Alexandri Massaria ... Disputationes duae. Una de scopis mittendi sanguinem, altera de purgatione principio morborum. Tertio editae, cum Additamento apologetico ad priorem. Pars prima secunda

발행: 1622년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

A LEX ANDR I

MASSARIA

IN SCOLA PATAVINA

MEDICINAE PRACΤIC E

DOCTORIS PRIMARII

DISP UTATIO NES DUAE.

Vna de scopis mittendi sanguinem, altera de purgatione principio morborum Tertio editae um additamento Apologetico ad Priorem.

Pars Prima.

Sumptibus LAURENTII Dv RAM. DC. XXII. cum Approbatione & Privilegio. Disitiroo by GOrale

4쪽

BO NON I E N S I

ET MEDICORUM COLLEGIO.

A LEX ANDER MASSARI R

S. D.

Vicumque siua liter aram monumenta Vr tato, ac laudabiti more alicui donare, dicareque flent, eorum mihi duplex in primis consilium es miritur. Namque plurami ad Teges, Principes que viros se conuertunt,quorum authoritate, gratia,qua apud omnes plurimu valent, sterant eadem or iliamiast reddituros, in ab omni iniuria 'Dindicaturos. Gli, alios Eotius doctrina, atque optimarum artium studiis ornatos deligunt, qui de litterarum monumentis iudicium serre , in eorum patrocinium , ac tutelam si cipere possint. Ego Nero cum nec velim, nec debeam priorum consilium improbare.nec principibus et ris sem meque eorum dignitati, in authoritati quicquam derorare , longe magupseriorum institutum folio commendare. 6um enim regnare ahquando,atque imperare homines misi' omnis litteraturae, atque eruditionis prorsuι expertes,aus forte studiis,Muraque fauent, tam multiplici rerum cogitatione, in administratione plerumque distrabantur, mitis adhibere animum non possintdincsit, it monumenta

ipsi dicata numquam iideant, frequenter negligant, moleste ferant, sis, proiiciam:quando alteri eadem studiose excipian legunt liquan-

5쪽

do non mediocriter iuuant. 4uo quidem nultam maius beneficium nulla res gratior , is optatior eorum authombur contingere potest. Duque sicuti censendum est, mnumquemque illius iudicium, prudent amque esse magμ probaturum, qui charissimum silium imaginem animi corporu paterni illi commendat, eo concredit, qui isium fouere,instituere,omnuque beneuolentiae, stu charitatis officio complecti

post, quam si eundem apud aliquem deponat, qui istitu sermonem

non intelligit, qui istum nunquam Nidet, nunquam ampletatur, nulla institutione,nusto beneficio ornare malet: Ita equidem puto idos tutius salutaritu cybumsequi,quicumque μos libros, quos aliquan-L Flaro propriu liberis assimilare non est veritus , in istius tutelam, fidemque tradunt,qui meluti alter parens illas legere, euoluere, intelligere, corrigere, modis omnibus fouere, tueri ornare nunquam sanari potest, quam qui eosdem illius custodiae, ac fidei committit, quit unquam mitricussea illos praestentia non dignatur, non legi non imtellit, nullo ornamento nullo beneficio afficit, frequenter sternit, pro nihilo putat, reiicit, insitu in squalore, tanquam blattarum, aetinearum epulas,marcesiere permittit. Ego igitur duas meas D Jutationes,quae iam decimo ab hinc anno sunt editae, nunc secundo edit rus cum Additamento e ologetico , in quo cum magno, magnaeque

authoritatis homine de Scopis Mittedi saguine coactus sum dissutare, alterum Dissutatione tueri, cum diu, multumque fuissem in ea cogitatione versam , quem patronum mihi deligerem,sub cuius nomine auspiciis,ac tutela hic liber honoratior,munitior, ratior prodiret in lucem : Vos Viri Amplissimi, in Clarissimi prae caeteris omnibus mihi occurristis, qui praeclare, atque omni ex parte meo desiderio, meque causaesatisfacere possitis. In quam sententiam eo libentius ment, quo vos in hac controuersia non magis patronos, quam iudices postulo, appello. De quibus, mi ne altius, oe longius repetendo et maeobit,atque in primis mestri Gymnasij metusuessimam antiquitatem, summam amplitudinem, fulgentissimum splenisorem, iUmensam celebritatem,sngidarem in rebuου omnibus excestentiam, iobis a isentari videar, illail inum dicam Bononiense Fbius horum,HMe

