Commonefactio et postulationes regiorum cognitorum, necnon arrestum curiae parlamenti Parisiensis die 26. Nouembr. 1610. latum aduersus librum inscriptum Tractatus de potestate summi pontificis in rebus temporalibus aduersus Guilielmum Barclaium, aut

21쪽

iIZDrmini libro insperguntur de poterate

quam Pompici in Regum vitam ditione uetribuit,quos inter ,Christianissimi Franco xum Regis.ut & aliorum mentionem facit, exemplis amplificans quae olim scripserat. Quod ab ipso noue factum,ut amplius quam prioribus tractatibus, spiritui Romano gratificaretur. Etiamsi iam tum

plus satis contra ipsissima Domini nostri Iesu Christi verba, Apostolorum scripta

sanctorumque Conciliorum ac Patrum decreta loquutus esset: qui tamen omnes sipremas Potestates, ut a Deo constitutas Coluerunt. Verumtamen quotquot sulciendet sententiς authoritates attulit, eam

minime firmant.Quippe quod dictis confirmandis allegat,quinque potisti nam niatitur exemplis. I. Disceptationis Grego xij II. Pontificis aduersus Orientis Imp

ratorem. I I. Eoxum quae in Gallia contra Child riςum regem in Pipini gratiam ex Zachariq Pontificis consilio gesta sunt. 111. Iudicii quod Gregorius V Id. Pontifex Nilacbta diis vocatus,aduersus Impe ratorem Henricum IV.exercuit anno Domini io8o. IV. Eorum quq in Concilio Lateranensi anno iras. habito, aut ab Innocentio III. in eo Concilio & post,acta

dicuntur . V. Eorum quae Innocetius IV.

in Lugdunensi Concilio contra Frederi cum I I. Imperatorem prςstitit.Etsi autem nouimus & nimis quod in Senatu Roma

22쪽

no dicebat Montanus , aduertimus μ' . diutius durant exempla quam mores vel homines: attamen eiusce tu odi excmpla tamitum in generosa verorum Christianorum pectora virium habere nequeunt.Vc enim Gregorio II.ordiar, eius memoriae facit iniuriam,quisquis eum aduersiis Leonem II L Imperatorem Orientis quicquam dicat, praeterquam in Piritualibus, pronunciasse. Quam ob rem Platina scribit, eum populos italiae cohortarum ine Imperat

tu . . .

ris duersus Imagines edibo morem gererent. ua cohortatioue inquit ario anic pin; naan 'μ υβm Do a populi, ut paulum Moerii joc 'N' his ει η m Imperatorem deligerent: quo immur' tem id reret,authoruare sua ob re Gregorius annixus est. Quo adi i at j inet, quae in Pipini gratiam hoc in regno acta sunt, aut de Pontificis Zachariae con- h OA ,ἰ-silio evenucc, ut scripsit AdoArchiepiscopus Vietiensis in Epitoma Chronicorum, te Zachariet cum sciscitantibus quibusdam Gallis ter ista'. '

Regno dignior esset,qui rempublicam ge-i

reret , an qui marceret otio, respondistet, Regem potius eum vocari debere qui Rem-, publicam gereret aut Pipinus ad Rcgiam dignitatem mera vi euectus est : quacunque factum id ratione, mali fuit exempli, non secius quam c terae in reges rebelliones. Quantum ad Iti. excmplum a Gre,

talis tuendae vcita facit,Plurimas magnQ-

23쪽

rum & sanctorum virorum adferre posset amboritates. ut Valtra mi Nembur ensis omnibus una sussici et Epistola Cleri Lcodiciliis ad Papam Paschalem , ubi sit Gregorii VII. qui Hildebrandusdictus est,me-

sola ad pa-brandus ultimam manum farris Cano nisus

Marchim isse in remi novem peccatoris ιν 'im,ut debellaret Henricum Imperatorem. Q d tuae necne ipse velat fecerimi, nullat i aut horitate discimus. Quod ad I v. ex praetento Concilij Laletariensis decreto, sub Innocentio 1 II. in collectionem Deci totum a Gregorio IX. sectam rclato, in. l capa.. communicamus, titu. de Haereticis, .' i Petitum. Huius quod obtenditur Decreti non adeo cerea authoritas est ut Sanctio

'. Concilij dici mercatur. Nam etsi Decre- . tum illud & alia nonnulla variis suspensa iocis Antiquarum Collectionum Decre- lium Pontificiatum repetiantur , quin etiam in Collectionibus Gregorij IX. an- no i Σ3o. Nihilominus in Antiquis Collectionibus, in Sancti num a sanctis Patribus, Primatibus, Archiepiscopis, aut Episcopis constitu tarum forma non habentur. Imo multi autores qui Innocentis III. tempore vixere, nihil a Lateranensi Cori-

tio verbis subsequentibus. Solus Hilde-cilio decretum fuisse scripseriant.E multis, quod

