Apologia pro Societate Iesu ex Boemiae regno, ab eiusdem regni statibus religionis sub vtraque publico decreto immerito proscripta anno 1618. die 9. Iunij

발행: 1618년

분량: 58페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ηα Apolog. pro Societ. It svstar caecdere, ac in dies magis magisque absumere;ita Viijs tertius vix unquam laetus gaudeat haeres. Eant modo, S pergant, quando ita volunt, fluidi, nostrae tenuitati inuidere; nos vero potius optamu , Ut

caeteri quiq; Religiosi ac Ecclesiastici sua in Boemiae Regno bona aliquando recupcrent: non dubitarcinus, excorum abundantia nostram ctiam quandoq; egestatem subleuatum iri. Quod si Societati nostrae adeo cordi csset, terronis bonis cumulandis studere, tum certe nec ordinario successionis Iuri, in bonis eorum; qui nostro Instituto addicuntur,rcnuntiastet;nec adeo se ciere ca- α 5. . . tii stet , Ut omnes, quisub Obedientia Διnt Societatis memi- in Exam. nerint, se gratis dare debere, quagratis acceperant;ue ost g S.Cr Dudo,nec admittendo stipeudium velEleemosnas ustas, quis ' -st, biotisse melConfessiones, e radicationes, velluo is ali-μ ndo tum mys, quae Societ is iuxta nostrum iustitutum exercerepotest, compensari videaturivisis maiori cum tibertate

positi, o proximorum aedificatione, in diuino struitioproc

dere.

Quod ad alteram accusation om atti noti quasi nosadininistrationi seculari in omnibus angulis ingerere. soliti fuerimus; certum nobis est, ita attestante non si tum conscientia nostra, sed ipso etiam saeculari ac sii prenio, quem res haec conccrnir, Magistratui, nobis ea re in iuriam fieri. Id enim,nobis Constitutiones nostrae gram ig- uissime inhibent his rerbis : Vt ab omni oecie mali abstines-

quoad eripotest, occurratur, praecipi ur no ris omnibus in Virtut unciae Obedrin iis, orses poena:nhabilitatis ad quae-uis o ia ac dignitales ,su Pr.etatio ues, et oci 'ue iam activae quam fas priuatione, ne quispiam Publicu es Secularibus Principum negoti s quae ad rationem status, ut vocant, pertinent ulla rationes immisere, nec etiam quantumuis, per

42쪽

quoscuaeque re qui tui, aut regatus et 'me Axes politicas tractandi cura umpe eaudeat, ve rae amat. I . rao cons-men latu supeMoribu s, ne permittit it nostros ν, rebus vlla modo implicari , e si quos ait cap open os ammaduerterent,ios loco malaia I, quamprimum frocurent scilicati et, occasio et elpericulum se ciusmodι implicationibuου irreliendi esset.

Et quanta haec seueritate nostro sint instituto intor dicta, adeo ut quae ali)s Religios ,ru in ordinibus, i iocingenere, laudi quandoq, dari polliunt, nobis pcautus sint inconcena, nec fere sit quicquam aliud, quod tam acerba animaduersione casitigetur. Quod si tamen etiam ab

aliquo professonis nothrae oblito tale quodpiam fuisset

attcntatum j quod non credimus, nunquid ideo totus

ordo, tot inlli) innocentes, qui ne quid simile fieret pro 'viribus oblittebant, rei agentur, SI quasi ob unius Iudae proditoris crimen to tum Apollo lorum Collegium erit plectendum. Sed satis scianus, unde vetus haec in Socicta te calum ni a prodeat. Sciunt nimirum aemuli nostri:&liuidis o culis palam intuentur Magnates aliquando Catholicos& Principes nostris Conscitarijsutio a nobis etiam siti, inde,tum pro ciusdem seu consimilis orich ratione, tu etiam honoris, ac grati animi causa,ii praesertim Funda tores sint,aut praeclari Societatis Collegiorum ne Bene factores, a nobis visitari: videat ab ijs etiam vicistim siue nostri temporalis commodi , siue si iritualis eorum sola iij causa atq; ctiam pro amore ac ben olentia,qua nos prosequantur, Collegia nostra idenditem visitari. Sed neque negamus, pro communi ratione Instituti nostri,quanos omnibus adstrictos esse profitemur,si1binde eos in rebus ad conscictia S salute animae spectatibus a nobis costlijs dirigi, spiritualibus institutioni b. Straonitis informari, ut conscientiaS suas illaesas tueantur,

43쪽

Cor. 9.

Apolog pro Societate IE s vut quod DE O, ac proximo., subditisue suis naturali ac diuino iure dc bent obsequia & officium, non negligant; ut quantum fas est, publicum fidei ac religionis negotium promoueant. Haec nimirum,cordolium Aducri a-rijs nostris creant, quia cuperent a nobis cilc quam alien illima,in calumniam trahunt; quasi hoc sit admini strationi seculari se ingcrcre. Verum grauissime errant; nisi forte administrationi seculari sese etiam ingessit S. Ioannes, quando corripuit

He odem de Herodiade, uxore FraIris de emnibus malis, quae fecit Hemdes: aut quando idem Ioannes interrogatus aliquando tum a Publicanis,tum a militibus, quo facto opus, Ut vitam aeternam consequerentur illis quidem praecepit, ne amplim,quam quod con istutum usi i tributo exigendo scirent diis autem, Neminem, in JUir,concutiatis, neque calaminam faciatis: ct contonii estote senses vestris. Scanc i, S. Paulus Apostolus utique administrationi sarculari immiscuit,quando coram Praeside Felice, ciusq; uxore Drusilla , dylutauit de Iustitia or Castitate , briud ciofuturo; adeo,ut tremefactus etiam Felix abscederet. Quod si idem Apostolus, omni sub se Abitorem esse profestus cst, s omnibus omnia factu e si, ut omNesfaceret siluos, cur accusatur societas nos ra, quod principum ci- iam Personariam, qui Regni &Rei p. gubri nandar praesinat,spiritualem directionem&institurionem, postia Iata suscipiat: quibus tanto magis nos obligatos csse iones-mus, quanto SI ab i)s maiora in nos beneficia profecta:& illi pro suae persi,nae SI d gnitatis excellentia, ad .

commutie bonum spiruualc, plus monactari

44쪽

CAPUT VI l.

Refellitur octuum accusitionis caput, quod peruersae I uitarum technae contestatasiani eo

O N coniciati Domini status sub utraque falsis ex suo Regno potitis, domi li natis accul sationibus Iesimas lacessere , insupcr ctiami rubsidia loco cxternas aduocant; nec alias, K .iam quas hactenus omnes, . qui Societatem nostram scriptis sibi impugnandam suscepcrunt, Haeretici nobis obiectarunt. Quasquia saepius iam nostrisblideq; rcfutarunt, nil opus cst hoc loco prolixius retractare : Satis erit, innoccntiae Societatis capita & momenta quam h .cuissim pinsinuarc. Nana quod ad alliam attinet, licet elapsis superioribus annis, non leuibus inco Regno motibus ac procellis Societas nostra fuerit iactata, is tamen perturbationum omnium exitus fuit, qui δί Societatis innocetiam abunde testatam redderet, & priorum temporum aerumnas admirabili felicitate aifatim compesaret. Accusabainuroro duellionis ac parricidi) Regibus aut intentati,aut ill iti. Sed innocentiam nostrana publice ac priuatim,di-

istis Sc scriptis, amplissimis': rescriptis, de quod amplius

est factis ipsis ac Regiae in nos munificentia , di benis ni- Posivin. tatis documentis luculentissimis vindicarunt ac defen- in p. itederunt ij ipsi Reges Christianissimi, Henricus I v.& Ludovicus XIII. quorum vitae, aut auito sanguini insidiati malignissimeferebamur. Hi enim non solum Societatc n. i 3. F 3. nostram, .

