장음표시 사용
11쪽
Defenditur Plinius in tractatione Argenti visi semisargvri. Locus Theophrasti remimus. cap. Iq. De tempore coitus Plutarchi locus restitutus.Hippocrates se AriMi Osiritus.Error Gazae detectus.De ritu corporis in somno.Error Alexa dri contra Hippocr. cap. IS.
De Vua taminia o Labrasia, Plini, o Scriborij locus examinatus, ct
De Uua theriacae.De mulse quaedam,se Plutarchi error de vino LMassi. lu'secur vinum percolareturnPlin.locus rectitutus, Theodori error.
Medicinam et q. regulas ab Aerapio manasse.Locus Hipp.Herodoti, ari . not. Plutarchi se Cepis id de purgatione. Aeliani improbatio de limgua Hippocratis.Et de Acrone medico. cap. 38. De Unguentis, se quidHippoc significet guentam Aeraptium.De -- opto locus Hippoc.emendatus. Iluaedam ex Plutariso de guentis, o GMirrha. cap. I9Morborum rara quaeda genera ex Hipp. atharchide,Plutarcho ct G leno. Locus Hippoc. restitutus, ct alter Platonis indicatus. cap. ΣΟ. De se quisemel in te cibos capiunt. cap. 2I. De cauce ct Carycia.De Apro se Lumbo. cap.2 2. 'uidsit ωμηλυ ζ. De Faraefactitis Aeti, locus emaculatus quod rhordei.De Hordeo quaedam ex AriRCT HIonio. cap. 23. Locus Ariuoselis de UVelle correctus se expositus. uodmelconseruet mortua corpora,ct alia quaedam. cap. a . Locus Theophrasti Apollonidi coliatus.De Heliaboro quaedam. Alter Theo
locus non integre a Plinio expressus. cap. 7s Locus Hipp. de Hippace,Herodoto costatus De Lactis coagulatione. Ctesiae locus de radice vinum coagulante. Muria dura, ct Marinae v a I
Senientia Plini, defenditur de Lino via se ex alijs comprobatur. Ist si sis Scribonio Foenicium. cap.27.
Oca Oribaiij ex Stobaeo restituta. cap. I. De Cyphoide,ophi, leni,Plutarchi,Herodoti loca collata,eme data,ct explicata.De verbo ταριχεωσιν in condiendis corpstri bus mortuis serpato. De turdis. Horatij ct cmartialis defenditur iudieium , se Galeri. sententia improbatur. UModus coquendi phasianos. Locus remis
12쪽
emendatus. cap. 3. De Aconisi nomise ex Antigonis. De eodem Athenaei locuου emendat- . . item alter Theophranti melius quam a Gaza interpretatus. De Cicuta quaedam. Error tamerabis. cap.4. Mareobj error ob imperitiam med cinae. 'u' otus adpulmonepertingat non unum Platonem dixisse. Plutarchi locus ex emacrobio emem da salier Theophrasti ab errore Gazae vindicatus. cap. s.
Lucreti' locus de Peste Hippocrati coliatus, ct eius defenseo. cap.6. Hippocratis se Herodoti loca de morbo Scytharum semineo coliata. De
Iecur ah ferinum inprectorius e antiquis . De Carne illa locus Plutarchi Cispones Italos holum immerito damnari a Plutarcho. cap.8. De cMeliloto. cratinus expositus.De Coronis. De Lemniscis. cap.9. Hinj se Galeni loca de Doloribus.Pro oculis unio Venarum temporalis Lotio pedum.origanus. Sordes aurium in morientibus quales. cap. I o.
