Peregrinatores medii aevi quatuor Burchardus de monte Sion ... et al.

12쪽

BURCHARDI DE MONI E SION

DESCRIPTIO TERRAE SANCI AE.

13쪽

L E C TURI S

Omnium, qui medio aevo terrani stinctum viserunt, pero inaiorum Doli Asiniuk Psinurehardus de Monto Sion, cui risit e narrationum fidem xia i i νεογεέαν, sine ea i,hionis res eum summo perieulo e iunciae industriam vel perseeerantiam speeteω , palmiam De D . heri recte censet Reiu eius. Noque ultior iudicat Adrielioniius, qui , persuasissimum ha-ιuit , nori fuisse unquam. qui voluerit mactis, titit rero e iam potuerit melius per fee iam ei simplie/m qunndam ad huius rei eosnitionem a iam aternere. Quum igitur tanta sit viri

praestantia, non id quidem mirum Osi, librum eiuΑ saopenuuiorO editum osse, sed illud satio vix credas, viginti amplius, qutis sexsi seni, Burchardi Oditionum set interpretationum ne unam quidem ipsa seripioris verba verumve, quem dicunt, isextum prael, ro. Quid quod De de nomine quidem Oius intor omnes constat, quum mulli eum Broeardum, nonnulli Borearduni Boreliardutii Borghardum nitrgurdum Domitisent, nemo, uno Cannio exeopto, plenum eius nomen norit, agnomine de Monte Sion ub omnibus sere omisso γ Quod addendum osso doeot opistolii d0dieatoria, tribus uratistavii sibus aliis su seiusdem cum urtitistavisensi generis eodiethus si nomissa, quae incipit a verbis: Frntri mresurdo in Moydestim Frofer Durehardus de Monte Sion. Seriptorem nostrum cave ne, stetit alii se serunt, confunduκ ves cum Burchurdo Argentinensi, cuius quod restat fragmentum in Sortipo '; exeudimus, vos cum notiuventura

Brocardo, qui foetulo XVII Palaestitiam obiit Agnomino illo a monte Zion repetito Oudinus Bureliardum eam ob causum v,um esAo coniecit, isquod ibidem prolixam sueerit moram . Quod quo iuro statuat noseio: mihi quidem susifieit eouserro cum agnomino illo Domina Caroli a Saneto Paulo ot Emtinuoli de Monto Olivoli, quorum ot hie, qui in sadora eum Burchardo vitae statione positi se Loetor Theologias et Diffinitor ordinis S. Frati risei erat, et illo nomina sua gentilia eum monasticis agnominibus eoinmutasse videtur. Itaque uti Carolus a S. Paulo prius Vialari nominabatur, Buret ardum quoque alio primitus nomino gontili usum essu si Apionmur. Burchardus bis id quod onitios omnino editores fugit, uos infra pluribuA demon, strabimus: de terra saneta scripsit: primum privatim, sepistolam cum tabula, quam Pellem dieit, geographi ea addotis, deinde publice. Priorem toxius recensionem uxpressii Canisius, cuius oditio hos, ad quos aliendas. locos coni in te

Priorem: Diatai nutem ab Aeeon Nnetaretbj per septem leueas. Qυod apselum melius es imore potui, quia sepius illae pertransitit. Videtur micti esse stetit de Masriburs in Barbos. v. Serapeum 1858 No. 10. p. 145 sqq.

14쪽

Aliorum:

Videtur mihi, quod Iertistitem . . . . multo sti Iovior, quam antiquia eluiιos mode-ιumensis, quam ine uda murus eircuiens de S. Amιrosio usque ad nouam esuistitem

ea elusiae.

