장음표시 사용
311쪽
causa suae salutis Episcopus ab Apylolo Christi tanta esset ιο menta plaga seque perpetur ; extimuit multum, atque anath
matizato omni idololatriae cultu, abdicato connubio non legi
timo jusepit fidem Christ, ct baptizatur Ecclesia rebus .
quantum valuit . in omnibus conj lere , ct favere curavit.
Misit etiam in Galliam, ct revocapit Mellitum , Iussum,esque ad Das Ecclesias libere insituendas redire praecepit: qui ps annum ex quo obierant. reversi sunt. Et Iustur quia
dem ad Civitatem Rhosi, cui praefuerat, rediit; Mellitum vero Londoreienses Epiycopum recipere noluerunt, Idololatris Pontificibus magis Arvire gavdentes. Non enim tanta erat ei, quanta Patri ipsius regni potestas, ut etiam nolentibus , ac contradicentibus riganis, Antipitem posset suae Ecclesiae re dere . mergmtamen ipse eum hua gente, ex quo ad Dominum eonperfus es, dioinis se studuit maucipare praeceptis. Denique
ct iv monaserio beati sini At VI lorum Principis, Ecclesiam Sanctae Dei Genitricis fecit, quam eonyeeravit Arobi scopus
Mellitus . Haec Beda . IESU CHRISTI AN. 6t8. DausDEDIT PAPAE 4.
I. Insequenti anno Domini sexcentesimo decimo octa. vo , Deusdedit Pontifex postquam sedisset annos tres dies viginti quatuor . . . . defunctus, Iepultus est ad Beatum Petrum Apostolum , die octava mensis novembris; quoad annos consentiunt omnes catalogi , sed non quoad dies; hinc P pius dies tantum a o. cum annis tribus, eum sedisse tradit. Quanto autem tempore Romana Sedes Pastore vidumta remanserit, dissident eruditi , etsi Anastasius haec adnota verit. Cessavit Episcopatur mensem unum dies sexdecim . At Pagius, & Papebrochius annum unum addendum esse censent, sicuti in catalogis aliquot legitur , qui annus librari rum Incuria omissias fuit. Pagii sententiae libenter subscribimus, ea potissimum duini ratione, quod nisi ultra annum Romanam sedem post Deusdedit obitum vacasse dicamus, eamdem vacationem post Bonifacit quinti obitum intercessi Gse dicendum esset, ut suo loco Honorii oldinatio alligari posesiit, Beda quidem de Bonifacio narrat . Ise Bonifactur psDeusee u ecclesiae praefuit, anno incarnationis Dominisc sex-
Papae obitus Qiranto tem. pore Rom. Sedes vaca verit . Pag. not. a. ann. 6 II. Anast. in De dedit. Pag. not. 3. an. 6 II. Papebroebis
312쪽
Deusdedit , eiusque in scierum libr-ralitate . Nonaehi uni
centesimo declino octavo, sicque legitur in quam plurimis Bedae editionibus , si de hac lectione constaret , lis quidem facile
componeretur, nam hoc anno Bonifacit quinti ordinatio inscribenda esset , hanc tamen Bedae lectionem emendant accuratiores ac recentiores Bedae aeditores, Chiiletiana scilicet, & Cantabrigensis omni uin optima, in quibus sic legi
tur: spe Boni ciris, qui pos De Vi dedit ecclesiae praefuit anno
incuruationis D minicae trecentesimo nono decimo . a. Quare ad annum proximum Bonifacit quinti ordin tioncm dii scrimus , de Pontifice Deusdedit, haec etiam ad n iat Anastalius : Hic clerum multum diIexi . Sacerd=tes