De Moribus,loca Galeni,Ca HLucretires Theophrasti.De Lumbricis, ano trioti QPli, ex Theophranio correctus. Error Gazae.
oubdidis locus a Lucretio expressus ac Mustratus. cap. I 2. Locus Virgili secus quam a Grammaticis ex Ariu. declaratus: se cur ab ipso medicina Ars tavocatasit. Cap. I 3. Loca Arin. er Strabonis de generatione Animalium in niue se igne coL
'Iata atque examinata. Locus Arist. emendatus. cap. I . Insania egenas ab Aretaeo medico descriptum se monstratum. cap. 1 F. Defenditur Galeni inscriptio πι πονθοτων τρατων . Loca Aretaei or
Galeni collata dejs qui corde patiuntur. cap. Ictinui si apud Galenum Eurchium Tarsicum: Error defungis Cornari, de Go pio. cap. IICMorbus Deliorum ab Aeschine descriptus. Locus Ces notatus, salter Non emendatus. Contradictio Herodoti se Plinis cap. I RHeracliti morbus. Eius er Asclepiadissententia de ina, Galeri adiis
Deus notatas.De Iberis dentes urina lauantibus. cap. I9. Aetius redarguitur,cur caseratino ant leprosicocusArist.de Satyri . De manu,Gregoriν Nassissententia noua. cap. 2Ο. De Cretae eneribus.Locus Plini, explicatus. Faseiae, Toga appae cre
13쪽
Vi fuerint apud veteres Archiatri,or Archiatrorum Com te ἐ
De Odnimia, aqua. Loci Plutarchi, Galeni, o aliorum cosia
Hippocratis er Aristo. loci collati.Galeni de Demonarationibus libri Di
erim o quae Symphonia a Nemesio citata. cap. . De putaminibus Fabarum,sequiae t οσπριον Athenaeo. . cap. . In Acrothoracissignificatione, Clementis Alexandrini locus emaculatus. Cur Laurifolia ps coenam adhiberentur.Ebrissatis precautiones. Plinj locus emendatus . . eq.6. Tuberes apud Antiquos qui essent Locus Plinij notatus. cap. I. De uenta,ucus Ari ex Hippoc.illustratus o correctus. Plinifabre ad idem notatus,es ex Lucretio explicatus. cap.8. Aristerror de Epite a.Hippoc.locus ad id notatus. Serui, error Arso.D-cus de Sale, ct tro. Breuis adnotatio, de causis res duratas disse uen- .libus cap.9. Locus Hippoc. ex Gellio resitutus, ct alter defensis. cap. IO. a ni Paleales uuae se Fabriles,apud Caelium Aurelianum. aec ensae frigidae Plutarcho, or eius locus emendatus. cap. gr. Tui sini apud medicos Ichores. Locus Iul, pollucis de Umorbis emenda ius. vorini erratum.Suri anguineus. cap. I 2. Galeni explicatus locus alter Plutarchi mutatus, ct ex Cesso atque Galtano explicatus Hisoria Sabini uxoris,notatu digna. cap. I 3. Plutarchi locas re tutus designis Penis.ex Hesiodo se Hippoc Strabonis ad idem locus.Empedoclis hisoria diuerso modo a Plutarcho,ct Lae rio relata.αuid fuerit α πνους Empedoclis se Laenio,ct Galen. p. 14. Plini, Iocus emendatus.Hippo.locus a Plinio citatus se explicatus.cap. IS. Loci Hippoc. restituti, or collati Lucretio. Iutetis locus restitutus, ct alter defosus. cap. IG uoties veteres in die manducarent. cap. II. De pisana ct Aqua hordei Arabum . cap. I 8.
Vid Camum, acinatistam,Murrhina. cap. I.
aesint febres Statae, taphi, motidianae, inuerquaerae. Horat ocus de Hydrope explicatus. ω Locus Plini, de tamammis explicatus o defensus.tauis mors
14쪽
Tu paeam in AriR.notata de t Men uis,es de Umorbo pilari. cap. . De Duplici cu,Locus Varronis emendatus.Plutarchisensentia emendata se explicata de Salpis . cap. I.
