장음표시 사용
351쪽
Tir. XX. de Donat. inter, dcc. a II
bus faciunt. Primo nam donatio inter virum &υxorem facta non adeo invalida est,ut confirmari non possit morte donantis, I. ram hie status, L pQ. f. Me su ut statim dieemus: igitur etiam iuramento confirmari poterit. Deinde, nam iuramentum toties est servandum . quoties servari poteth sine dispendio salutis aeternae g. a stare,c. quanto, c. cum contingat, de Iur0ων. sed hoe iuramentum servati valet sine dispendio aeternae si lutis, siquidem donationes inter virum & uxorem
non sunt prohibitae latione publieae utilitatis, sed
propter coniugum commodum, ne mutuo amore
invicem se spolient, ut lupta probavi: ergo servari debet juramentum. Recedit,nam donatio inter virum, & uxorem religionis causa facta Iubsstit,
etiam valere propter suramentum, in euius obse vantia vera consistit religio,i. r. f. λIure1ών. l. 2. C. de νeb. ereae Hule ergo senter tiae standum est: tum quia jure aperto nititur e tum quia majoris auctoritatis Interpretes eam defendunt,ut docent Gutierrea de Iuram. i. P. c. 3. Α. Gomez in I. I . Taura, n. 66. Nee oblitant fundamenta contrariae opinionis, quinus omnibus satisfaciendum est dicendo, donationem inter coniuges non esse prohibitam,quasi ea si contra bonos mores naturales, sed tantum contra bonos mores civiles: unde iuramentum contra eos appostum servandum est.
Deineeps sciendum est, post orationem Imperatoris Antonini de eonfirmandis donationibus in senatu habitam , donationes inter virum di
uxorem consimari antea enim donationes nullo modo eonfirmabantur, quamvis donator in eadem voluntate decederet. nisi vulgari modo legisset .siquando io'. f. d. legat. i. Sed imperator
Antoninus ante excelluari patris sui, ultimis videlicet temporibus vitae Severi, cum ipse bellum in Britannia haberct,orationem in Senatu per Quaestorem habuit. ut aliquid laxaretur, di mitigateis tur tigoris,i. cam his stinus 32 1f. de donas. inter,
sed quaestio est apud ipsos iuris conditores,an adhoe, ut donatio confirmetur,donatoris exitus de
sideretur,& res donata in vita tradita sit a dona toreλ In qua re variae sunt Opiniones .nam Ulpi
nus in I. Papinsanus II. hoc Gl. aperte respondet,
ex Papiniani sententia praedictiin donationem non confirmari. nis ipsius rei donatae traditio in te rueniat: docet Glossa ibi, merba Donationem, dein l. i. veνbo Hya,C eod. & est recepta sententia se cundumJasonem in Loiater,n ηS 'fue conci.9 δε- moriti. Seguram in Luniam, decisiondus, Fati le
ciunt pro eis sequentia: nam qui promist,&non tradicit, poenituisse videtuli sed constat douationes istas reὐocati poenitentiae ergo chm non detur perseverantia voluntatis, non poterunt coniastinari. Faciunt etiam lex cum hie status, g. ora-m1,ibi: Haredem vero eriper i lea I. I. sciendum, ibi: Nee ιν διιο qisu quam valet; lex s is serius Σα lex sicut M. f. hoc titMI. Sed contrariam sententiam expresse docetCGn- H. sultus-ι cam hiestiatus 32. f. hae titia. ibi: Ob- C triaria arisD Giatis. Quae verba ad donationem quae opmo νε-
fit sile traditione, necessario sunt reserendar resertur oenim tradita nulla superest obligatio I eam enim ρηρ- μ' sententiam probat disertus textus in I. M Musa, in princip. mers sinat. hoc ratia . Facit eam textus .nu. . eum hic statvis 3 a. I.sein autem f. eod. ibi:
hae e sententia probatur ex I. I. C. de dote cauta non numeraI. ubi donatio cum res tradita noti est,ab
haeredibus mulieris peti potest. Probatur etiam
ex textu expresso annotest. IIc. c. a. ubi Justin. resert controversiam talem in soro incidisse. Cum
maritus res suas coniugi donasset,nec tamen tradidisset decessit; haredes noluerunt res tradere donatas. Imperator respondit, donationes esse s lentio confirmatas, quamvis res proinissae tantum essent, non traditae. Quod argumentum aptissimum esse docuit Gentil. tib . de donat. e. s. ibus fundamentis hane defendunt sententiam Duareia
tate probabilior videtur prima sementia, tuin oti supra dicta sundame uia,tum ob id, quod hae Oratione confirmantur ἡonationes: sed donationes proprie non sunt promissiones de donando, l. svsr F. debon. Iberi. Martias. Bb. IO. epigri i6. ibi rct Anare vocas promittere, nec dare, Ese, Vincam te domi, muneribu/que mos.
Ergo iure antiquo tantum confirmabantui donationes inter eonjuges, quae a traditione incipiebant Hae opinione retenti non obstant conti
riae sententiae sundamenta. Non primum ex LI. eum laestatus,ibi: Obtiginiosis eiυitis; quae verba ut exponat Gentil. v. e. 38. ait intextu illo, sive in illis verbis i C. agere de donatione rei in corporalis, scilieet actionibus cessit,& obligationem tantum dari,cum res tradi non possit. Alio modo conantur distis .ete dissicultatem Schi sordegerus a. triat. H. asserendo loco illius verbi sis, legendum esse far, quasi minus proprie loquutus esset Consultus, ut ita ejusdem verbi repetitionem effugeret. Sed utramque solutionem docte refellit Amaya d. p. Io.qui asirmat in eo textu rem traditam esse, Beideo donationem morte confrmari, ex eaque deinduet Faleidiam; sed Consultum asserere obligationem civilem esse, quasi diceret, haeredem obstrictum esse sinere illam rem apud uxorem remanere,quasi valida a principio esset dociatio. Asa prolequitur pro ipsius textus expositione D.Jo
Obstat textus inae l. ΦΡIina , cui satisfacit Cuiatae. M. 8. respons pa'n. md. I. 3 1. hoc ist. ais rendo in eo textu speciale esse, ut donatio adhuere non tradita confirmetur, quia eonsistebat in annuis praestationibus: quae donatio vim alimeniatorum obtinet, . quaedams depactis dotal. S ita confirmari poterat perinde ae s inciperet a traditione.
