장음표시 사용
21쪽
κευ κακος et cum ipso vituperantur a choro uv. 1161
Et haec quidem de poetis; de aequalium pravis iudiciis loci sunt hi: Electr. o. 1039-1040χαπειτ' av ημει 6 e/όγος λαμπρύ-ται οἱ δ' αιτιοι et δυδ' οὐ Κλ set αυδρες κακῶς quo vix est quod moneam iniustitiam virorum erga seminas et iniquitatem notari. Eandem ob causam Creusa IOD. vv. 410 - 412 conqueritur τα γαρ γυγα cis δυςχερη προς αροῖ,ας
22쪽
quao Euripides sensorit, attulisse arguar. Atque Athenienses quidem lupid paucos humi iter admodum et ab- iocis de laminis honestis, do quibus unis loquor, iudi-cR8Se, primum ex eo patet, quod etiam qui summi in republica et potentissimi erant, meretricum c0nsuetudinem matronarum honestarum et uxorum usui praeserebant; deinde vori simiis si atque adeo certum frequenti commemoratione et notatione Euripidis, e cuius fabulis quae huc pertinent, apponam, ut appareat, tau- tum abesso, ut hic assentiatur istis seminarum obtrectatoribus et cavillatoribus, ut eos reprehendat et ad iustiora et saniora reVocare Stqdeat. Itaque si nostro chorico carmine de veterum p0etarum cavillationibus agitur et spes proponitur lare, ut inde ab illo tomporo do seminarum dedecore cani dosi- natur, Euripidis animo certa quaedam obversata Videntur eSSe, nam ἀπιστο volvi illud optime congruit uulnHomeri illis Od. v. 456
Phocylidis os ibid. p. 348. 3. Simonidis p. 502. 6 sqq. Talium rorum scriptores in Hoc. v. 1156 a Poly
23쪽
κει κακῶς et cum ipso vituperantur a choro uv. 1161
Et haec quidam do poetis; de aequalium pravis iudiciis loci sunt hi: Electr. vv. 1039-1040
et in Troad. v v. 667-668 καἱτυI λεγουσιv ως μί' ευ ρρὐ χαλ2το δ μευες γυvχικος εἰς πιδρὰς λέTri. Andromachas oratio acerbitato quadam et indignatione cf. vv. 671-674 non caret, quum meminit, seminas inconstantias mutabilitatisquo mentis a viris incu- Sari; nec Sane commeruit reprehensionem, cui ob id
24쪽
Mv κακος et cum ipso vituperantur a choro uv. 1161-
25쪽
ipsum, quod proba uxor fuerat et mariti amantissima, accidit, ut alteri viro nubere cogeretur cf. Troad. v. 659 sqq. Ita no hoc quidem loco Euripidos a partibus stat vituperatorum. , His addo fragmentum Melan. apud Nauch 501.
Quibus quid moderatius, prudentius, iustius dici potest 3 Alter huius sabulas do seminis locus est Uv. Med. 565 - 572 hicce:
in quo tamen ut Euripidei odii mulierum vestigium vel tantillum sibi reperire videatur, non puto quemquam Iacile adduci, qui quidem Medeam tabulam attento animo
26쪽
perlegerit. Nam praeterquam quod chorus Iasonem ob iniuriam uxori illatam gravissime vituporat uv. 573 -575
vorsus quoque 690 et 694 aperto demonstrant, Ias0nis verba non probari Euripidi; Aegeus enim ubi audivit de illius periurio, haususne igitur, inquit, turpissimum est hoc sacinus*, et, nonnullis interiectis, , Valeat ergo, siquidem est homo improbus, ut ais. μ Sed ultro etiam progreditur poeta, ut nullo modo seri possit, ut de eius animi sontentia dubitemus; vorsu enim 896 Iason, quasi palinodiam canens, concedit, iure uxorem irasci marito, qui coniugii fidem violarit, et ita ipse refellit, quae antea temere et iniuste seminis vitio verterat. At cur tandem Euripides, si non ipsi placuerunt, illa in seminas dicentem secit Iasonem 3 Quia talis sere est hominum consuetudo, ut, si qua offendant, in alio culpam inesse potius, quam in ipsis putent, hac re simul ipsorum conscientiae excusationem quaerentes. Restat, ut lectorum animos ad poetae artificiumqu0ddam, quo etiam in Hippolyto usus eSι, reVocem.
