Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

401쪽

DE CAUSIS CLERICORUM.

in ossicio manebunt usque ad proximam dioe sanae synodi celebrationem, in qua vel confirmentur vel alii eorum loco designentur. Quod si interdum morte aut renuntiatione vel alia causa praescriptuSconsiliariorum numerus minuatur, Episcopus audito consilio caeterorum ad commissionem pertinentium alios sussiciet. Ρorro commissio Meo consultorum iureiurando obstricta tenetur ad ossicium fideliter adimplendum, et praeside Episcopo Vel vicario generali rem Suam aget. Defensio autem rei erit in scriptis exhibenda ad normam pra sentis Instructionis.

XIII. In qualibet Curia episcopali procurator fiscalis constituetur, ut iustitiae et legi satisfiat. XIV. Pro intimationibus vel notificationibus, si apparitores Curiae desint, utatur Episcopus persona aliqua qualificata, quae era exhibeat, ac de hoc ipsum inrtiorem reddat: vel etiam a Curia per publicos tabellarios commendatae quibus locis hoo systema vigeat) transmi, tantur, exquisita fide exhibitionis atque acceptionis vel repudii. Intimationes et notificationes semper in scriptis absolute fiant. XV. Delicti sundamentum erui potest ex ipsa expositione habita in pro Mu, quae authenticis informationibus vel consessione extraludiciali, vel testium depositionibus confirmetur: tran remio Vero Pra cepit ox ipso decreto et actu intimationis ad normam art. o. et m. sactas deducitur. XVI. Ad admittendam vero rei culpabilitatem necessaria est pr batio legalis, quae iis momentis constare debet, quibus Veritas Vere demonstrata elucescat, Vel saltem moralis convictio inducatur quocumque rationabili dubio oppositi remoto. XVII. Personae quae examini subiiciendae sunt, separatim audi

untur.

XVIII. Testes ad probationem, sive ad defensionem, si legalia impedimenta id non prohibeant, audiantur praestito iuramento deveritate dicenda, et si res postulet, etiam de secreto Servando. Itaque antequam testificentur, cum de Veritate tum de secreto iurent. Eo magis do ossicio fideliter adimplendo et de secreto, pro rei de qua agitur exigentia, Aervando omnes iuramento obstricti sint oportet, qui in instructione processus ex suo munere partem aliquam habeant. xix. Testes qui in locis longe dissitis vel in aliena dioecesi degunt, mediante auctoritato ecclesiastica loci in quo manent, examinentur, in quem finem specimen sectorum transmittetur: quae quidem auctoritas in responsione normas in hac Instructione contentas observabit. Dj0jtjgsd by VIOO le

402쪽

APPENDIX.

xx. Si indicentur testos, qui de sactis vel circumstantiis ad meritum causae substantiale spectantibus interrogandi essent, nec examinari possint, vel quia non licet aut decet eos citare in iudicium, vel quia rogati ad se recusent, nec se est id in actis commemorare, eorumque deficionita suppletur testimoniis aliorum, qui vel de relato vel aliter rem de qua quaeritur, noVerint. XXI. Ubi id omno quod ad veritatem factorum constituendam et culpam accusati probandam pertinet, absolutum fuerit, imputatus

intimatione Acripta ad examen Vocatur. xxII. In intimatione, nisi prudentia obstet, accusationes contra reum perlatae per extensum reseruntur, ut ad reSponsionem Se pra parare pomit.

XXIII. Quod si ob accusationum qualitatem vel alia de causa haud expediat, ut in intimatione exprimantur, in h. satis erit innuere, ipsum ad examen Vocari ut in causa, de qua contra eum fit inquisitio, sese defendat. XXIV. Si ad examen accedere recuset, iterum fit intimatio, atquem ea congruum tempus peremptorium praefinitur, intra quod reus coram tribunali se sistere debeat, eique significatur, Si non pareat, contumacem esse iudicandum: quam intimationem si haud probato legitimo impedimento transgrediatur, ut contumax de facto habebitur. XXV. Verum si ad examen accedat, audiatur: et ubi inductiones alicuius valoris exhibeat, eae, quantum fieri potest, accurate discutiantur.