352쪽
sas In Librum IV. De cretalium,
ditione. Sed lIeἡt Cuiae Ii solutio vera si, tamen tendi divortium fiat, L mis maliret 64.fri donat. ratio speetalitatis aliunde petenta est, videlicet ex inter. aut si Dibusculum tantum intercesset it,. . Leo, quod in donationibus annuis non potest in eum hiestastis,g. si dvortium Gentis. alib. i. 2o. donatarium traditio seri illico totius obligati Tacite etiam revocatur donatio, s consocer eonnis, eum ex eius natura proveniat,ut plures obli- socero donaverit,& alter eorum conjuges eman-gationes contracta dicantur,l. 4. ι. cum mannos cipaverit,d. i. cum hιestarias, gsster. Deinceps
xi .si de an is legat. lsius frΛctus et 8.s quibus tacite reuocatur donatio is res donata alienata si,mbae A. mittat. R earum traditio non pot- ut si vendita,donatave fuerit,i si martim 1 r. c. hoe est statim fieri, cum per stagulos annos debean- ιιιώu : legata, vel per fideicommissum telim,uttur l. 3 inprincip. ssae annuu legat. t. nus elu, probat Gentil. d. hb. 3. c. I. Expresse revocatur 1. Via vi dici legas. l. habitationes II. β. de Uώ- donatio , cum donator expressis verbit muta,its ctigal. docet Amayad. io. n. in. Nec etiam voluntatem. Secundam conditionem expressit pro contraria sententia facit textus in I. a. C. de Gregorius inpr lenti, ibi : qtia donariam lare ab . nou cautis. Nam omissis solutionibus traditis ριt,priua διιιώm n rura persoliis. Quibus verbis a Fabrotib. is eon se .e 3. Sehisordeg. d tract. it. alia conditio continetur,quae in oratione Antoni
dieendum est, in ejus specie traditionem interve- ni desideratur,videlicet ut prius decederet donanisse.& ita donationem potuisse confirmari: quae tor, alias si prius decessisset qui donatum aceepit,
solutio deducitur ex illis verbis: Qui in augmen- donatio non confirmatur, cum hic status, I. --ι- δι s dedi. Dare enim non eli promittere, nuo,st . hae tit. l. amarito,c. eod. scut enim legata,
ut supra eu Martiali probavi ; sed ita rem tradere, di s deicommissa non debentur, si prius persona
ut sat eius cui traditur, g sic tetaque, Institi de My. honorata, quam testator decesserit, i. a. f. de his Iritur clim in specie illius textus res sui sient in qua pro non Icripsis habent,k, . ume. C. de eis e. augmentum dotis traditae, recte creditur donatio- tollend. nec ea quae ob metita relinquuntur, L nunem esse confrinatam, ut probat Amara a. c. Io. Myee4t, 1 pro socio , personis exteris, & sotiasis n. i. Nee dicta novella Juliiniani favet contrariae non ita benemeremibus deberentur: sic similitet sententiae, dum enim ibi noviter Imperator con- donationes inter virum & uxorem non const-stituit. donationes stipulatione factas inter con- mantur, si prius decesserit qui donarum accepit; iuge, morti eonsrmari. supponit iure veteri com di si simul decesserint, qui eommorientes in jutei alium observatum suisse,unde potius favet sen, appellantnr,donatio confirmatur, parier sarum, tentiae quam hucusque probavimus. 1. de reb. dubiis, L 7qui, g. de mortis eis Udoniat.' - Quae huetisq; adduximus de confirmatione dO- quia ut non confirmetur, desideratur ut donator, In nationis ex oratione Imperatoris Antonini, non supervivat,qui rem vindicare possit & citin non simplieitet de absolute procedunt, sed cum duabus eonitet eum super vixisse, ideo donationes inter conditionibus, quas expressit Gregorius noster in eommorientes factae confirmantur.sed si donato e praesenti. Primam in illis verbis: Qua tam/n pe- prius decesserit,quia dolo eonjugis editinctus si,mnia ei nescit,si reetocetur, quam expressit Impe- donatio non confirmatur,l. se ab hἀλλ, g. 1 F. iaior in illis orationis verbiscis doniasionem Deiam sortit. matrim. Gentil. 5b. 3. de donat.e. 6. Quidianisor non revocaverit, idest si eum non pinni- autem s donator n undecesserit, sed servuΑ esseta tuerit , poenitere enim,aut revocare donationem, tur,an donatio confirmetur. disputanti Gentil. d. permissum est donatori usque ad vitae exitum ae M. 3. c. 8. s. cinio. Pines lib. 2 Beel. e.I. sed cum L .um hie stati, g. Oratio. Ideo aequiparantur do- hic eastis nee iure nostro admissus si,nee frequennationes istae ab Ulpiano fideicommissis,quae sola ter contingat,ad quid examinati debet λ Quid si
poenitentia revocantur, lode commoum 27. c. de donator religionem profiteatur λ examinat Gersis remm. Hae autem revocatio, seu poenitentia monius Σ. --dseν. cap. s.
debet considerari suprema , ita ut si poenituerit, Nee obstat dubitandi ratio supra adducta ex ει postea tamen placuerit, donatio subsistat, sicut iu d. g. 7 marιιus d. g. irogatus. Nain respondendum Dus. aliis ultimi, voluntatibus inspicimus supremam est,repudiationem sistim a marito, aut restitu tur , voluntatem, I. Avim hac status, s poenitent am, is tionem, non deducta quart4, donationis causa viis mιh, 6.penuti. g. dea Mir. haereditae s.c Ihe lere,quia non exinde si pauperior qui tepudiat. '' 'do fide reisc.donat. docet Gentil. 5b. de donati, nee qui, non acquirit, alienasse videtur. Menatio ιο .H.Quae revocatio dupliciter contingere pot- nu a 3.3. qui occasione . de υJ. I. cum qMidam, fest, tacite videlicet, di expresse.Tacite, veluti di- dejuresisei. Quae sententia procedit non solum vortio facto ..i. l. eum hae status,s. si H rtiam,La. in haereditate: quae non semper lucrosa est, immas . de auro ct ingento, . a marato 18. C. hoc tis. In- plerunque magnum in ea latet aes alienum,sed et-telligitur enim poenituisse eum post divortium jam in legato; qui enim illud, repudiat , aliquid
plerumqῆ amicitiae non remaneant, L cum infun- alienasse non creditur, I. s.1 qua in fraudoediti
serare. Deinde, nam legata inimicitiis eontractis retas eorum quorum interpretationem latius inter testatorem & haredein tacite adimuntur, prosequuntur Osuald. tib. 23. Donet eap. 18. t ter L 38.de iam . ti f. ergo di donationes inter eon- E. Α.Gomea in L so. Iaan. m. 3s. vers min- iuges revocantur. Quod etiam piocedit,etsi do- tus est casus, fletib. 2. varicap. q. num. 4. Arias nationes inter virum & uxorem mortis causa sa- a Mesa Lb. a. variar. cap. I. Faber tib. I. εο HEctae sint; nam per divortium revocamur, .se cum cap. I9. Unde cum nihil de suo alienet,aut dimurixora, g. penult. Om I. sequent f. hoc tit. sed si in- nuat,qui donationis causa repudiat hareditatem. stauratum sit matrimonium, donationes conva- aut legatum , fideicommissumve non deductalescunt, redintegrato rer. iamor. I. ciam hie sta- quarta testituit, ideo talis repudiatio sustinetur,riti, g. quod ergo, adeo, . I hoc tit. Sed haec do seu testitutio, ut late probat D. Joseph de Retesctrina procedit si divortium mala gratii suetit ce- de Mn. inter, cap. 4. s. I. numero ii. Nec obstat sebratum ; si veto bona gratia, donationes non in . augmentum deductum a donatione in concubi-srmantur,d. i. cum hic statias, sia vortitim, aut nam collata i nam in praesenti prohibitione solus simulato modo,non ex animo perpetuo diverten- castus, vehemensque amci conjugalis cohiber-
353쪽
Tit. XX. de Donat. inter, lac. 313
ἡus suit, non hIe impurus, qui nec amor es, nee se latur qui donavit pauperior. Fiet; pauperio. concubinatu coniunctos adigit, L si praecii a rem eum qui pignus remisit, probatur ex sequi. princi' fles. L fhoetit. Ueetionis s. l. donationes tibus; nam plus cautionis est in re, quam in pes 3 . f. de donat. Faciunt text. in . Di co obmam sona, piarti 11 ff. de regJur. remisso enim p gno- . MAorem I. g. concubinad. asem ινιο 49. I. re facile debitor facultatibus labi potest, atque a. θ. delegas. s. docuit latescipioGentil. i l . ad inopiam reduci, S tunc inanis erit actio , Lῶ r. anter, cap. 8 Nee obstat aliud augmen- nam is 6. β. de dolo, l. e. rq. Manilis i. Hi ne tum ipsius disseulta is: nam si maritus tradiderit vulgare illud: Santis est lygnora in rebere. qtiam uxori rem alienam, cum non ideo ipse reddatur an , em agere. Unde creditori inpetit actici pauperior . subsistit donatio, ut uxor titulo pro surti pro pignore surrepto, ι la s. t. si orati; donato possit rem ulucapere I. etur uxori . pro praesertur enim qui pignus habet caeteris credito domuo: docet Palacios R ubios in nrissema rubraci ribus, L m 19. C. qtis poturci. &al as utilitates
Sed supra traditis obstat textus L Is .pra -- res Efo, ubi proponitur, quod si quis einerit rem ab eo qui eam pro deres icta possidebat, cum de . relinquens dominus non esset, possit eam usue apere, licet venditor eam in bonis non haberet λEt statiin Consultus apponit exemplum illius,quia marito emerat rem ab uxore donatam , quia ipse quoque potest eam usu capere. Q urna textum se expendo. Si donatio inter viruin es uxorem non valeret, non procederet usucapio, eum usi
capio sine titulo non detur,1. Cesti 17. f. de usucap. l. 3. F.prostato. Ergo quia donatio valuit inter viruin & uxorem. Augitur dissicultas ipsus
textus, nam eertum est eum qui errat in iure, usu capere non posse,cum iuris error noceat ad usu capionem, nunquam . . si fur, M. i. A. de usucap. di donationem praecedentem inter virum S uxυ- rem non praestare iustam causam ad usu capiendum, docetur an Ll. 6. ulroe. pro domis . nec tiliam n g. .vers. itemss. depel/l. hared. l. s uxor i p. f. aedonat. anter, L per δεν utim 17. f. ue acquir. domon. Ergo in eo textu procedere non poterat usucapio. Pro cujus textus expositione dicendum est, quod licet cum uxor viro donat,vel econtra, rem
propriam, qui accipit, dicatur malae s dei possessor, si Amrim G f. hoc litus pro praedo neque
habeatur,t. quia vi g. deaequirtus f. d. l. neci Llam l. l. ta inen si donetur res aliena, valet dona. tio, quia alter non esse itur pauperior sed cum non sit susseiens ad tran, lationem dominii,praestat tantum usucapiendi conditionem; qua casu procedit textus in a. I. s. in cuius specie res aliena donata suit ab uxore marito. Alter veto, qui amarito emit, potest usucapere, cum S maritus posset, ex L siextrane u 3η. F. Me tit. l. s.f.pro a nato. Aliquando etiam res ita donata potest usu capi, s videlicet initium, aut e2itum utilem ha-huit ipsa ulaeapio quo modo accipit textus in LGatiriniιtis, g. cie contrah. empl. l. si intra extraneos . Metit. Gemit. Lb.r de donat. e. 29. Nec augmentum dissieultatis refragatur; nam coniuxu Leapiens rem alienam a coniuge donatam,non errat, siquidem eo casu donationem valere rectὸ putat,cum talis donatio a jure approbetur, sed O s viri f. quod legatariuου, i.R Hm,s. cum ergo .hoetit. unde absque ullo errore tune procedit usucapio. Videndus D. Josep . de Retes M l.
