Miscellanea, in quibus continentur Praemonitio ad lectorem de infantum communione apud Graecos. Defensio libri de Graecae ecclesiae... Brevis & succinta narratio de vita, ... Commentatio de Hymis Mutatino ... Exercitatio theologica ... Authore Thoma

11쪽

Praemonitio ad Lectorem. pane uti io, qui ad Eucharistiam emplandam necessarius est, de caveretur neque panis madidi exsiccatione, quod ideo ', ut melius, magis integre sese

Taretur, opu haberent. Neque enim aliam pauem consecratum iu os moribundi tu rere pro instituto Ecclesiae omiu licet. Cum erg e calice, cui immixtae panis micae innatant, eae solita maceratione inminutissimas partes, quae absque periculo as infantibus deglutiri possint, resolutae,

quasi sunt coucorpore indivulsa connexioue adhaerescant,desumatur vinum,quasseei ratiovis aut similitudine eri qui*Lam infantes solosanguine douari contendere possit, nisi etiam adultos eodem modo sub

uuis tantum specie communicare pari praetextu obtenaat, non ideo : imo nulla

ratione id fieri posse eerto mihi constat. Quod ex alaudanti di iam est, etiamsi nullae margaritae, quod i facile ereditus, in cochleari superfuissent. Cum ex hoc ritu, quem exploravi mnitius, res liqueret, Metrophanis Critop. ιi'archiepiscoporum Tiberiopolitani Samii testimonia testimoniis Cayopbili, Goari θ' silatii, qui ex professione Ofinstituto itae dogmata Romanae Eccle-

12쪽

Praemonitio ad Lectorem. si defendenda susceperint, opposui neque ideo minas idonei testes habendi sum Graeci in causa sua Ecclesiae, eo quod in Anglia rogati sententiam suam in re manifesta proludissent, aut quod apud Pro-ιsantes libri eorum publici juris MLiissent. Puduit sane Samium olim, eum a me Parisiis hae de re rogaretur iste enimes, quem tu is praefatione innuebam, tune enim temporis favore Christianissimi

Regis sedem Agere in Gallia proposuit,9weritatem uia e illatione corrupisse latcum Londinum appulisset, ter Uersationis suae pland conscius, tum sermone tum epistola propria, sponte errorem sum, quem ex linguae praecipitantia i fur defectu sedulae id attenta indaginis e rasse fassus est, verbis a me prolatis casuatit. Sed ab fus bona aut mala me non pendet, quae agitatur, controve sia, quam aliunae id ex natura rei ibunde satis expeditam decisamque erudis

tis Ledlor, titi non vanus auguror, cen

sebit: ntillusque dubito quin illustriss-m D. Praesul, qui pacis Ecclesiasticiae

inter Christianos diversae communionis ineundaesurio, Schola sticoram male sanas opinioue eae recentium seculorum placita

13쪽

Praemonitio ad Lectorem sub Cenerabili mei Catholicae titulo orbi obtrufa aut penitus rejecit ut candida imterpretatione emollivit; si morem istum corruptissisnum in Latina Ecclesia cui de eaeteris placitis articulisque doctrinae t mere definitis hodieque obtinentibus nihil dicam, contra insitutionem Christi η-irodinum sublatum iri non cupiat, saltem de Gracanicae Ecclesia praxi in futurumalitis sentire elit.

E Coll. D. Mariae Magda

lenae Oxon. XXIV. Sep-

xembris, M.DCLXXXV.

14쪽

Responsio ad 9bjectiones Authoris Libri de Fide C Ritibtiis uri

entalium. ON diu erat, quila, postquam libellus de Fide Ritibus Orientalium in lucem prodiis hi, quamplurimi ex amicis me

rint, Authorem in ejusmodi scriptis historiis Criticis satis eXercitatum, qUim larva adstititii nominis delitescere neutiquam potuerit, in Epistolam, quam de hodierno Graecae Ecclesiites tu sere ante decennium edidi, Crit cam suam quoque exercuisse. Cujus videndi desiderio impendio quidem acriter urgebar, tum argumenti, quod speciosus titulus prae se serebat, Aa a tum

15쪽

a Rese ad Objectiones suthoris Libri

tum mei gratia, in quem Virum nominis celebratissimi, amice, citra Omnem Verborum injuriam, quod pro solito candore secit, haud paucis animadvertisse aiebant. Exemplar tandem nactus, totum, omni sinistra smspicione ac praejudicio liber, perlegi semel iterumque, non sine delectatione, ne dicam fruetu. Laudo ingenii subtilitatem, quae ubivis se prodit, dii, gentiam justam denique a communibus Missionariorum placitis dissemtiendi libertatem, quam veritatis indagandae lasserendae studium, ut fas est credere, eXtorsit. An vero eam in omnibus secutus sit, ruriticum vered juste egerit, judicium meum nolo interponere. Ossicio meo probe satis, ut spero, apud viros cordatos defunctus videbor, si, quod idem veritatis, quam omni partium studio posthabito semper sacram habebo, amJr jure merito postulat, censorium calamum in me male districtum fuisse paucis ostendero. Neque enim in longum disputationem trahi, aut animus ab istiusmodi litibus nectendis pro stim alienus, sert, alit res ipsa patitur. Cum

16쪽

A FU ΘΓ tibus Orientalium.

