Hippocratis Opera omnia, cum variis lectionibus... ineditis potissimum... Accessit index Pini... cum tractatu de mensuris et ponderibus. Studio et opera Stephani Mackii...tomus I

발행: 1743년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

HIPPOCRATIS

asserunt- Sanguis enim vi coactus, 33 quum calidus sit, per angustam v1am transire celeriter nequit ζ multa enim ei fiso impedimento sunt obstacula, & obstructiones Eamque sane ob causam. pulsationes circa tempora contingunt. Ad hunc ergo modum, quem dixi, febres

continent, & cum febribus dolore; &aegritudines.

'DHos, convolvulos, tormina, aliora Jque inbuerentes morbos a stilus oriri, ut'furiones h magias 'ctoris, S rupturas', δε-- loresque a fatibus fotu calido mitigari.

16ς A Liorum autem morborum quales sunt n voluuli, aut intestinorum convolu- 3

tiones, aut tormina, aut alii inhaerentes 3s morbi , flatibus causam adscribendam, omnibus existimo notum esse. Horum 1 o enim omnium spiritus trajectio causa 3 6 est. Hic enim, ubi ad loca tenera, in- assueta , nec prius attacta incubuit,

ad instar spiculi infixi carnes subit, &interdum quidem ad praecordia, interdi s dum etiam ad ilia, quandoque vero ad

utramque partem irrumpit. Eam sata ne ob causam etiam foris adhibitis cali dis fomentis, dolorem lenire conantur. Rarefacta enim cute per fomenti calo- 3 18orem, spiritus extra corpus pervadit, ac proinde dolorem quies quaedam consequitur. Ac fortasse dixerit quispiam : quomodo ergo fluYus a flatibus contingunt i aut quonam mo-18s do sanguinis eruptionum circa pectus causa sunt Haec autem istis de c usis fieri me declaraturum existimo. Quum 38 capitis venae aere repletae fuerint, primum quidem caput urgentibus B,

καὶ 2λκτους, ωσπερ οξευμα ἐγκειμενον διαδυνον διὰ . τῆς σαρκος , πρ μεν προς τὰ λοχόνωα , ποτε δε προς τὰς λαπάρας , ποτὲ δε, ἐς ἀ- ρa. Διο μὴ καὶ Θερμαίνοντες εὐθεν Mi 'η-

σι πειώνται μαλθάσσειν τον πονον.

αι διὰ τὰς φύσας; ἡ τίνα - ν

382쪽

XXVI. DE FLATIBUS LIBER Mer. m.

guine propter viarum angustiam intus convolvitur; quod vero sanguinis est tenuissimum, per venas eliditur. Hoc sane humidum, ubi coacervatum fuerit, per alios meatus uit ι quumque coma 'sfertum ad aliquam corporis partem Per. venerit, ibi morbus constituithr. Ubi igitur ad oculos venerit, ii laborant : si ad aures, ibi morbus est; si ad nares, gravedo exoritur ; si ad pectus, rau- 3Gocedo appellatur. Pituita namque: cribus humoribus permixta, ubi in loca

minime assueta irruperit, ea exulcerat. Quum vero ad fauces teneras etiam sim xio ingruit, eas exasperat. Spiritus 3 os enim per fauces respiratione attractus, ad pectus sertur , ac rursuS Per eandem viam effertur. At ubi deorsum

delata fluxio spiritui ascendenti occurrerit, tussis supervenit, & pituita sm 3 operne repellitur. Quibus ita se habemtibus , fauces exulcerantur, & exasperantur , & incenduntur; calefactae vero humorem ex capite attrahunt: caput autem rursus a reliquo corpore assumens, 3 ις

iis transmittit. Quum igitur hunc in

modum fluxio emuere consueverit, me tusque velut in torrentis alveum excavati fuerint, ad pectuS quoque transfundunt. Acris autem quum fuerit pi-3αotuita, in carnem irrumpenS, Venas e

ulcerat & refringit. Sanguis vero in

alienum locum effusus, mora computrescens in pus convertitur, neque sursum conscendere, neque infra subire 32spotest. Neque enim naturae humidae, ut neque aliis rebus, quae gravitatem habent, facilis est sursum via , quum acclivis si infra autem suta ire septum transversum vetat. Quam 33o sane ob causam fluxionem interdum ciuXx x tra

383쪽

3 8 XXVI.

tra spiritum perrumpi contin i, &partim sponte quidem , partim vero ob dolores: ac sponte quidem , quum 3 3 s aer ultro in venas subiens, sanguinis vias coarctat. Compressus enim sanguis , sua copia, qua maxime impressionem fecerit, venas perrumpit. Ubi vero sanguinis copia effusa fuerit , in his 3 o etiam dolores spiritu venas complent; affectum enim locum spiritum comtinere necesse est γ aliaque dictis simialia contingunt.

