Hippocratis Opera omnia, cum variis lectionibus... ineditis potissimum... Accessit index Pini... cum tractatu de mensuris et ponderibus. Studio et opera Stephani Mackii...tomus I

발행: 1743년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

HIPPOCRATIS XXVII.

non ita se habent, sed homines, victus in- digi, multa & vhria moliuntur, & versute agunt, tum in alia omnia, tum in hunc I 3s morbum, in singulis affectionis speciebus causam Deo adscribentes: non enim semel, sed multoties eadem ab ipsis commemorantur. Si enim capram imitentur, si1 b, latum edant, si quae dextris partibus co 1 o vellantur, Matrem deorum causam esse 13 unt. Si vero acutiorem &vehementiorem sonum emittat aeger,) hunc equo assimbiant, & Neptunum auctorem esse dicunt. Si vero etiam aliquid stercoris emittat, As quod saepe quibusdam contingit prae morbo coactis, Hecates Modiae appellatio ad- I ditur. Si autem tenuibus & crebrius de- Isjiciat, velut aviculae, Apollo Nomius. Si vero spumam eX ore demittat, ac pedibus scalcitret, Mars causam habet. ' Quia cunque porro pavores Woctu ingruunt, timores, deliria,Sproruptiones a lecto, terriculamenta , ac fugae foras, Hecates insidias esse dicunt, & heroum insulutus , e tamentisque utuntur ac inca tamentis , & scelestissimum ac impiissi- 16mum , meo sane judicio 'i faciunt numen. Ε iant enim morbo correptos,' sanguine & aliis similibus sceleribus in- 16oquinatos, aut facinoi osos, aut ab ho- 1 minibus veneno infectodi, au; qui scelestum aliquod facinus perpetrarunt, quos contraria his facere)oportebat, o sacrificare, ac precari, & ad templa serentes, Diis supplicare. Νunc vero horum quidem nihil faciunt; verum expiant, &partim expiationes in terra occultant, pamtim in mare projiciunt, & partim ad montes deserunt, ubi nemo attingat , neque 17O conculcet. Oportebat autem ea ad templa deferre, ac Deo reddere; si quidem Deus est auctor. Non tamen ego puto hominis corpus a Deo inquinari, sordi- 18 dissimum a purissimo; verum etiamsi comωλ ή δυνα ις λο ἀνθρωπ- γαμ- κρα-

φαοι, παράνοιαι, ἀναπη-σιες ἐκ τῆς. κλίνης, καὶ φος Ψα, καὶ φεύξιες ἔξω, 'Ε κάτης φασὶ, εῖναι is stata , καὶημων ἐφοδευς , . κα-ρμοῖσί τε χνονται κώ ἐ παοι βα, καὶ ἀνοσιωτατον γε ' καὶ 1s

392쪽

XXVII. DE MORBO SACRU LIBER, AcT. T.

tingat ab alio inquinari, aut quid perpe-17sti, cupiet utique a Deo purgari, ac pur,ficari magis, quam inquinari. Deus itaque est, qui maxima ac sceleratissima peccata lustrat & expiat, refugium factus nobis; ipsique terminos templorum ac delubrorum 18 , Diis designamus, ut nullus, qui non purus sit,' eos transcendat; & ingressi respergimur , non ut inquinemur: sed si quod etiam prius scelum habeamus, purificemur. Ac de expiationibus quidem sic ipsse res habere mihi vi ur.

C APUT III

Sam moηrbi natina seu ortus: cause ut reliquorum morborum. Humor

pituitorius, non biliosus, cerebraim, genus: menarum distributio; partis impotentia, torpor.

IIIo vero morbus nulla re divinior reliquis mihi esse videtur ; sed naturam habet, quam etiam alii morbi; Sc causam, unde singuli. gignuntur. i Νa-19 turam autem illius & causam , ab eodem divinam fieri, a quo caetera omnia ; & sanabilis esse mihi videtur ni hilominus quam alii, nisi jam multo tempore invaluerit, ut sortior sit m 19sdicamentis, quae adhibentur. Incipit . autem velut etiam alii morbi secum dum 'genus. Si enim ex pituitoso, pituitosus, ex bilioso, biliosus gignitur;& ex tabido, tabidus, &eXlienoso, lie-Leonosus: quid prohibet, ut cujus pater &mater hoc morbo correpti fuerint, eo etiam sposterorum) ac nepotum aliquis comripiaturi Quum nempe genitura ab omnibus corporis partibus procedat, a sanislos sana, a morbosis morbosa. Aliud porro signum magnum est, quod nihilo duvinior reliquis sit morbis; pituitosis enim natura oboritur; biliosis vero non accidit. Atqui si divinior sit reliquis, smi-Holiter omnibus morbum hunc incidere oporteret; neque inter biliosos ac piutuitosos discrimen facere. Sed enim ipsis cerebrum, hujus affectionis, ut