'uo morbo Pherecydes Syrus obierit. An cor uratur eorum qui morbo cardiaco,aut veneno interierunt. cap.6. Antipherontis caseus ex inire examinatus. Plini, locus de Peste correctusi se expensus.Locus Celsemendatus. cap. 7. In Vitulo marino quaedam notata.De pisce Emprro OThinno. Locus oscilν emendatus. capsis Locus Minot. se Plinii de Pilis palpebrarum expensu.Lotus mementis Alex.ex haenaeo renitutus.Locus Hippoc.de Veste dorica. cap. 9.cipui morbi sint cedo,Corcus. cap. IO. uosti mortas,qia insputatur,quis morbus Senticus. An Colicus mo bus Hipp.notus fuerit. Suis Canis morbus apud Gal.quis γοωπος. cap. II. Locus Plini, eme datus.Locus Plutarchi explicatus. sui BColost .c. Iaraus i ruminatis,se quomodo stat. cap. I 3. De Fine ruminationis. Locus L examinatus se correctus. Cur ruminantia careant dentibus perioribus, plures ventres habeant. cap. Iq. uando mumment animalia, ror Digni tam ZLocusHipp. explicatus.Cur coagulum habeant ruminantia,es cur in tertio ventre.ca. I 6. Loca Hippocratis se Aristotelis de Ri ι 9Insomnise puerorum examina
ἀσοcica se caussarij. 'uismorbus Cardiacus. cap. I. ISuidsit ουμολινον apud Hipp. Heschius glossardi auctor, se Favorinus correm,mnusta de Ficu ex Hipp.atq; de eade, es anguine ex L rin. animaduersa quaedam. cap.2. Loca Ariu.expense Gaza represens Alocamnoc.examinata de mihino unguento,es de Vino antho ia. cap. 3.Iκνοφωνοι qui apudHippoc. loca adia aeriuotelis se Galeri considera
An veteres pane frigido,vel calido vescerentur. Ibi t imaginosum apud Catulum. cap. s. Locus Plini, examinatus. idsit sumere aquam,cur mulieres nouiter nuptarum collum silo circundarent. . cap SI Espauperfici Tertulliano. Ibi pica Cilissa Propertis, Nonnulla de Nardino unguento. cerebri membranis locus Macrobi, correctus. locus Erasistrati de Ins Ha.loca Hippoc. Arin. o Plinis de dentibus expensa. cap. 8.
15쪽
Garae errores in Gae . detent. de umis A .correctus. Varronis l. cus defascino interpretat V. cap. Id. fit ueri er circulos GMethodicoru curare. vae apud Hippocriptiunta antiqua,recens,o epidemia.que salsamentumgaditanu. cap r i. De Arquato morbo, a rati locus de S this. quomodo homopossit diu sine cibo vivere inlin, locus explicatus. cap. I 2. Locus Hippo. o Gatexaminatus. 'ui brocciloca Hinj expensa. V. 13. Locus Ara. plicatus depinguis ου corporibus. Tertulliani locus deria rarus defungo auris se emendatus. De fungo lucernario Cornari, re orti cap. I De herba ad Venere aciente. De qui fidam venenis. Ereor Galeni de plumbi natura.Plumbum oculi vitium apud Plinium,quid parausis sephthisis Tertialiano. capra De melancholia Cicero notatuLDe veterno Plauti notata quaedam, quid fueris seupirium quo laborauit Seneca . cap. Icta Mi panis lotus Galeno, se aquaticus Plinio. uia Scribonio lorum
De ructa nonnulla notata De vomitu Plini' error. Desingultu Ari teles
An veteres habuerint ocularia quid unus tractaueritis libro an Gra-maticus possit esse criticus.Loca Plini' se Senecae dubia. cap. I 9. Domines lupos, se exfoeminis mare erisuomodo veru t. id imo-riper sapientiam apud Plinium. Alius Plini, locus indicatus. cap. 2o: Nicander emendatus cr explicatus.De tumoribuspedum praefame iter Hesdus, Arist.Plutare.notati.Lex ephesiora de exponeri ΔΡ. .2I. rhecticarnm febrium no meminerint veteres Error Gazae detectus. crassiares quid Pliniosintectis ulceribus rotundis. cap. 2 2. Locus Caesaris de impubertate cognoscenda examinatus. Alter de virginitatissigno notatus. cap. AED uae sit seu na medicorum apud Arist. Alter i us locus notatus de auribus se de ulceribus. cap. q. Pulcherrimus Plutarchi de purpura locus nunquam antea a quo qua examinatus,nunc diligenter explicatus. cap.a . De ' o,se Serico nonnulla. cap.25. An liensit aquaestris, Hippoc.locus explicatus. eap. a DLocus D. Aura ni de uxoris Loth in Salis statuam eonversione explicatus, ct ex Hippocrate comprobatus. cap. et 8.
detritot apud D.Cregoria Colatum, Iurisi eum, o Coguidium. cap.δ9 FINIS.
