장음표시 사용
31쪽
At argumentum quo utitur ad id probandum, sacile roselli potest. Dicit una pium illos commentario non Cognovisse , non enim , ait ij ad Oribasii θυπομνημα seg. 8 Julianique epistulas, quarum
ij multitudinem ipse notat seg. 4. 7 confugiendum, ei fuisset. Eunapius in eorum scriptorum uni ero tabendus eSt, qui qua sunt animi levitate et ignavia haud imprudentes deteriores fontes in operibus suis Onsoribundis sectantur. Pigri plerumque et inertes fontes melioris notae, suos haud ignorant, adire SuperSedent, luippe qui non id agant ut quam maxima cura et diligentia sed ut qua ui minima virium intentione opus Suum conscribillent. Si Commentariis uliani uti voluisset una pius, plura eum scire portuit, luam Graecus rhetor necesse habere solebat. Consulto igitur fonte ui deteriorem adhibet, legentes adhortans iit librum de pugnarii gentoralensi in spieiant. Τ)Jam ad alios scriptore transeanmS. Ammianti Squoque Marcellinus Juliani opera Commemorat. Apud eum XVI. 5, legimus ij sed tamen Cum haec V praecedunt nonnulla de philosophiae studiis Juliani ijesseeteu pleneque colligeret, nec humiliora despexit, poeticam umedioeriter ij rhetoricam amavit - - ut ostendit
32쪽
00rationum epi Stillarumque eius cum gravitate comitasi incorrupta, et mirarum einfernaru que rerum ut istoriam multiformem. Τextus Corruptus est Verbum unde petulenti Omina poetieam, rhetoricam, historiam XCidit, ne pie XV agneri Coniectura verbia in famavit' silpplendum est.
Suntentia requirit: fruetu vis , aut aliud eiusdem signifieationis verbiani Julianus non tantum amavit litteras, sed otium coluit et multis scriptis auxit. Ammianus igitur primum lillosophiae studia Juliani,
deinde carmina - pauca eius epigrammata exstant et rhetoricam commemorat, quo nomine ratione epistulasque eius amplectitur, et o Stremo: O8frurmue aeternarum ue rerum historiam multiformen h. e. rerum domi peregrique gestarum variam historiam, eam cluemaiori momenti, quam Cui nomen Commentariorum, librorum Caesaris instar, Suiliciat. Concedo X pressis verbis Ammian uni non indicare utrum Julianus res Aua tractaverit an aliorum; sed infra de ea re quid statuendum videatur periam.
Iam de innibus deinceps epistulis, quas Libanius ad Julianum dedit, ubi disputaturus sum, copia mihi erit in tempus inquirendi quo Julianus res suas Onsoribur instituit scripta Sque evulgavit. In priniis citanda est Libani epistula 33 ad Julianunt. Scripta est non multo post leoni ediam eversam e. m. i. IX al. Sept. i. 358 )
33쪽
nam Libali ius rescribit ad litteras uliani lianc
cladem commiserantis ). Eam non, ut V. V. d. d.
Muech et Schwar ' volunt . a. 362, cum Julianus urbem eversam visisset ), scriptam Sse, ex initio comperitur, ubi Libanius ad Julia num his verbis scribit - . , Tibi quidem corpus, ut in untias, incolume perenni robore valeat luctu iuvero medelam asserat Deus. Aut potius luctus exu parte Deo indiget, partem o b δ/' h. e. tu et Constantius is levare valetis Civitatem enim instaurare, i Diod volueritis, pol lis ' et brevi post: Νicomeis diam equidem etiam talentem beatam praedico. o Salvam quidem esse fas erat; sed vel sic tameni lacrimis tuis ornata est ' ). Si haec epistula a 362 scripta esset, Libanius non ambo principes allocutus esset Data igitur est a. 358.
