장음표시 사용
51쪽
ECCLas AsTICA. 6s autem anno , ut Neapolitanae quoque ecclesiae Fortunatus eligeretur, sollicitudine sua effecit, quem, ut pastoralem curam gereret, litteris suis admonuit, eique, ut Monasterium Gratiosae Abbatissae dedicaret, jussit . Misit etiam Gregorius in Achajam Diaconum , ut causam Hadriani Episcopi cognosceret , etsi inter reum , & accusatores trans actum esset . Ne
fortasse, inquit, eorum sit comparata concordia, quae si, quod absit, non ex caritate, sed ex praemio facta confiterit, majori hoc emendatione plectendum es. Haec de gestis S. Gregorii
hoc anno in causis Episcoporum . 18. In monastica etiam disciplina tuenda omnem adhibuit Sanctus Gregorius sollicitudinem, ac Abbates non semel admonuit, ut Fratrum suorum saluti, custodiaeque invigilarent; Unde ad Joannem Abbatem scribebat. De Fratrum animabus
omnino eso follicitus . Sufficiat jam quod opinio monaserit pervesram negligentiam inquinata es . Non frequenter foraregrediaris et tu ad lectionem , atque orationem paca. De Hospitalitate egio sollicitus: quantum potes, pauperibus largire ...
In ipsis autem Fratribus monasori tui quot video, nou inpenio eos ad lectionem vocare o Unde considerare es quantum peccatum est , ut ex aliena oblatione Deus vobis alimoniam transsmiserit, vos mandata Dei disere negligatis .. Praecepit etiam Januario Calaritano Episcopo. , ut virum a se pro hatum destinaret , qui virginum negotia perageret , ne ipsic cogerentur vagari, aut monasteriis egredi, ut fieri audierat. per villas, scilicet praediaque diycurrere, atque viritibus incompetenter j e miscere negotiis . Maximiano etiam Siraculano Episcopo scribens, justit. Presbyterum vel clericum Monasteriis non esse praeficiendum , nisi ecclesiae cui inserviebat antea renunciasset, & ne Ahhatissa nisi sexagenaria eligeretur, ut ibidem videre est. 19. Ut Afflictos vero variisque calamitatibus oppressos subIevaret , nullo unquam charitatis ossicio defuit ut innumeris constat exemplis . Hinc Florae Abatissae domum ab ecclesia occupatam restitui voluit, Orphanis etiam paterna bona reddi jussit, etsi ecclesiae obligata essent. Ariminentes cl. ves , ne Episcopo molestiam inferrent gravissimis verbis admonuit . Romano Patritio Armenium Orphanum Commendavit , ut eidem stipendia quotidiana, unde vivere posset tribueret. Mancipia christiana a Nasiate Judaeo empta, libertati reddi
curam agit de monachis Greσ. lib. 3.
epist. 3. Greg. lib. q. epist. s.
S.Gregorius oppressis subvenit.
52쪽
xie habenda. Greg. lib. 3. epist. σο.Pauperum euram habet Greg. lib. q.
pro munere Dynamio mittit S.Gr gorius.
6 His TORI Ajussit. Narsetem vero Iudaeorum sceleratissimum, puniri, quod captandi Iucri causa Eliae Prophetae nomine altare erexisset Christianos ut prophetam adorarent , Iacrilega seductione , ut ait Gregorius, invitans. Puellam etiam servituti obnoxiam , monasticam vitam amplecti cupientem, Ecclesiae pecunia redimi voluit, ut voti compos sieret, Voluit etiam Judaeorum ancillas, vel servos, ad ecclesiam fidei causa confugientes ipsis reddi. Cum autem didicisset in Sicilia quosdam Ido- Iatras, & Angelorum cultores extare, eius loci Episcopum Eutychium ad Monuit, ut in eorum conversione strenue labo.
