장음표시 사용
171쪽
aso In Libriuo IV. Decretalium, .
nec inter liberam S seivum, vel ὀ contratio , ius eus , popia te cimitatem, mel eon bitim per eivile connubium admisi ; nam priori casu cum misissu. eos beet modo, ut in potest rem p. re intili et ser ili amore bacchata serko alieno se Am liberi reci gerentur. seneca u. 4. immiscebat, post trinam denunciationem,denuo. petis, ibi: Prom tibi famis matrιmonium ei ante domino, di alii adminiculis accedentibus, ea peregrinus apparuisti , non est m hi =m F
ma censerι coegissent nam antea incertum sitis mul cum honis ipsius transibat in potestatem domini ser. i. in hac tamen re, ut in aliis plerisque suris, deterior fuit conditio stamina rum , quam masculorum , cum isti liberi ma nerent. mulier vero libera appetens impar servi consortium , praemissis dictis denunciationibus , ubi censerentur θ peti sent ruffisi ιιτα Romam ex senatusconsulto Claudiano ancilla ipsius do- erae uxores Leeret. Pari instituto libertinis mini eis ciebatur, 1 unia. C. Theoris es sest a. de connubium cum inuentiis non fuit nisi ex bene SC. Clauὰι Λο , L utiam. C. de servis fugit. 6, ultιm.
Lipsius ad Tia aliam tib a. pae. 317. Pam l. ad Tertiat. Ab r. ad Maeorem. Et si servus Reipublieaeficio, ut in casu Meceniae rc lato a Livio M. illustrat Alleserta de Diadibus tib. 3. e. I. Ut prismum vero Antonitis Imperator omnes liberos homines, qui in orbe Romano sunt, iure Romanae civitatis donavit, Lin M. facim,nier 'Eom Omnibus, qui ad Romani, in In ipei tum periane erat, citra ullam de manciationem mulier, quae bant ius connubii suit. Prudentius 'ib. 2. contra cum eo misceliatur, ancilla fiebat, Cuiae. 5b 6. Symmachuna. d frem. Modest.inc i i. f. de ae far in e non -- Conteηιunt ne pragenialia' secontrario libet homo, qui se ancilla iunxerat, Externiaci tinniabaa: nia an ne Mose bat servus . I. si ιιὸν , c. d. Aber. O . Legibus Te tur aeternu e genιιμ. una propago. Franeorum priscis non habebatur dispat ratio, Divus Augustinus I λς is io tare Des , c. I In immo servus fiebat, cap. 3. ristit. a I gis Moeri mauus uiae rames,tit omnes ad Romiaritim Impia ibi e S quis nancus useniam antisi μυΛnxerit, νιum pera Murcissotiatem acciperem civ satis, O ipse cum eam sertiitro permaneat. Quod di iure Romam cives est; ae si est Omnatim, qaiarris
Gothorum observatum fuisse constat ex L . titia. antepa corum. Carolus Sigcinius tib I. e s. c.
sese eewunxerat, tis in matrimonio sociaverit, eon rum cum libertinis nuptiae iure antiquo rettών ei terr - ίοmmiti serti proe bu, trahi te- babantur, ut ex Cicerone probat Lipsius ad Ta-stibus,tit ab hau rastiniLone discedas. ct post tri- GIumbb. s. an . Balduinus ad L Iutiam , niam commomi em, etes conrestationem si separa pιam pag. 93. Hothomanus de ritu nuptae. νι no erat, si ancilia domuro e tis, e is, servo se nem. Et licet postea permitteretur matrimoniumomunxit. Unde jure civili ancilla ducta ab eo, cum libertinis, ne tot impeditentur matrimonia, qui illam manumittere poterat, manumissa crea legibus Julia di Papia expresse cautum fuit nedebatur, ut matrimonium stire posset, L si is qui Senatores . eorumque ii heri libertinas in uxores 1 p. uec t. f. eadem. Dint. qmbus ea cis sis misia ducere possent, I Iegeas. Fri ritia nudi Illustratnumst atirlentae. δ nuptias, g. sivero, quam docte D. Ram cis adl. DL O Pap. c. s. n. I. in Graeesa ait exponit Pinethb. I.selec . c. s. per testim. Inde lex tem, Carthagine, di Apulia servilis condisones Julia adulterium non agnoscebat, nisi inter ilia nuptias appellari constat ex Plauto in notis beras personas,l. 6. mpranci' de adisse. I. 13. C. eod. Casima, ibi et itL Tutia 3'. ιn princ*..e ma migre m. I. ρυ- uuid istudest, sertatis nuria p
Leoneubside legat. 3. Liuiam 8 . de condit. O δε- monstra H I.ιόer, de instrumento legiato , I. 3 t. destinia lib. I. . i. . iaredes , deside com stiber la deae m. legat. Suetonius in mia. e. 41. Columel. 5b. Laere Leap. 13. quippe indignum censebat Augustus , contra maiestatemque connubii esse, Notavit Giotius M. a. de vire belli, e. s. citustis, sacrisque nuptiis coinmunes esse cum conia notis. Arniseus I b. i. . Re M. et. Διὶ
tubernio servorum leges , susscereque in servis Haec procedebant Caesarum legibus. Porris ' squetelam violati contubernii, actione legis Aqui. si institutum divinum, & legem naturae consuli.
hae, iniuriarumve . seu iudicio Pratoris de servo mus, ubi neque servus. neque libet invenitur, ita Corrupto. l. II. insine, ae auri erus, as. H inν-- les tu personarum insuper habito i ius ecinnubii νι- . 1 s. c. eod. mia. i. s. g. f. deservo cor pio, L & matrimonii omnibus impellitum fuit, parvi ultim de opera Prissati, Paulus i .sent. tit. II. g i. pensa servitutis conditione . quam natura non
Ampliύη eodem jure eivili attento connubiam , habuit,neque divina lex a Gniugali excepit lege. quod est ius matrimonii legitimi, Isidotus lib. s. Quaproptet jure canonico res longe aliter se
mi p. g. non Habatur nis inter aequales ei ves habet quam iure civili, quia ius eanonicum noni Romanos, aut inter eos, quibuq ius connubii da is considerat statvm fortunae hominum. sed naturae; tum erat, cum id nominatim concedebatur. Clia cumque omnibus hominibus unus si Deus, ita cero an sto e. Smultae, cum μισι nuta eam eo, unam ex illimat esse legem matrἰmonii lutet iii cu conuulsi m non est,n mum νentio; omam genuos di servos,e. I. as. q. a. Unde Isidorus par qua nati sunt πιν sequuntών, pro Men. manere sima M. I. episto i. ait: Semis id ais nobis
G hu in nostra terris,atque in Apulia. Adforeque opera di servatis nuptiauisam ti risia curiam olent.