clerum ad loca pristina reddicavit, & paulo post: Hie conglia fuit secundam missum in clero ; deinde: Hic dimisit per omsequia I a ad omnem clerum rogum unam iutegrum ; Rogae nomine jam diximus sui se largitionem , qu. v militibus fiebat , sicque clericis Deo militantibus Deus dedit Ponti lex donaria dedit . . Ad ea autem Anastasii verba . re' consiluit fecundam missum in clero : vcriis me adnotat Cardinalis Bona, jam a tempore Leonis 1l igni in Romana ccclesia conis suetudinem vigilii Te, ut Milire sacrificium pluries eadem die ab uno Sacerdote osserretur , idque probat ex Leonis Papae epistola ad Dioscorum Alexandrinum Episcopum, qua sacrificium iterari jubet, quando fidelium multitudo tanta est, ut omnes simul basilica capere non possit, quam sacria ficii repetitionem, ex more, qui tum Rorne vigebat, pr. cipit: in in omnDus, inquit, obterdantia nolira concordes,& infra: ut quod nostr cρ uet VI vi ex j γ a paternc traditionis injedit, tua quoque cura non negligat. Sicque quod antiquitus Romana servabat eccclesia , lege etiam seu canone confirmasse Deusdcdit dicendum est, vel etiam, quod prinhabilius est, perini si illa, ut post solemnem missam, altera privata ab eodem Sacerdote celebraretur . Et si me jamdiu hunc morem in Romana ecclesia retentum suisse, ut sacrificium in cade in ecclesia saepius eadem dic celebraretur, indicat, tum epistola aci. Sandii Ambrosii ad Marcellinam, cum epistola Sancti Gregorii 49. lib. 6. , & quibus scimus plura altaria in eadem ecclesia erodia suisse. At de his plura apud citatum Cardinalem Bona de rubus liturgicis lib.. I. cap. 14.& sequentibus videri polsunt. 3. Unicam tamen die dominico, vel festivis diebus in
313쪽
ECCLESIASTICA ' 3O9Monasteriis Missam celebratam suisse , innumeris exemplis constat. Certe in diebus quadragesimae, exceptis dominicis, non canebatur missa tempore S. Benedicti, ait Hindelmarus in caput 48. regulae, Carthusianos olim diebus tantum Dominicis, Κ festis missas celebrasse reserunt Petrus Cluniaconsis lib. a. mirac. cap. 28. Guibertus Abbas lib. 1. de vita lita cap. II., R Petrus Ble sensis epist. 86. de Beato Fraacisco refert Alvariis Pelagius ipsum voluisse, ut Fratres sui ordinis in singulis monasteriis, una missa contenti essent , P a sciens
Erutres he pelle j laure per missus , G ad quae ιω eus re-djcere , sicut videnros hodie sieri; idque ex epistola ab eo ad
fratres litos scripta manifesto patet ; Nam ait. Move' prα-terea, o exhort=r in D γmivo , tit in locis, tu ρqibιs myran ur fratres , una fautrem mssa celebretur tu die, secundum formam Dume R=mamc ecclesia , si pero in loco pletres fuerint Sacerdotes, sit per amoreis coaritatis alter conteutas, auditu celebratione Sacerdotis alterius . Hanc nihilominus cpistolam Saneto Francisco stippositam filii se scribit illius in Enchiridio ; at eam auctori silio Beato Francisco invidiis argumentis vindicavit, & restituit in novissima editione operum S. Francisci, & Antonii Patavini de la H e Parisiensis, ut videre cst in notis ad cpistolam Ia. . Deusdedit nomine extat epistolae fragmentum ad Gordianum II is palensis ecclesiae Episcopum , a Gratiano in decreto relatum, & a Baronio in annalibus; eo decreto jubet separandos esse conjuges, qui proprios filios e sacro sota te susceperint, etsi ignorantes id necerint; suso tamen eam Deus dedit Pontifici inscriptam suilla, inter multa nos docet inscriptio . ΙIispali enim Isidorus sedebat, his annis non Go dianus . unde ex luidori mercibus eam esse vix dubitari potest. Neque satis constat tunc temporis parentibus prohibitum suilla filios suos ad baptismum osterre, quod certe Au gustini aetate in usu fuisse constat, ex cpistola 98. ad Bon, factum Episcopum, Sanctus etiam Caesarius Arelatentis Episcopus homilia i a. inter peditas a Balusio, exponens proscisione in fidei , & renunciationem Diaboli in baptismo fieri sol Itas , haec subdit. Vz d quia . unus ter se inivime pro-
