장음표시 사용
12쪽
QUAE IN CERTAMIΝE ITERARIO A SUMME REVEREΝD THEOLOGORUM ORDINE IN UNIVERSITATE LUDOVICO AxIMILIANEA DOCTORIS HONORE ORΝATA EST.
13쪽
14쪽
Quae vera esse perspeXeris, tene, . et ecclesiae catholicae tribue; quae falsa, resque, et mihi qui homo sum, ignosce. s. Augustinus de vera relig. e. 20.
15쪽
Summo reverendus Theologorum ordo in
alma ac celeberrima nostra Ludovico Maximiliane Universitate, quae est onachii, in certamino iterario hanc quaestionem proposuit solvendam:
MSacra Scriptura num eodem modo interpretanda est, quo reliquos antiquitatis libros interpretari solemus y Quae quaestio sane gravissima non solum generales interpretationis regulas, ibique ac Semper observandas stabilires ac confirmare jubet, sed etiam hoc sibi vult, ut leges scripturae sacrae interpretationi peculiares, rite assignatae, ab omni adversariorum invidia vindicentuT.
16쪽
rans, num adsint vires, omnia eo ingenii acumine disquirendi ac perstringendi, ut judicibus severis ac justis plane satisfiat. Quod si xspectationi minus TeSponderimus, Doctoribus tamen et Professoribus maxime colendis et reverendis probabitur voluntasci ouo igitur nunc animo in arenam descendimus 'Epyo δ'ου- δἐν νειδος, depyι' ε τονειδος. Quum quaestionem propositam diu multumque agitassemus, plura habebamus, Cur pleno ore illam affirmaremus, multa alia vero obversabantur, quae animium ad sententiam negativam inclinare viderentur. Tali modo in medio haerentes mo intelleXimus, quaeStionem diversa continere, quae, si solutio omni ex parte satisfaceret, distincte soliciteque essent discernenda. Omnis autem difficultas pendere vi dolor e formula eodem modo, inuae, quum minus desinita sit, varios sensus involvit. Sub voce enim modus una e parte certum genus intelligi potest, ut quaestio sit num S. Scriptura eodem interpretationis genere inte
Pretanda sit, quo reliquos antiquitatis libros interpretari solemus 3 - 11 quaestione Vero Proposita et aliam potestatem habere potest Vocabuluin modus, si nempe respiciatur ad lege quasdam peculiares, non omnibus libris
17쪽
CommuneS, ut Sensus quaestionis sit: viii in sacris literis interpretandis non aliae leges insuper sint observandae, quam quae in interpretatione reliquorum antiquitatis librorum adhibeantur. His ita positis sua sponte sequitur, ut Solutio quaestionis propositae nonnisi duabus disquisitionibus absolvi possit, ita quidem ut primum agendum sit de diversis interpretationis generibus, dein de legibus, in sacrarum agitinarum interpretatione specialiter adhibendis. Illud priorem, hoc posteriorem dissertationis
Hasce studiorum nostrorum primitias vobis Doctoribus ac Professoribus, doctrinae riter ac virtutis, meritorumque laude insignibus, Summa, qua Pax est, grati animi pietate offerimuS.
Haec praefati rem ipsam aggredimur.
19쪽
DE DIVERSIS SACRAS ITERAS NΤERPRETANDI GENERIBUS.
Si quis ibrorum, quos antiquitas nobis reliquit, interpretandorum habuerit rationem, nullum sane librum ex tam variis tamque diversis legibus tractatum et interpretatum reperiet, quam Sacram Scripturam. odo principia, quae in singulos tantum librorum S loco valerent, modo quae in lucem Clariorem proferre erubescerent auctores, modo quae inter se contraria Confunderentur, PropoSit Sunt. Interpretandi enim sacras itera ratio non solum antiquissimis, verum etiam novissimis temporibus eo plures subiit mutationes, quo magis ea ingenii acumine, conSilio, SenSu, ne non
pietate, quam certis legibus et idoneis praeceptis de interpretatione sive universa, sive biblica regenda nitebatur.
20쪽
6Sic antiquitas varia interpretationi genera
, modo genus mysticum, sive allegor,
β modo dogmatiCum; γ nec minus etiam grammaticum. Posteriori tempore nonnulli longe aliam tentaverunt viam, et alii quidem
ὁ pietisticam, quam dicunt, alii e psychologicam alii deniqus e morale .philosophicam. Quorum generum plura inis memorare in
animo St. g. 2. In hac tanta interpretationum varietate, ne non sententiarum de interpretatione sacrarum literarum diversitate, nullus dubito pronuntiare sententiam: in Sacra scriptura inte
pretanda non aliud interpretationis genus esse admittendum , nisi historico grammaticum, quod uniciam reliquis quoque antiquitatis libris interpretandis rite adhibeatur. axiomata, quibus innititur haec assertio l
Verba sunt signa cogitationum nostrarum: omni verbo cogitatio, seu Conceptus ei, quem sensum dicimus, respondere debet alioquin verbum esset vacuum, inane. Ex integris pro-