34쪽
In iis litteris autem Libanius ait ij Pulcherrimum mihi in primis visum est, cumo audivi, profligare te barbaros, victoria que in Comi mei/faris referrύ, eundemque et Rhetoris et Ducis ij partibus vere perfungi Achilli quidem Homero opus
Disertis igitur verbis Libanius in illa epistula didit
S comperisse, Julianum in uis rebus gestis componendis occupatum HSSe. Quod autem pugna Argentoratensis a. 357 commissa eSt, Suspicor Julianum post illam victoriam res suas Scriptis mandare constituisse. Postremis tamen verbis a me laudatis Libanius non
signifieavit omnientarios, sed Orationes Juliani,
35쪽
quas a. 358 alii tres numero scripserat et publici iuris fecerat ). In epistula 372 ad Julianum data, Libanius scripta quidem Juliani commemorat, sed de Commentariis plane tacet. Haec epistula igitur ante illam , de qua
modo egi, sed tamen post victoriam Argentoratensem reportatam ' Scripta esse videtur. Est, ut e Verborum Ontextu apparet, prima copi OSiu C0n Scripta
epistula. suam Libanius ad Julianum Scripsit, po8 quam a Constantio in societatem Duperii adscitus et in Galliam misSUS St. In huius pistula initio autem legimus Dupli-ucem reportasti victoriam, alteram quidem armis, salteram facultatu dicundi ut tropaeum tibi altorum
in barbaris, alterum a me antic tu Statutum est,
is quod ipsi etiam triumphato est jucundum. Omni-ubus enim parentibus in votis est a liberis superari, utrique qui scribendi artem mei praeceptis obus, i me illorum auctorem his ipsis vicisti . Iam satis apparet orationum tantum rationum habuisse Libanium riuale sexcenta. ipses Libanius' Orr. I et II in laudem C0nstantii, r. III in laudum Eusebiuo
36쪽
composuit et cui gelieri, ut iani victi in iis, elia niduli nnus studuit. Νon divulsu arofitetur Libanius in oratione, cui προ τ φων ζ1ικ H Oinen St in pia ulianum his adloquitur ij Et tu Solia ea ConipleXUS S, tune ij singula Singulos Ornare Solent; ne 'te ullus rhetor, ine lue mile aut iudeX, Ut Sophista, aut sacrorumis initiator, ni it philosophus, aut vatis te prae Se On-utemnere OSSit . alii et bella gerentes rebus tuisis gestis et verba acientes Orationibus tuis obscurasti. hQuippe qui etiam meam in epistulis scribendis, quae, videtur, urbanitatem Superasti. Sed hac in re quidem, lucrum Commune St. an hunc decorem ego qui-udem sevi, at tu nutrivisti, et civitates decerpunt ' ). In his quoque verbis Libanius nihil nisi oro De etl ιι Iroici Iuliani commemorat, nam in eadem oratione etiam haec leguntur
37쪽
ij At ego te rogare velim, quomodo quaeque tu facinorum tuoruni peracta sint. At verbis te eloquiis nihil necesse est, sed sufficiet Commentario de u*e, , quo iis rebre qua V Risti ψδ com 98uisti, tu, o qui idem dux et rerum scriptor suctus es. Sedi, illi paulo post far ad longiorem orationem, Cum ijdeus in altum ut vela dem permiserit. At nunc u Summam rei tui gestarum attingam)V in . Illo tempore iratio autem, de qua disputo habita
est a Libani paulo postquam idianus Antiochiam venit, mens Julio anni 362 illo igitur tem pore Commentarii Juliani nondum editi, sed iam conscripti erant Libanius illos sibi postea materiem
praebituros esse ad longiorem laudationem sperat, siquidum vox ἐκεῖνα reserenda est ad illos Commen tarios, non ad clara Juliani facinora. Multum resurre etiam ad rem nostram illii strandam
videtur brevis illa epistula 2b, quam Libanius ad Julianum Medit, munis lites iam Iliperator esset, ut