Ex his noti solum, quod facito probos. Burehardum GHrmanum suisso, sod aliud etiam effecerim, quod, quamvis in re tam incerta tithil pro certo affirmarim, non possum tamen quin prosorum. Viam, quae Parthenopoli Barbium ducit, Burchardum probo uosso apparet Bur-ehardi tiomoti in illustri comitum barbiensium gonto usitatum suisso doesent genealogi. qui quinquo eius Dominis viros a Burchardo I., geniis atavo et si dators, nomon illud horoditato ae pisso tradunt. Fierine igitur potuit, ut Burehardus do Motile Sion essot natus eomes a Barbio 3 - Res incerta quid 'm, sed suo lamen haese opinio, ut vidos, to9timonio non curet; quam si refelleris, lubentissinio doponam. Minus autem in- eortum ost, quod Ox loco quodam Budimonii noviciori uti, odiit Luboeao anno l475, so-quitur. Quo quum Burchardus Professorum Sacrae Pastinue Minimus dientur, theologias eum doeioribus et prosossoribus Meribero non dubitamus. Minus titiam dubius est annus, quo in Palaestitia suerit et scripserit. Etenim annus l2,3, licet iralati eius videatur, recte tamen se habet. Nam res gestae, quas Burcliar-duM comm morat, evincunt eum post annos i 2su 1263 l2sS l27s et anio annos i 29 ii 285 seripsisse. Apparet igitur, anuum illum 12ba, tamDtsi ab ipsius seriptoris manu, uti in annotatione doetibimus, prosectus non sit, non nisi ab homine doeto quodam reique probo gnaro poni potuisse. Videas enim quac annottivimus ad II 8 so 23 29 VII S XIII 1 S. Neque eotii radielmus Vietori Clorieo, qui deetinnium illud, quod in terra

satieta consumpsisse in editi Ono vonota extrema traditur Burchardus, ab anno l275 uA-

quo ad annum i 255 pergore coniecit. V. Histoire lit. do la Frausto XXI 182. Bion

Dium certo cum in Palaestina vorsatum esse effecimus ex iis, quati IV u. exstant. Fuit ibi regnanio Maloe-al-Mansure Calavuno, Sullano Aegypti, Bibarsit succossore, scripsit- quo annis Deto ante sitioin Oxpoditionum inerarum, temporibus Henrici, rogis Cypri otti torosol3morum, set por inducias doeennales, quas anno 12,2, bello quod cum Saucoro Alaschearo Mogolorum Sullano anno 12Su gesserat stilio cum toniplariis et hospitalarii A siserat Calaviiuus. Fuit autom Burehardus, si illius temporis rationem habueris, liborioris iudieii in rebus divinis, neque tamen impius, quum saepenumero missua ipse cantarit idque, ut videtur, non sine vera e dis pietate; doetus ita, ut arabice quoquo enituisse videatur; iueit enim aleoranuvi se legisse. Ceterum operae pretium est egregiam Victoris Clori eido ingotiio Bureliardi commentationem legero iteruuique legere. Commemoravimus supra pessimam editionum, quales adhuc suorunt, conditionem. Quam ab autographo Burchardi vel eius Oxomplo quopinna naalo scripto oriam esse opinamur, quod quum posteriores librarii difficulter tantum legeront, oi scriptionos absurdas ot labos laeuna que non potorant quin orirentur. Interdum etiam dietanto perperam audito orti sunt, ut fieri solet, seriboniis erroros. Ilio illic etiam uolao sigi avo librariorum ab aliis uoti risto soluta vitiis ansaui pra hii runt. Sed haec omnia loviora sunt prae interpolationibus et omissionibus non singulorum tantum verborum, sed totarum sent nitarum, a quibus et librarii et oditores adeo non abstinuerunt, ut Burchardi textum

15쪽

non eorruptum, sed do matum, non editum, sed excerptum laeeratumque et dirotφρα τι-κμις immutatum merito dicas. Itestat ut paucis exponamus, qua rationo hane nostram Burehardi oditionem disponendam consuerimus. Toxtui ipsi praeter hane prahi attonom ot eriticorum ot bibliographorum causa prasmisimus catalogos librorum et manu et typis seriptorum, subiveimus seriptionis dis-ersepantiam. Deinde annotationem dedimus, quam exeipit itinerarium, quo peregrinatorum ot geographoruin in usum locorum distantias et a Burehardo si a rooontibus indieatas addita scripturus divorsitato brevi in eonspectu posuimus. Itidi eos Dominum etioeorum biblieorum d0sidorari noluimus, Iavelliano, quoeum contulimus es ex quo nonnulla risopimus, aliquanto locuplotiores