XXVI. Dein accedendum est ad contestationem delicti et argumentorum, quae prostant, ut inquisitus et culpabilis habeatur et in poenas

canonicas incurrime cenSintur.

XXVII. Inquisitus, ubi ex his noverit, quae in actis contra ipsum relata sunt, ad ea respondere potest, ac, si Velit, utetur iure desensi nis a se ipso in scriptis peragendae. xxVIII. Potest etiam, si postulet, obtinere, ut terminus ad desensionem acripto exhibendam praefigatur: maxime si ob ea quae arti

XX ΙΙΙ indicata sunt, responsionem ad accusationes contra ae latas Parare non potuerit. XXIX. Absoluto processu redactor actorum summarium praecipuorum argumentorum, quae ex ipso elucent, conficiat.

xxx. Qua die causa proponetur, inquisito fiet facultas defensi nem suam per alium sacerdotem suo nomine in scriptis exhibendi. Dj0jtjgsd by VIOO le

403쪽

DE CAUSIS CLERICORUM.

Quod si idoneum non reperiat, laicum catholicum adhibere potest. Quisque autem ex iis ab ordinario approbandus est. XXXI. Si vero reus defensorem deputare recuset, ordinarius illum ex ossicio designabit. xon. Defensor debitis sub cautelis in cancellaria Curiae processum eiusque summarium inspiciet, ut reum tueatur; ac defensionem ante causae ipsius propositionem scripto exhibebit. Ipse quoque adiuramentum de Aecreto servando tenetur, quando iudex indolem causae id postulare censuerit. XXXIII. Processus eiusque summarium ad procuratorem fiscalem mittitur, ut ossicio suo fungi possit. Postquam procurator fiscalis suas conclusiones ediderit, eaedem defensori rei communicandae sunt ut ad easdem si placuerit in scriptis respondeat; tum omnia ad ordinarium remittuntur qui, ubi in plenam causae cognitionem devenerit, diem constituet in qua sententia dicenda sit. XXXIV. Praestituta die, ab Episcopo Vel vicario generali praesente procuratore fiscali et defensore sententia pronunciatur, eiusque Paradispositiva cancellario dictatur, expressa mentione saeia, Si damnationi sit locus, sanctionis canonicae quae contra imputatum applicatur. XXXV. Sententia reo intimetur, qui potest ad auctoritatem superioris instantiae appellationem interponere.

XXXVI. In appellatione Observentur normae expremae in ConStit.

s. m. Benedicti XIV. Ad mili antis diei 30 Μartii 1742, ac caeteras indictae a S. C. Episc. et Regul. decreto diei 18 Docombris 1835 ot epistola circulari diei 1 Aug. 1851.

xxxVII. Intra terminum decem dierum a notificatione sententiae interpositio appellationis fieri debet, quo elapso tempore sententiae executio locum habet. XXXVIII. Appellatione interposita, continuo Curia ad auctoritatem ecclesiasticam superioris instantiae omnia acta causae in suis aut graphis, idest processum, eius Summarium, desensionem ac Sententiam

mittit. XXXIX. Haec porro superioris instantiae auctoritas appellatio cognita appellanti iniungit, ut intra triginta dies defensorem deputet, qui ab ipsa approband t.

XL. Eo termino peremptorio frustra elapso, censetur reus beneficio appellationis renunti se, quam propterea iudex gradus Superioris peremptam declarat.

' Vide apud Lueidi, l. c., vol. I. p. 534; et in soliis Aeru S. S. Vol. XLII. p. 333.

404쪽

APPENDIA.

