Quaestionum Lucretianarum specimen [microform]

71쪽

tur; ervi enim oninia possunt atomi meeptis, quarem hi nulla inuo habetur. A rehus certia Munt odores, quos minime om-vinus rebus esse sensu doeemur. - Odore restituto, cum e sum 2Is neutiquam eo, quo hi assectae iubeant, modo eum v. 218 coniungi posse per se pateat, sententia de u. Is sq. Forbigero prolata iam aliena est. Uerum, antequam aequentia iuste intellio possint, quid de ante dentibus statuendum sit, examinetur oportet. Whf. et asseelae u 2I7 sq. aio interpre--itur: MEinero a serordentile meamirdige Sache egenmus man Korpe anericennen, etche die Auge tresse undisonge isse Dingen ausatromen, Me die Kalte on dens uase eeL-Iis , ne de inepta uersuum 19 sq. coniunctione denuo mone tur in uu 2IT IS accuratius inquirentes haud una re offendi

M. Primum qua re etiam atque etiam mira k pro quam ob xem euam atque etiam miram positum displicet et eo orari teri h pro , corpora esse fateri h latinum non uideatur tum res . 2I0-216 descripta, rebus antea omnemoratis non magis xeeondita, cur tandem, quae etiam atque etiam mira appelletur, digna sit, non reperitur. Uerum haec et Per se leuiora sunt,

inquis, et a Lambino mitti fateare exhibente Laelii conieetura remota. - Profecto etiam hoc Ioeo Lambinus,aheseidio multo

prudentiorem et elegantiorem se praestitit attamen ne ambiniana quidem seribendi ratione omnes evanescunt dubitationes. Neutiquam enim Lucretius, posteaquam imaginum elerita tem exemplo omprobare instituit, Ipsa ex re, quam exempli ea a attulerat, id coneludere debebat, quod neque ullo iam a mnent indigebat, neque tam singulari re apte omnino neque tanto opere arguebatur, ut dicere Posset poeta sequare etiam atque etiam niteare necesse M. Ultimo luculentissimoque eleritatis exemplo exhibito, Lucretius, antequam ad nouas res trantiret, argumenta deinceps Posita, complaria et diuersa, ne argumentationia totiua lausula deseeret, ad rem demonstrandam --

ferre oportebat. nov. 215. 16, quippe qui ad solam aetheria

imaginem, neque ad omnia omnium erum simulacra Pertineant, clausula non inest. Uerum, argumentatione quantumuis inte

dum abrupta, exemplis siue argumentis diuersis deinceps positis, Lueretius, ut res demonstranda Iectori in fine iterum inculcaretur, bique cumiit, neque hie solito negligentiorem se essiti

72쪽

quin ipsa, quae in talum elaus ilia solennis est, fomula . 7 eo pleua Α, re etiam atque euam ad uerum adducit. -- Dolendum sane est, temporis inlinia lingviam extrema parte maneam iam reperiri nam . u. 218, puppe qui eum v. Is non iam o luno possit, laeunam admissam'esse dubitationem superit. Audaciores iugis pro et mon videamur, quo talem sere versum post a. I defie entem existimamus :-s .ii

quia u. addito et mira v. 217 positum ommode intelligitur et arminentatis integra effieitur Lueretium enim res similla lis Ithua omprobare eum exempli sat mulus ipsi latellexeris . tum a Semio docemur. in i ,ΣιPerpetuo non tam ideo, ut idoneum uersus principium es hiberetur, posui quam a u. Id orationem aec'modans, quem Lucri omni de simulacrorum celeritate disputationi primum prem

Nuno age, quam facili et celeri ratione gerantur.

perpetuoque uant ab rebus lapsaque cessant sq.

quod perpetuo repetens necessaria fere epotandi lege M. Per petu simulacrorum motus exempla quaedam asse et, excit ri Poterat atque summopere ita, uv. 2I9 sq. , quippe qui ad Minxem utique compositi uideantur, coniecturae nostrae sanum x Mucia mutatio, quam adhibuinins fluunt neque fluunt exarantes,n ueraus omni sententia careant, quocunque modo intelligar necessaria est et a Lambino iam recepis. Meedit, quod.;Im repetito qui integer seruatus est, et Rinvium librorum cons me sententia fluunt aeque Gommmdatur diu, ast , a iii Nisi IN DI, AF