Seetindo supra tragItis obstat textus in I. ct si 8 F. Od in friatid credit. ubi proponitur mulierem remisisse pignus marito, idest obligationem
pignoratiliam qua maritus obligatus erat, quaestionis est an valeat pignoris remissio'Et respondet Consultus valere illam pignoris remissionem inter conjuges factam, licet si in fraudem e reui torum facta proponatur, reuocari possit. Tenes textum expendo. En textum ubi valet donatio inter conjuges,licet per pignoris remissionem es consequitur qui pignus habet. Ergo remittenduillud maritus pauperior ei scitur. Cui disse ustati respondendum est asserendo, p gnoris ramisso nem non inducere donationem inter conjuges; non enim liberalitas: unde ab eo, cui remisium est pignus, si deleommissum relinqui non potest, L 3. . iat. f. de Ierias. s. l. ab eo r. c. de saeuomm. remisso enim pignoris non tollit obligationem principalem, se ut tollit remisso, seu traditio . hi. roseabsia,L4.f. de pati. i. g. cie liberat. Dp. Unde cum nihil de suo diminuat creditor pignus remittendo, ideo uxor remittere potest pignus marito,cum maritus solvendo est ; immo S. hγ-pothecam, quam in maliti honis propter dotem
sura,c. ra. Tertio opponi potest textus in I. r. g. .g. Misi Iut repelianae ubi propo uitur legis Iuliae repetundarum dispostio, videlicet ut iudex aliquid a provincialibus accipere nequeat; N exceptionem appcinit, scilicet nisi a consanguineis, vel uxore. Expendo ultimam partem exceptionis,ubi licet donationem accipere ab uxore. EGgo non recte asserimus,donationem inter virum S uxorem fictam non valere. Cui disscultati respondendum est discrimen constituendo inteldonationem, di munus ; licet enim prohibitum sit uxori donare, modi eum tamen munus trade re non prohibetur, vel econtra,f. susi vir si. g. de donat. in ιν. Unde licet ligutilia permittatur uxori tradere munera viro suo iudici, non tamen immodica , unde transeant in donationem: di ne tune obstet lex ε. f. eod. r. . viden dus cst Cuiae. hb. 6. obf. cap. i8. Quarto Obstat textus in Op. de istis 3 de conseit. apposit. ubi proponitur ab Alexandro Ill. quod si quis contraxerit matrimonium ea conditione , ut centum sibi donentur, s postea uxor renuat dona. tionem sacere , an cogatur vir eam accipere in uxorem Et respondit pontifex , eum non teneti. Tunc se expendo. En textum ubi donati collata in tempus nuptiarum valet: ergo non recte asseritur. donationem factam in tempus nuptiarum nullius momenti esse. Cui diiseultali respondendum est dicendo. ibi donationem non confrmari in tempus mattimonii,scd sponsalio- , rum, ita ut si donasset, eam acciperet in uxolem& cum ea contraheret matrimonium: ergo non fuit collata in tempus matrimonii, sed tantum sponsaliorum t at inter sponsos valida est donatio, Lauto 2 .ss. de uorat. inter s.cuml usus, 1. de pustitianis l. i. c. ri donat. ante nupt. Ergo recte in eo it xtu deciditur, donationem colis latam in tempus sponsaliorum validam esse. Opponi etiam possunt contra dictam assertionem textus in I. cum pister V . f. parre i . f. de legat. 2..de cuius solutione videndus est AmaIa lib. a. obfert. c. Io si qMaias i s. s. de Iet. 3, suncto cuiacio ιn I. legatam a . g. vir .ue Atiment.
354쪽
su . In Librum 1 V. Decretalium,
Iegat. . . s. i.gae doti mal es metus excest. I. re n. is. ltem honoris causa donare permIssam est. s.si eam, is eod. tit i. quaeris f. ciepia is dotal. I. ut si obtinendae dignitatis gratia ab uxore aliquid δυοrrio, 6. Ob donatione, , F. stat. marram. l. 3 1. donatum est, L quoci adsi cendis o. f. de donat. δε tig. i. 8 i. g. au f. Eati,d juncto Cujac. irae L in re, vel ad processus dignitatis, 1430s eoae dea. ad Afri an Lact. de au/ο Oareent. ι r. s. quorum jurium expositione videndi sunt Gentil. H ud. g. de dote praeleg. adhibito Culac. s. M tib. 2. de donaria inter,e. 4. Os . Merit. 5b. a. observ. Africubi, L A- quus .f s.ff. de stat. i. serum e. 6.Vascon cellus tib s. νς'. e. r. vel si pro itinere τό is de hereae in t t. l. I i. s. l. f. de impens . i. c. faciendo vel uecturis in eo solvendis aliquid do. de donat ante nul. iuncto Fabro Ab. I'. Glect. ne turil. si qAD pro uxore, g. de domi. inrer .antere. i. O a. l. i. s. si vir, 1 de vio τι armat. iuncto socerum,f. eo enitis de pia . das l. Gentil. δὶ o Genus lib. a. de domi. cap. 3o.Lsequens quailsog. lib. 2. e. 6. Retes d. e. s. Item valida est donatio a. ue. a iunctis Osuald tib. s. Dones. c. s. tittera facta disciplinae causa ad erudiendos servos, Is id G. Gentili 4b. 2. de donas. c. as. I. 6. C. si qAssalteri, quod doniarum,s. i. etiam munera modica tempo-ι. ex conventione, c. de pactis, L quaeciam 77.1. de re natalitii dari solita donari valent, . fusior, I. νei vindeis . penult. g. hoc ιιμί quam illustrant Gentil. a. lib.