XLI. In appellatione a sententia Curiae episcopalis ad metropolita in Archiepiscopus in causa cognoscenda ac definienda eadem proo dendi methodo utetur, quae in hac instructione indicatur. XLII. Si clericus ob communes reatus a civili potestate privilegiosori non obstante processui ac iudicio subiiciatur, ordinarius Aulum riam informationem criminis assumit, ac inquirit, num ad normam Sacrorum canonum infamiae, irregularitati, vel alii ecclesiasticae sanctioni locus isse P Sit. 1'. Pendente iudicio vol imputato in carcere detento prudens consilium erit, ut ordinarius ordinationes mere provisorias adhibeat. 2'. Iudicio absoluto si liber accusatus remittatur, Curia episcopalis iuxta insorinationes ut supra amumptas ea ratione procedet, quae in hac instructione constituitur. XLIII. In casibus dubiis diversisque in praxi dissicultatibus ordinarii Sacram hanc Congregationem consulant, ut contenti Oum ac nullitatem actorum devitent. XLIV. Haud ita sacile Curiae episcopales ad damna Vel expensas resarciendas damnari poterunt; quoties enim ex processu informativo indicia sussicientia ad agendum contra inquisitum appareant, iudeX appellationis a talibus damnationibus abstineat, cum ea indicia sum-ciant ut in iudice, qui antea processit, in Vera et propria calumnia excludatur, quae ad huiusmodi damnationem requiritur. XLV. Concilii Plenarii Baltimorensis II. decreta n. 125 quoad naturam missionum, et tin. 77, 108 quoad iuridicos effectus remotionis mimionariorum ab ossicio, nullatenus innovata seu infirmata intelliguntur, Salvis iis quae recentius de parochis seu rectoribus inamovi-bilibus constituta Sunt.

Quamvis Concilium Plenarium Baltimorense II. ab Apostolica Sede recognitum, certam quamdam iudicii sormam, iam antea a concilio provinciali S. Ludovici sancitam, in criminalibus clericorum

η En titulus plerius: De modo servando ab Episcopis Foederatorum Septentrionalis Americas Statuum in cognoscendis et definiendis causis criminalibus et disciplinaribus Clericorum.

405쪽

DE COMMISSIONE INVESTIGATIONIS.

causis ab ecclesiasticia curiis dioecesium Foederatorum Septentrionalis Americae Statuum pertractandis servandam eMe decreverit, experientia tamen compertum est, statutum iudicii ordinem haud und quaque parem Se ad querelas eorum praecRVendm, quos poena

aliqua mulctari contigerit. Saepe enim postremis hisce temporibus accidit, ut presbyteri iudiciis ea ratione initis latisque sontontiis damnati, remoti praesertim ab ossicio rectoris missionarii, huc illuc de suis Haetatis conquesti fuerint et frequenter etiam ad Mostolicam Sodem recursus detulerint. Dolendum autem est, non ramevenire, ut in transmissis actis plura, eaque necessaria desiderentur,

atque perpensis omnibus gravia Saepe dubia oriantur circa fidem documentis hisce in causis allatis habendam Vel denegandam. Quae omnia S. Congregatio fidei propagandae praeposita serio perpendens, aliquod remedium hisce incommodis parandum, ac ita iustitiae consulendum esse censuit, ut neque insontes clerici per iniuriam poena assiciantur, neque alicuius criminis rei ob minus rectam iudiciorum formam a promerita poena immunes evadant. Quod quidem facili pacto obtineret, si omnes praescriptiones a sacris canonibus sapienter editas pro ecclesiasticis iudiciis, praesertim criminalibus, ineundis et absolvendis semandas omnino eme praeciperet. Verum animo reputans, in praedictis Foederatorum ordinum regi nibus id facile servari non posse, ea ratione providendum eme duxit, ut sallam illae de admisso crimine accurate peragantur investigationes, quae omnino ne Mariae existimantur, antequam ad poenam irrogandam deveniatur.

Itaque Mmo. Domino Nostro Divina Providentia PΡ. Loono XIII. approbante, in generalibus comitiis habitis dio 25 Iunii 1878

S. Congr. decrevit, ac districte mandavit, ut singuli memoratae regionis sacrorum Antistites, in dioecesana Synodo quamprimum convocanda quinque, aut ubi ob peculiaria rerum adiuncta tot haberi nequeant, tres Saltem presbyteros ex probatissimis et quantum fieri poterit in iure canonico peritis seligant, quibus consilium quoddam iudiciale, seu, ut appellant, Commissio Investigationis constituatur, eidemque unum ex electis praeficiant. Quod si ob aliquam gravem causam synodus dioe Sana statim haberi nequeat, quinque vel tres prouti supra per Episcopum interim ecclesiastici viri ad munus doquo agitur deputentur. Commissionis ita constitutae princeps erit ossicium criminales atque disciplinares presbyterorum aliorumque clericorum caums, iuxta no