Iam his expositia Ioma planus Est et Peripleuitas amerinis, quos Forb. Inte OIatos dixit, ad argumentationem ite absolvem dammatiuirit apti is sunt. L Mori terea amellaunis quod Lucroseminar aerem diaeutientia e magnete ' multa, me ei mis aleom obme a ueperat . Cliau. Iust sq. uinoin sin 'in Ulgorem poetieum 'non solum in hae de munete' dispatatione uerum omnino in fine lines defeeisse extrema pars doeel, quae de Atheniensium pestilentia eo eripta, quantumula per se uenusta ait ad rerum natisam Explicandam non ita Het inutiastam operis totius clausulam es lat. Repetisones sane rarae sunt; 'nrun et omnino respiciendi ad priora locus non erat et

73쪽

TMeydides, qua ratione narratio instituenda esset, poetam do- euerat. Respondentis Ira ueraul L. V, 464 125I V, 3I.

Iam posteaquam fere cum Forbigero solo disputauimus, te sum Eietistaeduanae suspicionis argumentum excutientibus adue sarius multo grauior nobis impugnandus est, Casp. rellius, quila eclogis locos nonnullos ideo, ut eum lacia parallelis conspis

ellius, aeque atquemichataeduus et Forbigeras, Propterea, quod Ipsam mutationum naturam Et indolem parem examinauerat, ad emersam de lacia sententiam emenit in. n. . Anxium uariandi studium Lueretio graui poeta indignum, quod Elchstaeduus in Ioeis eodem sensu repetitis apparere Et ivit, nusquam reperitur. mutationes aut propterea adhibitae sunt, ut Iocus repetitus cum superioribus apte coniungeretur, aut, ERE-que plurimae, reuera sunt emendationes quas poeta rem retractans, instituit. Exemplum, quo mutationes ob sententiarum o nexum susceptas esse eo egie liqueat, hoc est L. I, 8I l

Adiutamur enim dubio mcul atquct alimur nos fertis ab rebus, erus inae atque aliae res

nimirum, quia multimodis communia minis . m. multarum rerum in rebus primordia multa , sunt, ideo uariis uariae res rebus aluntur. ., Atque eadem magni reser primordia saepe cum quibus et quali positura contineantur. et quos inter se dent motus accipiantque 820. namque eadem metum, mare, erras, unum, solem eonstituunt, eadem fruges arbusta, animantis uerum aliis isque modo commixta mouentur. θ . . . . L. V, 906 sq. ubi ad nos in Ioeum respieitur, Inou repeti is . necessaria exstat mutatio: damne uides igitur, paulo quod diximus ante, permagni referre, eadem primordia saepe

tationibus uerba faciens, quid statueret, ambigebat: Dissicilis, inquit, sane quaestio est, numm eodem modo ubique poeta eandem voluerit rem explicare an uariare rationem; et habet utraque ratio, quo delendatur.

74쪽

do euasi quibae et .in prisivara ditantineretur ri uit 'et quos inter se dent motus accipiantque uti. - . Iam item neeessamae sunt in iisdem in mutationes, quae L. II, 60 sq. reperiuntur: Praeterea magni quod referi, semina qu3equi

et quos inter se dent motus accipiantque, perfacile extemplo rationem reddere possis, cur ea, quae nigro fuerint paulo ante colore marmoreo fieri possint candore repente.