16쪽
Auctoribus, & alijs Lemonum is
De Osophago, s Stomacho locus Galent emendatus.s EAristotelis conciliatino Lucretius defensis: POL
lucis locus correctus, s alter Hippocratis indicatinde Concoctione, . I CAP. LALENus quinto de Locis affectis cap. 7 .stri pium reliquit, veteres interstitium illud,quod inter fauces ,& ventriculum collocatur, οισοφφάγον nominasse: posteriores vero Aristoteleidem ν dixisse: quamquam & Homeruini 18. Iliados sic locutum inuenio, ubi scribit:
Subiungit Galenus inristotelem ipsum eam partem semper antiquo nomine vocasse. Quae verba occasionem multis dederunt,ut Gai num calumniarentur: siquidem Arist. infrequentius in ea parte nominanda o οφαγου voce usuS reperitur, quam τομάχυ. Is enim primo de Histori animal. cap. 12. 13 16. & Ultimo: a. de Histor.cap. 17. item 4.de Hist.cap. 13 .& saepius,totum illud spacium faucium & oris Ventriculi, quod nos Gulam diximus, ςόααχον appellauit. At I .de Hist.animal.cap. 6. tertio de Partibus animalium, cap. ii. in eadem Parte nominanda, οἰσοφάγου nomen interseruit: quod etiam M ιηκουῖD στενοτητος, nescio qua ration ita vocatum dixit. Vnde
cuique perspectum essc potest, aut Galeoum errasse,aut illius philo--ercu. r. Leci A sophi
17쪽
sophi scripta oscitanter admodum perlegisse. Quorum utrunque
citra ego a medicorum Principe,& in peripatetica doctrina maxime versato, longe alienum putem: ad credendum potius inducor, textus omnes vulgatos Unius voculae ουκ desie fuisse deprauatos i& proptureaita legendos, e G G A: - λωρ - ἀώ πάνυ αλανῆ i,' λοῦντος. θἀμανε το Mομον hoc best LAristotele Us b ooti semper antiquo vocabulo hanc animalis partem nominante. Ad hoc autem iudicandum prinio ea ratione mouedrouod vhrisimile non videtur, Galenum scriptorem omnium fere post homines natos diligetissimum, in re adeo clara ita dormitata: Deinde quod si eius mentem attentius cotemplari Velimus,id innuere voluisse videtur, quod Veteres eam partem ἰλφα ρν, posteriores Aristotele ςό γν nominarint, Aristoteles vhrό1anquam inter hos tempore medius, utroque nomine usus sit ; nisi magis placeat totam Galeni
sententiam inuertere,ut dixerit,Veteres eam partem Vocasse τομα
posteriores vero Aristo; lip am,ut Homerum praeteream, in Hippocrat1s commetiarijs semel tantum voce οἰσοφάγος uisaham inuenio: in libro Semel in libro de locis in homine. bse i ero vocata inuenitur in libr6.de Alim. sicarnibus,de glandulis. . de morbis. Vnde neque satis intelligere pos sum, quomodo Galenus ii, linguis dicat, Oesophagum Hippocrati significare os ventriculi . nisi haec omnia concludamus cu ijs quae
idem libro . de usu partium cap. i. scribit nepe ο οφάγον esse nomen proprium illius viae quae ab ore in Pentrem ducit cibum, ιτα μαχον veto esse nomen commune. Illud interim non tacebo Latianos fere omnes,qui ornate & pure dicendi studium amplexi sunt, stomachi vocabulum pro ventriculo, quem Seneca epist. 9 I. &Vegetius lib. t. Veter. cap. o. Aqualiculum appellarunt, ut plurumum accepisse. Lucretius in o. Fiagrabam inaesb--ma vi fora αἴ- i n ,
Lentarieret pituita. Idem Columella.Clanis est Celsus lib. 1 . cap. et .& 8 & lib. .ca qui tamen lib. .cap. 1 .gulam stomachum, sed quasi populus ita loqueretur, nominauit: qui etiam aliquando, prolore ventriculi, ea
voce usus videtur. Quod ipsum etiam alios fecisse; sed κως, scribit Galenus . Aphoris sis. Plinius quoque in sexcentis lineis, Vbi varia pro stomacho remedia proponit, fere semper ventri culu intelligiti et si aliter se nsita ab aliquibus male credatur lib. iii a cap.