dicorum

6쪽

dicorum collegium admirabili quadam, atque incredibili prudentia apientia,eruditione , existimatione, omni consiummata minute, apud omnes nationes, ac gentes esse tam illustre, in gloriosum, mi, siquissuam e i,qui non intel at,ac fateatur, hunc totpraestantissimorum , π sipienti morum Virorum conuentum propriam quandam sedem e se virtutis, ac sapientiae, peculiareque domicilium omnium disi linarum, necesse sit hunc rerum omnium rudem, atque inficiem tem esse. Neque mero ab huiusmodi consilio, quin mos in hac lite iudices appestarem , olboritate Philosephi potui deterreri, qui alia

quandosiriptum reliquit: eteres non aeque animi,Wcorporis certa- 'minibus iudices, , praemium constituisse; quod difficile fuerit inuenire,ex na quidem parte homines, quisntpraestantiores, mel certe nihilo inferiores,quam illi: qui de sapientia litigant, adeoque optimi idonei iudicis per am possint sustinere: ex altera autem p

mium,quod tanto certamine praestatiusseret, cum e contrario in due

is corporis facile, inusquisique suo aspectu possit integre iudicium serre, acili item liceat praemia inuenire, quae ipsa pugna optatiora, praesumiora ab omnibus reputantur. Namque huiusmodi rationes agrauitate, di maiestate Arpotelia plurimum abesse mibi perpetuo se Funt, mi non iniuria plurimi prudentes, in docti miri dubit uerint, an uersuι illa liber, me illem an plurimae istivi sententiae, qualis in primis Hybaec est, singularem tanti Thilosophi doctrinam, ac diuinum ingenium sapiant. Nam quod ad iudices pertinet, nulli ut puto9 dubium potest superesse, quin omni tempore mixerant

homines isique adeo illustri, atque excellenti ingenio ornati omniumque bonarum artium studiis eruditi, isque adeo acri, in gram iudicio praediti, it de omni re literarva, de omnibus artibus, silentus praeclare,ac mere iudicium serre, omnemque de tu institutam controuersiam definire posmi. quodsi ni, mel alteri id licitum est, quid de plurimorum, tor quidem literat silmorum, eae sepientissimorum virorum conuentu dicendum VPAc anesi Bononiense Philosophorum sest Medicorum Collegium prim illo tempore floruisset, sicuti mpr sentia flore equirim nihil dubito, quin ille sententiam fuisset muta-

7쪽

turud, fgra firmaturus,Missimodi viros, aratimin coniunctim, tanquam optimos, integerrimos iudices posse constitui, idosque de omni literaria lite silenter, udenter grauiter, ere potuisse sententiam dicere,a qua ne ad Catonem quidem alicui liceat prouocare.

. uod autem ad praemium speοZat, etsi mnus frue in amplissima

honoris, Ur gloriae mercede ac uisere debet, a qua trabimur omnes ac maxime ducimum tamen neque alia idustria mirtutu, sty sapientiae praemia mibi ii dentur deuster illud i Dero caeteris omnibus ilia striin,bonisque omnibus magis expetendum, 'Vt veritaΤ, quae plerumque in occulto latet, in cuius propria est hominis inquisitio, sistinuestigatio,eruatur,intestigatur abibatur , propriamque vim, 'dignitatem retineat. Q od quidem si quam alias, certe in praesenti Disputatione maxime expetendum est quae de Missione Samguinis est instituta, praesidio caeterorum omnium summo ac maximor ex cuiuae opportuno,Nel importuno,probo, mel improbo tu, certum est hominissalutem cum primis pendera. Cum igitur me mirum desiderium hoc tempore teneret seligend alicuius miri, cui basiemera tias utationes,m hanc in primis Apologiam diiudicandam, istustrandam,protegendam dicarem, Ost committerem: equidem censui neque aequiorem iudicem,neque praestantiorem patronum me potuisse imeniare,aut exoptare,quam si liber sub vesti Collegi j felici nomine, Patres Illustrissimi,in lucem prodiret,singulari aut boritate, seplendore,virtute muniri splendesiere, protegi posset. Caeterum etsi haec me maxime