172쪽
Tit. X. de Conjug. servori Isr
M. Marum eos in ahbrumpossessitonem redegit ratre- Igitur non potest alter ex coniugibus ut seivii, mera omnci unum. inqvieadems m sive niaturiam, alterius manere ; N per consequens contracto
ιὸ idem so/θιώνum3υδe,Λ in m. Deus matrimonio inter Dominum di ancillam pro- enim unus ea , cum quo omnes sumus unum pria in, libertas data creditur, quod apud nos de
genus. ae proles, ut ait pindatus M. ε. Nemo cisum cxtat an I. i. tu. Is s tit. Hi n. . defen
Om : & salten, umomnos in Domino sumus, dit Pinet. si . r. se .el -m fmih sive di.es.sQe pauper , sive servus, sive liber, sive Secundae patris huius assertionis ratio prove .famis, sive aeger, atque unum omnium caput, ex nit ex errore , qui adest circa eonditionem eon τε quo&rimnia. Christus. Denique tam servorum, iugis et contracto enim matrimonio eum ser,oquam liberorum redimendorum gratia venit , grandis iniuria liteoniugi libero ; lautiturque is, eodem loco habens omnes praecepta sua servav- bonum prolis, quae non poterit commoden ut rites, quema amodum di qui Jacob, tum ex liberis, di educari,cum omnia,quae servus acquirit, domi tum ex seruis progeniti sunt silii, omnes eodem no acquirat. Et tandem adversatur mutuae eo ha- iure suere, ut gie it Iustinianus Martyr His Q. cum bitationi, quandoquidem servu debeat in domo Tryphone. Jus ergo eanonicum considerans Om- domini habitare, de ab eo possit in remotas pam nes homines aequales, S per consequens a natu- tes mitti. Aecedit quod error tot it consensum, ra liberox, ideo nee servum.nee liberum a sacra- quia fertur absoluic in obiectum existimatum , &mento matrimonii esse remouendum censuit. ab alio avertit agentem omnino , I. si ρον ridi Qua etiam ratione motus Imperator Alexius rem,st deIurua EL natu i contrariam. f.deret.
Omnenus anno Ly.ri te/-.quam refert Bal jur. quare error in corpore Omnes vitiat eonti aiasamon ia n. 8s. Omae s. cum audivisset matria cius, ι. quia tamen i . l. an et eniti tris s. g. vi monia servorum neri sine secta benedictione , coni senia emptu,ameris . . .Leontin 3 477. . I. in eaventibus ἡ ciminis , ne seretorum dominium deverb obL pichard ιn l. I. ae emptione, de in I. 18.ex ea eausa amitterent, iussit ut be aedictio adhi- q. l. deis ran b. Dor clius 4. c.1mm. 6.uhiUluall. heretur: ramen . ait, est Dominus ommum, unis ML A. Faber m I. 39. de senoribus,mnes laso d.
JUα,unam baptismines , d ad pus qΛidemiarimet. Las. I.I. Unde iuste Ecclesia statuit errorem eoia δε--, s suasis a forentiam non eum muυς ditionis servilis omnino irritare matrimoni ut iamnes emmstimeus ex quo δενυι 6us,qua nos βοδα est tamen hoc impedimentum tantsim tutis poli vino ct τι seco viaine ν άemat. Unde non in- tivi, quare apud insdeles matrimonium eam si subtiliter quari ptii est,cum attento iure canoni- mili errore celebratum , validum est, ut eum neo matrimonium subsistat inter servos , Ze inter Thoma resolvunt Rebellus j b. s. ri impia --.hominem liberum, & ane illam sesentet illud conis matr. q. s.f. Q. a. n. 33. pluribus relatisSanch.I4 trahentes, an hodie si dominus in uxorem dueat de matram. Hyp. 19.M. is. Arniseus dejure connsb. elisam, ilii sitiertatem dedis , credatur , ut jure cap ys M. f. qui. N alii de impedimentis matricisili procedebat. Et videbatur, quod non,cum monii agentes , plura prosequuntur de hoc imia necessitas, quae libertatis tacitae inducenda iure Pedimento erroris circa conuitionem. civisi, Ob eius rigorem adorat, attento iure ean Nec obstat dubitandi ratio supra adducta,euius nieo non vigeat. Nee videtur absurdum, quod prior pars procedit attento iure civili , quo in.
eadem maneat eoniux , fle aneissa conjugis; quia specto edua servi personam non habeant, di quoad ,. . etiam noὐum non est, quem esse filium, At servum ius civile pro nihilo reputensiit, L podamn tigpatris, Iuli malores deres is uiatim M. mmm deret urcideo non matrimonis, sed tantum eon mia iam amas notant Glossa trebo Patrem. - f. tubernium contrahere valent. Nec obstat, quode em, infitit. qui causis ---. Gamma dicebamus, servum voluntatem non habere , nee
incisis. n. t. de etiam attento iure antiquo civili posse dominium sui eorporis,quod non habEt, itiuxores in maritorum manu. potestateque eonvo alium trans ferre. Nam sicut voluntatem non ira
Niebant. Ulpianus infragm. rv. o. & late probavi beat in omnibus his, quae auris civilis sint, & exo c. non est Dabis, de o L. Vetum adhuc credo quibus domino praeiudicari possit; tamen in hia iustum aen numque esse quod si dominus ducat in quae lunt juras naturalis voluntate propria regi
uxorem propriam anelliam, vel Econtra, eo ipso tur et unde cum matrimonium sit iuris naturalis, censeatur libertatem elargiri Et quod attinet ad sym naturalean' dejure nia rati, probavi se citi dominam nubentem silvo proprio, cum malitus deston l. ideo etiam inuitis dominis ilitid servist caput tirotis, di eui uxor tenetur obedire, cur contrahcre valent, praeeipue cum exinde non lae admittemus maritum servum , & dominam uxo- datur dominica potestas. Deinde quia seruuarem. quo maritalis potestes infringetur ρ itidem tradit corpus suuin alteri conjugi, quantum satis Ee maritus acquiret uxori , cum ipse alias rerum est ad generationem filiorum quod sussicit ad
suarum dominus fit, doceane Iam de Miminae veritatem matrimonii, attento jurae naturae nee
quae di alia expensa a vigilo in s. est raman , n. 2. hoc impediri potest a domino, quamvis non traia me. de hared. tis. si adent, ne maritus servus ma- dat illud plenarie , & pro omni tempore. Neeneat, quando domina eidem iuncia est. E con- Obstant authoritates Concilii Aurel. .&s Baiaverso quoque dominus, qui propriae ancillae eon:- filii ; nam verum credo, priniis Echlesiae saeculia iungitur,illi labertatem praesumitur elargiri ei iam matrimonia relebrata a servis, invitis dominis,
attento tute ea nonico , quo matrimonium cum Ecclesiam irritasse, ut expres1ὸ constat ex D Cle. Meilla sustinetur; nam maritus uxorem tractare mente I,5.8 con λι. e 34. ihi: Ad uvar,atitfoem debet ut sociam, L aates. 4. C. de crimis. expuat servis copaliari, ve spurentur . vel e/ιriamur. haradu.n veris habere in scrvam.Deinde pias Cum enim domini conquererentur, eo quAdmetur prolem velle procreare legitimam , arguis fraudarciatur servorum ministerita, ne erederetuemento testis si tiquι a 3.C.Aristi m μιν e etiam Ee lesiam favere seri is contra dominorum pGia rapacem suecessioni 1 mram e abimidamia distatem, pro tune aequum Ecclesa existimavit,niat. Λecedit nam maticus, de uxor una cato cenia uitantum eum dominorum 'oluntate matrim
173쪽
nium contraherent ; postea vero cum expcnde xctur, quod sicut doreinus non potest impedire se tuo suo quin libete dormiat Ee comedat, quia actiones itiae sunt datae a natura ad conservaticinem individisi , ita non potest eum impedire, quin matrimonium contrahat quia matrimonium esta natura iustitutum ad conservationem speciei ;praesertim etiam cum servus per servitutem tantum amittat privata iura personalia , quae ratione servitutis ad dominum transferuntur, ncia potest amittere jus contrahendi matrimonium, quia hoe potius est ius ipsius humanae naturae ad sui propagationem , quam ius naturale. Non meiatet i urrianum pro explanatione Clement. Ab. 8.e.ip. M locum illum accepisse de separatione quoad thorum , non vero quoad vinculum e sed cum non satisfaciet praedietis authoritatibus Basilii di Concilii Aurelian. tradita sententia defendenda est,quam probat Basil. hi . . de mirim. c. 42. Nee obitat argumenium, quod deducebamus a Sacramento Ordinis ; nam inter Sacramenta Matrimonii & Ordinis i servis aecipienda , duplex datur diuerentiar Ptima, quia per su-keptionem sacrorum Drdinum mancipatur homo di. iiii, obsequiis pro toto tempore; per matrimonium vero non obligatur reddere debitum, nisi eongruo tempore. Secunda est.quod per sv susceptionem sacrorum oldinum obligatur susci piens ad opera civilia naturalibus superaddita, in quibus dominus habet jus N potestatem ; per matrimonium vero soluin obligatur ad filiorum generationem, quod est opus naturae, & non cadit sub domitii potestate. Nee obs at alia disti
cultas contra secundam partem praesentis conclusionis adducta. pro cujus solutione notaniadum est ex cap. c. 111. q. i. errorem posse quadrupliciter eontingere in matrimonior nam pri. O potest esse citor ptrsonae, ut quando Petrus existimat contrahere cum Maria , di est Ioanna. Secundo est error conditionis , ut si existi inet contrahere eum libera ἐς postea invenit esse ancillam. Tertio est error fortuna . ut si existimet contrahere cum divite , de revera pauper sit. Quarto est error qualitatis, ut s existimet esse virginem, &est corrupta; vel quando existimatur pulchra, &cst deformis. Deinde nota,quem libet ex his quatuor erroribus posse ex parte subjecit esse duplicem , ut de ignorantia docuit D.