At de gestis Deus tedit Pontificis hactenus , cujus nomen Baronius die octava Octobris in Martyrologio Rom. in eruit . s. Hoc
turn epiliolae falso attrioatae Deusde
314쪽
s. Hoc anno Sisebuti Hispaniarum Regis primo , Ilis palensis synodus secunda celebrata est , cui Isidorus Hispalensis Episcopus praefuit, eique Episcopi septem subscripti leguntur ; illustres quoque viri Sisiclus rector rerum publicarum , ac Suani lane rector rerum fiscalium synodo adsuerunt, ut in praefatione legitur ; Capita deinde tredecim, seu canones sequuntur, quorum primo, auditis querelis The dulphi Malacitani, de occupata sua parochia a quodam Episcopo, hostilitatis tempore, decreverunt Patres; Ut omnis parochia, quae ab antiqua ditione , ante militarem hosilitatem retinuisse ecclesiam Dam comprobaret, ejus privilegio resilueretur. Non evim erit pr. criptio temporis objicienda, ubi nec uas interes hosilitatis. a. Fulgentius Astigitanus,& Honorius Cordubensis Episcopi, de quadam parochia litigabant ; ad finiendam litem visitatores sunt destinati, qui
inquirerent, in cujus finibus ea constituta esset. 3. Ut Clericus Italus, qui ad Cordubensem ecclesiam transierat, suo restitueretur Episcopo, Episcopus vero qui alienum clericum invito proprio Episcopo retinuitset, communione privetur: desertor clericus in monasterio, usque a1 tempus detrudatur. 4. Bigamorum ordinationes irritantur, & viduarum Mariti e Levitarum ministerio arcentur. s. Egabrensis Episcopus oculorum dolore laborans, Presbyterum . R duos Diaconos ita ordinaverat, ut ipse manus ordinandis imponeret, orationes vero , sive formam quidam presbyter recitaverat. At horum irritam fuisse ordinationem statutum est . 6. Episcopi in comcilio tantum congregati Presbyteros, vel Diaconos deponant. . Agapius Cordubensis Episcopus . vir disciplinae ecclesiasticae ignarus , qui a seculari militia, in Sacerdotale ministerium transierat, frequenter presbyteros destinaverat, qui altaria erigerent, basilicas consecrarent , ne ultra id fieret synodus jussit; Presbyteris quoque prohibetur, Presbyteros, Diaconos, aut virgines consecrare, aut per manus impositi nem fidelibus baptigatis , vel conversis ex haeresi spiritum Paraclitum tradere , aut chrisma conficere , aut chrismate baptigatorum frontem signare ; Sed nec publice quidem inmissa quemquam poenitentium reconciliare , vel sormatas epistolas mittere, quia Pontificatus apicem non habent. 8. Se viis ab Episcopo libertate donatus, in pristinam servitutem revocetur, si ingratus evadat. 9. Ut unusquisque Episcopus
315쪽
ex proprio clero ciconomum sibi constituat; indecorum est enim laicum vicarium esse Episcopi, si quis Episcopus contra secerit, concilio rationem reddet. Io. Ut coenobia nuper
condita in provincia Betica, sicut & antiqua immobili, Rinconcussa stabilitate permaneant. Si quis nostrum, aut uobis succedentium Sacerdotum , quodlibet monasterium quaeum que causa, cupiditatis , vel fraudis conpellendum , vel dif1Lvendum praesumpserit, auathema sit. D. Monasteria virginum , monachorum administratione, ac praesidio gubernentur .... ea tamen circa monachos cautela adhibita, ut