45쪽

6 Apolog. pro societ. IEs V

nostram, antea temporum iniquitate, non vllius crimi. nis causa exulantem, denuo in Regnum reuocarunt, incoque Decrctis suis stabilierunt, facultate amplissima concesta,Vt nob: S in uniuerso, quoquo nos Vocari contingeret, Regno, libere dc pacate vivere fas esset;sed ci-

iam ipsi sumptu Regio noua Collegia in codem Regno

a viis carunt, fundarunt, S dotarunt. Ipsi publicis Decretis &Regia aut oritate Socictatem non solum ab unpositi s criminii, iis libera m pronun claru n t, scd eam e litan singularibus cncomtis colaoncitarii t&Ornarunt, utpote isbditi uis e carioti filiorum adpietatem, ni ucsosimul bonarum literarumsu to cum ptimis gratam es utilem .sibis ladeo probatam ,ut tu Eserum manua proprium etiam ipsius

Henrici Magni Regis defuncti cor, incomparabile viri

s iamini amoris monumentum, Font et terg. voluerint.

His accedunt pubiacorum Iudiciorum sententiae, iesurium Ciuitatum Rerumpublicarum honestistii nade nobis iudicia, Reuerendissimortiq; Praesulti encomtar In qui b u s,qui rc b iis o m n i b us gesti s p ro X inati s a dc rat,Parisientis Episcopus, non sbium nos a calumniis eiusmodi

petiim Immunes sic det .rm Societatem nostram cum propter Doctrinam, tum p ropterpia m vitam Erclesiae Dei maxime i-iuem,es Regno Galla e valde prosicuam, publicis literis testatu scit. L ila: omnia quia Edictis plurium libris & Apologiis,vario omnium propclinguarum idiomate coscriptis,iam saepius ob ommum oculos posita fucre, nil oeus cst hic particulatim referre. Unicas solummodo ipsius Henrici IV. Christianissimi Regis literas, quas ad subditos quidem suos, sed Religionis pro sessione Utraquistas, atq: a Catholica fide quam maxime alienos dedit, nunquam hactenus, quod constet, Latine editas stibi gemus. Sic enim scripsit ad Rupcllenses Ania. M. DC. VI. 17. Sopi. Cari sedilecti, cum expertismus in diuersis Ciuisa tibis

46쪽

coae erat, aula I

i insuis moribus doctrina, ct communi conuersatione oste- is urar, nihilse habere ante oculos aliud rater honorem Dei,iu-Aιc ammtu expedire, mittere ad Civitatim nostram Aeschez- δε- P. Sequiram Concionatorim dies e Societatis, ornatu omnibus qualitatibus, quaepossunt reddere dignum hoc munere. Ira

CXChristianissimus ad Rupes lens cs,Vtraquisticae Re-I i gionis professione Dominis Boemiae statibus sub utra alae haud disti miles. Quod si ipsam praesciatem Regni Galliae faciem intricamur,inuciliemus omnes A lucr ariorum calumnias in scimum abiiste, imo quia fumus erant, quasi leui vcn-το dissipatas prorsus & deletas. Etenim fieri quidem aliqUando potest, ut innocentes etiam ipsi malevolorum Caliamniis opprelli exulent, attamen, vi tam insigniter 1i rgitiosi,perditellionisque ac parricidiorum rCnio runx, rei, non solum in Rcgno tol crentur, sedctiam illic Ucantiar, ornentur,ac propagciatur, uti Societatem nostra, . diuina inprimis gratia, ac deinde bonorum fauore S libara litarc aspirante, in Gallii quotidie magis magisque Ornari ac propagari conspicimus,ficri nulla omnino ra-tjono potest. Quod si forte Aduetiari j nostri noua citis.cemodi hac mis non intelleXcrun i, facile cst,ut a nobiS hic obiter reserentibus discant. Praeter numerum enim

Coi lcgiorum, qui illic in dies augescit, integer nec dum clapstas est annus, cx quo Christianissimus Galliae Rex Ludovicus XIII. Socictati nostrae in ipsa Parisiens Vrbe, loco ad omni hi prope inuidia exposito, amplissima potestate fccit,ut in Collegio nostro publicis Scholis apertis, omnes Disciplinas a Religiosa pro stione non alienas, ctiam philolbphicas,& Theologicas, libere deinceps ac publice iusteri posci. Et sic. Partanacta Curi , Principes Praelati, Reges, Regnumq; totu Franciae adeo profundo

47쪽

8 Apolog. pro societ. IEs Vtcnebantur lethargo, ne tam pestilens malum suis humeris incumbens , non ibium non depellerent, sed tuerentur ac fouerent.

