장음표시 사용
11쪽
expressisse, supra Vidimus. Eundem porro, quum pro SPECIEM, quod Niebuhrius eruit, in vulgaribus Salustii editionibus f ciem, quod ex lectione oriem, quam Dousa ita exhibuit, ut litera secunda adis Graeci similitudinem proxime accedat, sub ortum est, atque in imardi exemplo . . CIE reperisset, perperam ACIE scribendum censuisse, facile
poterit doceri obstat enim huic oniecturae, schedarum antiquissimaruIuauctoritate taminatis resutatae, vocabulum meter, quod praecedit, sive verba Praeter speciem bino necessariam, cos. Liv. XL, . nec Praeter ferrum quicquam defuit ad iustam belli speciem, ita expilices, ut de telis igne duratis neque ferro coruscis ogitans idem signaecare dicas, quod ea c*ta specie bello necessaria, sive ita interpreteris, ut tela aere nitentia denotari existimans idem valere statuas, quod Praeterquam quod exercita vectem bello necessariam addebant. Atque hoc haud dubie praestat. Ceterum haec Salustii verba aliis scriptorum veterum locis, quos Bernecce rus ad Iustin. XI, 3. laudavit, minime repugnant, quum hi de armis, non auro et argento, sed aere fulgentibus agatur. Haec enim Romanis quoque placuisse, uti consentaneum est, ita testatur Liv. XLIU, 54. ubi ex fortissimis L. Aemilii Paulli miri tinus alii gaIeas bucculasque, acuta alii, alii oricas ante pugnam tersisse traduntur. Praeterea L. Plutarch. Philopoem. cap. 9 ubi militum animos armorum pulchritudine accendi docuit. Dousam autem, ut ho insuper addam, recte necessariam edidisse, non solum res ipsa loquitur, Verum etiam confirmant schedae Vaticanae, in quibus ΝΕCESSARIA legitur ita tamen, ut dimidiam iterae extremae partem et, nisi fallor, lineolam quoque literae, vicariam membranae scissura ab tulerit.
Lin. 4. QUA IN UAΜ Bim. Illud Niebutiri apographum tuetur. Cf. Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. in . s. p. 386. Pro sequenti ferro in
ed. Havercam p. non nisi oraegitur. Ceterum similiter Salustius lag. cap. Io5. neque his secus, inquit, atque aliis armis, advorsum tela hostium, quod ea levi sunt, muniti.
Liti. S. ARΙΝIUS De nomine Varini praetoris, qui ann 68 I. a. u.
c. iustum quidem, sed tumultuarium exercitum adversus Spartacum eduxit, Bimardua Sigonium secutus ita disseruit: Praetorem illius anni, quem ,, eontra Spartaeum et socios missum narrant historici, Πουπλιον αβνον,,vocat Plutarchus Gra33. cap. 9. Publium Varenunc Epitomes Liviana 43.
12쪽
,,ουαρίων λάβρον Appianus Beli. Civ. I, II 6 a quo et hisce fragmentia do-
,,cemur, integrum illius nomen suisae P. Maininius Glawer, unde emendati- ,,dum patet eius nomen apud alios μ' , tum apud Cieeronem, a quo pro,, Flacc. cap. 19. Publius Varinus Praetor nuncupatur P. De Glabri vero ,, cognomine frustra laborat Sigonius in ast ad a. 63o. . m. os uti illud ,, Publio orini abiudicet, et legato eius Clodio tribuat, quandoquidem Li- ,,vius, a qua fides epitomatori, Clodium Pulchrum dixerit, . et Pulchri eoν,,nomen tam in Clodia gente commvno ait, quam illud alterum Glabri in Lauditum. Praeterea vid interpretes ad Iaivii Epit. 5. ubi nomen P. Varinium cum Rupertio restitui, et Meiasneri Spart. P. 59. q.
Lin. . . AGUNTUR JAGUΝ-TUR Bim. Hi quoque Niebuhri apo- grapho fides habenda. Vid. Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. in 184.
p. 445. De structura Verborum dum haec aguntur a fugitivis, es. Heiu-richium et Beterum ad Ciceronis rationum Fragmenta inedita, P. 25 sqq.
