장음표시 사용
41쪽
et Rese ad Objectiones authoris Libri
apud Chienses dicitur. Esto vero Proeto-Syncellus non illum debito fra dabimus honore, at si cuipiam in mentem venerit, hanc insulam, quo tempore occupata fuerit a Turcis, Romanae communionis Sacerdotes insedisse, nec Jesultas tunc abfuisse non levis aut injusta erit suspicio, quibus --φηται adjutus, haec Oracula fuderit.
Ille sane, quo sibi & opusculo major
adstruatur fides in parte laboris Georgium Coresium advocavit, quasi illius curis, consiliis, dictaminibus maxima ex parte debeatur, quem honoris causa eruditissimum Theologum appellat e Grata vices rependit Coe
nsigni elogio librum cohonestans, quod doctrinam Veram&Orthodoxam contineti De quo libro cui essem Constantinopoli, ne fando quidem audivertis nemo ex Episcopis aut Calogeris, quibuscum familiare habui commercium, de eo locutus est apud quos si cujuspiam esset momenti ponderis vel argumenti vel Authoris causa, mirari subit memoriam illiustam cito perire potuisse. . At quis Coresius
42쪽
ῶ Fide temtibus Orientalim dis resius ille num ille prosessione
Medicus, jam aetate grandior, Ut vide . tur, magnae Ecclesiae Theologus factus ille qui Ecclesiae Graecae placita variis libris ingenti elo elaboratis propugna it contra Romanenses, in quo aculeato stylo invectus est, rivorum
vissime perstrinxit Hille de quo petulantissimi oris Caryophilus in Iambis
adversus Ogdoadem Graecorum Scriptorum Londini duobus voluminibus
Idem omnino videturi Ille ille est, cu)us vel solius nominis patrocinio vibrix aeterna Urbs in deformatam jacentem Graeciam in suturum triumphabiti Interrogabo tamen unde hac levitas cinconstantia animi, unde haec perfidia, quibus ar mentis tam subito mutatus alius a se Corelius Cum a Patriarcha Constantipolitano sacris interdiceretur, a nemine coli
qui,& congressu familiari dignandus, quou
43쪽
3 Resp. ad Objestiones authoris si quod testatur Matius, quidni conje
isturam facere licebit impotentis animi hominem, qui infamiam hanc quam concoquere nequibat, iniquissime tulisse, tandem bile vindicta motum, Romanensium gratiam lamicitiam aucupari, quo se illis acceptiorem redderet, librum hunc Gregorii Chirographo suo munitum appro-hasse. De reliquis, quos laudat H. QMeleti Syrigo, Michael Cortacio Crete, Agapeto montis sancti incola quem tamen in libro Venetiis edito
A. C.M. DC. L fatetur vocabulis με- Ἱατρεπειν, ita ποιεῖν,similibusque uti, hoc est, omissa voce, qua de hactenus contenditur, licet veritatem rei miraculis
nescio quibus adstruere allaborat)idem quod de Gregorio dicendum est,
quod sint tempore posteriores; nec rem cujus causa tanquam testes adhibbentur, patenus attingunt. Egone putaverim hoste doctrinae Cyrillianae oppugnatores a Voce, qua ille, dum rem ipsa signatam damnaverit, usus
est, abstinere voluisse allud pro equitate, pro sagacitate qua est praeditus,' vix censebit Ire C. Cum vero in hin.
44쪽
rum sententiis resutandis, licet sint partibus maxime obnoXii, ut vel tam tillum immorer, neutiquam mihi ex necessitate incumbit, in praesenti contra hos Monachos indoctos, insulsos, superstitiosos, veri controversiae status parum intelligentes opponere sat erit Gerganum Artae Episcopum &Metrophanem Critopulum, si res non numero, sed pondere testimoniorum
sit dirimenda, qui Cyrilli Reformatorum causam scriptis suis propugna verint. Veruntamen, utut pauci lique privati homines locuti fuerint, ea de re non mihi adeo solicite laborandum existimavi, cum vox ista nulla publica authoritate adtenus firmaretur aut invalesceret: ne duabus quidem Synodis Constantinopolitanis sub CDrillo Berrhoeensi sarthenio hoc solo nomine coactis, ut Cyrillum Lucarium ejusque confessionem anathemate ferirent, quorum utramque dixi ex elementis ps Sacerdotis benedictionem .spiritus sancti adventum Uerum corpus sanguinem Christi
fieri statuentem, nihil ultra definivisse,
nulla interim χε σιώσεως mentione
45쪽
Exclamat H. C. quasi re mali inauspicati ominis visa Xterritus, nihil posse videri, quod fundamento magis careat, is hanc sententiam falsi convincendam vel micam communis sensus tantum requiri. Qui censura an quippiam aut magis imn te aut injuste dici possit, ego χειhito mentis statu hac calumnia ne liquam dimovendus, adhuc dum ain him Dia veritas, cui me totum aboque omni partium studio devovi, vetet, ut communis sensus me vel per unicum momentum destituat nee magis mei quam illius causa, ne qui
piam de illius bona fide malas alat suspiciones, opto, quod haec verba non
adeo temere effuderenturi Rem absque ambagibus, involucris proposui, duas hasce nimirum Synodo convenisse, ut censura damnatoria in artiuculos confessionis Cyrillianae animassi Uerteretur. Quid vero Cyrillus illo de hoc articulo senserit Qquomodo mentem suam explicaverit, cum n minem latere putaverim, ex libro cuivis satis obvio, id conceptis verbis proferre nolebam quibus tamen eXPresse