Praeterea, quod refert ipsam sententiam diei desinisse primo obtutu Memur quo ne uersus corrumperet. Primo dia in semina mutandum erat. Quarto Ioeo adhibiti uersus eandem ob ea am item Paula

. . ' Ne si interimit mors res, ut materiai ': i corpora conficiat, sed coetum dissupat illis, i. inde aliis aliud coniungit et Iscit, omnes res ita conuortant formas, mutentque colores, . . I 005. et apiant sensus et puncto tempore reddant; ut noscas referre, eadem primordia rerum eum quibus sq. di m et

me tam saepe uocabulum, quippe cum mors in omnis res mi-deret atque ubique et quoque tempore eadem appareret, haud idoneum esse intelligens, Lucretius aptissima mutatione adhibita rerum seripsit. Eadem mutandi causa m. 20 sq. reperitur, quos Lucret. II, 1015 sq. Iterum posuit Quin etiam rein in nostris uersibus ipsis,

cum quibus et quali sint ordine quaeque locata; namque eadem coelum, mare, terras, numina, solem significant sq.

Signifieant gemere debebat, quia non iam de rerum primori diis, sed de uecti et uerborum elementis euoueb a

Ergo corpoream ad naturam Pauca videmus . . . - esse opus omnino, quae demant quomque dolorem, delicias quoque uti multas substemere possint. Gratius interdum, neque natura ipsa requirit si non auro sunt iuuenum simulacra Per aedis,

lampadas imiseras manibus retinentia dextris, De distinguendi rivione et Mehel ouaest. Luer. p. 8. A

75쪽

Iurnina nocturnis epulis ut suppediten- όχ 0. i ne domus argento fulget auroque renidet, ,1 ne eitharas roboant laqueat aurataque templa; quom tamen inter se prostrati in gramine molli prvis aquae rivom sub ramis arboris altae non magnis opibus iocunde torpora curant, praesertim quom tempestas adridet et anni ., tempora conspergunt uiridantis floribus herbas.

Extremi uersus In deseribenda simplici primorum hominum vita adhibiti L. V IMI sq. Me leguntur:

Haec animos illis mescebant atque iuuabant cum satiate cibi; nam tum sunt omnia cordi. Saepe itaque inter se prostrati in gramine molli Propter quae uom, sub ramis arboris alta non magnis opibus iocunde corpora habebant; praesertim, quom tempestas ridebat et anni tempora pingebant uiridantis storibus herbas; tum ioca, tum sermo sq.

,, Saepe itaque excusatione non egat. ReIicuae mutationes inde profectae sunt, quod tempore mutato pro praesentis forma praterit ponenda erat, propterea habebant Positum est, uocabulam satis invenustum; propterea ridebat praelatum, quod, quamuis Per se bonum, Praestantius non est Propterea etiam pingebant illud, quod sane uocem L. I adhibitam elegantia

superat. - Prorsus eaedem mutationum causae, quas omnis ex minare et recensere tempus et Chartam terere est, in v. TEPE-riuntur his: I, 212. I et V, II, 12 I, 483 et L 306 I, 675 et L 758 II, I2. 3 et III, 62 63 II, I62 63 et Im 208 s; Π, 632 et V, 1314 II, 24 25 et IIII, 653. 54 II, 1062 et V, 428. In loco mathre III 807-29 et V, 352-374 mutationes

Propterea arcessendae erant, quod M. L. II de mente compositi LV ad mundi deseriptionem adhibebantur. Praeter Ieriores, lationes, quas poeta inuito ortas dicere possumus, omnes in his

um reperiuntur: L. III, 820.

At neque, uti docui, solido eum orpore mentis natura fit, quoniam admixtum si in rebus inane; ne tamen est ut inane neque autem corpora desunt, ex infiniis quae possint soris coorta

- proruere hano mentis uiolento turbine mo Iem, ant illam quamvis cladem importare pericli: neu porro natura Iovi spatiumque prolandi

76쪽

aut alia quavis possit ut pulsa Perire mu'L. V Iegitur solido cum eorpore mundi eorruere hane rerum uiolento turbine summam quo possint moenia mundi possintu. . . Eiusdem modi sunt mutationes adhibitae V, Im sq.

et VI, 125I. lEmendationes poeta partim lis in locis adhibuit quibus almifieandam non luculenter satis significauerat parum ii. quibus Me haud ita poetica usus erat Luculentissima exempla haec sunt λ. I, 823 sq.

Quin etiam passim nostris in uersibus ipsis multa elementa de muliis O nuuia 'inis . .. quom tamen inter se uersus a uerba necesse si consteare et re et sonitu distare sonanti. qu uu II 68 repetuntur u extremo sic exa '

confiteare alia ex aliis constare elementis. .