Lin. . FUGITIVIS Librarius, quum literam Penultimam omisisset, errorem ita correxit, ut FUGITIVIS scriberet. s. Iuvenalii nostrasque Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. lin. 59 sio. P. 392 sq. Lin. 8. . AUTUMNI GRAUITATE Id est, pestifer auctumini insemperie. Caes. . . ΙΙΙ, I. gravis auctumnus in Apulia circumque Brundisium, ex salis minus Galliae et Hispaniae regionibus, Omnem exercitum Metudine tentaverat. Vid. Duher ad Liv. III, 6, 2 atque interpretes ad Horat Od. II, 14, 15. et Sati II, 6, 9. Ceterum schedae Vaticanae iis adversacitur, qui Festi notationem secuti auctumnus scribere malunt.
Gn. s. NEQ J NEQUE Bim. Illud Νiehuhri apographum exhibet. f. Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. in. 4. p. 585.
a Bimardua rectius atque aecuratius aeripsi et quum apud alios, tum a Pud Cic. r nem, etc. Nam adverbium quum in eiusmodi rationis structura non a Iet mitti, nisi eoniunctio quum praecedat. id Ranishornii Gramin Lat. s. 78. p. bax S Oralliva eum Beehi et Sehiitato lectionem P. Varini reeepit NobbIua autem, quod mireris , vuIgatum . . Hi ni ratinuit. Ceterum Schiitatus, de horum fragmentorum auctore ubdubitans, A. Vatinium Glabrum Appian BeII. iv. I, II 6. memorari. fala retulit.
13쪽
Lin Io CUMLquram re in ah. Id quae infra ad huius fragmenti lin.
19. o. et r. VII. lin. 8. Is atque ad Livii Fragm. Lib. XCI. Iin. 4 I. p. 454 adnotavimus. Ceterum haec edicti everitas, qua milites Romani ex postrema fuga revocati esse dicuntur, haud obscur significare videtur, Salustium non tam ad certamitia, id quod imurdus opinatur, a Clodio Pul. chro, Furio et Cossinio cum fugitivis commissa, quam ad illud proelium respicere, ex quo Varinium ipsum, amisso equo et magistratus insignibus relictis, aegro elapsum esse, Plutarchus Crass. cap. 9. atque Appianus Beli. Civ. I, II 6 testantur.
Lin. 11. IUUERENTUR ULLIS Pro illo, una tera mutata, GBERENTUR scribendum esse iam Dousa, reinshemius a Bimardus Viderunt. Et quis, quaeso, non videat Similiter enim Liv. VI, 55, . iubet pro iuvet, atque XXXI, So, . iuvantimusque pro iubentibusque Plures o dices osserunt et XLII, 59 6 in cod. Vindob iuvevant pro iubebant scriptum exstat. De perpetua literarum B et V permutatione vid. Iuvenati nostrasque Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. in . oo. p. 54. aqq. Vocabulum ULLIS, quod sequitur, imardus omisit; Dousa et reinshemius nota item. Quemadmodum autem, ut rem leviorem obiter addam, ibrarius hoc loco, vocabulo rectius forsitan diviso, Ιἄ- Ν seripsit , ita idem Fr. II.
lin. u. 3. MAG-ΝIs et r. VII. lin. 8. . ΙG-NIS posuit. Cf. Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. lin. IIo. P. 422. n. 84. Liti. 12. DEEUNTIB I DEEUNTIBUS Bim deeuntibus lege redeuntibus Dous redeuntibus ut se h. De illo vid. Adnotati ad Fr. IV. in . .
ubi similiter peccatum est hoc, quod Dousae ingenio debelur, Teinshemius et Brossius atque Salustii editores ad unum omnes recte adsciverunt. Liv. XL, 41. Milites iussi ad signa redire. Vitii origo, nisi allor, repetenda est a praecedente itera A, quae quidem, ut, iterais intercepta,
primum EDEUNTlB , deinde DEEUNTIB scriberetur, effecisse videtur. Minus Iacet COEUNTIBUS , quod in odiei scriptura alere, imardus eoniecit, et ΕUΕΝΙΕΝΤIBUS, quod apse olim audaciore coniectura
duetus vulgato substituendum esse arbitrabar. Errones enim, qui a signis discesserunt, ex fuga revocati aptius ad signa redire, quam coire vel detenire dicuntur.