Thomas I. a. q. 4. art.f. nam unus est error antecedens ad consensum altet est error concomitans consensitan, inter quos est duplex discrimen. Primum cst, quod error antecedens cst causa quare conseitius habeatur. ita ut illo non existente, con-knsus non esset, ut si quis existimans ducere Mariam liberam, divitem, de pulchram,virginemque, illam ducat,non ducturus cognito errore: at vero error concomitans non est causa consensus, sed etiam crancomitatur illum . ut etiams non esset talis error, nihilominus consensu tus esset: unde hoc genus et roris non inducit ad consensum, sed accedit consensui , ut quando Petrus existimans ducere Maiiam virginem,&diuitem, ducit illam, ita tamen ut idem prorsos faceret comperto errore, di vetitate cognita. Secundum discrimen nascitur ex primo, S illud est , quod error antecedens Leit consensum omnino involuntarium, error vero concomitans non reddit illum in vo luntarium , quamvis non faciat ipse in positive voluntarium. His suppostis dicendum est, errorem circa personam, de conditionem omnino vin
tiare matrimonium, ex trad tis pro rat; ne dubi tandi r errorem vero eirca alias qualitates omnino accidentales non impedite matrimonium, quia quamvis Omnis error antecedens reddat actum involuntarium, non tamen omnis error
facit actum involuntariam simpliciter 1 sed ille
solam, qui est circa substantia in ad iis, aut cirea qualitatem requisitam ad eius essemiam: ergo ite eterior circa accidentalia causet in voluntatium seiacundum qui Lhoe est circa essentiam actus.de quosuit error, non tameu causat in voluntatium sun-pliciter, ut satius doeent Moralistae de hoc impedi
s. error enim in mali imonio dari potest eirea personam , qualitatemve per scitiae. Error circa personam licet in aliis contractibus tantum ad accidentia pertineat , in hoc tamen contractu adestentiam spectat,cum detur corpus pro corpore; ideo matrimonium irritat, tam inter lideles, quam infideles, cum errans non consentiat, nec ita deisceptus cognita veritate non consentiret. Unde qui contraxit cum Titia, putans esse Seiam, nihil agit,cumc. 29. q. . capuLanos, et nis Error vcro circa qualitatem etsi sit anteci dens,de det causam contractui, non irritat matrimonium,ut error diis vitiarum, vel pulchritudinis a nam eo casu non contrahit quis motus a causa tanquam a conditione , sed tantum motus ab illa tauquam a causa finali. Hurta do,Nasii, quos reserunt di sequuntur Trulleiach. de marram. c. s. u λ .Le..iuti et eod. tradi. cis P. O q. tiit. Si tamen error circa qualitatem rutundatur in errorem perlonae , , itiat matrimonium, ut eum quis contrahit eum Matia ut
euin silia Regis, quae vere non est, quo casu matrimonium non subsistit, quae doctrina tuoc praeiscipue procedit cum scemina erat adhue contra henti incognita; nam si quis intendat contra-here cum primogenita Titii. petatque ut ostenis datur Petro amico,& non illa , sed alia monstretur, attamen contrahat eum primogenita , valet matrimonium. Trullench.tib jura, dώλ3. Deindes quis erratis qualitate, dum sub ejus condi
ii ne expresia contraxit. matrimonium non subsistitiu te Contraha retiamsi es iuves,aut nobιtis , quo
easti s conditio vera est, subsistit matrimonium ;ssalia nullum este Trullenesi dicio b. Sed praesenti asserti ni ptimo Obstat textus
κυοι fiantis tima. Ex quibus verbis deducitur , matrimonia inter servos contracta, legitima non esse 1 ergo malὸ in praesenti docetur inter servos , hominein liberum de ancillam, legitimam conistrahi matrimonium. Pro cuius textus expositio ne dicendum est: Saluctum Leonem in eo textu afferre discrimen , quod versatur inter uxorem juste . N legitime ductam ; de inter uxorem non legitime acceptam , quae solet appellari concubina, quae parum distat ab uxore , ut probavi m
tifex , uxorem eam tantum esse, quae iuste, de legitime inter ingenuos ducta est, ut jure e vili Romanorum procedit, uxorem vero ductam a servo non haberi pro concubina, idest pro uxore iniuste ducta , quia cum ea est verum matrimonium, licet non secundum iuris solennitates celebratum: de ita in eo textu concubina non accipitur
174쪽
p;tur pro musere turpiter cogalla, sed pro uxore sne juris solemnitat:bus ducta. ut late textum illum exponent docuit Basilius CL 7. de m trim. cap. 1 . S post eum Arias de Mesa lib. 3. Orior. p. 4 . num. it. Unde lices iuxta saeros canones inter seruos, aut liberum hominem , di ancilialam detur verum mattimonium , non tamen
quoad jus ei vile est legitimum , de solenne , ita ut iis ii sint haeredes eum sui tale, aut sint in potestitis patrix
9. Secundo obstat teditus in ea . ume. 33. I. ubi Expi ea/- statuit Pelagius , quod si nepos habet patrem ε .unis. servum, avum vero liberum, & de eius nuptiis Way agatur, aqua eonsentire debet, non vero pater, qui est servus , qui liberum arbitrium non habet. Quem textum ita expendo i Non habet liberum arbitrium servus in nuptii, filii: ergo nee in suis , &per eonsequens ex desectu liberi ae bitrii matrimonium contrahere non potest. Proeulus textus expositione sciendum est , jure ea. non leo, sicut S iure eivili , consensuim patris desidetaei in nuptiis filiorum , ut probavi in c. i. aede fons sub. immo&avi,etiains de nepotis,
ter in servitute esset, forsan quia captus erat ab hostibus , aue venditus ad pretium participandum, avus vero libet , di ingenuus , id cujus potestate nepos crat, illius consensus, non vero patris desideratur , quia filium in potestate non habeat, cum ille , qui in alterius potestate est , alium sub sua potestate habere non possit, ex regula, A quι in potestare, f. de ν MIur. & ita ex denetu potestatis non habet athitrium in nu iiii filii, in matrimonio vero ab ipso contra-enda , cum tantu ra naturalis consensus deside. rettur de servus illum per se praestare possit, ideo potest & matrimonium contrahere. to. Tertio supra traditae assertioni obitat textus