406쪽

APPENDIA.mam mox Proponendam, ad examen reVocare, riis cognoscere ac ita

Episcopo in ipsis definiendis auxilium praebere. Salagant propterea oportet ad hoc munus electi, ut accuratae fiant investigationes, ea

proserantur testimonia atque a praesumpto reo Omnia exquirantur, quae ad veritvim eruendam necessaria censentur ac ad iustam sententiam tuto prudenterque serendam certa vel satis firma argumenta suppeditent. Quod si de alicuius rectoris missionis remotione agatur, nequeat ipso a credito sibi munere deiici, nisi tribus saltem praedictae Commissionis membris per Episcopum ad causam cognoscendam adhibitis, eorumque oonsilio audito. Electi . consiliarii in suscepto munere permanebunt ad proximam usque dioe sanae synodi celebrationem, in qua vel ipsi confirmentur in ossicio vel alii designentur. Quod si interim morte, aut renunti tione vel alia causa praescriptus consiliariorum numerus minuatur, Episcopus extra synodum alios in deficientium locum, prout superi statutum est, sussiciat. In causis cognoscendis, iis praesertim in quibus de rectore mi sionario definitive a suo ossicio amovendo agatur, iudicialis Commissio hanc sequetur agendi rationem. 1. Ad Commissionem investigationis non recurratur, nisi prius clare et praecise exposita ab Episcopo causa ad deiectionem finalem movente, ipse rector missionarius malit rem ad Consilium deseret, quam Se a munere et ossicio sponte dimittere.

2. Re ad Consilium delata, Episcopus Vicario suo generali vel alii incordoti ad hoc ab ipso deputato committat, ut relationem

causae tu scriptis conficiat, cum expositione investigationis eo usque peractae, et circumStantiarum, quae murum Vel eiusdem demonstrationem specialiter assiciant. 3. Locum, diem, et horam opportunam ad conveniendum indicet, idque per litteras ad singulos consiliarios. 4. Per litteras etiam rectorem missionarium, de quo agitur, ad locum et dium constitutum ad Consilium habendum advocet, exponens, nisi prudentia Vetat, uti in casu criminis occulti, causam ad deiectionem moventem per extenSum monenSque ipSum rectorem, ut responsum suis rationibuS suffultum ad ea praeparet in scriptis, quae in causae expoSitione Vel iam antea oreten , vel tunc in scriptis relata fuerint. 5. Convenientibus consiliaritS tempore et loco praefinitis, prae-

407쪽

DE COMMISSIONE INVESTIGATIONIS.

cipiat Episcopus silentium servandum de iis, quae in Consilio audiantur; moneat investigationem non esse processum iudicialem, sed eo fine habitam, et eo modo faciendam, ut ad cognitionem Veritatis diligentiori qua poterit ratione perveniatur, adeo ut unu ui ueconsiliarius, perpensis omnibus, opinionem de Veritate sectorum, quibuΗ causa innititur, efformare quam accurato possit. Μoneat

etiam ne quid in investigatione fiat, quod aut ipsos, aut alios periculo damni vel gravaminis exponat, praesertim ne locus detur actioni libelli famosi, vol alii cuicumque processui coram tribunali civili. 6. Relatio causas legatur coram Consilio ab Episcopi ossiciali, qui etiam ad interpellationes respondebit a praeside vel ab aliis consiliariis

per praesidem saciendas ad uberiorem rei notitiam assequendam. 7. Deinde in Consilium introducatur rector mimionariuS, qui SponSum a Se consectum leget, et ad interpellationes similiter respondebit, secta ipsi plena facultate ea omnia in medium asserendi, intra tempus tamen a Consilio determinandum, quae ad propriam

desensionem conferro POSSunt.