Ex quibus omnibus manifeste patet, acta Regni Galliae, si ex aequo omnia e pendantur, tantu abesse, ut S cietatis hosiorem ac bonam famam dehon et sciat, ut eius innocentiam ac laudes celebriores multoreddant, qua antea unquam fuerint. Neque Icro nobis ex Aduersariorumhroscriptione la tiorem euentum optare politimus, quam qui Societati in Gallia lolt cxilium perpess sum diuina benignitate obtigit. Ex Anglia vero haud scio, quid nobis Aduersarij exprobrare pollini, nisi carccres,equulea, patibula, ciales,' rotas, ignes, quibus Vti alii quam plurimi, ita ex nostris non pauci glorioIissimi Martyres, pro Catholica fide &i Religione varie &crudeliter caecarnificati suerunt: quos idcirco velut decora S ornamenta, i mo praesidia ordinis nostri veneramur, colimus, cXOsculamur Eant Aductiacia,quo Volunt; qua velint nece, accumbant: ctiam

ad Indo3 abeant, ut honeste obcant, nisi hostilitate de-Vide so . posita, nobiscum in fidei Societate conspirent, tam gloriosa morte nunquam defungentur. Neq; Garneti acta

nisus aliud, quam innocentiam spirant, si on ab hostili, sed

fida manu scripta legantur. Sed nec exHtingaria& Transylvania aliud, quam verae fidei ac Catholica: Religionis odium,non Iesu itas magis,quam caeteros ctiam Ecclesiasticos uniuersos iacit cxtorrcs; cum illi ipsi, qui nos inde suo Edicto exce-ruannes dere postremo iuuerunt, publico testimonio palami argenta statum fecerint, Patres Societatis Iesis, ut bonos, sir morums, ibicio ιμπ iste civissti, suis Colligiis bonisi, non ob υltam c.itio i ι. Liuium, aVt alic ius vitium, verum ad insantiam Romanaeo Catholica fidei contrariam opinionem Hauentium e se deis turbatos.

48쪽

turbatos, exclusos, in alia i demigrare coactos. Haec et iamdiu nobis obhciunt A lucriari) , Deo gratias agi mos, plane porsita si , maiorem nobis honorem acculere

Hollum posse, quam ii vel ab ipiis hostibus testatum fiat. Nostros pro fide re Catholica Religione, exilia morte- qiae futile perpes i. s.

Venetii, ac e V enctorum Ditione nemo nos exturba attinuitos. De obedientia si immo Pontifici praestancla agebatur j Hic Societati nostrae ab eodem summo Pontifice S. D N. aulo V. erat in riminum,ut DiiDD. ve-rieti in proi ositis cautis debitum sibi praestarent obse- icitiam, a sacri, ecitaret Fccit Societas, quod crat impexatum, ummo Ecclesiae Capiti,cui nos ipsum institutum arctiori obstringebat voti vinculo,debitum praestitit obsequium. Hinc a Dominis Vcnctis iussa fuit excedere; quibus si contra Pontificis iustii in , optcmperare voluilici, corumque causam, ac vi existimabant,honorem, diuinis orichs celebrandis tutari, nae illi non solum eam, in sua ditio ne,uti alios Rcligio ibrum ordines, libe-tisImc retinuissenti s ed nouis etiam insuper honoribus auxissent de ornassent. Itaq; ncc C Vcncta ditione nos aliti Α, qu in Religioli instituti ratio, S fidelitas summo

Potifici debita secit cytorres:ncc tame dubitamus, quin ipsa cciam aliquando illustrissima Resphiblica Veneta si deposita pristina animi commotione, & publicum Reipub. Commodum, de Societatis nostrae innocentiam diligentius expendorit, Galliae exemplum secuta,nostros postliminio ad suam ditione ut reuocatura, suisq; Col- lcgbs benigne restitutura. Sin minusifiat voluntas DEi,

qui est Rex Aegum se Dominus Dominantium; a Quo omnes pariter, Uti salutem aeternam,ita iudicium it tum ex-iectamuS.

