장음표시 사용
41쪽
Qua inae cio librorum novom ad Brutum fuit 2 si contuleris, quibus verbis scriptores epistula Ciceronis asserant, laesi intellexeris Ciceronia nomen omnibus libris, quorum supra mentionem feci, additum emo igitur appellandi stin M. Tullii Ciceronis epistularum ad M. Brutum libri novem Quint.
ΙΙ. 20 9. III 8 42. V. 10 9. VIII 3, 6 34 6, 20 et 5b. LX. 3, 58 4 41. Serv. ad Aen. VIII 395. Non. p. 296 8;527, 25 421, 31 264, 6 Isid. dissi libro No. 17). etiam si
aliorum epistulae ad Ciceronem asseruntur, accurato et aperte
eae in Ciceronis epistulis exstare dicuntur; o. gr. dicit Gellius I. 22. 19: ita enim scriptum est in libro epistularum M. Ci-eeronis ad L. Plancum et in epistula Asinii ossionis ad Ciceronem his verbis, et Nonius p. 3, 31: Cicero ad Varronem epistula aeti. hunc Nonii locum respicienti vide in- Dad 35 videtur mihi Quintilianus verbis VI. 3, 20): ideoque in epistulis Cicero haec Bruti resert verba ν ne illi sunt pedes faceti a deliintina ingredienti mollescet idem indicare, o si passive dixisset: in epistulis Ciceronis haec Bruti reserentur verba; nam si in epistula quadam Cicero Bruti verba affert, cur in epistulis ea exstar dicit Quintilianus P nullum praeterea locum ex epistulis Bruti ad Ciceronem deprompsit, quas reperta fuisso in Ciceronis ad M. Brutum epistularum libris
noVem negari non postest si enim laudatur a Quintiliano IX. 4, 75. Brutus in epistulis, nullo modo contendo hano, cuius locum Quintilianus affert, epistulam esse novem librorum Ciceronis epistularum, cum sexcentia aliis locis, ubi Ciceronis epistularum mentio fit, semper Cicero in epistulis laudetur, etsi ab alus scriptae sunt praeterea exstant apud Diomedem I p. 383 .: ex quo fit compositum cognosco, ODOVi, item
agnosco, MOVi, ex quo nonnulli declinaverunt agnotum, --
noturum, ut Brutus in epistulis, apud riscianum IX. 863 .: Brutus in epistulis γνocciso Gaio Caesare postquam
mare transierat, praestatum est, et praecipuum exemplum
apud Charisium I p. 105 .: familiare, ab hoc familiare, si
Iam scimus Brutum studiosum fuisse conjugationis periphrastieas etiam ho huius rei testimonium est.
42쪽
de homine, familiari, si de re familiari pro amiliare Brutus ad Caesarem P a Scaptio familiari meo. habemus igitur epistulam Bruti ad Caesarem, quam in singulari Bruti epistularum corpore exstitisse assimo nam etiam e Plutarcho discimus praeter Ciceronia ad Brutum epistulas et praeter epistulas Graecas alias exstitisse Bruti epistulas legimus Bruta):hό 'Elastaec, o Radim civ ταις ἐπιστολαῖς και os φίλοι 141v lvται πολλάκυς ως συμβιουορ αυτ - ζητωρ lv. et ipso Brutus igitur et eius amici saepe in epistulis mentionem secerunt Empyli sed in epistulis Ciceronis nusquam nomen Empyli occurrit, semel omnino a Cicerone in scripto nunc deperdito affertur Quint. X. 6 4); quam ob rem non saepe Brutus Em pyli mentionem in epistulis ad Ciceronem et Atticum datis secisa videtur patet igitur olim etiam Bruti epistula ad alios amicos atque ad Ciceronem et Atticum lecta esse iterum epistulam quandam ad amicos lutarchus commemorat Brut 63 :