1 . Sed quia prudentum interpretatione, aut Im- r. e. o. Amara in I.ume. C de Iar. vator. tib. I . mirati, peratorum epnstitutionibus nonnullae donatio- etiam donationis causa potest coniux conjugio nes inter virum & uxorem receptae sunt, pro cO- permittere promiscuum usum venium, is vir, fi eoitide huju, commentarii nonnullas ex eis re- hoc titul. etiam mutuae donationes, sive reciprocae seramul. Et primo religionis causa,aut sepultu- inter eonjuges factae subsistunt, L g. r. I. cum
iE gratia donatio facta subsilit, i. si oon s s. g. hie status 32.1 hoe tis. 3. si ambo. Prosequuntur
orisia,f. hoc tu. tum savore religionis, tum ex alios similes casus Gentil. d. tib. et per totam, Retes eo, quod locupletior non cllacitur , qui dona- a. e. per toriam. Illud non est omittendum apud tionem accepit, L si a marιιο, C. hoc tu. docent nos valere donationem inter virum & uxorem Gentii lib. a. de donat. e. . Gutherus deIure ma- constante matrimonio ; dum tamen fiat elapsan vim tib. 3. e. 7. Ob easdem etiam rationes ser- anno, di liberi suscepti non siti, ut constat /x Los rite donatur manumissionis causa, L quoa au- 3. m. 12. M.; fori: qua lege ius commune eor- fm,g.pe h. O vir. f. hoc tu. l. depuit. g. frui. rectum esse testatur Gomer in L ςα Tauri, n. 66. mat,iis. l. δενυα cla de hareae in M. Paulus tib. Duennas registi raI. Gutierrer de Iviram. c. 3. n. a. sentent. ιu. ay g. 1. docent Gentil. tib. a. e.9. do- ιε. sed cum legibus soli iudicandum non sit nisi nationes etiam ad restaurationem domus incen- probato earum usu,juxta legem I. Tauri, & do-dio consumpta,& ad redemptionem captivorum cet Didacus serta in proremo oriun. q. 7.prisci
reeeptae sunt a sed si mors is. gr. i. quod se vir I . pali, necessario probari debet illam legem usu eL F. hue iij. D. Joseph de Retes de donat. inter, e . I. se receptam.
TITULUS XX LDe secundis nuptiis.
b Apellanum nihilominus, quem .henedictionem cum secunda tibi constiterit is celebrasse. ab Oiscio, beneficioque suspensum, cum litterarum tuarum testimonio, appellatione cessante ad Sedem Apostolicam nullatenus d) destinare postponas.
NOTAE. est tamen proprius parochus hane benedictio-i a) Λ Lexamder III J ta etiam initurine. tinie. nem committere alii sacerdoti, etiam simplici.
b Metit in 1.eta EAntillibi tamen expri- Trident. sessa3. ae matrim. e. is. N in Cremens. r. mitur eui Episcopo rescribat pontὶsex, forsan hie de pri . prosertur excommunicatio reservata refertur pars alterius Decretalis , cuius integra ipso iure eontra regulares, qui absque facultate caremus. benedictiones nuptiales impendunt. Verum hu- b) c Auistim.' Idest parochum cui ex ossi iusmodi excommunicationem cessavisse arbitrancio crimpetit nuptiis interesse, & coniugibus be- tur Pestietarius triat. I. e. 3.s t. a. n. y. de alii, quia nedictionem nuptialem praestare; quomodo ae- mutata suit in suspensionem reservatam ordinaiaeipitur in Q iam, H oma,c. a. de regia. in s. rio: quae reservatio non tollit quominus regula- compite.nustus Io. q. s. Id. i. pι LGrothc. is3. res possint ab ea absolvere ex vi suorum privile- i5s. i qui Missam celebrare debet ad eandem giorum,s quae sunt. An autem parochus excom- benedictionem praestandam. Butchardus tib. s. municatus, suspensus, vel irregularis possit ean. Decreti, e. 8. d hetque esse proprius parochus; dem iacultatem delegare, disputant Sancher lib.
quare olim qui matrimonium eoiitrahebant,inia 3.de matrimis putat. Barb. ae ostio Parothie. alti terrogabantur cujus tertitorii essent,can. i. on- & unde parochus dicatur Capellanus , explicantes . Nannei. apud Carnot. ρ Σ. Decreta, α 322. N Fileticus in querela Ecclesia Gis Re so . 83o. Zerdat une dieitur coniugium in Acte Eeesesae celebra mahers. o. c. 8s. Lindembrog. m Glossar. letum, .exteriore, quas sim legiri uel in conspectu gum ant/q. verbo pelia,Petrus Gregorius in cap. Ecclesiae,c. cum inhι ι ue et dest de VPot- a. de rescripti eod. tu.
355쪽
esse latae sentcntiae, sed potius ferendae, pluribus relatis docent sanchea de misso M. M. . do. 8ι. n. a . Bonac. Castropalao& Psi luctus, quos re fert & sequit ut clibatiuus an sens si censeriberera Cn. . Et hodie arbitrarie esse puniendum, tenet
stoli eam sublatam esse aJoanne XX ll. docuerunt
. V X hoe textu talis eommuniter deducitur an
ubi erpendens probrum a Donati s lis illatum sacris Virginibus secundo per eos consectatis: Hoc, in
Augustin. ferm. 143.de tempore, tauidorus de dia
Onamcι, δει ηs3 . Crespetius m summa, verbo Num se unda. Sed pro dubitandi ratione in prae lintem asser- p .mmιὰν t; Onem sic insurgo: Tam secundi, quam primi
iu dubι- nuptiae continent sacramentum lagis gratiae , de Madi. ab Ecclesa approbatae reperi lintur, ut legitur me. Pentili. OMII. hoc tu . aliisque iuris auctoritatil, ut i hi ad dueendis. Seὰ primae nuptiae hene dicuntur ex praecepto Ecclesiae,c nostraici,3I q. I. Tti denties24 de reform. Iram. c. a. distatim illustrabimus t ergo de sicundae benedici debent, ne hac benedictione illis denegata credatur, sacramentum non contineri, ut falso asserebat Κemniistius relatus a Bellat mi iaci dema m e. s. Accedit, non omnia sacramenta , de sacramentalia , quae characterem non praestant, ut conferunt Baptis.