Expanirin mea Mutiti. de praesia t. in illis vel bia i , p.rma, Iter vero inst time uiam ii d asserens vitiosum, Aeo D ' sγω, d, ruis, fraudaretur.Ex quibus deducitur, servum matrimonium contrahendo privare do. initium suum dominio. Ergo non recte in praesenti asseritur , servum matrimonium celebrare
posse , quia non idae dominus privatur iure suo. Pro euius disse ultatis stilutione dicendum est , dominum non privari dominio proprio
etsi eius servus eo sciente, vcl ignorante matrimonium contrahae ἔ nec contrarium probatiis d. cap. illud ε, nam praedicta verba non sunt Pontificis decidentis, ted mulieris , quae illam exceptionem Opponebat, ut matrimonium impugnaretin se non esse attendenda. , , Quarto supra traditae asseritioni obstat textus xu.m,ti, 'can. 2o. 6onc tu ι vermeri cujus titulus est, M
n. lii bertate donatam vix rem habere cogatur. Ex quibusu ιν-- verbi ς deducitur , quod ad hoc ut matrimonium contrahatur cum ancilla, desideratur ut prius manumittatur et ergo non recte in praesenti assotitur , inter servos N liberum hominem , & an eillam , matrimonium celebrari posse. Cui dis seu stati ut sitis saetamus , seiendum est , et artes larium ibi aecipi pro servo in Ecclesia m numisso instrumentum libertatis in charta a d mino accipiente , iuxta formam illustratam a Nicolao se Maistre lib4.ri bom, Eces cap. 8. &chartularius dicitur a charta , Isb. 4. capit l. cap. IO.. ut ii, natialis, qui iactato denaclo n.animittebatur et notavit Sirmundus ad ipsum canone in . Unde Lnsus ipsus canoni, est, quod si homo liber eum ancilla fuerit fornicatus , eam manumissam in uxorem accipere cogatur. Nec negarunt Patris etiam eum ea, dum ancilla erat, matrimonium stib suere posse, sed ut cogeretur homo liber eam ducere,desiderarunt pP. ut prius
manu miti cretur, ne eo praetextu a nuptiis re
traheretur, quod ipie liber esset, illa vero ancilla maneret ; non tamen quia putarent l 'ea adhue non manumissi matrimonium noti subsistere. Quinto superiori assertioni obstat i estu, in ta Op. ir. G I. TH. . s. in illis verbis e fixerisum libertoriam Ecclesia pleramqne patrocinandi gratur ..
Jhomactilet, a per totum generosiuas propria δε-
stat , non solum servis , velum de libertis prohibitum esse ingenuas mulieres in uxores accipere e ergo non recte in praesenti docetur, inter servos, & inter hominem libitum , S ancillam,
matrimonium subsistere ptille. Pro cujus difficultatis soliuione dieendum est , in eo canone prohiberi matrimonium inter libertum Eecit sae,& ingenuam ; non quia illud invalidum, seu illieitum si, sed ne proles ex tali matrimonio si Leepta intendens itigentiae matris condationem sequi, eximatur ab obse sitiis, di operibus Eccle sire praestandis ab eius libertis , ut constit ex catione sequanti, in illis verbis: Si contingat quem eumqae de I, νιis Ecclesiae , Oramne prosapia
.hbee personis ιυ ι Mia rapsura, tam Etis, ruam ..rum δε pi non licebiι ab Hia μ patrvi amo e Agara . sed ad de iis obsoquia re.ens eg/-ι sunt.1tem quia ex legibus Gothorum compilatis tib. 3. tit. a. inter ingenuam & libertinum illicitum erat matrimonium propter eram mixtionem Gothorum cum libertinis N ideo indicto canone I. impugnatur matrimonium inter libertum Eecleisiae, ingenuam. Ex supra traditis lueem aecipit Zacharias 3 3. Pontifex epistol. s. in illis verbis r De eo ex. ηα - - ξι tendo,o quod impetrare a nancis is reddenatim πιιhM. B cclesias via monastra is nun privastis alaad, quam's ut vertente anno ab tinoquoque conffugia sertorum . d reduantur , O Megriniin Deo,Pia poιώιμ impetrare , in dom Dominus donaveris
quibus verbis constat , rite N legitime servos matrimonium contraheret squidcm pro eorumitosi unis
175쪽
con tinctione , R bene a ctione eensus duodecim solidorum assignatus fuit; olim enim pria admi . nisi ratione sacramenii matrimonii aliquid Paro. cliis, de Episcopis pendebatur , ut constat ex Gregorio Magno Lb. q. θ'. 4. ibi: Per venit ad
certum constitutum fuit stipendium Episcopis pro
nuptiis earum , quae intra fines dice et seos nu pserunt, de quo Alexius CC innenus apud Leon clarium M. ε Iuris orient. ita sanxit e Priserea fecis , Aetionem Imperatoris I nomacho eticu recordarunis, Masse risu mea latust,ur cum aliquisbecti territoris e mcumque reetionis Discopo νtim, cos A ralti it timis uxor busIunguntur,ue piat Episcopus a Us quidem genero nummum reum unum, a spons vero Inteαm ulniarum duo-άecim. quemadmodum es ab antraquosan tiam est.
Probat lemaistre de Iuribus Episeop. bb. 2 ca'. s. Unde iuxta illum veterem morem Zacharias Ponti et permittit Bonifacio Moguntino Episcopo m d. '. 4. ut duodecim denarios annui census exigat pro unoquoque coniugio ser
Ea supta traditis , videlicet attento iure na-α 'η tur turali, servos coniugii capaces esse , non veroga, ' injecto stare civili , lucem accipit textus in L si A . des. 'ta de ure rit. ubi docetur,ancillam eum servo copulatam suisse , di colini ventibus Oculis domini ancillam servo dotem dedisse & cum postea ambo manumissi essent , in ea dein con iunctione perseverarunt. Quaestum suit, utrum res ira datae in dotem conversae crederentur λ Et respondet Ulpianus , conversas hideri. Cuius responsi ratio provenit ex supra traditis ς nain cum iure naturali attento matrimonium inter servos consisteret , 5e ambo postea suillent manum iis , N per eonsequens capaces coniugii ex iure civili, etiam non sequutis aliis nuptiarum solennitatibus dos rite eoniistit. ut docuit La. Joia septius de Retes tui. 8. Utis. cap. ar. m. II. Sed tune obstat textus in I. Proselm 67. g. eod.
