De poeseos Hebraicae atque Arabicae origine, indole, mutuoque consensu. Atque discrimine commentatio a regia inscriptionum literarumque elegantiorum academia, quae Lutetiae Parisiorum floret, praemio ornata

5쪽

ATQUE

Ouum ros fatigat inserpresulio versiculi 4 libro Dei. quaerite eum cineariminibus: haec eniti sunt pandectae rabunt. Moham med.

7쪽

egia inscriptionum iterarumque elegantiorum Academia quae Lutetiae Parisiorum floret, in eruditorum

ephemeridibus Journa de Savans anni MDCCCXXXII

quaestionem proposuerat: De comparer a poesi des anciens obro ux,,aVec celle de Arabes, et de Aire connoitre, en quoi elles se essemblent, Ou elles disserent, Sol par apport aiax gures di langage et auxis Noyens artifici eis, qu 'elles emploient, sol parserappori nil diVers genres de poemes usites hche Ies detix nations. uuae quaestio cum ad ea pertineret studia, quae et pro officii nostri ratione praeprimis nobis sunt colenda, et

8쪽

-13 - Praefatio. pro ingenii propensione in deliciis Semper suere, Occasionem Oblatana haud praetermittendana SSe duXimus, quin, quid Valeant humeri, quid serre recusent, in ea solvenda eXperiremur. Ut autem poeseos Hebraicae atque Arabicae consensus discrimenque ad liquidum

perduci posset, quatuor prae ceteri momenta Videbantur X ploranda utriusque nempe OUSCOS Origo, argumentum, Stylus, externa denique forma. amque adeXplicanduim rerum cognatRrum, triti generis Hebraeorum Arabumque poeSis, OnSensum atque discrimen requiritur praeprimis, ut, quo tempore, quibus causis, quibusve circumstantiis originem habuerint, dispiciatur. Quod etsi in re tam remota atque abscondita, qualis PODSe Os Hebraicae maXime, origo, dissicillimum sit, haud tamen praetermitti omnino potest, nisi omnem disputationem fundamento suo privare velis. EXPOSitn, quantum quidem scri potuit, utriuSquo Oiiseo Origine,

ad perspiciendum consenSum dissenSumque neceSSarium porro Videbatur, quana potiSSimum materiam Hebraeorum Arabuntque poetae tractandam Sibi sumserint, disquirere. Licet enim omnium populorum polisis ex uno eodemque sonte, vividiori nempe animi Sensu atque adfectu, prossu Xerit, tamen Pro Sel Suum lini umque, quae ad , si ita portinent, rerum diversitate, diversam

9쪽

quoque materiam ibi tractandam poetae Stimserunt; unde diversa cnrminum genera enata, quorum alia quidem omnibus populi communia, alia Vero aliis peculiaria sunt gentibus. Cujus rei documentum si quis requirat, populorum, quo Indo-Germano adpellant, poesin cum emiticnrum gentium componat Rrminibus, invenietque, duple cnrminum genus, idque praeStantissimum, epicum utque dramaticum, a Semiticae originis populis alienum esse quod tamen Indo-Germanis usitatissimum atque acceptissimum videmus. Ad explicandam porro quaeStionem propOSitam, praeter utrius que poeSeo Originem atque argumentum, et Sentiendi, cogitandi dicendique rationem, nec non externnm CR minum Structuram con SiderandRm Sse, nemo St, qui

infitiabitur. Unde actum est, ut Omnis nostra diSputatio in quatuor diVisa sit partes prima de Origine causisque oeseo apud Hebraeos Arabesque agit altera argumentum di Versaque carminum Iebraicorum atque Arabicorum genera considerat tertia carminum Hebraicorum atque Arabicorum stylum quarta denique eorundem externam exponit formam. Singula quaeque pars tribus absolvitur capitibus; quorum primum poeSeOS Hebraicae, alterum Arahicae narrat proprietates quas deinde tertium' componit, cita ut utriusque poeSeOS et

10쪽

consensus et discrimen palani inde evadat. Digesta in liunc modum disputationis materia, id praeprimi spectavimus, ut, quae de Hebraeorum Arabumque poesistatuimus, idoneis illustraremus exemplis. Quare tumo Veteris estamenti libris poeticis atque propheticis, tum ex probatissimis Arabum poetis, Amrullialso, Anartioben Kelthum, Antara, aretho Lebido, arasa, ZO-liatro Kaabo ei Zohair, Diu anomodsailitarum, Hamasa bioemmam, Bolitorii amasa, Moliam mede obii Doroid, Motanabbio Abulata, ograto, Haririo, Omaro ebi Faredii, Busirio, limede obii Arabschati

aliisque, haud Xiguam Xemplorum copiam collegimus, quae anthologiae poeticae Vicem supplere possit. Hujus lucubrationis exemplum Rogia inscriptionum iterarumque elegantiorum Academiae, quae Lutetiae Parisiorum floret, examini subjecimus non sine reVerentia quippe qui illorum Virorum Xspectabamus censuram, qui in literis Orientalibus, maxime vero Arabicis, primas tenere partes merito Xistimabantur. Quod modesto in votis habebamus, ne scilicet tantorum Virorum destitueremur sustragio, feliciter Venit namque honoritice puSculum nostrum Xceptum, dignumque judicatum suit, quod

nobis suit, quanto majori in iustimatione viro. illos