mus. Confirmatici, Ae ordo, iterabilia sunt: sed benedictio, quae a saeerdotibus coniugibus prae- statue, non imprimit characterem: ergo iterari potest eidem conjugi secundo nubenti. Qua dubitandi ratione non obstante, vera est m s ς' praesens assertio,pro cujus expolitione scire opor- , .... tet, etiam apud Gentiles matrimonium non sine sacris caeremoniis, divinisque precationibus ce-
lebrati solere. ieero pro Cluentio, ibit ΝΛbit g sit s. nero socrus nullis a. 'acdus. nustus auctoritas. Vas. ιum. Max. Irb. 2. c. I. praecipue in tribus diehus nuptiarum; quorum primus appellabat ut Desponsalia. quia in eo sponsilia sebant auspicio capto a turture & eornice. Cicero tib. a. de ἁ τι i. Valerius u. cto cl. quia utrumque animal adeo usui conjugii studiosum est, ut uno mortuo superstes nullius coniunctionem habeat. Post auspicia sacra celebrabant. Ulpianus in fragm. DI. p. Farre convenitur in manum certum verbis, de testibus decem
praesentibus, de selenni saetiscio facto, in quo panis quoque farreus adhibebatur. Terentius mPhormiom,aesu sena .ibi e SparιΛm apparanuunupriis, vocand ,sacrificania, diabitΛr. Secundus dies Decubatio dieebatur, eo quod deducebatur sponsus in domum soceri a palanympho, s sutura uxor virgci erat leth para nymphus pronubus, sue auspex ex parte viri sicut ex parte scae mi pro nuba adhibetur:) s autem sponsa vidua fuisset,ea deducebatur ad sponsum a pronubo, seu nymphagogo. I ii limine ignis.& aqua apponebantur; utrumque sponsi manu tangebant ι ipsa nupta eiusdem aspersione lustrabatur. Quo respexit
dicebatur Repotia, quali nuptiarum a ppendix r in eo assines convivium instaurabant, in eoque uxor in domum mariti deducebatur, vel in eius hortos, exd 6Metim, ubi nuptias celebrari nonnulli existimarunt,quia Venus nuptiarum prases testibus Homero in uade, Pausania in M aneacu,)eadem putabatur Dea hortor uua . Varro tis. de ting. Liatina, de tib. i. de re νώwea: δέ sacerdotem Cereris per sacram orationem matrimonio junisgete sponsos te sert Plutarchus in praecepti connus. Et quia credebant Junonem nuptiis praeesse , illi sacrifieare solebant nuptiarum die, accersito sacerdote, qui bilem ab hostia avellebat, ac iuxta aram infodiebat, ut ostenderet sne ira, odio,&
Sed Eectilia meliori ducta exemplo, & majori mratione , benedictionem sacram adbibet in ipsi, De erigio
nuptiis celebrandis. Nam De ui Dominii, nosternet:
dum ereavit Adamum &Evam, benedictionem nuptialem, & dotem, ac munus coniugii tribuit, ut resertur Genes cap. I. vers 18. as. & narrat Spondanus in an I. saeν. die s. n. I9 Et Raguel
cum filiam stiam Ilabiae iuveni copulat lat, hane
benedictionem iniunxit: si s Ab his , Dum Isaae, Dem Iarib, qui vos I rixis,in ipse co ungat vos, phas iae bene Itonem suum in ιιks.Sic c.7. Tu 2. Et non esse novellae institutionis in Ecelasia benedictionem hane, constat ex Tertul. I. La. xorem, qui circa finem di .ciplina, de praxi Ee-elesia edo tus , ita scribiti Und. sobriani ad
ipsum conjugium velamine sacerdotali, de beneiadietione sanetis eari oporteat, quomodo potest conjugium dici ubi non est eoncordia λ ignat. o. . ad Polyearpum. Hinem arus odis. i6. ibi: E e Nam
356쪽
Nam ct in exordio munal au propagationem generis hismani masitium a fae iam Deus erat,eosi
Sponsus es p. sa eum benedιcend iam a se erdote, a parentιbus, vel a paranymphis, in Ecclesia sacer.
Atio serantur,ct cum beneusEmonem accepeνιnt,eadem nocte pro reverentia ipsiu, benedaemonis in Urinarare permautarit. Ex Hilario Diacono in c. . epist. i. 2 7 mris Homini emam una uxorem decre- viii Deti, n quia beneduatur i nemo enim cumsecun
dia benia citiari sustilo b χ.de e Logica. s. Nam quod ini a cosun tione connubium a sacerdote bene luitin, hoc a Deo in Usa prima coniunctione homini, sesum. Joannes Patriarcha Constantinop. rogatus ab imperatore Maurieto, eius benedixit nuptias in palatio, ut testatur Theophylact. lib. r. LAEAEI ,rie. e. o. ibi: Illi Imperatoris voluntatem offitiose complexus est,fusis ad Deumprecibus,ta' a
repra, Imperatoris O Imperatricis manuι, invicem copulavas. ω deprecatoriis verbis Imperatoras nuditia, benea xit. Idem liquet ex tib. 7 cipatu caroti, ιιρ. 363. ibit Et suo tempore se recisaluer, vir mos est, cum pretibias oblinionibus a sacerdote hen dieatur. Es Evaristo relato in cap. aster Io. q. s. Concit Carthag. .can.23 relatum in ca θοnses, Od. quaest. Innocent. l. epist.2. ad Vitrictim Episcie.6. In paraaeso cum parenici humum genreis eo Iungerentiar, ab ipso Domano fiant benediti. Hane sormam etiam servare sacerdotes omnes, usus ipse de mons est Ecclesae. Nieolaus I. relatus in cap. nostrates 3o. q.s. Trident ess. 14. de refrem. matrim. p. s. ex D. Matthaeo apud Abdiam tib. . A DEO benedicunt tir conquPa,a Deo sistas cantur, ae ρεν sacerdotiam beneiueZ,onti a Deo thrariiser consecrantur. S.Paulinus au em epti iam.
Iste 3ugum capita amborum sus para jugails Velat eos dextra, qtios prece favitificari
Quare S. Ambrosius, referente possdio c. 27.commendabat B. A ugustin. Ne cuiquam vixorem pos eis rei erit curaret, ne iam Inter se conque jurgarentiar, ei maledacerem, per quem comuneti esseni : sed plane auiae sibi Iam consentienIibus ampetitum debere into essesaeeia tem,ut vel rartim Iam piau,ter piarita si m ntur, mel benedicantur. Iustinian. in Noves. 4.c. 3. Leo nosti. 4. 89.98 iI8. O rSunt adlab iis seris deprecationalias adoptionem persci praecipimusotia etiam sacra benedeAcms testamansa mair monia confirmare Iube se Pod si
jure potiri volumus. Et cum quidam Domini renuissent servorum suorum nuptias benedici in Ecesesia, ne exinde liberi,& manumissi crederentur, Α- lex. Comnen.sua constitutiones. ab Ecclesa ap. probata, tesse Nicet.Thessalon. he. c. bris in eo. - . ita cauit Adiecit autem di benedictiones
non solum in liberis, verum & in servis valere ;& nuptias non alioquin legitimas S christiana institutione dignas esse ekistimari, nisi etiam heianedictio eos qui eonjunguntur, obliget. Facit
Ales.u1. epist. a I. M Uues ensem Episcopum, rei tus an cap. I. de desuens in a. colle i. ubi arguit servos, quod sine benedictione inirent eoniugia. Eadem sacra caeremonia probatur ex legibus Wisigoth.lib. 3.tit.3. g. n. Longobis. rast. so. The dcir.studita id. r.epstati solennia haee verba in benedictione matrimonii tune apudGraecos proferri
solita referti Ta Domane mitte manum tuam ex
monium apud Catholicos non tam in copulaca inali, quam in scedere nuptiali, in quo est sacramentum Ecclesiae . constat, quid indignius. quam si solo, dic lai,destino libidinoso colu tu legitimas nuptias eontrahi posse dicamus ; tune
enim matrimonium non sancta , legitimaque conjunctio esset, sed spurcities, turpitudo, Obscoenus concubitus, ut ait Tertu tib. de puciust. ibi: Ideo penes nos oeculia quoque consti nomia , id est non prius apud Ecclesiam professa,Iuxta ma- etiam Ofornicationem Iudaeari peraelitiantur. Etsi
ergo benedictiones nuptiales non snt de esseniatia matrimonii, tamen de ipss reeipiendis adest praeccptum an cap. nos,aus Io. s. Trident. sis
Sed ut aliquos ritus ab Ecclesia rereptos, &usitatos in his benedictionibus nuptiarum , lic/t leviter, perstringamus, sciendum est, quod primo 2
per sacerdotem in unum iunguntur contrahentium manus dexterae, quod Tertul. lib. 2. ad uxorem, innuit per illa verba, q-s Ecclesia conertiat 1,N notavit Baron. anna chrish 3ν. facit textus sacer Tobiae cap. . versu is. ubi cum de coniugio Sata&Tobia agitur, ait: Apprehendens dein ram Tobia , triad di iurens : Dem Abraham, σαω IDaries Detis Debb iobjs mst, ipse Mn-jungat vos, phials benede bonem Diam in vobis. Usitatum enim suit apud varias nationes, ut de
terarum manuum conjunctione celebraretur matrimonium ; ita de Persis, & Athliis tradit Arianus de gestis Alex tib . de apud alios notatur exillo Virgil. tibi Dido AEneae ita loquitur 4. simia.
Nec te noster amor, nee te datia rixtera qMandam, e maritura tener erudia, 'nere odo.
-Has ergo perlathrym ,dextramque tuam te, Per conrisia nostra, per inceptos semovis.