Sonitus sonans displicuerat. m. I, 918 legitur:

mo ratione tibi pereunt primordia rerum fiet, uti risu tremulo eoneussa adhinnis et aeremis salsis umeeten ora genasque piae sententia II, 75 Paula mutata redit tu i d genus humanum proprium de quibus auctum si vi aedise ει risu tremato toneussa cachinnant li : i u s lacrum spargunt orantibus ora genasque

Deniqne in aethere non arbor, non aequore i alto nubes ess queunt, nec pisces uiuere in aruis et ne cruor in lignis ne saxis sucus inesse set 'L. VI 29-I42, ubi uersus repetuntur, praeter mutationes, quae propter diuersum sententiarum nonnexum necessariae erant, emendationes hae leguntur . Sicut in aethere non amor, non aequore salso nubes esse queunt, nee pisces uiuere in arula, h ἡ ne cruor in lignis neque saxis mens inesse. uFortior inimis oppositio addito alao, quod a gen- maris πυtheton a nubibus utique alienum est. Neque saxis propter singulare illud studium positum est, quod, quamvis ab editoribus, optimos edd. non ea, qua par erat, diligentia excutientibus, Pedi saepe oblitteratum, Lucreta in e collo ius e vitietiue, ne, eodem . neque aut neo bis distura teperiret . Eiusdem modi

77쪽

est, quod L 1025 omne Mnus motu et coetus Experiundos, 429lta leotur omnigenos coetus et motus experiundo. Eiusdem generis etiam Ioeua est, quem Oressius ad repetiti similitudinem emendatum mavult et V, 1387:

si unum quicquid paulatim protrahit aetas

in medium alioque in Iuminis eruit oras. Quam formulam omnibus, quas narrauerat, rebus in unum quasi

eollectis ueretius in fine totius libri iterum arcescit:

si unum quicquid paulatim protrahit aetas in medium ratioque in luminis erigi oras. rimque alid ex alio clarescere corde uidebant, artibus ad summum donec uenere cacumen.

Oreuius utroque loco eruit seripsit, hae adnotatione addita: es. Eol. p. I Utrobique idem uerbum praestare arbitror quanquam haud nego Lucretium interdum consulto similes uersus Ie-uiter immutauisse. Sed horum alia ratio est neque audiendus Wkl ad V, 138S: Carua noster siquis alius denique studiose diuersitatem phraseos sectatus est. Itaque hoc loco quoque exul praetuli Recte rellius aheneidium non audiuit, neque Lucreti in mutando onsilium quod Iuculentius et opiosius exponere debebat ubique idem esse concessit Iectionem omni-hus libris commendatam iniuria damnauit. Erigit, emendandi causa scriptum, sententiam . L aptissimam, quae ab eruendi uerbo aliena est, perbelle adiungit. Quod in medium protrahitur et conspicuum si id quodammodo etiam erigitur antea tenebris oppressum, ut Ionge eminens omnibus emi possit, ad Iumbesa oras, quae illis tenebris multo superiores cogitari possunt, sublauatum et proueetum. Non disserunt mutationes in exo

di libri quarti quod e L. I 925 sq. repetitum est, consPlsuae.

Leoturo. 8 ,, deinta quod obseura de re tam lacida pando carmina, quod Forb. recte ita explicuit expando, omnibus De Iis aperio Libro I pango reperitur, quod Oreuius, in re tam Mnesa iusto seuerior, utrobique exhiberi iubet nam hoc quidem Ioco inepta Esset uariatio. Pando emendandi causa tum DPterea Plaeuit, quod haud ita tritum est, tum quod omnibus adlacida carmina atque adeo ad philosophiae mysteria iam aditus

aperiri luculentius significat. Ta I attae tu, quod IIII, I ae-omadum Lugd. 2 ambendum uidetur, ad rem demonstrandam

78쪽

arctius aeuomodatiun est, qualia tali laeto L. I tutae in metum.