m. de Ime dari ubi ait Consultus , quod ii ancilla libero homini nupsit. & pecuniam in dotem dedit . posse dominum ancillae eam vindicare, nil sorie a marito usucapta est , quae exisceptio graves continit dissicultatis. Priina . nams matrimonium non valuit , utpote celebratum inter ancillam di servum , quomodo dotis nomine potuit proeedere usucapio , contra lex tum in I. I. g titi. s. pro Qte. Secunda , nam saucilla sciens se ancillam esse , pecuniam do inini eum mala sae in dotem dedit , furtum commilit , di per consequens tanquam furtiva ex lege Attinia usucapi non poterat. Agnovit utramque dis stultatem D. Iosephus de Retes ad I. Altima , num. ig. Primae disse ultati satisfacit asserendo , in eo easu poste maritum dotem usu pere , non tam ex titulo
pro dote, qua in ex titulo pro suo , ut inquit ibi Proculus , & explicat Cui ac tractiat 7. Afris. ω De. qtiod 'o I r. f pro emptore ; habuit enim mari lux iustissimam eausam erroris , non a se otiam , sed ex alterius facto . aut traditione ; quia potuit sine eulpa deeipii sautem eo casu matrimonium nranumisia auia cilla sequeretur , usucapio ex titulo pro d te procederet , juxta proxime tradita. Secundae dii lici illati respondendum est negando . in ea specie surtum ancillam commisse ; s-
quidein supponimus , non clam , & furtive , sed palam pecuniam domi ut in dotem dedisse i ita tamen, ut domino maneret potestas eam vindicandi r di ita licet mariti a principio facta non futilot , quia dos line matrimonio non est , L qua se Abere .f. de conLE . Nodin.
l. I. I. ΤιρυIationemri g. δυυν erit. tamen procedente usue apione mariti fieri potuit ; quo casu procedit sententia Proculi t decuerunt Brisson. de Iure connub post praneapiam. Cujacius sui. i. f. pro dor/, D. J osephus R etes istigem Attimiam, n. 6. Ex eadem diactrina exponendus est Ma tellus in si mulier s9. f. sna f. Iure .L sim,ubiici, in Titius deeem dotis nomine dedi, tan illa, quam putabas esse liberam . quia nuptiae sate non poterant, decem repetit eondictione ob rem dati : quia eo casti dos dari nequit, cum matrimonium sequi non posset : recie tamen in fine textus pro Uya, legit V m , Cui ac. tib. ia . . cap. uti. quem sequii imi r Gothostedii sibi, Merit Λιι supra, ex Cuiae. Bb. I. c. 7. Sed adhue supra traditae as sertioni obstat te Is
opere , non us icia io eo Iugis , seu pro Eius 6t ob bis stans. Ex quibus expresis deducitur, matrimonium cum ancilla celebratum invalidum fuisse, cum asserat Leo Papa in eo textu, siqui toalio matrimonio eum scemina ingenua . non duplicari coniugium. Cui diis ultati respondendum est, in eo textu ancillam non sutis, in uxorem ductam , sed potius luxuriose ad actus inhonestos domi retentam ; eoncubinam videlicet,non coniugem extitisse. Et se recte ait Leo, eam ab iciendo a thoro, di ingenuam in uxorem ducendo , non duplicari coniugium, inim5potius virum honestatem prosteri, matrimonio ita celebrato. Non me latet, Stephanum Papam seeundum in responsis, quae cum per Franciam proiicisceretur , in villa Carisaeo dedit
ad varia consulta , quae extant rom l p. Concita riam RV ae edetis , aliter accepissi locum illum, videlicet pro ancilla ducta, m ιAp. i. de consequenter a. 7. ita respondite. ι quum a se par sentiarum xerit is con reum, postea in 'vim reversus,r ovam accurest, ct uertim conrigerit, ut aes in m quia reasuerat, parmam revera Inr,s-ιsta ostia, quamprtio sub titati et rosci
tia fueris,lane tatis potest aliam accipere, tam n ita vitiente in Aua,quam inpasnapropria haluit.
Nam simile teibonium Stephanus dedit non definiendo ut Pontifex . sed consultus ut privatus Dossitor ; & sequutus fuit sententiam eorum,
qui asserebant, servum tantum ancillam dueere posse , re retinere ; non vero hominem ingenuum , ut plures existimabant, ut constat excan. I 13. In excerptis inbelli Arctii episeopi Evorat. tom. I . Conciliorrum, ibi: Si serium, O
176쪽
Tit. X. De natis ex libero Ventre. III
TITULUS XDe natis ex libero vera re.
a) Gregorius dAnthemio Subdiacono.
Non solum frequentibus praeceptionibus , sed etiam praesentem te saepius
monuisse me memini , ut illic vice nostra non tantum pro utilitatibus ec clesiasticis , quantum pro sublevandis b) pauperum necessitatibus sungereris , & eos magis cujuslibet oppressionibus vindicares. Praesentium ergo lator Gaudiosus iusinuavit nobis ab c) actoribus sanct e Romanae, cui Deo alictore praesidemus, Ecclesiae, sibi violentiam irrogati, asserens, quod filios suos viri praedictae Ecelesiae velim vindicare.Oblatis etenim ab eo documentis agnovinius, Si ricam uxorem praesentium portitoris ab Ecia,quondam gloriosae memoriae Morenae cuidam 1 minae titulo donationis fuisse largitam,& ab eadem Morena per d) epistolam minu- missam e dc ideo indecens esse credimus, ut progeniti ex libera muliere filii ad ser vitium retrahantur. Propterea expetientiae tuae praesenti auctoritate praecipimus, ut his ipsis documentis, sicut de nos didicimus, exuto a curis animo diligenter intendat, quatenus si documenta nulla sunt ab Ecclesiae parte, quete documentis huius hominis debeant obviare, ab ejus se molestia linealiqna retractione suspendat. Durum enim est ut si alii pro mercede sua libertates triuiiunt, ab Ecclesia,quam tueri has oportuerat, revocentur. Iterum ergo atque iterum experientiam tuam necessario submonemus, ut illie, si quae inter pauperes,& Romanam Ecclesiam sanctam quaestiones vertuntur, omni mentis integritate discutiat, sicque patrimoniales utilitates peragat, ut a benignitate justitia non reccdat.
a)C Rus m. J Ita etiam legitur in prima
Ieollectione, subhaeritae . timc.de apud Ivonem Carnot. θυ. 6. cap. s. tiraperitur textus sic inter epistoli ipsius Saneti , h&Lina M. De' l. 13. ex quo registro integram huius textus transeribo, & ptat sentem inscriptionem exposui ineap. a.de conit.
b) paupertim necessi avibus.J Quod proprium
erat ossitium defensoris, ut probavi in evare..' G Actoribus.J De quorum officio egi in east...
& non ex omnibus aeque persecta libertas sequebatur , nam tantum manumissi vindicta . aut est amento eives Romani cisciebantur, de justam libertatem assequi dicebantur, creneral ter au. F. si O .ι qmbim, Lass. si quo testamento, I. M.1. At
quasi so. I. Hirmo, ori euom gliber t. l. r.eod. titia. Paulus tib sentent. tu. t . f. malas, Con-mnusti a. commem. cap. 6. Bristonius & Caikinus vobο liderii: de manuniissus uno ex tribus inodis, respectu Latinorum de dedititio rum liber dicebatur, Cicero I b. a. iti Topicis, ibi rζm me L Leia . nec te memo, nec censis est, tibis non est. Manumisso autem vindicta nomen aecepit , ut ali; dicunt, a Venditio Vitellorum servo, qui civitatem proditione liberavit erepturam, qui adversus Romanos conjurationem patefecit, & put, lice a Romanis nianumissus eth ὴ in praemium scilicet ut ait Livius I b. a. libertas . N ei vitas data est , de ille primus dieitur vindieta liberatus et qua de re est elegans
illud Claudiant in . de eonsulatu Honorii:
Alii ex eo dictam manumissionem vindicta asserunt, qudd lictor virgulam servo manumittendo impo-
177쪽
imponeret. pei sius: ιο si a ro liuiam m/m .i pratore recessi. Et paulo post: mis in sistiseia u. Eior, quia Umanians. BC eius in topicis, Plutarcii. laeseris numinis vindefia,la. de manismis. 4 3. oti quod haec libertas imponi dicitur, testantinistaria vero relinqui; Ismic. 6 pentili. C . de communa seri. -iniam. ubi notavit Gibe. unde dicitur, vindictain imponere ιn l. Vad M. s. de ma rumisseum vulgatis di adductis a C OihOtr. - nbris ad impiatium in fragmentu , tit. de tibertis,f. um d ctis, a Bristbnio de Caluino , merbo κ-Da. Erant etiam in hae manumissione eerta & solennia verba concepta ad eam peragendam. Severinus Boetius apud Ciceronem, quae vero fuerintilla solennia,&vulgaria verba . ex Constantini Harinenopuli dissinitione colligamus , quam refert Fornelius M. i.siti .eap. y Mndu a, inquit, mirga est, qua Metιstraim, vel Prator, Consul. ves Proconsul, ante quos poterat relebrari l ut Ulpianus
-- simules. Brissonius tib. i.selial eap. D. unde exponendus est Paulus tib sement. tit. Ia ubi assirmat, mutum & surdum, ser*um vindicti liberare non posse , quia videlicet sati vetha ma numissionis non poterat postea tamen cons n-su populi hae solennis formula obliterata fuit , ut plobat Fornelius ubi supra. Censa maniamιtris tur Ohm ut Ulpianus in fragmentu , rit. de Bbrem, g 3.) qui Loraci censa Julsu dominorum inrerestes Romanos censum profitebantur. Recte di. xit Oum, quia iam Ulpiani temporibus in desue tu dinem hae abiit manumissio , eius tamen me. minit Caius M. i. tistit. rit. I. s. civis Romantis , Nillustrant eum manumissonis modum Sigonius
eius θώ. I. fulces .eap. s. Revardus de Authoris. prurint. cap. s. Osualdus ad Danel. 5b. I. cap. Is Testamento etiam libertas dabatur, vel directa, et silet commissaria. Di recta, eum a testatore directo dabatur,nullo expectato haeredis facto , de qua intιt. de misntimis testam. Fideicomniastitia, quae ab haerede praestabatur . de qua in tit. F. de fideicomm is tiberi. utriusque e sectus recensent Petrus Faber Id. a. semestr. eap. 19. Osualdus ad DOMethb. r. commeme p. 34. littera A. Cui ac. ad tit. C. de restari manumisset. Hactenus egimus de modis quibus plena liber-m ιι νι ' tas assequebatur: reseramus nunc modos, quibus manumiss minorem libertatem eonsequebantur; a m M.&quidem inter amicos , aut per epistolam mam nuntiis, Latini fiebant, idest in libertate morabantur, di deceἡehant ut servi , donec aliquo ex modis relatis ab Ulp ano iti fragmentis, tit. de Latinis, Quiritiam libertatem altequerentur. Huius libertatis Latinae mentio editat in I. qui abstrus 38. f. d. acquir, posses quo in textu prIterquam quod agitur de manumissune per epistolam, initur Constillus verbis illis, in uertate morari, quae sunt propria Latinorum e cuius locutionis vestigia nonnulla sunt in Pandectis, in L 4. c. de tiomm . hbert. l. cum quasi 3 e. ult. f. eod. I. ordinata EA. g. penuli si de I, r. l. causa r notarunt Cui ac. aurit. c. 9. siueicommig. ιbrer. Gi- sanius ιιι dem Etiam libertas Latina continge .hateae manumissione inter amicos , de qua Seneca tib. . de mira brata; ἱbir iustae tiberialis, an
laberrinis uina inter amicos, qua est tibertas Larinui vel in con .ivio , coitis manumissionis meminerunt Caius tibι supra , Jultinianus in si uis. δε libertis. item quoties qui que Dominus sinebat servum se gerere pro libero, libertas Latina contingebat : exempla plura addoxit Merit. lib. 4.obs cap. t . R inde intelligendus est textus in I. ordinata 24. . si quas iactiones, is de liberal cutis Latini ergo in ultimo vitae spiritu libertatem cum servitute commutabant , decedebantque tanquam servi , ut scribit eleganter Salvianus tib H Eeri s. cathol. ibi: Ieto fiamna hhertatis. quis sciscem babent quadam fiab ιιtulo Gret, magere viventes, sis qua superstes habent, momeniates donare non possurite se ilicet quia moriuntue ut servi. M. . . IH h.deseras tiberi. I. 8. C. The ris a. liberaticatio, I. I. C. Theodos deperit. 5 redit. l. a. C. Theocios ad SC. Gaudianum e plura Curae. adnt. C.de La . tiberi.superest ut de munima libertate, di de dedi titioruin statu agamus. Et in dedititiorum numero habebantur illi, ut Ulpianus ait infragm. tu. i. g. II. qui poenae causa vineti erant a domino, quibus vestigia inscripta
suerunt, vel ut alii legunt, stygma, qui ob id stygmatici , litterati, di in ulli voeantur , isti
enim ferro caudenti in stonte notabantur. &tradebantur , ut cum hestiis pugnarent , vel in
carcerem eoniiceremur. l. m. .ridiauitia Hur
tale. l. fratres, is ae poeni, ; de ita toto vitae tem pore servituti erant obnoxii , tantumque morte absolvebantur. Unde constat, libertinorum truplicem statum suisse. Pitinus eorum, qui plenam libertatem assequebantur , qui & testamentum sacere,& testamento aequirere poterant. Secunisdus Latinorum, qui iterum manumitti, aut aliquo ex modis relatis ab Ulpiano , civitatem Romanam assequi poterant. Tertius dedititiorum. qui nullo juris remedio civitatem Romanam a sequi valebant, de quibus, &de praedictis manumissonum modis, plura tradunt Alciatus ιν i. paradoxaeap 34. Britanius okaseria . p. s. Tir
net. ιb.2. Ominem. eap. ubi Osualdus, Cuellari integr. 5b. de mam 4s milenbach. disp. go. ED. Perdoctam repetitionem ad hune textum set
psi Alsonti, Benite2 'Complutens, Pto fessor . S ejus e tamentarium dedi in cap. D. risere.
