장음표시 사용
201쪽
Dissidiorum Exercitatio Theologica. 89 quoi hi ope tot malis inde in orbesti Christianum irruentibus, occurri possit, paulo disseramUS. De componendis dissidiis frustra a horamus, vanique ad Ecclesiae primitivae unitatem anhelamus, nisi de Censuris, quae hactenus inclusere omnem charit,tem, quibus ab invicem impetimur, quippiam alterutrinque remittatur, 41sdem mediis, qvibus in sacris C inunionem sertam tectam rhtinuere veteres Christiani, in ea revocanda partiter utamur. In hac methodo si utrinseque pacatis affectibus sit consensum,non erit desperandum, quin elicem exoptatumque exitum habeant pacifica consilia, piique dissidentium animos conciliandi conatus Media autem pacem Ecclesiasticam redintegrandi, quae dissidiorum causis supra recensitis directe respondent, in praesenti, qua pintem brevitate, exhibebo. Quorum primum est hoc. Sola simplex vetusque fides e Scripturis que Generalium Consiliorum Symbolis eruenda, usu ab universis Ecclesiis Christianis recepta, rejectis quibuslibet opinionum laciniis assumentisque, tanquam creditu ad salutem necessaria urgeatur. Cum
202쪽
Cum hac fide communi tarquam lintine Ecclesiam Catholicam sibi firmiter
cohaerentem sancta communione usam fuisse certo certius sit, cum Catechum
ni hanc fidem, quae paucis constabat articulis, post debitam institutionem professi, Baptisinatis gratiam consequerentur, hoc ipso nomine sacratissima Em charistiae mysteria percipiendi jus habituri, nulla alia conditione eXacta, cum is hac apud omnes Christianos neque enim hoc sacro nomine dignandi sunt cinistae, qui totum Christianari ctrinae compagem Sophisticis ratiociniis
mente arrogantissima convulsum
eunt, qui in Christum aeternum Dei ilium blasphemi, Dei nostri gratiam transferunt in lasciviam humani ingenii, solum illum Deum ac Dominum nostrum Jesum Christum negant plenissima sit ubique animorum consensio, quidni sacrae Communioni fundamentum primaevae Ecclesiae exemplo
praxi in hac quoque solidetur Quo praetextu post fidem ubi libet receptam, a Christo Apostolisque stabilitam,post tot secula quippiam dogma ut necessario credendum superaddi licet, de quo apud
veteres ne o vel sando unquam inaudiverit
203쪽
m iuram Exercitatio et Mologica Isrdiverit quo jure tantus Articulorum numerus obtrudi debet, praesertim,
ro cum testatum habeamus, hoc non
religionis sed solius commo . secularis famae promovendae gratia factum fuisses Quod adeo male inter Christi, nos conveniat, ac si non eadem sed multiplex credendi regula olim proponeretur, non Christo, non Apostolis, non Religioni, quae totum illud, quod si luti assequendae satis supurque condimeat, absque perplexa verborum, ne quispiam crassioris ingenii criminetur ita cultatem, ambagi cuivi vel mentis compoti expandit sed Zelotis quibus dam, qui nova dogmata pro oraculis venditantes, ea sub diris .anathem te amplectenda orbi Christiano fastuose obtrudunt, id unice referendum cst
Quanti furoris erit argumentum, quoia Romanenses faciunt, in nos ob hasce opinione rejectas, nudiustertius enatas, nullaque Scripturarum aut Antiquitatis auctoramento communitas deba
charia At non soli, quod fortasse aliquantillum solatii miseris exhibebit, infelix posteritas damnabimur, quin purissimae Antiquitatis cultores, quies Ni vi
204쪽
Ista De Causis o Remediis vi symboli, quod Pius IVin condidit,
Articulos neutiquam admisere, in ean dem societatem trahendi sint. At alsi de iis ipsiis, qui idem ac Religionem Christianam adversus haeresium pestem late grassantem symbolis scriptis tanquam amuletis munierunt, qui vitaexsanguinis effusissime prodigiin crucis
