De concilio liber Reginaldi Poli cardinalis

11쪽

adiuncta praesertim auctoritate tanta, quantam nec sine uirtute dignitas ulla pareret, nec sine dignitate ui tus . in ea legatione optimos Reginae sensus confirmauit: principibus uiris, & multitudini persuasit, ut nouam haeresim, Henrici nefaria libidine inductam, abiicerent, ueterem sacrorum disciplinam, rationem j; susciperent; cum Ecclesia, si salvi esse uellent, in gratiam redirent: unum esse Romae, potestate summa, Christi Vicarium, in quo creando comotae Spiritu sancto Casdinalium mentes, ex uetere multorum seculorum instituto, tradita per manus consuetudine, consentirent: quaecunque ille sanciret in terris, ea firma & rata in ca lo esse: cetera communi saluti uehementer aduersari,

hominum seditio rum, uel Satanae potius ipsius inuenta, ut genus humanum, si possit, uniuersum perdat , suaeq; socios habeat plurimos infelicitatis, & cutipae. Mansit in officio, & fide, quam diu Polus, & Regi

na uixerunt, Britannica natio, utriusque innocentia ,δt sanctitate, alterius etiam sermonibus, praeceptisq; commota. Postea, cum utrunque Deus, cuius abdita consilia non assequitur humana mens, ad caelestis uitae praemia uocasset; lapsa est iterum, & concidit illa gens, destituta consiliis, quibus antea nitebatur. Iamii; adfinitimas nationes peruasit haec pestis, & dira contagio, nec uideretur posse consistere, nisi tua, Pie IIII. Pont. Max. sapientia singularis occurreret, Tridenti indicto Concilio, Romae omnibus rebus ad rationem, a quitatemq; reuocatis. Quod uero etiam eorum scripta, quos in beatorum numerum iure olim Ecclesia retulit, integra, deletis omnibus maculis, peruulgari iubes:

quod excellentem nobis Reginaldi Poli, amissa eius

uoce

12쪽

AD PIUM IIII. PONT. MAX.

uoce, doctrinam restituis: mirum est, quam uehementer adiuves communem causam, quantum se tibi pro

ista mente, istaq; cura omnes homines debere lateantur, quantam ab ipso Deo, qui tibi nostram salutem commisit, gratiam, & beneuolentiam ineas. Haec sunt illa merita, quibus hominum uita, breuissimis circumscripta finibus, ad infinitam memoriam propagatur: haec illa, nunquam fatis laudata, ueterum Pontificum instituta, quibus hanc nobis Ecclesiam tam praeclare fundatam,exstruet imit; reliquerunt. quae utinam,sicuti propria tua sunt, ita perpetua esse possent. nemo enim dubitat, quin, optare tibi perpetuam uitam, idesit optare nobis perpetuam felicitatem . nec uero cuiquam bono uiro tanti est huiusce lucis usura, quin deuia detractum aliquid uita libenter, si possit, in tuam conserat. sed quoiliam hac lege huc omnes ingrediamur, ut aliquando discedamus; nec licet nobis in te uno singularem conditionem pro tua si utari beneficentia postulare: saltem, ut quamdiutillime te praesente perfruamur,& petimus a Deo supplices, & iuturum pro summa eius erga nos clementia confidimus. magna enim sunt, quae iam inchoasti: maiora tamen,

quae mente designas . nihil uulgare cogitas, nihil humile, nihil angustum: metiris omnia tua dignitate potius , quam communibus exemplis. praeclare . non enim Pontificiar laudes in mediocritate uersantur: nec

decet, qui potestate, & honore cunctis hominibus antecellat , eum ab ullo homine recte agendi cupiditate, studioq; superari. In te igitur, Pontifex Max. primum tuendae, atque amplificandae religionis, deinde eius otii conseruandi, cuius auctor de custos antea filisti, sta

13쪽

PRAEFATI O I

sta spes omnis est . a te honesta studia, a te libereses disciplinae, a te ipsa uirtus ornamenta sua repetit. tu, quod facis, & secisti egregie, perpetuo facies, ut omnes gentes diuturna pace, iustitia, pietate Queas; umbem Romam operibus magnificentissimis, &cum ipsa antiquitate comparandis, exornes; ciuitatem, tui studiosissimam , superiorum temporum calamitatibus afflictam, perpetua benignitate recrees; denique tollas aliquando ex imperitorum animis dubitationem illam , quae laudabilia multorum studia remoratur, utrures maximas rtuna possit sine uirtute perficere, an uirtus, quo contendat, sine sertuna peruenire. de quo quid sentires ipse, ostendit iam pridem tuae uitae ratio: nunc, ut omnes idcin sentiant, facile unus praestare potes, restituta iis artibus dignitate, quae te talem, tantumq; secerunt, ut, quales ipsi , quantaeq; essent, ope tua studioq; omnes mortales intelligerent.