CAPUT VI.

A stitibus rupturas, hydrope , Nam xiam procreari.

M vero ruptiones has ob causas contingunt; quum vi quadam a se invicem carnes divelluntur , & in ipsam divulsionem spiritus subierit, hic dolorem affert. Quod si flatus per

Carnes perrumpentes, corporis meatus 3 so rarefecerint: eos humiditas consequitur, cui viam aer antea struxit. Corpore autem madore perfuso, carnes quidem

uescunt, & tumores ad suras deunt; & morbus hic hydrops di 3sscitur. Quod autem hujus morbi camsa sit flatus, id maximum est argumentum , quod jam perniciose affecti quidam , aqua evacuata, plane sint liberati Aqua certe, simul atque e 36o ventre erumpit, multa videtur: paulum autem morata, imminuitur. Cur vero hoc fiat, satis manifestum est: quod quae quidem subito erumpit aqua, aere plena est; aer autem tumorem facit im36s gentem. Quum autem spiritus decesserit, eadem plane aqua relinquitur; quae sane quidem pauca esse videtur, quum tamen aequalis sit. Est & hoe aliud ejus rei indicium. Nam venter 37o penitus vacuatus, non tres elabentur

dies, & rursus implebitur. Quidnam igitur aliud quam spiritus impleati quidve aliud tam cito implere possit e Neque enim tanta potus copia in corpus 37s ingesta est, ac neque carnes, quae colliquescent, in causa esse possunt; VARIAE LI

RATIS

γησαν, καὶ τουτοισιν οἱ νοι πιευμπιος

384쪽

XXVI. DE FLATIBUS LIBER. Mer ΠΙ

περ απασι ζωοισι κοινον Κιν , o υπνος,. ος μαρτυρεῖ τοῖσιν εἰρημένοιαν.

quum ossa supersint, & nervi, & fibrae, ex quibus haud quidem tanta aquae copia provenire potest: atque hydropis quidemeausa jam dicta est. Fiunt quoque apople- 38oxiae, eaeque sanguinis fiatulenti culpa: nimirum quando is stigidior & copiosior existens in carnes se insinuaverit, easque inflarit; stupidae enim fiunt istae corporis partes.

Siquidem igitur plurimum tanguinis fla-38ς

tulenti totum cerebri corpus permeaVerit, totus homo fit attonitus: si vero partem

aliquam, pars illa. Atque ubi quidem flatus illi dissicesserint, morbu cessat: ubi

vero permanserint, permanet & mor-39obus. γ Haec autem ita se habere continuae oscitationes indicant.

CAPUT VILA fatibus morbum sacrum procre

ri: ejus cause, premata, dif

e o. Sanguinem commoderatum prudentiam incere ἱ perturbatum viem imprudentiam, ebrietatem,

insomnia, corporis subversonem.

C mea quidem opinione, hi fatuo

etiam morbum sacrum vulgo dictum producere videntur. Quibus autem ra-39 tioi; ibus adductus sum, iisdem etiam auditores persuadere conabor. Imprimis autem in animum induco, ex iis , quae in corpore insunt, nihil magis ad pru. dentiam conserre, quam sanguinem. Is Conamque ubi in constanti figura persistit, prudentia etiam constat: permutato vero sanguine, simul quoque prudentia concidit. Quod haec autem ita se habeant, multa sunt testimonia. Ac primum AOFquidem somnus, qui animantibus omni. si bus communis est, quae dicta sunt con firmat. Somnus enim ubi corpus comripuerit, tum sanguis restigeratur; nam natura lamnus refrigerare solet. Ρen Iofrigerato autem sanguine , languidiores fiunt ejus meatus. Id vero inde fit manifestum , quod corpora sua gravitate inclinentur quum gravia om- sh nia ad imum ferri natura soleant ) Is& oculi clauduntur, & prudentia permu-

385쪽

HIPPOCRATIS

XXVI.