14쪽
tantibus Dous. Hoc reinshemius quoque cum Saluati editoribus praetulit. Vide tamen Drahenhorch ad Liv. XXXIV, 15, 9 et scriptoribus ibi Iaudatis adde araton ad Cic. Philip p. XIV, 14. Vol. II. p. 589. d. ernsdorf. atque Gerlach ad Salust. Iug. cap. 55. Vol. II. Part. I. P. 295. Lin. 16. C. HORANIUM J raenominis notae librarius unum adscripsit unctum , a fragmentorum Salustianorum editore Divionensi et chlύ- ter omissum, neque duobus illam inclusit, quod tu multis codicibus an liquis usu venire docui in Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. lin. 41. p. 595. uno ipsum C. Thoranium quaestorem, a Q. Caecilii Metelli legato, quem Plutarchus Sertor. cap. a. Θωζάνιον, sed Iorus III, II. Thorium
vocat et Thoranio mangone, quem Suetonius Octav. cap. 69. Commemorat, haud dubie diversum, posthac octaviani tutorem fuisse, a triunt viris proscriptum, imardus et Brossius recte existimaverunt. Cf. Appian. Beli. iv. IV, 12. Valer Max. IX, II, 5 et Oros VI, 48.
ibid. EX QUO PRESENTE Sicuti librarius, id quod Gerlachius non adnotavit, hoc loco PRESENTE pro PRAESENTE scripsit, ita eundem huius fiagmenti in I. R pro AERE et r. VIII lin. 15. 14. EDIFICIS
pro AEDIFICII posuisse suspicamur. Contrario errore r. VII. in I. et a 3 peccavit. Similiter iv. XXIII, 24 ut ex iis praesentibus noscere Patres possent, quo statu res Public esset. Pro vulgari jhcim , quod Cortius et Havercampius ierperam in facilime mutarunt, Gerlachius motissimum
4 Sicut is, qui haec Saluati fragmenta olim ex schedia Vaticanis descripsit, hune Io-
cum et r. II. Iin. 6. 5. 6. aliosque permultos iterarum ae syllabarum distractione corrupit, sic eiusdem ope locum iv. XLV, 5. a Grynaeo depravatum iis eorrigendum esse, ut, quum in eod. Vindob. . aenatu exstet, non tam ex senatu ac nau Ito, quam ex a natu scribatur, docui in Comm. de Ioeta Gellii Noeti. Att. Lib. I. cap. r. et Lactanti Epit. Inatit. Div. cap. 9. Misenae, I8a7. p. IS. Quam quidem emendationem P. Scipionia verbis filium adoptivum tam pro eo de P. quam si ex o natum a mat, quae apud Geli Nocti. Att. V, 9. Ieguntur, egregio confirmari, frater carissimus et iuris Romani, ut par est, peritissimus in admonuit, imuI- quo Boudamum etiam, cuius Varias Leetione eum, quum ibellum IIIum repentina et quasi tumultuaria opera eonacriberem, non in promptu erant. Lib. II. eap. I. p. 253. Iectorum animos ad luculentum operia Gelliani supplementum ex LRctantio petendum advertisae, mihi aignificavit.