remoti ab earum familiaritate , usque ad vestibulum habeant accedendi facultatem , quod etiam Abbates , & Praepositi Oh- servare debent, nec cum virginibus Deo dicatis soli loquantur , sed sub testimonio duarum , aut trium sororum , ita ut rara sit accessio , & brevis omnino locutio. I a. & I3. Duobus ultimis capitibus Acephalorum haeresis consulatur. ac condemnatur. Ingressus in synodo Episcopus quidam Syrus ea haeresi insectus erat, ut duas in Christo naturas negaret, invitatus Sacerdotali modestia ad verae fidei consessionem, vix tandem gratia divina edoctus, haeresim ejuravit, duasque naturas ,& unam personam in uno eodemque Domino Jesu Christo consessus est . Conversus itaque susceptae fidei consessionem jurejurando interposito protulit, sicque ecclesiae coadunatus est. 6. Quoad res Orientales spectat, nihilo superioribus felicior hic annus fuit. Nam AEgypto in Persarum potestatem redacta ut diximus cum frumentum inde CPolim transferri non posset, non solum dira fame urbs Regia vexata est . seu hostili etiam incursione . itaut irruente Ch pano cum ingenti Avarum manu, ejusdem suburbia , ferro flammaque vastata sunt; ac parum absuit, quin Regia quoque urbe potirentur, tandem vero spoliis onusti ad sua, nemine resistente , redierunt, ut pluribus narrat Chronicon Alexandrinum, & cum eo i heophanes, Cedrenus, aliique. Inter cetera narrat. IIlius copiae ipsa Dominica ingress c circa pe-scrum uisue ad auream portam, qu=tquot exfra xrbem re
pererunt, pel in suburbanis, Vi quis hominum, vel unimalium inpentum fuit, in praedam rapuere. Ingre si futetiam fueram aedem Sanctorum inmae, Damiani in SI cherxis, ct Ecclesiam Sancti Archangeli, Irans urbem DPromoti suburbano , in issique non Ciboria dumtaxat, alia
AM. 6I8. Et nomus ecclesiae ex clero a luma
virginum a monachis ad. minittrentur ConstantianOp.fame laborat .
316쪽
Jnsu Oin. cimelia abstulerunt, sd 'seam etiam sacram ne am EccI AN. 618. fix Archangeli confregerunt, omne que cxm praeda captivos
secum trans Danubium, obsipente nemine abduxerunt. IIeraclii san- 7. Hoc anno , vel sequenti Heraclius Imperator, ipso-ctio pragma- na et Patriarcha postulante , ut id pragmatica sanctione con-h:d , ἡ ξ firmδret , lata lege iussit , ne quisquam in clerum dein Cohilthii ceps cooptaretur, nisi in demortui locum. In eam quippe p. multitudinem Constantinopoli excreverant clerici, ut ecclesiae oneri essent. Extat haec lex Graece , R Latine in bihliotheca juris canonici vcieris tona. I., ac data dicitur VIII. Kal. Maii: CP. Heraclii anno IX. , indidi. VII. . Praestat ex ea huc quaedam adferre : Cum ii, qui clero sennae majoris Ecclesiae
tu hac urbe regia continentur, Gus res non mediocriter gra-
pari perspexerint, multis sanctitatem p ram molesantibus. ut diversas personas in clerum recipiat, in in Oratyris Samini ae Matris Domini , ac Salvatoris nostri Iesu Chrisi . qui Deus es, tam id quod es in Blaebernis, quum qu d iet iis quae Urbicii appellantur: a leo qγidem ut inde diariorum quantitar quae alii quotidia vas vocavi diseributiones ) . qu.e