178쪽
UTRUM autem filii & filiae ante, vel post compaternitatem geniti possint ad
invicem copulari, h) canones secundum da versim in locorum consuetudi nem inveniuntur: & licet primus canon ea inde editus, natos post compa ternitatem prohibeat adinvicem copulari ; alter tamen canon posterius edi tus primum videtur corrigere, per quem statuitur,ut si v c ante, sive pos compatemita rem geniti sunt, simul possint coniungi, excepta illa peti Cna dumtaxat, per quam ad compaternitatem venitur r unde tolerabilius nobis videtur , ut secundum e posteriorem canonem, ante & post Compaternitatem geniti simul valeant copulari. prae ter illam personam, per quam compaternitas contrahatur, nisi consuetudo Ecclesiae, quae scandalum generet, aliter se habeat.
a ci Alonitatio. J Ita etiam legitur In primacteollectione,jub hac iitia. My. I. ubi adisditur pars capitis II et , ut cognosea inus , in praesenti referri partem textus in cap. licet, des as duar. Integra autem decisio extat post Concit. Lateran. p. si. cap. r. De Salernit. Ecclesia egi in eap. i. is ostis,o Judacis. b) Can ι . J Si Alex. lli. respexἰt ad textus in cap.Iuper quibus 4. cap.posts. O. q. s. recte reprehenditur ab Interpretibus dupliei ex caus4: Hima, quia eanonem Paschalis II. relatum in cap. s. appellat priorem 1 de canonem Ut bani II. in L p. 4. appellat posteriorem, eum Vibanus II. praecessset Paschalem II dc ideo Cratra nus servata temporum serie prius eompilavit canonem Urbani Il. quam Paschali, II. siquidem urbanus floruit per annos io8. paschalis velit. per annos I 99.& textum inae e. post 3. esse paschalis II. constat ex alias eius patetibus, quae extant in c. po
der I u. agit de aliis eancinibus, aut si delis duo bus, posuit priorem pro posteriore, di posteriorem pro priore. Secundo quia Paschalis Il. ιnd. e. post r. lieet iuxta aliquorum interpretationem aecipiatur de matrimonio non contrahendo inter salicis naturales eompatrum videlicet, δe inter s-lios susceptoris, & filios patris, cuius situs suste-ptus est , tamen verius est,& sacile constat, praeeipue ex exemplo filii emaneipati ab eo adducto. agere de matrimonio non celebrando inter filios naturales susceptoris , di ipsum susceptum, inter quos vera datur fraternitas spiritualis, ut infra
e) Posteriorem canonem. J Quia nisi ubi priot
Synodus est cecumenica, secunda vero provinciali, quo easu priori statur,ean. omnino so .HHHEPsepulariter posterioreOnstitutio attenditur, juxta sententiam Tertulliani de saptismi ibi , Baam
U. D. ira al. in Decretal . Tom. IV. dinibus posteriora rem concludere, Oseque a ante cedenti a prat alere.
IN hoe textu, Nis es p.r eo, hoetitia agitur de
filiis eompatrum, an videlicet filii susceptoris . sive patrini eontrahere possint matramonium eum filiis eius, cuius si ius levatus est , ante vel post compaternitatem contractam susceptis λ Et quidem tilioc naturales ipsius susceptoris, cum ipso filio sustepto, qui c ausam dedit compaternitati, matrimonium non posse suosistere, probatur ex
nam illi censentur confratres, sicut di eorum parentes eoin patres, sancherrimaιν. lib. 7. d. I. s . n. 9. unde inter stium spiritualem, di filiam ear nalem uxori, ipsius patiis spiritualis ab alio viro siseeptam, matrimonium lieite eontrahitur,quia inter eos nulla cognatio est, ut resolvunt Decius consit. ior. , usis, Sylvester verbo matrimoratim L quast. I. Covarr. in ditio g. . m. s. qui recte idem resol9it in matrimonio contracto a patre
spirituali eum filia earnali ipsus filiae spirittiatis,
iuxta textum, iuncta Gl Ossa ibi, in cap. in I so. q. 3. quod & docuit S. Antonius ι ummia , 3. q. tit. Le. ip x. a. cui convenit lex 3 DI. T. pars.s quia hare cognatio nec habet gradus , nee transit ad personas in iure non expressas ; unde quaereba. tur , an silua naturalis susceptoris possit ducere
in uxorem filiam naturalem patris suscepti. id est sero em ipsius suscepti λ Ex utrum intersit, quod siti susceptoris , vel patris naturalis suseeptinati estent ante,vel post compaternitatem contractam/Dubitandi ratio hae erat, quia confratres esisse videntur,qui sunt compatrum filiii qua ratione Uutitur etiam DemetriusComa denus Archiepisco.puauioaria inresfonse de Ira sus cunalunAm
179쪽
quod editat in iure Oilentali r sed eoiitrarium plaeuit Urbano is . inc per quibus 3 C. q. ,Λlc-xandro III. in pris senti, N in cap. super ea, haetirat ubi adjicit eam limitationem , nisi contrarium eonsuetiuii ne inductum si, ex eadem ra- ione, videlicet qilia cum hae cognatio non ha. beat gradus , nec extendatur ad peltitias non eapressas ; N inter personas, iliter quas ex veteribuq canonibus nascitur haec cognatio , non enumerentur filii compatrum e ideo inter ecis
non impeditur matrimonium , praecipue quia edictum de nuptiis est prohibitorium , cap. cἀm apuι de DU. eo consului= r. q. s. Undes atri. monium permisium intelligitur lita, quibus D Lmiuatim n n prohibetur. Ace edit , nam haeceognatio spiratualis imitatur adoptionem dceognationem legalem ex ea provenientem , cap. I. cap. peri ινιιualem Io. q. 4. sed cognatio lega lis , ad cuius exemplum statuta est spiritualis. non prohibet nuptias celebrari inter filios ado plantis , & fratres siti adoptati, cap. unie. ubi dieemus, 'decuniarime legiati: ergo nee spiritualis. Nec contrarium probatur in cap. tua nos T.
nitarem silam c. Λ νι, δει, mel comma j post marrιmonialιιer eoptiriare ; ω si contνΛαόνι, . uebeant sepaν uri 3 per qua re isdem quod hu9vim Q per a non possum matrimon umcontrahere ontraxer ni, possint ab invice separari. Quia in illis vel bis non prohibetur vaneraliter, quamcumque filiam patris, vel matria, naturalis matri inonialiter eopulati eum stici eo patris nato ante compaternitatem 1 inter istas enim personas licite di valide mattimonium contrahebatur a sed signanter secundum ea,quae
Potitiis sit proponebantur, ipse statuit filium p
tris spiritualis natum ante compaternitatem , pet
unli, nempe cum Hemitra illa , quam pateo suus suscepit ex baptismo , atque ita illa verba, filiam compotaris parris sua, vel commuiris , intelligenda
sunt de stia , perquam compaternitas parri spia ritu ili obvenerat . ut docuerunt Hustientis, i 'nocentius, Cardinalis, & Abbas tiri, GHa ius
XI vit, vel mulier scienter, vel i noranter filium suum de secro fonte susceperint,
in propter hoc ab invicem separari debeant, dc alii copulari, quia nos consulete voluisti, consulationi tuae duximus respondendum, quod quamvis sit generaliter in si tutum, ut debeant separari, quidam tamen humanius, &potius sentientes, alitet statuerunt. Et ideo nobis videtur, quod sive ex ignorantia, sive ex mali ita id fecerint, non sunt ab invicem separandi , nec alter alteri debitum debet subtrahere . nisi ad continentiam servandam pol 4nt induci ; quia si ex ignorantia id factum est , igno rantia eos excutire videtur : si ex malitia, eis sua fraus non debet patrocinari, vel doluS.
L QTDem eia m. J Ita etiam legitur in prImale ollectione , 6bhoer mi cap. a. 5e post Concit. Later. ρ I1. cap. a. idest, idem Alexander eidem saluinit. Praesuli.
