장음표시 사용
451쪽
tisma notari s hoc loco subisti st
duimus. Cums etiam in margine quadam paucis in locis memori ciliacet aut considerationis causa , cripta
vidissemus, putauimus ipsa indicata lectori studioso grata fore laque
ista quoque appendicula non aduersante aut ore , cumulavimus editionem nostram. 2ua omnia in vi
mam partem accipi s diligentia mea curam boni consuli opto, Oi futurum , hoc a bonis esse habeo persuasum, ne que quid caeteri faciant curamus.
Charta 6. versu Io. ubi Iegitur elucebat suavitas, in archetypo nota erat apposita e castriptum: elucere lauit. Char. 28. V. a fines. In margine astriaptum hoc erat: Tetzeliana. fuit autem novimen Teletelii indulgentiarij in his regionibus primarii illis temporibus. Char. 62. V. legendum est, eum quicuquam fal. NChar. 'I. Vbi fit mentio P. Mosell. astrio
452쪽
ptum erat in archetypo . M. O. Aii. M. D. XXIIII. XIII. Cal. Maij. Char. '3. V. a fine π. L. Immodice cup. Char. QV. V. 15. ascriptum. Ludi Sagitis
Char. Io 2. ad mentionem de Iacobo Uu-xio ascriptum. De hoc viro ου λεκὶαν
Char. Tor. V. Io. ascriptum Al. Dur. vide Alberto quo p Duxero pictore mentio hoc loco facienda aut ori fuisse videatur. Cha. Izo. V. I. l. calumnijs dic mendac. Ch. 15 . V. r. l. instituerunt. Char. I o. V. Io. l. Libero &Herc. Char. 188. V. fin. 3. ascr. Berbetomain. I'ό. V. 12. l. Melanchthone vid. Char. Σοί. V. 6. l. profutura susc. Char. 23q. V. 6. lege: Quod superstite adhuc Mart. Lutero, net susccpta fuissent neq3 ge S.Ch. 2ς'. V. a. ascr. ἐάων αεκονῖ γε Θυμω. Char. Στό. V. s. ascr. paulisper etiam
Ch. 28 . V. a f. s. l. calumniarum instet Charris gensia. Char
453쪽
Char. a. I. V. a sn. I2. ascr. De his extat copiose enarratio edita Vultienbergae. Dorogae autem Θοφυσοποιῶς κζ-γασμασι cuiusdam bene procedens res impedita fuit. Cogebat autem necessitas rem ad istum modum trais stare, id quod ignorantes vehementissime tumultuati tunc fuerunt. Char. 3ού. V. a f. Σ. l. decerneret, Char. 313. U. aser. έ σκαιοῦσα λαμπὰς. ο γεlm Θεου. oc: Si te secundo lumine hic o Dfendero. Char. 33o. V. I2. a se. Imp. Ludovici II I. Char. 33I. V. '. ascr. De istis negotiis non sit itidem ut in Comoediis, omnia omnes ubi resciscunt. Ch. eadem V. a L Io .as. πατηγου γνωρο
Char. 3ςς. V. ascr. τεράτων 'αγορά. Char. 3 8. V. a. l. iniuriarum: Char. eadem versi ultimo L. immodice
454쪽
PLacuit subjcere exempla Pistola
rum duarum , de quibus it mentio in hoc libesio, est sententia illarum summatim exponitur. Quibus
thonis adiunximus complectentes ne
gotia non indigna cognitu , s perscriptas verbis sententri bonis a que practaris. 9uam ipsam
non improbatum iri confidimuΥ.
455쪽
Rex, dilecto nostro Philippo Melanchthoni,
S Ingulare tuum ad sedandas eas, quae in doctri
nam Eccletiasticam inuectae sunt, altercationes nudium intellexeram antea quidem ex Gulielmo Bellato Langaeo cubiculario ait consiliario nostro, quo ego praecipue sum usus ad eam rem administro& interprete. Nunc vero ex literis ad eum tuis, & sermone redeuntis a te Barnabae Vorei Fossae intellexi etiam, te hoc laboris perluben tianimo suscepturum,uti ad nos primo quoque tempore te conferas , deo unione doctrinarum cum selectis aliquot nostratibus Doctoribus hic apud nos coram differas, atq; rationes ineas, quo resarciri possit pulcerrima illa Ecclesiasticae politiae harmonia, qua una etiam quum ego mihi nihil vG quam unquam maiore cura, studio, solicitudine animi amplexandum esse duxerim,committere no-Iui : Quin hunc statim Vorcum Fossam ad te dimitterem, cum his veluti publicae fidei obsidibus literis, obtestarer etiam , abduci te vllius persuasione ut ne sinas ab hoc pio , sanctoq3 instituto. Venies omnino mihi gratissimus, seu priuato tuo, seu publico vestratium nomine adueneris , mesreipsa experieris & priuatim Germaniae vestrae dignitatis & publicae in uniuersum quietis ante omnia esse c arm adhuc semper filio studiosissimum. Vale,ex oppido Guyse die et 8. mensis Iunij, Annodni. Millesimo, quingentesimo,tricesimoquinto.
