장음표시 사용
11쪽
dignam, gravitas etiam summa, &ur prudentis rectique hominis, quaedamnat'ralis authoritas, quae ad fidem faciendam plurimum valet. Hunc vero sermonem sic excepit Franc. Albasipineus, ut Biturigum civitati provincia que mirum in modum gratularetur, quod nuper ejus tibi procurationem, gubernationem , ducatumque Rex Christianissi. Henricus fratςr tuuS man-
dasset, atque credidisset. Quid enim, inquiebat, nobis optatius, felicius, divinius contingere potuisset, post eam animi consternationem. quae Margarita Regina Navarrae fato functa, inter cives nostros oborta est. quam repente eam nobis ducem quasi coelitus demissam esse,in qua eadem pietas ac religio, bonitas par atque humanitas, ingenium felicius, &longe politior doctrina in sint,quaeque ad ea quae jam recte praeclareque instituta sunt, non solum tuenda &eon- servanda, sed etiam augenda & amplificanda divinitus quodammodo no
bis data videatur 3 Subjiciebat rille, , venisse jam tempus, quo Biturigum cives
12쪽
cives verissime idem dicere possent, quodThemistoclem Atheniensem dixisse ferunt, cum exul & profugus ad Regem Persarum confugisset, & ab eo honorifice exceptui locupletatusque fuisset: o amici perieramus, ni si periissemus. Longum esset, nec valde necessarium sigillatim omnia hic recensere, quaecunquς in eo congressu de te recitata sunt. De quibus omnibus tametsi fama ubique terrarum in
crebuerat magna siquidem fortuna nihil occultum esse patitur) tamen ad
opinionem confirmandam, quam animo utcunque prius imbiberam, magnum pondus habuit ea disputatio. Nam ante vix adduci poteram, ut has lucubrationes nostras in tuo nomine divulgari & apparere sinerem. Cogitabam enim non eo me hominem esse vel ingenio, vel doctrina, ut quicquam auribus tuis dignum
afferre possim, & scholasticas disput tiones, de jure praesertim & quaestioni bus forensibus mulieri offerri in-
eptum ac indecorum quibusdam vi
sum iri satis intelligebam. Ac sicut
13쪽
olim proverbio notati sunt,qui Veneri suem immolabant, quod Adonis
apri dente peremtus, ideoque sus Veneri, aut amasii interfector gratus non esset. Sic ego subveritus sium, ne mihi vitio detur, quod nec muneris oblati, nec personae tuae rationem habuerim. Verum omnem mihi scrupulum dubitationemque exemit ista, quae nunc animo meo insedit penitus de te persuasio. Nam singularis tua in bonarum artium studiosos humunitas facit. ut qualemcunque sedulit tem nostram te in bonam partem accepturam eonfidamus, quamvis hoc opus ita a nobis elaboratum peis ciumque non sit, ut si ex nostra aestimatum fuerit industria, magis quam dignitate ipsius argumenti, dignum tuo nomine patrocinioque judicari debeat. Ac si qui forte sint, qui rema nobis tractatam parum tibi convenire existi ment, ut in eo falli eos constat, quod te ex aliarum mulierum natura, i ngenio & moribus fingunt: nec satis norunt, quantum inter te talia
quasque hujus seculi foeminas intersit. Cum
14쪽
Cum igitur ea sit & naturae tuae boni, tas, & doctrina a eruditio, ut praeter pudorem pudicitiamque insignem, muliebre nihil in te consipiciatur, &, cum excellenti stimis viris merito com ferri possis, equidem jure culpandus non videor, si tibi munus literarium
obtulerim, quod aptum conveniens que viro esse nemo non fateatur. Non
deerunt fortasse, qui dicent studium
literarum in muliere quidem ferendum esse, sed non earum quae ad res politicas & forenses pertinent. Sed cum ita moribus nostris comparatum sit, ut principes foeminae gubernacula Reipubl. teneant, cur earum rerum scientia, quibus ad Rempubl. regendam opus est, eisdem interdicta sit, non video. Nisi forte quis dicat eas ubcaria magistratuum opera uti hic solere, quos ista cognoscere sum ciat. Verum ego ut anxiam nimis &cxactam harum rerum cognitronem a principὶ bus minime flagito, ita minus idoneos esse ad gubernationem Reipubl.
15쪽
hujusmodi sunt hi hostri libri, nisi vehementer ipsi fallimur, ut iis etiam qui forensem judiciariamque artem ipsi non exercent, sed rerum cum divinarum, tum ad statum publicumspectantium studio capiuntur,non nihil conducant. Quarum rerum cognitione, ut honesta ac pernecessaria te mirifice delectari accepimus. Et haec quidem a nobis dicta sunt, ut ineptiarum ac temeritatis crimen,
quod nobis objici posset, si minus a
te, certe ab aliis quibusdam, in quorum manus scripta nostra venient, aliquando fortassis, dilueremus. Nec dissicile est ex iis, quae jam diximus, perspicere ac judicare, quae me ratio impulerit, ut libros meos tibi legendos exhiberem. Verum alia quaedam non levis hujus incepti causa etiam fuit, praeter eas, quae ha ctenus a nobis cxpositae sunt, quod vidilidet in locum illustris Reginae Navan ducis que Biturigum modo successeris, quae studiorum nostrorum fructum si quis existat, jure suo a mobis repetere poG
set. Quare enim superstitem ad huc
16쪽
DEDICATORI A. i II& vivam diutissime colui, &observavi, cum apud Bituriges tuos jus civile
interpretarer, & annuum mihi eo nomine largiretur, eidem prosccto mortuae quod potero ossicium praviare quam maxime cupio ut ejus, quae tam preclare ac divinitus, non dicam de me & studiis, sed de universo homunum genere merita est, sacrosanctam apud nos memoriam esse omnes intelli gant. Sed quia animo jam feliciter in coelum recepto humana non conveniunt, nec quantum vellem ei in praesentiarum tribuere possum, quicquid in vivam ossicii collaturus fui, nemini justius quam tibi nunc deferendum esse videtur, ut pote quam illa incredibili amore semper complexa sit, & pietatis, religionis, doctrinae,
caeterorumque ornamentorum suorum velut haeredem quodammodo reliquerit. Et arbitror pios illos sam ctissimosque Manes, si loqui nobiscum possent, id sibi pergratum ae j cundum esse dicturos. Quo nomia ne fortassis opera haec nostra, qualiscunque ea sit, acceptior tibi futura
17쪽
est, eamque ut boni consulas, te vehementer etiam atque etiam rogo.
T si non diu debam, cum hos de jure
pontificio libros emisi operam meam in re honesta, conatumiintegris es fanis hominibin probari posse, tamens licior fuit eorum librorum, ut ita di- σμὶ genim , qsam Perabam. Nec vero id esse judico, q*od tam avide expetitisnt a multis, ut eos quam saepissime excudi formis necesse fuerit. Non enim is sium,
qui juricio multitudinu mustum tri buam, sed bon placere quam plurim
honestim semper esse duxi. Sed quia extiteris multorum ac nunciis, cognovi, nul
lumfere locum in Europa esse in qVo bsimi nibis piis, ac intelligentibus gratus nou
At noster hic qualiscuns labor, merito id felicitati cuidam, aut divinae potis erga nos bonitati adscribendum esseputo: cum p serum nos ea v. iueri, in mesis, nes
18쪽
ruditio, ut tot talis, virorum judicio 'ondere meposse existimem. ItasD
ile animum induxi, ut hos libros denuon manu umens, menda corrigerem, Ortonnulla adderem, quae omissa fuerant in Ueriore editione. Hoc autem maturius
iam factur , s mihi per 'pographum tuendam licuisset, qui jam quater eos im- resiit me inficio, or ita imitaris ex rL
uere conatus Gurimam editionem, eam
tue mendosam, ut primo abiectu eadem se videretur. Nam fuit ea hominta comidentia, ut annum etiam usum ac diem dirima illius editionu adscribere in aliu=osterioribus non dubitarit. I uid opineu pluribu ' I e tandem comperi tractatos non aliter e se libros meos,quam a
ridere sui, cum quid furtim festinanter,
o inmagno deprehensionis metu, admittitur. Feci igitur non minus libenter, quam nece farrst, quanquam aliquanto, quam vellem serim, ut hu libris imposita vulnera sanarem, Mibu praeter me nemo facile mederi poterat. Avarici Bitur. Calen. Mais c Myo 11, 7.
19쪽
quae his octo libris continentur
LIBER PRIMUS. De Ecclesia & ministeriis Eccle- siasticis.
HE Ecclesia, potestate ecclesiast de utrimqi discrimine.
cap. iDe potestate ta iurisdictione ecclesiastica De Poenis o coercirionibus ecclesiasticis. - jinglari, habeat Ecclesia.
suam potestatem habeat princeps circa
Ecclesia. 7 De varis presbyterorum generiburi 3 De episcopis, quiera ι sint visicoporum requa potestas olim fuerat eorum, chorepiscopi
dicebantur. . . P epscopo Nomano, ac de eius amplituatne, Gauctoritate, eum ae nominibvd variin, qut m
20쪽
'e diaconis, 'podiaconis, aliis inferioris ordinis ta gradus Herieu. a n
e cardinatibus Romana ecclesia, cur ita vacentur, ta unde ortum habuerant. . I 3
ιifuerint olim ostiarij, lectorta, exorcista, acoluthi, o ceteri omna, qui clerici appellantur : unde mos tondendi capitis ortu siri, a que item consiletudo canendi in sacris aedi
V Abola recisasticis magistris, ta doctori-
e sacris ordinationibus,ra cur olim ab ute
quenquam ordinari vetitum fuerit. Isiepseudoclericis. . r. T7 e canonicorum collabo. 18
λe ministris ecclesia, qui clerici nonsunt I9λe monasteriis ta minachii, eomms stat conversatione ει instituto.