L MI ;am in hae parte eiusdem epistolae draidit D...hi ta Alexander aliam quaestionem , circa quama, Ma veteres canones distintientes reperiebantur ;l manti. utrum videlicet coniuges levantes proprium s- lium in baptismo . Vel tenentes in confirmatio. ne . debeant separari, nee postea invicem sibi peiatere, aut reddere debitum valeant λ lia qua quaestione Pontifex Deusdedit ex praedecetarum
sententiis indicavit, cos separandos esse, an c. l. 3O.q. . in qua epistola, rclata a Luitprando in tiaris ipsius ροntscis, di quae nuper excusa extat inter decretales , quae prodierunt ex Bibliotheca Maricana,post ea verba, quae referuntur in eo caiatione a Gratiano, haee disse ilia verba leguntur rMulieris vero eum separaris 'erint pro hae ist Aiaxe a propriis irru.totam praecipimm reciperi dotem, quiam /n die num uti receperunt . post eruptitum
s . m. Ubi cum a Pontilice quaereretur, an mulieres, quae ob magnum populorum eoneursum in sabbati in Paschae filios suos levarent de baptis. mo , adhuc possent in ipso matrimonio per sileate 3 Respondit separandas omnino esse , S post
annum ag secundas nuptias trans te posse a quae ultima pars diisellis valde est. Ut eam exponat Arehidiaconus M. existimat in eo textu agi de se palati ne quoad eommixtionem carnalem per tempus poenitentiae.Turti set emata accipit textum illum de sponsis coniungendis in matrimonio, non vero de conjugibus jam copulatis: sed utra que solutio Leile convincitur ex littera ipsius textus , quare Baslius Ib isti matrι . ao,arsa modis dissolvere intendit illius textus disseisitatem. Primo assirmat, in eo textu agi de sponsis, de etiam de coniugibus jam copulatis . R iingula singulis reserendo, tantiscem statuere ut conjuges, qui levarunt stium communem , separetitura
communione pro tempore poenitenti e postea ve
ro redeant ad usum matrimoniti si .ero spons ex vago concubitu silium praerearunt, illumque laseeperunt de sacro sonte , peracta poenitentia per annum , vir accipiat aliam uxorem, & similiter uxor alium hirum. secundo ipse perdoctus vir n. ra. textum illum accipit de filiis susceptis a concubinis ex vago concubitu , non vero pro creatis ex matrimonio; di tune ait recte statuere Pontificem , inter eos celebrari non possi
180쪽
matrimonium. rt quia plerumque dote iam ostig tu spons liberos a se procreatos suscipi e
batit, ideo Pontifex statuit, dotem esse restituendam, di matrimonium , si forsan de saeto eon tractum erat, dissolvenduin . e. Sed utinam, ut facile est interprctationes has refellere . ita esset 8d veram assignate e placet nunc alia,quam adducit ipse Basl. tisi pris, num. l . dum pi odhom, i ait, tam ; ita ut sensus sit, quod mulieres quae filios proprios susceperint e sacro sonte, poenitentiam per annum peragent, &dotem , quain in die nuptiali dederunt, recipiant, M transacto anno illum virum recipiant, & smi liter vir uxorem, non aliam , sed eandem. Igitur juxta sententiam Pontificis Deusdedit , scparandi erant conjuges quoad cohabitationem , saliena per annum. Quod similiter statutum fuit in Coneis. Moginati sub Carolo, can. 3s. qui refertur inter capitularia Caroli tib. s. cap. aco. ibi: en propritim sititim, velfham de fonte baptis
vera Chilperico suo marito absente filiam peperisset Chile indam, S suasu Fredegundis eam de saeto sonte levasset, rediens Chilpericus repudiavit Andoveram , No potero , inquiens, te habere eonjugem,et meo atrisiadeptia sis nomen. Quam idcirco cum sita in monasterium detru-st, ut resert Aymonius Lb.3. p. 6. Nec tunc Oh stant illa verba , totumpraeopami reespere dotem. In quibus in agatur de dote reddenda , supponitur matrimonium intercessisse. Nam ea verba
non debent referri ad primam partem decisio. nis, sed ad ultimam : postquam enim Pontifex quaellioni propositae respondit, stitim subiicit,
nulli seere eom matrem in coniugem accipere , di annectit verba proxime relata . quae s referantur ad casum priorem , quando coniuges s. Ilum de sonte sacro susceperint, absurdum continent: quare reserenia sunt ad posteriorem casum, in quo statuitur , nullum posse commatrem in Conjuge accipere. Quo casu rectὸ annectitur,ut si
mulieres pro hac illicita re, hoe est matrimonio ita celebrato, separair fuerint, dotem recipiant, quam in die nuptiatum praestiterunt de peracta poenitentia , alios viros accipiam; quod multinnon est, eum nullum ei sit matrimonium ab ei, celebratum. Quo modo etiam aeeipiendus ethtextus in cur. s3. se rae Srmiu mTOI. , in illi verbi se Utaoniam dimitialis, re Ocio. euas L
-δ : si qui aurem po praesentem eunonem hos facere durehensi fuerint , ii quidem primo ab Me,stulis , Ois o mir monio ae si tint, iuri e fornicatorum premae subjiciantur. Verum eontrarium, Immo non separandos esse , s fraudulenter , di per Daudem secerint, docetur in c. 4.so.3. a. idem si propter ignorantiam filium eommunem levaverit , observandum statuit Nicolaus is cap. de has, Od. q. fle si propter necessitatem fecerint . idem asserendum esse statuit Ioannes Vili. in cap. - hmina, ead. q. tu quo canonum dissilio Aleiander in prasenti docet, inter coniuges silium proprium si seipientes non dissolkiconiugium ante compaternitatem leg Itime contractam, sue ex fraude, sue ex ignorantia id se,cerint i sieου fraude nescientibus e niugibus, &divertere eupientibus, hae via ad divottium aditus patefieret i s vero ex ignorantia, quia ea illos excusat.&ita hoc casu matrimonium conservatur in eo statu a quo incipere non poterat,ut plerunque eontingit, idemti,de fons . cap. ad Apost
sed etsi matrimonium per cognationem hane supervenientem non dissalvatur , tamen eum, qui scienter,& malitiose eam contraxit, non posse petere debitum, docetMendo an Ie ,d fert. .3. o.
per ιoLAc spater baptirauerit stium, quem ex cOpula illicita sese epit. non potest eontrahere matriis
monium cum eius matre.Chtissiti. tom. I. dec.
Illud etiam certum est , quod si ambo coniuges susceperint alienum filium inter se , nullam co gnationem contrahunt, ut ἁeclaravit Innoe. III. in epistola missa Rosanens Aschiepiseopo, cujus integram dabimus in c. s. de con guinu. t.
SU per eo, quod a nobis tua staternitas requisivit, utrum duorum compatium filii
post compaternitatem geniti possint matrimonio copulari, vel si conjuncti fuerint, eotum sit mattimonium rescindendum. Inquisitioni tuae tale damus scripto continente responsum. Si enim filii tales fuerint, per quorum alterum, vel utrumque parentes ad compaternitatem devenerunt,eos conjungi nulla ratione permittas,&si coniuncti e rint Pontificali auctoritate ab invicem ipsos non disseras separare. Caeterum si per neu trum corum ad compaternitatem ventum fuerit, de his volumus h consuetudin natu ae Metropolitanae Eccles vel aliarum circumpositarum inquirere,& diligentius imi
tari : ita quidem, quod si eiusdem Ecclesiae consuetudo habet , inter eos non sustineri coniugium fieri nec factum firmitatis robur habere, tu simili modo in Ecclesia tibi com missa conjugium huiusmodi fieri non permittas , & si quos taliter iunctos inveneris , iuxta earundem Ecclesiarum cor suetudinem ipsos separare ab invicem