456쪽
Episcopum Parisiensem,scripta anno Christi M. D. XXXV.
ETsi multorum literis & praedicatione cognoui
s& rectis studiis magnopere fauere & cupere Ecclesiae tranquillitati vera ratione consulere, tamen certo consilio nihil ad te literarum dedi hactenus. Nunc autem in tanto communi periculo non solius Galliae sed uniuersa Ecclesiae totius orbis terrarum non potui me continere diutius quin apud te, si nihil aliud, tamen deplorarem Ecclesiae calamitates. Nam cum regnum Callicum longe fi renti A. sit, et si licet dicere caput Christiani orbis magnam vim habet exemplum praestantiss. nationis. Si igitur semel apud vos decretum fuerit,non solum fanaticos spiritus aut seditiosos cohercere, sed prorsus nullam admittere emendationem doctrinae Ecclesiasticae, & praesentia vitia Ecclesiae summa vi defendere, magna de spe boni viri ubiq; gentium dei cientur, qui quanta sit autoritas Galliae non ignorant. Sequentur enim exemplum Galliae caeterae nationes. Qua ex re quantum periculum Ecclesiae, quae caedes secuturae sint,quae doctri-- nae dissipatio, quae confusio rerum, nihil opus est apud te virum sapientisi. disputare. Itao te propter gloriam Christi rogo, ut, quod facis, mitigare animos principum studeas, & hortator siS, vi r tionem ineant, qua sanari Ecclesia possit, non magis magisq; lacerari. Iudico & ipse cohercendos esse & fanaticos spiritus, qui perniciosas opi
niones habenti Q homines suditiosus , sed quoni
457쪽
am abusus quidam repraehensi sunt, multi pij &docti viri quaerunt purum doctrinae genu S, non cupiditate ulla sed studio verae pietatis. Ac preserti in Callica natio eximium habet pietatis studium. Scio fatum esse Ecclesiae, ut in tales saeuiant indocti N impij, sed tamen prudentes viri mitigare hos
impetus debent. Vides de maximis rebus exortas cilc controuersias, quae vix poterunt armis opprimi. Ac mihi nem ad tranquillitatem Ecclesiae ne ad autoritatem eorum qui praesunt, utilis videtur iniusta saeuitia. Cumq; maxime sit optandum, ut Episcoporum autoritas magna sit, non alia ratione id effici posse videtur, quam si dent operam Vegenus doctrinae extet certum, quod sanet ambigentes animos. Ita poterunt obsistere fanaticis spiritibus, si studia bonorum &doctorum retineant ipsi. In quam sententiam plura dicerem, nisi scirem te haec omnia, pro tua sapientia, longe melius perspicere, quam a medici queant. Tantum orandum te duxi, ut complectare animo Ecclesiam, quandoquidem in ea urbe gubernas Ecesesiam, quae principem schola habet totius Christianae Reipub. Nec dubito quin in tanto doctiss. hominum coetu permulti sint, qui & op t. consultum velint Ecclesiae Christi,& intelligant quib. rationibus concordia recte constitui possit. Horum omnium oculi atq3 animi in te non solum tacitis votis intuentur, sed etiam lacrimis petunt, ut autoritate tua horteris principes viros, ne iniusta crudelitate laceretur Ecclesia, ne opprimantur vera studia, ne obruatur gloria Christi, ne dissipentur Res p. Nec vero tantum Gallia hoc te orat, sed etiam omnes boni & docti in uniuersa Germania, qui & autoritatem tui muneris intelligunt, & norunt te propter excellentem doctrinam & pietatem maxime
458쪽
dignum esse, cui in illa celeberr. urbe Ecclesiae qu- bernatio commendata sit. Ego quidem & mollire controuersias semper conatus sum, idemq; adhuc ago, meanal sententiam semper cum Ecclesiae, hoc est doctorum & bonorum ac tui similium, i dicio coniungam. Vale.
Ania. Chri. M. D. XXXV. Mens. April. S. D.
