장음표시 사용
2쪽
tore regio,dixerunt relatum sibi,paucis abhinc diebus diste minatum ibisse in hac urbe Parisiens nouum librum, cuius haec est inscriptio , Tractatus de poteΠate summi Pontificis in rebus temporalibus, aduersu illelmum Bares tum , .ructore Roberto S. R. E. Cardinati Belgar muro, Romae per Bartholomaei im Zarincti hoc anno I 6 I o. cxcii sum: ex quo plura plures excerpta,bona fide alij, malo alii animo vulgavere. Quonia vero Propolitiones liber ille continet, que Regis authoritati & potestati, ac statui Franciae pri iudicant,de quo iuxta ac de aliis Regibus,Principibus & Rebla mblicis temporalibus author loquitur , cxemplar studiose sibi comparauere, quo ac- ' curate lecto de expenso , sui censent ostici, O D i E R N A die R E G i a Coc Ni TOR Es in Curia, verba faciente Ludovia Seruino Advocato Rogio,iubscribente Ludoirico, Dureto primario subcogni
3쪽
ea que Potestatibus a Deo constitutis,huic
regno potissimum, aduersantur, ad Scia tum rcferre. Quamobrem hoc nouo tra tu non eas docere modo Cardinalem EEii. Hi d ii x Dinum propositiones, quas priori-nvid. R, bus i criptis alteruit, obseruarunt: ut eo li-
ἡ b Q, Cui Lixulu. De Romani Ponti is me-V. rarchia. Sixti V. tempore scripto, & eidem Pontifici dicato, quem in quinque libros
partitus est,quorum ultimo tuetur, Papam habere potestatem temporalem indirecte.Sed ad hoc erroneum dogma alia non minus filia,& ulterius progredientia, locis adnotatis quos Senatus, si ita visum erit, hoc in libro intuebitur, adiici animaduerterunt. Primum notandus ipse titulus, quo summo Pont fici potestatem tribuit in temporalibus. Dein e variis Italorum,Gaturum, Hi fio
rum, Germanorum, Anglorum m S torum scriptis authoritates nonnuns adfert, exo iuum a Gregorio VII. Pontifice,qui vixit --no Domμι io 73 ducens: Aliquot excommunicationum quas alb Pontifices aduersus Imperatores tulere,exemplar quissententiam dι-cti Gregaris VI I. anno IOSO. aduersus Heu-ricum IV Imperatorem ungit.Item Concidia temPore quo udam dicti Gregori' VII. δει cessurum habita. Beneuentanum b Victore III.Placentinum sub Vrbano II. Romanum
sub Pa hali I I. Coloniense sub Gelasio II. Rhemens tib Calisto II. Lateranense sub
4쪽
inductionem q'ae pag. 21. sequitur: s iid. hli Ba alvi diceret ' si haec non est Ecclesia
Catholica vox, ubι obseecro eam inueniemus'
si est ut verissime est qui eam audire con
plus habendus eris ' Si non habet summus Potifex potestate in terris dissonedi de ι σ- Lbm dissue ad depositione Principum eorti, qui velles haeretici junt,vel haereticis quoquo
modo fauent, cur in ediιιοne huius canonis mi his ex tanto numero reclamauit ' carne us quidem ex tot Imperatorum ac Reg umeratoribus mutire ausus est' Nondum vi se licet Parasiti Principum temporalium exorti fuerant, qui ut regna temporatia stabitire viderentur , Regnum aeternum iis quibus admiantur erg-rt. Deinde Concilium Lugdunense tempore Pontificis Innocenti j IV. anno IrJq. habitum , ac latam in eo contra Imperatorem Frodericum II. sentcntiam
subnectit. Ex hisce de amoris animo iudicet Senatus. Illi nimirum fuit propositum, Pontifici supremam in Re s & Principes temporales Potcstatem tribuere, iis etiam in ditionibus, quibus suam necessitas fixit
legem , qualem in pacificis Edictis videre est, quae a Rege Cluistianissimo Hemico
III. lata,& ab Herico I V. decctarem imirante sancita de in Curiis Partamcnti promulgata sunt , quibus Religionem , quam vocant rckrmatam,profitentes, qub bellis a 3
5쪽
ciuilibus parcatur, tolerantur. Quod obseruari a tanto Cardinali debuit , quem Rosnq ceu Ecclesia triumphantis incolam latere non potest, nos in Militante, sicubi locorum extat,in hoc Franciae regno iactari. Ad haec notandum quod c. s. pag.,7. idem eiusdem libri autor confidenter asscrit, rem certam rege loratam, posti Pontificem Maximum innyis de causis de temporalibus iudicare,atque infos temporales Principes aliqua lo deponere. Idem pag. r. posse persum xnum Pontificem deponi Principes temps 'tes,quando Eccloia necessitas id postulat, ae per hoc temporalem Princ pum potestatem