393쪽

α Is etiam aliorum marimorum morborum, camsa est. Quo vero modo, & ex qua causa fiat, ego manifeste docebo. Cerebrum hominis , quemadmodum etiam caeteris Omnibus animalibus, duplex est: medium autem ipsius dividit membrana tenuis. . propter non semper eadem capitis pars dolet ; sed sigillatim alterutra, aliquandove totum caput. Sed & venae in ipsum tendunto universo corpore, multae i& tenues; et*s duae vero crassae, altera ab hepate, altera a liene. Et quae qaedem ab hepate venit, hoc modo se habet. Altera quidem venae pars deorsum tendit, per partes ad dexteram, juxta ipsum renem ac lumbum, ad 23 Pinternam femoris partem, & pertingit ad pedem, & vocatur vena cava. Altera veta 'ro sursum tendit per venaS denras, ac pulmonem: distribuitur autem & in co , &in brachium dextrum. Reliquum vero α3s sursum fertur per claviculam in dextram cervicis partem, & ad ipsius cutem, ita ut conspicua sit. Juxta aurem vero ocultatur, atque hic finditur. Et crassissima qui dem, ac maxima, & valde cava ipsius pars

1 o in cerebrum desinit; alia vero pars naurem deraram, quae venula tenuis est; alia

autem in oculum dextrum; alia in ipsum nasum. Atque sic quidem venae ab hepa- te se habent.. Tendit autem & a liene ve α s na in sinistra sursum ac deorsum, velut ab hepate; verum tenuior & imbecillior. In has autem venas etiam majorem spiritus . copiam inducimus; hae enim corporis nostri spiracula sunt, quae aerem in seipsas aso trahunt, & in reliquum corpUS, ac venulas derivant, refrigerantque, ac rursus emittunt: non enim possibile est spiritum consistere, sed sursum meat ac, deorsum. Si enim alicubi constiterit, ac interceptus 2ss fuerit, impotens redditur illa pars, ubi constiterit. Cujus rei signum hoc est: quum enim desidenti, aut decumbenti venulae compressae fuerint, ut spiritus a vena non permeet, statim torpor occupat. Ac de 26o venis quidem reliquis sic se habet. περ κά τῶν-- μ ν τῶν μεγα iri 'Οτεω δὲ τροπω, κώ-οιης φῶτιος prati, ε - Ο ἐγκέφαλος τά ἀνθρωπου, ἐ- , ω ερ καὶ τοῖσιν - σααν aetram A σον ρωτῶ διαιροει ριήνιγξ Marran. Διο ι s

394쪽

DE MORBO SACRO LIBER

modo epise m fetui in utero, π

caput Mamum, ac aegrum oboriatur. Purgati ferus m utero commoda, noupurgati te cines. Catarctoicae ex pi

tuita assectiones, ac epilest in f plomata, vocis suppresso, de piem

tia, manuum impotentia, oculorum

isoriis , spuma, sificatio, se

cus, calcitratio. M vero is morbus pituitosis oboritur,

biliosis minime. Incipit autem fieri quum adhuc foetus in utero est; purgatur enim, & adolescit cerebrum, ut etiam aliae partes, priusquam in lucem edantur. In 16ς hac autem purgatione, si quidem probe ac moderate purgatum fuerit, & neque plus neque minus quam oporteat defluxerit, hic foetus maxime sanum caput habet. Si autem amplior colli quatio a toto cerebro 1 osaeta fuerit, morbosum caput augescens foetus) habebit, sonitu plenum, & nmque solem, neque frigus tolerabit. Si vero ab una aliqua parte colliquatio contigerit, aut ab oculo, aut ab aure, aut 1 svena aliqua simul gracilis facta fuerit, ille se male assicitur, prout sane colliti quatio contigerit. Si vero purgatio non succedat, sed in cerebro cogatur, hoc modo foetus pituitosos esse ne-18ocesie est. Et quibuscunque, dum pueri sunt, erumpunt ulcera in caput, & in aures, ac in reliquum corpus, & qui salivosi fiunt, ac mucosi, hi ipsi progressu aetatis facillime degunt. Hic enim abit, ac purga-28 itur pituita, quam in utero purgari oportebat : & qui sic purgati fuerint, comitiali morbo sere non corripiuntur. Qui vero puri sunt, & neque ulcus ullum, neque mucus, neque saliva ulla prodit: neque in etyo uteris purgationem fecerunt, periculum est, ne ipsi hoc morbo corripiantur. Si autem ad cor progressiam fecerit des Xus , palpitatio corripit, & anhelationes, & pectora corrumpuntur, nonnulli fici etiam incurvi fiunt. Quum enim pi- η tuita frigida ad pulmonem, aut ad cordescenderit, perfrigeratur sanguis et Venae autem violenter perfrigerarae , ad pulmonem & cor assiliunt, & cor pal-3oopitat, ut hinc necessario anhelationes,