CVm de Gallicis rebus undiq3 ad me literae mit
terentur multis de caussis ingentem animo dolorem accepi. Videbam enim quantum vulnus acciperet caussa nostra, quae certe ad Ecclesiam pertinet, praeiudicio tanti Regis. Dolebam eum temeritate hominum imprudentum iritatum esse, cogitabam sine modo grassaturam esse iracundiam, postquam indoetis semel oblata esset occasio,quam cupidiis. expectarunt. In his curis mihi crede, mi Sturmi, valde de tua salute etiam solicitus fui. Quem etsi scio max. abhorrere ab omnibus absurdis opinionibus & seditiosis consiliis, tamen in comuni odio nostrarum litorarum, tibi quoi nonnihil periculi esse verebar. Ita p cum Bucero egi, daret operam ut Augustam aut Tubingam accersereris. Nunc autem hoc nomine mirabiliter me recrearunt literae tuae , quod & declarant te saluum esse, & spem quandam ostendunt fore mitiorem Regis animum. Quod vero me grauiss. oratione
hortaris ad iter, de quo scribis, suscipiendum, nulla mihi unquam in vita incidit difficilior delibera- io. Ac nolim existimes me retineri domesticis
459쪽
vinculis, aut pericula defugere. Nulla mihi res humana proponi tanta potest, cui non anteferam gloriam Christi, salutem tot piorum, tranquillit
tem Ecclesiae. Sed una cura me non tantum excercet, sed plane excruciat. Dubito enim an aliquid proficere possim. Haec me vel dubitatio vel delperatio deterret, quam si mihi eximere potestisdibenter istuc statim aduolabo, nec me terrores vlli, nec ulla vincula remorabuntur. Et quoniam scribo ad amicum & de re max. agam aperte ut decet & causa postulat, tel rogo ut cum amicis ipse etiam deliberes , non quid mihi expediat, sed quid Galliae,
quid Ecclesiae prosit. Hoc caput est deliberati nis : Existimo magnam passim varietatem opinionum , & multos esse fanaticos spiritus qui serunt absurdas & perniciosas opiniones. Nam hinc quoque nuper expulimus aduenam istinc quendam,qui
de diuinitate Christi scelerate disputabat. Sunt& alii seditiosi, qui stolide tumultuantur, ubi nihil opus est, virosin & ipse iudico seuere cohercendos esse, & facile est de his dare consilium. Sed sunt alii quidam, qui nem impias opiniones habent, neq; seditiosi sunt, sed, dicam enim plane, qui modeste
probant ea, quae a nostris pie patefacta sunt. Iam si id agatur, ut etiam si leuiores quidam articuli nobis donentur, tamen reliqui grauiores obruantur& deleantur, ego nem caussae publicae nem Ecclesiae profuero. Quid quod ea consilia non reddent tranquillam Galliam λ fac me impetrasse, ut nemo afficiatur supplicio, qui exuit cucullum. Quid fiet in caeteris durioribus articulis p Num iubebo interfici eos, qui non probant manifestos abusus
τ λ τουργῶν, aut cultus Diuorum λ & hae res quantas excitent tragoedias non ignoras. Iam in his ubi
nihil impetrauero, tamen plectentur boni, & ego
460쪽
videbor suffragator & approbator talium suppl.ciorum , dicent me commodius sentire, fuissem: contentum illo leuiorum articulorum quasi mirunusculo, in reliquis omnibus cum ipsis esse ιμί ς ον. Quod si quaedam hic pro tempore largiar, id praeiudicium afferent in is nodum. Nam huiusmodi multa saepe iam mihi acciderunt. Habes argumentum meae deliberationis, quod praecipue me deterret ab itinere. Iam cogita illas rhalangas monachorum & scis quam sint in eu/οι, et quibuS artifici js teneant fascinatos nobilium animos, scd haec me non valde mouent. Illiti unum,quod dixi, deterret me, quod vereor, ut impetrari ea possint
quae ad gloriam Christi, ad tranquillitatem Ecclesiae, & Galliae necessaria esse duco. Ac plane venio in eam sententiam: Regem si quidem velit consulere & gloriae Christi & tranquillitati Ecclesiae, summo studio adhortandum esse,ut curet maturari synodum,ubi communiter poterit iniri ratio con-s ituendae Ecclesiae. Caetera consilia vel inutilia, vel etiam periculo a mihi videntur. Haec ita sin plici animo ad te scribo, non tergiversandi caussa, sed ut vos, quibus Gallia nota est, cogitetis: An expediat me suscipere iter. Quod si ita existimabitis, libenter parebo consilio & voluntati vestrae.
Necesse tamen erit rem me ad principem meum referre,quem in re tanta non defuturum esse spero publicae utilitati. Disputabitis hoc quoque, an etiamsi non possint obtineri ea quae volumus, prosit iam meo congressit quasi praemolliri animum ad cognitionem in svnodo. Tantum est enim odium nonamis nostri apud aduersarios, ut nisi aliqua
Regum studia habuerimus, ne cognitio quidem speraes dast. Sed totam rem tuae fidei & prudentiae