Principia totius theologiae moralis et speculativae, ex S. Scriptura, conciliis, sanctis patribus, maxime S. Augustino, et aliis probatis auctoribus compendiosè deprompta, authore Florentio de Cocq, ... Tomus primus tertius

11쪽

IN DE X.

celebraturi.

VII. Prosecutio Expositionis Rubrica. I. 17o VIII. Annotatio ad rubricam secundam ct

IX. De Offertorio ct ritibus ejusdem.

X. De Canone , eiusque ritibu3.

XL Varia in Canone notanda.

XII. L e Communione Sacerdotis ct preambu-

ibi L

XIII. De Communione Laicorum. 18ς XIV. An Laici Communicare debeant sub utraque stecie. I9IXV. De frequenti communione Laicorum. I93

DECRETUM.

CIrca Communionem Quotidianam. OOXVI. De Post-Comniunmie o partibus sequentibus missa.

Il. Lin De defectibus forma.

V. Quandonam quis posit communicaro non je

junus

12쪽

IN DE X.

VII. De Ecclesiis ct oratoriis. VIII. De Violatione Ecclesia.

IX. De aliis Mira defectibus. 22 a X. De altari, ejus paramentis 2 tempore Mi

XI. De Obligatione Sacerdotum celebrandi, ct

stipendio. . . . . . t .

XIII. De obligatione Fidelium audiendi Mis.

23 CAPUT SEPTIMUM.

De Sacramento Poenitentiae. SECT. I. A N paenitentias virtua, ct qu a, Iis. a cII. De reviviscentia peccatorum per paenitentiam remissorum.

I LI Undenam detur Virtus Paenitentia oe quo

modo.

IV. An Poenitentia sit Sacramentum.

V. De forma Poenitentia.

VI. De Materia Paenitentia.

ritate.

13쪽

IN DE X. IX culil in hac parte sentiat Concilium nu

dentinum.

X. Quid in hac parte senserit Lutherus, ct in

quo si condemnatus. 'ΣTo l. An ex Concilio Tridentino probari post aditritionem firmidolosam esse in Iullicientem ad justifcationem inSacramentOP uenitentia-27

XIlI. Refutantur subsequentia ejusdem Au

thoris. - 28

Lualis amor Dei propter se requiratur θ susciat in Sacramento ad sustifcationem obtinen

XV. De Reliquis concernentibus contritio-

CAPUT OCTAVUM.

De Confessione.

II. De Precepto Ecclesiastico Confessionis. 3IoIII. Qualis debeat e se Confesto. 3Ia IV. Muomodo Confessio debeat esse integra. 313V . An

14쪽

INDEX

v. An, ct quomodo peccata dubia sint confitenda. 3 TVI. Ressondetur argumentis in contrarium aliatu. 32 Vm De absolutione moribundi qui nulla doloris signa Sacerdoti ostendit. '32ΣVllI Quanam ab integritate confessionis ex- 'sem. et IX. An melius fit sapius confiteri quam raro. 363X. De Confessario , sire ministro Confesto-

XI. An pr et uni ct eidem confessario consi ri, an vero diversis. 33 CAPUT. NONUM. De Officio Boni Confessarii. sEc T. I. r, E Scientia in Confessario requi-

II. De Prudentia Confessarii.

m. De admonitione Confessarii quoad poeniten-

IV. Quid aget Confessarius cum rudiori senia

V. uuid aget Co usurius cumscrupulosis. 342VI. Quid aget Confessarius cum hareticis conversis. 343VII. Quid aget Confessarius cum consuetudinariis' 34 VIII. Luam occasionem peccati debeat poenitens

, . Duilige

15쪽

INDEX

relinquere in Conscientia. 3 8 IX. De aliis, sitis in Censessione Obserpanda dasunt Confessariis. 3S X. De Probitate Confessarii bic requisita. 3ue XΙ. De approbatione Confessarii. 36o XII De Reservatione Casuum. 363XIII. Quid aget Confessarius cum paenitentibus habentibus peccata reservata. 366XIV. Ouomodo defectus confestonis sint freρ-plendi 168' XV. De Sigillo Confessionis. 369 XVI. Desii actione. 373XUII. De ritu administrandi Sacramentum P oenitentia. 373XVII . De Indulgentiis. 3uo XIX. De causa ct effectibus indulgentiarum. 384XX. Te dis=0itionibus requistis ad lucrandas Indulgentias. 386

