De mimis Oxyrhynchiis

발행: 1906년

분량: 72페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

GUIDO INTER

5쪽

PAR NTIBUS CARISSIMIS

7쪽

J mimi qui in tertio Oxyrhynchiarum papyrorum Volumine' editi Sunt, vel per se digni essent, qui copiosius

tractarentur, nisi eodem fere tempore Hermannus ei chius 3 primus tanto ludio, quanto res egere mihi Videtur, mimicam quaestionem commendavi 55et. Sed antequam ad hanc

primam hypothesin, ut Reichii arti vocabuli e Plutarcho mor. 12 L assumptis utar, et ad paegnium, quod in eiu5dem

c3rt3 Ver53 Sched Scriptum est, accedimus, neque ei chii librum neque totam rem plane diiudic3re me O55 confitendum St, quamobrem minime ad altissima quasi radices cum illo descendere audebo, sed omnibus Veterum scriptorum notis, quas vir ille doctissimis conge55it, grat animo usurpatis nihil tractare conabor nisi ea, quae ad haec fragmenta describenda et interpretanda pertineant Vel arti 55ime cum ii cohaereant Britanni denique et crus io' tam multa me debere commemorandum est, ut Singula quaevis annotare

8쪽

De rebus grammatici S. Capillo. De orthographia.

Alteri Scribae rectam, alteri Ver53m Schedam attribuendam esse id quod ii qui primi hanc papyrum ediderunt e litterarum forma collegerunt Ox Pap. III p. 41) ex Orthographia quoque elucet. Quamquam enim o scriba non tam dili gentes Ἐ55 Variumque in modum de via deflectere po5tea Videbimus, tamen cum uterque rationem quandam scribendi 5 equi tum illius qui rectae partis mimum repetiit cum illoqui mulieri adulterae mimum litteri mandavit ratio adeo videtur On5entire, mi dubium esse non ῬOSSit, quin Ver53e parti duo illa fragmenta ab eodem Scripta sint. mam qui recta uiti papyri parte usu est magi ad Prisciani in regulam inclinat, ita ut omnem i longam litteram scribat, velut

etiam momenti erit, si qui eas partes huius papyri, quae barbarorum Vocabula, ut ita dicamus, continent, accurati ii Stractabit 61 κονγι, 62 πακτει 63 παροι, et quae equuntur).Lrravit autem in verbo νειος 52, pro μνιος, quod minus orthographiae quam grammaticae mendum Videtur e55e Tartim enim ratio adiectivorum in - ειος exeuntium Vel per se sati multiplex Sty), partim ex eisdem Secundae declinationi S

y inst. I 0 Grammatici Latini ed. Keil. I p. 37. Brugmann Griechi Sche Grammatilia 1900, p. 181.

9쪽

Substantivi per5aepe adiectiVa et in ιος et in ειος terminata derivantur velut a SubStanti V ῖππος Ἀπιος et λπειος a substantivo δουλος Osλιος et ονλειος aliaque permulta quae

facile inveniet qui viri docti Alyi di 55ertationi Sy paginam 33

cum pagina 1 conferet iterum denique Scriba A erravit ni fallor, in flumine φωλειχος 40). Neque tamen hoc diiudicari poterit antequam alterius Scribae rationem cribendi per-Spexerimus. Quem eandem atque ille normam equi putabit qui in V. 108 βειν ση, in V. 122 πενεμιωl ενη, in V. 114 μασι ε/rlegerit. Neque de φιμοθν quidquam commemorari pote5 nisi hoc verbum in Scripti litteris rari 55imum esse pag. 14 q.), ita ut orthographiae mendum nihil miri habeat. De εινει autem G. Reyerus' haec exhibet . . Ilieitur Si ει νεω gut beZeugi atymol.

dubitabit, qui in V. 109, 10, 112, 137, 154 udστιγες et

19T 111 1 14 ut 118 omittamus) ubi legimu γίνεσθαι, et cum Ver5ibus 164, 165 16T, J8, 179, 180, ubi legimus

παοὰσιτος, contulerimus, quo maxime inclinet criba B facile apparebit antiqua enim Orthographia Attica, quam Herodianus eodem tempore redintegrare studebat, uti omnemque i Vel brevem vel longam littera exprimere conatur. Ac re Vera Via et ratione eum Sum 55 imprimi inde intellegimus quod eodem loco, ubi A certe παoayείνονται Scripsit, B aoa-

γίνονται exhibet 19T), et quod ipsum nomen fluvii Φωλεπον in Φωλιχον mutavit 210i. Quod nomen ab eo qui primu hanc hypotheSin compo-

10쪽

suit fictum esse elucet ex obscenitate verbi φωλ 33. Altera autem huius vocabuli par unde sumpta sit non tam facile pronuntiari potest. Nam qui rectae parti scribam omnimodo defendere vult, afferre potest vocabulum τορ χος, quod cum vocabulo Armenio tare ch Leo Meyerus' non inique confert, et nomen Iamblichus, quod nonnulli' i longa uti opinari videntur, licetque suspicari alieno Ono et insolenti scriptorem deSignare Voluisse flumen peregrinum. Sed qui est qui tam pinose rem illum ibi excogitasse putet Quo accedit, quod nomen lamblichus, quamquam stirpe Graeca non utitur, tamen nominibus Graeci Simili modo terminati accommodatum esse epigramma Anthologiae Plantideae 272, 1)d Ocet, ubi huius nominis i brevi est. Referendum igitur Φώλειχος est ad haec ipsa nomina exitumque - χος pro ισκος ), quem invenimus in verbis ordKχος, στριχος, κιφίχος et in nominibus 2ίμιχος, Φρυνιχος Ἱσμηνίχος, Σωτωχος Μη-

mus oratioειχον, ita hic quoque mimographu Φωλειχος Scribendum esse censuit. Qua in re alter Scriba, quippe quem orthographiae Atticae ludiosum viderimus, eruditior fuit eodem enim loco, ubi in recta parte Sine dubi ante Oculos erat φωλειχο - quamquam Britanni et crusius Φωυ χον in v. 2 e falsa ver5ae parti similituti ne suppleverunt λιχος ScripSit. Breviter proinde complectamur, quae de itacismo, qui in πειν quoque forma 66 162 elucet in commemoranda sunt unamque inconstantiam addamus, quam adhuc praetermisimuS, ne 3tionem scribendi quasi obvelaremus. Exprimitin omnem i longam littera, nullo excepto loco.

' non ς ωλυς, quod in x. ap. III p. 52 allatum est, cum φωλος απεφωλγένον, non glandem significet.

SEARCH

MENU NAVIGATION