mouerunt, Ni haec mea vobis dicarem, e r commendarem s tamen id

quoquo animis mihi mirabiliter auxi quod singulariter cupiebam mei

iudicij de summa Colligi, vestri dignitate,s amplitudine, testimonia,

studiique obseruantiae in illud mea monumentum aliquod apud homines extare. ιodequidem, cum ex meo desiderio praestare nonpotuerim, ex mirium mearum modulo, quae maiora nequeunt offerre,iae dedicatione molopraestitisse. 1λιι huiusinoae ossicium a me in vos profectum, it humaniter,atque bilari animo accipiatis, Nos etiam, at e

etiam rogo. Patauij Mense Februario. M. D. XCVIII. Diuiligod by Cooste

8쪽

IACOBO CONTARE NOS ENATORI VENETO

ista ALEXANDER MASSARIA

S. D. VONIAM, IACOBE CONTARE NE, ita Natura comparatum est, Vt nemo quamuis malus artifex aequo animo patiatur propria opera interire ; hinc factum est, Vt ego quoque communi hoc desiderio, aut potius naturali impulsus ambitione vehementer cupiam vim aliquam vitalem meis lucubrationibus afferre. Quamobrem cum peruulgare, atque edere decreuissem duas meas Dispurationes Medicas, primum omni adhibito animi, S: ingenii studio laboraui, ut plane tales cae forent,quae longiorem Vitam viuere, ac diuturniore lucis usura frui possent. Dcinde cum mecum ipse reputassem,quanta ingenis mei esset imbecit lita S,S satis intelligercm, quaecumque a me proficiscerentur opera,manca esse. 5c imperfecta, alia ratione insuper easdem iuuare, ac fulcire conatus sum. Quod ita demum speraui me esse consecuturum, si pro antiquo more illae optimi alicuius, atque amplissimi viri nomine insignitae in lucem proferrentur, qui eis vitalem spiritum praebere , nostram imbecillitatem sustentare, M obscuritatem illustrare posset. Verum cum diu, multumque ossem in ea cogitatione versatus,quem potissimum huic meo labori fautorem, ac patronum dcligerem, tu mihi praecaeteris omnibus occurristi,qui praeclarε meo desiderio satisfacere posses.Namque si mecum memoria repeto, quaecumque hominem insigniorem, clarioremquercddere, ac supra alios cfferre solent, a qDisiligod by GOoste

9쪽

omnia mihi videntur in te uno cumulatissmac conspirasse.Non ego in praesentia de summa, atque antiquissima vel Patriae tuae , vel Familiae nobilitate , dignitate, ac potentia quicquam dico : si quidem

puto csic neminem, qui non libenter fateatur , VENETIAs inter Caeteras Omnes totius orbis Ciuitates principem locum obtineres Contarenamque familiam adeo nobilem , amplam, illustrum cste, ut nulla sit ea nobilior, amplior, illustrior. Non cgo do toto co bonorum gelacre loquor, quorum multis solet esse possessio communis. Sed de iis tantum mihi dicendum est, quae ita tua sunt, ut non sint alterius. Nos etenim vere , nos sinquam sumus aestimandi ; aClongo satius est propriis rebus gestis,& virtutibus florerc, quam maiorum niti opinione. Quandoquidem nihil est nobilitas gcne

riS,nisi morum praetcrea nobilitas adsit, & virtus.Tua est IACOB Esingularis in D EvM pictas: tua cst iustitia, prudentia , temperantia,fortitudo tua linguarum , & scientiarum cognitio, liberalitas, magnificentia, mansuetudo, fides : tuae sunt aliae sexcentae virtutes quae DEI O p Υ. munere,tuoque studio, ac labore comparatae V cra& immortali gloria te ornant, decorantque. Cum enim primum satis intolligeres, ad hanc hominis peregrinationem probo conficiendam , ante omnia principium ducendum esse ab amore, timore, aCVcneratione DEI O p T. M A X. tu una cum Io. BAPTI ITA fra

