장음표시 사용
13쪽
Initio huius dissertationis causas odore naihi liceat chir, cum primo inquirere in cognationem constituis Sem , quae exstaret inter miniani Marcollini et Zosimide bello a Juliano Imperatore cum Persis gesto narrationes, de fontibus tantum disputare decreverim, ex quibus scriptores antiqui qui Juliani vitam et res gesta enarrarunt, hausiSSe identur. Cum illi rei operam darem, me invito accidit, ut in inquisitione longius quam par SSet procederem, finesque propositi mei egrederer. Intellegebam enim res a Juliano in Perside gestas animo comprehendi minime OSSe, nisi ceterarum quoque rerum a Juliano gestarum ratio haberetur. Inquisivi igitur primum in res a Juliano Caesare in Gallia gestas, deinde, ne quid praetermitterem, quae de iuventute eius cogn08ci OSSent, indagare
Ita Sensim eo adductus sum, ut meo, ut dicitur, Marte historiam Juliani scribere instituerem. Sed mox intellexi eam rem absolvi non posse nisi tibi uni
14쪽
Componerem, si ii dissertatiotiis eademica fines et modum longo e cederet. Praeterea me non fugit, ad eiusmodi librum conscribundum muli plus temporis requiri, quam di 8- sertationi cademicae impendi aequum sit. Decrevi igitur parvam partem earum rerum, quas investigando repperissum Facultatis Litterarum et Philosophia examini submittere. In animo autem est, priorem partem historiae Juliani, in qua narrationem de iuventute rebusque eius in Gallia gestis complexurus sum , patrio Sermone conscriptam, intra brevissimum temporis spatium,
publiei iuris facere. Ita vero dissertatione, ut supra dixi, de solis sontilaus disputaturus sum, e quibus vitae uliani notitia hausta videtur. Primus horum fontium rationes et necessitudines perspeXit v. d. H. echer, qui libro, cui titubis o Zur eschichio des aiser Julianus probare Conatus est sere omnes scriptoreS, qui res a Juliano in Gallia gestas enarrarint, ex ipsius uliani scriptis
Ante omnia stendit uliani apostasiam primariam
fuisse causam cur tot rerum Scriptores eius vitam tractarent.
Quorum qui ecclesiastici scriptores dicantur, Cerbissimo odio flagrantes, iniquissime de eo existimasse,
15쪽
ii aequo et Sthidii pletios quaecunque prava et in honesta facta de eo hominum sermonibus circumserrentiir, pro veris habuisse. Contra qui hellenistidi Scriptore appellentur, antiqui deorum Cultus seetatores, qui gauderent, quod deorum sacra restituta essent, immodicis laudibus eunden eXtulisse. Multo tamen graviorem causam , cur saepis8ime de Juliani robus scriptores inique iudicarent, amicitias et inimicitias fuisse, quae inter ulianum Caesarem et Constantium Augustum Xer erentur. Contendit enim echorus, Julianum in scriptis evulgatis antequam a militibus Augustus renuntiatus inimicitias contraxerit cum Constantio, magnis laudibus Constantium celebrasse; at amicitiae vinculis ruptis eundem non solum bello sed etiam scriptis Suis esse persecutum Eum enim in scriptis tunc editis veluti in epistula ad thenienses data, multa tradidisse de Constantio, quae a veritate abhorrerent. Quod ipsum Hecher iudice ex epistuli apparet, quas multas Julianus, cum Caesar esset, et ad alios
amicos et ad Libanium dederit , atque ab iis leni adceperit J) quippe in quibus nihil inveniatur, unde probari possit Julianum Caesarem a Constantio in
Deinde e liurus demonstrat Libanium in oratione funebri ut 0simu in passim), qui non intellegerent Mulianum ira et studio ductum, haec om-
' Epistula a Libani ad Iulianum data iuniori momonti sunt, qui in quas Inliniari ad I ilia Diunt dodit.
16쪽
nin clo Constantio scripsissu, o illa opistula ad Athenienses tu nullium ex lini pidissimo sontu hausisse. Viros doctos igitur nimium fidem habuisse Osimo Libanioque et immerito putavisse hos Scriptores ne
tunc quidem a veritate discessisse, cum traderent quae apud Ammianuni Marcellinum non invenirentur. Tum probare studet Ammianum, rerum Criptorum sui novi facile principeni, et cuius fides semper plurimi acta sit, non semper Vera rettulisSe Ammianum sane Semper id egisse , ut ea memoriae proderet, quae vera ipsi viderentur; attamen suspicari licero, hunc quoque Juliani scriptis in rebus eius gestis narrandis nimis Sedulo Sum 8Se. Quibus prolatis Heckeriis niuitis argumentis probare conatur Ammianum, Libanium, Osinium ex eodem fonte hausisse. Quem fontem Communiarios fuisse arguit quo Julianus de suis rebus gestis con- Scripserit.
Quod ut probet, locos affert, quibus de his ommentariis agitur, et complurilnis horum triuia scriptorum locis inter se comi positis , ubi inter se disserunt litis discrepantius inde natas esse demonstrat, quod alius alio consilio ad scribendum adductus sit.
Sine ulla dubitatione echerus illo libello viam
monstravit, qua vera sontium inter se necessitudo et cognati cognosci OSSunt. R igitur denuo accurate excussa in animum induxi
de illis sentibus quaedam disserere quae disputatio mihi ansani dabit ad ea refellenda, quae mihi in He heri libollo non recte disputata videntur.
