Linguae sanctae rudimenta ad usum Seminari Neapolitani versibus concinnata accedit Exercitatio grammatica ..

51쪽

3 et Grammuisae Debraicae auxilio , indiguit Hebraeus ad hasce lit, teras spiritu densandas , vel secus. Quod huiusmodi praeceptio non ante Masordithas prodiverit,documento . sunt LXX. Alexandrini interpretes, & Hieronymus, qui illas .eodem semper modo qua Graece, qua latine expresserunt: non id commissuri scilicet, si quod per illos sequioriaetate invectum discrimen est , calluis

sent. .

Et facto quidem ipso si LXX viralem

3c latinam Hieronymi versionem aliquando contigit volvere: eos tres illas priorestiteras 'aa per tenuia perpetuo elementa B. R Δ. B. G. D. emisisse eomperies .

Vt propterea pronum hinc sit colligere adspirationem ab hisce literis prorsus expungendam ; atque ubi per Bh. Gh. Dh. in nostro Alphabeti exemplo significantur , per tenues b. g. d. esse reddendas. Quae vero has consequuntur postremae litterae nou perpetua adspiratione per utrosque fuisse donatas, traditum vulgo est. Vt propterea Chapb in Chi, vel Ch, Phetin Graecum ιν aut F & Ph: Thau in Θ aut latinum T, semper immutaverint rquodque magis mirere, vel tu illis quae Dages

52쪽

Cap. L De Ratione tegendi. 33 Dages leni configuntur , vocibus , id servaverint , quod paret in I, n Θεκουε Thecua, &-Θαιμαν Theman. Scio plerosque in haec, quae posuimus, argumentis insurrexisse non equidem contemnendis : & est fortasse , qui uberiora a nobis, praesertim quod pertinet ad litterulam pbe , exspectat . Utrisque da bitur alias cumulatissime satisfaciendi locus t illud tamen satis sibi habeant in praesentia : nobis nimirum , quidquid in Illis roboris est , non tanti esse , ut ab arrepta semel sententia dimoveat: de Phevero si quid amplius postulent, adeundum sibi censeant Hieronymum Itib. de Nom

Hebri in Lucam. In Nom. de act/s. Comm. in cap. a. Isaiae . Comm. in cap. II. Danielis. Sapientissimi Doctoris sententias alibi , bene juvante Numine , prose

remus .

Sed quoniam de Raphe mentionem quoque injecimus , quid illa fuerit paucis accipe . Erat illa , lineola quaedam

litterae, quam adspiratam volebant, su Dinducta in hunc ferme modum di. Hinc illae passim Raphatae audivere . Videre

id licet in quibusdam Bibliis ultimam

53쪽

34 Grammaticae Hubraicae antiquitatem serentibus, & in Pagninia.. nis : ad rem contirm mdam habe exemplum unum e multi S Ex. XX. 9.

Sex dSebus operaberis o facies omne opus iat m . Unum heic superest monendum nimiriam , ut quae de adspiratione a amovenda paulo ante edisseruimus eruditiosis potius gratia dista accipiant lectores, quam ut aliorum legendi aut scribendi rationem sibi corrigendam putent.

De Nomine. Et N, meri Generis recipit discrimina

Hebraicum I Casusque notis dissinguἱρ

Nomina Hebraica , & Genere distinguuntur , Sc Numero ; at Casibus non item , qui semper iidem , non niti qui . busdam praefixis notis determinantur :de notis hisce mox sermo erit : nunc Genus , & Numerum paucis expedie

mus .

Diuiti rari riti l

54쪽

Dei Genere . , I

Commune vocarur im Genus Hebraeis: et Neutrum non funerit I at, Mas i Pro Neutro accipitur sed raro e Femina saepe . - t a) Hanc autem n m , atque m pD

rumque notabunt. : ἰ

ninum , & Commune distinguunt Hebraei in Nominibus . a) Neutro carent , pro quo vel Μasculinum usurpant, ut Gen. II. I 8. uio R, Non bonum est ; ubi uiui mas est .: vel

Femininum quod est frequentius ) ad

hibent, ut Ps. xxv I I. 4. nn t unum

perii , in quo triκ est Femininum . 3) Feminina ut plurimum desinunt sic angustia; Num