395쪽

XXVII.

& erecta cervice spiratio eveniant. Non enim spiritum suscipere potest, donec, et quod influxit, id a sanguine superatum &3os calefactum, in venas diffusum fuerit. Deinde & palpitatio , & anhelatio sedatur; sedatur autem prout ejus copia fuerit: si enim amplius influxerit, tardius; sin minus , citius: &, si quidem crebriores fum3 Iorint defluxus, crebrius comitiali morbo corripitur; sin minus, rarius. Haec itaque perpetitur, si ad pulmonem, & cor denu-xio processerit: si vero in ventrem, alvi pronuvia prehendunt. Si vero ab his mis31s exclusus fuerit, & in venas, quas dixi, defluxum fecerit, mutus fit, & sustocatur, &spuma ex ore emuit, & dentes inter se constringuntur,& manus convelluntur, & oculi rdistorquentur, & nihil intelligunt; aliquibus 31o etiam stercus deorsum secedit. Atque haec aliquando in sinistra, aliquando in derim parte, aliquando utrinque contingunt. Quomodo vero singula haec perpetiatur, ego narrabo. Mutus quidem est, quum pituita 31s derepente in venas delapsa, aerem eXclu- 'serit , &non admiserit, neque in cerebrum,

neque in venas cavas, neque in ventricu

ius , sed interceperit respirationem. Quum enim accipit homo per os & nares spiri-33otum, primum quidem ad cerebrum venit; deinde vero in ventriculum magna eX parte: pars etiam ad pulmonem, S pars advenas. Ex his vero ad reliquas partes per

venas dispergitur: & quantum quidem 33s ejus ad ventriculum venit, perfrigerat, &nihil aliud confert. Idem praestat & qui ad

pulmonem venit. Qui vero ad venas spem venit) aer, confert se ad ventriculos imgressus, & ad cerebrum.' Atque sic septem 3 otiam & motum membris exhibet. Quare ubi fuerit exclusus a venis aer prae pituita, eumque .non susceperint, mutum ac desipientem hominem reddunt. At vero manus impotentes fiunt, ac donvelluntur, 3 quum sanguis quiescit, neque diffunditur, ut solebat. Oculi quoque distorquentur, aere a venis excluso, & exiliunt. Spuma vero per os prodit eX pulmone : quum enim spiritus in ipsum minime subit, spm3somescit, & ebullitivelutimoriens. Ster-Σcus vero subducitur , dum violenter ἐπια Τειν,. καὶ et γν ομοπνοίην. οὐ γαρ δέ-

κλψη τον ήερα, καὶ - παραδεχηται,

396쪽

DE MORBO SACRO LIBER.

δεξαντο τον ηερα αἱ Ἀλπες, ἐφρονησαν. suffocatur. Suffocatur autem, hepate &ventre sursum ad septum transversum jrruentibus, & ventriculi osculo concluso. Irrumpit autem, quum tantum spiritus 3ssos non ingreditur, quantum solebat. Val- .

citrat utem pedibus, quum aer in membris conclusus fuerit, & foras prae pituita penetrare non valuerit. Exiliens vero per. 6 sanguinem sursum ac deorsum, convul-36osionem ac dolorem inducit, proptereaque calcitrat. At haec omnia patitur,

quum pituita frigida in sanguinem calidum defluxerit : perfrigerat enim & si1-stit sanguinem. Et, si quidem fluxus 3 multus fuerit ac crassus, statim occidit. Vincit enim sanguinem frigore & congelat. Si vero potior fuerit, in praese tia quidem superat, & respirationem intercipit. Deinde temporis progressu, 370 quum dispersus fuerit per venas, & copioso sanguini ac calido permiXtus fuerit , si ita superetur , venae aerem susci,

πληκτοι ποιουνται. Ποτε επιλη νια γι-

Cur pueri e septici potius, quam Multis caumes essectus. Curque G

niores e septici celerius intereami,

aut attoni fain. Quando epit psa oriatur : quando incurabilis. Caprae epile ia corripiuntur.