tre tuo,viro innocentissimo,statim ab ipso incuntis aetatis principio ita diuino afflatu te ipsum composcisti, immo vero non solum tibi ipsi, sed tuo etiam cxemplo, SI institutione uniuersae tuae domui totalem moderationem constituisti, ut nemo in ca sit . qui unquam quicquam humile,abicctuna, sordidum cogitare, nedum facere audeat. Ex quo sit,ut vero illa non iam priuata familia, scd saccr quidam , ac religiosus hominum coetus videri possit. Atque haec sane quae est in te pictas cum sit magna intra domcsticoS parietcs, tum in

luce,oculisque omnium maxima est;cum tu viros probos , aegrotantcs,egentcs,aut alia afflictos calamitate,singulari tuo consilio, bcneficentia, Charitate consolari, subleuare , atque Excitare numquamdcsistas; ut quod beneficium alteri praestas , accipere ipse videaris. Tum vero cum haud ignorares,quantum conferat bonarum artium cognitio cum ad rorum diuinarum perceptionem,& scientiam, tum ad humanarum gubernationem Je ornamentum , sine quo demum

fructii,& opera philosophi omnem contemplationem,& intelliget xMun numquam persectam , atque absolutain cile tradunt, Vbi pri

10쪽

mum pcr aetatem licuit,ipse iccum statii isti in omni literarum genere,ac itudio versari: In quo quidcm consilio usque adeo constanter permanes Vt praeter itudium Graecae,Latinaeque lingua , poetas, lH-storicosaliciliores,cosmographos philosophos, theologos , de opti

mos quosquc authorcs multo sudore, ac labore assidue tracteS, CO-rumque icctione mirabilitcx delecteris. Quid quod nulli parcens

labori,atque impendio, omni adhibita diligontia, iampridem in cototuS es , Vc clarii limos quosque, selectissimos, ac reconditos in omni lingua,SI scientia libros tum calamo descriptos,tum typis impressos tabi comparcs3nobilistimamque bibliothecam,tibi conficias quam habes iam ita vario, copioseque, instructam, & elegantem, quasi alteram Attici Amaltheam; ut alia vix cum ea c5ferenda esse nulla certe praefercnda illi videatur 3 Quid quod tu ipse tot, ac tantos libros scripseris,ut vix credi possit, homini variis, illisque maximis negociis Vchementer occupato,atque impedito tantum ocij supcresse Z Neque verb tam praeciosum thesaurum tibi soli, sed aliis

quoque Videris comparasse, quibuscum cum facile , ac libenter Communicas, quicumque vel antiquissima, de fidelissima exemplaria conferre, vci librum aliquem minime vulgarem videre, Vel aliter ex tua mirifica bibliotheca fructum aliquem percipere cupiunt. Porro neque illud praeterierim,te id omne excepti, & succis tui temporis,quod tibi conceditur a sevcrioribus studiis, & negociis,quasi ad oblectationem, remissionemquc animi, aliis artibus cognoscendis & cxercendis impertii i consucui sic, quae a nonnullis inter minus ingenuas,ac liberalcs iniuria reseruntur, cum multi olim,atque

hodie viri ingenui & praeclara soliti sint in iis sese quasi ludentcs

exercere. Tales sunt in primis pingendi, ac fingendi artes, quibus ita delectaris,Vt egregios quosque pi hores,& fictores unice diligas, foueas, amplexeris;Vt praeclaris quibusquc tabulis, ac signis, de nouis,& antiquis domum tuam splendide itudeas exornarc.Tales sunt

artes sero omnes, quas mechanicas appellant, in quibus cognitione, sciendiaque tantum vales,Vt multi quotidie , vel qui id ipsum argumentum ex proposito tractant, de rebus dissicilioribus te libenter constuant, ac in tuo iudicio prorsus acquiescant. Haec autem V craesse sui Crassi apud Ciceronem verbis utar testis est ianua tua, atque vestibulum, quod quidem non solum iis bonis hominibus, qui oporam tuam, liberalitatemque implorant, sed maxima etiam fre- qucntia ciuium, de summorum virorum splendore quotidie cese Dissiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION