장음표시 사용
51쪽
Apolog. pro Societ. I E s vfuit m qnandoq; iudicium interponere voluisse; cum id neque rc bus nostris disponendis, aut regendis sit bditis quos in Bocinia pauci ili mos, habuimus iacceffarium
ciet: neq;animo satis constat,an eXcmplar ullum carum literarum in aliquod Collegiorum nostrorum illatum Vnquam fuerit: attamen , ut aliquid hac in re ab aliquo nostrorum factum demus, ac in cana plane sententiam, quam Domini status sub utraq; cxpresserunt, interpretationem adhibitam, ultro concedamus; iam ideo tota
Societas in Boemia peccat uili publica proscriptione dignum incurrissct ξPrimum quidem certo ctiamsi re ipsa falsa &: sinistraea fuissct interpretatio, paucorum priuatorum IS error erat, non communi innocentum supplicio expiandus; sed comuni iuris ordine, &cognita causa coram lcgitimo Magistratu, examinandus atq;iudicandus; ad quem pertinet, publica authoritate dubiti legissensum interpretari ; cui proinde ipsi ctiam Domini status si ab utraq; cum in ea controuetita pars tantum essent; non Iude suam quoq; intcrpretationem,acea de rc iudicium,non minus, quam Iesultae subuccrcdebcbant. Sed etii coram legitimo etiam Iudicc, causa cognita ideprehcnsum ac iudicatum millet, . interpretationem illam, odito decrcto contonat non fui sic, non facile tam acerbus crit qui quam Iud cx. ut priuatam interpre latione dubi) itim, viris doctis nullo iure alioqui probi' bitam, mox apsias ctiam interpretis exilio, aut vita pσ na grauiore vindicandam statuat. Sex ccntae enim facile Vtrius iuriris peritorum, ac Do orum virorum inici pre talion Cs, Variorum c lurc capitum ab ipso iure ac inten tione legum reipsa abberrantes, dictis & scriptis, libris lieditis, priuatim ac publice circumferuntur,ac quotidiς Proclamantur; quas tamen nemo hactenus acerbiori
52쪽
eiusmodi poena castigandas censuit. Alioqui vae Iuris consultis, vae ctiam Theologis , si interpretationes Ca- nonum ac Legum sinistre omnes in tantum Intcrprctum damnum i cdundare iubeantur. Denique vero quod portitimum est, non probant Domini status sub vir. rq; nec probarunt hactenus, eam interprctationem aut a Verbis legis, aut a mentc legislatoris esse alienam. Primunt quia sentcntia Dominorum tuum siti, utraque in M. ut statis literis, ipsis Boemiae
statibusconcessis, nusqua neXl ri. Pitur; cum iamcncXIuris decreto, & communi AC cc t r. i. Doctorum sentcntia, priuilegia in praeiudicium tcrii: vergentia, stricto inter rotanda, rizc ars umentatione, seu er conicci uentiam extendenda.
Deinde rati psa dictat: Regem ac status Catholicos, nisi id apcrte exprimerciat, tam manifestum sibi praeiudicium creare nequaquam voluisse, ut sub utraq; communicantibus liberum esset, fundos ipsorum etiam Catholicorum Dominorum,s cia Ecclesiasticorum, siue secularium , p. omiscue sibi deposcere S Occtipare, ac in iis Ecclesias ut qui isticae Religionis suo arbitratu aedificare: ac interim Dominis Catholicis nullum ex ea re emolumetum, scii compensationem reciprocam aequalem percipere, intcgrum esset.
Postremo ipsit Domini status sub utraque in sua Apologia expresse fatentur, ab ipsam et Caesarca Maiestate literas illasMaic statis non ita fui sic explicatas, quemadmodum ipsi exoptauerant. Inter alia enim aiunt, Sacra Caesaream Maicitate , perscriptis literis, hoc etiam grauiter sΙatibus sub utraque cxprobrast e: plura ab ipsis quam Iitera Marestitis, o conuentio tutor parte ub υna, sesub vira'. inita,concederent, attentari rac in specie etiam rescri-
53쪽
corum fundo erecta es circa punitionem protervorum fib-ditorum Umonastendi Braumouiensis contigerunt, legitime Sacr. Caesarea Maiestatis myndat actasu se.
V t quid ergo Domini flatus, ipsi quidem non Iudices
sed pars tantum in hac causa, priuatam Iesultarum interpretationem carpunt,& cxilio dignam iudicant, qua ipsimet voluntati ac Iudicio supremi Legislatoris con-1onam,licet inuiti. profitentur ξTacco, quod Maiestatis literae non nisi per vim a Caes Rudoip. Augustae memoriae Principe, fuerunt CX- tortae, ut capite tertio dictum, nec ab omnibus hs sub scrip c, quorum intererat, ut ipsimet in sua Apologia
Nec alia erat ratio conuentionis, quam Aduersa rhinter status sub una, S sub utra i init iactitant. Vidu-batur illa quidam publicam spectare pacciri ac tranquillitate , sed re ipsa non collincabat alio, quam ut sta b utraque communicantibus liberum est et Catholicos Saccr- dotes a suis collaturis, seu benefici)s amotiore; Catholicis vero ex aduerso idem fas non eiset: quod quam. x-quabili constet iure, crga eos praesertim, qui in Bociniae Regno ius antea nullum habebant, s Pikarditas dico de Caluin istas inquis non videt'Venio nunc ad tertiam accusationis huius partem. Aiuntcnim, nos nostro etiam iudicio Maiessatis literis plurimum detraxisse, i amque dignitatem es authontatem Regiam in Boemiae Ecgno extenuasse, palam affirmando, Regiam Maiestatem nobis, inquiunt fatibus clibu, bd tissu ,, eas Maiestatis literas in causa Religionis e facultate iscopi Romani concedere non potuisse: cuo tamentiae nec in Aos Dat s , multo minus in Regem se Dominum nostrum ius vitam se dominium habeo.
Sed parcaninobis quaeso Domini status sub utraq, ω Fatient
54쪽
patienter nostram hac de re sententiam audiant. Non
disputamus, quid Augusti stimus Imperator Rudolphus,
celeberrimae memoria Princeps, eo necessitatis articu
lo, dum a Dominis statibus sub utraquc violciata manu undique obscisus teneretur,ad cxtorquendas Maiestatis literas, ob maius malum cultandum, indulgere ac permittere potuerit, nec putamus, quenquamcnostris hac derc, cum his praecise circumstantijs, rem sibi discuticn
dam sumpsisse. At ii de re ipsi per se, S: seclusis clusinodi
circumstanti s loquamur , id genus causas, religionem concernentes, in primis ad ipsum Romanum Pontifice, veluti supremum in terris Ecclesiae, de causarum Religionis moderatorem δί Iudicem pertinere, adeo ut sine eius consensu publicus Religionis status nusquam sitiinmutandus. V t cap. q. seisius dictum Nam quemadmodum Principes Politici, aequo a nimo non ferrent, si causas mere politicas in corum ditionibus Ecclesiastici Praesules diiudicandas iniussi sumerent, visi ubi nullum etiam est pcccati periculum, rebus vendendis mendis certa pretia destinarerir, ii co- tractu tim ciuilium literas sua authoritate Aligillo cxpedirent, si monetis publicis pondus S figuram praefigerent,si denique aliis rebus mero ciuilibus sita authoritate constituendis, sese interponerent, ita multo minus fas estMagistratui saeculari, de causis Religionis,aut Religionem concernentibus,sbia sua authoritate quicquaconstituere, aut in illis quippiatv innovarc. Huius enim
rei dispositio ad supremum Iudicium, ad Romanu Pon-
55쪽
antiquissimi Ecclesiae Praesules, cain palam ac reuerenter professi fuerint. Siccnim ImperatorConstantinus ad Episcopos univcrii mali: Ium vos constituit Sacerdotes potestatem vobis dedit de nobis quoque iuἀicandi, se ideo nos a vobis recte iudicamur,vos autem nonpoteiris ab hominibus iudicari.
Eodem modo Theodosius & Valentinianus Christiani Impcratores epistola ad Synodum Ephesinam miss a contcstati su nt, illici tu es Geum qui non sit ex ordine famia fim orum Episcopo rum, Ecclesiassicis intermisi ra tractatib. Rullum Honorius in epistola ad Arcadium Orientis Principem: Adiris in piscopo, diuinarum rerum interpretatio ad nos religionisspectat ob lutum. Sed S: Ius finianus ivi Authentica constit.:23. Si Ecclesiasticum negotiumst.nullam communιonem habent' ciuiles Magistratu, cum ea. ceptatione sed relig/ψ imi 'i secunisu in sacros canones sinem imponunto. Similia habet Basilius Impcrator insem; bs Orat habuit in octaua Synodo. Egregie vero S. 1 f. i. Ambrosius: rauid honorificentius, inquit,quam ut Imptrator Ecclesia Filius esse dicatu , quod cum dicitur, sinepeccato
dicitur. Imperator enim bonus intra Ecclesam, nonsura δε- clesiam euo bonus enim Imperator quarit auxilanm Ecclesiae, non refutat. Ambra G Et rursum idem Ambrosius ad Imperatorem ipsum: Noli tegrauare, inquit, Imperato utputes te in ea, quae diuinasci ut Neriale ius habere. Noli te extollere ed F vis diutius imperare et Drosubditus. Scri eum eis, quae Dei Deo, qua Oaris Caesari: Ad Imperatorem palatia pertinent,ad Sacerdot m Ecclesie. Publicorum isti moenium ius commissum in ,
Dist. ο 6. Denique planissime Ioannes Papa VIII. Imperater, inqui t, Catholicus es quod alua pacei ius dixerim) Filius est non Praesul Ecclesiae: uodad religionem to eiu Vcereri co- uenit,
56쪽
ueni non docere. Habet priuilegia D.epo eritatis,quae administrandis legibus publicis diuinitus consecutus eis, vi eius nefici non ingratus contra dis otiionem coelestis Ordinis nil et serpet. sacerdotes enim Deus voluit,quae Ec es po nenda nigertinere, non adseculi potet rates: quas fucos sunt, cis suae Sacerdotibus voluit esse ubiectas. Hon bi indicet alienum ius cr miusteraum, quod alteri di utatum est,nec contra eum tendat abrumpi, a quo omnia constituta sunt. Abiit ergo a Christiano Catholico Principe tam grauis ac periculosi erroris assensus, ut sibi persuadeat, RomanumPontificem in se, quoad causas Religionis ius nullum habere:imo si vere otiis Christi est; ignorare totius quilis Dominici supremum pastorem no potesti nec eius iri Causis animς salutem concern cntibus iustum imperium circch c. At enim inquiunt Domini status sub utra lite Romanum Pontificem inse quidem certe ius acpotestat m nullam habere quando scilicet cana pro communi sua: Rcli ionis instituto minime agnoscant. Sed&hic manife-itC errant,omncs enim non tantum iidcles ac ortliodo xi,s cd etiam Ha retici atque Apostatae quicunque, qui suscepto Baptisini Sacramento, fidem Christianam semel professioni,nolint velint,lurisdictioni Ecclesiae, i- psiusque adeo Romani Pontificis, quem caput Ecclesiae ab ipsi, Christo constitutum fuisse supra c. q. demonstrauimus, sine cotrouersia stibiiciuntur. Vt quid enim alias Apostolusa menaeumo Alexandrum,qui conscientiam bo-i r m
57쪽
sententia quifalse doctrinafratres conturbant. Sed & omnium gentissim moribus repugnat , ut fugitiuus scruus a Domino,quod temere respuit,eo ipso statim sit liber; ut transfuga ad hostem miles deserti Ducis authoritate ac potestate non teneatur, ut perfidus iuramenti violator, ipsius iuramento vinculo non adstiiragati r. Ita ergo nec Haeretici aut inside errantes, esto hoc sibi ipsis temere iudicium fingant, ab Ecclesiae Catholicae iurisdictione immunes sunt , quin imo propter hanc ipsam Iudicis te- p. adab meritatem ac peruersae Voluntatis proicrutam, merito olendi , ab Ecclosia,tum communi iure,tum repetita quotannis V- publica sententia, excommunicationis vinculo innod ιue eis, tur, Nolint Velint ergo, ipsi etiam Domini status,quan-- Domi tumuis a Catholica Religione alieni, Romani Pontifi- ω. cis spirituali potestati &burisdictioni subiici titur, nec ea ipsi respuere aut subterfugere iure unquam possunt. Atque haec habuimus breuiter,quae tum generatim ad patentes literas, seu Decretum Proscriptionis DominoruBoemi e statuum sub utraque,sigillatim ad ea quae nobis obiecerunt accusationum Capita, pro veritate Minnocentia nostra, publici boni causa tuenda, respondenda g necessario duximus. Ponenissent audiendi,inquatS. Au iii.. ' Din. evirisancti Hesrmina,qui quando repreheraduntur in aliqua negligentia per quam si,ut in malam veniantsius seriarum nis vita am Ionge abessestant, unMoram Deo, sufficere ibi conscientiam aestimationem hominum non sis
imprudenter,uerum etiam crudeliter contemnentes eum occo
dant animas aliorum , siueblas hemantium Deum, quibu se
cundum siua ussicionem, quoi turpis, qua casia esis, dis re
ista Sanctorum is vel etiam cum accusetione imitantium, novi quod vident, sed qκydputant. Proinde qui uis a crimini in sagitiorum atquefacinoremvitam uam cis fodit, ibi bene 'or,quisquis autem etiam famam,is ct in alios eis misericor - .
58쪽
C A p v τ VIII. D Lis enim necessaria eis vita nostra, alijs fama rastara. Quod si aliquid durius dictum existimabunt Aduersarid, cogitent, quid in nos priores illi de dixerint, ocfecerint,quae vituro dicta factaque noncsse monstrare mus,Veritatem tacere non potuimus , depulimus enim luin calumniam,non intulimus. Deo interim toto metis affectu supplicamus,ut Aduersariis nostris cum bona mente 5 ubere gratia,omnem in hacvita prosperitatem, ac demum etiam aeternam selici tarem benignus concedat. Absit enimi Augustini dictum est Imet propter haec Am au u.
uersarios nostros oderimus,aesis praeceptum Christi, quod ait: contra bi. Diligit einimicos vestros, implere nonposimm; quoda nobis 'a' avertat eius misericordia, qui nos dilexit, o uadridii semetipsum pro nobis,vipendens in crure diceret: Pater ignine illis, quia nesciunt, quid ciunt, novique de talibin inimicis dicere ricere Dominei oscetilis, μιanesciunt,quid loquuntur.