27쪽
28쪽
ubi eum de Heleno Menelaus loquatur, non incommode quis illa ita interpretetur, ut Lacedaemoniorum seminas in mento habuisse earumque maxime mores liberiores significasso arbitretur scriptorem. id quod in Andromacha quoquo si v v. 585 sqq.; sed quominus speciatim dicta. illa esse putem, impedit me adiectum πασαι τι, quam ob rem aliam rationem praetulerim. Atque primum quidem animadvertendum mihi videtur esse, male
diei do feminis a Menelao, in cuius indole et moribus describendis plane peculiaris est et constans Euripidis ratio. Nam quum illi no in uomeri quidem carminibus honor ita magnus tribuatur et fere Agamemnoni fratri sit sit virtute et ingenio inserior, attamen homo est probus et, si non sortissimus, tamen non ignavus. Euripidem contra si audias, Menelaus nihil habet, quod non vel contemptu dignum sit vel risum moveat. Et in Oresto quidem sabula, quum a fratris filio suppliciter rogatus esset, ut memor beneficiorum demortui fratris eum servaret cf. Orest. v v. 375. 345 349. 635-656, et quum ea, qua solet, magniloquentia id se facturum esse promisisset, uv. 476. 478. 480. 482. 675-679, Tyndari minis sertorritus cs vv. 615-621. 744-746 iam incipit tergivorsari uv. 684-709, ita ut 0rostes intellegeret, a Menelao sibi nullam . salutem esse sperandam v v. 710 - 716. 728. 729. 732. 740. Quadopinio eum minime fefellit, nam Menelaus ne vorbulum
quidem pro eo fecit uv. 1056-1059. Hic plano idem est in altera parte tragoediae, sortis lingua, uv. 1201
29쪽
3203. 1578. tardus ad rem gerendam; nam postquam v v. 1564-I 576 verbis superbis et quas magnum heroem deceant, Orestem et Pyladem se ulturum esse gloriatus est, nihil plane tacit, ne filiae quidem servandae et adversariis eripiendae causa, nisi deplorat amissam Helonam v v. 1589-1626. Porro eius perfidia notatur Androm. vv. 426 33, ignavia. praeter Orest.
v v. 746 οι 1201 - 1203 in Andromacha vv. 455 - 456. 580 58 I. 606 - 608. 752-753. Iphig. Aul. v. 944.
Miserrimum vero et stultissimum et qui ad risum m0Vendum aptior sit, quam ad commiserationem excitandam, eum in Helena sabula secit poeta. Vanus et gloriosus de se ipso praedicat Menelaus v v. 394. 418, cli. v v. 504-505; nec tamen hoc eum impodit, quominus, quum a ianitrice, grandi natu, virepelleretur, misere lacrimas landat v. 457 et stultissima illa proserat: ἡVae, vae ubinam sunt mihi praeclari illi
Oxercitus lμ - nempc ut debilem anum superet. Attamen, quamquam audivit Proteum Graecis esse inimicum, manere eum Statuit, scilicet magni aliquid et magno duce dignum ausurus. Non ita homunculo optimocs. Cycl. v. 183 tutum videtur. Contra si non satis
mansuetum Proteum hic invenerit, latebras aliquas potet ob aufugieti Hol. vv. 507 -5I0. Quam sibi constet homo, ex hisee colligere licet;
qui enim modo coram serva misere fleverat, ab eadem ob id ipsum risus v. 457., is, quamquam ceteri statuant posse hominem in rebus adversis lacrimas sundere Uv.
949-950, Τroica laudo indignum censet lacrimaret v v. 951 - 952. Hiu sibi meliora et exquisitiora proposuit lhic timet, ne lacrimans laminarum mores imitetur uv. 990 99 I. Talia non possum non putare risus movendi
30쪽
eausa esse ficta. Sed priusquam hoc aggrediar, pergam atque insequar longius, quod institui. Euripides igitur Menelaum, quum plurimis vitiis inquinatum socerit tum maxime eo nomine castigat, quod quum ipsius stultitia uxorem perdidisset cf. Ιph. Aul. v v. 378 et 379, Androm. vv. 581 - 585. mulieris improbae si facinorosae am0re ardens et paene surens, cs. Iph. Aul. vv. 384385. postposita et erga patriam, Andr. vv. 595-604, et erga fratrem pietate, Iph. Aul. vv. 379-382, Andr. vv. 614-615, Orest. v. 651. Electr. vv. 1027 - 1029, honoris et decoris omni sensu abiecto Iph. Aul. vv. 380-382,
Orest. vv. 514-515, Andr. vv. 597-600, non eo consilio bellum susceperit, ut mulierem perfidam ulcisceretur, sed ut recuperaret misere amatam cs Iphig. Aul.
vv. 377-378, ibid. v. 385, Ηel. v. 805 et locos supra
Jam cum vulgo scirent of ex Homeri carminibus cs. Od. δ, V. 121 sqq. et ex tragicorum poetarum sabulis, post reditum concordissime cum Helena vixisse Meno-laum, atque quum paucis annis ante i Andromache docta esset, qua Monstat mulierositas facete admodum et ad risum movendum aptissima ratione perstringitur cf. Androm. V. 618 sqq. οὐκ Loαvες Iluvαῖκα χειρία, λανωv,
haec igitur cum scirent Euripidis sabularum spectatores, et cum Menelai cortam quantam sormam in animis in-
consera ἀ quas disputavit ad Androm. v. 733 Barnesius, et Boeckh. clariss. De gr. tr. Pr. P. I89. Diuitiaco by Corale