15쪽
Saluati morem secutus Iacilium reposuit D neque tamen lectores, ut par erat, hao de re certiores fecit. Lin I . 18. NOSCERENTUMMISERANT noscerem um mis inneious noscerent comisserant ut ach. Si desperatis, Dousa ,,inquit, facere medicinam ius foret, perlubenter, hercle, clausulam illam,
, lacunn expleta, constituerem ho modo Ex quo Praesente vera facillime ,,n Cerme, Romam misercu, et αmen inserim Cum invitibus umero pla- ,,-r. Eandem, a qua est, Iacunam Freiushemius Post Dousam, quem Brossius aequitur, ita supplevit ex quo praesente era Iacillime noscerentur, in urbem miserat; et tamen interim cum olentibus in expeditionem Pro
diit. Atque idem fero laeuit Bimardo, qui nihil excidisse ratus scribendum censuit NOSCERENTUR MISERAT, quod, quum certiola desiderarem magis quam reperirem, recipiendum PutaVi. Neque lamen silentio prae terire possum ingeniosam Nieb rii coniecturam, qui in CERENTUM non solum extremam partem verbi OSCERENT, sed etiam, quum haec in Lucania gesta sint, nomen GRUMENTUM Iatere, atque Praeterea plura sorsitan intercidisse, in literis ad me datis auspicatus est ). Cui quidem.
opinioni licet hoc obstet, quod Grumentum, cuius urbi Liv. XXIII, 5 . et
su a Bat a te , etc. qui Iacobat , ut Iias aliorum coniectura omittam, tu otia ad Livii Lib. XXXIII. p. 537. ob atmilitudinem anIabaxum sese excipientium depravatua atque ita eorrigendua videtur, ut Pu II amio tua nutu II scribatur. Atque ego quoque uno ocum aeuna deformatum, sed muIto magia corruptum esse existimo.Quum enim in M. Vindob passim vel inguIa e plura vocabula per inexplicabilem Iibrarii errbrem interciderint, idem hi etiam accidisae totumque Iocum ita supplendum is auspicor: ΡαIIo amictus, promta a barba et capi IIo, Perseus ingressu eat a tria, etc. Similiter Liri II, aS. Ad hoe promissa barba et ea pi III et ora ν erant speciem oria, et, qui Iocua ad nostrum proxime accedit, XLIV, 9. Sordidati, harba et capi Ido promissi, cum rami a Ie . inge essi uriam, Pr sub u. Tunt. Praeterea L. Liv. VI, 6 et XXVII, 54. At- quo hane ipsam ob causam in altera Livii adition lacunae signum posui. Certiore eoniectura duetva Liv. XLI, 25. XLIV, 9. atque XLV, I. 5. et a8. Iacunas a Grynaeo non animadτersas partim in altera, Partim in utraque Livii editione expIevi Primo enim Ioeo pro quem popuIusin m. nus Prius Poenae, quam regni heredem futurum aciebat quum in cod. Vindob quem populo Romano P riua P -
16쪽
XXVII, 61 mentio iniicitur, paullo longius a belli sed remotum suas viis
deatur, recte tamen Niebuhrius cum imardo perspexit, C. Thoranium a Ρ. Varinio non Romam ad aenatum, id quod Dousa, Fretnahemius, rossius et Meiasnerus existimaverunt, sed ad milite Romanos ex fuga dispersos missum esse, ut hos, quo in Statu rea essent, Praesens edoceret.
Lin. 19. o. QUOM UOLENTI B' quum olentibus ous. Sed idem
huno loeum, id quod supra vidimus, ita correxit, ut cum Mentibus, quod Fretnahemius quoque et GerIachius, quem rotaeherua sequi debebat, recte reposuerunt acribendum censeret. Infra tamen Fr. VII. lin. 13. Is quom Pro quum positum esse Videtur. Ceterum olentes eodem fere sensu dixit Salustius inmistoriarum Lib. II. fragmento Vol. I. p. 175. d. rolacher. D. I. uos a resum multi ex Bithyma voIentes occumrere falaum fliuni arguituri quod rossius Hist. Reip. Rom. Lib. III cap. l. inseruit.
Lin. o. QUATTUOR QUATUOR Bim quatuor Dous. Illud, quod in schedis Vaticanis, me lineae spatium exeederet, QUATTVψα acriptum
nae quam regni heredem futurum aciebat, exstet, eoII. XXI, 2. et XLII, II reposui quem hostem popuIo Romano e Ius paene, quam regni heredem futurum aciebat aecundo pro ui teat udini imit lima pari muri admota, quum Livius ipse paullo ante dicat, iuvene quosdam Romanos ludiero Circensi ad usum belli verso, partem humi II imam muri oepi o, atque eod. Vindob huic testudo I millimo Paeti muri permola, offerat, scripsi: Hui testudo simi II ima humillima parti muri admota tertio pro deinde ad populum latum, quum in eod. Vindob. deinde patrum ad populum latum , exalet, Teposui deinde ex auctoritate patri m a d popul um Ialum; quarto, Inaert vocabulo Prao aidia, quod Drahen-borchius, ut Doeringiua recte adversatur, nomini praelecto substituendum esse opinabatae, acripsici In praesentia Prae idia de duo ore ante eream diam ex Lyeia Cariaque tua aerunt Pr .fectos; iiinto denique, ubi pro mi a-ao a Baebio praeside in cod. Vindob. misso a Baebio praesidi Iagitur, ne quia amplius cum Dukero de horum verborum ententia aboraret, eadem sex medela adhibita, edidi misso a B aobio, Praefecto praesidii. Nequo eat, Opinor, harum emendationum me poeniteat. 6 Servavit ho fragmentum PriaeIan. X, a. ubi rehlius, quum I. L p. 48I. Ex cod. Luth aecurrere reposuisset, vuIgatum e currere retinendum esse, I. II. p. 535. recte cenauit praesertim quum hoc magia quam illud praecedenti adversum convenire videatur.
17쪽
est, vulgari praeserendum videtur. CL Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. Ila Ia-26. et lin. 58 p. 588 et 592. et quae contra Schneiderum nobiseum consentientem disputavit Ramshornius in Iahni Annalibus Philologicis et Paedagogicis, a. 1827. Vol. I. ase. IV. P. 96 sqq. De Vocabulo numero, quod Saluatius etiam Iug. cap. 55. et S. PraePoauit, Livius II, 16 postposuit,vid. Oudendo . ad Caes. B. G. I, 9 ubi de Ioco Iustin. XXIV, . addo, in cod. Lipa quoque Iegi Peditum numer Uxaginta uinque minia. Cetexum reinshemius verba numero quattuor, omisit. Vid. Adnolati ad huius fragmenti lin. 7. 18.
Lin. . . . . . . U. I maeo una, quam Mebnhrius solus ex schedis πι- tieanis eruit, liter effecit, ut auspicarer, hoc fragmentum cum Praece denti ita esse coniungendum, ut scribas cum Olantibus, numero quattuor
militum, pergit ad castra muris operibus comminita. Etenim spatii longitudo docere videtur, non MILIUΜ, quod exspectes, sed MILLIUM in eodie exstitisses CL Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCL Iin Io6. p. 19.
Impeditiorem orationis tructuram expediet Iocus Hirti Beli. A . cap. S. expeditoque exercitu, numero crvorum liberorum, duorum missium, cuius partem inermem, partem armatam inbuerat, ad oppidum Ascurum aco dere coepit. Ceterum Bimardus quoque Varinium eum quattuor millibus adversus hostem ivisse existimat, rosalua autem quattuor eum cohortes prospeculatum duxisse censet.
et Quam ob rem in horam fragmentorem textu qui huius Comm. Pari. I. p. 21 sq. --
eastra eis. Ionondum erat. atatu . id quod ibidem p. 44. noti M. negavi, in inseriore huius columna parta unum saltem verateulum intercidisse, totum Ioeum supplere pomis hoc modo et eum o Ientibua numero quattuor mi Ilum, porrexit ad fugitivorum stat ea magni a parthua ommunita. Tum vero Iiteram , quae superest, septimum in vocabulo fugitivorum 'cum obtinuisae
18쪽
Lin. u. NIS PERIB COMMUN NIS OPERIS COMMUN ... Bim Librarium, literis MAG in ne prioris versus positis, itera NIS
i versum insequentem transtulisse, non est, quod dubites. Vid. aupra Adnotati ad Fr. I lin. i. reiushemium recte ΟΡΕΙUB legisse, non temere Colligas ex eius m his r Quum enim peribus hostium ita arctum co-
,,acti essent Imum, eto. Res ipsa, quam reinshemius finxit, propterea abhorret a fido, quod Romanis ex Ionginquo prospectum in fugitivomu
Castra Patuisse, aequentia docent. Propius est vero, fugitivos ipsos in illis locis habuisso castra magnis peribus communita. Hoc enim Verbum, quo Salustius Iug. cap. 66. usus est, u literis ΟMΜ . . ., quibus editor Divionensis punctum Perperam subiecit, maximam Partem supereas et nostrae magis quam reinahemii sententiae convenire apparet Uid. Praeter Caes. B. G. V, 49. et Cur V, 5. Drahenborch. ad Liv. III, 42, 5 et XXX, 7, 5. atque adde Iocum', si discesseris a simplici vinire, quod etiam Saluati Iug. cap. 75. 8a et I OO. de eadem re legitur, nostro plane geminum apud Caes. . . I, 18. Caesar tribus primis diebus castra magnis operibus munire instituit.
Liti. 5. . DEINDE FUGITIVI CΟΝ . . . . TISI Vocabulum deinde,
quod reinshemius omisit, ea, quae de Spartaci fraude reseruntur, noustatim post Varini adventum, sed interiecto aliquo tempore accidisse signia ficat. Quae aequuntur Frontinus Strat. I, 5, a. ex hoc ipso Salustii loco repetita hunc in modum enarravit Idem quum a P. Varinio proconsuti )praeclusus esset, Palis Per modica intervadga Iris ante Portam, erecta α pera, domata est atque amis adligavit, ut procul intuentibus stationis species esset, ignibus Per Ota sim factis magine υα ictus hoste, copias silentio noctis eduxit. Quantum hae conferant ad hoc Salustii fragmentum probabiliter resarciendum, deinceps videbimus Lacunam autem ita explendam esse, ut non tam cum reinahemio et imardo CONSUMTIS, quam cum Crevierio CONSUMΡTIS scribatur, nemo dubitabiti Vid. Iuvenati nostrasque Adnotati ad Livii Fragm. Lib. XCI. Iin. 46 p. 454.
M Frontinum o loeo, pro aevi aut more, varum praetorium, qui eum imperio proconsule apud exercitum vel in provincia est, me pauIem appellare, Oudendorpius adnotavit. id etiam Leopold ad Plutarch. Sertor. cap. a. p. 453.
19쪽
msse, nemo tam hebes est, qui Primo adspectu pervidea Et tamen
Freinshemius, pio mireris, hune Iocum ita supplevit NEC SUPPEDΙ- TANTIB EX PROPINQUO, i. e. rossio interpreter et nyen Ouvant plus tirer u Oisinoge. Quae quidem, ut nihil dicam de literis meti satis audacter in C et mutatis, vel propterea admitti nequeunt, quod syllaba SUPPEDI lineae modus non capiti
...... TISINSTAR ET Bim. Maso quoque lacuna, ruti Tacillime, cita certissime hoc modo potest expleri EX PROPINQUO HOSTIS INSTA
RET Verba ex propinquo, quae reinahemius, omissis iis, quae lin. 6 B. Ieguntur cum praecedentibus coniunxit, olim quidem et ego quum
s In libeli ita inseripto Carminis Latini do bello Actiaco Ive Iexandrino Fragmenta, ex volumine Herculanensi nuper UIgata, Ips. 824. . . primi fragmenti. quod ad Polusii oppugnationem pertinero videtur, vera. 7. IMMINET PSSESSI. ITAL. IAM TURRIBUS . . . TU, a Morge ternio in Descriptione itineris per Italsam laeti VoI. I. p. 64. maximam partem ita reficium: Imminet obses ais Italia Iam turribus, eoII. Virg. Aen. IX, 47o et X, a I. upplevi hunc in modum Immineri obae si Italia iam turribua Itia. Postea vidi, eundem versiculum a Nic. Clampetito in Heron inenatum Voluminum Tom. II. Praefat. p. 7. alvo in Epicuri Fragmentia, post Osinium ab rellio editis, Praefat. p. s. ita esse reparatum: Immi e t Obaeaais Ita Ius iam tueri his Itia, atque a Cari ea in praelatione Horati eliminibus praefixa p. I. hoc modo expletum Imminet haes- .is Italia iam turribua ha alla, a quidem hastis a doctissimo Horatii oditoro prosectum est, nequo Potiua ab indocto typographo positum pro hi a tri a me enim vocabulam, quod hie Iim exstitisse, iterae S, qua syllabam Tl praecedit, reliquiae in papyro conspicuas ignificant, pariter a nomen Ita Iua non