CATALOGUS

Primum, quibus usi sumus, eo lices hamburgonses, urati flavi ensos, bernensem, de- indo alios quosdam deseripturi sumus. l. CODEX KTAPHORSTIANΓ8 HAMBURGENAIs SL . Huie eodiei Staphorsitani nomon dodimus, quia a Nieolao Staphoratio, vorbi divini ad aedom quas olim orat Sancti Ioannis IIamburgonsem mugistro, prianam eius notitiam traditam aceoplitius. Qui in Historias oeclosiao Mamhurgonsis diplomattea parto I. vol. III. pag. 343-355 susius exponit do heodice XXX. partim in eliaria. partim in membrana . Fuit autem Ox codicibus. qui olim in Bibliothtiea audis Saneii Potri asservati, nune iuuibliothoea publiea Hamburgonsi custodiuntur. Insunt in hoc volumino quaternario, sed formae minoris, scripta XVIII, quorum ultimum ost an pigraphum, eontinens Burchardi d. Motiio Sion deseriptionom torrae sanciae. Volumen totum inseriptum ost: Pretentem inrtim dedit dominua Ninrisus Lanyle, quondam huius ecelesiae risiarius. Orate Deum pro eo. Itieipit a vorbis: Tota pulera ea

amisa mea et mamia non est in te.

Praocedit hvie paginao index eorum. quao volumine eontin tur, in interiore involueri lignoi eorio tecti latoro . seeulo XIX seriptus. Paginas numeratae non sunt. Iam ad ipsum B ehardi librum d6seribondum aeeingamur. Codox ost mὐmbranaeo , quaternarius, Meulo XIV oxeunto ves XV ineunto nonaee. XIII, ut Staphorstius vult, seriptus a librario satis hobine, qui in prologo Oi6 verba hie introclue. ab eo, qui ei codi eum describondum dod rat, margini aseripta quum non initilligeret, ipsa descripta in pontextum recepit vorborum, et suspenumero dormitans in unas multas reliquit, errores praeterea complureκ committons. Verba siugula atramento subpallido notisquo diplomaticis inusitatioribua seripta multas legonti direcultatos iis

runt.

Constat soliis 27 stion D) binarum columnarum. Prologi initium non semel sed bis exstat, primum solio primo, sed primis verbis

16쪽

voiustato deletis, deindo pagina tertia his verbis: Pm in ueteribus hys orba Iesamus si ddiei Loeus vaeans ante literas Din litoriise initiali a pietoris manu osornandae dostinatus sui se vi lotur. Fini; libri ost: in hae eeiam pos ea Dpidiatus est Ieremias. Benedietus sit Deus ea

sone 9s Matheus. Amen.

2 APOGRAPHUM 3 AMBi uomsΕ h. 3. Apograptiuin formae illius, quae a solio minore nomen traxit, seculo XVI in charta scriptoria exaruium, paginarum 72, primum continet fragmentum de sacra eoetiti, D. s. p. a s. deinde librum nostrum inscriptum:

Itinerarius ferre sanete rolde bonus, editus a ira re Borehardo de Beryla, ordinis predientorum

Ex0mplum hoe non sino cura et diligentia consectum, pagina la ichnographia quadam, paginis Tu ot Tl tabula geographica ornatum est, nee indieo earot a librario eotidito. Qui iti doseribendo et codicem Staphorstianum ei Budimentum noviciorum so-quutus Osso vi lotur.

a. l. 5. Coi icΕs vi Arist AviΕxsi s Ti s Va Vb VH. Tros Burehardi eo lieos assorvat Bibliothoea Univorsitatis Vralistaviensis, Oadom omnes ratiotio ineipionios, sed Varios in modos ex unius. Codox vratistavionsis primus t Va), membranaeeus, formae folii minoris, signatus IV. F. 39s, foeulo XIV eorio post annum latT scriptus, eontinoi solia 365. Burehardidoscriptio terrae sanetao osi pag. l42-15 l. Togum uti in dor-δε legitur Lmenda mnior S. Iradii sis. Insunt in hoc volumino collectivo: Logotida maior do S. Π0dwigo. Vitae Pontificum Rom. ad a. 1216. Vittio Rom. imperatorum ab Oetaviano ad a. 1300. Historia litoros. ad Ioborium pom. Flandr. Doniquo Bureliardus de Monto Syon. Cf. Poria