candidati erant, qui flammas amplexi igneis vehiculis pellere coelum, tuendae fidei verae intentissimi, quos meritissimo Sanctorum titulo grati colimus, bene sentiendum sit, nos eorundem vestigia secuti, satis tuti, satis securi erimus neque est, quod ab his brutis ulmirii bus, quae in nos vibrantur, ullatenus metuamus. Ubicunque dispersi erant Christiani, sive sub Patriarcha Romano, sive Alexandrino, sive quocunque alio, hujus fidei auctoramento tanquam fratres agniti,ad eandem salutem, quam neque sibi invicem invidebant, neque
negabant, omnes simuC concorditer eorundem sacrorum consortio anhelabant; tantaque charitate, ut 1llud obiter interponam, flagrabant, ut nec deDonatistis,qui de iis pessima dixerint, male ominarentur , ne dicam ipsos de
205쪽
Dississiorum Exercitatio Theologica Is ' Arianis caeterisque Haereticis non omnem spem abjecisse. II. Articulis, me quorum explicita fide nemo Christianus futurus est, admissis, de caeteris dogmatibus liberum cuique esto judicium. Non enim magis opinionum quam rituum varietas fidei unitatem distatuit. Quam vulnus illud hiulcum, quod dudum corpori Ecclesiae inflixit Schisma, de facili coiisset, si hac medicina adhibita, tot consessionibus, tot novis canonibus Tridentinis, quibus Christianorum mentes opprimuntur, fidesque subtilibus argutiis redditur implicatissimia, de rebus incerti eis plane dubiae veritatis non adeo dogmatice
decerneretur Optandum ore Christianis universis, iotissimum Resormatis, quotquot a Romanae Ecclesiae communione expulsi recessere, de si
gulis Religionis apicibus convenire in tuisses sed cum id vi quispiam speret
prae multiplici hominum ingeniori captu,prae judiciorum diversitate, prae v riis interpretandi sacram Scripturam
modis, cum non idem lumen, n eadem copia argumentorum, non eadem con-
Vide Salvianum de gubernatione Dei. Ita pag. Icoex editione Baluzii.
206쪽
rρ Causis e finemediis cludendi vis cuivis suppetat, quidni pa
cis amori pervicaciam mentIs posthabentes, dogmata propria ita amplecitantur, Ut caetera concordes, qui in fidei fundamentum non impingentes, aliter sentiant Christiana moderatione συο . - σοι serant. Facessat ideo illud maledicendi cacoethes, quod in naturam, religionem vertitur, dogmatumque, si commode sine dispendio veritatis explicari possint, odiosa insectatio. Hac enim vicissim concessa indulgentia,quam moderatioris ingenii homines, pacis sequestri in arbitri, ut equissimam suadent, quantum commodi in orbem Christianum redundaturum sit, nemo est ingenii adeo deplorati, qui non facile praesagiat. III. Antiqui de regimine canoneSEcclesiastici restituantur, ut Episcopo
Romano in ordinem coaeto, evanescente Oecumenicae potestatis praeteXtu,
quicquid juris Ecclesiastici ipsis canonum
Vigore competit, singulae Ecclesiae tandem recipiant. Meminerint interim Romanenses, hac iniquissima usurpatione Violata pacis tandem convicti, communionem cum ipsorum Ecclesia in necessariis ad filutem Nini non habixam im
207쪽
Diffidiorum Exercitatio Theologica. Is sisse, nisi quatenus ipsi cum Ecclesia Catholica convenisset. Quantae Olim concertationes litesque cum Romana sede agit,bantur m quippiam dejure periret Privilegia sua vindicavit Eccle1ia Orientalis,sua Meridionalis, utraque ac Romana in varios Patriarchatus distincta, ex decreto Consilii Nicaeni, iisdem privilagiis suo limite districtu singulae fruebantur. Neminem huc usque Oecumenicae authoritatis adipiscendae desiderium titillarat, nemini in titulum nomenque ces serat,Episcopus universalis. Solus id sibi succestaribus adscribere ausus est nifactus,quasi totus mundus intra civit tis Roma poemeria esset concludendus. Obstupuit mundus, nec bi adeo foede imponi passus est Carthago Christianismum amploxa, Romae aemula, Romanum Pontificem aeque sprevit, ac olim Senatum. Constantinopolis honorem primae dis, licet interdum invita, cedens, sui juris mansit, nec licet hodie captiva,