24쪽

uod de illo Matth us Paris in maiore Eb moliri, oria de gestis anno lais. ex iri6. ait no v x 'tandum. Celebrara inquit est Roma fancta Vr uniuersialis S nodus in Gelsa a SSaluatoris, qua Constantiniana appestatur, mense Nouendrei,praesidente Papa D.Innocentia III. pontificatus eius anno is. In qua fuerunt Episcopi qaa.'His omnisus coniugatis in suo loco , oriuxta mo rem Conciti rum Generalium singulis in suis oriunibus lucaris, fudis prius ab ipso Papa exhorta rioni ermone, recitara sunt in pleno Concise Iis capitula lx.quae asi placabili a bs vide-

hantur onerosa Idem alibi in miuore Hist ria,ast,quὸd Papa Coritium disso tutolusiq; erus abjt tri=s. Cuius rei multas adsertrationes quas hic referre no opus est. D nique Platina de hoc Lateraneii Concilio loquens in vita Innocenti, III .Papae. V ras . nere inquit multa tum quidem in consulimrionem, nec decerni t e quicqua verse po--it, quod Pisani or Genuenses maritimo, ses fistim terrestri besio inter se certarent. To itaque nos scens Pontifex t Penda discordia ea a Perusi' moritur. Enimuerb s Gioli quidam eo tempore clim Raim undum Tolosanum comitem Albigensium sententiae adhaerere viderent,apud Phili Pum Augustum institerunt,& Pontificem ampulerunt ut Regi Simon Motisse iis Comitem in Septimaniam mittedum

esse ad bellum geren Mim se Rai mundum

25쪽

atrimonio deturbandum suaderer. V iam nulla certa extat authoritas qua hoc ad obtenta Concilii decreta exequendumst ordos. probetur gestum este. Moordus quidem in

quit in libro de Genu Philippi Augusti

Francorum Regis , quod Papa procuram te , Rege concedente Simon ilis 'Coine

I fousi ortis Tolosamu Come fictus Di Sed voto Ducis huius SimonisMotisfortis succesius non respondit. Testis idem Ri gordus, Quod ipse Simo inquit cum bigem ei O Tolosani aduerso imum mut icto mum si sent,eam illa virditer ob edi sed nn ipsa obsidione iapide percus i mit immiavit. Addit in fide Catholica vitam sui ui se , sed propterea neque bellum nec Albis

genses turbae cessaueret. Vt enim in causi, eiusmodi spiritualibus ino secularibus alamis Dcus fauit , meliorem ad pullulantes' sectas resecandas viam institiitent, si verbi Dei gladio non materiali suissent usi,vt. seculo nostro nonnulli entavere. Quo Iices praetentorum Concilis Laterandiis de ctatorum aut rerum ab Innocentio I Gestarum allegatione impellerentur: ge mani tamen ac veti Franci , nouissimis Iloesensibus Comitiis anno 89. eo parcio nequaquam moti sunt. Quippe qui divini humanique iuris erant periri, quique leges Regnorum,Franciae maxim obtic S, apprime tenebat, insignem rei in san

ctiori Rcgis Philippi Augusti Consist

26쪽

χ7 rio, anno rati . Lugduni habito, gesta libstoriam ut Matthaeo VVestimonasteriesilaudatur, memoria repetiuerimi, qui haec reverti Rex icquit Iohannes qui resigna 'rat coronam Angliae Innocentis II LPapa,m ei fecerat hometium , s sic do tib re maregione anciliam anno Domini i3is ideo torris a negatus est audiens de aduentu ιdovici My Philippi Regis Franeorum in Angliam sanno irr6 Cantuariam aduola-u interim applieuit Gualo Letatur miseos a Domino Papa Ianoeentio ML ad iuLtionem regis Iohannix, qui transitu DElo per regem Francorum Philippum ex parte Dο- 'mim Papae omnibus mota dissuaserat, ne

δε suum douioran in succursum ex communicatorum 'ra Iohannis re is erant ad nersa' transmuteret,ne Ecclesitis Roma patrimo suo'nuaretur. Vuod cum inte

Iexisset rex Philippus hoe de regno Angliae didiumfuisse ; ita mox re sotait: Regnum Angliae patrimonium Petri vel . Ecclesiae Romanae nunquam fuit, nec est, nec erit. ' laena Rex vel Princeps non potest darer gnu in sutim sine allensu Baronii suorum qui regnum tenentur defendere.Et si Papa

nunc crrorem tueri allectus nouae dominationis libidinei contumaciter dccreu . iit, exemptu in or*n ibus regnis dabit iter niciosum: Ad quod verbum omnes circu-- stantes Franciae magnates quasi emo ore clamare coeperunt6Mod proj o articulo star et que ad ma rem . ne videlicet rex vespriu-

27쪽

nobiles regni e Scorentur serui AIta sint his apud Lugdunum die is. IZ Pascha. Ita se

generosii Francorum proceres nunquam latis laudati,gessere . quorum postea nobis usui suit authoritas, etia tum cum eorum .