Arelitu IV 99 sqq. XI 706. Liber hie, olim isSanelissim no Virginis Muriae in IIoinriel oviensi monastorio S Ord. Cist. , nunc assorvatur in Bibliothoea Univorsitatis Uraiislaviensis, alias biblothoea

centrali dicia. Codox Va incipii a vorbis: Ditie issimo in Caristo nesti patri fratri Burehar Ieriori fratrum ordinis prediento in in Mas Iehu, eh. Et finitur verbis: quem lampndem dicitur Martha nil honorem sepulari stineti eonstituisse et Laziarus frater eius. Erpluit. Codox uratistavisensis altor ) chariae jus, sormito solii mitioris, signatus I F 22l habet subseripli 0m: Finitum tinno Domini l4ur, in erastino stine i Fronetaei, Iora iereia. rvin vel quosi; eorrise, Detor. Est volumen eollectaneum soliorum 24u, in dorso inscrip. tum: Conradi Suleonis summa de frinittite. Tractatus de torra satieta Oxstat soliis 23u 24u. Olim orat canonicorum Augustinorum Saganensium. In eipit sicut primus, finitur verbis: in mission/ Spiristis Sane i Parthi Medi eet

17쪽

Codox votivavi onsis tertius sV ehartaesus, formati solii minoris, si niua I. F. 277, seriptus est anno a 468, set ost eolloetanous soliorum 37l, qui ii solio indo IV usquo O X eontinet Traetatum de terra saneta. In dorso involueri legitur: I aetatus de ertire Domini. Do hoe eodi eo, olim ennonicorum Saneti Augustini Saganensium, haec loguntur in libro inseriptor Portit Arelitu XI Tuo ovir : 277. eh. s. 4 Fratris Burchardi de Monto Sion traetatus de T rra Sancta. Ille quas nobis a solio minor appollanda esse videtur forma quaternaria dieitur. Itieipit Ue sicut ri et Vb, finitur: eum luna erasee re erraeit, eum deereaeente δε-

Hie quoquo codex olim canonicorum S. Augustini saganensium fuisse traditur. Hahe hahobam quao do eo licibus a me versatis ot deseripiis .lieerom. Iam reseramus do aliis libris manuscriptis Burehardi do Motito Sion. Quos alphabolido ordino disposuimus.

Guἡlavus Na0tiol in libro inseri pio Caialogi librorum nass. qui in Bibliothoeis Galliae, ΗΘlvotiae - 1isAervantur, a eol. 55a haseo tradit: A. V. i T. Torras sanetao doseripito, saeta ab eo, qui eam perambulavit et perspexit, ut ipse t statur: sol. ΕΑi in Bibliothoea publica Basileensi. Hie est codox, quem Bochmannus pag. 42iia dcAeribit: Iti seriptio est: Liber do dispositiono torrao s. civitati a Ierusalem et aliorum lo- eorum, editus per quemdam, qui Musis suis vidit. Aucior non nominatur. Pro logus sie ineipit: Cum in voloribus historii Α - uti in Oxontonsi. Finis ostr Et post dies aliquot Indo navigans in hac etiam poAt a lapidatus est Ieremias Noquo sormam no suo seeulum eodicis a Bechmanno indicata osso dolemus. Cis IliΑt. lit. do la Franeo XXI 2 4.

Codex membranaceus, formao maximae, olim Ineotio Bongarsio misso traditur, nitido scriptus ost. De quo v. Sinner Caiat. mss. Bibl. Boria. IIIo. T. II p. 26. Cuius apographum pro ea qua est liberalitato in um communicavit Titus Tobler. Signatus Ost Cod. Bern. 46. Descriptio terrao sanetae. Seeulo XII errore ascribitur a Sinnero. V. Toblor Topogr. v. Iorus. I. p. XXV. - In seiusdi m libro Siloahquello p. 5. memoratur apographum illud quod contulimus. Qui liber quamquam fragmentum tantum eontinet, tamen non sine pretio esse vi dotur, quum bonis scriptionibus non eareat. In univorsum tam n et a nostra Ot a Catii Aii oditionibuΑ differt. Continet quae traduntur capitibus VI sqq. nostrae edit.

Duos Burchardi libros mss., si s uuaris Victorona Clorioum misi. lit do Ia Franeo XXI 204), possidet Bibliotheca regia Bruxellonsis, aliorum numero ui II, nitorum sociali XV) numhro 739 insignitum.

De quo v. Bechmann p. 42.