3 sotatur: opiniones etiam diversae mentem occupant, quae profecto insomnia appellantur. Rursus vero in temulentis per 2o ebrietatem aucto repente sanguine, percelluntur animi, animorumque cogit tiones , & malorum praesentium obliti, futurorum bonorum optimam spem comcipiunt. Multa etiam ejusmodi comq*s memorare possem, in quibus sanguinis permutationes animi prudentiam immutant. Perturbato igitur in totum sanguine, prorsus quoque prudentia deperit. ἡffectus enim, & cognitiones 3 Q a consuetudine contingunt. Quum vero a solita consuetudine discedumuS, prudentia nobis tollitur. At sacrum morbum sic fieri censeo; tum cum multus spiritus per omne corpus 3 somni sanguini permixtus fuerit, multae obstructiones fiunt multifariam per V nas. Quum igitur in crassiores & iam guine abundantes venas copiosus aer i ruit , progressusque immoratur , san-- guinis transitus inhibetur ; atque hic quidem sistitur, ibi vero tardius permeat , alibi autem citius. Ex qua sane . per corpus pervadentis sanguinis inaequalitate , omnigenae inaequalitates conti fgunt. Totum enim corpus undique contrahitur , & corporis partes pertu bantur , sanguine ipso tumultui, ac perturbationi subveniente : & ex sanguinis perversione, variae etiam undique so corporis perversiones oriuntur. Sub id vero tempus, nihil omnino sentiunt, neque quae dicuntur audiunt, neque quae fiunt vident, neque ullos dolores sentiunt. Sic enim conturbatuS aer, yssimul quoque sanguinem conturbavit &infecit: quin etiam spumae per os non sine causa effuunt; per iugula.

res enim venas aer subiens, penetrat

quidem ipse, secumque id quod in sem 6o guine est tenuissimum subvehiti humidum

vero illius permixtione albescit. Aerenim purus, per tenues membranas pellucidus apparet; eamque sane ob causam spumae omnes albae conspiciuntur. Qui τα - δέ τινες ἔτεραι δεδιαγαCουσιν, α δ ἐmmua κροονται. Lino D- ώΘησι, πλέονος ἐξαφκης γενομένου - αῖμπος, tu monσυσιν es κώ - ἐν καὶ γίνοντα μῖν onis κακῶν μονες, ν n μευ αν ἀέλπιδες ἡ Θειν. Ἐχοιμοι δ' ἁν πολλῶ το-

386쪽

τε μῖν - παοπα τῆς in σου, ' καὶ 17 igitur hoc morbo corripiuntur , quan- 6sτου παρεοντος χειμνος , οἰ ὐπὸ του donam morbo & praesenti tempestate li-- ροπος αλισγωμόνοι, ἐγω ἔθράσω. 'Ο- berentur, ego enarrabo. Quum Iabo κοταν γυνάθεν λὰ - πό- τὸ esse ribus mercitatum corpus incaluerit, im, Θερμανεται. καὶ τὸ ah ' calescit etiam sanguis ; sanguis autem ca- . A ah Θερμαν- , ' ἐξεθερμ/ε τας tefactus satus quoque calefacit. Ιi v 7o' Aυ ι A L. Θερμανθεῖσαι s8 ro calefacti dissetvuntur, & sanguinem διαλύοντα , καὶ διαλύουσι M, ω σιν coactum simul distatuunt , partimque τά auhumς ' αἱ μεν οὐν ἐξώθοῖσαι με- cum spiritu , partim cum pituita foras τα του πνεύματος , ta n μευ του prodeunt. At ubi deferbuit spuma, &φυγμὰτος. Ἀποβσι-ος si τῶ d- sanguis conquievit, tranquillitasque in schos, mi καται,πος τῶ αιματος, καὶ corpore oborta est, morbus cessat. Hin o- ἐ, τὶν σώματι , 7 γενομέ- rum igitur sane omnium, morborum)n=ς, πεπαυτα τὸ νούσημα. . Φαίνονται multis modis fiatus causae esse vide οἶν es φυσαι ' δὴ πάν-ν τουτεων sy tur ; caetera vero omnia vel adjuvantis, να μάτων) πολυτροπώτερα ατία αἶ- vel consequentis causae rationem habe 48om' τὰ δ' ἁψα πάρτα, θανο ια καὶ re. Haec vero esse. morborum causa μεταίτια. Τὸ δὲ αθιον των νούσων nobis est demonstrata, quod me deci

