis libris assentientibus de cum P consentit, ut arta quaedam inter utrumque codicem amnitas vel, quo magis inclin0, 0rum archetypi similitudo necesse sit Statuatur: 33 Omnes, quas g0lus habet Planudes, lectiones infra congessi. 33 Apud Hauptium opusc. II p. 26.ὸβ CL Ovid. Trist. IV l0, 25.
.β, XII 67 alter petit alter habebit si soli
pollicito ob sollicito e Madvigvictus G rei
δ. Locus in innibus praeter libris corruptus:
petit altera et altera habebit a G2 Ρa altera petilli altera habebit altera petit et alter habobit petit altera et alter habebit habebat).
cf. 0ersium et edim ad 0c. Unus Parisinus utroque l0co praebet alter, particula et misSa. Cui pr0xime accedit V, 0dex vetustissimus cum exhibeat saltera petita verbis nondum transpositis en respicias velim Graecam interpretati0nem ἄλλος μὲν isεῖ, ἄλλα δε ξει. Non dubito, quin Plantideus atque PariSinu c0dices unam eandemque Scripturam praebuerint. At ille non praebet alter secundo loco Audio Tamen m0 te mecum facturum SSe Spero. Imprimis animadvertendum est c0dicemi solum cum pri0re loco alter habere. Qua ex re per se probabile fit in exemplari Plantideo etiam secundo loco alter fuisse. Illud autem diiη mero ex errore interpreti ortum SSe contendo cum in c0dice sic exaratu eSSet:
Vides quam facile secundo illo loco aberrare p0tuerint librarii cum littera pri0ris v0cis ultima et prima sequentis coalescerent qu0d priore loco ALTER ETIT fieri non potuit. Litteram autem H saepe omissam SSetestes sunt ipsi nostri c0dices qui cum H salso addunt tum ibi non
raro mittunt ubi pr0rsus desideratur velut sterna pro hesterna abes pro habes, ora pro hora; 0ntra h0nu pr onus et multa Similia. Qua ex rati0ne scribendi non 80lum error interpretis explicatur et excusatur sed etiam rigines Variarum lecti0num reliqu0rum c0dicum pate- sunt. Scriptura enim altera ex litterarum similitudine orta traxit mutati0nem prioris verbi quod est alter. Cuius curru elae gradus ut ita dicam hos fuisse existimaverim:
26쪽
XII 1 quota pars haec sunt DP 'i
Ex tonensi codice Et δ' qui aetate proxime ad uteanum accedit praeter Epis I VI 157 perierunt omnia. Haec autem pars librariorum supina socordia et emendandi libidine quam sit inquinata, vix p0test dici. Qua de causa cavendum est, ne antiquitate codicis decepti nimiam fidem scripturis eius attribuamus. Ei autem exemplis quae Sequuntur quam vi paucae sint lectiones quae nobis suppeditent ad 0mparandum, demonstratur codicem lanulleum t0nensi multo puriorem suiSSe.
metro E solus p0rta E solus Alter petit alter habebit l Alter petit altera habebiti
Altera petit altera habebit contra metrum Petit altera et altera habebit tis etc. Quae scripturae omnes nihil nisi manifesti versus metro laborantis emendandi sunt conatus. Sed etiamsi mea argumentatio non c0mpr0betur, dubitari non p0test, quin scriptura Plantidea pr0pius ad genuinam Parisini lecti0nem accedat quam reliquae OmneS. 37 Ita id vocabulum qu0d est paene vertere Sole Plan. ad cf. supra P. 94 1. δ', cf. edim Proteg. p. 5 sq. PSqq.
vigil E solus aute solum 33 Antinorisque E solus condam E solus numinibus PGo
d te E solus ' Asterisco eos locos indicavi qui iam antea allati sunt, ubi etiam varias lectiones accuratius adn0tavi. 3i Epist. IV 43 cum omnibus libris Plantide praebet Summa. ε 2 CL Vahlen l. c. . 26 Sqq. . De hac prorsus egregia scriptura infra e0pi0Se agam.
27쪽
tu tales Di, soli reseram D resera quaelibet iratis Di 3 r,
quater ore Di vinctam DP G δεσμωτινὶ suique latet vitatque tuas ab Stru Sa carinas Psi quaerit Iulus D
et enstat G si g, 0nstat sacta ui sata σquam tu dimittis Ei g.
tristitia E solus Troica E Tyria GH gi falla E solus mea munera E U Regius metu sistitisti
utque iuvent ventuSque tua remuSque carinas E cf. edim .
si quaeris, Iuli E solus Duobus III VI 137 igitur locis vel ad summum quinque Sq VI 1 sq. VII 1 sq. fragmento Elonensi inferius evadit exemplar lanu- deum neque credibile est rem aliter se habituram fuisse, si c0dex Et0nensis integer ad nos pervenisset. Sed quamquam alter ab altero nullo modo pendere p0test, tamen in nonnullis lecti0nibus mirum in m0dum e0ΠSpirant, qui c0nSensu n0n potest explicari nisi ex communi lante.