D corripiuntur, plerumque intereunt, si copiosa fluxio ingruerit , eaque humida st. Quum enim Venae tenues sint, pituitam prae crassitudine ac copia recipere nequeunt ; sed perfrigeratur ac condensatur sam 38ωguis, & sic moriuntur. Si vero, modica quum sit, in utrasque venas defluxum secerit, aut in alterius partis, superstites eu dunt , notam ex morbo) prae se ferentes. Aut enim os contrahitur, aut oculus, aut 38scervix, aut manuS, ubicunque tine venula, pituita repleta, superata & attenuata, fuerit. Hanc itaque venam necesse est debilio rem esse, & hanc corporis partem laesam, infirmiorem. Verum ad longius tempus ple-39orumque prodest: noh enim amplius modibo epileptico prehenditur, si semel notam

397쪽

XXVss. HIPPOCRATIS

impressam susceperit. Quapropter neces- 2sario etiam reliquae venae male assiciuntur,

3, ac partim simul gracilescunt; ut aerem quidem suscipiant, pituitae autem defiuXus non amplius similiter illabatur. Debiliora tamen similiter membra esse par , venis male affectis. Quibuscunque autem non ο Oo plene adultis, & valde modica pituita)defluxerit, & ea in dextras partes, hi citra notam comatescunt: verum periculum est, ne morbus foveatur, ac simul augmscat, nisi idoneis remediis curentur. Pue- os ris igitur sic evenit, aut quam proximo huic modo: seniores vero, quum inciderit, neque enecat, neque contorquet; nam &venae cavae sunt, & sanguine calido referiae. Quapropter neque superare pituita Io potest, neque perfrigerare sanguinem, ut congelet ipsum : sed ipsa superatur, ac sanguini celeriter permiscetur; atque sic venae aerem suscipiunt, & intelligentia redit, signaque praedicta propter virium ro--1 Fbur minus imprimuntur. At vero valde senes, quum hic morbus incesserit, propterea enecat , aut paraplecticos facit, quia venae vacuae sunt redditae, & sanguis

modicus, tenuis, & aquosus inest. Si zo igitur multum defluxerit, & hyemis tempus fuerit, occidit: suocat enim spiracula, & sanguinem congelat , si in utramque partem fluxio decidat; si vero in alteram paraplecticam tantum facit eam. χFΝon enim potest sanguis pituitam sup rare , quum tenuis sit, frigidusque ac modicus ; sed ipse superatus congelatur ut impotentes fant illae partes, in quibus sanguis suerit corruptus. Ad dextras Acto autem magis defluit, quam ad sinistras ; quia venae ampliores sunt, & plures quam in sinistris: ab hepate enim tendunt, & a liene. Defluit autem,& eliquatur pueris maxime, quibus sane 43s caput fuerit percalefactum, sive a sole, sive ab igne, sive etiam derepente inhorruerit cerebrum; ac tunc quidem pituita secernitur. Εliquatur etenim calore , ac cerebri dissusione ; secernitur O autem a frigore ac concretione ; sicque defluxio fit. Et nonnullis quidem defluxionis) causa haec est; alias vero etiam ubi derepente post aquilonares vemtos Auster successerit, compactum ac de- 4s bile cerebrum derepente solvit ac laxat, ut pituita redundet, sicque defluxionem faciat. Defluit insuper &ὶ ex obscuro metu oborto, si timuerint quidem aut aliquo vo- επα μνη. ' Διὰ τοδε υπο τῆς ἀνάγκης ταπης es φλεδες αἱ λοιπαὶ κακοῖνται, ημιερος τὶ συνισχναινονται ως τον μεν ηι 3 sea G τού φώπι ιτος καμή- ὁμοίως - Ἀλνε- ρα μεντοι ομοίως τὰ μελεα εἰκος εῖναι, y των φλεΣν Η καχωλατέων. OMσοισι δ' οὐ τωείοισί τε, πάπυωρονας ἐς τὰ δεξιὰ, ἀσήμως περιγίγνονται ' λ λδυνος δε ξυντρα ναι καὶ ξυναυξηθῆναι, se