solum Iacunarum amplitudo, sed etiam, quum tur xi hua imminere Italia ob ea ala, pro Ita- Ioa obaeaa a turribua oppugnaeo, nemo Latinorum dixerit, verborum structura requirit. Itaquo non eat, quod dubites, hunc versum coII. Virg. Aeri. X, 6. ita redintegrandum esse, ut adstipulante, ni sa lor, Pa morgenstemio, qui, a quoque in vocabulum hostia incidisse et propterea tria puncta in editione sua posuisse, per Iiteras me ertiorem fecit, acribas Immine, ob a Baala Italua iam turribus, hostia. i. e. hoatia Ex Italia advectu a ciba a sic Pelusii turribus 4mminet. Alio horum fragmentorum locos, AEuum multa quae olim de iis commentatus sum, mune displiceant, alio tempore rotractabo.
20쪽
nissem, eum antecedenti Praedantibus eonnectenda cenaui nunc lamen adsequentia potius eserenda arbitror, aliis eiusdem Livii lina in hane se tentiam perductus s. iv. IX, I, 46 et 5o. XXV, 13. XXVIII, 44. XXXII, 5 s. XXXIV, 9. atque XXXVI, I . et s. quibus adde Io-
eum nostro simillimum XLII, 67. ubi, quum in cod. Vindob. non et Pr pinquos, quod Grynaeus edidit, sed et propinquo legatur, haud dubio acribendum iussum magnetas ex Propinquo tentare, i. e. adoriri, quod nuper in altera Livii editione pro UuIgato reposui. Nam voculas et atque ex qua rum illa pro hac etiam r. I. Ita. II in apographo Chevane perperam est posita a librarii saepe permutari monuit Drahenborch ad Liv. XVI, 45, 1. et nostram huius Ioel emendationem confirmat ipse Livius, qui diversa quidem Verbi temtare significatione, ae tamen similiter XXVIII, 5. de L. Scipione ringi obsidenter misit ad Portas, inquit, qui ex Propinquo adloqui animos tentarent. i. e. e erirentur.
Lin. 6. . SOLITIM LITIAE J SOLITIA LITIAE B i m.
Quum Brossius vocabuli monstro SOLITIA vernaculum habit Ilement in interpretatione substituisset, eum SOLITAS Iegendum censuisse, olim existimavit aed, quum solitas militiae vigilias pro stationibus custodiisque -olitis hostium, ut Livius XXI, 14. loquitur, nemo facile dixerit, participium SOLITI retinendum, A proximum autem Iiterae, quae Primum in vocabulo MILITIAE locum obtinuerit, particulam Me incerto fluctu an animo auspicatus um. Vid. quae nunc ad Fr. VIII lin. 7. 8 adnotavi. Cui coniecturae quum Niebuhri apographum haud parvum adiecisset momentum, ut lacuna spatium commodius et persectius expleretur, SOLITIMORE MILITIAE dribendum esse, mentis caligine, ut fit, subito discussa, penitus PerspeTi. id nostram Episti ad Goelier. p. 75. q. ubi, ne quia de huius emendationis veritate dubitaret, hos locos adscripsit a Iust Iug. cap. 64. Sed ingua more militari vigiliae deducebantur; et cap. 54. meritos in proelia more militiae donat. Lin. 7. 3. STA ...... Integrum versum eptimum Schlitterus, nomen vigilias Genachius omisit Frolacherus non item Lacunam Bimardus, cui Brossiua coeasit, recte explevit vocabulo STATIONES, vi non
Q quod ille posuit, sed ' addendum, quod librarius non hi tantum,