Pirituali potestati Iubiectam ct subordinata esse. Post a subiicit, Ex hoc principio satis
aperte colligitur, e se in Romano Pontifice po-rentatem temporalia di ponendi, et que adi orum Regum ac Imperatorii depositiovem. Nam per ipsam spiritualem potent stimmus
Pontifex ligare Principes vinculo excommunicationis, potest 'er eandem soluere populos iurame ito sidelitatis, ac obedientia: eosdem
populos sub excommunicasionis parva t Regi excommunicato non pareant, atque ut a
sum sibi eliga ut Regem. pag. O. eodem ca P. . Ecclesiastica potestin inquit idem Bellarminus ) nunc ni in parata est a Postica: Non enim eadem, sed diuersa e potestas Pontificum, Tegum: sed quoniam, visu na 8iximus, potest 3 Ecclesiastica quae spirimatis ei I, praesi pote lari Politicae tempora-
6쪽
7li, sty eam dirigere debet ad finem supremum
vitae aterna , ide o potest in ordine ad spiritualia disponere de bonis temporalibus. Verum autem eIi Apostolorum tempore politi campotestatem non quamcumque sed Regia sive Imperatoriam tuis apud Ethnicos tota,
quia nulti tunc erant Reges, aut Imperatores Christiam: sed ex hoe nihil aliud sequitur nisi potestatem Ecclesiasticam eo tempore
non habuisse paratam executionem, praese rim in temporalibus , ut hoc tempore habet.
Ipsi vero Apostolossiisse in potestate temporali Principum Ethnicorum , scripsi olim cum Alberto Pighio , cr aliis nonnullis: sed postea recognoscens, ' expendens diligenti libros meos, censui Apostolos de facto sibi Llos fuisse Principibus illis, non de iurie, ut in recognitione mea posui. Quod pag. 149.con' fir naat,ubi, Ecclesia,inquirci a prima instructa fuit omni potestate atque omnibuου proddiis quae ad perfectam Rempubticam consti
ruendam necessiria erant.Primis autem trecentis annis non fueruut i in Ecclesia multi Priocipes Politici: fuerunt tamen aliqui, ut Philippus Imperator, Rex Lucius,ac Rex
Doualdus. Sed singamus nutis fui se non ideo defuit Ecclesiae potes tas di fonendi de bonis temporalibus Principum, stes dirigendi eorum potestatem potiti m. suando illi Ecclesiae membra vel ur Upci vellent. Praeterea ut paulo ante dixi in ipso principioEcclesiae quaquam nul fuerint Principes Christiani Apo-
7쪽
stolis ipsis Ecclesiam regenti bus: fuerunt tamen multi homines diuites, de quorum diu itis Apostoli ipsi di 'osuerunt, statuentes ut ex iis ministros Euangeli' DIten arent. Idem
cap. 2i. pag. ITT. probare pergit. Iam ii qui in in recognitionescriptorum meorum admonui
probabilem esse fenteutiam Pigh, , quam ego quoque olim secutus fueram, cr cum motioribus Doctoribus sentiendum esse soki tis de iure exemptos fuisse ab Omni subi mone Priucipum terrenorum e sed quamuis etiam vera essetfententia Pio, , non tamen sequeretur noni habuisse tune Ecia am priuadi Principes in deles dominio quod habebantsuper fideles. Diceret enim Pighius
Ecclesiam ct imos Uiotis subiectos fuisse
Principibus in Melibus quamdiu infideles erat. Sed si ab Ecclesia au loritatem Dei habente priuati fuissent, tune demum non fui se amplius de iure subiectos. AIam ct populus subiecitas esὶ Regi quamdiu reguai: Sed si ab
alio Rege victus in praetio regnare desierat, Mamplius illi sibiectus erit. Item pag. 8.Ba claij verba citans, Huc accedit sinquit Ba
clarus 9 quod forente plurimum Republica
Christi a tum multitudine credentium umsanctimonia Pontificum, tum eruditione idi exemplis Doctorum, atque a malis interim Principebus vmata atque iactata , nutu de
hoc principatu 2 iuri ictione temporali is Principes seculares non dicam expressa cumanisma declaratio ,sed ne leuissima qui-
8쪽
lar minus ) Quaerere possem a Barculo unde facilumsit quod in Tentamento vetera tot μ' cula transierint a it equam Pontifex Regem depoui or aliumsubstitui iusserit. suod fastum fuit cum Ioiada poti ex Athaliam Reginam non stam deponi sed σ interfici mandauit,9Ioas Regem, substituit. 4.Rcg. cap.I r. Verum qui accurate hoc exemplum lego runt , inde nullum clici posse argumetum, quo idem hodie licere probetur, censebui.