βὰν , τωτο ἐπιδεδεικταί μοι , - . λε- Q raturum receperam. Spiritum autem

si αἴτιον των ναθημάτων cum in aliis rebus, tum vel maXime Φράσα. 'Επεδειξα δὲ τὸ πνῶμα, κοὰ in animantium corporibus plurimum Po: - 48 ἐν τοῖσιν πράγμασι δυνα εὐον, se demonstravi. Orationem vero ad κοὰ δε τοῖσι σώμασι -- Ηγα- morborum & aegritudinum cognitionem γον. Α τὸν λόγον ἐπὶ τὸ γνώρισμα, κοὰ perduxi, in quibus hoc argumentum τῶν νουσημάτων, καὶ '' των ἀμώ με verum esse apparuit. Quod si reli-4s των , ἐν οῖσιν. ἀληθὴς intaΘεσις quas aegritudines oratione persequi vo49o ἐψώνη. ' Ἀμφὶ n των αλλων Q- Iim, prolixior sane foret oratio, ni-μημάτων εἰ λέγοιlia, μακροτερος μἐν hilo tamen minus aut veritatis aut fidei

387쪽

ARGUMENTUM LIBRI.

Sacri morbi explicatio, nomen, natura, sebjectum, sedes, casese, infultas, symptomata, signa , curatio, ac multa problem ia describantur.

Κ Ε Ο Α Δ ΑΙ o N A': Sacrum morbi- caeteris mor- m- τὶν --γον αδε των que divinitarem, nequesecratiorem esse; idque nomen tum ab imperialis N admiratione, tu a Umvrum , expiatorum, circulat

hil quicquam aliis morbis divinus aut sacratius esse mihi videtur sed eandem , ex qua reliqui morbi oriuntur, naturam habet. Homines vero ex imperitia & admiratione ei naturam &causam divinam esse censuerunt, quod γ nulla in re reliquis morbis sit similis.

388쪽

κατα δε τὴν εὐπορίην του τροπου

Et per consilii inopiam, quod morbum

non cognoscunt , illi divinitatem asservant; at per facile parabilem curationis modum ei medentur : expiationibus enim aut incantationibus ab eo liberantur. Quod is si propter admirationem divinus censeatur, multi morbi sacri erunt, & non unus; quemadmodum ego alios demonstrabo nihil minus admirabiles, neque minus prodigiosos , quos nemo sacros zoesse exitii inat. Primum enim febres quotidianae, & tertianae, & quartanae nihil minus sacrae esse, neque minus quam hic morbus a Deo fieri mihi videntur, quamvis admirationem nullam habeant. Dein- 2s de vero insania laborantes. homines, ac desipientes ex nulla manifesta causa, tum multa , tum simul intempestiva facere video. Vidit etiam multos in somno imgentes & vociferantes ; quosdam etiam 3 Osuffocari, quosdam exilire, & foras fugere, ac desipere, quod ad expergi Dcantur ; postea Vero sanos ese , & ut antea resipiscere , eosque pallidos ac debileg: atque haec non semel, sed Ἀpe- 3 snumero. Aliique multi sunt & varii mombi , quorum quodque recensere, prolixa foret oratio. Mini certe videntur, qui primi hunc morbum sacrum fecerunt,

ejusce esse homines, quales nunc sunt o Magi, & expiatores, & circulatores ac ostentatores quidam, qui se valde pios esse, plurimumque scire simulant. Hi quippe divinitate imperitiam suam obv lantes & promoventes, quum nihil habe- srent, quod oblatum prodesset, ne prorsus ignari esse proderentur, sacram hanc esse affectionem pronunciarunt.

gisse videtur, ut cognitionis imperitiam, aut inscitiam intelligat. Sed απιρι- & ἰinrαιρον inter se sunt opposita. ά . , autem hic mentis es consilii inopiam significare ideoque ἀπειρίη imperitia rectius diceretur. aei legunt Aldina exemplaria& Vaticana. Hune Iocum subindicare n

enim idem est, quod Imperi Sambue. & For. am pro sto substri Allina ct Vaticana exemplaria , -- &υκ exponitur, qui Da. epitat. ἄ- Sumo ut se dicatur, qui sibi mul tum assumit, tribuitque. Xenoph. Praed. libri II. E iasi diei seribit de iis, qui se ditiores esse simulant, &magis strenuos, quam reUera sint. & quae pollieran

cavi mendares, quis proquemur se dictamos ia νειαι ,s idem quod aut

oboelo, obtego, ob eo, remoω. Apud Erotianuin πα- . ραμπέχευ-- exponitur, contem. Ducitur autem

389쪽

HIPPOCRATIS XXVss.c APUT II. likpriae creationem a gisse' ioribus insituram prognosi, diaeta N expiationibus non autem meis dicamentis perfici. Neque Deum

morbi hujus auctorem, neque mom

bum sacrum esse prodiis pro ιIsque expiationibus N incantamemtis , preces, templa, sacrificia Deo digna probat.