55쪽

36 Grammat eae Hebra caeritas I n Um fu0bur οῦ Regnum. Nominum genera vel significatione apud Hebraeos dignoscuntur , vel terminatione . Significatione generis sunt masculini Nomina propria Virorum, eorumque munia , fluviorum, montium , ρο-pulorum, mensium. Feminina item sunt earum nomina propria , 3c osticia item

muliebria, Urbium , Regionum, & provinciarum membrorum corporiS , quo rum tamen quaedam generis communis

sunt, sed saepius seminini. Terminatione seminina sunt quae desinunt in&c. ut habet regula. Masculina porro licet ex certis , in quas cadunt alphabeti , litteris genus desumant suum , tot illa tamen sere obnoxia sunt excepti nibus , quot ipsae eunt litterae. Omnia igitur ex Lexicis & orationis continentia sunt desumenda.

R E G U L A L Quomodo Nomina Masculini Generis

fiant Feminina.

56쪽

Cop. II. De Nomine. 37 Ex EMPLA. i) Adjectiva Generis Masc. praebent

At si desinant in n , antequam ad rtur , demendum est ; sic a pu eher demto ri , & adjecto in. , fit pulchra . i)-Si vero in D J desinunt , tum riassumunt; ut δε ,in secundus sit -fecum δεῖ ipsum n ; ut ab nox Hebraeus fit

vel Hebraea . . IAdnotandum est , aliquando adjectivis addi n , ut Feminina fiant; sic 'nκ alius, alia ; quod in Participiis sollemne

De Numero. Non secus ae Helias , Numeros tre Iuda recens ς . .

Hebraei , aeque ac Graeci praeter Numeros Singula em , & Pluralem , ad'

57쪽

33 Grammaticae Hebraicae

1 Singulari Masc. additur tal , - ut Pluralis fiat I sic uid bo s , plur. mira

- Si vero desinat in abii itur, &

a) Singularis' vero Fem. assumit ni in Plurali I ut niκ riniim , plur. α κ

58쪽

Cap. II. De Nomiω. 39- Sed si ri terminet singularem , muta tur in n, ut cubitus, Dual.

Excipiis ab hac regula cujus plur. ; Sc noκ ancilia , quae

A N O M. A L A I) Mas aliquando capit plurale ni: et

Femina contra

rii sumit e s 3) nonnulla modo flectun

Plurali quaedam tantum I nonnulla

Dueli . i

Quaedam nomina vel non idem genus in numeris servant ; vel aliquo numero destituuDtur . - i) οη pater I plur. Diu κ . et) n,κ Fem. quercus I plur. α ΝΗ.

59쪽

Plurali .

Grammaticae Hebraicae

aqua Dualis sine Singulari

Si Nomen e inst. in rim, vel e Sing.

in Pluta aut Dual. inflectatur . a) suum Genere , aut Numero mutantur Nomina , mutant

Athach , cI' Κamein , SUM , cum Tacere , Cholemque I a) Sceva etiam , geminum ne occurrat vocis in or . i) Nomen apud Hebraeos, tum cum Genus mutat , aud Numerum , Puncta quoque mutat; sed sere quinque tantum:

que ea quidem in penultima in Sceva 1ere mutantur: si vero sint in ultima, Va- Tletatem subibunt prout in Regula IV.

sa) Sceva quoque mutatvr ; sed eam 'Gb causam , ne duo Sceva initio maxime dictionis concurrant ; tumque de Irum Sceva mutatur in ) , aut -) , . , UC Wrbo , pro 'IM ; quae

60쪽

Cap. II. De Nomine . 41 mutatio accidit nonnunquam in media dictione ς ut . extollam re , pro At si dextrum Sceva sit compositum, tunc solvetur , solumque Punctum adscitum unde coaluit , manebit ; ut 'non sapientes , pro imri s vitulus ejus ,

pro s

Mutatio Punctorum in penultima .

penultima : Cholem,

Cui subeat Segοι , simplex in Sceva

feruntur s

anhelet .

Ex EMPLA.

quod praeeat Puncto ) , in penultima syllaba mutantur in si); ut puer ,

. Si