ipsis datur, maguo ere excrescat. Delude petentibus, ut ali. qua etiam ossicia Ecclesiastica comitantis , aliis de quibus n nexuqa rebus ejusdem Sancti ae Ecclesiae utilitas propenLCet . Cumque quod ita geris Vr . correctionem c nsequi petiet Grint, gratisicandum tam Sanctitati vestrae , quam iis qui dies
clero contiuentur, duximus, ut certarum personarum numer
circums; ibantur indicatarum religiosarum aedium clerici, qui Ecclesiasici miniserii ossicia gerunt: ita ut nemo post inter indicatos clericos recipi, vel euras Ecclesiasticas fuscipere , priusquam utiquibus ex eorum ordiue de leutibus, ad eum numerum, qui vobis universs placuerit, vel clerici GP rum religiosarum aedium, pel Ecclesasicae eurationes redigantur . Haec ergo vobis ita placita, posequam n 'fras ad ax- res perveneruus, precibur etiam nobis oblatis. ut per lanctio. nem nostram pragmaticam recte a vobis trusinata eo usima. Heraelius rentur: nou shI re, vos, qui de cominoris ejusdem functi vae Seretii Patri majoris Ecclesiae Dei Iouisite jemper cultamus. re se prec, aretra: arbi- s Deseris annuendum duximus, dictamque Sanctionem prog-t Q reli0- mutilum sancti mae apud nos meusta Iarriti fum Vr. c. Vellet in el. 8- in i 3 Vero in ecclesiiae utilitatem hanc legem vul--m admis gavit Heraclius, ab ea servanda eos excipit, qui per do
317쪽
nationem, vel pactionem, Vel per supremam voluntatem , a i quid ecclesiae contulissent, ea conditione , ut seipse vel alii in clerum admitterentur , quod qua ratione absque Simoniae labe fieri posset, non videmus; at hoc vitium tunc temporis, ut verosimile est, in C Politana ccc Iesia frequens erat. Cumque ejusilem lepis occasione, alia exorta essent du-hia , rem totam tandem Patriarchae arbitrio reliquit. Unde
ajehat. Retulit ad nos Sanctitas pestra diverses quidem pem sonas in cleris adycribi evere , vel ecclesiasticum officium accipere , pel tale quid aiteri cuipiam impetrare, Ied vereri neposea quidam eis negotia facessant inquirendo , quanam re ad utilitatem rerum Ecclesiosicarum peracta . voti sui compotes focii fuerint, quando pos aliquod elapsi temporis intervallum eis , hujusmodi probatio dissicilis accidat. Et quidem alios nolle nota est e , quae tum in usos , tum erga Ecclesiam facta sint: unde fat, ut nonnulli ab iis faciundis revocentur, quae ad utilitatem rerum Gelasiae spectant. Euamobrem ne per hane occasionem, id quod nuper ad ejus utilitarem es me gitatum , damni causam ei praebeat: nor scienter Iupra omnes alios sanctitatem ruam Ecclesiae Sancti simae eonducentia suLeite curare, atque perficere ; fiduciam ei prcsamur , quod haudquaquam indicatae Sanctionis . etiam a que tua obserivatione, quae per eam exponisur ad dicta no evita pertianentia procuret, respiciens, ut I olet) ipsum Deum, qui omnium quidem religioDrum aedium inspector est, Ied in primis junctae Dei majoris Ecelesiae in hac ipsa regia urbe, a qua citra intermissionem tot, ac tantae circa pias actiones expens profici untur. Confidimus enim , quod etiam sola per D Janctitas vestra relatorum ab se evitum quodIibes examinans . in proposita negotio. ea cum consultet, tum agat, quaecumquerebas Ecclesiasteis utilitatem, sive manifestam, strive quae ignota vulgo esse debeat , a me possunt . Hactenus Heraclii
. 1' γ I. Anno sexcentesimo undevigesimo, dum adhuc Romana Sedes vacaret. Eleutherus Patricius, quem Imperator
AN. 6 I9. Eleutherus Exarchus fit rebellis, & eiditur.