ao. Bona vero ecclesiae sic conseruari voluit , ut pauperum usui praecipue essent, ut in epistola ad Paschalem De. metianum, & Castorium data testatur. Cum vero ab injustis possessoribus vindicanda erant, non anxio id animo, ut fieret ajebat, sicque interdum justa interveniente causa rapi.nas honorum ecclesiae dissimulabat, ut in epistola ad Italicam Patriciam scribebat. Πlud pero quod in epistolis praediens revocare , in memstriam nostram excelleutia vestra studiose coπ-
tendit , sciat scriptum vobis , nihil eum scandalo . nibileum forensi strepitu vobiscum nor vesti de eausit pauperum
definire. me nos reripsisse meminimus ; Ο scimus nosmetipsos juvante Domino , a causarum litigiis ecclesiastica moderatione compescere , atque recundum Apostolicum illum sensum rapinam bonorum nostrorum tum gaudio sustinere. Sed illud scire vos credimus, taciturnitatem atque patιeπtiam nostram
futuris post me Ponti ibur in rebus pauperum praejudicium
non facturam. Pauperum tamen causam remper egit , ac ut de bonis ecclesiae portio ipsis debita redderetur . Maximianum Syracusanum Episcopum admonuit. Cognovimus nam
que de redditibus ecclesiarum noviter acquisitis, eanonicam difpositionem quartarum minime pervenire, sed Episcopos locorum tantummodo distribuere quartam antiquorum redituum :Nunc vero quaesita his usibus retinere . Eusmobrem pravam subintroductamque eonsuetudinem fraternitas rua vipaciter mendare festinet. Curavit insuper ut eccIesarum νasa tu S, ciliam a quibusdam Sacerdotibus delata diligenter inquirerentur , ut suis ecclesiis, unde ah lata fuerant, restituerenIur. a I. Vigilantes vero pro bonis ecclesiae , muneribus cumulavit ac Dynamio Patricio curatori Patrimonii S. Petri in GabDj impoti by .
53쪽
Gallis munera misit, cui haec inter alia scripsit . Transmisi. mus aurem Beati Petri Ap soli benedictionem , Crucem pandam , cui de Catenis ejus beneficia sunt inserta , quae illius quidem ad tempus ligaverunt, Ied ve ira Oua in perpetuum a peccatis solvant. Per quatuor pero in circuitu partes , debeati Laurentii Craticula , in qua perurtur es beneficia continentur : ut hoc, ubi corpus illiur prst peritate crematumes, vestram mentem ad amorem Dymini accendat. Hactenus ad Dignamium . Dubitari vix potest hunc Dignamium eum. dem esse de quo Gregorius Turonensis , & Fortunatus cum laude meminerunt. Quanta autem diligentia minima aeque ac maxima, publica & privata negotia sanctus Gregorius cu. raret, ex multis, quae in exemplum adduci possitnt, quaedam ex epistola ad Petrum Subdiaconum . & patrimonii Rom. ec. clesiae in Sicilia curatorem, adnotare sat erit , qua inter cetera de jumentis ad se missis narrat. Praeterea unum nobis
Caballum miserum , quinque bonos asinos transmisisi. Cabalum illum Iedere non possum , quia miser es: illos autem bonos sedere non possum , quia Asini sunt . Sed petimur ut si nos continere, ides contentos facere di ponetis aliquid
nobis condignum reseratis . Haec ipse, qui dum in eleemos, narum Iargitione effusillimus csset, in iis quae ad sui corporis usum spectarent pauper adeo erat, ut ne equum haberet, unde ex Sicilia ad se mitti jusserat. Indigna tamen haec Pontifice non sunt ut ait U. Card. Baronius . Haec autem spectam
da proponimur sequitur idem Cardinalis adversus eos , qui Pontipeum decus totum collocant in Regio apparatu, quo si hel minimum eareat, imminui penitus putant Pontificiam mmienatem . Sed eum hoc non negligendum putemur; Astostolicum tamen splendorem euelesibus magis intelligant micare radiis, ct divinae praesentiae , quae ei arrisens invigilat, eoru- Icare fulgoribus ; ias Irari insuper addito nitore virtusum reum sciamus pauperrimor I. e Ponti es extorret, Regibus im
perasse, di Imperatores potenti or infrenasse , atque ad p. nitentiam humi quoque prostrasse.