Etiam annulus sponsae traditur, α3 e remina p. 3 o. q.3. quem ritum late illustrat Germon. Ab a. m--t .8.per toti olim a paran3mphis sponsa custodita offerebatur sacerdoti, cd c do.q.s item
velabatur,cap. 3C.q 3. cujus velaminis ratio redditur in cnusia .cam seq.3o. . s. illustrat I.Da tis ibi. suecedit attharum traditio, tredecim enim
dantur numismata ab sponso sponsa, in si num subatthationis, quae lucro parochi cedunt, a quo vulgo
357쪽
Tit. XXL de secundis nuptiis. 3 a
vulgo regimi solent. Quem ritum ex novi oribus benedicantur, cum ambo ex coniugibus alia vi institutis Europae ero, enire prodiit Bristonius de ee benedictionem aeceperunt, tamen si alter ex νιμ nup .m mne'. N potuit introduci, & simi- eonjugibus benedictionem non accepit, proptersitudinem trahere ab illis tribus assibus. quos apud Ipsum benedictio coneeditur, ut declaravit Joan- Gentiles sponsa de patris domo tempore dedu. nes XX uanexιravet Concretissioni, relata a Dida-ctionis solenni, secum deserebat ad domum ma- eo Pere1 tibi supra. Unde his rationibus omissis riti, ex quibus alterum in pede , alterum in manu, tertium in sarciperin: primum donabat ina. tito, secundum diis latibu Gerabat, tertium in compito recondebat, tesse Nonio, a quo notavit G .h Ded. aci tit. C. de oonsi. Sequitur sacrifi-eium Misse . quod expressit Tertul. supra in illis
verbis,confirmat oblatior & Evaristus avi ci caluer, i ibi: Sacerdotiatifer eum precisus, oblationibias a saeredore , nedicatur. D. Gregor. in suo tib)acra ment. tradit Missam, quam olim Christiani offere-hant, cum nuptiae celebrabantur, & ait: Ad νοη-sam benedicendae, exaudi nos omnipotens es mos
ricors Deus,dec. notavit Vicecomes volum. a.de riatibus Arsse . 3 c.23. nec tempore nuptiarum Diis litandum csse Gentiles omiserunt ut supra notaui, & probat Anth.Hothom. in raru nut. c. 29. 3o. Tandem velantur ipsi coniuges sameo nuptiali, quein ritum stise illustrarunt FHoaga in c.i. de his qtia M. Axendanno de metu us.1. p. 8.& nos nonnulla notavimus in c. i. de ροns'. Sed ut ad rationem decidendi praesentis asser
m iu tioni aeeedamus, sciendum est,uatias rationes ad
Aa, duxisse Glossam,& repetentes in civiaelur,hoa ris. primo asserit, in secundis nuptiis benedictionem
a sacerdote non dari, ne sacramenta iterentur. Sed ea in Glossae sementiam omncs improbant, quia benedictio nuptiarum non est sacramentum,nee in ea datur essentia sacramenti; & si dareter, non est ex his quae imprimunt characterem. Tertus. M.de monogam.de 'du.Oexhortatione ea Al.Orbgenes homi ι . in Lucam Athenagor. in Iegatione Promne. rationem red/nnt, quia secunda nuptiae
sunt illieitae. Aliam adducunt Hostiens s Joannes
benedictio semel accepta durat, &coniux antea benedictus illam eommunicat novo coniugi. sed
haee ratio merito improbatur a Panormitano mdcvir,n 3. Alexandro de Naevo num. . sylvestro in Iumma,verbo nuptia, . a. 'uia quamvis maritus communicet uxori actiones spirituales, cinaνι m, de cognat. ινιι. non tamen passiones, ut ibi notavi: alii, quos refert &sequitur homas Sane herLM .e matrim strat. 8ι n.16. Theophilus tom. Io in Heterari 'rit. punctor. existimant ideo se eundas nuptias non benedici, ne illud sacrum ,
quod in benedictionibus nuptialibus significatur,
ex iteratione actum viles eat. Sed nec haee ratio placet, quia non adeo frequenter benedictiones concederentur oli secundum, vel tertium conjugium, quod ideo contemptus sequeretur, ut in aliis e remoniis ecclesiasticis saepius repetitis non contingit. Accedit, nam etsi secundae nuptiae non dieendum est eum D. Thoma in η.δ'M . 2. M.
diei, quia in eis deficit plena significatio sacra.
menti , cum in eis non sit unica sponta unius
sponsi, ut contingit in coniugio Christi cum Ee
etesiar unde non eandem seli ianitatem meren tur,ac prius coniugium. Accedit, nam etiam apud Gentiles in more fuit secundas uxores ducere hane pompa nuptiali, ut testis est Lucanus de nuptiis Catonis, in Mincia, ibi inueris sola tamen, tiansque earentia pompae iura placent, fac, isqvie Meos admittere testes Hstu, coronatia non porim tinitiae serta, D, untiar taciti. γυnde neque corona imponebatur in ela, ae in
primis nuptiis,ut habetur apud D Chrysostomum tib ad Uriam morem; de qua eo rona p.Fab. ιλ; φιχυλα . illud etiam peculiariter in se eundis
nuptiis contrahendis Observatum notat Guillelmus Canterus Lb. 3. lection. e. q. um. 3. thesurieris. ut qua domus parte somniis erat capiendus,
elu, eubiculi lectus alio loco sublatus poneretur, ominis vitandi causa, ne videlicet, e quo cadaver prioris eoniugis elatum fuerat, in eundem nova
nupta malis avibus deduceretur.
Nee obstat dubitandi ratio supra adducta, nam i lieet verum sit. in secundis nuptiis dari sacramen.
tum matrimonii, easque approbatas esse, ut innat,
in cyna . probavimus, tamen non merentur omianem nudem , di solennitatem prioris conjugii, tinnio SS.PI licet eas non improbent. tamen illis abii ctis continentiam suaserunt, ut aiebat D.Hieronymus in epist ad Gerunaeibi: uuid iotiae damnamus sectinia matrimenta ' minime sed prima laudamias alim ι de Ecclesia bigismos palli,sed
stat seeunda difficultas, nam licet benedici io nuptiarum non sit sacramentum eburactetem imprimens; est tamen solennis benedictio, quae iterari in eadem persona non debet, ut contingit in so lenni prenitentia, quae tantum semel Hatur, dicet reconciliatio, seu absolutio peccatorum sep8se.
dictio Abbati, , seu A bbatissae iterari non debet,
etsi ad aliam Abbatiam transseratur . ut probat lai E Tamburin iti jur Abiat. tom. i. dissut. D. q. 6. o
Lucius IlI. a Universis Christianis in captivitate Sarraceuorpositis.
Dominus ac Redemptor noster &c. Sane super matrimoniis, quae quid ina ex vobis nondum habita obeuntis coniugis certitudine contraxerunt, id vobis auctoritate Apostolica respondemus ut hullus ex vobis amodo ad secundas nuptias migrare praesumat,donec ei firma b certitudine costet,quod ab hac vita migraverit coniux eius.Si vero
aliquis, vel aliqua id hactenus non servavit,&de morte prioris coniugis adhue sibi aestimat dubitandum, ei, qine sibi nupsit debitum non deneget postulanti, quod a te tamen
358쪽
318 In Librum IV. tum, Decretal
noverit c) nullatenus ex gendum .Quod si post haec de prioris conjugis vita constiterit. relictis adulterinis, illicitisq; complexibus, ad priorem sine dubio coniugem revertatur.