18쪽

dox hie, qui ost in plui. III. arm. O No. 34, sexeipit Directorium ad piisAngiunt iaciendum sol. ast vorso. V. Hist. lit. do la Fr. XXI 205, ubi eitatur otiam Hsotiol col.

Bandinius in catal. codicum latinorum Bibliothecae Laurentianae tomo III eol. 124 deseribit eod. LVI plutei LXXVI his vorbis: Nieolai Anglici expos. in Boethium do consolatione. Addo otiam Brochardi li-bollum do Terra Saneta, Cleoronis Partitiones Oratorias, et Anonymi alia Bueehardi libi lius sest scriptum quintum, a pag. 94 voluiuinis illius eoilodianei incipiens. Quare Bandinius eoi. 125 haoe dieii: VI. pag. 94. Fratris Brochardi ordinis praedieniorum Libellus do Terra Saneia

Incipit: Quum in retersitis historiis lGamus. Finitur: is ud absque dulio videre e audire GDoiissinitim est. Ει hoee de his dieia suffletant. Explieis libellus editus a fratre moehardo Taeologo ordinis prae ineatorum de deseriptione eι terminatione teris e sanetiae, quam ipse totam peram/tilaoit et vidit et ibi diu stetis Afrortur tabula

geographi ea illius regionis, sed satis rudis. et q. s. Idem col. 126: Codcx membratiaeeus vis. in sol. saee. XIV, sex parto binis columnis exarati Constat foliis scriptis lus. In eai. Motiis sub inuti. XXX i. o. Bornardi de Notii.

saueon in Bibliotheca bibliothoearum l. 390. Cs Bookmanti p. 42 Ilist. lit. do la Fr. XXI 204.

Prastor hunc Laurentianas eo lieom Bornardus de Montiaucon Bibl. bibl. I 4s Tauetor sest, in Bibliotheen monasterii Boii dietinorum beatae Mariae Florontina Oxstaro eodicem inseriptum: Loelua Terrae Sane ae editus a satre melor pro Broehardo:

Ioachimus Fellorus in eatalogo eodi eum manuscriptorum Bibliothoeao Ρaulinae in Acadomia Lipsi si eoneinnato p. 3s 4 sq. haec habet: 49. Tr. de Philippo in Alexandro M., euius init. Philippus situs Amyntas ote. Vita Aloxandri M., cuius iiiii. Aegyptiorum et q. s. Descriptio loeorum terrae sanetae fratris Burehardi do Monto Sion.

Do moribus gentium quarundam et q. s. Do animalibus tr. mysticus. Do elosin et synagoga et q. s. Dhr ModolirantΣ et q. s. Speculum humanae Ealvationis 15. CODEX LONDINENSIS.

Est bibliothecas IIarteianae, membranaeeus, signatus a995 arti lo) foeuli XV. De quo vid. Hist lit. do la Fr. XXI 204, ubi eitatur Catal. os illo Harteian 1 f. Lond. i508 i. III p. 102.

19쪽

Bibliotheca Ainbrosiana continet librum a Dornardo de Montiaueon Biblioth. bibliothoearum I p. 5ll col. I sic deseriptum: Brochardi Teutonici descriptio Terrae Sanctae, pergam. l. bomb. l.

Hunc Martinus Κropis Biblioth. Mellicensis p. 52i sic describit: Burehardi do Monto Syon Descriptio terrae Sanctae. Inc. praec: Dilectissimo in Christo Patri lectori fratrum ordinis praedicatorum frater Burhardus de Monto Syon cum omni devotione orationes in Domino Jesu Christo ete. Cod.ch. sol. h. t T. Cf. Porta Archiv X 603.l8. CODEX OXONIΕΝsis. Intor libros niss. Collegii S M. Magdalenae Oxoviensis Bornardo de Montiaueon auctore hic est: 2l84. 43. Di rectorium terrae ganetae Λ. D. la32 ad Passagium laetendum. Br harui liber de terra sancta. Historia Ierosolymitana abbreviata et q. 8.Vid. Monisaueon Biblioth. biblioth. I. 668 eol. II. Pertz Arelitv VII 95. Qui liber Beekmnimo p. 4l testo inscriptus est: Ad honorem salvat. mundi incipit liber de terra sancta editus a fratre Bro-ebardo theolonico ordinis fratrum praedicatorum. Praestatio incipit: Cum in veteribus historiis legamus Ego frater Brochardus Ordinis praedicat. videns quam plures fideles. Finis praefationis est: In singulis divisionibus posui civitates et loca. - - Incipit divisio terrae sanetae per loca et provincias. Selendum tamen est in principio, quod terra ista

quam sanctam dicimus . . .