318쪽
AN. 61 9. Bonifacius S. Pontifex Or dinatura rast. in B
ῖ i HIs TORI Abellis , Romam pergens , a militibus occisus est, ut Anastasius , & Paulus Diaconus narrant: Eodem tempore , ait Ana. stasius , ante dies ordinationis ejus Eleutherius Patricius,
Elnuebus . DIDr Intaria assumpsit Regnum , veniente eo ad cipitatem Romanam in castrum, quod dicitur Luceolis ibidem A niter Ravennalis inter ectus est, caput ejus ductumes O tantinopolim ad pii simum Principem . Eadem serme
resert Paulus Diaconus. Eleuthero in Exarchatum successit , Isiacius natione Armenus , de cujus pestis infra. a. Liberata in hunc modum Italia , & Roma a Tyranno , Bonifacius V. hoc anno Ponti sex ordinatus est, de quo haec Anastasius . Bonifacius natione Campanus, de civitare Neapoli sedit annos quinque, dies tredecim. Hie constituit, ut testamentum valeat fecundum j sionem Principis. Hic constituit, ut nullus trabatur de Neisu: ut AcoIItur non praejumat reliquias Sanctorum Marorum levare nisi Presbter: Ut in Laterianis Acobtus non baptizaret, cum Diacono , Ied Subdiaconi sequentes . Hie perfecit Oemeterium Sancti Nicodemi, dedicapit illud. Erat enim Beati limus Bonifacius , miti simus I per omnes homines, misericors.
Haec Anastasius in Bonifacii U. laudem . 3. Eodem anno quo ordinatus est Bonifacius quintus, Reatur Laurentius, Dorouernensis , Archiepiseopus Regnum caeleste conscendit, ait Beda , atque in ecclesia, ct monaVt
rio Sancti Apostoli Petri, juxta praedece orem suum Augusti
num sepultur VI die quarto nonarum Februarium . Ac Mellitum successorem habuit. Unde Beda . Mellitus , qui erat Londoniae 'scopus, sedem D rovomensis eceIesiae , rartius ab Augusino suscepit. Hunc vero post quinque annos obiisse
anno 6a . addit Beda , ex quibus constat anno labenti La rentium ad coelestem gloriam transiisse; De Laurentii gestis,& miraculis agit Beda in historia Anglorum , cujus vitam sicuti, & decessoris ejus Augustini scripserat Gotae linus m nachus Bertinianus , qui in Angliam a B. Anselmo Cantuariensi Antistite vocatus, Remesiae primum, tum Doroberniae habitavit seculo undecimo . At Laurentii vita a GotZelino scripta, sortasse alicubi manuscripta Iatet . in lucem a certe nulli bi edita est . Pagius quidem eam in Henichenio . & MDhiltonio adornatam fuisse adnotat 3 Cum amba eamdem hactenus sibi incogaliam fuisse fateantur , ut apud Mahillonium videre est .
319쪽
. Cum de bello Persis inserendo sollicitus hoc Iasu Cua.
tempore et set Heraclius, de ineunda cum Chagano Avarum εα o. Duce pace sollicitior suit. Quare missis iterum legatis, hoc, Heraclius de vel sequenti anno haec tandem sancita est. De qua haec Theo, pace agit phanes,cui consentiunt Zonaras, Cedrenus. Hoc anno Heruetius cum Chagam sis iterum ad barbarum Maganum legatis, de iis, quae vi DO AV rumlatis sederibur ab eo admisa erant casabatur, odi ad se an- ''dom pacem invitabat et in Persidem quippe arma convertere medicatur, cum Chagano pacem habere eo diabatur : Gaganus humanos Imperatoris abfectus cum reverentiae sensu D Lpiens, pristina Ie reparaturum. cultorem δε pacis futurum promisit; renovatVque iterum pactii, in probe firmatis fata ribui , legati repers Iunt.
JESU CHRISTI v. 6eto. BONIFACII S. PAPAE a HERACLII IMP. II. ADoALDI LONGOB. REGIs s. r. Anno vigesimo supra sexcentesimum , Bonifacius Bonifae uis.
