장음표시 사용
171쪽
Di dorum Exercitatio Theologica squam largitur Deus, sorte quisque
contentus, in illud quod aliorum est viis armis non grassaretur Ita a Christo optime consultum erat humani generis commodo, ultra omnem
vel prudentissimorum Legislatorum institutionem. At de iis, qui ipsi nomina dederint, in omne aevum daturi essent, quanto sanctiori cura estuabat Christi pectus, ut mutuus ille amor, quem eadem Fides, quem eorundem Sacrorum communio, quem
ejusdem beatissima sortis in coelis fruenda spes tot tantisque nominibus poposcerat, promptissima sibi invicem benefaciendi voluntate, charita tisque, cum frequens postullaverit occasio, ossiciis augeretur in aeternum perennaret in hoc adeo intentus erat, quasi animam etas,us, antequam cruci aflixus moreretur, utpote
qui mundo valedicturus in illa divinissima oratione, apud D Johannem, cap. Xiv qua Discipulos non tam do cuit, licet iocuit potentissime,quana
demisse, si ita loqui fas sit, lumillibme, assectu plane obstupescendo obtestatus esto nihil antiquius potius-L VO
172쪽
16, De Gusis, Remediisve habuit duxitque, nihil, quod ipsi
charius, illisve utilius videretur, nihil, quod ipsius amorem ostenderet magis,
Huic autem postulato, cui praesidio erant tum summa illa, qua nititur, auctoritas, tum equissima ratio, ne sine impietatis Iacrilegii reatu, aut sine periculo propriae salutis a quoquam violaretur, quis crederet ipsos Christianos, Christi juxta ac sui immemores, usque adeo audere, ut contra eant, quasi non amore mutuo aut
animorum consensu, sed comitiis, sed partium studio, sed dissentionibus, sed odio Christiani esse dignoscerentur Diu est, ex quo hanc vesaniam luenS, timiis malis ingemuerit Ecclesia C tholica, infidae, uti videtur, paci, a tot lanienis stragibusque, quibus ab Ellinicis Imperatoribus, qui collabentem Idololatriam his quasi tibicinibus sus
fulciendam putaverint, ubique saevibium erat, ibi denuo restituta, ut a Christianis longe atrociora pateretur, per quorum serociam vix habuit,
quod de Neronibus, de Deciis,de Diocletianis
173쪽
Diffissiorum Exercisatio Theologiea. 61cletianis vel minimum quereretur. Quos enim metus, quos pudor, quos Christiani nominis reverentia, quos commune periculum sibi invicem antea intimo affectu conciliaverant, cum jam non amplius a Gentilium Magistratuum Tribunalibus, ab armatismilitibus, a crucibus, a leonibus, a flammis metuendum esset, cum securissime liceret esse Christianis, cum Imperium Romanum quantum quantum erat, in fidem, quam tanto furore nuper amolitum iverit, traiiuisset, hac stupenda felicitate Motio, quod Deus secerat, male usi, in se, cum hostes deessent, procaciter satis insolescere coeperant.
Fidei simplicitate insuper habita, de opinionibus ritibus, quasi salus
aeterna ab iisdem pependisset, acriter certatum est, unde amissa charitate, dum quisque altercando victoriam sibi meditatur, malae suspiciones &jurgiaSchismati viam aperuerint. Hinc altare adversus altare, cathedra adversus cathedram erigitur, malesani se ditiosique oratores e pulpitis classicum canunt ad bellum sacrum,tanquamcum
hostibus Christi pro summa Religio-L a nis
174쪽
De Causis es' Rememnis conflicturi hinc a mutua communione utrinque abstinendum esse pietati ducunt, quasi cum Ethnicis Judaeis minori cum periculo cieatu esset communicandum. Hinc odiota criminationes impactae, Xecrabilesque tituli, quasi a Fide Christiana penitus defecissent e quibus iniquissimis censuris andem oritur odium plane i reconciliabile, nulla arte, obsequio
nullo, dum hasce malas opmiones an, Tantum vero abeit, ut fatale hoc incendium, quo dudum exarsit Ecclesia, quicquam hodie remittat virium. Ut novo somite addito majori imp tu saeviat, ita ut fiammis ipsius neut, quam sit obsistendum. Quot quisque est a misericordia, a pietate,ab affectu
humano adeo alienus, qui tumul- tuum, quibus adhuc dum Cncutitur orbis Christianus meminisi totus non horreato non illos volo tumbius, quibus, flagrante bello iratis m,nibus tot opimis victimis impio barbaro ritu immolatum est, sed quos haec sacerrima circa Religionis apices dissidia excitarunt, in quibus ne animo insidere
175쪽
Dissidiorum Mercitatio Theologica. 63mabus quidem parcitur, dum illae ad Gehennam, ad artem supplicia diriCsimis excommunicationibus sentemtiisque decreturiis, quantum valet furiosus hic Zelus, i amnantur. Ita ni mirum summae pietatis esse videtur male iis augurari, a quibus vel in i viculis erit dissentiendum. Interim dum quisque ambitioni famae, ingenio strenue velificatur, dum parti, quam vel fors ingetit, vel praejudicium, institutio, aut commodum suadent amplectendam , perquam immoderate lavet, dum mundanus amor, metusque, ne quicquam famae, honori, pompae inde decedat, veritati obstruunt, dum praefracta mentis Obstinatio omnem tolerantia aditum praecludit, lichi diffidia aeterna so lasse nolimus, iuvidiamque tantae
eximinationis a nobis ipsis ingenticum industria amoliamur, per cordiam proterviamque nostram plane obstat, quo minus ea sopiantur, dum non juxta praescriptum Apostolicum,
in Epistola ad Romanos, cap. I . . I9. quae ad pacem faciant, Pelamur, nec quae σύ mutuam aedificationem.