Siquidem prim b E Testamento Veteri desumpta est niltoria, cuius plurima rerum gestarum exempla, ob propriam temporis illius rationem, in sequelam hoc seculo trahi non debent: cum magnum prosectb inter ca quae sub lege veteri gesta, &eaquq in Christianismo facienda sutit,discrimen intersit. Accedit quod Athalia salso Regina vocata princeps non suit lcgitime constituta: sed regni usurpatrix, tuae sui in capitis , Bollar mino allegati pricipio scri-etia extat unu Ioas si demas,regis Achazi filium , ex fratrum caede creptum , prolem Regiam plane deleverat. Hinc licet colluegere , ea quae ex hac promuntur historia, Hisb iactatam Papet in temporalibus potestatem confirmare non posse. Item cap. q. pag. 37. c 38. ita Bellar minus, Excommuni- ω'io est quidem instrumentum,quo Pontifices plerum ue ut olent ad coercendaου huius δε-
9쪽
non semel Pontifices maxisi de temporalibus dignitatibus pro Ecclesiae utilitate,ct animarum salute di Iosuerunt,ut quum Zacharias Childericum Regem Francoram deponi ma-dauit, Pi num inungi. Quod rcbellium
Francorum contumaciae exemplum , nec
debuit, nec in consequentiam trahi debct. Cop.7. ad Baiclaij quςstionem,Cur Ecclesia Constantium Haereticum, Iulianum Apo- statam Imperatores nou deposuit,paginis T F.
potentishmi erant,ct multas legiones armatas ducebat, aduersus quas nihil poterat inermis multitudo Delium, praesertam cum Principem aliquem Chri ianum non haberet qui vel et, aut Post eam armare, sty armatam ducere aduersus Imperatores.Eisdem pag. 76.&TT. citatis Barctati verbis, AdditBarnaim temporibus Constanti' non de=isse in ' plo, ct Lybia, aliisque locis per Asiam ct Europam
Asonachos per multor, in quibus non minor relus erat, qnam in illo qui Henricum temriumFrancorum Regem confodit,qui si is isset facile Constitum de medio tollere potuissent. Sie re fondeo inquit Bellar minus ' opertinet ad Monachos, aut alios Ecclesiasticos viros caedes facere, ut habetur 23. qu. 8.Can. & seqq.multo autem mini sper insidias Reges occideres neque Summi Pontifices con- eiιeru it ista ratione Reges coercere et Istforum mos est primum paterne corripere, deinde per Censuram Ecclesiasticam Sacramentortim
10쪽
rorum communione priuare: deinde stibili οι
eorum a iitramento delu atis absoluere, eos que dignitate,atque auctoritate Regia, sires
ita poseulat,priuare. EXEQv v TIO AD ALIOS PERTINET. Guare Innocentius Pontifex cam in Concilio Lugdunensi Friderico II. Imperium abrogasset ,dixisse sertur. EGO
QUOD MEUM EST FECI, FACIAT ET PROSEQUATVR sv PER HIS DE vs QvOD VOLVERi T. Addantur eaquς pag. 16O. De aut horis Incia te iudicium penes Sonatum esto. Quo loco inquit, ne m anu cui pausi ante diximus P Sacerdotibus post Euangelium non licere propria manu gla dium materialem H ingere, visi forte in defensionem propriam, cui ob aliam causam dijeλ ire Pontifice. Haec verba adco perspicua sunt,ut commetatario non egeant.
Cap.xi. ubi collati em Pontificis Iuli j II.& Clemetis VII l .ittitit uitta paginae V2. iis ii . in besticosi Papae laudes iniurnutur, Iulij videlicet qui iuratus de capitalis Fraciae fuit inimicus, atque ab Hiipanorum, qui tunc temporis hostcs erant, partibus stetit. Eodem cap. foedus quod Iulius cum Hispano iniit, suntinis laudibus extollitur, quo Ludovicus XII. quantumuis meritum Populi Parentis elogium conssequutus cst i & totum regnum Francicum diro piloni expon bantur. Nec non palam est hac foederatione ab Hispanis usurpatum Nauarra: regnum, quod adhuc no alio co-