17쪽
Hai id tamen iam de sontibiis agere in animo est, qui ad totam Juliani vi iam pertinent; tantummodo de iis dissorum, inde notitia rerum ab eo geStarum haurienda est usque ad id tempus, quo Augustali dignitatu ornatu OSt. Ut autem quae disputaturus sum melius intellegi possint, vitam Juliani usque ad id tempus brevi in conspectu positam per praemittam. Flavius Claudius ulianus a. 331 Constantinopolinatus est ullo Constanti , Constantini Magni fratre et Basilina parentibus. Mater paucis men8ibu post quam Julianum peperit, decussit ); pater Constantino Magno mortuo cum ceteris cognatis a seditiosis militibus interfectus est sinente potius quam iubente Constantio' a).
Iulianum, ob teneram aetatem ei Vatum, erat tunc ore septem annos natus, cum fratre maiore
Gallo Constantius Augustus, qui tunc orienti praeerat, in tutelam suam recepit. De iuventute uliani non multa cognita Sunt. Qua de ea ecclesiastici, quique ab iis pendent, Scriptores narraVerunt, omni fide carent. Tantum
iis, quae ipso Julianus in epistula ad thonienses et aliis opusculis de sua iuvenili aetate passim protulit, quaeque Ammianus, Libanius, Eunapius hic illic memoria prodiderunt, fidus habenda est. Ex his efficere possumus , Julianum Constantino
18쪽
poli ut leo media educatum, sud interim per CX annos cum fratre Gallo in praedium Macellum in Cappadocia prope CaeSaream itum ablegatum SSe. Inde redux prinium Constantinopolin , oinde icomediam migravit, ubi ab a fore 349 usque ad a. 354 plerumque degit. Anno 35l Gallus Orienti praepositus est a Constantio, cui tunc bellum gerendum sui cum Magnentio Gallus tunc fratri, qui iam in Bithynia sedulo phil0sophiae studuerat, cuiusque mens iam in antiquum deorum cultum Vergebat, Onee8Sit, ut aliquamdiu sedem ac domicilium constitueret Pergami Ephesique , ad audiendos philosopho , qui eo tempore clari erant, Aedesium, Maximum, alios. Ibi cum esset viginti annos natus, ut ipse tradidit in , religionem in istianam deseruit. Fratre occiso Julianus in crimina vocatus Mediolanum primum in aulam abductus, sed deinde absolutus Athenas missus est, auctore Eusebia regina, cui p0Stea oratione gratias egit, quod suam omniumque, qui Graeca lingua uterentur, patriam viser sibi liceret. Athenis in philosophorum et rhetorum scholis studiis
Vaeavit, sed ino a Constantio revocatus est, ut Cae- Sari nomine Ornatus, imperium Galliarum Susciperet.
A. d. VIII Idus Novembres a. 355 igitur Caesar renuntiatus Kal. Decembribus in Galliani profectus est. Gallia iam inde ab anno 350, quo anno Magnen-
19쪽
tius Constant Augusto interfecto imperium sibi
arripuerat, invasionibus Alamannorum et Francorum obnoxia fuerat. Magnetitius, cuni adversus Constantium proscisceretur, fratri Decentio Caesari sane mandaverat, ut eorum invasiones repelleret, sed hic a linodomario, uno omnium sortis8im regum Alamannorum profligatu erat in
Post mortem Magnenti et Decentii ipse Constantius annis 35 et 355 cum Germanis bella
gesserat et Silvanum, hominem natione Francum, quem sibi dum esse existimabat, magistrum peditum Coloniam miSerat.
Hi tamen brevi post insidiis inimicorum purpuram
Stimore Coactu eSt et, cum paulo post interfectus
esset, Constantius invitus fratrem patruelem Julianum, etsi rei militaris prorsus ignarum, thenis arce8Situm Gallicis rebus praefeeit. Merito tamen ei non statim, sed secundo demum anno, OS quam Stenderat, quid valeret, Summa imperii tributa sest; uno celeberrima illa pugna apud Argentoratum a. 357 commis8a clarum nomen eius reddidit. Deinde Germanos non solum e Gallia propuli sed etiam, ut eos prorsus subigeret, ter Rhenum traiecit. Paulatim tam dii Constantii animus aduliano, cuius nimiam potentiam timebat, et meritis invidebat, alie-
20쪽
nus actus est et, clim Imperator ad bellunt lini
Porsis gerendum luctos uliani militos o Gallia ovo caret, seditione Orta eius Xercitus ut innum Augustum salutavit a. 360 . Tempestiva mors Constantii J bellum civile iam uxor. tum maturo exstinxit quo aut Julianus statini purtotum Iniperium Romanum Imperator renuntiatu OSt. Fonte autem, e quibus notitia rerum his annis a. 356 36l gustarum haurienda est, quoniam tractandos mihi sumpsi, probaturus Stim primarios auctores Ammianum et Libanium qua memoriae tradiderint, ex deperditis uliani commentariis de sumpsisse. Multa autem eorum quae echorus iam satis luculenter demonstravit omittam. Ita tacitus pro explorato habebo, Libani orationes ad res gestas Juliani cognoscendas nullius esse pretii Libanium enim, ut uliani gloriam augeret, quaedam alieno
loco narravisse, alia amplificaSSe, alia praetermi8isse, omnia denique pervertiSSe. Cum autem echorus primus omnium viderit, totam narrationem Ammiani ex Commentariis Juliani fluxisse, in errorem incidit, cui muli eorum obnoxii Sunt, qui novam aliquam rem invenis8 Ae putant: partim nimis multa probare Oluit, partim quae eravidentur, aut non satis dilucide exposuit, aut parum firmis argumentis probavit. Quae causa exstitit, Cur .