장음표시 사용
1쪽
Facta euilibet opponendi post tertium faetiliam
2쪽
3쪽
inseriptum , sellice animi assectionis dignos ec, immoderata coerce . Ut quisque se noscat . Eo quoque indicimus, ut se ilicet qua induatriai, se sapientia homo sit comparatus perpendat, re ad En, Mnesteentissimum, a sap emissimum assurgat M,xima autem Entis ipsius providenti ex eo praecipue eia fulget, quod hominem is dotibu niIaniverit, quarum opea rerum Divinarum, humanarum, causarumque , quibus hae res continentur , contemplationem attolli possit id quo a optime palam siet, si patam in suas veluti partes resol
Atque in primis liquid in homine est, quod sena usint mus , sive Conscientia audit, idque ita clari per se elueet, ut, omni adhibito conatu πα. Ipsum negandum. nullo modo nobismet persuasio extorqueri possit idem non esse , quod est, u Saltem esse . videtur. Quod si hiexensus definiti velit, definitione fit potius isse utior tanta est qua evidentia, perspicuita . . . - -i II. Hie εnsus intimus dictat esse ea, quae sunt, nee ser ullo modo posse, ut simul non in id quod est omni postibili modo expetire, an tibi persuadere possis non esse ea, quae sunt, ne uideri ea, quae esse in dentur, naturam prosecto sinue Iezlamitantem . . .
4쪽
--m M .Hine sequitur, quo rei contradictoriae, ut nempe principio contradictionis ad ersatur, is ullam 'habere rideam possimus cui nulla respondet idea , nihilum est ergo de
Conseientia itaque nec a principio contradictionis , nec contradictionis principium ab ipsa separari potest i uiuim,uilicet haec duo idemque in nobis gant... Quidquid ergo et senSum intimum serum esse orienditur, id ipsum per contradictionis principiam demonsteatur. Fingamus enim rem secus in habere poterit ergo sensus intimus a veritate principii contradictionis sejungi Quod eum sit absurdum cs non est cur te hoc asserto
Certitudo , quatenus nobis inesse dicitur, est repugnantia oppositum de rebus judicandi. Non possumus autem de sensa intimo secus ac se timus iudicare , nobisque oppositum suadere Ost. 3. non possumus ergo de hoc sensu
VIII. Quorsum vero haec disputo 2 Quorsum se; Ite et intelligatur mei existentia, omniumque mei similium . Ut
deinde , nostra existentia demonstrata quae ex hoc fonte dimanant, rite ostendamus . Quid sit existentia, long elarius, a facilius intelli tur, quam possit explicari. In qu eumque tandem existentia sit constituta, . vel in positione rex exit nihilum, vel in omnimoda praedicatorum, quae rei ipsi conveniunt, determio atione, vel in actualitate, vel in quoeumques alio , certum, exploratumque est Me in me Dipiti ros ν o le
5쪽
omnibusqtie mei similibus utimum sensum a. . uno ipsum, quatenus in me similibusque mei reperitur, voco, existentem. Qui ai Proiecto conscientia noti es nihili, auqui eat si g. i. Aut est id, quod actum oeci cujus ideae est rimae itissima, aut id est, quodve quo Actium producit, aut tandem id est, quod mihi,&.i omnibus intime est praesens, de quo profecto dubitare neque . Hoc vero est id, quod aequo a me , ct ab omnibus dioitur esse , sive existere. Existit Igitur interior his sensus cumque ait cum primipta contradic lanis neres sati i conjunctus cs , quamdiu in me est, haud esse nis n. potest v , certi igitur sumus de ejus existentias . . Aut hie sensus idem eat ac nos, ergo nos mistimus. Aut est id, quod est a Aia , vel ita nobis, no
stri ergo existentia iterum comprobatur. IX. hi hac existentia positus plures expertar in me ipso peratione , qua pereeptines, ideas, cogitation E appetis quas . in me esse certo, solo per inuinum sensum, quo i cogitationes, ac de assiciuntur attamen quae sit earum natura, qua determinatus modus, quo oriuntur, aut in me existunt plane mihi est neompertum
Istae operat ones non ab alta me cliverso, - elieiuntur, ego enim sum, qui cogito, qui ideas habeo, quξ perci pro Fat enim alium esse qui cogitat In me, cum cogita ita sit illius qui eogitat , jam hae non erit in me intimo sensu , sed in illa a quo oritur. At emi
ratis nes, quibus assicior , in t me sentio, eademque eo a serentia an cogitationibus , quas meas voco, reperitur coorie 1 intur nequit, quin cogitatisne meae ab alio
6쪽
Huiusmodi i me idear, cogitationesque medem e
per non sunt, verum nunc illas, nunc istas , ct quidem nune remisse , nunc intens me assicere lan pentio. Bea et modo sunt, modo absunt quaeque idcirco ita suo me mutantur, vocamur modi, eorumque variationes modifieationum nomine appellantur. Sant igitur in me modiscationes. xl . At quamvis continuae a me sint i earum, a mod euin variationes, intimo tamen sensu Bdmoneor unum. eundemque me esse , qui diversas hasce ea experior, aieego, qui video solem, deinde non video, qui modo seriam modo stellas, modo terram, modo mare aspieio, idem semper sum, eundemque esse scio perduro itaque , in mei existentia persevero , quia esse desinam.
Substantiam vom illud ens, quod perdurabile est, esimul modistabile . Et continuas xtior modificationes, continue uetessivis meici eo lationibus Q. , interim existentia mei perdurat Ora sum igitur substantia
Quoniam ego substantia sum, d quidem modi fiea bilis Oti per ideas, cogitationes , antequam per ipsas modificari possim, debeo existere quod enim nota est, nee modificabile quidem est . Sit tantia ergo me pria est ordine saltem, natura, quam melibet eo latio idea . . se vero quaeli t idea is cogitatio intima substantiae me M . O. , ergo mei gubstantia est d, a quo in. trinsec omnia manat idea, ct cogitati . Id autem quod est ratio se sussiciens miti mee alterius rei, dieitur res ejus dem intrinsεeum principium: Quia igitur mei substantia sit cogitationum principium intrinsectam, non . est ambigendam m.
7쪽
Poreo petaeipium iuri e n dearum quod nempe eo ini, Mimis dieitur. Erga existit in me , adeoque a quolibet mei simili anima
XVIa Uis nuneupatur princIFum intrinsem actio m est autem tale prineipium animae substantia Ergo in anima nostra datur vis cogita di .
XUII. Ego itaque, qui substantia sum 3. 4 continua perideas, cogitationes patior molificationes . Iam ver m uiseationes non oriuntur ex essentia rei modisi arae, ut sint in re, e tantum ut esse possint, ergo ex alio ortum ducunt, quo est extra mei essentiam, existe
Hae me substantia sibi eontinu repraesentat tanquam existeno quoddam objectum, quod onata partibus clivemias extra se invitem existetatibus , simulque uultis objectum ipsum tanquam unum composituri incietatibus, hoe voeat Costpus. Huic substantiae videtur esse praesens,
Wecimex indivisibilis . at ne tale corpus phantasma, aut qui teaieri intimum sensum convulamus . Ita vero, κi stentia dere orporis, non ipsius corpori existentia eruitur. XIX. Quid ergo Numquid intactam quaestionem hane relinquemus victasque iIentio nostro manu dabimus i st, qui Idealistarum nomine cireu emnines Absit Perieulam ergo laetamus memine dissidente , idea corporis nostri nobis O tinui, est praesens, ct quidem vivides, velimus, nolimus,
hane deam ad Id, quo corpus nostrum dicimus, reserimus; hoc per j easum intimum innoteaeit. Relatio idea aliae uri
8쪽
ei, ius ad obicimii dicitur j ad eium, nee essar; erga ad
eamus corpus nostrum nc bis ac cogitationibu inoatris esse pexerens. ergo certi de hao praeseruia sumus t ubi uerti ludo, ibi veritas ergo corporis. ostri existent et veritas
Innuet qui forsan nuperius allata certitudioena, veritatem dearum , quae res nintur ad id, quod corpus o- Strum vocatur , minam veram . . a realem corporis ipsi uxextra cogitationes existentiam vincunt . Ast non hoe an tum , velut obiectivam ejusdem corporis existentiam ex idea ipsius necessas deductam volo . Namque haec idea aut ex . eadem mei essentia pios it aut aliunde non quidem ab essentia mei, quod enim ab Sse tia lina nat, immutabile est mutatur vero singulis momentis de eo poris mei, nunc enim vividior, nunc minus vivida , nunc distinc a 'nunc confusa , . nune ediam obscura, quidam Philosophi adderent in pro una somno mino etiam nulla . Igitur ab alio sonte deducatur oportet. Numquid anihilo hoc ne cogitaveris quidem ergo ab aliquo, nedum possibili , quia a possibilitate nu Ita est ad actum
illatici, est iactu alii, ac existentes Hoz vero actuale existens, aut est imum corpus, ergo datures existetitia ore por 3 obiectiva , aut est aliud ab ipso diversum. Quid in legExhibet ne mihi ho ens a corpore dissimile cogitandum cor pus, quod involvat contradictioneis . . De re onte afficiora anulla fibrmatur de Os. 7, est ergo eorpus gsibile . S possibile cur non existit Τι Cur cogitaticini necessario tari quam existens mihi exhibem p. Numquid a Deo bee siet At Deus stim mi vera est, ergo continua nos deceptione frustrari nec vult, nec potest. Num quia i maligno quo