46쪽
De Iide E Titibus Oriens ta si ,resie Mnanter damnat μί- ουσιν, hac solanni professione simul adhibita
materiali terendo, Cui ad palinodiam coactus infelix Berengarius professus est, quod non ignoravit H. C. ignoravit insulsus Syrigus sed uinis sensuperes eudo. Num isti assessores αεθυ- σιωσιν a Cyrillo damnatam adstruunt aut ρηθῶς aut ex consequenti Pendoculis dissiderem, nisi probe meminissem menti praeoccupati e tenebras, ne solitam perspicaciam exerat, a praejudiciis affectibus ollandi solere. Quid audio ambabus his Synodis placuit,si xerba Gallica recte verto,Cyrilli iisdem terminis propositiones proferre, d inde anathemati subjicere. Si Cyrillus se in illa praete a me confessione sa
in Smodorum Episcopi ab ejusdem usu
abstinuissent. Vos omnes appello,quot quot divinam hanc aletem profitemini, Cc a m
47쪽
an haec Critica rite jam Xerceaturi oculis vestris, si vultis, litem decide re facile potestis, non enim elaborato sudio aut perplexis cogitationibus, quibus cerebrum diffindatur, opus
erit Opponunt primae Synodi asses
λογα, s πνευμαlος, γόουὰ 'οι ησεως ειράληθh ἀμια, μιμια ρις isnathema Oriti dogmatizanti os credenti non transemutari panem Propositionis, insuper L m per Sacerdotis benedictionem pia ritus Sancti adventum in eram corpusta sanguinem Christi. Post in altera Synodo, dum Cyrilli sententiam iblorum calculo reprobatam male intem pretantur, verba institutionis solui modo explicant, sine vel minima c. juspiam ριε αβολῆς, multo minu εχευ- σιω Θω mentione. Num hoc est adstruere με σιω num juXta horum mentem annihilatur naturalis elementorum substantii num his Judicibus tace supersunt species Praeterea, ubi Cyri Ilus ex elementis rite consecratis
48쪽
rpus Dominicum vere actum, aut ab ipsis fidelibus manducatam, Veliquod idem est, panem Quinum in corpus sanguinem Christi transmu-xari negavita Solam : istiusmodi tran mutationem negat, quam supponit λέουσίωσις quam hi iniquissimi censo. res express fateri iunt. Illum Vero, qui veram dc realem Christi praesentiam in Sacramento Eucharistiae firmissime credidit, inihil , aliud divinae Eucharistiae 4 in D τό, ηιλ υ, hisi nudam figuram eliquisse, annon hoc est calumniari sortitero Quibargumentis criminationem impactam eunt probatum hoc unico nimirum,
πα νς υσεβείας νάπλεων , non dicit
panem jam sauda catum, qui idetur comeditur, esse Cervin Christi corpus, sed
spiritualiter tantum intelle lum, aut
potius imagiuando Crum, quod omni impietate plenum est At Cyrillus
non negavit verum sive mysticum corpus illic adesse licet elementa
49쪽
36 Resp. admjesiones authoris Libri
integram essentiam retinere absque omni ficta annihilatione simul credearet E praemissis satis constat, vocem λέωαίωσις veteribus Patribus incognitam,in Liturgiis Graecorum, symbolis, decretis constitutionibus synodali, hus, consessionibus4 catechismis ad illud usque tempus non admissam iu- isse, nihilque ab H C. objectum, quod assertionum mearum fidem elevaret. Quibus vero artibus ibi postea imponi paterentur Graeci, ut introductis jam voce, re, proxime accedant ad fidem Rommensium, tum ἔν- λλον
quoties disertim citavi, tum in m pera Synodo Hierosolymitana, arcanoerum omnium revelator dies docebit. Ut nova lux litibus hisce de fide Gnaecorum ortis praeserreturici genius moresque Cyrilli, de quo pro vario affectu tanta cum discordia alterutrinque judicatur, melius innotescerent, visum erat H. Q brevem de illo libstoriam sive potius farraginem ex Alblatio aliisque nominis Cyrilliani insensissimis hostibus, incertisque rumusculis corrasam insereres cui quam mul
50쪽
ΗΔ es Ritibus Orientaliam. Di fide rerum gestarum prorsus alio m non ex industria riciens, absistit hoc sentiam, sed subsidiis destitutus,
neque satis bene insormatus, commiscuerit, proximi secutura narratione, quam Anglicano nostro idiomate ante quinque annos a me editam jam in ejus aliorumque gratiam Latine verto,
Iam opportunum erit, ut objecti, unculis, quae supersunt diluendae r spondeam . Tanta est vis veritatis, ut viam in entes eorum, qui ipsam aut audaci inverecundia & aperto iurore opprimere, aut subdolis technis offuciis corrumpere moliuntur, aut inveniat aut faciati Liberaliter tandem concedit P . . vocem μαθουσiωσι neque apud Patres exstare, neque in Liturgiis Symbolis reperiri, sed nescio an evitae gratiam reserre debeam cum hoc absque laesa modestia pariter ac veritate a quoquam negari nequeat,& male existimationi imae, cujus ratio ab omnibus probis magni habetur, consultum uises, si aliter secis et. At hoc argumento, quod negativum