Ex Boigio contra Societatem quid proferre A lucr G fu is

49쪽

so Apolog. pro Societ. IE svsari) possint, nobis non honorificum,nescimus,nisi fortes h)hils Vanusina,&puxidissima illa mendacia,quorum vel ipsos

O. Trae. etiam Authores, licet occultos nunquam aperte inerar. theatru progressos,extremo pudeat,publicis & authen-βέω, o c. ticis testimoniis Magistratuum, iis ipsis in locis, ubi ea a nobis probra contracta ferebantur, cui denter conui stat lnon alia prorsus ratione,quam vel ab ipsis etiam Dona nis Boemis Religionem sub utraq; prostentibus,aut saltem quibusdam corum Primoribus, vanus ille d amosus rumor ibellusa perniciosia in Boemia,contra Reaerendos, Ut aiunt, Patres Societatis IE s udasH,qua in eorum Colligis

Praga maximus apparatus besticus,cum non cotemnenda ma

nu militum n Patriae detrimentum occultefuisset congesti ibais a b ct csingrcgatm, publico & authentico inst rhimcnto, non pro societ. minus Cricaciter, quam sincere & candide de menda-

c. cio conuictus fuit.

Eant igitur modo,& pergant Aduersarij, nobisim haec obiicere. Tam molles S cffoeminati per Dei gr

tiam, necdum sunt Iesu itae, ut exilia, cisntumelias, ca Ceres, mortes pro Catholica Christi fide, Mobedientia Summo Pontifici debita. si necessitas ferat, tolerare recusemus; nec tam vecordes, ut haec tolerata probro ducamus; nec tam ingrati,quinDeum pro his omnibus donis ac bonis suis honorificemus & laudemus in secula, sic quia fecit nobiseum misericordiam suam, cor dignos nos fecitro ' adoptione inparie ortu Sancurum, quae cis bonum δ' lgere,& malum pati.

CAPUT VIII.

Respondetur ad nonum S decimum Accusatio

50쪽

iationis caput, quod'siuitae buris I aio flatiis sum pondus ac momentum, acto, inter retatione, Ac itidicio ad ore tentaverint,sc. MD liaec tria nimirum puncta reuocantlar ea,

1 iae a Dominis Boemiae Statibus sub utraquc, circa Maiestatis literas obiecta nobis su ille,s i perius Vapiret . notauimus. Primum enim rc prehendunt nos, quod non ob tantibus Maro Diis lite=is; a tortose memoriae Caesetre nudo ho concesiis, nec non inita, ct a Sacra Coarea uatestate confirmatasuper eadem re conuentione, partem ub miraque in Coucionibus se scriptis audacur commatas pro sideramuF. Verum necis 1ic particulatim exprimunt , quando, a quibus, s quaenam eiusmodi scommata in cos iactata fuerint. Nec in mentem nobis vcnire potest aliud, quam ipsos hic rursuin renouarcsuumvoluisse dolorem, quem exHaereticorum appellatione cos pepercisse, nulla tamen a nobis iniuria irrogata, capite quinto demonstrauimus, ut proinde nec hic opus sit diutius immorari:

cluando per se liquidum cst, nullis Maiestatis literis cautum fuisse, nec caueri adeo potuiste, quin Haeretici appellcntur ij,qui post fidei Sacramentum susceptum C tholicae Ecclesiae fidem pertinaciter respuunt. Quoad sinistram literarum Maiestatis interpre- tationem, maiori scilicet vi premere nos sibi videntur, aiunt enim, eas a nobis partialiter o sini re fuisse explica 'tas.quasia abditos Sacra Caesareae Maiestatis Camera , ct Monasteriorum siue Ecclesiasticorum tem aluumsub una

minime extenderentur.

Verum etsi nobis conscij minimc sumus , nostrum aliquem interfretandis ex professo Maiestatis litteris C a suum

SEARCH

MENU NAVIGATION