all. Haec aliaque hadtenus exposita 'essisse Sandium Pontificem continuis licet trihulationibus & dolori s prcisum, idem ipse narrat in epistola ad Narietem Patricium his ver.
his . peto autem ut ignoscas, quod epimiis tuis sub brepit te respondeor quia tantis tribulationisar premor, at mibi ne que
54쪽
S.Greg.Graeeam linguam nescit. Romae Graeis
De obitu Gregorii Episcopi An. tiocheni . HIT SORIA
que legere, neque per epipolas multa loqui liceat. me fotam tibi breviter dico, quia oblitus fum manducare panem meum
a voce gemitus mei. Cum Narsete Patricio dum Constantinopoli esset, magnam consuetudinem habuerat Gregorius,
unde in fine epistolae addit . Omnes qui vobiscumjunt, mea peto vice salutari. Domne Dominicae Blutes meas dicite: eriminime respondi, quia eum sit latina , Graeeae mihi fripsit .
Cui proinde se respondere ob linguae Graecae ignorantiam non poterat, cum eam penitus Gregorius ignoraret, ut alibi aperte testatur. Et quamvis in multis occupatur, quampis grinee tinguae nescius, in contentione tamen De Irae iudex resedi. At sicuti Romae vix erat, qui Graecas calleret litteras , ita CPli latina lingua penε ignota erat, it aut vix inveniretur . qui latine scripta, in Graecum convertere posset, ut in epi, stola altera ad Narsetem S. Gregorius. Euod vero scribitis,
ut excellent simae filiae meae Domne Gurdiae , ct sanct imae filiae ejus D mnae Neoctisae, ct Magnificis earum homi nibus
Domno Marino, in Domno Chris oro scribere debeam , eos. que aliquid de anima sua admonere , bene scit dulci sima vostra magnitudo, quis hodie in Constantinopolarana lipitate ,
qui de latino in Graecum dictata bone transferant non sunt, sensus minime attendunt, nee verba intelligi faciunt, Iensus fragunt. Haec ipse : inter ceteras quippe calamitates, quas Gotorum primum , deinde Longobardorum in Italiam irruptio invexerat; bonarum artium , extinctio numeratur ;itaut Romae & in tota Italia lingua Graeca quae communis olim eruditis viris fuerat, penitus periret; sed & ceterae disciplinae , philosophiae praesertim , 8c sacrarum litterarum studium exciderat ; ac vel ipsa latina lingua a barbaris co rupta temporis tractu a latinis etiam ignoraretur, de quibus plura apud Muratorium antiquit: medii aevi tom. 3. differt. 43. & 44. Maiseus Veroni Must. aliisque videri possunt. 23. Hoc anno Mauritii Imperatoris duodecimo Gregorius Episcopus Antiochenus , cum multa pietatis, & cath Iicae fidei indicia dedisset, dum suae Diaecesis loca perlustrans ad catholicam fidem quamplurimos ex Eutychiana seu Severiana haeresi ad catholicam fidem revocasset vivere desiit, ut narrat Evagrius. Non longo tempore post Gregorius Podagra
correptus : qua maxime torquebatur, cum medicamentum ex
Hermodactilo sic enim vocatur consuetum . quod medicus
55쪽
quidam ei dedisset, ct bibisset, exiit e vita. Quem Basnagius
anno superiora , Baronius vero anno proximo obiisse scribunt. At Pagius labenti id accidisse ex Evagrio, & ex anno Mauritii Ia. ibidem notam probat, ac ex Anallas iii Gregorii successoris oratione hoc anno habita cujus hic est titulus. Anasasii Patriarchae Antiocheni oratio , cum post viginti tres annos ad Thronum Patriarchalem reverteretur, habita die pigesimo quimto Martii, feria quarta Sanctae Hebdomadis , indictione undecima, Imperante Pii sim o Maurisio, qui characteres hunc an. num denotant quo Paschae dies vigesimanona Martii celebr tum est; legerat eam orationem Nicephorus Calixtus, camque sermonem pacificum , appellat , aitque Anastasium in ea Mauritium Imperatorem laudibus celebrasse . Anastatuis autem Gregorii ita succcisor dicitur, ut & praecessor fuerit, nam post annos 27. , ex quo ejectus suerat; vivente adhuc Gregorio Papa in suam sedem redierat . Uade Evagrius lib. 6. cap ultimo de Gregorio adnotat. M reuus es in eo
rem re , Duirris quidem K mae Gregoriss Iuccessor. P Iugii, junirris axiem Romae Ioanner Episcopatum gerebat :Alexandrinae ecclesiae Eulogius, Autiochevae praesi.leb.rt Ana. Iasius, post tres ac viginti demum annos in sedem fuam re- si tutus . Hieros0mitanae autem ecclesiae Ioanne. Ponti Patum admiuifriabat . uuo non multo pos mortuo, nemo etiamnum ecclesiae gubernationem fuscepit: Atque bie historiae nosrae fianis esto . anno scilicet duodecimo Principatus Mauritia Tiberii . Sanetus vero ab Andrea Cretensi Gregorius hic dicitur,
cujus memoriam Graecoruin menea recolunt.
a . Cum Anastasius in suam rediisset ecclesiam, liti ras ad S. Gregorium Papam sibi amicissimum dedit, cui gratulatorias continuo S. Pontifex has litteras misit . Gloria inexce A Deo ct in terra pax hominibus bonae voluntatis : quia magnus ille fIuoius , qui quondam Arentia Antiochiae sacra reliquerat, tandem ad proprium alveum reperfur , ct jubjectus juxta positus valles rigas, ut unum trigesimum , ct aliud sexagesimum, aliud vero centesimum fructum ferat. Dum
vero eum ob tribulationes, quibus hactenus vexatus fuerat, consolatur , quantas ipse pateretur, his verbis comme. morat . iazantas vero in hac terra tribulationes de Longobaridorum gladiis, de iniquitatibus judicum, de in lentia atque importunitate causerum , de cura jubjectorum , de molestiarim. XLI. G etiam
56쪽
etiam corporis quam patior, explere nec calam', nec si Vasussicis . Ac tandem in fine epistolae, amen Gratia, mox subdit.
si a videlicet verba de scripsis vepris accepta , idcirco in meis υι Iis pono , ut de S. Igvatio de Ira keatitudo cognoscat; quia non istum defer es, jed etiam noster , haec verba Amen
gratia in genuinis S. Ignatii epistolis non occurrunt, sed tantum in spuriis , quarum antiquitas inde patet .as. Gregorii Papae nomine extat privilegium Monasterio S. Medardi in Gallia a S. Gregorio Papa , quod labente hoc anno, ut sertur datum dicitur. Datum VII. DI. Imnii , anno ab Incarnatione D mini s9 . indidi. XL, ac in appendice ad epiliolas S. Gregorii num. 4. legitur , ac Gi-raldo Abbati Monasterii Sancti Medardi Suellionis inscrip
ni , fetadente nobis viro Apostolico, Auerico Messo in urbe Pontifice , ct omnium Galliae Episcoporum , supente judicio
decernimus , ut nullus Archiepiscoporum , vel Arabidia dino