λπιζου Mediteris quod nonnulli codd. praebent gi gain, Plantides Vocabulo qu0d est μελετῶν vertit. s. Metam. VII 727. I 520. quem archetypum saeculo u decimo quo temp0r codex, itonensis scriptus est, vetustiorem suisSe neceSSe St. Consentiunt autem his l0cis.
ΙΙ 122 quaque D E IV 45 servare E etiam M' 8 V 4 si sinis ipse in f, recte ' VI 156 atque viro in aque ed 3. De senectis VinctononenSitiuS. Veni ad schedas Vindob0nenses V saec. XII, quarum lecti0nes
Sedimayerus ' primus ad Heroidas recensendas in usum vocaVit. Octo tantum exstant lalia tota et tria dimidiata omnia vero glutine illita, recisa in marginibus, rimis perforata innumeris. Incipiunt autem
schedae a versu Epist. X 14 desinunt in Epist. XX 224 Epist. Sapphus et XV 39-142 ut in plerisque libris omissis. X21 clamanti D X26 scopulus D G 31 aut etiam Dia X 106 stravit D X126 0n0re D
' s. aliten l. c. p. 39 XcurS. ' Cf. Proleg. . 8 Sqq. 40 Eadem discrepantia in D Epist. II Il legitur. Fortasse utraque lectio ad unum eundemque archetypum redit.
28쪽
natator inque medo cupido crura
etiam erat barmis iuvenum V Psama V. hieme V solus Voluptas V pr0culo P
tangere V tractat morator VΡ soli inque tui cupid0s solus
aSpera V quia nil solus tibi V solus Qua ex comparatione hoc certo dem0nstrari videtur exemplar Plantideum, licet ei multa ad perfectam desint b0nitatem, multa tamen in Vind0bonensi, c0dice vetustissimo mirifice c0rrupta aut 0lum aut aliis libris assentientibus, integra servavisse. Conspirant autem hiS lociS XII 65 aversaque D V
De hac solemni permutati0ne cf. Heinsium ad pist. XIX 208 C0dex D a vero non videtur aberravisse. Cf. placitus - εὐδοκουμενος ap.
Cum in tota disputati0n id agamus, ut quae ratio inter c0dicem e0sque qui hodie exstant libr0 intercedat, pernoscatur, in c0dice Guelpherbytan describendo non est opus commorari, praeSertim cum omnia, quae ad 0ndicionem auct0ritatemque huius codicis intellegendam necessaria Sunt a Sedimayer0ββ accurate pertractata SSe videamus. atque dem0nstravit Guelpherbytanum XI saec.), etsi inter omnes praeter libr0 facile principem obtinere l0cum, tamen innumeris locis corruptissimi lecti0nibus esse iniectum. Quae cum ita sint, in iis Her0idum partibus, in quibus is singulares c0dicis Scripturas quaSi ad obruSSam Xigenda caremuS Summa puS Stcauti0ne, ne auct0ritate Guelpherbytani adducti varias librorum recenti0ris aetatis lecti0nes temere Spernamus, nam n0n raro illi codiceS, quamquam magna e parte X G originem traxerunt, ipso fonte Sunt puri0res Atque recte edimayerus observavit eas Guelpherbytani Scripturas, quae per Se improbari 0 90SSent, SaepiSSime Π0S decepturas fuisse. Si codex G 0lus ex libris antiquioribus 'uperesset. ββ His praemissis iam inspiciamus praecipua G et D codicum discrepantiaS.
ββ Cf. rolog. p. 13 sq. 44 Sqq. 79 sqq. 6 Ρrole g. p. 82 Certe non paucis locis ditores recepissent eius Sc. Guelpherbytani c0niecturas spretis libris recentioribus laudantes insuperc0dicem quod totiens 80lus servasset lectione genuinaS. σβ7 Dubitari p0test, num revera interpres salva in codice Suo legerit, nam tota hoc l0c proxime ad signiscationem, quae est in Sal Va, accedit. ββ notare in σφρaritat '0 loco vel χαραττειν Ep. IIII)no Care, δναχαιν itat cs Epist. I 20 cura novata est diab diroςdνεκαινίσθη item Mel. IV 279. XL etiam et IV 539. XI 287. 3.
29쪽
quae bene nos D solus putavit E o, recte detinuisset solus
fensa Parrhasius. 63 cf. p. 19 Sq.
Aesonide Dis soli Bacchi coniux D η του
parcas matrem I nonnulli Heins.3dum temperet usum D
id talesiis giquodlibet ad lacinus GSO Spesque, Subunba GP nuntiat, sit illa Glarunt, triequaerenda, quaesita, terenda, Me, helet exstat G E si
pigeat Gidiet 0r ipsa, tor, ipse s
30쪽
aut etiam desierant Dan et haec DStravit causis L ΡVG υ θέσεσι h0nore narraris Di horret vulnera Dii,
frequenter D soli numeravimus Dido me Di
illud ἐκεῖνο Dianas Dub soli pectar L G α, cf. p. 26