18쪽
. quando dixit, Summum gulae, Fauces, extremam Stomathusi Caelius Aurelianus frequentissime pro vetti uim S praesertim ubi de stomachicis tractat.in 3. Chronicarum passionum, pro
gula interdum stomachum M pu ---
'uisomachum regem totius corporis esse
Contendant, C era niti atione videntur: Hiam enim labris mat tenor omnia membra, Et contra eiu em rmantur cuncta vigo e.
Cum igitur Lucretius in transferendis Thucydidis verbis, ἀνri ιι δ' ,quae os. ventriculi.ipsi significabae , corct non stomachum, dicere maluerit, haec ratio 1ussi te docto cuida viro ipsum criminanti debebat,quod stomachus raro os ventriculi, plerunq; vel totum ventriculum, vel gula ipsam proprie pificaret Latinis. Quomodo etiam Nicander in Alexipharmacis, το δεριο δοχ- vocari id a nonnullis dixit: quasi sit per quod stomachus recipit. Sic etiam post nos Lambinus scripsit Lucretiu pro corde intellexisse stomachu,ad Graecorum imitatione:quemadmodum, Horatium lib. 2. Saa P Ac nequis Pollucem in a. lib. mihi adducat, ubi stomachum
asperam arteriam quoque vocata dicere videtur: sciri vel in apud ipsum stomachu eo in loco pro gulae principio, quod ductibus ambobus quasi comune est,capi; Vbi etia litteram Pollucis medosam esse reor,quado scribit, o inςομα 'ς ἔγ κειτα - ραχειμ σαωμνει δε viti: αννα uota, hoc est, stomachus intus quide incubi t spunae,pertinet autem in pulmonem:Quo in loco legendum credo, his κοιλι-;Nam ex his subsequentibus verbis sic esse legendum apparet et K δὲ ςοα γυ καταληγοντος ας κοιλιαν, id est, Stomachus Vcrocum in ventrem desinat. Similia his sunt quae apud Hippocratem in libello de Anatome scripta habetur,hoc modo, οἰσοπαγος
ος MuMWςομαχν-. id est, oesophagus aute supto a lingua initio in ventre desinit, que in vetre putrefactorio stomachum nominat. Nam σηψι: more antiquo ab Hipp. concoctionem vocari,in nostris Hippocratis adnotationibus monstramus: ut nemo mirari debeat , quod ventriculum ubi concoctio perficitur , σηῶκον veria- stissimus auctor dixerit.: qui etiam άκεισαπὲς pro leuiter concocto in lib. ivl sopho dixit, sicut Empedocles vocavit vinum μου ὀνω σαπὲν,id est, concoctum, ut refert Aristoteles A. Topic. cap. 3. .Plutarchus cap. a. lib. de Causis Nat. ubi scribit, coctionem esse putrefactionem. Galenus pariter i .aphaect.6. scribit Veteres crudaxocasse ἄση L. i.non putrefacta seu non cocta. Ceterum Marcellus
19쪽
Empiricus cum a Stomacho Aqualiculum diuersum faciat, pro stu macho sorte os vetriculi,pro aqualiculo eiusde sundu intellexitiNa& alijs aqualiculum ide fuisse, non est rationi, neque sententiae no strae dissentaneum. Sed de hoc alibi etiam in hisce libris tractatur:
De rabie,sime Hydrophobia Elephantiasi, toti Ari Hotelis: F Medicorum explicati. C A P. I L
Pud Aristotelem 8. Hist. anim. cap. 2 2 bscriptum inuenitur y hominem interi cetera animalia arabido cane commorsum, neque rabie Corrn pi , nequeinterire Eius verba sunt: περ,
rem euentus quotidiani homine non tum ae cane, verum etiam ab alijs rabidis animalibus commorsum, male assici, atque iugulari ut Caelius Aurelianus 3 Acutorum scripsit) manifesto declaret, mulLti, ut Aristotelem ab erroris suspicione Vindicarent se in eo interme, tando laborarunt Iulius Pollux in s sententiam philolaphiitatio