rum fratres prae alae basilicae de ordinatione sui Abbatis , pelecclesiasicorum graduum V mptione inquietet . Secun Ym praerogandam ipsius loci nobis in det recitatam, beati Mi Pr decesseris nostri Domini Joannis Papae tempore decretum , 'solica auctoritate firmatam ordinationem fui Abboris i fratres peragant, ct ecclesiasicorum gradgum digvitarem tι-ycipiant, consecrationes quoque fontium, crutinii misteria in ipso monasterio celebrent; Grifinatis qYγque ae olei, ALtaris , Calicis , Orporalis a quocumque voluerint Pont cebenedictionem expetant, ne tantus bonor a q29 quin Rey re illius occasionis causa, vel necce Ralis intermittut , nec via Iesar tantae sublimitaris locus S. Mariae, o B. Petri, nec non in protomaroris. Domini Medurdi meritis Iacratus . petentibus Francorum Regibus concestum a S. Gregorio hoc privilegium Baronius cxistimat . Episcoporum vero subscriptiones postmodum additas fuisse addit ; at ex Episcoporum subscriptionibus, quae falsis prorsus deprehenduntur , falsi quoque privilegium arguitur , ut pluribus probam eruditi viri , Petronius, Sirmondus, Elias, Dupinius , ac Joannes Launojus dissertatione singulari, itaut plura addere superfluum sit. 2 6. Certiora sunt, qua de Naam tae Speracenorum Duce ,
57쪽
te, deque ejusdem ad christianam fidem conversione narrat Evagrius his verbis: Per id tempus Naamanes quoque Saracenorum hosium P Iarcus , sceleratur atque abominandus
Gentilis ; adeo ut homines sua ipsius manu Diis Ibis immolaret , ad Iaerum battismum accersit, ct pere auream Venerem , quippe quae nibit aliud esset, quam auri mosa. VAEeliquefactum pauperibus di tribuit, cunctos, qui cum ipso erant, ad Dei cultum traduxit, ait Evagrius, qui cum post haec Gregorii Antiocheni Episcopi obitum retulisset, historiae suae finem imposuit . me loco historiae finem imponere animus VI, anno scilicet duodecimo Regni Mauritii Tiberii Imperatoria Romani, deinde addit: Res quae deincepi squuN-tιr, his q ιib u libitum fuerit narrandus, monumentibque Ii Ierarum pradeu us relinquere , animus es. EI I si ργi quam
ndis hi rium dispersam dis Maisque in unum collegille, quo
utilitati hominum , qu rum grutic tantos, ct tam gra Pes Iabores suscepim*s , inserpirem Ys . Aliud praeterea opus a nobilelaboratum es, quod relationes , epimias, decreta . orationes , disputationes, edi alius res nonnulias complectitur. Relationes autem , quae in eo contineutur, hunt muximam. ad partem ex Persna Gregorii Autioebiae Episcopi factae. Pro quibus duos honoris gradus consecuti Vmus , 5Dast ιυμ ω Tiberio Consontino munus Tabularum seret audarum, iugetibus Pruryectorum nomina inscribebantur a Mauritio Tiberio , quo regnante eas relationes composuimus , idque eo ipso tempore, quo Theodosium, qui tum ei, tum publicae principium felicitatis cujusique generis dabat, in lucex edidit. 27. Evagrius autem Sirus genere ortus. urbe Epiphania , quae civitas erat Siriae Secundae, ut ipse in titulo operis sui prodit, qui & in libro tortio cap. 3 . disserte testa tur , se Domo Epiphaniensem fuisse, Prosessione vero Sch, laiticum. At relictis Grammaticorum scholis, Rethoricae operam dedit. Cumque magnos in hac arte progressus secisset, Advocatorum numero adscriptus est. Unde etiam cognomentum retulit scholastici: quae vox Gusidicum significat, ut docet Macarius in homilia XV. Antiochiae Iongo tempore versitus est, & uxorem ibi duxit, filiosque ex ea sustulit, ut ipsemet testatur in libro 4. cap. a 9. Quae cum pestilenti
dem ample-etitur a Evag. lib. s. cap. ult.