dam genio Unde corpori dumtaκati casibilis hami hausi notionem' Unde ipsius in me tantum impetita
9쪽
Quid plura Nonne intima onscientia de evidentia existentiae corporis nostri tanguntur ii, qui de ipsa ubi
tant, vel eandem negant nonne pervicacissimis dubitati nibus arietasum interdum negare vel inviti coguntur' Quo tiraeumque directe , aut reflexe, a serio eo tant, ut Io-quuntur , aut agunt, nonne ita eo tant , loquuntur Iagunt, ut alia alia spiritualia, a materialia sui similia extra se posita agnose anta Neque enim opposite Boseovi estius libros eonscriberent, ederent, Guam ration bus confirmate sententiam niterentur, nisi i Iis omnino Persuarum esset existere extra ipsos, qui , quae Scripserint, typis vulgaverint, perlegant, qui eorum rationes voce expressas aure excipiant, di victos dem um se praebe Ent. Homo prose isto non est monstrum a se ipso dissentiens; si natura hominis rationalis vera est Xistens, nota potest nisi vera cogitare is ineluctabiliter non sibi persu
de re esse id , cujus opposita intima persuasio sibi est imia posgibilis.
Hoe corpus, de cuias existentia dubitare non ieetu quinque organorum generibus instrati tum mihi exhibeo, quoiarum nomina visus, auditus, olfactus, gustus, tactus, quodlibet ex hisce organ s peculiari mota donatum . Cuilibet autem organi animati motioni respondet sensus ita quidem varius, uti varia est commotio . Tanta de hisce organis, ac sensibus respondentibus est evidentia, ut qui
de iis dubitet, dubitare jure merito possit de existentia corporis, de qua amplius non dubitandum XXIII. Patet igitur esse in me animum, qui est principium intimi sensus, Et cogitationum , neque a me Ipso Ionge aberae
10쪽
abesse verum eorpus, quod meum dico en proindi in stantiale ra. , quod ex animo , ct quidem rationali , ut inserius probabitur,' corpore organico conflatur. Tale ena H o audit Homo igitur existit. XXIV. At vero sunt ne anima ct corpus in homine duidistinctae res, S substantiae, a una tantum Pro seeunda inestionis parte tanquam pro aris, focis pugnant Materialistae, dealistae, unam in quolibet homine , imo in toto universo substantiae speciem adstruentes, contendunt se ilicet timi dati in hoc mundo. m quolibet homine substantiam tantam materialem, S corpoream, quae motum exerceat, cogitando periculam sui sae at imo cogitationem ita determinato quodam intestino partium mota constituentes substantiam incorpoream ne dari revera, nec dari posse arbitrantur . de aliaue ero unam tantum su stantiarum classem agnoscua substantiis materialibus omni
ny oppositam, volunt scilicet i ter spiritus nihil aliud
ipsumque uni ersum, ac cinniaeorpora ipsum constituent i in dei unicam sedem habere De Idealistis non est ut disputemus . sententiam eorum explogimus, quanda realere corporum existentiam demonstra vimus Uidendum tantun an corpus nostrum existens cum
anima sit unum Milem, an vero ab ipsa dissimile . Analysis operationum utriusque rem planam Taei et XXU Si attente quae sint corporum phoenomen inspicia
must, videbimus corpora ipsa ex innumeris a se invicem distinctis, ae σε parabilibus partibus coalescere. Unaquaeque in corpore par alteri resistit, ne ambae unum , euademque locum occupent, ne se invieem compenetrenta figuram a Lentionem praeseserunt i taceo innumeras alias proprietates quae