N O Τ AE. .. pebant, imposita desupercolumba, ut resert paulus Nernesidus deg 13. Longobard. ibit m stirii. , T NMUι.J Ita etiam legitur in prima colle- poset,in viam pariem is,qua destinctus p rabiatur, actione fias hoc tit. c. . & iam notavi qmesceret. Cuius superstitionis rationem reddit in ρν. sentiam, de oons Lu4ium lIl. in praetenti Cilonius in pisVat. ad hisne ritus. forsan rescribere captivis Hispania, quia his tem- e) Auliarenti. extentam. J Consonat textus in se potibu1 Lucii l II bellaeum Sarracenis in his reg- cm asilum, de Iem. communis. in illis verbis:
nis crebra, saevaque erant, ut in eo textu notavi. V rum eum conscientia ptisat ahimum, ex 'HAlia
L. bὶ Frma certituatneJsovitatus iudicium dixit rate probabili, cra, screta, quamvis non evidenti,s Imperator in I. vixis,C. de repudiis, vel legendum mamfesta, Hstium qaidem reddere pris, sed p est i dieium; qui error etiam corrigendus est 3n stola=e non debet, ροι in .abiis ititior pars est ei I.a C. ut in possess legator. N legendum ariduιο, ut genda. Et e. is avidantiam, e.semseasti, is homia iis ι υia,s istissae condat.oe demonstr. de ini. si - eiu & de duobus malis minus eligendum est,e.duo. ιιasione Comia. ercisci ut probat lex finalis, o i a.dilhueF. Unde cum in praesenti eoniux dubiua hodiit. Idem in I Ib r, de postumin. roers. Ut Ma- esset morte prioris coniugis, & in possessionetem eaeertitudo habeatur. inquisitio facienda est matrimonii reperiretur. debet reddere, non vero de morte viri, metit Din.muel. Emanue .ibi: eum periculo adulterii debitum exigerer doeet O agis mulieriam inquisitio facta fuerit; ubi no- BasiL As.lo. de matram. e. t s. pre Ioriam ubi expotanda est Longobardotum consuetudo, qui non nit textum is e. I steri, de reint. δοι di late exa huius inquisitionis faciendae causa ad loca ubi ma- minat, quando dubius de valore matrimonii oblitus degere e redebatur . nuncios mittebant, sed impedimentum eonsanguinitatis, vel smile, pocversu, eas regiones in sepulchris suis palum eti- sit reddere, & petere debitum.
Q Urbanus III. Vigiliensi Epistopo.
Vir autem & mulier ad b) bigam iam transiens, non debet a presbytero benedi.
ci: quia cum alia vice henedicti sint, cotum benedictio iterari non dchet. N Ο Τ ΑΤ. scatu si textus est Uibani II l. ut et edo) r
ctius Raymundus illum compilavit post te2tum,. , T R-m III.J Ita legitur in hac sexta colle- praecedentem , quia Urbanus IlI. successi Luia Lactione, di post Concit. Later. p. s. e. I. in elo III. De Vigiliens Eeesesia egi in c. 8. de istateptima autem collectione, jub hoc sit. c. s. tantum qualis.
legitur, Irim Vigitiosi ; unde si reseratur ad sh) sitamiam. J Bigamia proprie dicitur a viro a
Asiae.III. recte in illa collectione textus hic com- qui duas uxores successu duxit, a bis, degamoripilatur ante textum praecedentem , qui est Lu- ut probavi m c.3. ae betam non oriun. respectu
eii III. eum ipsum Alea. IlI praeeessisset in Ponti- uxoris propese dicitur hi vitia, seu pol, vitia.
SUper alia vero quaestione . qua quaesitum est, an S. mulier possit sine infamia nubere
infra tempus luctus secundum b) leges diffinitum; solicitudini tuae respondemus, quia clam Apostolus dicat: Mulier viro mo mortuo soluta est a lege viri,& e) in Domino nubat cui uult ; per licentiam, &auctoritatem Apostoli ejus infamia aboletur.
ta)LMm.1 j.J Ita etiam legitur in prima colle I .ctione,Db hoι titrii. sed cum ibi addatut para capitis titteris, facile cognoscitur legendum esse Briae iens,& teditum hune spectare ad Decre
talem relatam in cim titteris, deos icide C. euius in notis congessi alias partes in hoe volumine sparsas. bὶ Luci.) L. .gqua eam solet, Merorum, . . fri his qώι mi Linfam. LI σ2. Choe tu. quamia SH,C-Totust iure enim civili cautum suit, uxores viros suos lugere debere per annum, alias tam ipsi,quam maritus, qui eam ducebat, nee non pater qui eam nuptui collocabat, & pater mariti, etini posset filium pr hibere, infamia notabantur, a. itai serorum probant di illustiant Reualdus
luctu tormini, imminuto, intelligi Aumtaxat reis missum tristiorem habitum, & insignia lugubria a non tamen ut intra illud tempus nubere possint,scui interdum solet luctus militii publice a Principe, vel senatu, propter aliquas Letitiae causas, bquas 3e seriae indici solent, Lyy ca τιων. I. a. demini. sedo si per Praetorem, h. i feria, ere qώιbus
causis Vorti aliasque,quas refert Cuiae. in Li Cri secunci. nut. non tamen xiduae, ut intra tempull
359쪽
hus luctus nubere posset, nisi saeuitas nubendi speei aliter eoncedatur , ut fecisse Caligulam te. statur Dio I b.18. Nee ignorantia excusat uxorem, sive ea sit juris, quia simul est pudoris naturalis, in qua nee muleribus seeeurtitur, I. retulia,s
, de jur.ω facta ignor. sive sit sacti, quae in hoe eatiri facilὸ aecidere nequit, eum mulier iterum nubere non possit, nisi eerto sciat maritum decessisse, Luxor,C de repudii , iuxta tradita in c. in praesentia, de Dtis gnorantia si facti est,excusat novum maritum, Aserorum, ah f. de hia qua notiant. Infam. de qua ignorantia facti, videlicet cum pater ignoravit tempus luctus elapsum non elle, aecipit textum in Igenero, st. de su qui norant. ιnfam. Amayatis 1. Ase. r. non autem si juris si ; nam ea hoe casu nee ipsos milites excutit, i ciecreto,C- qαι- suse,ati sis in m. quamvis repulariter militibus, aut foeminis. & minoribu, 2ς. annis ignorantia iuris nocere non soleat . I regula. q. sitim. f.de his qua nomiantur: quia praesens prohibitio habet in se naturalem rationem. Quae autem natuta turpia sunt, aut illicita. eorum ignorantia neminem excusat,
I Titius frith Mento mitisse, L mι eu,m prisop. si euth de a h. Eam tamen huiu, prohibitio. nis exceptionem affert Cuia c. I s. s. obse 3 a. si talis vir sit, qui lust 'ri non debc t. veluti damnatus ex crimine perduellionis. & simile , de quibus Fron
spetiγe. AI eresti esset. Sed haee sententia vera noci est, quare ali ea reeedit idem Cujac. an fraes... Hiers , tempori proeri'. & tib.12 obsca. quia licet uxor talem maritum lugere non debeat, esupere tamen cogitur , id est abstinere a nuptiis, propter periculum superscaetationis, &incertitu.
dinem prolis nasciturae, ut statim dieemus; nisicerium si eam non esse gravidam , sed iam peperisse, quia tunc licite potest ad secundas nuptias transre. Gentil. de se nae nuptuu p. 8.D Tempus luctus praefinitum ua ori, ne intra illud nuberet, iam olim annus fuit, sed decem' menshus conlians , id est annus lunaris , quo olim tis fuerant Romani, auctore Romulo, ut testatur ovid. M. a Fastor.