hattamen epistula quaedam Bruti ad amicos fertur, increpantis et querentis orciam ab illis neglectam deponere vitam, eum aegrotaret, praetulisse ac vitae . Nicolaus igitur tempus ignorasse Videtur, quia et animi ardorem et amorem seminae et mortis rationem aliqua ex parte etiam epistula illa ostendit, si quidem genuina est. Plutarcho igitur persuasum erat etiam hanc epistulam testari orciam sibi mortem conscivisse, sed pugnare contra temporis rationem Nicolai quamquam non apertia verbis Nicolaum Damassienum narrare morte Bruti cognita Porciam sibi manus intulisseilutarchus tradit, amon hoo ex iis, quae antecedunt, perspicitur idemque Valerii Maximi quod affertur testimonium declarat; nam is accurate dicit IV. 6): tuos quoque castissimos ignes, orciam Catonis filia, cuncta aecula debita admiratione prosequuntur: quae cum apud Philippos
interemptum Virum tuum cognosceres, quia ferrum non dabu-
43쪽
tur, ardentes ore carbones haurire non dubitasti, muliebri spiritu virilem patris exitum imitata, sed nescio an hoo sortius, quod illo usitato, tu novo genere mortis absumpta es. cum autem epistula sila Bruti Plutarcho praesto non esset ἡφψεταί τις ἐπιστολημ), ex Verbis, qualia quem secutus est auctor exhibebat, conclusit epistulam non aliam mortem narrare a Nicolaum et Valerium, quia etiam ex Verbis epistulae animus Porciae perspici posset iam Theodorus ommae 3 demonstravit vitam Porciae a scriptoribus, populi potentiae amicis, prave narratam esse, cum filiam Catonis Uticensis dicerent, quae soror erat atque ut in hac re veri aliquid scriptores illi retinuerunt, etiam in mortis narratione non prorsus a rebus recessisse videntur, ad augendam scilicet Porcia gloriam eam sibi propter mariti interitum mortem conscivisse fingentes. Nos vero ad disceptandam hano controversiam ex epistula Ciceronis consolatoria ad Brutum G. . nihil lucramur, nisi quod e tenore epistula argumentari licet de industria mortis rationem omnino non attingi cui auctorum, ex quorum scriptis hausit, lutarchus notitiam opistularum Ciceronis et Bruti debeat, nondum liquet. nam ne Ciceronis quidem epistularum
libros Plutarcho praesto fuisse docet nos locus Brut 26):
Consor ad Brutum I. ) idem vero Graecas Bruti quae serebantur epistulas quas salsas esse constat legit quarum X-hibet exempla tria, y quamquam probo intellexit eas discre-
inermes XV. p. 99-102. Peter Dio Quolle Plutarehs in de Biographieen derR6mer HalΙ 1865. p. 110. 118, adn. 3 140. C. Wiehmann De Plutarehi in vitis Bruti et Antonii sontibus. Bonnae 1874 p. 23. Sunt epistulae 1, 69, 25 in editione Westermanni, Lipsiae 1855. Miror Drumannum IV. p. 40 putavisse ad Latinas Bruti epistulas
pertinere letum Marciani inhotius. p. 108a 1': καὶ Μαρκιανον φησιτον Κρητικον συγγραφεα Περοραν μὲν Πλα νος καὶ Λημοσθενους, τας δὲ ρουτου του Ιταλου μιστολας προκρίνειν καὶ κανον τῆς ἐν λογουαρετῆς ἀποναίνειν.