Finis libri:

Explieit libellus oditus a fratre Brochardo ordinis praedicatorum do discretione et terminationo terrae sanetae, quam ipse totam perambulavit et vidit et diu stetit. Quem scripsit in heremo - Symon heremita, reclusus ob amorem illius, qui in terra sancta mortuus est pro nobis. V. Hist. lit. de la Fr. XXI. 20l, ubi citatur Catalog. libr. mss. Angliae t. I pari. IIn. 2l8-43. Quodsi hoc in eodico legatur, side deseriptione, non de discretione et torminatione

terrae sanctae , ONoniensis cum florentino priore convenire videtur. l9. CODEX PATAVINUS.

Bornardus do Monisaueon Patavii in Musis Nicolai Trivismi P. l0S Boreardi Teutonici deseriptionem terrae sanctae asservari dicit B. b. I 488 col. II. et

Dissiligod by Corale

20쪽

iii 2 i. cODEx PETROPOLITANΓ8. Codox Bibliothoelio imperialis publicae Petropolitanae membri quaternaring eontinet Borehardi D eriptionem torrae sanctae, soculi XVI soliorum 16. V. Portet Arelitv XI 796

Bibliothoeae Univorsitatis Pragensiη inostr Burehardi do Monio Sion descriptio torras sanetae, signo IIJ N. i5. v. Porta Archiv IX 47u.

Henr. Canisius ex Bibliothseea monastorii eationicorum rogularium S. Magni ad podem potitis Baiisbonensis odidit Burehardi do Motito Sion doseripti nona terrae sanctae.

Romae in Vaticano custoditur liber ms., qui olim Christinae, Sueciae reginae, misso dieitur, membranacens, signatus numero lau, seculi XIV, inseriplus nomino Bor-gardi de Monte Sion. Quom librum Victor Cloriens mancum ei ratisbonensi similom os;ocens t. V. Histi lit. do in Fr. XXI 205. 24. CODEX TAURINΕΝΝΙΝ. Boihitiantius Ρorig Arelitv IX 60, rosori, Augustae Taurinorum in hibliothoea Universitatis asservari membr. sol. min. Me. XIV, signatum H. I. 12, in quo s. 23s exstet: Brochardus Theotonicus do torra saneta. isCum in votoribus ystoriis - dictu sui ficiant. ε25. CODEX VlΕNNENsis. Vationbachius V. ID. xionnas in Bibliothoea Auino imp. rog vidit codieem: Hist. pros. 66s, nune 50s membr. quare . sis. XIV. Hunc libellum dodit m naaiorio S. Dorotheo Viennensia fundator olus. sol. 3. Quot fuerunt domontis in lapsu. Doindo Purehardi do Montes Syon doseriptio locorum terre sancto. Uationbael ius additi Cania. Q. Basti. IV 6.

Praesor eos, quibus usi sumus, libros mss. Vraiislaviae ad aedom S. Elisabethaoassorvatur Burchardi monachi deseriptio torrao sanetae. V. Pertet Arei iv VI 97. Naee habobam, quao do eodieibus Burehardi dicorem. Iam do variis eo di eum generibus panea addamus. Quod iam olim suspicabatur Ioannes Boetimamius, id mihi persuasum est: Bur-ehardum his scripsisse, unde duas textus, quas dieuut, reeensiones, duo codicum genera orta sunt. Primum Onim Burebardus de Monto Sion o torra saneta ad amieum cognominom Burchardum, Loetorem fratrum ordinis Praedieatorum, breviorem terrae doscriptionom misit Magdoburgum, deinde in patriam redux de iis, quac viserat, pluribus exposuit. Breviori illi deseriptioni praemisit opistolam ad amicum datam , δε ita rabulo Moyraphiea. Et im: ciue omnia, inquit, ut metius possint ymnesinari. misto hia sinitii pellem, in qua omnia ad oeulum Igurantur. Itaquo quibus eodidibus illa sepistola ad Burehardum lectorem data praecodit. bre-