Est tamen O ratio, caesar, quae miserit a tam Erecrem 3 e Diam, quo meiarur. habet.
mortem meiam edi, fuerant, haere fumo. Senecatibas . eontrov. ibi: Su h, haere . si q is intra δι- cem menses nariti fuerit. Ista strat D. Laurentiu Ramirer de Prado in Pentecondie. 3. liceri partum undecimestrem, se ut semestrem legitimum dari posse , probet Zyprus ad rit. Ρι sta sint legit.
constat.i. Ideo ergo annus lunaris decem mensiabus eonstans luctui viduarum prasnitus fuit, ne praedicta san uinis turbatio daretur. Sed Imperator Theodosius pro decem mensibus constituit
annum integrum, id est duodecim menses, in I. r. a. c. de se nae nur. Li. rari tit. in Theodos Re- vardus Σ. r.Σ isonesus in L LLCThra LN Anglicanam Eetlesam idem tempus servasse, constat ex coneis. En ita mens eo. ιν. ibi: x dω ad mi us bissem, mensti Db princiis μι inqae Regis p.ra se contιneam tι Dare , iunceps ma meis ni si voluerim. Quod tempus continuum est, ideoque ignoranti et laira mariti mortem currit ab ipso die mortis: quare si anno elapso mulier secundo nubat, eodemque die cognoscat maritum
priorem esse d unctum, recte di sine poena ulla nubit, eodemque die sumit lugubria, & deponit,
ut ait Consultus in tetenero, f. de hιs qui norans . solebant enim Romani canuidam vestem, di togam in atram mutare , & ornamentis depositis atro amictu uti. Ovidius lib. 8. Astamorph. Plangere, quo dato ma=s Humortitis urbem Implet, in oratis mutat i et sitas vir . Et Iis 6. de Progne. In utirque atras veste mane septilia monstitiait. Quae vestes tristes habitus dicunturi et I deerela Isc. ex qualus causi infum. de Paulus M. i sententiri .II j.3 ait: Qui Ieser,abstinere debet a contavias, ornamentas, inissa vester quem morem illintant Tiraquei ad ArexIs4.c. . Revardus is i. eo Q. c. I . Hieron. Magius tib 3.m et c. l . Dorieans ad norum As abanna Ohvs . Cu c.tib. .qq. m.in La.s de his νι notiant.infam. Claudius An-noia an embl. 1 7.Alriisti. Bernacius in noI. ad stat. Papin. ιk3 Syrear. Martinus Detrici ad Seme. in Hercale, eter faue. quam vestem atram non teneri viduam deserte, probat Cujae. in d. l. at ubi exponit textum in d. I decreto a . . ex qua b. ea .
Unde exponendus est textus in i spe I f. de 4.uuod satus utero marras diam prodeat infans, s Wal. ubi Gaius explicans eaput 1. legis Iuliae eo.
Hoc anno δειαι temporis esse sinis. de Papiae, docet saepe evenire, ut justae, ac necessariae causae trahant. sve producant sponsalia, noti Per totidem menses a senere conqugis uxor stiner iis ιι a tristia sena domo. De quo anno lunari exaudiendus est Seneca epist.
haee ratio turbationis, cum post eos stius natus prioris mariti non eredatur, Lintestista i3. g. post decem os de oti Iuit. ibi i Post decem ,2nses
tatem. Inde in sormula Galli Aquilii, relata in LGalias I9.1. de liber. Oposth. ita cavetur: D stius
me vivo moraetur , tune si qu/s misi ex eo nepos, με qua ne ιιι post mortem meiam in decem men him proximis. quibus Νι- metu morietur, natus natave erit, haeredes sumo. Ea I. . C. eod. ιιι. ibi: D. D. Gona Lan Decretat Tom. IV.
solum annum, vel biennium. sed etiam triennium S deinreps, veluti valetudo spons, sponseve, vel mortes parentum, vel capitalia crimina, aut peregrinationes necessariae. In quo textu verba illa, annam, vel Lennitim, suspecta sbi esse.& abundare,docuit Criae hλ i5.οὐι.3 . sed rcctius, subtiliusque magnus Ramos ad letes Iul. O Papiam, p. i. c. r. n. 3. verba illa tetiit ad eam legis Iuliae partem, qua cavetur neminis a m rte mariti anni tribui vacationem ; ex lege vero papia hiennii, tesse Ulpiano in fragm nta4. nempe, ut etiamsi intra annum, vel biennium assignatum ex eisdem legibus ad matrimonium eelebrandum,post sponsalia nuptias non contrahant, poenis ipsarum legum non teneantur e proinde cum eνenire posset, ut statim post mortem mariti etiam intra anum luctus alii desponsaretur,quod sne infamiae uota s
cere poteratistit. io fritis qvis nos antanfamac comodate Gaius an ..LI pe. ad utriusq; legis cautionem respiciens,docet saepe evenite, ut ex iusta .acE e 3 necessa is
360쪽
3 so In Librum IV. Decretalium,
Feessaria causa, post sponsalia contractat nuptiae eum temperantia, di prolis, non libidinis eausa ἁifferantur; non tamen ultra annum a morte ma- matrimonium contrahatur. Ambrostiis, Theod. iiii, aut biennium, ex I. Papis. Sed etiam si intra Aug.& D.Thomas relati a Cornel. a Lapide in Q congruum tempus, veluti si eum spatium vaca- - 1.2 Π. exponunt ea verba, nxiat in Domino, id tionis legibus datum unpleretur,contigerint moris eli, in Domni Ecissa n bae viro Christiano, nautes patenium sponsi . vel sponse , quos uno anno Gentili, aue hareiaeo; cum quibus matrimonium lugete moris suit, alias qui contra fecisset, insa, nee licite, nec valide contrahitur, ut probavi inmis habebatur, ut ex Paulo probat Cusae. lib. aia ean is Concitambo. Quam interpretationem exobse. 1 . 3EM.8. Plauti is edιA. in IῬοιι, f. de hu Tertulliano probatMancinus Gen Icent.χ c. 4 .atia notant. insem. unde eum lugentes lugubria ve- n. 6. Severinus Binius in notti, is eana 3.cineia. stimenta induerent, di ab Ornamentis, de conviviis caritag. . exponit ea verba , id est iuxta litus ab abstinerent, iuxta Paulum supta re lauim, conis Ecclesia nuptiis contrahendis praescriptos.sequens, aequumque fuit, eos intra id tempus exis se A amarem Non quia Apostoluscusati a celebratione N pompa nuptiarum, ut lo- supra relatus abrogate intenderet leges Caesareas, quuntur Caesares in Isidonassoniam Ia.C de nuptiis. quibus infamiae poena imponebatur mulieri se e) In Damns nubaLJ Prima ad Cor. c. . v. . eundo nubenti intra annum luctus inam D Paulus Mulier alligata est legi, quanto tempore vir ellus tantum intengebat approbate. N lieitas declarareis tr ωοds dormierat 1ιr ejus, Iiberata est, cui seeundas nuptias: sed exinde recte inferunt Urba vir nubat, tantum in Domano. Et in eodem capi- nus in praesenti,& innoc.an capsequem. quod eum te, mers 8. Dico autem non nuptas, ct v, G, bois uxor iuxta Apostolum rem licitam faciat seeundo 'nam s sita si se permanearit, sors ego: Ροd si nubens, non debet inde intimii notari. quam
non se continent, nubante metius est μι- nabere, tollit pontifex ; non vero docet sublatam esse ex quam aeri. Illa verba tantum in Domino, PP.Grae- presse per Apostolum . ut perperam deducebat ei aceipiunt seeundum Dei legem, quae iubet ut Scipio Gentil. de se ius nuιtis, eap. tr.
Innoc. III. so P. nobili mulieriam secundum b) Apostolum) mulier mortuo viro suo ab ejus si lege soluta,&
nubendi cui vult tantum in Domino liberam habeat facultatem, non debet legalis infamiae sustinere iacturam, quae licet post viri obitum intra tempus luctus sellicet unius anni spatium) nubit: concessa sibi tamen ab Apostolo utitur potestate, cum in se) his praesertim saeculares leges non dedignentur sacros canones imitari.
i. 0 nobisiJlta etiam legitur in tertia eollectio-
L .ne, sia, Me ratae. . non tamen constat quaenam fuisset nobilis hae suemina, eui rescribit
b) .miam. lsupra relatum,h textu praecedenti. c)I his J Rebus videsieet, ubi de sacrainentis, rebus spititualibus, aut illis, in quibus peccatum vertitur, saeti ea noncs observandi sunt, neglectis, abrogatisque legibus civilibus,e at,deprasiripi.
L Am ex hoe textu, quam praecedenti sequen-Cιηιluso I iem eommuniter D D deducunt asseretionem:
μα sarisiaribus i re concιduar, ita post eas natus ad elisi is sinistir lenire Collegium. Nicolaus M