Papa Quintus . memor praecepti a Christo Domino Petro , scribit Melli. ejusque successoribus dato; Et tu aliquando conversus con- &Justo. firma fratres tuos. Cum Mellitus Cantuariensis Archiepiscopus , qui Laurentio successerat , ut dictum ess anno superiori.& Justus Roffensis, tunc Episci pus, eum magna ecclesiam Anglorum cura , ac labore gubernarent, susceperunt i eripta
exhortatoria a Pontifice Romano, Iolicae sedis Bonifacio , qui post Deusdedit ecclesiiae praefuit anno incarnationis
Dominicae 619 . At exhortatoriar epistolae hoc anno a Boni- facio scriptae ad nos non pervenerunt, extant quidem apud
Bedam aliae Bonifacit epistolae scriptae Eduyno Regi, Edibubgae ejus conjugi, & Justo tunc temporis Cantuariensi Archie. piscopo, anno 6 a 4., cum post Melliti obitum , Justus Can. tuarianensem ecclesiam administraret, de quibus suo loco fiet
a. Interea cum bellum inter Romanos, Sc Persas adhuc s. Anisi siti, vigeret, sub Duce Persarum Sain militabat Anastasius, qui cum Persa hapti- multa , Sc mirabilia de christiana fide, ac Crucis my- zatur de ejus sterio a christianis auditiset . christianam & ipse fidem Vit gelii amplexus est, ut in ejusdem vita narrat auctor non solum coeuus, sed etiam rerum gestarum testis; ac primo adnotat Anastasium relicta militia, Hieropolim ad Christianum quem-R r a dam , . Digiti ros by Corale
320쪽
3i 6 H Is TORI Adam, genere Persam, opificio Argentarium divertisse , cum quo cohabitans, artem eam didicit, atque operabatur, pau- Iopost vero cum vehementi haptismatis desiderio teneretur ;hospes vero ejus Persarum metu , ne quid sibi periculi crearet , illius vota diiserret , etsi cum eo templa adiret , precesque sunderet, at Anastasius , & sanctorum Martyrum contemplatus historias, quaerebat ex eo quid sibi ista vellent. audiensque ab eo , & miracula Sanctorum, & intolerabiles cruciatus , quos pro Christo sustulerant, eorum constantiam admirabatur, ac Hierosolymam adeundi, atque illic sanctum suscipiendi baptisma decrevit. Quare in sanctam civitatem pergens ad Eliam Praesbyterum sanctae Resurrectionis dedu. Etiis est . Is vero ad Modestum Praeshyterum, qui eo tem pore Vicarius erat Apostolici throni, perduxit , eum curavitque, ut cum alio iisdem plane moribus praedito , haptizaretur . . Cumque dies octo illuminationis in aedibus.
Eliae prefoteri exegissit vir beatus, quaerit hie ab eo , quid
deinceps agere , quem amplecti vitae modum construerit . Ille vero eum rogat, dicens; Fac me M nachum . Peracta igitur ablutione, flatim eum perducit ad monasterium Sancti Abbatis Anastasi, quod quatuor milliaribus Hieruolimis dipabat:
eum aliis multum obtesatus illius caenobii Praefectum , Jupinum , inquam, virum tum ceteris rebus illusrem, tum Iessibus donis eximie ornatum , tradidit ei Vertum Dei An
solum . Vuem ille huscipiens, tu suam adlegit congregarionem. Hoc autem factam es per indictionem octavam, IN rante Domino Heraclio piis mo , atque Chrisiani Fino Imperatore anno decimo, qui annus a die 3. Octobris 6 19. incoeptus, majori sui parte cum hoc anno 62 o. excurrit. In monasterium itaque receptus , Graecas litteras , & psialterium didicit , eodemque tempore Monasterii ossicia diligentissime obbhat , Culinae praesertim & horti ; reliquo tempore in cella
consistens, certamina, & victorias martyrum legebat, ac cum Iacrymis Deum obtestabatur , ut martyrio dignus haberetur; Quod qua ratione obtinuerit anno 629 videbimus, 3. Hoc anno Sisebutus Hispaniarum Rex, quem.annis 8. mensibus sex regnasse narrat Isidorus, vivere desiit , ac successorem Regni Reccaredum habuit, qui paucorum men sium Princeps suit, scilicet trium, vel quatuor mensum , cui aera sexcentesima quinquagesima nona, anno nempe se