16쪽

REVERENDIS S. ET ILL. I

Io. Mariae Card. de Monte, & Marcello

Card. S. Crucis, Tridentini Concilii

Legatis, Reginaldus Polus Card. S. P. D. VM negotii ipsius grauitas, & magnitu-C do, cuius mihi uobilcum onus est commune , me crebro admoneret, ut accuratius de eo cogitarem, &, quo firmius in mente inhaercrent cogitata , ea litteris mandarem: tum uero coniunctionis nostrae ratio in eodem Legationis munere, ut nihil uos in causa communi, quod quoquo modo ad eius explicationem pertineret, caelarem , uerum omnia uobiiciam communicarem, facile me adduxit. itaque cuin urbe primum, ubi me post discessum uestru summi

Pontificis benignitas mensem integru retinuit, quod rationibus meis ita conducere arbitrabatur, uacatione ab omnibus publicis muneribus utens , me totum huic cogitationi dedissem; plura autem in mentem ueniret magna animaduersione digna, & cognitu per necessaria; ea quidem omnia, quasi in capita quaedam collecta,&per quaestiones distincta, ad uos mittere statui; non quidem ut opus a me perfectum, in tanta praesertim re, haberetis; nec enim id aut temporis breuitas patiebatur; aut, etiam si plus spatii essem n eius, tamen, opus ipsum aggrediens, cum mihi conscius essem tenuis meae in tali causa scribedi ficultatis, id unquam me praestaturum sperare ausus fuissem uerum, ut testimonium meae uoluntatis haberetis, cupientis quidem maxime S. D. N. qui me uobis duo

17쪽

R E G. POLI

bus, praestantibus doctrina & pietate uiris, licet indignum , collegam tamen dedit, in tam praeclara causa pro mea facultate, qualiscunque ea sit, inseruire . hoc sane potissimum in iis, quae nunc ad uos mitto, scribendis spectaui. Nec uero, quin ea uobis locupletissimum huius rei testimonium datura sint, dubito, in quibus ipsum conatum meum uidebitis, opus uero tale, quale in omnibus maioribus aedificiis aichitectorum es e solet, cum aliorum iudicio, a quibus illorum ars requiritur, satisfacere student. Ermam enim totius futuri aedificii primum describunt: quod sane non opus, sed adumbratio potius operis appellatur. licet autem ipse non architectus sim, nec uero dignus, qui uel lapides feram ad tam magnificam fabricam, qualem nunc in animo habet summus templi Sace dos instaurare; tamen uocatus ad Concilium, in quo de magnificentissimi templi instauratione deliberatur, huc enim me una uobiscum uocat ipsum Legationis munus hac quidem in parte architectos templorum imitari studui, ut sormam ipsam primum quas are mento deliniatam in medium affetrem, iudicio uestro subiiciendam. Nec tamen in his, quae ad uos mitto, eo sum progressus, ut tam augusti templi totam so mam ante oculos ponerem : uerum, si uel uestibulum ipsum uerbis adumbraro , satis quidem magnum

fiuctum ex hoc meo labore tulero . hoc uero quale sit, & quod ipse sentiam , ex iis, quae scripsi, ut spero , facile intelligetis . Genus autem scribendi, quod in percunctando, & respondendo est positum, ideo libentius sum secutus, quod & ad breuitatem

esset aptius, cui in primis studebam; & quod idem

18쪽

DE CONCILIO. acum iudicandi de omnibus, tum uero admonendi,& corrigendi maiorem, & magis expeditam facultatem uobis daturum arbitrarer . quod ut faciatis, inprimis a uestra pietate, ac doctrina & postulo, & expecto. Ac, ne diutius uos morer, prima erit quaestio illa, quae ad officii nostri in tam amplo munere, quod nobis in Concilio generali, ut Romani Pontificis, &Sedis Apostolicae Legatis, imponitur, explicationem pertinet. Sic ergo primum quaeritur.