8. Si contingat, rectorem missionarium, de cuius cauru agitur, nolle ad Consilium accedere, iterum datis litteris vocetur, eique congruum temporis spatium ad comparendum praefiniatur, et si ad constitutum diem non comparuerit, dummodo legitime praepeditus non fuerit, uti contumax habeatur. 9. Quibus omnibus rite expletis, consiliarii simul consilia conserant, et si maior pars consiliariorum satis constare de sactis arbitretur, sententiam suam unusquisque oonsiliarius in Scriptis exponat rationibus quibus nititur expressis; conserantur sententiae; acta in Consilio

ab Episcopi ossiciali redigantur, a praeside nomine Consilii subscribantur, et simul cum sententiis singulorum in extenso ad Episcopum

deserantur.

10. Quod si ultorior investigatio necessaria Vel congrua videatur, eo ipso die, vel alio ad conveniendum a Consilio constituto, testes Vocentur quos opportunos Consilium iudicaverit, audito etiam rectore missionario do iis quos ipse advocandos eme Voluerit. 11. Singuli testes pro cau8α Seoraim et accurate examinentur a praeside et ab aliis per praesidem, absente primum rectore missionario. Non requiratur iuramentum, Sed si testes ipsi non renuant, et se paratos esse declarent ad ea quae detulerint iuramento, data occasione, confirmanda, fiat adnotatio huiusmodi dispositionis seu declarationis in actis.

408쪽

APPENDIA.12. Consentientibus testibus, et dirigente prudentia Consilii, repetatur testimonium corium rectore missionario, qui et ipse testes aivoluerit interroget per Pramidem. 13. Eadem ratione qua testes pro cauεα, examinentur testes corim

14. Collatis tunc consiliis fiat ut supra n. 9. 15. Quod si testes nolint aut nequeant Consilio amistere, Vel eorum testimonium nondum satis luculentum negotium reddat, duo saltem ex Consilio deputentur, qui testos adeuntes, loca invisentes, Vel alio quocumque modo poterunt lumen ad dubia solvenda requirentes, relationem suae investigationis ad Consilium deserant, ut ita nulla via intentata relinquatur ad verum moraliter certo cognOScendum antequam ad sententiae prolationem deveniatur. 16. Omnia acta occasione iudicii in medium allata accurate incuria episcopali custodiantur, ut in casu appellationis commode exhi-bori valeant. 17. Si vero contingat, ut a sententia in curia episcopali prolata ad Archiepiscopalem provocetur, Metropolitanus eadem methodo in causae cognitione et decisione procedat. Ex aedibus praefatae S. Congregationis dio 20 Iulii anni 1878. IOANNES CARD. SIMEONI Praefectus.

IOANNEA BAPTISTA AGNOZZI Secretarius.

I. Instructio dici 20 Iulii 1878 lata est de casibus, in quibus ecclesiastica poena Seu censura sit infligenda, aut gravi di sciplinari coercitioni sit locus. Hinc Concilii Plen. Ball. II. decreta n. 125 quoad naturam missionum, nil. 77, 108 quoad iuridicos effectus remotionis missionariorum ab ossicio nullatenus innovata seu infirmata fuerunt. Episcopi vero curent, ne Sacerdotes sine gravi et rationabili causa de una ad aliam missionem invitos transferant. Quod si de alicuius

η En titulus plenus: Ad dubia circa modum servandum ab Episcopis Foederatorum Septentrionalis Americae Statuum in cognoscendis et definiendis causis criminalibus ot uisciplinaribus Clericorum.

409쪽

DE COMMISSIONE INVESTIGATIONIS.

