De Aristotelis libello de Xenophane, Zenone et Gorgia

4쪽

REGIAE L IVERSITATI LITTERARUM

D. XXIII MENSIS AUGUSTI MDCCCXLIII

PUS VOTIS PRECATUR

ACADEMIA AE ARBURGEN SIS.

Praemissa est Theodori Berykii ommentatio De fifthtelis libello de Xenophane Zenone et Gorgia.

6쪽

nter Aristotelis opera stietur libellus, mi περὶ Ξενοφανους, περιώννωνος, αερὶ Γοργίου inscribitiir, sed an hic libellus ab ipso Aristotele sit prosectus, valde dubium videtur, neque quidquam auctoritatis inde accedit, quod in tabula librorum Aristoteliorum

haec ipsa tabula videtur essecisse, ut iste libellus Aristoteli tribu aeetur, quippe Piem Constaret de tribus illis philosophis libros edidisse, hinc situr etiam in hoc libello de Zenone disputari existimatum est, cum potius de elisso agatur. Atque fuerunt inter homines doctos, qui Aristoteli abiudicarenti iii quod haec suspieio vel eo videtur confirmari, quod in uno codice apud Behherum Ra inscribitur θεοφρα - αερὶ M-φανους κ. . . Itaque Brandisius Hist philos Graeci T. I. p. 58. not. ad Theophrastum referre votitit hunc librum, et videtur illa suspicio quodammodo confirmara, si quis composuerit, quae Simplicius ad Physica Aristoti ex Theophrasto proferi μαν δὲ

7쪽

μνόδου διδασκαλον ποτίθεσθαὶ ρησιν ὁ Θεόφραστος, μολπῶν ἐτέρας μαλλον η ii περὶ φυσεως ἱστορίας τὴν μνημην τῆς --τo αξης. Intellexit opinor Simplicius amplum illud opiis, quo Theophrastus physicorum placita diligenter exposuit et examinavit, quo libro plurimum usus est Simplicius. Jam ea, quae deinceps Simplicius Theophrasto auctore de Xenophane refert, plane congruunt cum iis, quae hic leguntur; quemadmodum quod Simplicius dicit: δ ναρ ἐν τουτ καὶ παν τὸν ρεδ ἔλεγε δ Ξενοφα-νης, - σα μεν δεικνυσιν ἐκ του παντων κραταστον εἷναι ' πλειονιον γαρ φησιν ντων μιιυς αναγκη παρχειν πασι το κρατεῖν, τ δε παντων κρατιστον καὶ ἄριστον θεός. Plane conveniens est cum iis,

quae apud Aristoti exstant p. 77. A. I d. eis. ε ν ἔστι, δ

8쪽

Denique Simplicius dicit: Παραπλησίως δὲ καὶ κίνησιν ἀφαιρεῖ

9쪽

Congrii in plane, quae Aristoteles dicit p. 77. N δὲ τοιουτον - εν ον ὁ θεόν εἶναι λέγει υτε κν-is ι υτε κινητὰν εἶναι' κίνητον μαν γαρ εἶναι - μὴ ιν ' ετ γαλαν ἐς αυτ σερον υτε κεῖνο ἐς αλλο ἐλδεω κινεισβαιδε α πλείω του ς' τερον ναρ ἐς τερον δεῖν κινεῖσθαι. Ubi videmus eandem sententiam iisdem prorsus verbis indicatam esse.

Quae orationis similitudo posset explicari, si Xenophanes pedestri scripsisset oratione, ita ut uterque Xenophanis sententiam atque placita verbis vel plane non vel leviter immutatis ex ipso scriptore petivisse censendus esset a versibus ille persecutus est haec placita, atque hic omnibus poesis luminibus et ornamentis reiectis tenuem et exiisin disserendi rationem animadvertimus; itaque illa similitudo non poterit ortuita existimari, sed alter ex altero sita deri'averit necesε est. Quam similitudinem si repri-tamus, sane Brandisii coniectura, Theophrasti hunc libethim esse, et Simplicium libro magis integro usum esse satis Verisimilis esse videbitur. Non tamen possum hanc viri doctissimi sententiam probare: namque etiamsi concedamus multa in nostris codicibus graviter corrupta, alia plane praetermissa esse, tamen reperiuntur in hoc libello, quae nusso pacto a Theophrasto Pro-

10쪽

ficise potuerimi, quae vel indigna sunt hoc philasopho vel aperte pugnant eum iis, quae alibi Theophrastris memoriae prodidit de homi philosophorum placitis. Itaque ego quidem rinc ibellum tam heophrasto, quam Aristoteli abiudicandum censeo, ita autem arbitror hujus operis Scriptorem Versatum esse, ut maximam pariem ad Theophrastum se componeret, alia ipse adiiceret. Sed antequam accuratius disseram de hujus libelli auctore, inquirendum est in eam 'ationis conformationem, quae in nostris editionibus reperitur. Namque tram demum recte satis et ordine potest proficisci disputatio illa de libri auctore, Ubi prius examinaveris quid quoque loco sit scriptum. tenim hic libellus gravissimam contraxit labem, ita ut Mihi sere sit versus, quin emendationem aliquam remitrat. Quamquam autemplores iam homines docti, Fullebornios, Spaldingius in Brandisius, arsinnius, ossios, qui Vel universum opus, vel partem

pereensuerunt, multa vere correxisse censendi sunt, tamen

etiamnunc hirima vitia supers mi. Et multi quidem errores corrigi possunt facillimo negotid, si quis ad codicem Lipsiensem aecurate se applicaverit, quem diligentissime contulit Christ. Dan. Bectius η, sed quamquam in in era Berieri recensione ratio