398쪽

των πνευμάτοιν τουτο πάσχριν, καὶ

30 λαρσάνοντα. Nν διακοψης τὴν κεφαλήν, εὐρήσεις τον ἐγκεραλον υγρὸν ἐόντα, καὶ ἀρωτος περωεων, s κακον οἰοντα. Καὶ ἐν τουτω δηλονότι γνώση, οτι οὐχ ο

ciserante , aut inter plorandum, spiritum cito revocare non potuerint; id quod pue- Asoris frequenter contingit. Quidquid sane horum ipsorum acciderit, statim inhorrescit corpus, & aeger. mutus factus, spiritum non trahit; sed spiritus conquies it, &cerebrum concrescit, & sanguis sistitur, sysicque secernitur, ac defluit pituita At pueris suidem hae per initia sacri morbi causae sunt. Grandioribus autem natu hyems insestissima est: quum enim ad multum ignem senex) caput & cerebrum pem cocalefecerit, deinde in frigore versatus fuerit, ac inhorruerit, & ex frigore ad teporem accesserit, & ad ignem sederit; idem quo que hoc patitur; atque sic morbo sacro

prehenditur, velut ante commemoratum 46s est. Ρericulum vero multum est, ut & --

re id ipsum patiatur, si caput fuerit insolatum; minime autem aestate, non enim fiunt repentinae mutationes. Postquam umro viginti anni praeterierint, non amplius ohic morbus corripit, praeterquam paucos, aut nullum , nisi puero familiaris fuerit: 3o venae enim sanguine plenae sunt, & cerear brum compactum est ac durum, ita ut non defluat in venas. Si vero aefluxerit, sam 7sguinem non superat, qui jam multus ac calidus est. In quo vero una a puero increvit ac adolevit, in eo consuetudinem fecit, ut in mutationibus ventorum pati

tur, & ut plurimum morbo sacro corri q8opiatur, praecipue Australi tempestate, aeliberatio dissicile contingit: cerebrum enim humidius quam pro natura fit, & pituita exundat, ita ut defluxiones fiequentiores fiant, neque amplius possit pituita excerni, is neque cerebrum resiccari; sed irriguum& humidum ese necesse est. ) Cognoverit autem hoc ipsum, qui voluerit, &maxime ex ovibus hoc morbo correptis,&praesertim capris; hae enim frequentis. 9.sime corripiuntur. Si enim caput ipsarum dissecueris, cerebrum humidum esse, &su Ure exuberans, ac male olens deprehendes. Et m hoc nimirum cognosces, non Deum, sed morbum corpus laedere. 93 Sic vero se res habet etiam in homine. Quum enim diuturnitatem adeptus fuerit morbus, non amplius curabilis est: cerm brum enim eroditur a pituita, ac colliti quatur ; quod vero colliquatur, aqua sodfit, & soris cerebrum ambit , & circum alluit, & propterea frequentius ac facilius morbo hoc corripiuntur. Propterea vero diuturnus est morbus, quia id, quod affuit, tenue est prae copia, & statim su. sosperatur a sanguine, ac in lescit. ΕΣ2. C

399쪽

HIPPOCRATIS XXVII. CAPUT VI.

inicunque vero morbo jam assueti sunt,

se correpturos iri praenoscunt, & ex hominum frequentia fugiunt; si domus syo ipsorum prope fuerit, domum: sin vero minus , in locum maxime solitarium , ubi quam paucissimi ipsos cadentes visuri sint; statimque se contegunt: idque faciunt prae pudore affectionis, non prae timore, ut F multi putant, numinis. At vero pueri primum quidem ob insuetudinem, ubicumque sors tulerit, concidunt. Quum in tem saepius a morbo corripiuntur, ubi praesenserint, ad matres, aut ad alium zo maxime notum, propter affectionis metum , terroremque confugiunt: verecundari enim pueri nondum sciunt. In mutationibus autem ventorum propterea morbo sacro corripi censeo, maxime quidem Austrinis, deinde vero etiam Aquilonaribus, postea etiam reliquis ventis. Hi autem sunt, qui vehementissimi ex ipsis sunt,& inter se tum statione, tum viribus maxime contrarii. Etenim Aquilo cogit ae-