rectoris definitiva remotione a munere in poenam delicti infligenda agatur, id Episcopi executioni non mandent, nisi audito prius Consilio. II. Electio consiliariorum facienda est in synodo ad instar d putationis, seu canonica electionis Iudicum Synodalium, qui non aciem, sed ab Episcopo eliguntur, audito quidem consilio clericorum in synodo, etsi eae ociusia sibi notis illud amplerii p ωα 'Ampua nolueri , ut bene observat Benedictus XIV. De Syri. Diom. l. IV. c. 5. n. 5. Hinc absonum est ut in casu, de quo agit Instructio, horum consiliariorum electio ad clerum pertineat. Extra synodum electio absolute ad Episcopum pertinet, quem decet, ut Votum audiat reliquorum consiliariorum in casu subrogationis alicuius qui desecerit, prout Episcopus in casu deficientis Iudicia Synodalis debet e uirere Capituli consilium, ain laud εequi non temerin. m. Votum a Consilio datum est semper mi ultivum, et Sententia definitiva Episcopo est reservata; quando enim canones dicunt aliquid ab Episcopo de capituli vel cleri consilio agendum eme, non propterea nec Sitatem ipsi Episcopo inducunt illud sequi, nisi expresse id cautum sit. Hinc recto dicitur in Instructione, hos consiliarios Episcopo in causis definieridia auidium praebeo, minime vero ipsos decidere. Sed inquisitionis acta, et opinio pandita a

consiliariis est semper inserenda ProceMui. Ex quibus patet ossicium consiliariorum iudiciale quidem eme, cum instructio sit iisdem commissa, ac tanquam AdseMoros Episcopo adsistant: sed paret etiam iudicialia et definitivae sententiae prolationem

Episcopo esse unice TmerVntam.

IV. Per Instructionem sublata non est Episcopis extraordinaria se ullas procedendi ad suspensionem ex insormata conscientia, quatenuS gravi imas et canonicas causas concurrere in Domino iudicaverint, aut gravi et urgente necessitate pro Salute animarum, etiam non audito consilio, remedio aliquo providendum eme cenSuerint. Liberum cuique rectori est alium sacerdotem ab Episcopo approbandum secum habere coram Consilio sive ad simplicem adsistentiam sive ad suas animadversiones aut defensionem exhibendam. IOAN. CARD. SIMEONI, S. C. Pra fece .

410쪽

APPENDIX.

omni tompore sollicita fuit Ecclesia ut non solum ascensus ad sacros ordines interdiceretur indignis, verum etiam ab eorumdem exercitio criminosi suspensi manerent. Cum autem Occultorum quoque criminum, quaeque prodere non

expediret, sacilis et prompta, nempe a iudiciariis formis libera, coercitio aliquando nec saria sit ad sacri ministerii dignitatem et fidolium utilitatem tuendam; hino sapientissimo consilio Tridentini Patres

Sem. XIV. cap. 1. de Besorm. decreverunt: Ei cui census adoacroa Ordines α πιο Praegato eae quacumque caula, e iam Ob Occiatum,

crimen, quomodosibet, etiam etaraiudicialiter fuera iretred tua, aut qui αε uis ordinibus aeu gradibis vel dignatatibua ecclesiasti 'ia fueril guspensua, nulla contra ip8iua Pr tali volunω em conce α licentis de ae promomeri faciem , aut ad prioreε ordines, graciua ei digni aura rive honor reinia ludio a ustragetur 'Ex hoc provido decreto, in eo quod resertur ad Clericorum crimina, quae extraiudicialem suspensionem ab ecclesiasticis ossiciis merentur, iamdudum in usu fuit suspensionis poena ex cauSis Praelato notis; quae nempe audit suspensio eae informa a co cientia. Ad hoc itaque ut in eadem infligenda, cum maiori qua potest cautela et securitate ordinarii catholicarum missionum procedant, S. Congregatio do Propaganda Fide praesentem instructionem edendam censuit, cui iidom ordinarii in adhibendo hoc extraordinario remedio sese consorinam curabunt.1. Suspensio ex informata comesentia, non Secus ac illa, quae per iudicialem sententiam infligitur, personam ecclesi licam a Auis ordinibus, seu gradibus, vel dignitatibus ecclesiasticis exercendis interdicit. 2. In hoc praecipue ipsa differt a iudiciali suspensione, quod adhib tur tamquam extraordinarium remedium in poenam admissi criminis; ideoque ad eiusdem impositionem non requiruntur nec serinae iudiciales, nec canonicae admonitiones. Satis erit proinde, si Praelatus hanc poenam infligens, simplici utatur praecepto, quo declaret Se SUSI'ensionem ab exercitio Sacrorum ossiciorum vel ecclesiasticorum munium indicere.