De problematis Aristotelis dissertatio [microform]

132쪽

m Mid Quinctilianos aue stro, hvmorias, Illa insisse

mentis aptiorea visas i esse. λυ nsp idoriae ii rumum natura et indoles citharae optime nongruere videbat , mirrgiae autem tibiae Politos, libra evr ' - ιτα υτ α αν άδε - I . in 'iii: , in se: in hnxii. ' ὐποφρυγια.τί, Ita et codd. et Gaa , sed amaperta est depravatio, ut nitrum sit, Herniann in i,i qui e probi attulit in element doct. motri, non animadve tisse, et φρυγιστί hie serri nuu rus do posse sumenduanest autem φρυγιστί, cujus harmoniae naturam omisatis mel a hicam et ametieam misso satis onstat , His enim ipsis nominibus appellatne ab Aristot Politi B, T. Post voe. βακχική Gam hae verba subjicit a vero nixolrdius nimirum illa praestare potest.' Hoc fiatis apte congruit cum iis, quae de nixolydiae hamnouit natura ab. Ita traduntur. Hae enim . Platon de rep. 3 dicitur θρη-δγὶς a Iut. p qvωδμη, παθητικη, ad tra goedias apta. Iul. de Mas cap. 16. 17. Vide mee . de meis Pind. pag. 242. . .. se Tureo δωριστί. Apparet igitur Hrpod iam tim-niam non modo magnificum et o Ve, sed tisin praestis

133쪽

Caeterem tota probrariatis sententia satis inepta mihi videtur. Res eniti PMii, ut sonus e avior mollior esse dieatur, quia sonus gravis mollis ait, est intellis itur, me e ntus suapte natura mollis esse h. dieatur. It que interdum era desinoe, ut suspicer eriptum fuisse λελικωτερο pro μαλακωτεροv, et totam rem reseram ad probi l δια et τω χορδῶ 'ii βαρυτέρα sim lino λαμβαvat, et ad ea verba Plutarchi, quae attulit δια τί in συ ρωvtin is ou po p avin οὐ βαρυτέρου γ varim et p.έλος. am argumentandi ratio perspieuat eursonus gravio est antabi1ior quia sonus gravior est mollior mollities autem eantus ipsius propria est, ergo sonus gravior etiam antehinor. Ita probIema et sibi onstare et cum iis, quae aliunde novimus, melius

consentire mihi videtur, quanquam non diaetoor, illud ipsum o no λαl1βανει probi. '. mul Srmpos ind. libr. R et νιέλος ἔχει probLM quid sit, non satis pedi

spieuum mihi esse.

καὶ τ ἐκ Delendum καὶ Prthagoras consonantium intervallorem rationes in- enisse traditur, 'appensis ad hordas eiusdem longit

diuis e massitudinis variis ponderibus. Nieom. p. lo,