3Orem, & quod turbulentum ac nubilosum est, excernit, &illustriorem ac pellucidum facit. Eodem modo etiam alii omnes venti) ex mari, ac aliis aquis orientes. EX omnibus enim rebus, atque ex ipsis hos 3 sminibus humiditatem & quod tenebrosumi est, expellunt : quapropter saluberrimus omnium ventorum Aquilo) est. Auster autem contraria huic facit. Primum enim incipit aerem compactum liquare, ac di s o fundere : quapropter etiam non statim vehementer spirat, sed primum lenis est, quoniam aerem statim superare non potest, qui jamdudum densus est & compactus; sed temporis progressu ipsum di sol

f s vit. Idem etiam ipsum per terram eiu-cit, & per mare, fluviosque ac fontes, & puteos, & quae ex terra nascuntur, & quibus humor inest. Est autem in omi re; in alia plus, in alia minus. Omnia au-ssotem haec ventum hunc sentiunt, & exsplendidis tenebrosa fiunt, & ex frigidis calida , & ex siccis humida. Et qua cunque in domibus vasa juxta terram sunt vino plena, aut alio quopiam liquore, si ea omnia Austrum sentiunt, & formam in aliam speciem transmutant.. Solem vo

παρὰ τὰς 1 1τερας, t παρὰ ἄλλον, is τινα

καὶ κατὰ ταν ὀυνηυν. 'o μν γὰρ βορέης

ξυνίς . νῆερα, καὶ το Θολερον τε η το i νεφήδες ἐκκρινει, καὶ λ ΠΨοτερον καὶ διοι φανέα ποιέει. Κατὰ δε τον δυτον τρύ-x17πον, καὶ ταλλα πάντα τὰ ἐκ τῆς Θαλά σης ἀρξψανα, καὶ των ω ν υδάτων. 'Επικρίνει γὰρ ἐξ ἁπαντων την νοτιδα, καὶ τοδνανον, καὶ ἐξ αὐτων τῶν ἀνθρώπων Eδιο καὶ υγιεινοτατος - τῶν ἀνέμν. o δενοτος τἀναντια τού Aται. Πρῶτονικὸν γὰρ ἄρχεται τον ήέρα ξυνες θωτα τήκειν καὶ διαχέειν ' καθοτι καὶ ο- ωΘυς πιέει 33 μέγας, ' ἀλλὰ ν' λαγανίζει et τον, οτι sob ναται λικρατῆσαι τοὐ γ έρος αυτικα, τοὐ προθεν πυκνου τε ἐοντος, καὶ ξυνετηκομ

τα τραπα α θάνεται του νοτα, καὶ δια

λάπσει τὴν μορφὴν εἰς ἔτερον εἶδος Τον δεήλιον

400쪽

is reddi; ab Aquilonibus vero, quod in coe 16s

rebro maxime sanum est, ic unum com-

ξ 'P humidum est , excerni, & foris circum Q. - /ll Rere; atque sic defluxus in horum vento m-xum mutationibus invenire. Sic morbus feto& accedentibus,

T. 2 ' iri 'μ 37 tum a decedentibus; nihiloque ejus cura

γ inou, αυτε Θειοπρη, θ ως ω M ti. que magis quam caeteri divinus est.

de cerebrum tum functiones sm

nas, tum actiones depravatas m batur: idem omnium primum e

lepticos is tus pati ; epiis iam

ab iisdem causis procreari, a quiabus caeteri morbi, nee iis ese ἀ-

Γ homines nosse oportet, quod ex nul- s7yla alia nobis parte voluptates contingunt, & laetitiae, & risus, & lusus, quam ex illa; itemque moerores, & anxietates, tristitiaeque ac fulatus , & quere . Et hac sapimus maxime, ac intelligimus, & vide-sgomus, & audimus, & cognoscimus turpia, &honesta; mala, & bona; jucunda, & injucunda ; partim quidem consuetudine discernente, partim vero utilitate percipiente. Eadem voluptates, &molestias temporibus s8s dignoscente, neque eadem nobis placent: eadem & insaniinus, & deliramus, & temrores, & timores nobis ingruunt, partim noctu, partim interdiu, & insomnia & er rores intempestivi, & curae inanes, ac re-s9orum praesentium ignoratio, desuetudo, &imperitia. Atque haec omnia perpetimura cerebro, quum sanum non fuerit: sed aut calidius natura fiat, aut frigidius, aut humidius, aut siccius, aut aliud quid per- 9spetiatur praeter naturam & consuetudi 8 nem. Et insanimus quidem ab humidiatate: quum enim humidius natura fuerit, Z et 3 ne-

SEARCH

MENU NAVIGATION