XXI. De subitio. 389 DE PURGATORIO.

g. I. An detur Purgatorium.

s. II. Ubi sit Purgatorium. . III. De poena Purgatorii

M. IV. De conditionibus animarum in Purgato

V. De suffragiis pro animabus

defuncto

16쪽

I. Quid, ct quotuplex fit Cesra.

s. II. Quinam pollini Ierre ce uras, criniquas personas. εο ς

Ob quam caus posit ferri censra, ct

qua a censura excusent.

g. VII. De Excommuni atione.

s. VIII. Quomodo sit intelligenda excommuniis catio Canonis, A quis suadente diabola

aconia

rra percubsores Clericorum.

s. IX. De Vitandis Excommunicatis

s. XI. De Irregularitate.

CAPUT DECIMUM.

De Extrema Unctione.

sE CT. I. Uod extrema Unctiost Sacras mentum. 44 U. De materia extrema unctionis. 643

17쪽

v I. An Fideles debeant hoc Sacramentum suscipere, o quando Parochus teneatur hoc Sacramentum administrare. 433

De Ordine. SECT. I. N Ordo sit Sacramentum. 43's

II. De di sinetione ordinum eorumque scit .

III. An omnes ordines sint Sacramentum. 462

1U. De Minifro subjecto Ordinis.

469 CAPUT DUODECIMUM

De Matrimonio. SECT. I. E Sponsalibus.

V. De praparatione ad Matrimonium.

VI. De Matrimonio secundum se, an

sit Sacrammentum.

VII. De Ministra Matrimonii.

V III. De materia oe forma Matrimonii. 49 λλ. De objecto consensus Matrimonii

X. De consensu orto ex metu.

XI. An Matrimonium sit res licita , ct pracemptas

18쪽

III. De Pol amia. sos XII l. De Indissolubilitate MatrimonII. 3o8XIV. An Matrimonium non consummatum di

De impedimentis Matrimonii. SECT.Ι. Mus fit ponere impedimenta

Matrimonii. s 2 II. De impedimento erroris. Fas III. De impedimento voti ct Ordinis.

VI. De Impedimento Ligaminis oe publica ha-nestatis.

VII. De impedimento criminis o raptus. VIII. De impedimento impotentia.

mentis dirimentibus Matrimonii.

19쪽

INDEX. APPENDIX.

An Matrimonia clandestina sint irrita

XI. De Impedimentis Impedientibus.

20쪽

TRACTATUS VI.

De M sterio Deamationis. SECTIO PRIMA. An Incarnatio Possibiliuesse, eonveniens, necessaria. Ε homo diabolicae fraudis astutia jam actus in culpam, contr1 Dei propositum periret; opus fuit secreti dispensatione Consilii, quo Deus misit filium suum in hune

mundum , factum ex muliere, factum sub lege ut eos qui sub lege erant, redimeret. Ex eo autem, quod incarnatio facta sit, recte consequitur eam esse possibilem. Deinde in eo nulla apparet implicantia, quod risu asilius in divinis,assumat naturam humanam, quod in- est inearia carnatio importat , cum sit idem quod assumere caria ' q. nem,idest hominem,qua phrasi in lignificando homi F 'nem per Synechdochem, utitur aliquando Sacra Scriptura , ut dumGenes. 6. cap. dicitur: Omnis quippe caro corruperat viam suam ; & alibi. Dico I. Per incarnationem verbum divinum non Pεν in να mularetur, cum in se idem omnino manens, nullam ' t φηem intrinsecam persectionem acquireret, ut postea dictur. Quamvis ergo aliquid novi accedat Verbo ex ιε ba maia assumptione naturae humanae , nihil tamen ex illa per- talist. sectionis de novo recipit , quod ante non habebat. Unde appostre S. Leo Se . s. in statis. Natura, ait, incommutabili, me addidit aliquid natura nostra, nec mianuit e Rationem addit idem S. Doctor Serm. s. de

nati v. ubi ait : Mutabile est non solum quod mimitur, βι. TOm. III. A etiam