AESTIO PRIMA.

AENAM sunt Legatorum Romani Pontificis, de Sedis Apostolicae in Conciliis generalibus partes

RESPONSIOP RIM V M quide,ut generatim dicamus, quae omnibus Legatis sunt communes a quocunque, & ad quoscunque mittantur; nempe, ut optima fide exponant, quae in mandatis habent ad eos, ad quos mittuntur: praeterea, ut,quae peragenda sunt, pari fide, ac diligentia persequantur. Quia uero Legati Romani Pontificis ad Concilium generale hoc in primis mandatis habent, ut illius perionam in Concilio gerant ; hoc primum, erit eorum officii , &muneris, praestare, nihil ut indignum illa persena uel dicant, uel faciant : deinde , ut omnia digna tam uerbis, quam factis, quantum in ipsis erit , agant. Sic quidem generatim ad propositam quaestionem responderi potest . quae ut distinetius, & explicatius intelligantur, primum explicare oportet, quaenam sint Romani Pontificis in Conciliis partes, & quam is personam Serat. C ii deinde

19쪽

deinde, cum ii, qui a Romano Pontifice ad Concilium mittuntur, non tantum illius Legati dicantur, uerum etiam Sedis Apostolicae; secundo loco erit d clarandum , quam uim habeat adiunctum nomen Sedis Apostolicae, num quid addat ad ossicium Legatorum Romani Pontificis, uel quo modo se habeat. Tertio loco, ut recte omnia, quae ad hanc quaestionem e plicandam pertinent, intelligantur,cum ipsi Legati ad Concilium generale mittantur; dicendum erit, quodnam sit hoc Concilium, quod generale appellamus, quo hominum genere constet, quam materiam subie vim habeat; quem denique scopum , quem finem si- bi proponere debeant ii, qui in eiusmodi Conciliis auctoritate uel praesunt, uel intersunt. Atque haec quidem , quae ultimo loco a me sunt proposita, ut suo omone omnia distinctius tractentur, primo quae tenda ui identur, atque examinanda. QVAESTIO SECUNDA.E X quo genere hominum contatum est Conciliii, quod uocatur generale

E X eo quidem,quod in unius fidei in Iesum Christum filium Dei uiui, consensum coit. hoc uero illud genus hominum est, quod neque ex natione,neque ex lingua cognosci, aut nominari potest, ut pote quod nullu definitum locum,nullam linguam certa habeat. sunt enim ex omni natione, ex omni lingua, atque ex omni loco

congregati in una fidem; omnes , simul populus Dei uocantiir, quos ipse Christus uno nomine Ecclesiam Matth. i appellat, cum ei, qui primus professus est hanc fide ac primus

20쪽

DE CONCILIO. 3

primus suit, qui confiteretur cum esse Ch ristum, filium Dei uiui, dixit: Et ego dico tibi , t u es Petrus; &super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Qui ergo super hanc petram fidei, quam Petrus, tanqua mprima petra in fundamento posita, est professus, su nifundati, hos Ecclesiam suam Christus hoc loco appellat; cuius partes ut unius corporis membra dicuntur, quicunque eandem fidem profitentes, eorundem sacramentorum communione sunt colligati. conuentus igitur huius generis hominum consultandi causa factus, de iis, quae ad omnium & singulorum salutem,& statum coram Deo, & hominibus pertinent, Concilium generale, ut more loquendi Ecclesiae utamur, appellatur.

N V M satis est, ut, quis sit pars huius Ecclesiae, uel Concilii, quod fide in Iesum Christum, filium Dei uiui,est congregatum, si ea fide sit praeditus, qua creditur, magnum fuisse Prophetam Iesum Θ

MINIME quidem satis. ut enim, qui Deu blasphemantes, Christum seductorem dicunt, quod faciunt I daei,a societate huius Ecclesiae excluduntur: sic etiam, qui Christum sanctum uirum, uel Prophetam magnu, confitentur, at non Deum, in fundamento huius Ecclesiae haerere non possunt, quae non est fundata super arenam . ita uerό esset, si super fidem in Christum,duntaxat hominem, quamuis sanctum, sundata esset, sed

super firmam petram, idest super fidem in Christum

Deum soluiti rei by Coo le