58쪽
Gumtramni Regis obitus Almoniushb. c. 8 .Pctavius de doct. temp.
morbo extincta suisset, ad secundas nuptias transiit, & aliam in eadem Urbe sibi sociavit, ut refert in lib. 6. cap. 8. . Scripsit volumen epist Iarum , orationum , & relationum
Principatu Tiberii Constantini, qui ideo cum uuaesoris,
dignitate donavit. Nec multo post, cum Orationem Comp
sitiiset de laudibus Mauricii Augi isti ob natalem Theodosii nobilis smi pueri, codicillos Praefecturae ab eodem Mauricio accepit, ut ipse in Epilogo historiae suae testatur . Verum scripta illa ad nos non pervenere . Edidit postea sex libros Historiae ecclesiasticae, exorsus ab iis temporibus, in quibus
Theodoretiis , ac Socrates desierant, in qua summa diligentia , quaecumque ad argumentum suum faciebant , ex optimis Scriptoribus collegit, puta ex Prisco , Joanne , Zacchuria, Eustathio, & Procopio Rethoribus . Sed quod praecipue id Evagrio laudandum est , solus rectae fidei doctrinam integram , atque illibatam servavit, ut post Photium observavit Baronius . Ejus historiam Valesius de novo e Graeco in Iatinum vertit , & egregiis notis illustravit. Uersito enim Christophorsoni, qua usus est Baronius, variis in locis non satis . accurata erat. De Evagrio hoc est Photii judicium: Solus bule non ineratus, tametsi interdum redundare vides fur . Certe in doctrinae veritate ecteris historicis accuratiores . Habet autem , de imaginibus quaedam utilia . Quae
tamen de imaginibus, reliquiis, vel miraculis narrat, Basna-gio , ceterisque AEterodoxis non placent, ex his tamen catholica fides, ecclesiaeque disciplina mirifice confirmatur. a 8. Hoc anno defunctus est Gumtramnus Burgundiae Rex, qui anno' s6 I. mortuo Clothario I. ejus Patre Regnum adeptus fuerat. Fredegarius enim cap. I 3., ait, GVu9 32. Re ui
Gumtramni ita a mane , vique ad mediam diem Iol minoratur est,' ut tertia pars ex Vfo pix appareret, tum capite sequenti anno 33. Regni Gumtramni. Eo anno V. Kal. April. ipse Rex moritur . Sepultur est in ecclesia S, Marcelli, in monasterio quod ipse construxerat , idem habet Almonius .
Gumtramni mortem anno sequenti Ba agius refert. Baronius vero anno s98. verum Eclipsis Solaris , cujus Fredegarius meminit , quae anno s92. contigit, ad hunc alannm s 93. mortem eius evenisse demonstrat; de solis Eclipsi vide Pet uium . Hic clementia, pietate, ac eleemosinis celebris admodum fuit, cujus laudes celebrat Gregorius Turonensis , inter Digitir
59쪽
inter pietatis ejus indicta , extat constitutio , qua synodum Matisconensem confirmavit, habitam s8s. : Licet absq te no-IIra adm nitione, ad vos Derialiter praedicandi es' a pertianeat , attamen religustrum peccatis 'inviso credimus esse participes, si filiorum vestrorum cut in non asidua objYrgarione eorrigisis, Jed silentio praeteritis. Nam nec nos, fetibus facultatem regnandi Superni Regis commisit auctoritas, triam
ejus evadere pusum Vr , si de jubjecto populo Iollicitudinem
non habeam γr. Ejusdem etiam extat allocutio ad Episcopos postquam ipsius exercitus a Gothis vidius fuerat . Ad praeclara ejusdem Regis gesta etiam pertinet, quod ecclesiam S. Mamcelli ubi sepultus fuit magno sumptu edificavit, ac Monasterium in terri rorio Segunens ut idem auctor testatur construxit , & redditibus ditavit. Synodumque qnadraginta Episcoporum collegerat, ut ab iis dein S. Martyrum Agaunensium , ordo psallendi institutus a S. Avito, & reliquis
Pontificibus probaretur, ac a monachis sui monasterii servaretur. Horum martyrum studiosissimum fuisse narrat Gregorius Turonensis, quo loco addit , quod cum Rex Presbyterum misistit, ut eorum reliquiam ad se descrret, dum rediret Presbyter, exorta tempestate in lacu Lainenaco , it ut navicula pene mergeretur , tunc Presbyter extractas e capsula martyrum reliquias , laci flustibus opposuit; sanctos deprecans , ne ibidem periret , unde evanuit continuo tempestas, ac temporis momento , ad littus cum sociis sitis Presbyter per genit. Haecque se ab eodem Presbytero accepisse addit Turonensis : inter Sanctos adscribi Gum tramnus Rex meruit , ejusque memoria ab Usuardo, Adone, aliisque Martvrologiorum auctoribus die a 3. Martii recolitur, ut
apud Bollandum ad dictam diem videre est . JESU CHRISTI Av. s94. GREGORII PAPAE s.