mal a rabie correpto cane commorsum interit,homo vero solus noabs'. periculo seruatur. Nicolaus Leonicenus vit doctissimus corutextum potius deprauatum esse voluit,&loco αλη .esse legendum quasi homo commorsu in rabiem & morte deueniret utique sed posterius ceteris animalibus: quando Galenus aliquos post seae tam, di octauum a morsu accepto mensem, vel etiam post annum, Aut Cena post septimum, Albertus post duodecimum eo morbo la' borasse, & necat os fuisse tradunt. Non defuerunt, qui carλίω legendum maluerint, rudi quadam experientia ducti, quod an se reS saepenumero mordrantur, nullum ex iis interiret conspicia
tur . Augustinus Suessanus in commmtarijs supet libros de Aut m libus sententili in Ari telis iccixeo veram putauit, quia Vin
homo ratione preteditus medicamentorum ope seruatur, quo in nus Ves non rabie capiatun, vel captus euadat: quamuis non om
nes illud obtineanta Hieronymus Fracastorius diuersa a cunctis .iqisi i it A viatim
20쪽
via incedens, cetera animalia rabire ob seritatis consortium, quod illis cum cane est, hominem vero ob temperaturae ab illis multum discrepantis excellentiam minime ei aegritudini subi)ci ex Aristotelis mente credidit. Sed ego, cum in vetustillimum codicem manuscriptum inciderim, cui haec verba desunt, οτι eis δημυ ὀ λυροτιυσης λlia; αι Θρμου,&hanc lectionem Vetus quoque Latinus interpres, quem manuscriptum vidi in Bibliotheca, quam Io. Vincentius Pinellus, vir doctissimus, & omnium bonorum patronus, in usum eruditorum magnis sumptibus instruit, secutus sit, putaui facile contingere potuisse, ut etiam antiquis temporibus ea verba quae litigandi occasionem dedere, ab aliquibus librariis ex margianibus interserta sint: eo praesertim, quod antiquus auctor Antigonus in synagoge Paradoxarum historiarum,ubi multa ex Arist.fid lissime recitat,id solum inquit voluisse Aristotelem inro κυνος λυτ -
cedam Aristotelicum cotextum nihil omnino immutandum, nem nem adhuc eorum veritatem usquam assecutum egistimo: propterea quod tempestate Aristotelis morbum hunc in homine nondum cuiquam innotuisse inuenio: unde iure ipse scriptis mandauit, selum homine commorsum a rabido cane illaesum permanere . Vtruvero eo tempore morbus ille nunquam fuerit, sed post ortum habuerit: an fuerit quidem, sed cognitus non sit, forsan dubitari posusit. Attamen utrunque fieri potuisse existimo . Plutarchus enim 8. Symposiacorum Problem.ρ. hydrophobiam, & elephantiasim morbos fuisse nouos Asclepiadis.tempore, qui sub Pompeio MMgno Romae in arte medica claruit, ex sententia Athenodori mediaci testatum secit, ubi similes morbos,atque etiam alios causis diue sis posse nouiter oriri disputat: quemadmodum rigorem sine sebre nouum & peregrinum Symptoma, ob victus nouitatis rationem suo tempore suisse perhibet Galenus cap. . lib. de Rig. trem. Nili, lominus haud rationi quoque dissonum mihi videtur, morbum a liquitus etiam extitisse, neque tunc innotuisse: propterea quod homines eo morbo multis post acceptum morsum diebus occuparem tur ;& iccirco a meaicis eius causa non aduerteretur. Vtcumque sit, Aristotelis certe tempore minime cognitum fuit, homine commorsum a rabido cane, ullo morbialut symptomatum prauoru g nere, & praesertim aquae timore capi. Quod & aliae, praeter Plutarchi modo citatum testimonium, rationes mihi persuadent. Nam
ex vetustioribus Asclepiade scriptoribus neminem adhuc inueni , qui huiusce mali mentionem ullam expressam secerit: Quod si ma--ero. r. ect. A iii nis