sequenda succe dogmata, & ab eodem mctqui iam verba sacit, declaratio fuit in Curia Paclamenti Caesaioduni Tur auum sedente citanda : O videlicet Regis nostri selicissimae memoriae Herici Magni, V.Ianuarii i6io.diplom ta legerentur, quibus aduenienti a Pontifice misso Cardinali significabatur, fore ut honorifice admitto retur , modo in mandatis haberet, ad Rogem, nihil aduersus eius ditionem susciliendo aut ex Ecclesiae Gallicanae iure decerpendo accedere.Nec sat unquam ingenua haec veraque nostrorum Francorum vox, qui testes sunt eorum,quae Innocem

xij II l tempore gesta fuere, quo poster6

Tum memoriae consignetur, inculcari o

test. Quod igitur laquam in Concilio Lateranensi sub Innocentio III. aut ab c dem constitutum allegatur, quoque velut specioso Religionis obtentu excitandorum ad atina & rebellionem in reges po-Pulorum occasione capta,quidam usi sunt, In argumentum tribuendae Pontifici potestatis, quam illi Bellarminus assignat dimine aut indirecte, ut ait, in ordine ad spiris mali

28쪽

iualia, trahi minimὸ debet. Etenim si C.

comunicamus,de Haereticis Extra 1 Cocliij Patribus, ab Innocentio III. Prira approbati , conditum ci constitutum esset, non iis derogaret modo quae antea ipse met Decretali per Venerabile, cui j sorlegitimi, ante allegata di i iuxta genuinum sensum exposita declarauerat: sed & iis quae altera ritu .de Iudici l. 2.ςMy. I 3. Nonis illa &c. in collectione Decretalium a Gregorio IX. Pontifice facta,ubi textus dimisdiatus est, qui integer extat in Cottictione Amon, Augustini,Collamon. 5.2.tit. i. p. 3. quo loco sic Innocentius, Exaltationem i inquit Regni Francorum submationem ei QN solica sedis reputante Et postea Non enim inquit intentanus indicare de studo, antiquam im AEdimum nempe Rege , cui in antea hν

memine Ustinat iudicium. Quod ad v. quo Bellarminus uti voluit e Concilio Lugdunensi depromto, quod sub Inia

centio IV. contra Fridericum II. annota s. habitum fuit, inde nullum duci potest argumentum, quo noua Bellarmini, de Pontificis in reges potestate, axioma , quocunque quaesito colorei stabiliantur. Verum id quidem,ab Innocentio IV. P tifice suisse excomnaunicatum Imperato rem Fridericum II. die D. Iacobo dicato seria terti die Concilij tertio, ut obseru

Die Abbas Stadiensis quod ob temporis iudiciique sermam expendet dum est)N

29쪽

Hii, de erecta re ire reachiistianis. it L et , Rex Francorum iratus iridi is, is,. μ ust seruorum Dei non reperisset. Quo pacto Princeps optimus, magni iuxta candoris atque iudicit,non sibi seueritate i. 4 ' ς' quae Religioni

Christianae ei set allatura ducordia, pra sciatiens. Hinc ipse Fracia: Baiones minime gratuin ad sibi fuisse commonsti runt, cum Pontifex ad Maietatem suam nuncium mitisset, quo in Friderici II abrogati locum,electum a se Comitem Robertum regis Datrem in Imperio substi- 'tuendum tignificaret. Rex enim & cercs in minae hoc ipsius admisere confii '

30쪽

Dominum no rum regem Gallia, quem l ea re Dranguinis prouexit ad regenda Francorum sceptra, excessentiorem esse aliquo Imperatore , que ola electio prouehit voluntaria. Sincit Domino Comiti Roberio irem esse tanti Regis. bd itaque hie P tifex Innocentius IV. aut eius decessero, aut successeres,multo post Dominum nostrum Iesum Christuli Jc Apostolos,cum eorum sequi vestigia debuissent, ipsorum doctrinae aduersantes, scripserunt & constituerunt, Reges ipsos & bona tempor lia decreti, aggressi quae constitutionibus Euangelicis ει Apoitolicis, Caesari quod Caesaris Hi reddere iubentibus, contraria sunt,id nouum ius est, Regnorum & Re-riim publicarum a Deo costitutarum euersionem spectans: ideoque nullius roboris aut ponderis. Quid quod si Patres,Prim, . tes, Archiepiscopi, & Episcopi, in Conci lio vel Oecumenico congregati,quqpiam cum Papa aut cum Legatis, aut sine eis de, Decreta codidissent,quibus poteriates qua sunt, ct qua a Deo ordinatasunt, ut ait D.

Paulus,in iis quae mλergus temporalem AMagistratus authoritatem in exterioribus Ecclesiae concernunt, ulla ratione minu Tcntur,aut restringerentur: Elii Odi D creta Reges & Principes ac supremos Dominos,eorumque subditos, liue Clericos sue Laicos, minime obligarent. Certum