44쪽
paro a reliquo dicendi usu Bruti nam praemittit Brut 2 r
M. Aurelius imperator ad Antoninum II 4. d. Naber p. 107):hCiceronia epistulas, si sorte electas, totas vel dimidiatas habes, impertias, vel mone quas potisaimum legendas mihi censeas ad facultatem sermonis fovendam. rescripsit Fronto Domino m. M: Quinctus hic dies est ut correptus sum dolore membrorum omnium, praecipue autem emicum et inguinum memini me excerpisse e Ciceronis epistulis ea dumtaxat, quibus inesset aliqua de eloquentia vel philosophia vel de rep. disputatio praeterea si quid eleganti aut verbo notabili dictum
videretur, excerpsi quae in usu meo ad manum erant eXcerpta, misi tibi tres libros duos ad Brutum, unum ad Axium describi iubebis, si quid rei esse videbitur, et remitte mihi nam exemplares eorum excerptorum nullos feci omnes autem Ciceronis epistula legendas censeo mea sententia, vel magis quam omnes eius Orationes epistulis Ciceronis nihil est persecti . - cave credas hae excerpta Frontonis esse epistulas ad familiares aut in eis exstitisse libros illos tres describendos nam non totas epistulas exhibuisse excerpta apparet ex verbis, si recte se habet ea neque eas corrigendum est: memini me excerpsisse ex Ciceronis epistulis ea dumtaxat, quibus inesset aliqua de eloquentia vel philosophia vel de rep. disputatio; certe si excerpsit Fronto, a quid oleganti aut verbo notabili dictum videretur, non totas exhibere potestu quod voluit Nahe; refellerunt eum osman in praefatione epistularum seleetarum et Guriit dissertatione de M. T. O. epistulis.
45쪽
epistulas, sed singulos locos ut libros describi in bibliotheca imperatoris iuberet et sibi remitteret, rogavit Fronto id oblicet agens, ut excerptorum loco, quorum nullum aliud eXemplum ipsi erat, totos libros haberet. nam excerpta non magni aestimabat, sed ei persuasum erat omnes epistulas Ciceronia esse 1egendas qua de causa, et quoa qui novem librorum ad Brutum et duorum ad Axium describendi sint, non accurate designat,
sed ut eos describi iubeat, si quid rei ess videbitur, petit
ab imperatore, duos tantum libros Ciceronis epistularum ad
M. Brutum tum exstitisse statuo et eos quidem, quos etiamnunc habemus, octavum et nonnm, reliquos septem ne Ognorisso quidem Frontonem neque enim Frontonis est scientiam suam celare; si quid igitur de novem libris cognitum habuisset, non satis habuisset paucis de duobus libris ad Brutum Verba facere ineunte igitur iam saeculo secundo reliqui septem libri deperierant Suetonius Tranquillus novissimus esse videtur, qui ampliora illa corpora Ciceronis epistularum legerit, quibus locum ex epistula Ciceronis ad Cornelium Nepotem depromptum affert Div. Iul. 55 . iam Gellius nullum Ciceronis epistularum exhibet locum, qui non nunc etiam legatur dicat
aliquis obstare huic sententiae testimonia Nonii minime; nam homines docti consentiunt Nonium opus suum congessisse et o Gellio et o priorum grammaticorum scriptis, qui ipsi X- scripserint auctores priores ut Verrium Flaccum ipsum Nonium locos e scriptoribus depromptos non collegisse in propatulo est; sed ne ii quidem, quos in opere componendo secutus est, eos coegerant sed receperunt iam collectos ab auctoribus illis, qui primis imperatorum temporibus floruerunt maxima igitur habenda est auctoritas locorum, quos Nonius affert alia est ratio
epistulae, quam laudat M. Auresius ad M. Caesarem III. 14. Nabe p. 52): epistula Ciceronis mirifice adsedit animum
meum miserat Brutus Ciceroni librum suum corrigendum ἔμnon enim M. Aurelius legit epistulam Ciceronis uno deperditam, sed epistulam ad Atticum XV. 1 b. nam cum Frontonem epistulas Ciceronia ad Brutum tum temporia non legisse su-
46쪽
n. Ut munere meo perlangar pauca sunt mihi addenda de specie, qua nobis tradiderunt epistulas Ciceronia ad Brutum librarii medii quod dicimus aevi cum iam antiquitus libri epistularum ad Atticum, ad Quintum fratrem, ad M. Brutum iuncti sint, de codicibus nilui mihi est dicendum quae hac in parte tractaturus sum, pertinent ad epistulas II. . . , ut prioribus temporibus designabantur. Iniuramo mann ysuspitionis momentum inde petit, quod epistulae alterius antiquitus octavi libri tantum ex editione Cratandri nobis cognitae sint, cum ipse exposuerit libros epistularum ad Atticum in fine expletos esse e codice Germano a Poreio Constantiae reperto non igitur miramur etiam epistula ad Brutum nobis pleniores exhibuisse codicem Germanum nam codice quodam usum esse in edendis epistulis Cratandrum discimus e solio illo transposito quod quomodo
acciderit, exponere conaturus sum.