A Tque additis idoneis rationibus tutam so sibi curationem proposuerunt, oblatis expiationibus & incantationibus, balneisque abstinere jubentes, & multis cibis ad

hominum laborantium esum ineptis. Acmarinis quidem , mullo, melanuro , mu-ss gili, & anguilla: hi enim pisces praecipue

periculosi sunt. Ex carnibus vero, capri- 6na, cervina, suilla& canina; hae namque

carnes alvum maxime conturbant. Ex vo-

lucribus, gallo, turture, & otide, praete-6o rereaque his, quae valentissimae esse censentur. EX oleribus autem, mentha, alia 3lio , & caepar nihil enim acre infirmo conducit. Vestimentum etiam nigrum haud induere praeceperunt;) niger enimis; color lethalis: neque in pelle caprina deiscumbere, neque eam gestare; neque pedem pedi, neque manum riami superim ponere: haec enim omnia scurationis) impedimenta esse. Quae omnia divinitatis o gratia addunt, velut amplius quiddam sciaentes, & alias causas proferentes, quo si convalescat aeger,) eorum gloriae & χ-leri ae attribuatur; sin vero moriatur, in tuto positae sint ipsorum defensiones, & oc- 11 casionem dicendi habeant, se non in causa, kd Deos esse: neque enim medicamentum aliquod edendum aut bibendum exhibuerunt; neque balneis excoXerunt, ut in camsa esse videantur. Ego vero censeo Liby-8o corum mediterraneam regionem incolentium, neminem sanum esse, quod caprinis pellibus & carnibus utantur, quum neque stratum, neque Vestimentum, neque cabceamentum aliud habeant, quod non sit c

VARIAE L

καὶ Φασι αἰγείοισι χ Ines, λεὶ οὐκ

390쪽

XXVII. DE MORBO SACRO LIBER. Mcr. III.

ra, quam caprae & boves. Si autem haec ob- , lata & comesta morbum augent, & non comesta medentur, nullius saneDeus auctor est, neque expiationes juvant, sed quae eduntur, medentur & laedunt, numinis vero Vis eva- 9o nescit. Sic igitur mihi videntur hi, qui hoc modo hos morbos curare aggrediuntur, neque sacros ipsos esse, neque divinos arbitrari. Ubi enim talibus expiationibus, ac tali curatione tollantur, quid vetat etiam aliis Vsartibus similibus illarum, & discedere ab hominibus & accedere ' Quare non Deus amplius auctor est, sed aliquid humanum. Quisquis enim lustrationibus, & magicis imcantamentis talem aflectionem abigere V, 1 coluerit, is etiam aliis artibus depellet; eaque ratione divina vis penitus avertitur. Talia dicentes ac excogitantes, amplius quid se scire simulant, P homines decipiunt, proponentes his lustrationes, ac purificationes; ros quum multa ipsorum verba ad Deum ac numen referantur. Atqui mihi sane non de pietate verba facere videntur, ut ipsi putant, sed potius de impietate, & quod Dei

non sunt: pietasque, ac divinitas ipsorum 11o impia est ac scelesta, quemadmodum ego. docebo. Si enim lunam deducere, & solem obscurare, tempestatemque, ac serenititatem inducere, & pluvias, ac siccitates, &1 mare sterile, ac terram facere, & alia hu- risjuscemodi omnia se scire profitentur, sive ex sacrorum mysteriis, sive ex alia quadam professione, aut meditatione Ianc potentiam jactent; qui talia studio habent, impii

sane mihi esse videntur, neque Deos esse is opulare; neque si sint, quicquam posse, neque ullum extremum malum facientes coemcere. Cujus rei gratia, quomodo non ipsis infesti sinit Si enim homo incantamen- 1 tis, ac sacrificiis utens, & lunam detrahel; iis& solem obscurabit, & tempestatem, ac serenitatem faciet, non utique ego horum quicquam divinum esse censuerim, sed hi manum'; si sane divinitatis potentia ab humana voluntate superetur , & in ser-rao vitutem redacta sit. Fortassis autem haec Yy α non UAL 1 AE La

SEARCH

MENU NAVIGATION