Si tibi laete animum tali ratioue tenere uersibus in nostris possem, dum perspieis omnemi

naturam rerum sq.

A L. IIII odd. relli, Meldi omnes, diu ueti per et plaexhibent, quod rellius utroque loco restituendum ducit. Laio, Imp. Alterus, qui per aptela exhibent, de suis libris nihil retiarunt. Verum enim uero interpolatores uarietatem in Iocis repetitia sectari non solent, uirorumque, quos modo dixi, auctoritas Propterea, quod in Ald. I Mancius aequalitatis nimis tudiosus Perspicis primus reposuit, summopere infringitur omnium enim ante Wint editionum Aldina fundamentum quasi erat et quod Lambinus iusto saepius commisit, ut Mane lectiones, e diem non eurans, tacite Et inconsulte reciperet, hoe ne mp. quidem in rebus minutioribus ubique euitavit. - quod eum uasit, odicibus uarietas firmari uidetur, neque displicet Perelpis, imo sibi id magis placere Oreuius non sine ausa dixit. odone utroque loco id exhiberi iussisset. anuestior est emendatio in extremo u institutar, dum percipia omnem naturam remimae pergenti utilitatem, quod profecto eo praestantius est, quod L. I exstat, neque non est mera sententiae anteeedentis supe uacanea explicatio. - Eiusdem generis fere sunt relleuae, quae

reperiuntur, mutationes I, 13 et IIII, 38 I, 886 et V, 407; III, 31 3 et IIII, 2 29 IIII, 171 7 et VI, 25 53 IIII,

quarum mutationum nonnullas, quo tandem consilio susceptae sint, non tam prorsus liquere concedens, rellio ichstaediisque neutiquam edo. Tantuli enim sunt hi Ioel, in quo id cadat, quod in praefatione significaui non tanta et tam putida dilige tia Lucretium rem egisse, ut nulla sua sponte mutatio exorer tur. - Profecto criticum non decet, rellium sequi, qui re none Iorata lis Iocis, quos in eclogis tractare contingebat, Propterea, quod alterutrum praestantius quodammodo uideretur, aequalitatem

quod omnes emendationes, et maiores illae, quas orellius uexare timet et minutulae, quae fere nihil nia merae Milo s

79쪽

videntur, in posterioribus libris invenlimine, id mero eas laetum esse nequit. me contra Orellium; quem Eietistaeditus prudentia non superauit. - Petitionum longe plurimas omnino non in rem suam Elchst conuertere Potuit Pleraeque omnium omnibus uariationibus carebant, magna Pars mutationum ob diuersum gententiarum connexum instituta erat et qui restabant Iocorum repetitorum nonaginta, quattuordecim, si quoque certo consilio a poeta ipso mutati uidebantur' ).

Elchstaedii Forbigeriti io suspicionem ex grammaticorum locis petitam, quam duobus capitibus examinaueram, inanem et sutilem esse disputatione etiam copiosiore alio loco comprobabo, omnibus, qui Lucretium laudant, serioribus auctoribus neque solum grammaticis diligenter excussis.

80쪽

rutilia sunt, quae de Plauto, Theocriti imitatore, Lingius primus proposuit, Felix Baehr in hist liti Rom. transscripsit. Theocr. 25 sq. omnis allegoriae suspicio, in quam Wiistemannus incidit, inanis est. e Adertus quidem Theo- erit par I. Aderi. Geneve 1843. Appendice p. 13 locum ab omni parte iuste intellexit Theocr. 3 4 sq. ita uersus iungorum FQῖς, ἔνθ' αδες διειματοκοι, ἔ- μέλασσαι σμανε πληρουσιν, χαι δρυμ φίτεραι, Dor ὁ καλος Μίλων βαίνει ποσίν α δ αναφέρπη , χα ποιμαν ξηρὸς τηνοθι χαἱ βοταναι. - aurip ἔαρ, παντβ χν νομοί, παντρ M

χω τα βως βοσκοον αἱ βόες νοτεραι. Causis quibus haec uersuum transpositio commendatur, etiam eineviana de . 53 sq. sententia egregie escitur,me

manniana prorsus refellitur.