Speciem solii continentis epistulas II. 3. 4 et 5 satae inveniemus, 3 si respicimus lacuna exstare post Verba hoc magis doleo Asiam et post verba sin eam semel cepit mihi
credo. hae lacunae enim eodem loco utriusque paginae exstiterint, ne esse est ponamus igitur primam paginam exhibuisse Verba inde a non erit. Id. April. et quae sequuntur usque dc hoc magis GD Asiam, alteram paginam inde a sed quo nos amisisses usque ad mihi credes omnia bene se habent, dilaceratum est solium in calce, qua de causa et post verba
In praelatione episti seleel. . . ino mann Deroritisehe Apparat tu Cicero Brieran an Atti-eus p. 57. Usus sum editione alteri, Lipsiae 1867. inseriptiones non una numeravi in epistulis Brutinis, quia de iis non satis onstat, in ceteris
47쪽
hdoleo Asiam prima paginae et post verba mihi credoqalterius paginae quaedam deperierunt non pugnat contra hanc sententiam summa litterarum habemus enim in prima pagina
.non erit - Αsiam* 1238 litteras, in altera , sed quo μ
- mihi crede φ 1303 solium igitur unum effecerunt verba a non erit usque ad mihi crede, transpositum est hoc modo a solio duplici quattuor paginas effotente duae paginae abscissae sunt, quae tum perverse insertae sunt ita, ut prior pagina alterius locum obtineret quod si quaeris, quae sint alterae duae paginae, a quibus hoc solium ,non erit .mihi crede* abscissum fuit, duae excogitari possunt rationes aut hae duae paginae exhibuerunt verba inde ab ea in Asiam cenSeo persequendum, ita ut hae esset series soliorum
folium ΙΙ. solium III. folium IV.
II. 1. Cum haec ΙΙ non erit. II. . at inscribebamRId. April.
Asiam censeo Persequendum usque ad usque ad usque ad finem .monstram inissin eam emol,imitationem tui republica est oepit mihi crede. XIV. Kal. Maias II. . in fine. II. 4. ΙΙ. 7. in fine.
aut abscissae sunt duae pagina nunc deperditae, in quibus exstiterunt verba epistulae, cuius finis est non erit. Id. Aprilμ. prior ratio non male se habet finem epistula II 2 tum verba,non erit. Id. April. inciunt et levi correctura dies epistulae secundae restitui potest III Id. Aprilμ. sed cum lacuna in fine epistulae secundae exstet post verba hin republica est,μ quae primo solio tribui non potest, quia necesse est tum respondeat hvio altera lacuna in fine epistulae primae aut initio istesae secundae, dicendum esset etiam in fronte dilace-
48쪽
m ratum esse solium II. . non erit - mihi oredo' . at statuo non plus unum Versum excidisse et post Verba ,doleo Asiam, cum huius sententiae finis sit nos amisisse μ ' et post Verba, mihi credo, quae non multis intermissis excipiuntur orbis fiat in Asiam censeo persequendum. si dicimus solium II. etiam in fronto fuisso dilaceratum, duo versus inter Verba, doleo Asiam et nos amisisse exciderunt; accedit, quod primum solium ficum hae scribebam in republica estμ 260 litteras continet, una igitur pagina 1302 itaque conoedendum est non multa in solio secundo deperiisse, cuius altera pagina 1303 litteras continet quae si respicimus, sumendum est duas pagina abscissas a solio II. hnon erit - mihi crede yexhibuisse finem epistulae secunda et Verba, qua antecesserunt verbis, non erit easque esse deperditas desidera
mus Bruti epistulam datam a. d. sero VI. Id. Martias II 4, 1
scilicet eam, quam nuntios nostrarum rerum et de morte
Trebonii esse ipse dicit, et litteras Ciceronis a. d. VI Id. Apriles Scaptio datas II 4, 1), quarum alterutra in solio deperdito exstitisse videtur hanc igitur speciem habemus
folium I. folium II a. folium ΙΙ. foliam III.