38쪽
ec titulo apparet, suae lis verbis concepta ist ij Misi ad te orationem parva in de rebit S in inlis. i, Ut istior illa vadat ii quident potes em cure, si en, Suppeditaveris, unde niuior fieri possit. Quodsi igitur, ea dederis, Ostendes, te ne putare en Conii orti in alti-jjseeui. Si non dederis, saltes, ut alia suspicer, siil audi: in OStrali amicitiam refrixisse. V s aec epistula scripta mihi esse videtur quo eni-pore ulianus Antioohiae habitui, at h. c. inter ullum mensem a. 362 et utensem Martium a. 363; nam ante adventum uliani Antiochiam epistula, e pia tantam familiaritatem inter uos exstare apparet, Cripta SSO
Libanius non ut alii post mortem Constantii conatus erat se insinuare in amicitiam Juliani immo Julianus apud legatos, sui Antiochia Constantinopolin venerant gratulatum, graviter conquestu est quod nullas sibi a Libanio litteras attulissent. β)Libanius epistulam, de qua agimus, nil sit una cum oratiuncula in honorem Juliani seripta. Fieri
non potest, quin haec ratiuncula aut προγων νικος
39쪽
λoro ' aut oratio silerit, in honorem Juliani consulatus ut Januariis a. 363 alii in i . an Oratio, tuae pro Aristophane a. 362 apud Julianuit habita est, nihil comunine habet cum iis rel)us, tuas petit Libanius. Orati auteni cui πρεσβευεικω nomen est, ' Reiskio auetore ' numquam habita est. Attamen etiam oratio in honorem Consulatus uliani longior esse mihi videtur, luam ut re te oratiun ula diei possit nani apud Reishium 39 paginas continet Veri simile igitur est Libanium hic mentionem euisse de oratione, Cui
typis expressa est Epistula 2 igitur non multo post suam Julianus Antiochiam venit scripta esse
videtur. in hac epistula autem Libani us Juliano tersuadere conatur, ut sibi mittat unde maiorem orationem in uius honorem componere possit; in minus, Se Xistimaturum se a Julian neglegi. Cum mutua eorum amicitia non refrigerata esset, Sustii O Julianum landum instanti Libani satis fecisse et commentarios uos posteriore parte a 362 edidiSSO.Jam Sequitur, nam omnes a Libanio ad Julianum datas epistulas recensere mihi in animo est
40쪽
iam sequi iiii ep. l25 thiae scripta esse videturo tempore, suo Julianus in si allia habitabat, ut dui isdem rubus agit, quibus epistula 372.
Haec sunt, ipsa ad rem pertinere videntur riuul
i, heu suanto silura habundi sti idio duceris i in eloquen
istiae etiam OSSeSionem, alii praereptam, miSSu DS,
o princeps idem egregius et potens rhetor Alius ij quidem vestri Ordinis homines res strenue gerebant; unos V rhetores intellegit ij autum uas laudabamus; HUNC lnu tu utrumque sucis V. Deinde Libanius dicit Julianum, suam vis bello cum barbaris gerendo
occul)atum, tamen Orationibus elaborandis vacasse; tu ni ita pergit: Neque lam n e fusori Νollicit f/δui imo ver clade hac tanquam victoria deleo - , fabor. Quando enim victus et vincens mili sunt, i Victu pioque victoriae redditur particeps Amicorum Venim, ut nitini, Omnia sunt communia . )' Exstat quoque intor pistulas a nimbicario Latine Conversas l. III. p. 327. g. 815 dit Wolfhi). Quae autem Zambicarii epistula nihili aestimanda est; nam qui vertit aut Sensum Ver-b0rum non intellexisse, ut 0dice valde depravat usus esse videtur.' Illa vox non do Imperat0r accipienda, nam i Julianus tunc Imperat0 fuisset, Libanius H0mericum sucit λει , non vocabulo μοχ ων reddidisset Caesarem' intellegit.' Graeco 'rat , ἰου, τῆς πλξονρξιας καὶ τον cων λογο9ν