I. Nonagesimus quartus supra quingentesimum annus adest , Gregorii Papae quintus, & Mauritii Imp. decimus te rius, quo S. Pontifex maximam iterum , tum in schismaticis ad ecclesiiam revocandis , cum in haereticis coercendis sollicitudinem gessi. Quantam in retinenda Theodoti nil a Regina, ne ad schismaticos deficeret, uti a nonnullis Insiu-hriae.
s. Gregorii sollicitudo in schismaticis
60쪽
Episcos 4 HxsTORIAhriae, aut Venetiarum, vel Istriae Episcopis impellebatur, anno proximo diximus. Eamdem causam hoc quoque anno retractasse extra dubium est; ne tamen eadem repetamus ad alia transimus, ac primo, quid ad versus Donatistas in Africa adhuc tumultuantes gesserit, videamus ex epistola ad Pantaleonem Praesectum hoc anno scripta , qua inter ceter
In illis partibus, inquit, quantum didicimus , ita Donatiyarum crepit audacia, ut non solum defuis Ecclesiis, auctoritate poli ero, ejiciant Catholicae fidei Iacerdotes; Ied quos vera
cons plane aqua salutaris abluerat, rebaptizare nou mesulus. Ea de causa Africanos orthodoxos Episcopos arsuit. Deinde
epistola sequenti: Comperimus siqui)em Donatisorum stim ιοι , sic in iliis partibus gregem turbasse Dominicum, ac si
nullius passoris moderatione regeretur ; nunciatumque nubis
est, quod dicere sine gradi dolore non postumus,) quod plu
rimi eorum penenatis jam stat dentibus Iuniasi Ge. Praesectum itaque hortatur, ut tanto rcsist. at malo, ne perditarum animarnm reus fieret, si tautum nefas, in quantum poesbbilitas exigit, emendare negligitis. a. In his tamen malis curandis totus erat Dominicus Carthaginensis Episcopus, tantoque zelo adversus eos servebat , ut fuerit a S. pontifice compescendus . Siquidem ha-hito concilio, Episcopos , qui summa qua poterant diligentia haereticos ab ecclesiis non ejecissent, Episcopatu dejiciendos , bonisque spoliandos esse statuerat ; cumque haec poena gravior nonnullis videretur, ac discordiarum causa esset, ut mitius ageret, S. Gregorius eum admonuit. Unde post multa in ejus laudem : Desideramur , inquit, omnes hή reticos a ca ibolicis Sacerdotibus vigore semper rationeque compesci: Iamen subtiliter intuentes omnino uor tetigit, nuper ea , qua
apud vos gella funt. Sententia namque a vobis prolata est in conclusione gestorum: tu qua dum pro intesigandis illis haereticis udmonetis : subintulisis eor qui negligunt, jubsantiarum , dignitatumque privatione plectendor. Optimum est igitur, frater cari stine, ut in his, quaesoris corrigenda sunt, prius charitias interna serpetur , ut sinus mente subjecti. Quod maxime pesrae grapitatis proprium judicamus , etiam
persenii dignitate minoribus. Tunc eniis totis eoadunatis Piribus , haereticorum commodius obviatis erroribus, cum secundxm
morem Sacerdotii et Viri , sudueritis Ecclesiasicam interiur