176쪽
In horum tumultuum,quibiis Christiani in opprobrium tam sandis
venerandae prosessionis tanta cum acritate inter se hodie committuntur,ori -- ginem inquirendusi proposui, unde nimirum ac quibus de causis ab hac mansueta indole, ab hoc pacis, mutua aedificationis studio, quod his in verbis affectu paterno suadet,&4uthoritate Apostolica jubet Sanctus Paulus, discessum fuerit; deinde e quid spei redintegrandae pacis γclesiasticae inter Christianos reliquum sit, quibusque tandem remediis, Oribendis istis malis, quibus orbis
Christianus propemodum conficitur, Occurrendum sit, exploratum ibo.
Quod ad primam disquisitionis nostra partem spectat, a quae Christianorum dissidiis originem dederint,
ne fraterno, qualem esse decci aD sectu eorundemque sacrorum consortio simul coalescerent, maxime la rint impedimento, his sequentibus capitibus concludam; caeteris omissiS,quae sunt levioris momenti,vel ad haec facile
. Quorum primum, praecipuum videtur,
177쪽
Dissidiorum Exercitatio Theologica I videtur, eo quod a simplicitate fidei Christianae immane quantum dist
Cum nascente Christianismo Apostoli miraculis reliquisque Spiritus Sancti donis ad id muneris feliciter exequendum coelitus instructi, quilitat nempe in propria provincia,prout ipsi sortito obtiginet, Evangelii praeconium secerint, non res erat adeo
operosa, quod ad fidei doctrinam spectat, nec tanta disquisitione indigebat, fieri Christianum cujus equidem mysteria in ingentem non excrevisse numerum hinc abunde constat, quod summa credendorum in brevem epitomen formulamque ab iisdem redigeretur, eamque simplicem, ac sine difficilibus tortuosisque verborum nodis ambagibusque nude clare prO- positam, ut licet res ipsa humani imtellectus vim plane exsuperent, ab ingenio, utut subtili, curioso, frustra captentur, ne Idiotae quidem, minusque gnari, siquid sapiant, sibi quoque hac in re non consultum fuisse causari debeant. Haec autem fides
in regionibus maxime dissitis, quibus nullum
178쪽
nullum commercium intercesserat,una
eademque emicuit , non aliter Romae aut Colinthi quam Hierosolymis cre debatur. Eodem spiritu acti, Christia-aI Os, quotquot uspiam erant, eadem creditu necessaria docueres inde mirabilis ille istiusmodi Dogmatum apud omnes consensus erat, quasi non1eorsim sed communi Apostolorum simul praesentium Consilio totum illud sanctissimum negotium perageretur. Extremo enim Orienti hacox parte cum Britanniis nostris comveniebat, quasi primis illis Ecclesiae s culis sine beneficiori usu Pyxidis nam litae, ingenti Oceano peragrato, pariter ac hodie, hac illa facile esset Mavigatum. Quod utique de reliquis dicendum est, uti praeclare
ostendit Sanctus Irenaeus in libro primo adversus Haereses cap. 3. inde fidei veritatem, e tot nimirum Gentium, quas tanta locorum intercapedo, tamia tum sermonis tum morum disi,
militudo, tot maria interfluentia a se invicem discriminarant, consensu, ineluctabili argumento evicturu=i
179쪽
Dissidiorum Exercitatio Theologica. 67 evicturiis, Nam etsi, inquit, in nimu-do loque dissimiles, sed tamen virtus traditionis una of eadem est, ' neque hae, quae in Germania fundatae sunt, Eeclesiae aliter credunt, aut aliter tradunt, neque hae quae tu Iberis sunt, neque hae, quae in Cestis, neque hae quae in Oriente, neque hae qua tu AEgypto, neque hae quae in Libya, nequestiae tu medio mundi suus constitutis sed sicut sol creatura Dei in an erso mundo unus, idem est, si talumen, praedicatio eritatis ubique meet illuminat omnes homines, qui et sint ad cognitionem eritatis enire. Ita
Isse. Omnibus itaque in ejusdem fidei
professionem sacro aptismi ritu receptis, si sorte fortuna alter alteri intervenisset, diversarum licet gentium, agnita hac Fide quam uterque
habuerat communem, In murum am
180쪽
a68 De Causso Remediis plexus lites& ille ruebant, quasi integram aetatem sub iisdem Magistrissimul contrivissent. Neque aliter fieri potuit, quia nondum ab Institutioni-hus Apostolicis, per innocentiam, per
zelum, per constantiam istorum temporum erat Variatum non quasi in omnibus convenisset,nulla opinionum varietate interposita: Hoc enim in tanta ingeniorum varietate neutiquam sperandum erat,' absurdius est, quam ut id quispiam vel somniam do fingat modo de integra in Christum Fide constiterat, in caeteris impune Ine censura licuit secus opinari. Neminem praejudiciis suspicionibusque iniquis praegravabant a tali, tanquam a sacro, piaculari capite,
non censilere aufugiendum. At dum in Ecclesia constituenda indefesta praedicationis labore per universum terrarum orbem insudatum esset, quo posteritati, post illos inter
Coelites receptos in Omne aevum melius consuleretur, eandem, quam praedicarant, Fidem in aeterniS monumentis consignatam voluere iidem sanistisi simi homines, ut haec oracula falli nescia,