Cum in legendis Graecorum VIII. veterum tum caeteronam,qui sequioribus secuhs vixere, scriptis aut Eristicis aut dogmaticis nullibi,mihi saltem, Occurrisset vox novain plane barbara lουσια σι , neque quemquam ex ista gente ante Gabrielem Severum Archiepiscopum Philadelphia ea usum fuisse deprehendissem, non absque justa causa id mihi faciendum existimavi, si Gabrielem istum Scholasticorum tricis nimium quam irretitum, librosque controversiarum a Bellarmino caeteris. que Romanae Ecclesi, defensoribus Patronis editos quasi quotidie versantem, frequenti quoque hujusce vocis usu sibi mire placentem, eam effinxisse rotunde asseruissem. Quod procul a me habui, veritus, ne me ad rem istam non satis attendentem plane fugissetiuObservata, aut apud alios Author mihi neutiquam familiares redditos plane incognitos reperiri potuisset. Ideo facta deliberatione dixeram illum eidem effingendae primuin e salum inter prinros versatile applicuisse iugenium. Parum metuebam, ne obmodestiam quacum in re non adeo ma-

17쪽

Resp. ad Objectiones suthoris Librinifesta caute loquebar, a quoquam male haberer, si in simili indagine melius delicius ei successisset. Animose tamen in me insurgit Historico-Criticus, quem procul omni convitio imo honoris cauS a me ita appellandum pro certo credat quod quasi coactus facio, cum ille proprio nomine nolit dignosci, dicam eis veritatis impingens. Esto quod contendit, alium illo Gabriel antiquiorem istud vocabulum usurpasse non obstat tamen,quo minus ille inter primos saltem, apudouos frequenti in usu habetur, recenserio possit, debeat. Sed quis ille

unicus scriptor, in cenam hic productis, cui honos usurpandae vocis ad Latinorum mentem eliciter satiscusae conseratur; Gennadius ille est, qui post expugnatam Constantini urbem ad dignitatem Patriarchaleda primus promovebatur, h. e. plusquam

centum annis ante tempora Gabrielis. Mirum sane videbitur, neminem tot annorum intervallo, Vocabulo, quod authoritate sua munierat Patriarcha, usuis: omnes qui de Sacramentis aut de industria aut obiter scripsere.

18쪽

de fides mi bus Or entali in scripsere, scriptis sive Eristicis sive

Apologeticis ab illo tanquaria inauspicato quadam mentis religione abstinuisse. Innotuere sane Hieremiae, qui ad Ecclesiae Graecae clavum postea non sine ingenti laude assidebat, tanti De-cestaris scripta, si in Archivis Tabellariis publicis reponerentur aut ali hi extitissenti Optime norat Ecclesiae, cui praeerat dogmata, nec in iis defendendis, quod abunde praestitit, defuere gelus vigorque animi. Si quippiam tale in ejus responsiis ad Theologos Wirtembergicos, neque enim marginalem annotatiunculam Crusii aut cujuspiam alterius, qui in Latinis Graece vertendis non infeliciter lusit) currisset, plane convictus Obmutueram sed ab ejusmodi telis securus esse videbar. Ille antiquo Patrum vocabulo αε siλλη uti contentus, de altero novitio, modo id perspectum habuisset, quod merito dubitandum est, parum solicitum sese ostendit:

non opus est, ut hic importune ingeram, id suo loco inserius ostensurus. Omnes Gennadio anteriores duillo

19쪽

palam est. Miseret me cujusdam Monachi Benedictini Angli, cujus memmxiae parco, qui hujus vocis originem a tempore primi Concilii Nicaeni intoleranda plane stultitia an audaciai ducit. Frustra quis speret se hoc quod

quaeritur reperturum in theoria reis rum sacrarum S. Germani, aut in miscellaneis Joannis Damasceni operibus, cum nondum illo tempore Latinum vocabulum, quod jam adeo belle Graece exprimitur, eXcogitaretur, ut alios, puta Euthymium Lygabenum, Nicolaum Cabasilam, Symeonem Thessalonicensem, Barlaamum caeterosque posterioribus seculis longa serie succedentes, qui scriptis diversi argumenti, ubi hujusmodi res sacra tractantur, inclaruere, penitus omittam. Nescivit id quoque Manuel Calecas, qui Latinorum parte contra Graecos suos tanta cum verborum acritate sustinuit. Denique in gratiam Romanae Ecclesiae, cui demerendae diligentissimam impendebat operam, ob acceptam dignitatem Cardinalitiam Bellarion i- cynus piscopus, eadem voce liben-

issime usus fuerat,potissimum in libro de

20쪽

de Fide Iitibus Orientalium. de verbis consecrationi adversus Marcum Ephesium, si apud gentem suam vel minimum obtinuisset. Sed hisce diutius immorari plane piget. Nomen

Gennadii apud me tantum non sacrum est,in magna authoritatis momenti in hac re qua de controvertitur. Ipsum ergo appellabimus adibimus appel

latum.

Quam pacis Ecclesiasticae .unimnis frustra toties tentatae amans esset Georgius Scholarius,cum Concilio Florentino praesens adesset, 'quantum Latinorum causa in articulis, de quibus inter Graecos, Latinos illic cori venisset, patrocinaretur, idem Graeciam reversus .in solium Patria chale assumptus, ab isto tempore mutato priori nomine, Gennadius uim cupatus, cuivi harum rerum paulum

studioso e variis ejusdem orationibus Apologia, quam dabimus Allatio, contra quod contendunt Archidius Caryophilus, illum scripsisse pro quinque capitibus Florentia definitis, satis patet. Xstantque ejusdem Patriarchae δ: ταξις Ἀμαλια de praeci

i ruis Claristianae Fidei articulis, quam