II. 1. Cum haeo II 4. non erit. H. . at inscribebam Id. April. Asiam censeo usque ad deperditum usque ad persequendam .monstrum in .sin eam semel reliqua omnia republica est cepit mihi bene procedunt. U. . erade ΙΙ. 4.
Sequitur quaestio, utrum in ipso Oratandri codico haec depravatio acciderit, an e codice iam corrupto in codicem Ur
' Corrigenda sunt verba sed quo; nam Oeem relativam aut interrogativam non possunt subsequi verba nos amisisse.
49쪽
as tandri pervenerit probabile est e codice suo Oratandrum non intellexisse, qualis loci depravatio esset; nam in margine Verbis hae quo nos amisisse usque ad Vetus Antistiua me tamen pecunia sublevavit notam apposuit: hae clausula cepistula quapiam Bruti ad Ciceronem uo translata Videtur. μnon mala, dum Verba Vetus Antistius me tamen pecunia sublevavit re vera locum mutavissent, scilicet post verba, neque me exercitui magis quam reliquorum a librario omissa paucis versibus post inserta essent in verbis autem mihi crede non erit lacunam ne sensit quidem Cratander igitur haec Omnia uno tenore processisse credo in codice Cratandri. utrum schedae urgeburgenses ius codicis reliquiae sint, an non plane in dubio relinquo certe solium II. ,non eritμ- mihi crede* perverse insertum non quadrat in spatium schedarum, quarum solium ad Att. VI. 1, 17. ipsa declarat - causa venisset VI 2, 1 litteras 3699 continet, una igitur pagina 1849. Et mihi quidem persuasum erat, quod iam multi homines docti voluerunt, nullum diacfimen esse inter rationem huius solii perverse inserti et eorum, quae invenimus in epistulis
ad Quintum fratrem II. 1, 1 - Π b, 2 sed in his maiora
habemus solia, quorum minimum cum pagina maxima ,sed quo --mihi crede*hconvenit aequitur tabula exhibens summas litterarum:
ep. ad Brutum. II. 1. cum haec seribebam solium pagina
26041302ep. ad Brutum. II. 5. .non erit - doleo Asiam.
50쪽
1 ep. ad Q. fratrem. II. 1.1. Milo coepit - quid eupiant V. . s.
303015152 sp ad Q. fratrem. II. . s. omnes vident hsuperiores ipsius GL 3...
3 ep. ad Q. fratrem. II. 3. 4. copiis sed --Latiar erat ΙΙ. 4. 2.27031352
3219 1608ox his tacito intellegitur non cohaerere inter a soli transposita epistularum ad Brutum et ad Quintum fratrem et ad Atticum neque quidquam lucramur e lacuna illa, quae in codico edico in epistulis ad Att. I. 18, 1 - 19, 11 indicatur nam si eam quattuor esse paginarum statuimus, paginae minores sunt, quam eae, quas in epistulis ad Brutum reperimus. Denique hominibus doctis controversiam propono disceptandam quamquam iam antiquitus in codicibus epistulae ad Atticum, ad Quintum fratrem, ad M. Brutum iunctae sunt, tamen epistulae ad M. Brutum carent locis, qui plane perspici non possunt, quod quidem saepe accidit in epistulis ad Atticum et ad Quintum fratrem nonne factum esse potest, ut grammaticus quidam ortasse ipse Fronto emendaverit epistulas ad M. Brutum γλ otius sunt quattuor paginae, singulae 80 litteras exhibentes; nam ratio est haec si verba ΙV. 16 5 detur esse - magis nune eoiaee Iv. 17, 3 duas partes emetunt, verba IV. 17, 3. quod iam intellegebamus - absolutum Gabinium IV. 19, 2 tres partes emetunt. Gahns Jahrbiteber 87, p. 560. Hosmann me kritisehe Apparat p. 5.