pristina dignitatis qdeo stupide oblivio
cens,ut Romanae Sedi tanquam Dominar mandiatur Turcarum tyrannidi cedens, Romanensium vero, ut conjectari fas est, nunquam cessi ira Communionem cum
ipse,utivi cum caeteris Ecclesiis Catholi iaci cis
208쪽
1,6 De Cures eae Remediis cis totius orbis Christiani,actu vel saltem
desiderio,si tolleretur impedimentum, sibi retinendam sat esse ossicii duxerunt, authoritate, quam illa arreptam adeo impendio voluit,interim rejecta,quod nos hodie praestaremus, si per ipsam libcuisset. Esto Episcoporum primus Pont, sex Romanus, modo non solus, quasi carteri ipsius Vicarii essent,modo non universalis, modo aliorum jura, qua eadem lege Ecclesiastica nituntur, inviolata maneant,modo constitutionibus Apostolicis
Romanae Curiae decreta non repugnent, ac intra antiquorum canonum limites
sese contineat Romana urisdictio. Quo
obice amoto, ineundae paci via lata sterneretur. Hoc Omnes probi, omnes, nisi quorum intererit aeterna esse dissidia, usque usq; ardentissimis votis Magitant, unionem his conditionibus avidissime amplexuri, si quicquid est superstitionis
in ritibus, cultu sacro tollatur, sique diris, quas in dissentientes evibrant, subductis, sola creditu necessaria veritas, juXta veteres formulas, proponatur, iri caeteris relicta judicandi libertate. Hoc ni fiat, coram Deo Romanenses violatae communionis usque postulabimus,per quos plane stat,ut tali beneficio
209쪽
Digriorum Exercitatio Theologica I97 Ecclesia Christi Catholica hodie destitiam Interim quascunque pacis Ecclesiastic: e conditiones cum gaudio quidem arrepturi silmus, modo exinde non lindatur conscientia, modo principiis analogia fidei non contra eant; modo Scriptura ejusque genuina interpres primaeva Antiquitas in dogmatibus statuendis summae authoritatis esse admittantur, modo regimini Ecclesiastico nubium fiat praejudicium, modo denique
cuncta ad normam canonum consuetudinumque,quae per universam Ecclesiam pristinis seculis obtinuere, eXigantur Ofelicem illum diem,quo dissidiis, ad quorum meistoriam horret animus, sublatis, omnes, qui unicum eundemque Salvatorem crucifixum colunt, fraterno affectu in unum coibunt At at per impro- hos Christianorum mores illud neutiquam exspectandum est. Pristina pietate nobis opus est, si pristinam concordiam velimus restitutam. Eheu deside ac proepudiosa Christianorum vita a veterum exemplo ubique desciscitur in artem rixandi abit religio, quasi vita moraimque norma esse desiisset.Per vitia nostra nobis non licet esse tam selicibus, tam beatis. Haec impedimento sunt, quo minus in
210쪽
Eadem sacra Communione concorditer vivamus. Deum ergo supplicibus votis eXOremus, ut omnes, qui se Christianos prostentur, eodemque sacro insigniuntur nomine, unde exciderint, tandem memores resipistant, iriora pera, opera verae ac solidae pietatis, facianti ut iniquissimiscensuris controversisque utilibus omissis, quae ad pacem faciant: quae ad mutuam aedificati nem, sectentur ut denique in viam veritatis conducti, in unitate Spiritua, in vinculo pacis, in sanctitate vitae, fidem vere Christianam, vere Apostolicam, vere Catholicam retineant. Ita laboranti inter tot tumultus Ecclesiae succurrat ille misericordiarum Pater, propter merita Iesii Christi Salvatoris nostri, cui cum Patred rete no Spiritu sit omnis laus d honor in secula seculorum. Amen. Ilii
Praeter accentuationes perperam adhibitas, literarumi; permutationes, quas quivis Lector facillii ad perspiciet,
multa verba, utpote ad sensum complendum pecelsaria, vitio Apographi mal admodum transcripti interciderum, quae hoc modo suppleri,uti ia graviora errata emendari possint.